Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    --[ได้ยินชื่อหนังสือก็เบ้ปาก ไม่เอา ไม่อ่าน เห็นจำนวนเล่มแล้วยิ่งไปกันใหญ่ แต่อย่าพลาดนะ เพราะพลาดแล้วกลับตัวยาก T_T]--

    *แก้ไขเพิ่มเติม ....หมายเหตุ :  สำหรับอาการดังกล่าวด้านล่างนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเกิดกับทุกคนนะครับ
    แล้วแต่ความชอบส่วนตัว บางคนอาจจะอ่านแล้วไม่สนุก มีแต่คนบอกสนุก กุอ่านแล้วไม่เห็นมันสนุกตรงไหน?
    แต่บางคนก็ถึงขั้นหยุดอ่านไม่ได้ (ผมเป็นพวกนี้แหล่ะครับ T_T)


    .
    .
    .

    อาการสำหรับผู้ที่เริ่มอ่าน "เพชรพระอุมา" เป็นครั้งแรก

    "รอบแรก เที่ยวแรก!!"


    - อ่านหนังสือหมดร้านเช่า จนไม่มีอะไรจะอ่าน

    - เหลือบไปเหลือบมา เห็นแต่หนังสือชื่อออกแนวอินเดีย ๆ ไม่ศรัทธา และไม่รู้สึกอยากอ่านซักนิด

    - กลับบ้านไปพร้อมกับล่องไพรเล่มเก่า ที่เคยอ่านแล้ว

    - กลับมาอีกครั้งพร้อมกับมองหาหนังสือเล่มใหม่ ซึ่งก็ไม่มีเหมือนเดิม

    - เหลือบไปเจออีกแล้ว หนังสือเล่มหนาโคตร แถมยังวางเรียงกันยกชั้น 40 กว่าเล่ม!!
    มองไปมองมาพลางคิดในใจว่า "นั่นมันนิยาย หรือ สาราณุกรมกันแน่วะ!!"

    - เจ้าของร้านเชียร์ให้หยิบ แต่เรายังปฎิเสธเพราะ มันมีหลายเล่มจนน่าเกลียด แถมชื่อมันยังอินเดียจ๋าขนาดนั้น
    "เพชรพระอุมา" โห้.....ชื่อเรียกแขกมาก ๆ นี่ถ้าเราอ่านมิต้องวิ่งขึ้นเขาหลายลูกหรอกหรือกว่าจะอ่านจบ
    แถมอ่านไปต้องร้องเพลงอินเดียประกอบไปอีกด้วยหรือเปล่า!!
    (ตามความคิดผมในตอนนั้น คำว่า เพชรพระอุมา ผมคิดว่ามันออกไปทางอินเดีย T_T)

    - กลับบ้านพร้อมหนังสือเล่มเก่าที่เคยอ่านแล้วอีกเล่มนึง "ผู้ชายเลวกว่าหมา และไม่ได้มาจากดาวอังคาร"

    - วันถัดมาเอาหนังสือมาคืนพร้อมความงงในตัวเองว่า กุจะเช่ามันไปอ่านทำไมวะเนี่ยไอ้หนังสือเล่มนี้
    เหลือบหาหนังสือใหม่ ๆ ก็ยังไม่มีมา เหลือบไปเจออีกแล้วนิยายทะลายโลก 40 กว่าเล่ม พร้อมเสียงเชียร์จากเจ้าของร้าน

    - เอาวะ เอาก็เอา ดีกว่าไม่มีอะไรอ่านเลย เบื่อล่องไพรกับตาเกิ้งเต็มทนแล้ว

    - เช่ามา 1 เล่ม พลางคิดในใจว่า กุต้องใช้เวลากี่วันเพื่อจะอ่านมันจนจบวะเนี่ย!!

    - มาถึงบ้านก็โยนไว้บนโต๊ะอย่างไม่เหลียวแล ไม่ได้อยากอ่านซักกะนิด

    - ถึงเวลานอนเหลือบไปเห็นหนังสือที่ว่า เอาวะ ..ซะหน่อย ไหน ๆ ก็เช่ามาแล้ว ถ้าไม่สนุกพรุ่งนี้ค่อยเอาไปคืน แล้วก็ลาขาด

    - เปิดอ่านหน้าแรก

    - เปิดอ่านหน้าสอง

    - เปิดอ่านหน้าสาม
    .
    .
    .
    .
    .
    - เปิดอ่านหน้า......N


    - แสรดดดดดดดดด หยุดไม่ได้โว้ย T_T

    - อ่านหน้าแรกตอน 4 ทุ่ม ถึงหน้าสุดท้าย ตอนตี 3 นี่กุต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ !!!

    - ปวดขี้ ปวดเยี่ยว ก็ต้องเอาถือติดมือเข้าไปด้วย กลัวจะไม่ต่อเนื่อง นึกภาพผู้ชายยืนฉี่ด้วยมือ 1 ข้าง
    ส่วนอีกข้างถือหนังสือ ทุเรศ และก็สกปรกเลอะเทอะสิ้นดี T_T

    - พระเจ้า เมื่อไหร่จะเช้า เฮ้ย เช้าซะที วันนี้หยุดว้อย  งานเงินไม่ทำมันล่ะ จะรีบไปเช่าหนังสือ (ถ้าโดนไล่ออกขึ้นมาจะสมน้ำหน้าให้)

    - นอนไม่หลับ รู้สึกหงุดหงิดเหมือนอยากยา

    - แหกขี้ตาตื่นแต่เช้า เพื่อไปนั่งรอร้านเปิด

    - ร้านเปิด 10 โมง แต่ไปนั่งรอตั้งกะ 8 โมงเช้า สภาพเหมือนยามเฝ้าร้านมากกว่า!!!

    - ถ้ามีเบอร์โทรศัพท์ ผมคงโทรไปปลุกเจ้าของร้านแล้ว

    - 10 โมงกว่า ๆ เจ้าของร้านมา พร้อมประโยคที่เหมือนรู้ "เอากี่เล่ม!!"

    - ตอบกลับไปว่า 2 เล่มครับ

    - ได้มารีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด สาวสวยเดินผ่านไปผ่านมา นาทีนั้นต่อให้สาวคนนั้นมาลากผมไปผมก็




    ไปสิครับ แหม หนังสืออ่านเมื่อไหร่ก็ได้ แต่สาว ๆ เนี่ย เอ่อ................ ช่างมันเหอะครับ อย่าไปสนใจเลย
    ผมก็เขียนไปเรื่อยเปื่อย T_T

    - กลับถึงบ้านข้าวปลาไม่ต้องกิน อ่านก่อน กว่าจะอ่านจบ 2 เล่มก็ทุ่มนึงพอดี หิวข้าวเป็นยิ่งนัก


    - อ่านผ่านไป 3 เล่ม อยากเอื้อมมือเข้าไปตบกระบาลคุณหญิงดารินซักป้าป โทษฐานเอาแต่ใจเกินเหตุ!!!

    - อ่านจบถ่อไปที่ร้านอีกรอบ ยืมมาอีก 2 เล่ม!!!
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    - 1 เดือนผ่านไป

    - อดีตแฟนเกลียดมาก เพราะแทบไม่มีเวลาให้ บ่นงุบงิบ ๆ ว่าจะต้มหนังสือให้ผมกินแทนข้าว แต่ผมทำเป็นไม่ได้ยิน T_T

    - แปลงเชื้อชาติเป็นนกฮูก นอนกลางวัน ตื่นกลางคืน

    - หน้าตาเริ่มเหมือนหมีแพนด้าขึ้นทุกวัน ไม่ได้น่ารักน่ากอดเหมือนหมีแพนด้าหรอกนะ แต่ขอบตามันดำเหมือนกันต่างหาก

    - ขอบตาดำ เหมือนทาอายแชร์โด้ว

    - ตัวซูบ ๆ เพราะกินน้อย ตาโบ๋ว เพราะอ่านเยอะ

    - โทรไปบอกอดีตแฟนว่าติดธุระบ่อยมาก เพราะกลัวจะอ่านไม่ต่อเนื่องเพราะต้องคุยโทรศัพท์ T_T

    - เลิกสนทนากับคนรอบข้าง เพราะขนาดตอนกินยังต้องอ่าน!!

    - หลอนคิดว่าตัวเองอยู่ในป่า

    - เสียงยางรถแตก หันควับ!! นึกว่าใครทำปืนลั่น

    - คิดว่าตัวเองเป็นรพินทร์ ไพรวัลย์ เดินเข้าบ้านต้องมอง บน ล่าง ซ้าย ขวา

    - ในรายที่อาการหนัก ก่อนออกจากบ้าน อาจจะต้องตั้งศาลเพียงตา เพื่อทำพิธี เปิดป่า!!

    - บางคนต้องเอานิ้วดันหมวกเหมือน รพินทร์ ไพรวัลย์ ที่เอาปากกระบอกปืนดัน
    ทั้งที่หมวกที่ตัวเองใส่อยู่เป็นหมวกแก๊ป!!

    - พูดน้อยจนน่าตกใจ เพราะต้องสวมวิญญาณ รพินทร์ ไพรวัลย์  จนบางครั้งคนอื่นนึกว่าเป็นใบ้!!

    - ในรายที่เป็นผู้หญิง จะกร้าวแกร่งขึ้นถนัดใจ แล้วก็เอาแต่ใจขึ้นอีก 100 เปอร์เซนต์จนแฟนกลัว
    ในรายที่อาการหนักมาก อาจจะเป็นแฟนเป็นไอ้กุด หรือไม่ก็ไอ้แหว่งที่ต้องแกะรอยตามล่า!!

    - รู้สึกอยากเข้าป่ายังไงพิกล

    - จะหงุดหงิดมาก หากว่าวันใดไปเช่าเล่มต่อไปแล้ว มีคนอื่นยืมตัดหน้าไปก่อน

    - บางรายถึงขนาดขอเบอร์โทรไปตามถึงบ้าน ว่าเมื่อไหร่จะเอามาคืน จะลงแดงตายแล้วโว้ย

    - หากโดนเล่นแง่ ไม่ยอมเอามาคืน ให้แก้แค้นโดยการยืมเล่มถัดไปต่อจากเล่มที่มันยืม เพื่อเล่นงานมันบ้าง

    - ทางที่ดี ยืมตัดหน้าเลย 3 เล่ม ประมาณว่า ถ้าอยากจะตัดหน้ากันอีกก็ให้มันรู้ไป เล่นก๊ะใครไม่เล่น

    - วันถัดมา คนที่ยืมตัดหน้าเรา จะมีอาการเดียวกับเรายังกะแกะ T_T

    - จบภาคแรก ด้วยความใจหาย แต่ยังรู้สึกดีอยู่บ้างที่มีภาค 2 ต่อ!!


    .
    .
    .
    .
    .
    .


    เริ่มอ่านภาค 2

    - เกิดอาการเดียวกันกับภาค 1

    - แต่ภาคนี้ ผู้อ่านจะเกลียดฝารั้ง (ฝรั่ง หรือชาวต่างชาติ) เข้าไส้

    - เฮ้ย มันจะดูถูกกันเกินไปแล้วโว้ย

    - บางรายถึงขนาดออกเสียงเชียร์อย่างออกรส เอิ้ว ๆ ๆ เอามันเลย ๆ ต่อยซ้าย ต่อยขวา!!
    ในตอนที่รพินทร์ ซัดกับนายคีธ กลางธารน้ำ แล้วมีช้างเข้ามาขัดจังหวะ
    ใจคนอ่านกว่าค่อน อยากให้รพินทร์ ยิงกระบาลนายคีธ มากกว่ายิงช้าง!!!

    - ในรายผู้หญิงจะไม่ถูกชะตา กับคริสติน่า และ อิสซาเบล เพราะกลัวจะมาแอ้มเจ้วหวานรพินทร์
    ซึ่งงานนี้ อิสซาเบล ทำสำเร็จอยู่คนเดียว เพราะ รพินทร์โดนยาเข้าให้ เขื่อนทลาย น่าอิจฉา เอ้ย น่าสงสาร T_T

    - หลงรักแงซายขึ้นอีก 10 เท่า แม้ผมจะไม่ได้เป็นเกย์ก็ตามที!!!

    - รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นจอมขมังเวทย์ยังไงชอบกล

    - สะใจสุด ๆ ตอนที่รพินทร์ให้คณะเดินทางเอามีดเฉือนเนื้อตัวเองแล้วไม่เข้า

    - สะใจหนักขึ้นไปอีกตอนที่ให้เอาปืนยิงใส่ แล้วไม่มีใครกล้า

    - ในบางราย เริ่มหลงรักตาบุญคำขึ้นมาตะหงิด ๆ

    - เมยานี งามเลิศในปฐพี!!

    - เหลืออีก 2 เล่มจะจบแล้ว!!!!

    - เหลืออีก 1 เล่มจะจบแล้ว!!!!

    - ไม่กล้าอ่าน เพราะไม่อยากให้มันจบ แต่ก็อดไม่ได้

    - เล่มที่ 48 หน้าสุดท้ายผ่านไปแล้ว

    - น้ำตาไหล ไม่ได้ไหลเพราะความซึ้ง แต่ไหลเพราะว่า

    - ต่อไปนี้กุจะอ่านอะไรล่ะ

    - รพินทร์ ไพรวัลย์ คุณหญิงดาริน วราฤทธิ์ ฯลฯ เคยอยู่ในชีวิตประจำวันมาหลายเดือน

    - อยู่ดี ๆ ต้องจากกันไปเสียแล้ว ทำใจไม่ได้อย่างแรง

    ว่าแล้ว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ อ่านใหม่อีกรอบดีกว่า


    - เช่าเล่ม 1 มาอ่านใหม่ T_T

    เหมือนวงเวียนชีวิตยุงยังไงชอบกลแฮะ วนไปวนมาจนทุกวันนี้จะ 20 รอบไปแล้ว ก็ยังไม่คิดจะเลิกอ่าน!!!
    อ่านเอาโล่ห์หรือไงก็ไม่รู้ เจ้าของร้านที่เคยเชียร์ให้เช่า ทุกวันนี้ต้องบอกให้เพลา ๆ ลงหน่อยเหอะหมันเอ๊ย!!
    จะอ่านไปแข่งแฟนพันธุ์แท้หรืออย่างไร ผมก็ได้แต่บอกไปว่า ผมเป็นคนขี้ลืม อ่านจบไปแล้วก็ลืมหมด
    ต้องอ่านใหม่อีกรอบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  และ อีกรอบ T_T

    เอวังมาด้วยประการละฉะนี้

    นี่แหล่ะหนาที่เค้าว่ากันว่า

    "อ่านเพชร เสร็จทุกราย!!"



    ปล.ขออภัยหากมีคำที่ไม่ค่อยสุภาพในกระทู้นี้นะครับ ^_^



    สมันน้อย เบอร์ 14

    แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 52 03:16:31

    จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 23 พ.ค. 52 02:30:14 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com