| เซียวฟง (9 คน) |
| ต้วนอี้ (3 คน) |
| ฮือเต๊ก (0 คน) |
| เตียซำฮง (1 คน) |
| ตงฟางปุ๊ป้าย (5 คน) |
| เจียะพั่วเทียน (2 คน) |
| เฮ้งเต็งเอี๊ยง (0 คน) |
| จิวแป๊ะทง (4 คน) |
|
จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 24 คน |
เอาเฉพาะคนที่น่าจะได้ชื่อว่าเป็นสุดยอดฝีมือในแต่ละเรื่องของกิมย้ง ซึ่งเป็นกลุ่มที่ฝีมือถือว่าร้ายที่สุดในช่วงเวลานั้นแล้ว
ขอไม่นับหลวงจีนหอไตรในแปดเทพ ซึ่งดูเหมือนเหนือโลกไปแล้ว กับมารกระบี่แสวงพ่ายซึ่งไม่เคยมีบทออกมาแสดงฝีมือเลยสักครั้งเดียว และก็ตัวละครไร้บทบาทการแสดงฝีมือคนอื่นๆอย่าง อึ๊งเซียง ประมุขพรรคสราญ
ส่วนสาเหตุที่เลือกเฮ้งเต็งเอี้ยง กับจิวแป๊ะทงสำหรับมังกรหยกทั้งสองภาคมาเพราะเฮ้งเต็งเอี้ยงเคยมีการถูกพูดถึงในภาคแรกว่าต่อให้ไม่ต้องฝึกวิชาจากคัมภีร์นพเก้า ก็เหนือกว่าสี่ยอดฝีมือที่เหลือแล้ว กับจิวแป๊ะทงซึ่งจากบทสนทนาและการวิจารณ์ของตัวละครอื่นที่เขาหัวซานในท้ายมังกรหยกภาคสอง น่าจะเป็นการบอกกลายๆแล้วว่าจิวแป๊ะทงน่าจะเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ที่สุด ในตอนนั้น
หากจับพวกนี้มาประลองกันหมด คล้ายๆแบบที่ห้ายอดฝีมือทำในการประลองที่เป็นตำนานในมังกรหยกภาคแรก คิดว่าสุดท้ายใครจะได้ชัย
และอีกกรณี หากเปลี่ยนเป็นมุ่งจะฆ่ากันให้ตายไปข้าง ใครจะรอดเป็นคนสุดท้าย
ส่วนตัวแล้ว คิดว่าหากจับมาประลองกันหมด เจียะพั่วเทียนน่าจะเข้าวิน รองลงมาก็คือเซียวฟงที่มีพลังบ้าซึ่งน่าจะช่วยยื้อเกมไว้ได้ กับอีกคนคือต้วนอี้ที่มีไม้เด็ดอยู่ที่เพลงกระบี่หกชีพจร ซึ่งเป็นไม้ตายที่อานุภาพน่าจะสูงสุดในวิชาอื่นๆ หากไม่นับพลังเปลี่ยนเส้นเอ็น และยังมีเตียซำฮงที่อาจเป็นตัวแปรที่แปลกๆหน่อยตรงที่อาจจะบายไปคนแรก เนื่องจากเห็นว่าสู้ไม่ได้ก็ไม่ฝืน เลิกราเลย แต่ในขณะเดียวกันหากมุ่งมั่นจะสู้จริงๆ พลังไทเก๊กซึ่งยืดหยุ่นทุกสถานการณ์และน่าจะเป็นพลังตั้งรับสูงสุดในกลุ่มนี้ ก็อาจทำให้สามารถยื้อไว้ได้จนถึงคนท้ายๆได้เหมือนกัน
แต่หากจับมาฆ่ากันตายไปข้าง เซียวฟงคงเป็นคนชนะในศึกนี้
** แต่หากเพิ่มอุ้ยเสี่ยวป้อเข้ามา หมอนี่อาจกลายเป็นคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ก็ได้ เพราะพี่แกคงหาทางเสี้ยม แถ ให้คนอื่นซัดกันเอง ส่วนตัวเองหาที่หลบ ไม่ก็พอเหลือคนชนะสุดท้าย ก็งัดปืนออกมาเป่าสมองอีกฝ่ายทิ้งซะ
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 52 13:48:10
จากคุณ :
eagle1000 
- [
28 พ.ค. 52 13:44:00
]
ศึกชิงจ้าวยุทธ์ภพ ถ้าจับสุดยอดฝีมือในแต่ละในเรื่องของกิมย้งอย่างพวกนี้มาประลองกันหมด คิดว่าใครจะได้ชัยในท้ายที่สุด
ความคิดเห็นที่ 1
