ความคิดเห็นที่ 1 นั่นสิ... จากคุณ : ryuzaki - [ 6 มิ.ย. 52 19:41:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ...อือม์... ไม่รู้ว่าคุณสายลมฯ อ่านบทความ "ลับ ลวง พราง ละครทีวีไทย"  นี้หรือยัง ... แต่ยังไง ก็ ลอกมาให้ เผื่อท่านอื่นๆอาจจะได้อ่านด้วยนะคะ... *********************************** การเช่าช่วงลิขสิทธิ์บทประพันธ์ เพื่อกักตุนเป็นเรื่องสำคัญมากของช่อง 7 สี และช่อง 3 ณ วันนี้พรมแดนที่มีคนดูเป็นเครื่องวัดความสำเร็จ ซึ่งเคยแบ่งกลุ่มเป้าหมายที่แตกต่างกัน ไม่เป็นจริงซะแล้ว              เพราะทุกช่อง ทุกค่ายล้วนซูฮกว่า ทิศทางการมองละครของ คุณแดง "สุรางค์ เปรมปรีดิ์" นั้นยอดเยี่ยมไม่มีที่ติ ดังนั้น... จึงมีความเพียรพยายามที่จะปั๊มสูตรละครให้ใกล้เคียงกัน ไม่ว่าจะเป็นช่อง 3 ทุกวันนี้ซึ่งหันมาทำละครตลาดมากขึ้น หรือแม้แต่ช่อง 5 ที่ exact ผูกขาดอยู่นั้น ก็พยายามเลือกละครที่ผู้ชมเข้าถึงง่าย โดยใช้โปรดักชั่นตามแบบฉบับของตัวเอง ที่ทำให้ผู้ชมตื่นตาตื่นใจอยู่ตลอดเวลา              เอ็กแซ็กท์ ภายใต้การนำทัพของ ถกลเกียรติ วีรวรรณ และถูกโอนถ่ายมายัง นิพนธ์ ผิวเณร ในปัจจุบัน ผู้เคยเป็นแค่ "ม้านอกสายตา" ของช่อง 3 และช่อง 7 สีตัวนี้ ก็ควรแก่การจับตามองเช่นเดียวกัน              เชื่อหรือไม่ว่า ละครเกือบทุกเรื่องของ exact และ/หรือ คณะละครของช่อง 3 ที่เริ่มจะมีมากขึ้น ก็ได้เริ่มใช้แบบอย่างและขนบที่ช่อง 7 สีทำ คือ ถ่ายไป ออนแอร์ไป              ในอดีต ช่อง 7 สี เคยวางกลุ่มเป้าหมายผู้ชมละครโดยใช้ฐาน B+ ลงมา ในทางกลับกัน ช่อง 3 ใช้ฐาน B+ ขึ้นไป และเคยอวดโอ้เอกลักษณ์ในการเป็นผู้นำ "ละครคนกรุง" หรือ "ละครปัญญาชน" ดังนั้น...การเลือกเรื่อง เลือกสไตล์ในการทำละครของทั้ง 2 ช่อง จึงมีความแตกต่างกันอยู่อย่างชัดเจน              แต่ ณ วันนี้ฐานผู้ชมถูก (จงใจ !?) ขยับให้มาใกล้เคียงกัน ส่งผลกับการเลือกเรื่องทำละครใกล้เคียงกัน โดยเฉพาะในกลุ่มงานของนักเขียนรุ่นใหญ่บางคน              บทประพันธ์หลายเรื่องที่อยู่ในการครอบครองลิขสิทธิ์ของช่อง 3 เวลานี้ เคยเป็นละครฮิต ของช่อง 7 สีมาก่อนแทบทั้งสิ้น!!        ...       ละครช่อง 3 เหล้าเก่าในขวดใหม่        สมรักษ์ ณรงค์วิชัย ผู้จัดการฝ่ายรายการ สถานีโทรทัศน์ ไทยทีวีสีช่อง 3 เคยยอมรับว่า ตลาดละครกรุงเทพฯของช่อง 3 นั้นไปได้สวย ฐานของเรตติ้งห่างกันไม่มาก 7 : 9 (โดยประมาณ) ขณะที่ต่างจังหวัด ผู้ชมโทรทัศน์ยังให้ความสนใจกับละครช่อง 7 สี อย่างเนืองแน่น ส่งผลให้เรตติ้งทิ้งห่างกันครึ่งต่อครึ่ง ราว 14 : 6              การเลือกจับบทประพันธ์ที่ช่อง 7 สีเคยทำเป็นละครมาแล้ว น่าจะเป็นช่องทางหนึ่งในการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับช่อง 3 ได้              "การนำเอาละครมาลงจอ เราจะดูที่กระแส ดูตลาด และสภาวะของผู้ชมเป็นองค์ประกอบกัน อะไรที่ขาดหายไป เราก็เอามาเติม ที่บอกว่าเอาละครช่อง 7 มา ไม่ใช่หรอก บทประพันธ์ใครสนใจ อยากซื้อ นักเขียนก็มีสิทธิ์ที่จะขาย ขายให้กับช่อง 3 ขายให้กับช่อง 7 ได้ทั้งนั้น นักประพันธ์ไม่มีค่ายนี่ครับ" สมรักษ์ ณรงค์วิชัย ผู้เป็นคนชี้นิ้วว่าละครเรื่องไหน ของผู้จัดคนใด หรือนักแสดงคนไหนกล่าว              "อย่างต่างประเทศเขาก็เอา คิงคอง มาทำใหม่ ของทุกอย่างอยู่ที่การตีความ การสื่อสาร ว่าจะสื่อสารกับคนสมัยนี้ให้มันสนุกได้ยังไงเท่านั้นเอง เรามีนวนิยายคลาสสิกที่มีความสมบูรณ์พร้อมในการนำมาทำเป็นละคร คือเรามองว่า ถ้าของใหม่มันแต่งแล้วไม่ดี สู้ของเก่าไม่ได้ เอาของเก่าดีกว่า สนุกกว่า งานชิ้นไหนที่มันดี เราก็เอามาทำ"              "อย่าไปคิดว่า เอาของเก่ามาทำอีกแล้ว นิยายใหม่ส่วนมากอ่านแล้วมันไม่มีอะไร เขียนสู้งานเก่าไม่ได้ แล้วนิยายใหม่ๆ กลิ่นไปทางญี่ปุ่นหมดเลย นานๆจะเจอสักเรื่องที่เหมาะสมกับการนำมาทำเป็นละคร ผมอยากให้รอดูละครเรื่อง ปราสาทมืด รับรองไม่เหมือนกับเวอร์ชั่นเดิมๆ ที่เราเคยดูกันแน่นอน แล้วจะรู้สึกว่า คิดอย่างนี้กันได้ด้วยเหรอ"              ช่อง 7 สี เคยพยายามจะแก้เกมที่ช่อง 3 เปลี่ยนสูตรละคร โดยประชุมคณะผู้จัดละคร และทีมเขียนบท ในเบื้องต้น มีความคิดว่า อยากจะย้อนศรเจรจาเช่าซื้อบทประพันธ์ละครที่ช่อง 3 เคยทำไว้ มาเป็นของช่อง 7 สี แต่คณะผู้จัดละครส่วนหนึ่งไม่เห็นด้วย ด้วยจะทำให้ทิศทางและฐานผู้ชมละครเปลี่ยนไป และอีกเหตุผลหนึ่งคือ ไม่อยากวัด "รอยเท้าเดิม" ที่เคยทำโด่งดังมาแล้ว และอาจจะไม่ประสบความสำเร็จเหมือนเดิม ซึ่งก็ได้ปรากฏมาแล้ว เช่น แม่หญิง (บทประพันธ์ของ วราภา) ที่บริษัทคำพอดีทำขึ้นมา คิดว่าจะโด่งดังเหมือนที่ดาราวิดีโอเคยทำ แต่กลับล้มคว่ำไม่เป็นท่า แถมถูกตัดให้ลดตอนอีกด้วย              ความจริงแล้ว ช่อง 7 ใช่ว่าอยากจะทำละครรีเมกก็หาไม่ แต่ก็ไม่ยอมที่จะให้ใคร "ลูบคม" เช่นกัน จึงต้องหาวิธีดับเครื่องชนในบางครั้ง ทั้งที่รู้ว่าการทำละครรีเมกนั้นจะโด่งดังกว่าครั้งแรกนั้น เรียกว่า "หืดขึ้นคอ" ก็ว่าได้        ...       ซื้อบทประพันธ์ หน้าที่สถานี        ณ วันที่ทิศทางและกลุ่มเป้าหมายของละครทั้ง 2 ช่องละม้ายคล้ายคลึงกัน จึงเป็นที่มาของการกว้าน ฉก ชิง เช่าซื้อลิขสิทธิ์บทประพันธ์มา "กักตุน" เพื่อความอุ่นใจ อายุลิขสิทธิ์การเช่าซื้อมาตรฐานอยู่ที่ 3-5 ปี       เมื่อ 10 -15 ปีที่แล้ว ค่ายละครและสถานีจะช่วยกันเจรจาซื้อบทประพันธ์ แต่ ณ วันนี้เป็นสิทธิ์ขาดของสถานีแต่เพียงฝ่ายเดียว ทำไม ... จึงเป็นเช่นนั้น              เหตุผลหนึ่งคือ สถานีเกรงว่า หากผู้จัดละครแปรพักตร์ไปทำงานให้กับวิกคู่แข่ง ก็อาจจะหอบบทประพันธ์เหล่านี้ไปด้วย เนื่องจากค่ายละครเป็นคู่สัญญากับเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง ไม่ใช่สถานี ดังนั้น การใช้ตัวแทนของสถานีซึ่งไว้ใจได้ ย่อมดีกว่าทั้งในแง่ของแนวทางป้องกันและแนวรบอันแข็งแกร่ง              ทุกวันนี้ การเช่าช่วงลิขสิทธิ์บทประพันธ์จะผ่าน "ตัวแทนช่อง" ไม่ใช่คณะละคร ผู้จัดฯ อาจมีสิทธิ์เสนอเรื่องที่คิดว่าน่าสนใจมายังต้นสังกัด เมื่อต้นสังกัดผ่าน ซื้อลิขสิทธิ์แล้ว คณะละครที่ทำการเสนอเรื่องนั้นๆ จะได้เอกสิทธิ์เป็นผู้จัดสร้างละครเรื่องนั้นๆ              บุคคลภายนอก หรือผู้ปฏิบัติงานจะไม่รู้สถานภาพ หรืองานอีกด้านหนึ่งของคนผู้นี้ ภาพที่คุณเห็นกับงานประจำวันที่สถานีฯ กับงานที่ปฏิบัติการลับอยู่นั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง ตัวแทนนี้นอกจากเป็นคู่เจรจาแล้ว ยังต้องรู้ทุกเรื่องราวของบทประพันธ์ ยิ่งในสมัยแข่งขันในการสร้างละครที่ค่อนข้างรุนแรงอย่างยุคนี้ อาจจะย่นย่อเวลาการทำงานด้วยการอ่านเรื่องย่อ หรือฟังโครงเรื่องของนักเขียนแต่ละคนที่มีอยู่แล้ว              ในขณะที่สมัยก่อน ต้องอ่านนวนิยายเป็นเล่มๆ เพื่อให้ทราบเนื้อหาทั้งหมด หน้าที่ซึ่งไม่เปิดเผยนี้ ทำงานราวกับหน่วยราชการลับ และ/หรือ กองโจร โดยรับคำสั่งและขึ้นตรงต่อกองบัญชาการ ผู้แทนนี้จะรู้กันในหมู่ผู้จัดละคร , สถานีโทรทัศน์ (ระดับผู้บริหาร) และนักประพันธ์ เท่านั้น              มารยาทปฏิบัติต้องรู้ว่า ถ้าตัวแทนช่องมา ค่ายละครซึ่งเจรจา พูดคุยอยู่กับนักประพันธ์ต้องหลีกทางให้กับผู้ถือป้ายอาญาสิทธิ์นี้ แต่ถ้าตัวแทนต้องเจรจาซื้อ – ขายในเรื่องเดียวกับวิกคู่แข่งก็ต้องใช้ "วิชามาร" โดยงัดกลยุทธ์ทุกวิถีทางมาสกัดและกำจัดคู่แข่งให้พ้นทาง เพื่อให้ได้มาซึ่งบทประพันธ์นั้นมาครอบครอง              ตัว แทนสถานี ทั้ง 2 ช่อง เป็น "ผู้หญิงเก่ง" ด้วยกันทั้งคู่ ตัวแทนของช่อง 3 อักษรย่อคือ "ศ" และตัวแทนของช่อง 7 อักษรย่อคือ "จ" ต่างกันที่ ช่อง 3 รับเงินเดือนจากสถานี แต่ช่อง 7 สี รับเงินเดือนจากคุณแดง สุรางค์ เปรมปรีดิ์              ปกติปฏิบัติการเจรจาซื้อขายเรื่องเป็นความลับสุดยอด ของสถานี ช่อง 7 สี นั้นไม่ค่อยเปิดเผยบทประพันธ์ที่ซื้อ นอกจากเรื่องที่กำลังจะเปิดกล้องถ่ายทำเท่านั้น ตรงกันข้ามกับช่อง 3 ที่มักจะออกข่าวขย่มคู่แข่งอยู่เสมอ              นอกจากบทประพันธ์จากนักเขียนใหญ่กลุ่มหนึ่งที่นิยมซื้อลิขสิทธิ์ซ้ำเพื่อทำ ละครรีเมก ยังมีงานใหม่ๆ ของนักเขียนในรุ่นกลางที่ทางคณะละครก็ดี ทางสถานีก็ดี นิยมซื้อลิขสิทธิ์มาทำเป็นละครเช่นกัน นักเขียนรุ่นนี้หลายคนพยายามลดความวิจิตรพิสดารทางภาษาอย่างนักประพันธ์รุ่น พี่ลงมา ให้เป็นนวนิยายมีเรื่องราว เนื้อหา และภาษาที่อ่านง่าย เข้าใจง่าย และหลายเรื่องก็มีเหตุจูงใจในการวางพล็อต เพื่อให้ง่ายที่จะโน้มเอียงไปในทางจัดสร้างเป็นละคร              แม้ว่า นักเขียนจะเป็นอิสระ ไม่มีค่าย ไม่มีสังกัด แต่สายสัมพันธ์ที่เชื่อมร้อยจากธุรกิจที่ต้องทำร่วมกัน ก็ทำให้นักเขียนบางคนมีช่องทางในการเสนองานกับช่องนั้นๆได้ถี่กว่านักเขียน คนอื่น เนื่องจากมีงานก่อนหน้านี้เป็นเครื่องการันตี (ยังมีต่อ) จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 19:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ราคาลิขสิทธิ์        ย้อนหลังกลับไปเมื่อ 10 – 15 ปี ราคาค่าลิขสิทธิ์ ประมาณ 30,000 – 80,000 บาท เป็นที่รับรู้ว่าทุกๆ 3-5 ปีราคาจะขยับขึ้นเล็กน้อย ราคาและข้อตกลงเป็นข้อตกลงเฉพาะระหว่างนักเขียนกับช่อง แม้จะมีมาตรฐานรองรับอยู่ระดับหนึ่ง แต่ก็สามารถพลิกแพลงได้ เช่น บทประพันธ์เรื่องนี้ ยืดอายุลิขสิทธิ์ให้เป็นกรณีพิเศษ มากกว่า 5 ปี เนื่องจากมีการเหมาซื้อบทประพันธ์กันเป็นล็อต 5-10 เรื่อง ของนักเขียนคนเดียวกัน เป็นต้น              ณ วันนี้ ราคาเริ่มต้นสำหรับนักเขียนหน้าใหม่ถอดด้าม จะอยู่ที่ 3-5 หมื่นบาทเท่านั้น แต่ราคามาตรฐานที่ใช้กันอยู่จริงๆโดยเฉพาะนักเขียนที่มีชื่อเสียงติดตลาด แล้วซึ่งจะอยู่ในราคา 100,000 – 150,000 บาท ทว่า บางเรื่อง บางเงื่อนไขสำหรับนักเขียนรุ่นใหญ่ที่เป็นมือระดับขั้นเทพเท่านั้นที่เคยไต่ ราคาสูงสุดถึง 3 แสนบาทต่อเรื่อง! แต่ก็มีน้อยคน              นอกจากขายเรื่องแล้ว ปัจจุบันยังมีการขายพล็อต (เรื่องย่อแบบสั้นขนาดยาวประมาณไม่เกิน 10แผ่นกระดาษ A4) ราคาขายอยู่ที่ 10,000 บาท                การลงรายละเอียดกับพล็อต เป็นหน้าที่ของผู้เขียนบทโทรทัศน์ ซึ่งตัวนักประพันธ์มีสิทธิ์นำพล็อตนั้นไปเขียนนวนิยายได้ แต่ไม่เกี่ยวข้องกัน ทางสถานีและค่ายละครไม่แคร์ว่ารายละเอียดของของนวนิยายจะต่างกับบทโทรทัศน์ ในกรณีที่นักเขียนนำพล็อตนั้นไปเขียนนวนิยายและเสร็จก่อนบทโทรทัศน์ การให้นวนิยายกับสถานีถือเป็นน้ำใจในการแบ่งเบาภารกิจของนักเขียนบทโทรทัศน์ เท่านั้นเอง และไม่มีสิทธิ์มาทวงหรือขอค่าลิขสิทธิ์เพิ่มแต่อย่างไร        เมื่อบทประพันธ์เรื่องหนึ่ง ทางสถานีหนึ่งจ่ายค่าลิขสิทธิ์ในราคา "แสนห้า" ส่งผลให้บทประพันธ์เรื่องอื่นๆ และสถานีอื่นต้องจ่ายในราคาเดียวกัน เพราะโดนฝ่ายตรงข้ามใส่ไข่ ตีผงฟู แถมยังปาดหน้าเค้กไปกินอย่างเอร็ดอร่อย              เงินค่าลิขสิทธิ์นี้ ช่อง 7 สีจะบวกภาษี ณ ที่จ่ายเพิ่มให้ ส่งผลให้นักเขียนได้รับค่าลิขสิทธิ์เต็มจำนวน แต่ช่อง 3 ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย และเป็นอัตราภาษีก้าวหน้าอีกด้วย นี่คือ อีกความต่าง !! กรณีที่ช่อง 7 สีบวกเพิ่มให้น่าจะมาจากกการที่สุรางค์ เปรมปรีดิ์มีเพื่อนนักเขียนมาตั้งแต่ในยุคนั่งบริหารนิตยสาร "สตรีสาร" ก่อนที่จะมาทำงานให้ที่ช่อง 7 สี              2. นักเขียนปั่นราคา - ในบางกรณี นักเขียนบางคนจะสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับตัวเองด้วยข้ออ้างว่า อีกคณะหนึ่งกำลังเจรจาอยู่ ส่งผลให้สถานีต้องเร่งซื้อบทประพันธ์ตัดหน้า ในบางกรณีทางสถานีอาจจะต้องขยับราคาค่าลิขสิทธิ์ให้เป็นกรณีพิเศษ ทั้งๆที่เรื่องกำลังเจราจากับ "คณะละครอื่น" อยู่ จริงหรือไม่ ไม่มีใครรู้ !? จิตวิทยา เรื่องนี้ได้ผลมาก เพราะทันทีที่หูแว่วว่า สถานีคู่แข่งสนใจ อีกสถานีหนึ่งจะพยายามหาทางซื้อตัดหน้าทันที นี่คือเรื่องจริง โดยเฉพาะกรณีนี้ มักจะเกิดขึ้นกับนักเขียนหน้าใหม่ที่อยากดังเร็วแทบทั้งสิ้น ขณะที่นักเขียนที่เคยค้าขายกันมานานปีนั้น แค่มองหน้าก็รู้กันแล้ว              3. นักเขียนรุ่นใหญ่ขอวางตัวดารานำ - นี่เป็นอีกปรากฏการณ์หนึ่ง เกิดขึ้นจากผู้จัดละครที่ชอบ "นำเสนอ" เรื่องโน่น นี่ นั่น จูงใจแถมให้กับนักเขียน โดยเฉพาะนักเขียนรุ่นใหญ่บางคน เช่น ถามว่า บทนี้ใครเหมาะที่จะเป็นพระเอก – นางเอก กรณีนี้มีจุดประสงค์เพื่อให้เจ้าของบทประพันธ์พึงพอใจ และเก็บงานไว้ให้ค่ายและสถานีตน ตัวอย่างนี้ มักจะถูกนักเขียนเอาไปอ้างกับสถานีและค่ายคู่แข่งว่า ค่ายโน้นให้ตนวางตัวละครเป็นต้น ส่งผลให้เกิดการกำหนดตัวละครหลักมาพร้อมกับการเช่าซื้อลิขสิทธิ์              4.สกัดคู่แข่ง แค่ซื้อเก็บไว้เล่นๆ – จนถึงวันนี้ 15 ปีแล้วที่นวนิยายเรื่อง "ฟ้าจรดทราย" ของโสภาค สุวรรณ ถูกช่อง 7 สีเช่าช่วงลิขสิทธิ์มาเก็บไว้ ดาราวิดีโอ เคยลงทุนด้วยเงินร่วมล้านบาทเพื่อซื้อต้นปาล์มและทรายหลายตันมาลงไว้ที่โรง ถ่ายลาดหลุมแก้ว เพื่อเตรียมสำหรับถ่ายทำละครเรื่องนี้ แต่โครงการนี้ก็พับไป ในหลายข้ออ้างว่า บทละครไม่เสร็จ, วางตัวพระ – นางไม่ได้ , ทุนสูงไม่คุ้มค่า นางเอกที่เคยระบุไว้มีหลายคน เช่น ชมพู่ อารยา เอ ฮาร์เก็ต (ปัจจุบันย้ายไปอยู่สังกัดที่ช่อง 3 แล้ว) , แคทรียา อิงลิช, ปู ไปรยา สวนดอกไม้, พิ้งกี้ สาวิกา ไชยเดช , อั้ม พัชราภา ไชยเชื้อ จนมาถึง ขวัญ อุษามณี ไวทยานนท์ แต่เหตุผลจริงๆ น่าจะอยู่ที่ 1. ซื้อบทประพันธ์เก็บไว้เพื่อสกัดฝ่ายตรงข้าม              และ 2 . เนื่องจากนวนิยายเรื่องนี้เกี่ยวข้องอยู่กับการเมือง – ศาสนาของอิสลาม ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากซึ่งดาราวิดีโอ เคยได้รับบทเรียนมาหลายครั้ง เช่น เมื่อตอนที่ทำละครเรื่อง "นวลนางข้างเขียง" ชาวอิสลามที่อยู่กันมากในแถบโรงถ่ายลาดหลุมแก้ว มาบอกว่า ต้องงดดูละครเรื่องนี้ !? ครั้งถามว่า ทำไม คำตอบคือ "มันมีเขียงหมูในละครด้วย"!! หรือในกรณีที่ละครเรื่อง "ตองหนึ่ง" ให้ผู้ร้ายซึ่งเป็นแขกอิสลามกินเหล้า ปรากฏว่า ได้รับการต่อว่าจากผู้นับถือศาสนาอิสลาม เรื่องใหญ่โตถึงขนาดวันรุ่งขึ้นต้องขึ้นข้อความขอโทษชาวอิสลามในตอนใหม่ ทันที เหล่านี้คือสิ่งคณะผู้จัดรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เป็นต้น         (ยังมีต่ออีก...) **************************** ปล.  รูปประกอบหนังสือไทยโทรทัศน์   ที่คนดูทีวีสมัยก่อนต้องมีประจำบ้านกันทุกคน...แหม เห็นแล้วคิดถึงอดีต     แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 52 21:02:16 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 19:53:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นอกจากนักประพันธ์รุ่นพี่แล้ว ยังมีกลุ่มนักเขียนในรุ่นกลางที่เขียนนวนิยายลงตีพิมพ์เป็นตอนๆ ในนิตยสารบันเทิงต่างๆ ในท้องตลาด และผลงานของนักเขียนในกลุ่มนี้ มักจะถูกหยิบขึ้นมาเป็นละครอยู่เสมอ              วันนี้ เรากำลังพาคุณมารู้จักกับ 3 นักเขียนนวนิยาย ซึ่งงานของเขาและเธอถูกเช่าช่วงลิขสิทธิ์ไปทำเป็นละครโทรทัศน์              โสภี พรรณราย เจ้าของบทประพันธ์ "แจ๋วใจร้ายกับคุณชายเทวดา" (ช่อง 7 สี / โพลีพลัส – เป้ อารักษ์ อมรศุภศิริ , อั้ม พัชราภา ไชยเชื้อ). หยกลายเมฆ (ช่อง 3 / บรอดคาซท์ - พัชฏะ นามปาน, เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ)                วัตตรา เจ้าของบทประพันธ์ "ลูกไม้เปลี่ยนสี" (ช่อง 3 / ทีวีซีน - พัชฏะ นามปาน, เบนซ์ พรชิตา ณ สงขลา), พระจันทร์สีรุ้ง (ช่อง 3 / ละครไท - สุกฤษฎิ์ วิเศษแก้ว, ทักษอร ภักดิ์สุขเจริญ) , ก๊วนกามเทพ (ช่อง 3 / ดวงมาลีมณีจันทร์ - จันทร์จิรา จูแจ้ง, รามาวดี นาคฉัตรีย์, อาภาศิริ นิติพล)        พงศกร เจ้าของบทประพันธ์ "สร้อยแสงจันทร์" ( ช่อง 3 / บางกอกดราม่า -  พัชฏะ นามปาน, ชาตโยดม หิรัณยัษฐิติ, รินลณี ศรีเพ็ญ, ศรีริต้า เจนเซ่น) , สาปภูษา (ช่อง 3 / บรอดคาซท์ - ชาตโยดม หิรัณยัษฐิติ, ธัญเรศ รามณรงค์)        ...       โสภี พรรณราย        วันศุกร์ – เสาร์ – อาทิตย์ ละครเรื่อง "แจ๋วใจร้ายกับคุณชายเทวดา" ได้ดำเนินเรื่องจนอวสานไปหมาดๆ และขณะนี้ทุกวันจันทร์ – อังคาร กำลังแพร่ภาพ หยกลายเมฆ ทางช่อง 3              "บทประพันธ์ในแนวโรแมนติกคอมเมดี้ เป็นแนวที่ผู้จัดมักจะหยิบมาทำเป็นละคร เนื่องจากแนวนี้ดูสบาย ไม่หนัก ไม่ซีเรียส แต่ถ้าเป็นละครในแนวดราม่าจัดๆอาจจะเงียบไปนิดนึง ในความรู้สึกของพี่ว่า คนไทยไม่ค่อยชอบดูละดรามาจัดๆ ดูแล้วมันเครียดไปตามตัวละคร" โสภี พรรณรายกล่าว              ฟันธงว่า ต้องโรแมนติกคอมเมดี้เท่านั้น!?        "เรื่องนี้พี่ไม่กล้าฟันธงนะ เพราะเราไม่รู้ว่า ผู้จัดต้องการแนวเรื่องแบบไหน แต่นี่เป็นความรู้สึกส่วนตัว เพราะรู้สึกว่าคนที่ชมโทรทัศน์น่าจะชอบในแนวสบายๆ ลองสังเกตดู พอเป็นแนวสบาย จำพวกหนังตลก อะไรพวกนี้เรตติ้งจะดี"                กว่า 30 ปีที่นามปากกาของโสภี พรรณรายโลดแล่นอักษรไปตามความฝันของเธอ นับเรื่องแล้ว เธอบอกว่า คงไม่ต่ำกว่า 100 เรื่อง ที่เธอ โสภี พรรณราย หรือ ชื่อจริงว่า สุรภี โพธิสมภรณ์ ถ่ายทอดให้ความสำราญแก่ผู้อ่าน              "ไม่ถือว่าเยอะนะคะ เฉลี่ยปีละ 3-4 เล่มเท่านั้นเอง"              ปีนี้ เธออายุ 52 ปี เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็กๆ หนังสือที่อ่านในยุคนั้นเป็นจำพวกนิยายจีนก็มี รวมถึง หัสนิยาย "พล นิกร กิมหงวน" ของ ป. อินทรปาลิต การอ่านในครั้งนั้น ทำให้บ้านของเธอมากมายไปด้วยหนังสือนับพันเล่ม              โสภี พรรณรายเล่าย้อนเรื่องราวสมัยที่เธออายุ 20 ปีให้ฟังว่า        "ตอนนั้นเพิ่งจบจากพณิชยการพระนครใหม่ๆ ยังว่างงานอยู่ ก่อนหน้านี้เราชอบอ่านหนังสือดรุณี บังเอิญว่าตอนนั้นเค้าประกาศรับนักเขียนใหม่ ดรุณีเป็นหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่สร้างนักเขียนให้กับวงการนี้หลายคน เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เราก็ลองเขียนต้นฉบับเรื่อง "แฝดสาวเจ้าเสน่ห์" ส่งไป พอส่งไปปุ๊บ ทางบก.ก็โทรกลับมาว่าใช้ได้"              นับเริ่มแต่นั้นมา บรรณพิภพก็มีนวนิยายของเธอโลดแล่นอยู่ด้วย เริ่มแรก เธอทำงานประจำควบคู่ไปกับการเขียนหนังสือ ต่อมาเมื่อหนังสือ ดรุณี ปิดตัวเองลง เธอได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่ท่านหนึ่งจากสำนักพิมพ์รวมสาส์น ให้ไปเขียนนวนิยายตีพิมพ์เป็นตอนๆ ในนิตยสารภาพยนตร์บันเทิง เรื่องแรกที่ตีพิมพ์คือ ปิ่นมุก ต่อมาเธอตัดสินใจลาออกจากงานประจำ เพื่อเขียนหนังสืออย่างเดียว              นวนิยายหลายเรื่องของเธอได้รับการเช่าซื้อลิขสิทธิ์จากช่อง 7 สีไปเป็นละครโทรทัศน์ เช่น ลูกตาลลอยแก้ว, ลูกไม้ไกลต้น, เจ้าสัวน้อย, ร้ายเดียงสา, ดั่งสวรรค์สาป, ขิงก็รา ข่าก็แรง, คุณหนูเทวดา, แจ๋วใจร้ายกับคุณชายเทวดา ฯ ส่วนที่เคยเป็นละครทางช่อง 3 เช่น กิเลสมาร, กากเพชร, ลูกไม้เปลี่ยนสี เป็นต้น              นวนิยายที่เคยไปจัดสร้างเป็นภาพยนตร์ มีเพียงเรื่องเดียวคือ "ลูกสาวเจ้าพ่อ" นวนิยายบู๊เรื่องนี้ เธอเขียนไว้ตั้งแต่สมัยที่อายุเพียง 20 เศษๆ เท่านั้น        "นางเอกในยุคแรกๆ ของโสภี พรรณรายจะออกไปทางแก่นมากๆ เลย นางเอกที่มีคาแร็กเตอร์สู้คน มันจะสนุกเมื่อต้องมีบทไปปะทะกับพระเอก" เธอเผยเคล็ดลับ              ในบรรดานวนิยายกว่า 100 เรื่อง ส่วนตัวของเธอชอบเรื่อง กิเลสมาร มากที่สุด เนื่องจากมีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับกิเลสตัณหาของมนุษย์ ซึ่งใกล้เคียงกับชีวิตจริงของผู้คนในชีวิตประจำวัน              และในบรรดาละครทั้งหมด เธอประทับใจกับ "กิเลสมาร" และ "ลูกตาลลอยแก้ว"        "พี่โชคดี เพราะพี่ได้ผู้จัดที่ทำตามกฎ พี่ได้นักเขียนบทที่ดี รักษาแนวเรื่องเอาไว้ ส่วนที่จะเติมแต่งเพิ่มไม่เป็นไร ถ้ามันจะทำให้เรื่องสนุกขึ้น ดีขึ้น แต่แนวเรื่องเขาไม่ทิ้ง ที่จะคงไว้แต่ชื่อเรื่อง แล้วเปลี่ยนทั้งหมด พี่ยังไม่เคยเจอนะ"              นอกเหนือจากนามปากกา "โสภี พรรณณาย" ยังมีอีกนามปากกาหนึ่งคือ "ณิชา" ซึ่งเกิดขึ้นในโลกนวนิยายเมื่อสัก 7-8 ปีมานี้เอง แต่เมื่อต้องรวมเล่ม นามปากกา "ณิชา" จะถูกเปลี่ยนเป็นโสภี พรรณรายทันที ด้วยเหตุผลทางการตลาด              "เราเป็นคนที่คิดพล็อตช้า ตอนคิดพล็อตยากกว่าตอนเขียน พอได้พล็อตซึ่งเป็นเมนใหญ่ๆ ไว้แล้ว แต่จะไม่ลงรายละเอียดนะคะ พอมาเริ่มเขียนบทที่หนึ่งก็จะเปิดไปทีละบทตามพล็อตที่เราวางไว้ ละครไม่ได้ทำให้ยอดขายนวนิยายตกลงไปเลย เพราะเนื่องจากเป็นคนละกลุ่มเป้าหมาย"              "พี่เป็นนักเขียนที่ไม่ขายพล็อตนะคะ เพราะว่าเราเป็นนักประพันธ์มา 30 กว่าปีแล้ว มีคนมาขอซื้อพล็อตเหมือนกัน แต่พี่บอกว่าไม่ขาย คุณต้องรอจากนวนิยายที่สำเร็จเป็นเล่มแล้ว เราไม่ใช่นักเขียนเด็กๆ แล้ว เราสำนึกตลอดเวลาว่า เราเป็นนักประพันธ์ พี่จะเขียนนวนิยายเพื่อตีพิมพ์ในนิตยสารก่อนเป็นลำดับแรก จากนั้นถึงมารวมเล่มขาย"              ทุกวันนี้ โสภี พรรณราย เขียนนวนิยาย 6 เรื่องให้กับนิตยสาร 4 เล่มคือ ภาพยนตร์บันเทิง, ชีวิตรัก, เรื่องผู้หญิง, ชีวิตจริง              โสภี พรรณราย บอกเคล็ดลับสำหรับคนที่อยากจะเป็นนักเขียนว่า ต้องรักการอ่านหนังสือที่หลากหลาย ทุกประเภท สำหรับตัวเธอ ทุกวันนี้เธอยังต้องอ่านหนังสืออย่างน้อยวันละ 2 ชั่วโมง เห็นหัวข้อไหนน่าสนใจก็ต้องรีบจดไว้ และต้องเป็นคนหมั่นสังเกตเกตเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา ข้อมูลไหน ไอเดียไหนน่าสนใจควรรีบจดใส่สมุดที่พกติดตัวไว้ มิเช่นนั้น สิ่งดีๆ จะหายไป              และนี่คือ ผลงานนวนิยายส่วนหนึ่งของโสภี พรรณราย              คุณหนูเทวดา,สาวเปิ่นเจ้าเสน่ห์,เจ้าพ่อจำเป็น ,พระจันทร์-พยศ , ระบำปลายฟ้า,น.ส.อวกาศ,เทพบุตรล่องหน,กระต่ายหลงจันทร์,ลูกปัดร้อยสี,นางฟ้า ไร้ปีก,ลิลลี่สีกุหลาบ,ผักบุ้ง-กับกุ้งนาง,กากเพชร , เหยี่ยวสาวมือใหม่,สาวน้อยในตะเกียงแก้วภาค 1 และ 2 ,แหม่มแก้มแดง,หน้ากาก,โบสีชมพู,กิเลสมาร             ลูกไม้ไกลต้น ,ฟ้า หิน ดิน ทราย ,เพลิงพธู ,พะโล้ทรงเครื่อง ,เชอรี่พิ้งค์ , เจ้าสัวเจ้าสำราญ,ปิ่นมุก,เหลี่ยมกุหลาบ,มรสุมหัวใจ,ลูกตาลลอยแก้ว ,ดาวเย้ยเดือน,ไสยดำ,เพลิงพยศ,วิมานดวงดาว,รอยทรายในแสงจันทร์,ขิงก็รา ข่าก็แรง,สาปคฤหาสน์,น้ำผึ้งซาตาน,มณีเนื้อแท้,เจ้าสาวปริศนา,ลายมนุษย์, เชลยบาป,สุสาน,เพชรกินรี,ดวงหทัย,แม่เลี้ยงคนใหม่,เกมตัณหา,วิวาห์สลับรัก, น้ำปลาหวาน,นางสาวหวานชื่น,ร้าย...เดียงสา,ภูตาลัย,เจ้าช่อมาลัย,สุดดวงใจ, พลอยล้อมเพชร             หัวใจดงดิบ,ม่านมายา,กลกามเทพ,วังวารี,นางนกต่อ,เพชรกินรี,ไฟหิมะ, แม่สื่อยอดรัก,รักข้ามปลายเมฆ,เงาเคหาสน์,สาวน้อยร้อยมายา, แฝดสาวเจ้าเสน่ห์, กามเทพแฝง, มะนาวหวาน, ไฟสีเงิน, ลูกสาวเจ้าพ่อ, ตุ๊กตาเริงระบำ ,หัวใจอยากจะรัก ,ไฟลวง, บุษบาเร่รัก ,ระเริงไฟ , คู่เขย คู่ขวัญ , สาวใช้ไฮเทค ,ม่านจันทรา, แก่นกะโปโล ฯลฯ ***************** ปล.  รูปภาพนางเอกในสมัย ช่อง 4 บางขุนพรหม แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 52 20:55:55 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 19:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากรู้ไหมว่า รุ่นพ่อ – รุ่นแม่ ดูละครประเภทไหน เรื่องอะไรกันบ้าง ความจริงแล้ว มันก็ไม่ได้แตกต่างจากยุคสมัยนี้มากนัก หากแต่ในสมัยที่ธุรกิจยังไม่แข่งขันกันรุนแรง อาจจะดูมีทางเลือกที่หลากหลายในการชมประเภทของละครต่างๆ มากกว่า              ละครแต่ละช่องประสบความสำเร็จมากหรือน้อยต่างกัน สูตร "แม่ผัว ลูกสะใภ้ เมียน้อย เมียหลวง พ่อตาตาย แม่ยายโง่ หนีผีลงตุ่ม ฯลฯ" อาจจะไม่ใช่สูตรตายตัว แต่มันคือเครื่องปรุงรสของคนทำละคร              เมื่อปี พ.ศ.2545 วารสาร "ภาษาและหนังสือ" ของสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ เคยจัดทำฉบับพิเศษว่า วรรณกรรมละครไทย มีบทความหนึ่งชื่อ "ละครโทรทัศน์" นำเสนอโดย พินิจ หุตะจินดา จากบทความนี้ทำให้เราทราบเรื่องราวอันเป็นวงจรของเรื่องราวเกี่ยวกับละครไทย ตั้งแต่ยุคบุกเบิกจนถึงปี 2545 โดยผู้เขียนแบ่งหัวข้อออกเป็น 3 ยุคใหญ่ๆ ดังนี้              1.ละครโทรทัศน์ยุคแรก (พ.ศ. 2498 – 2510)              2.ละครโทรทัศน์ยุคที่สอง (พ.ศ. 2510 – 2529)              3.ละครโทรทัศน์ยุคที่สาม (พ.ศ. 2530 – 2545)              บันเทิง ASTV ผู้จัดการรายวันได้ตัดทอนรายละเอียดลง คงไว้แต่ส่วนสำคัญและหยิบ "รายชื่อละคร" ในยุคต่างๆ จากงานชิ้นนี้มาเพื่อเป็นกรณีศึกษาแล้วจะเห็นว่า ละครหลายเรื่องที่เราคุ้นเคยอยู่ทุกวันนี้มีมาตั้งแต่แรกในสมัยคลาสสิก พ่อแม่ของเราก็อ่านและดูละคร "เรื่องนี้" มาก่อน เพียงแต่ว่า การดำเนินเรื่องสมัยนั้น กระชับ รวบรัด ละครไม่ได้ยืดได้ หดได้อย่างวันนี้              ทั้งชั่วโมงของละครก็น้อยกว่า แต่ละครมีเนื้อหาหลากหลายกว่า จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อละครก้าวเข้าสู่ยุคธุรกิจอย่างเต็มตัว ค่ายไหน คณะใด เรตติ้งไม่ได้ตามเป้าหมายก็ต้องถูกจับดอง เป็นเหตุให้ผู้จัดบางรายต้องโยกย้ายจากสถานีหนึ่งไปอีกสถานีหนึ่ง              พ.ศ. 2478 สถานีไทยทีวีช่อง 4 บางขุนพรหม เป็นกิจการวิทยุโทรทัศน์ครั้งแรกในประเทศไทย โดยบริษัทไทยโทรทัศน์ มีการแต่งตั้ง "จำนง รังสิกุล" ข้าราชการกรมประชาสัมพันธ์มาดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายรายการ ณ ปัจจุบันคือ โมเดิร์นไนน์ทีวี หรือ ช่อง 9 อ.ส.ม.ท. นั่นเอง              พ.ศ. 2501 เปิดสถานีโทรทัศน์ กองทัพบกช่อง 7 (ขาว-ดำ ) มี "พลตรีถาวร ช่วยประสิทธิ์" ทำหน้าที่หัวหน้าฝ่ายรายการในสมัยนั้น ปัจจุบันเรารู้จักกันในนาม "ททบ. 5"              พ.ศ. 2510 เปิดสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 โดย บริษัทกรุงเทพโทรทัศน์และวิทยุ จำกัด ร่วมทุนจัดตั้งกับกองทัพบก              พ.ศ. 2513 เปิดสถานีโทรทัศน์สี ช่อง 3 อย่างเป็นทางการ โดยบริษัทบางกอกเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เข้าร่วมทุนจัดตั้งกับบริษัทไทยทัศน์ซึ่งดำเนินการจัดตั้ง มาตั้งแต่ปี 2510        ...       จากบางขุนพรหมถึงช่อง 9 อ.ส.ม.ท.        บ้านทรายทอง , เคหาสน์สีแดง, วนิดา เป็นนวนิยายของนักประพันธ์ที่ "คณะชื่นชุมนุมศิลปิน" นำมาแปรรูปเป็นละคร ก่อนหน้านี้ ละครโทรทัศน์เรื่องแรกของเมืองไทยคือ "สุริยานีไม่ยอมแต่งงาน" ของนายรำคาญ (ประหยัด นาคะนาค), เรื่องที่สองคือ ดึกเสียแล้ว ของอุษณา เพลิงธรรม บทประพันธ์อื่นๆ เช่น นิจ, อุบัติเหตุ (ดอกไม้สด), กรรมเก่า, หนึ่งในร้อย, ขุนศึก, ศรอนงค์, พระเจ้าไทยหลวง, ลูกทาส, การะเกด, ละครชวนหัวชุดพ่อท้วมแม่อี๊ด, ละครชุดนุสรา, ทหารเอกพระบัณฑูร, ขุนศึกมหาราช, รอยไถ, แผลเก่า, คมพยาบาท ฯลฯ              นอกจากนี้ ยังมีการนำเอาวรรณคดีของชาติต่างๆมาทำเป็นละครด้วย เช่น อุปรากรเรื่อง สามก๊ก ตอน ตั๋งโต๊ะหลงกลเตียวเสี้ยน , ฮวนนั้ง, ฮวนลิฮวยกับซิเต็งซัน, ซูสีไทเฮา, บูเช็กเทียน, ขุนช้างขุนแผน, อิเหนา, ไอด้า, อุปรากรเรื่องนันทาเทวี              ความหลากหลายของละครมาจากความถนัดของงผู้จัดที่แตกต่างกันไป คณะละครในยุคนั้น เช่น คณะนาฏศิลป์สัมพันธ์, คณะพลายมงคล, คณะสุข หฤทัย, คณะสาครภิรมย์ (ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นคณะสุภาพสตรี), คณะกัลชลิกา, คณะอารีวัลย์, คณะวิชชุประภา, คณะวิม อิทธิกุล เป็นต้น              ต่อมาประเทศไทยเปลี่ยนเป็นระบบโทรทัศน์สี ทั้ง 2 สถานีได้เปลี่ยนชื่อเรียกใหม่ ช่อง 4 บางขุนพรหม เป็นสถานีโทรทัศน์ช่อง 9 อ.ส.ม.ท. ส่วนกองทัพบกช่อง 7 (ขาว-ดำ) เป็นสถานีโทรทัศน์สี กองทัพบกช่อง 5 ละครของช่อง 4 เดิมยุคจำนง รังสิกุล ดำเนินมาถึงปี 2511 เมื่อพ้นตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายรายการ บรรดาพนักงานที่มีความสามารถและคณะละครที่ผูกพันกับ "หัวหน้า" ต่างตัดสินใจลาออกตามเป็นส่วนใหญ่ คงเหลือผู้จัดเพียงส่วนหนึ่งและเพิ่มผู้จัดหน้าใหม่เข้าไป ละครในยุคนี้ เช่น              ขมิ้นกับปูน, อีสา , หลง, สาวแก่, หลานสาวคุณหญิง, พรหมไม่ได้ลิขิต, ชลาลัย, กุหลาบไร้หนาม, สามอนงค์, บันไดเมฆ, สวรรค์เบี่ยง, เดือนครึ่งดวง, วิมานไฟ, ปูนปิดทอง, สายใจ, หนี้รัก, พ่อปลาไหล, เพลงชีวิต, แก้วกลางดง, มณิมนตรา, หัวใจปรารถนา-อาณาจักรใจ, ทัดดาวบุษยา, พรหมพยศ, ผู้ใหญ่ลีกับนางมา, มายา, บ้านทรายทอง, รักประกาศิต, ภูชิชย์-นริศรา, เขมรินทร์-อินทิรา              เจ้าสาวคืนเดียว, มนุษย์, รักริมทาง, คมพยาบาท, นางครวญ, นางฟ้าซาตาน, ความรักสีดำ, เมื่อรักร้าว, ชลธีพิศวาส, ลานภุมรา, น้ำผึ้งขม, ระฆังวงเดือน, ทำไม, เมียหลวง", น้ำเซาะทราย, เพลิงกินรี, วิมานไฟ, อีสา, คนบาป, แม่ม่าย, ประทีปอธิษฐาน, เมืองแก้ว              เครื่องแบบสีขาว, บ้านทรายทอง, ดอกฟ้า-โดมผู้จองหอง, ริมฝั่งแม่ระมิงค์, คุ้มผาคำ, ค่าของคน, อุบัติเหตุ (ทมยันตี), ร่มฉัตร, น้ำตาพระจันทร์, มฤตยูสีขาว, ต้อยติ่ง, ข้องจิต- นางไพร, จำเลยรัก", ป่ากามเทพ, สงครามเย็น, ฝ้ายแกมแพร, ภูตพิศวาส", กรงทอง เป็นต้น        ...       ช่อง 7 (ขาว – ดำ) ถึงยุค ททบ. 5        ส่วนสถานีโทรทัศน์ กองทัพบกช่อง 7 (ขาว-ดำ) ในยุคแรกนั้น มีทั้งผู้จัดรายใหม่และผู้จัดจากช่อง 4 บางขุนพรหมที่ไปเช่าเวลา คณะละครของช่อง 7 (ขาว – ดำ) เช่น คณะชื่นชุมนุมศิลปิน, คณะสุพรรณ บูรณพิมพ์, คณะศรีไทยการละคร, คณะไททรรศน์, คณะเกียรติแก้ว, คณะม.จ.ไกรสิงห์ วุฒิชัย, คณะพจนาภิรมย์ ละครที่จัดแสดงในยุคนี้ เช่น สี่แผ่นดิน, ทับนาง, โรสิตา, อะบูฮาซัน, ผู้ชนะสิบทิศ, คุณหญิงพวงแข, เสือเก่า, ลมพัดชายเขา,ตุ๊กตายอดรัก เป็นต้น จนถึงสมัยที่เปลี่ยนเป็นสถานีโทรทัศน์สี ททบ. 5 มี รัชฟิล์ม โดย พ.ท. พยุง พึ่งศิลป์เข้ามาเสริมกับคณะละครเดิมที่มีอยู่              ภาพยนตร์โทรทัศน์เด่นๆ เช่น หุ่นไล่กา, ชุมทางชีวิต, พิภพมัจจุราช, เพื่อมาตุภูมิ, เจ้าต๋องจอมยุ่ง, แก้วขนเหล็ก – จอมเมฆินทร์, อนิลทิตา, ตะวันขึ้นที่อ่าวพังงา, สนิมสังคม, คุณผู้หญิง, ทับถวิล, รักคืนเรือน, บ่วงเสน่หา, หอขวัญ, สองพธู, ลูกกรอก, บ้านสาวโสด, สะใภ้สลัม, นางสาวทองสร้อย, ขอจำจนวันตาย, ไม่เคยมีใครรักฉันจริง, ฝันกลางฤดูฝน, พระจัทร์หลงเงา, เสื้อเปื้อนฝุ่น, หลังคาใยบัว, ไฟหนาว, รอยลิขิต, จารชนยอดรัก, ไฟสุมขอน, รักในสายหมอก, ไปสู่ฉิมพลี หรืออย่างวรรณคดีบางเรื่อง เช่น กนกนคร, กากี, พิมพิลาไลย ฯ              คณะสุพรรณ บูรณะพิมพ์ เปลี่ยนมือเป็น "พิมพ์พรรณ บูรณพิมพ์" ละครยุคนี้ เช่น สี่แผ่นดิน, ที่รักอย่าร้องไห้, อังสนาหย่าผัว, ตึกฝรั่ง, ทิพย์, ผู้พิชิตมัจจุราช, รอยรัก เป็นต้น ****************************** ปล. รูปประกอบ สายโลหิต เวอร์ชั่นที่ยังอยู่ในใจ ...ฝีมือกำกับการแสดงครั้งสุดท้ายของ คุณสุพรรณ บูรณพิมพ์ ท่านเสียชีวิตขณะที่ยังกำกับการแสดงเรื่องนี้ไม่จบ จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 19:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กนกวรรณ ด่านอุดม จากช่อง 9 อ.ส.ม.ท. มาเป็นผู้จัดช่อง 5 ในนามของ "รัศมีดาวการละคร" ละครที่โด่งดังที่สุดของเธอชุด ผู้กองยอดรัก ได้แก่ "ผู้กองยอดรัก – ยอดรักผู้กอง – ผู้กองอยู่ไหน" ส่วนเรื่องอื่นๆ เช่น ทิวาหวาม, เลือดขัตติยา, ผู้ชนะสิบทิศ, ศิวาราตรี, แววมยุรา, ละอองดาว, สี่แผ่นดิน, ในฝัน, ผู้ใหญ่ลีกับนางมา, น้ำผึ้งขม, ระฆังวงเดือน, สายรุ้ง, ค่าของคน, ดาวเรือง, สิ้นสวาท, อย่าลืมฉัน, เดชแม่ยาย, น้ำเซาะทราย, วงเวียนชีวิต, จ้อนกับแดง, เกียรติศักดิ์ทหารเสือ, ดรรชนีนาง, ในม่านเมฆ,หัวใจเถื่อน, สลักจิต, ทิวาหวาม,จำเลยรัก, ชื่นชีวานาวี, ขุนศึก, เคหาสน์สีแดง ฯลฯ              ปนัดดา กัลย์จาฤก ในนามคณะส่งเสริมศิลปิน มี บ้า, 38 ซอย 2, บาปบริสุทธิ์, สวนทางเถื่อน, เจ้าซอใจซื่อ, หางเครื่อง, แม่น้ำ, แม่เอิบ, ตี๋ใหญ่ เป็นต้น              ศรีไทยการละครของเทิ่ง สติเฟื่อง เช่น ปราสาททราย, ชุมทางรัก, ไปสู่ฉิมพลี, ลูกหว้า, คุณหญิงนอกทำเนียบ, รอยมลทิน, คู่กรรม, เมียน้อย, พิศวาส, รัศมีจันทร์, ป่านี้ไม่มีผู้ชาย, เชลยศักดิ์, เดือนดับที่สบทา, แสงสูรย์, ประสาทมืด, ทางโค้ง, อีสา, เรือมนุษย์, ผมไม่อยากเป็นพันโท, พรหมประพาส, พาร์ทเนอร์, มนต์รักอสูร เป็นต้น        ...       ละครช่อง 7 สี ยุคบุกเบิก        สถานีโทรทัศน์ช่อง 7 สีในยุคก่อตั้งมีคณะละครเพียงไม่กี่คณะ เช่น คณะดาราฟิล์ม, คณะกันตนา, คณะอิทรวิจิตรภาพยนตร์, คณะพร้อมมิตรภาพยนตร์, คณะไชโยภาพยนตร์, คณะสมพงษ์ พงษ์มิตรและคณะที่สถานีโทรทัศน์ผลิตเอง คือ คณะชัชฎาภรณ์ รักษณาเวศ (นักร้องเจ้าของเพลงรางวัลชีวิต, บัญชารัก เป็นภรรยาของ พันโทชายชาญ เทียนประภาส ต่อมา พันโทชายชาญถูกมือปืนยิงเสียชีวิตด้วยปืน 11 ม.ม. ระหว่างเดินทางไปเปิดสถานีดาวเทียมย่อยที่จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที่ 4 เมษายน 2523) โดยคณะนี้จะมีละครออกอากาศเดือนละครั้ง ทุกวันอาทิตย์ เวลา 22.00 – 24.00 น. ขณะที่คณะละครอื่นๆ มีเวลาหลายช่วงในการออกอากาศ เช่น 19.30 – 20.00 น. , เวลา 20.30 – 21.00 น. และเวลา 22.00 – 24.00 น.              ดาราฟิล์ม ภายใต้การดูแลของไพรัช สังวริบุตร เป็นคณะแรกที่เริ่มงานละครพร้อมกับการเปิดสถานี ระยะแรกทำละครจักรๆวงศ์ๆ ละครเรื่องแรกคือ "ปลาบู่ทอง" ลงทุนด้วยเงินเพียง 8 พันบาท / ตอน เรื่องอื่นๆ เช่น โกมินทร์, ยอพระกลิ่น,อุทัยเทวี, บัวแก้วบัวทอง, นางสิบสอง, ขุนแผนผจญภัย, มนุษย์ปักษี, แก้วหน้าม้า, กัญหา – ชาลี, ทาษวังหลัง, ฝนสามฤดู, พิกุลทอง, ลักษณวงศ์, แก้วพิสดาร, พานทองรองเลือด,พระทิณวงศ์ ต่อมาการสืบทอดละครประเภทนี้เป็นของบริษัท คือ สยามฟิล์ม และสามเศียรตามลำดับ เหตุที่ที่ไพรัช สังวริบุตรยังคงละครประเภทนี้อยู่ถึงทุกวันนี้ เพราะมุ่งมั่นที่จะอนุรักษ์ศิลปะพื้นบ้าน ทั้งวัฒนธรรม ประเพณี วรรณคดีไทยไว้ ละครจักรๆวงศ์ๆในรุ่นถัดมา เช่น ขวานฟ้าหน้าดำ, สี่ยอดกุมาร, สิงหไกรภพ, มณีนพเก้า, น้ำใจแม่, จันทโครพ, เกราะเพชรเจ็ดสี, ดาบเจ็ดสี มณีเจ็ดแสง, เทพศิลป์ – อินทรจักร, ดิน – น้ำ- ลม – ไฟ, เวสสันดรชาดก, มโหสถชาดก, วงษ์สวรรค์ ฯลฯ              ขณะเดียวกันก็ดำเนินงานการผลิตละครร่วมสมัยไปด้วย มีทั้งการนำบทประพันธ์มาจากนักเขียนมาแปรรูป รวมถึงบางเรื่องก็ใช้วิธีการสร้างพล็อตเอง เช่น แก้วนพเก้า, กระสือ, ปอปผีฟ้า, ห้องหุ่น, ปู่โสมเฝ้าทรัพย์, เทวรูปแมว, ศีรษะมาร, อีสา, ขมิ้นกับปูน, กนกลายโบตั๋น, ปราสาทมืด, ริษยา, กิ่งไผ่, ตุ๊กตา, ดาวพระศุกร์, ดอกโศก, ภาพอาถรรพณ์, คมพยาบาท, กฎแห่งกรรม, มนุษย์ประหลาด, บ้านทรายทอง, กิ่งมัลลิกา, เมียหลวง, คู่กรรม, แม่นากพระนคร, แม่นากพระโขนง, แก้วสารพัดนึก, เงา, ละอองดาว, มัสยา, บ้านสอยดาว, ทองเนื้อเก้า, ตราไว้ในดวงจิต, หลวงตา, ไผ่แดง, โอ้...มาดา, หัวใจสองภาค ฯลฯ        ...       ช่อง 3 มาแล้ว        เมื่อช่อง 3 เปิดสถานี ผู้จัดคณะแรกที่เข้าไปทำละครคือ ศรีไทยการละคร ละครเรื่องแรกๆ ที่ประเดิมการเปิดสถานีไทยทีวีสีช่อง 3 คือ เขมรินทร์ – อินทิรา, แม่หญิง, สะใภ้จ้าว แต่ละครในยุคนี้ไม่ประสบความสำเร็จ ช่อง 3 มาเปิดละครสมัยใหม่อย่างจริงจังในปี 2519 เมื่อภัทราวดี ศรีไตรรัตน์ (มีชูธน) เข้ามาปฏิวัติการแสดงละครแบบเก่าจากที่มีคนบอกบท เป็นนักแสดงท่องบทเอง รูปแบบของละครใกล้เคียงกับละครสมัยใหม่อย่างต่างประเทศ ภัทราวดี นำบทประพันธ์ เรื่อง ไฟพ่าย ของกฤษณา อโศกสิน มาประเดิมเป็นเรื่องแรก แต่ไม่ประสบความสำเร็จ จึงเปลี่ยนทิศทางละครด้วยการคิดพล็อตเอง เช่น ขบวนการคนใช้, ตุ๊กตาเสียกบาล, สงครามปราสาท, นานาจิตตัง, ประชาชนชาวแฟลต, ศรีธนนชัย, ละครชุด ความรัก, ปะการังสีดำ (เรื่องนี้ซื้อบทประพันธ์มาจากประดิษฐ์ กัลย์จาฤก)              ต่อมามีผู้จัดรายอื่นๆ เช่น พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าอนุสรณ์มงคลการ, รัตนาภรณ์ อินทรกำแหง, มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช, วรายุฑ มิลินทจินดา, สมชาย นิลวรรณ, อดุย์ กรีน, ถาวร สุวรรณ, วรยุทธ พิชัยศรทัต, เริงศิริ ลิมอักษร, อมรา พรหมโมบล, ศิริพร วงศ์สวัสดิ์, ไฟว์สตาร์โปรดักชั่น ฯลฯ ซึ่งต่างผลิตละครออกมาหลากแนว อาทิ นางทาส, อีแตน, คำพิพากษา, ม่าย, หมาๆ แมวๆ, เศรษฐีอนาถา              เขาชื่อกานต์, คนเริงเมือง, เก้าอี้ขาวในห้องแดง, ด้วยปีกของรัก, ไฟรัก, แม่กระเชอก้นรั่ว, เขี้ยวพิษ, สิคีริยา, ปมพิศวาส, ดอกฟ้า-โดมผู้จองหอง, ห้องที่จัดไม่เสร็จ, ปริศนา, คลื่นเสน่หา, วิหคหลงรัง, บ้านขนนก, ดอกหญ้า-ดวงตาสวรรค์, ไม้ผลัดใบ, ถนนไปดวงดาว, ตุ๊กตามนุษย์, น้ำตาลไหม้, เงา, นางเอก, สายรุ้ง              เลือดขัตติยา (แต่ไม่ได้ออกอากาศ), กฤตยา, มงกุฎฟาง, สามีตีตรา, หมูแดง, ขุนศึก, ฉุยฉาย, นางสาวโพระดก, อาญารัก, สงครามเก้าทัพ, สายโลหิต, สมเด็จพระสุริโยทัย, ทหารเสือพระเจ้าตาก, ทะเลเลือด, กำแพงหัวใจ, แก้วตาพี่ ฯลฯ ละครเหล่านี้ได้รับความนิยมจากคนดูเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะกลุ่มปัญญาชนในขณะนั้น              เลยกลายเป็นว่ามีการแบ่งกลุ่มเป้าหมายคนดูละครของสถานีโทรทัศน์สีช่อง ๓ เป็นคนในกรุงเทพฯที่มีระดับการศึกษาเป็นส่วนใหญ่ไปโดยปริยาย ต่อมามีการเพิ่มคณะผู้จัดละครหน้าใหม่มากขึ้น โดยก่อนปี 2545 ช่อง 3 มีละครที่อยู่ในความทรงจำ ดังนี้              สี่แผ่นดิน, ร่มฉัตร, พ่อปลาไหล, ทรายสีเพลิง, ไอ้คุณผี, แม่พลอยหุง, เมียน้อย, รอยอินทร์, โสมส่องแสง, ผู้ชนะสิบทิศ, สี่แยกนี้อายุน้อย, เมียหลวง, เรือมนุษย์, ลายหงส์, ถ่านเก่าไฟใหม่, พลิงบุญ, ไฟในทรวง, เก้าอี้ขาวในห้องแดง, ไม่มีสวรรค์สำหรับคุณ, จินตปาตี       *********************** ปล.  สี่แผ่นดิน ยุคเวอร์ชั่น พ.ศ. 2517-2518 ค่ะ จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 20:04:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บ้านทรายทอง, ด้วยสองมือแม่นี้ที่สร้างโลก, ปลาหนีน้ำ, ตกกะไดหัวใจพลอยโจน, ไฟโชนแสง, ทางผ่านกามเทพ, ตี๋ใหญ่, ปีกมาร, บ่วง, บุญรอด, จากฝันสู่นิรันดร, น้ำใสใจจริง, เส้นไหมสีเงิน, ปลายเทียน, รือนมยุรา, เรือนนพเก้า, ผู้กองยอดรัก-ยอดรักผู้กอง, ๕ คม, เจ้ากรรมนายเวร, นิราศสองภพ, แผลเก่า              ขมิ้นกับปูน, อาญารัก, นางเสือดาว, ลางลิขิต, ไอ้ม้าเหล็ก, คู่แท้สองโลก, ฟ้าหลังฝน, มนต์รักอสูร, อุ้งมือมาร, เวลาในขวดแก้ว, สุดถนนบนทางเปลี่ยว, นางโจร, กระท่อมแสงเงิน, วิวาห์สลับรัก, สะใภ้ไร้ศักดินา, เจ้าสาวสองเงา, เพลิงรักเพลิงแค้น, นิจ, ไฟล้างไฟ, พุทธานุภาพ, วิมานดิน (วราภา) ฯลฯ        ...       ละคร 7 สี ยุคสุรางค์ เปรมปรีดิ์        เมื่อปี 2524 สุรางค์ เปรมปรีดิ์ เข้ามาดูแลด้านการตลาด, ฝ่ายรายการและฝ่ายบุคคล และชวนเพื่อนร่วมชั้นเรียนคนหนึ่งคือ ท่านมุ้ย ม.จ.ชาตรีเฉลิม ยุคคล มาร่วมหุ้นเปิดบริษัทพร้อมมิตรภาพยนตร์ เพื่อผลิตละครโทรทัศน์และภาพยนตร์              ละครในยุคแรกที่สุรางค์ เปรมปรีดิ์ หมายตาไว้ ไม่ใช่สูตรน้ำเน่าอย่างทุกวันนี้ ผลงานละครและภาพยนตร์ในช่วงนี้คือ เช่น หญิงก็มีหัวใจ, ห้องสีชมพู, เงือกน้อย, จดหมายจากเมืองไทย, ห้วงรักเหวลึก, ข้าวนอกนา และละครชุดที่โด่งดังมากคือ "หมอผี" เนื่องจากสุรางค์ เปรมปรีดิ์ เคยเป็นหุ้นส่วนของสตรีสารมาก่อน ดังนั้น...นวนิยายและนักเขียนชั้นดีจึงอยู่ในความคิดอ่านของเธอมาแต่แรก              การดึงวาณิช จรุงกิจอนันต์มาช่วยช่อง 7 สี เขียนบทโทรทัศน์ในยุคแรกๆ ของสุรางค์ หรือแม้แต่การบวกภาษี ณ ที่จ่ายเพิ่มให้จากค่าลิขสิทธิ์ก็ดี เป็นสำนึกที่เคยร่วมงานกับนักเขียนมาตั้งแต่ในยุคสตรีสารทั้งสิ้น ความจริงอีกด้านหนึ่งของละครตลาด สุรางค์ เปรมปรีดิ์ น่าจะได้รับได้รับการถ่ายทอดและซึมซับมาจากไพรัช สังวริบุตร ผู้บุกเบิกละครคณะแรกของช่อง 7 สี คณะอื่นๆ เช่น กันตนา ได้นำเอานวนิยายจากนักเขียนชื่อดัง และนำเอาบทละครวิทยุที่ "ประดิษฐ์ – สมสุข กัลย์จาฤก" ร่วมกันเขียนไว้มาแปรรูปเป็นละคร ผลงานเช่น บันทึกรักพิมพ์ฉวี, เพชรตาแมว, สุรีรัตน์ล่องหน, แฝดล่องหน, ผู้หญิงคนหนึ่ง, ผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด, น้ำเซาะทราย เป็นต้น              นับแต่ปี 2530 เป็นต้นมา ถือเป็นยุคธุรกิจละครเต็มรูปแบบที่วัดความสำเร็จด้วยเรตติ้ง ช่อง 3 หรือ ช่อง 7 สี ระดมมีผู้จัดใหม่ๆ มากหน้าหลายตาเข้ามาร่วมผลิตละคร ละครโทรทัศน์ช่อง 7 สีในยุคธุรกิจเต็มตัว ระหว่างปี 2530 – 2545 ประกอบด้วย นางทาส, เคหาสน์สีแดง, ปราสาทมืด, กิ่งไผ่, ริษยา, กนกลายโบตั๋น, สายโลหิต, ญาติกา, รัตนโกสินทร์, สองฝั่งคลอง, นิรมิต, เบญจรงค์ห้าสี, น้ำใสใจจริง              คู่กรรม, อุ้มบุญ, คุณหญิงนอกทำเนียบ, พี่เลี้ยง, ทวิภพ, ดั่งดวงหฤทัย, แม่หญิง, หมูแดง, โดมทอง, วันนี้ที่รอคอย, ตองหนึ่ง, คือหัตถาครองพิภพ, แผลเก่า, พรพรหมอลเวง, มงกุฎดอกส้ม, แม่ยังไม่กลับมา, ท่อนแขนนางรำ, นางทิพย์, จากฝันสู่นิรันดร, มะเมี๊ยะ, ดรรชนีนาง, ลอดลายมังกร, ขอหมอนใบนั้นที่เธอฝันยามหนุน, ชิงช้าชาลี, กระท่อมไม้ไผ่              อรุณสวัสดิ์, ลูกแม่, มุกดามะดัน, ไม้อ่อน-สมการวัย, สารวัตรใหญ่, สงครามเงิน, เสราดารัล, มายาตะวัน, ไม้ดัด, เถ้ากุหลาบ, เลื่อมสลับลาย, น้ำเซาะทราย, เรือนแรม, อังกอร์, โนราห์, อตีตา, รากนครา, เมขลา, ทิพยดุริยางค์, ใครกำหนด, น้ำเซาะทราย, งาอโศก, ปริศนา, คุณชาย              เก็บแผ่นดิน, ทอง, พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ, คมพยาบาท, สาวน้อย, คนละโลก, อย่าลืมฉัน, หงส์ฟ้ากับสมหวัง, รักเกิดในตลาดสด, บ่วงบรรจถรณ์, เพชรตัดเพชร, จอมคนปล้นผ่าโลก, จิตสังหาร, ปีกทอง, พันท้ายนรสิงห์, มายา, ตะวันทอแสง, หาดหรรษา              สาวน้อยในตะเกียงแก้ว, รุ่งทิพย์, หัวใจไกลปืนเที่ยง, ยอดรักร้อยล้าน, พลอยล้อมเพชร, เงิน เงิน เงิน, นางมาร, สามหนุ่มสามมุม, หน้ากาก, นางฟ้าสีรุ้ง, ระนาดเอก, แก้วจอมแก่น, บ้านพิลึก, บ้านของพรุ่งนี้, แก้วตาดวงใจ, เรือใบไม้, ชมพูเบิกฟ้า, พันหนึ่งราตรี, อินทรีแดง, ทายาทป๋องแป๋ง, สาวน้อยร้อยมายา, ชีวิตเปื้อนฝุ่น, พิศวาสอลเวง, ดุจฟ้าไร้ดาว, แม่ย่านาง              บ้านไร่เรือนตะวัน, ต้นรัก, พรหมพาล, ตามรักตามล่า, โก๋กี๋ตี๋หมวย, พลับพลึงสีชมพู, แม่มดเจ้าเสน่ห์, กองร้อย ๕๐๑, ลูกหลง, รอยไถ, น้ำพุ, เทพีเจ้าสังเวียน, นางสาวทองสร้อย, สามวัยอลเวง, บัวแล้งน้ำ, บัวกลางบึง, ไฟสิ้นเชื้อ, คำมั่นสัญญา, ต่างเวลา, มหัศจรรย์แห่งรัก, ลูกบ้า…บ้า…บ้า…เที่ยวล่าสุด ฯ              รายชื่อละครจากสถานีโทรทัศน์ในช่องต่างๆเท่าที่บทความเรื่อง "ละครโทรทัศน์" ได้รวบรวมไว้ ทำให้เรารู้ว่า ไม่ว่าสูตรละครจะถูกเขย่าไปในทิศทางไหนก็ตาม แต่งานเขียนของนักประพันธ์กลุ่มหนึ่งยังจะได้รับการเวียนกลับมาทำละครอยู่ อย่างซ้ำซากทุกๆ 10 ปี (โดยประมาณ)              นอกจากนั้น กลุ่มงานที่เป็นแนวนิยมตามยุคสมัย ก็จะหมุนเวียนกันตามความเหมาะสม ในอดีต อาจจะเป็นยุคทองของนักเขียนรุ่นใหญ่ที่ได้รับการคัดเลือกงานเป็นละคร แต่ ณ วันนี้ เมื่อนักเขียนรุ่นกลางได้เข้ามาแทนที่ แม้ประสบการณ์และฝีมือทางวรรณศิลป์อาจจะไม่ชัดจ้าน และเรื่องราวที่มีความร่วมสมัยนั้นได้รับการตอบรับ การคัดสรรจากผู้จัดฯ ให้เป็นละครโทรทัศน์อยู่หลายเรื่องและบ่อยครั้ง         ที่มา   1.http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9520000061779 2.http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9520000062329 3.http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9520000063043 รูปภาพ จาก เวบสกุลไทย และพันทิพ ค่ะ ***************************** ปล.  สี่แผ่นดินเวอร์ชั่น พ.ศ. 2534 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 20:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลงภาพต่อด้วยความเมามันส์   คุณพจนีย์ โปร่งมณี    "พจมาน  สว่างวงศ์" อีกคนหนึ่งของช่อง 4 บางขุนพรหม     ท่านยังเป็นนางเอกเรื่อง เลือดสุพรรณ ด้วยค่ะ ที่มาของรูป http://www.thaifilm.com/forumDetail.asp?topicID=3592&page=1&keyword= แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 52 20:23:24 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 20:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เทียบ ชายกลางและพจมาน เวอร์ชั่น ปี พ.ศ. 2532  และปี พ.ศ. 2542 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 20:20:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เจอแล้วค่ะ คุณสวลี ผกาพันธ์  พจมานคนแรก   แต่เป็นละครเวทีนะคะ ไม่ใช่ละครทีวี ขอบคุณ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=offway&month=18-10-2008&group=12&gblog=6 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 6 มิ.ย. 52 20:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอ...พูดถึงการให้เครดิตผู้เขียนในละครโทรทัศน์ มิใช่หรือคะ ?!? จากคุณ : ซาตานหมูน้อย - [ 7 มิ.ย. 52 01:50:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หมายถึงเครดิตเจ้าของเรื่องห้อยอยู่ที่มุมจอตลอดเวลาหรือเปล่าค่ะ ตอนนี้ไม่มีแล้วหรือคะ สมัยก่อน (หมายถึงสมัยเมื่อ 20 เกือบ 30 ปีก่อนโน้น) ก็ไม่มีค่ะ จะให้เครดิตเจ้าของเรื่องก็ต้นๆ ของ title คู่กับชื่อคนเขียนบท ประเภทถ้ากะพริบตาช่วงนั้นพอดีก็จะพลาดน่ะค่ะ แต่ทุกครั้งที่เริ่มตอนใหม่จะมีการให้เครดิตเจ้าของเรื่องทุกครั้ง คือพร้อมๆ กับคนเขียนบท ก็เรียกว่าโอเคนะคะ เพิ่งจะไม่นานมานี้เอง จำไม่ได้ว่ากี่ปีมาแล้ว มาเมืองไทยแล้วเห็นมีชื่อผู้เขียนห้อยอยู่ที่มุมจอระหว่างเรื่องดำเนินอยู่ เห็นแล้วก็รู้สึกว่าแปลกดีแฮะ คือเป็นวิธีการที่ไม่เห็นที่ไหนปฏิบัติกันน่ะค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 7 มิ.ย. 52 04:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เจ๊ ขยันจังค่ะ ^^ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ อ่านแล้วตาโตอู้หู (ในฐานะนักเขียนตัวน้อยๆ ฮา) ป.ล.ขอแซวคนข้างบนหน่อย ...รอดูละครอยู่นะคะพี่ไก่ขา อย่าให้น้องรอนานเหมือนสมัยรอคุณหญิงฯ รวมเล่มนะ (ทำตาปิ๋งๆ) จากคุณ : ฯคีตกาล - [ 7 มิ.ย. 52 06:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ ข้อมูลของคุณ โตมิโต กูโชว์ดะ  มากค่ะ (เพิ่งรู้ว่ามีอะไร ลึกลับ ซ่อนเงือนแบบนี้ด้วย ) ปล. ไม่รู้เราอธิบายภาพไม่ชัดหรือเปล่า หมายถึงนักเขียนเจ้าของนิยายแหละคะ  เราว่าเมื่อก่อนจะเห็นทุกครั้งที่มีโฆษณาละครเรื่องนั้นๆ เลยล่ะ แต่เดี๋ยวนี้ จะเห็นแค่ในไตเติ้ลไม่กี่วินาที (พลาดไปก็รอดูอีกวันหนึ่งไปเลย หรือไม่ก็เสิร์ซ หาเอาว่าใครเป็นคนแต่ง  เรามันพวกใจร้อนอยากอ่านนิยายมากกว่าดูละคร) จากคุณ : สายลมอิสระ - [ 7 มิ.ย. 52 09:02:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณซาตานหมูน้อย อย่าว่าอะไรเลยค่ะ ขออภัยด้วยค่ะหากข้อความทำให้หงุดหงิดไปบ้าง เพราะบังเอิญเห็นว่าบทความนี้ก็น่าจะได้คุยเกี่ยวพันกับหัวข้อเล็กๆน้อยๆ แม้จะไม่ตรงหัวข้อโป้งๆก็ได้เลี่ยงๆแบบน้ำจิ้มพอหอมปากหอมคอ   ขอขอบคุณ คุณสายลมฯและท่านอื่นๆ ที่ยังไม่ถือสานักเดินเรืออย่างโตมิฯค่ะ จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 7 มิ.ย. 52 09:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เหมือนได้นั่ง time machine ยอด และขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : akebi1 - [ 7 มิ.ย. 52 15:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอขอบคุณครับ คุณโตมิโต กูโชว์ดะ(ไม่แน่ใจว่าใช้ "เจ้าป้า" หรือเปล่าครับ) จากคุณ : thoorn - [ 7 มิ.ย. 52 16:53:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณคุณโตมิโตค่ะ... และก็สังเกตเห็นแบบที่เจ้าของกระทู้เห็นเช่นกัน ... จากคุณ : นัทธ์ - [ 7 มิ.ย. 52 17:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ได้อะไรเยอะเลย ขอบคุณข้อมูลคุณโตมิโต กูโชว์ดะ จากคุณ : ชลสิทธิ์ - [ 7 มิ.ย. 52 22:10:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 พูดถึงให้เครดิตคนเขียน คนเขียนบทละครโทรทัศน์ก็ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกันเหมือนกันค่ะ ประเภทให้เห็นชื่อคนเขียนบทแค่แว๊บๆ เหมือนไม่ค่อยเต็มใจให้เห็น ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องไหนใครเขียนบทก็ต้องนั่งถ่างตาคอยดูค่ะ ทั้งคนเขียนนิยายเจ้าของเรื่อง ทั้งคนเขียนบทนี่เหมือนลูกเมียน้อยอันดับท้ายๆ เลย ยืมคำพูดของเพื่อนมาใช้ก็คงว่าเหมือน bald headed stepchild คือไม่ใช่ลูกเลี้ยงธรรมดานะคะ เป็นลูกเลี้ยงแบบหัวล้านเสียด้วย น้อง คห. 13 คะ ยังไม่ทราบเลยค่ะว่าจะนานแค่ไหน จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 8 มิ.ย. 52 03:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 21 วันนี้คนใกล้ตัวหยิบ ปก VCD ความสุขของกะทิ ให้ดู หน้าปก VCD โปรยว่า วรรณกรรมยอดเยี่ยมซีไรต์ (ประมาณนี้) มีชื่อผู้เขียนบท .... ฯลฯ แต่พลิกหา ตั้งนาน ยังหาชื่อ ผู้แต่งไม่เจอ ...เฮ้อ... จากคุณ : สายลมอิสระ - [ 8 มิ.ย. 52 19:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คห  ที่  9  คะ บ้านทรายทอง  รุ่นศรราม เล่นช่อง 3 น่ะ พจมาน  เป็น  จอย รินลนี   ไม่ใช่  กบ  สุวนันท์   เป็นของ ไก่  วรายุทธ ข้อมูลผิดแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : luckna - [ 9 มิ.ย. 52 18:10:59 ]