ความคิดเห็นที่ 1 อั้งยี่ คือกลุ่มสมาคมครับผม จัดตั้งขึ้นเพื่อประโยชน์ต่างๆร่วมกันของสมาชิก แรกอาจจะพัฒนามาจาก สมาคมแซ่ตระกูล และหมู่บ้านก่อน ต่อมาจึงขยายใหญ่ออกไปเรื่อยๆ ส่วนตั่วเฮีย ก็ตามนิยามครับ คือพี่ใหญ่ ลูกพี่ เจ้าพ่อประจำแก๊งค์หรือเจ้าพ่อประจำถิ่นที่หลายๆแก๊งค์ให้ความเคารพ จากคุณ : digimontamer - [ 13 มิ.ย. 52 19:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อั้งยี่ เพี้ยนมาจาคำว่า อั่งหยี่ แปลว่า ตัวหนังสือแดง เพราะเวลาเค้าส่งข่าวนัดแนะกันจะใช้ตัวหนังสือสีแดง ตั่วเฮีย แปลว่า พี่ใหญ่ พี่คนโตในบ้าน หรือบางทีก็พี่ร่วมสาบาน เล่าปี่ ก็เป็น ตั่วเฮีย หรือ พี่ใหญ่ ของ กวนอู กับ เตียวหุย หรือพวก หลักเล่ง(เป็นคำแต้จิ๋ว แต่น่าจะเป็นคำที่เพี้ยนมาจากคำว่า นักเลง ถ้าผิดพลาดต้องขออภัยด้วย) มักใช้เรียกลูกพี่ใหญ่สุดของกลุ่มแก็งค์ ตอนไปเที่ยวเมืองจีนมีเด็กวัยรุ่น เข้ามาถามทางผม เรียกผมว่า ต้าเกอ(จีนกลาง) ก็คือ ตั่วเฮีย(แต้จิ๋ว) เอ่อ..แทนที่ผมจะถามทางมันมันดันมาถามผม เล่นเอาผมตอบไม่ถูก จากคุณ : กิ่งก้ามปู - [ 14 มิ.ย. 52 05:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จีนอั้งยี่กับตั้วเฮีย เป็นคนละคำกันค่ะ   แต่ในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว  เรามีเหตุ "กบฎตั้วเฮีย" เกิดขึ้นประมาณปี พ.ศ. ๒๓๘๒-๒๓๘๕  ช่วงใกล้เคียงกับสงครามฝิ่น  ที่นานกิง (ประมาณปี พ.ศ. ๒๓๘๕)     สอบทานกับ ประวัติเมืองสมุทรสาคร จะเห็นเรื่องราวของการปราบปรามอย่างเข้มข้นของทางการกับกลุ่มจีนอั้งยี่กลุ่มนี้ได้ชัดเจนขึ้นค่ะ   00000000000000000000000000 "       เกิดจีนตั้วเหี่ยขึ้นที่เมืองนครชัยศรี และสาครบุรี พ.ศ. 2385       ครั้นมาถึงเดือน 6 ข้างขึ้น เกิดตั้วเหี่ยวขึ้นที่เมืองนครไชยศรี และแขวงเมืองสาครบุรี 3 พวก ๆ 1 อ้ายจีนคิม พวก 1 อ้ายจีนเอียว พวก 1 อ้ายจีนเปียว ซึ่งเป็นที่ขุนวิจิตรภักดี นายอำเภอเมืองสาครบุรี มีผู้คนเข้าตั้วเหี่ยด้วยประมาณพวกละ 1,000 คนเศษ จึงโปรดให้พระสมบัติวานิช หลวงเทพภักดี กับหัวหมื่นตำรวจ ออกไปจับอ้ายจีนคิมกับอ้ายจีนเปียว ซึ่งเป็นขุนวิจิตรภักดีเข้ามาโปรดให้ลงพระราชอาชญาจำคุกไว้ แต่จีนเอียวนั้นหนีได้ และพวกจีนตั้วเหี่ยก็กำเริบขึ้นเป็นโจรผู้ร้ายปล้นเรือน ตีเรือลูกค้าเป็นหลายราย ได้ชำระยกใหญ่ครั้งนั้นก็คราวหนึ่ง       เมืองสาครบุรีเกิดจีนตั้วเหี่ย พ.ศ. 2390       ในปีมะแมนั้น เมื่อเดือน 6 พระยามหาเทพได้ใช้จมื่นทิพเสนา (เอี่ยม)ออกไปจับฝิ่นอ้ายจีนเผียว ที่ลัดกรุด แขวงเมืองสาครบุรี อ้ายจีนเผียวคนนี้เดิมเข้าฝากตัวเป็นบ่าวพระยามหาเทพพระยามหาเทพจับฝิ่นแล้ว ก็ปล่อยไป เห็นว่ามั่งมีขึ้นแล้วก็จับตัวมาชำระเงินเสียที ทำดังนี้หลายครั้งหลายหน อ้ายจีนเผียวผูกใจเจ็บแค้น จึงคบคิดกันเป็นนายตั้วเหี่ยขึ้น ครั้นจมื่นทิพเสนาออกไปจับก็สู้รบ จมื่นทิพเสนาเห็นผิดประหลาดก็หนีเข้ามากรุงเทพมหานคร พระยามหาเทพกราบบังคมทูลขึ้นจึงโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้เจ้าพระยาพระคลัง จัดข้าหลวงออกไปจับอ้ายจีนเผียว เจ้าพระยาพระคลังจึงจัดให้จมื่นราชามาตย์คุมคนออกไป จมื่นราชามาตย์กราบเรียนว่า จับผู้ร้ายและจีนพวกขายฝิ่นส่งมาให้ก็เป็นคนมากนักหนาแล้ว เห็นแต่พระยามหาเทพปล่อยเอาเงินกินเสีย ไม่ได้ให้ผลประโยชน์บ้างเลย ครั้งนี้ให้พระยามหาเทพไปเองบ้างเถิด เจ้าพระยาพระคลังจึงตัดสินว่าเขาว่าดังนั้น ท่านต้องไปด้วย พระยามหาเทพก็รับอาสาออกไป ขอพระสวัสดิวารีออกไปด้วย พระยามมหาเทพ พระสวัสดิวารี ได้ยกออกไปเมื่อ ณ วันอังคารเดือน 4 ขึ้น 10 ค่ำ ( 14 มีนาคม) และเรือเก๋งพังที่พระยามหาเทพจะไปนั้นอยู่บนโรง เวลากลางคืน ร้องเสียงเหมือนช้าง ยกไปครั้งนี้คนประมาณ 300 แล้วเกณฑ์กรมการเมืองสาครบุรีและชาวบ้านไปช่วยอีก รวมกันเป็นคนประมาณ 500-600 คน คนเหล่านั้นไปเรือสำปั้นเปล่าบ้าง หรือสำปั้นมีประทุนบ้าง เรือเป็ดบ้าง ยกขึ้นไปถึงลัดกรุด เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 4 ขึ้น 12 คำ ( 16 มีนาคม) ที่นั้นตลิ่งสูงจะขึ้นไปมิได้อ้ายจีนเผียวเอาปืนมานั่งยิ่งอยู่ตามตลิ่ง พระยามหาเทพนุ่งจีบออกยืนอยู่หน้าเก๋งพัง เร่งให้เรืองเหล่านั้นเข้าไป ห่างไกลอยู่ประมาณ 6 เส้น พระยามหาเทพถูกปืนเข้าที่ใต้สะดือ 3 นิ้ว แล้วกลับเข้าไปนอนในเก๋ง สั่งให้บ่าวกลับเรือมา พวกเรือที่ยกไปด้วยกันไม่ทันรู้ว่ากระไรก็พากันกับหมด ครั้นมาถึงเมืองสาครบุรี มิได้สั่งให้ผู้ใดอยู่รักษาเมือง ทิ้งเมืองสาครบุรีเสียเข้ามากรุงเทพมหานคร ฝ่ายที่ปรึกษาอ้ายจีนเผียวจึงว่ากับอ้ายจีนเผียวว่า เราทำการเหลือเกินถึงเพียงนี้แล้วจะสู้ก็ไม่ได้ จะหนีก็ไม่ทัน ให้ตามพระยามหาเทพเข้ากรุงเทพมหานคร จุดเผาบ้านเมืองให้ผู้คนตื่นตกใจแล้วหักเอาพระราชวัง เก็บเอาทรัพย์สินสิ่งของอย่าง 1 ถ้ามิดังนั้นให้ตีเอาบ้านขุนนางและบ้านเจ๊สัวผู้มีทรัพย์ได้เงินทอง แล้วตีเอาเรือลูกค้าพากันหนีออกไปทะเล เป็นปัญญาที่ 2 ถ้ามิทำได้ ดังนั้นก็ตีเอาบ้านท่าจีนและบ้านสนานไชย (มหาชัย) บ้านโกรกกราก ได้ทรัพย์สิ่งของมากแล้วตีเอาเรือไหหลำ 2 ลำ กับเรือทะเลอื่นอีกพากันลงเรือหนีไปคิดได้อย่างนี้เป็นปัญญาที่ 3 เคหะพระบารมี อ้ายจีเผียวหาเห็นด้วยที่ปรึกษาไม่ คิดแต่จะหนีไปทางบกยกเข้าแดนอังกฤษอย่างเดียวจึงข้ามฝากไปตั้งอยู่โรงน้ำตาล ทรายลงจู๊จิวไซ" 000000000000000000000000000000000 ในรายการจะแสดงแค่ช่วงที่พระยามหาเทพถูกปืนแล้วเสียชีวิต ถูกปราบลงได้   เคยอ่านเอกสารเล่าว่า(จริงเท็จประการใด พึงสอบทาน)    พระยามหาเทพ ท่านออกมายืนหัวเรือ ท้าทายบรรดาพวกจีนที่ตนออกไปปราบ   พอยืนๆอยู่ก็มีเสียงปืนลั่นจากฝั่งแม่น้ำ พระยามหาเทพ ทรุดล้มแล้วคลานเข้าไปในเก๋งเรือ  หลังจากนั้น หลายวันต่อมาท่านจึงเสียชีิวิต         (ขอต่ออีกนิด) จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 14 มิ.ย. 52 09:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพปราบปรามจีนตั้วเฮียในครั้งนั้น  หากรวบรวมรายละเอียดเรื่องนี้ดูจะเห็นว่าการปราบปรามของทางการเป็นไปอย่างรุนแรงมากค่ะ      เพราะในท้ายสุดถึงแม้ว่าพระมหาเทพท่านเสียชีวิตไป แต่จีนตั้วเฮียพวกนี้ก็ยังไม่ได้ถูกปราบลง    หนำซ้ำพวกนั้นก็ฮึกเหิมมากขึ้นถึงขนาดประกาศจะยึดพระนคร ปล้นทรัพย์      แต่ท้ายสุด ผู้ที่ปราบจีนตั้่วเฮียครั้งนั้นได้   คือ เจ้าพระยาพระคลัง  และจมื่นไวยวรนาถ หรือ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ 000000000000000000000000000000000   "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทราบทราบว่าพระยามหาเทพถูกปืนกลับมาแล้ว โปรดให้เจ้าพระยาคลังคุมพวกตำรวจในพระยามหาเทพและกองรามัญ ออกไปจากกรุงเทพมหานครเดือน 4 ขึ้น 15 ค่ำ (เสาร์ที่ 18 มีนาคม) ตั้งจัดทัพอยู่ที่เมืองสาครบุรี 2 วัน ให้เรือถือหนังสือไปถึงผู้รักษาเมืองสมุทรสงคราม เมืองราชบุรีให้ตีสกัดลงมา ครั้น ณ เดือน 4 แรม 1 ค่ำ (จันทร์ที่ 20 มีนาคม ) เจ้าพระยาพระคลังยกขึ้นไปตีอ้ายจีนเผียวที่ลัดกรุด อ้ายจีนเผียวสืบรู้ว่า มีกองทัพยกออกไปมากก็ไม่คิดสู้รบ หนีตัดไปบ้านโพธิหัก จะไปออกด่านเจ้าค้าวแดนอังกฤษ พระยาสมุทรสงครามยกทัพสวนมาพบอ้ายจีนเผียวที่บ้านโพธิหัก ได้สู้รบกัน ฆ่าพวกอ้ายจีนเผียวายลงประมาณ 1,000 คนเศษ อ้ายจีนเผียวกับพวกที่เหลือตายก็ตัดหนีลงมาทางบางนกแขวก แขวงเมืองราชบุรี พวกชาวเขมรกรมการเมืองราชบุรี ก็ไล่ฆ่าฟันพวกอ้ายจีนเผียวที่บ้านบางนกแขวกประมาณ 300 เศษ จับอ้ายจีนเผียว ตั้วเหี่ย อ้ายจีนกายี่เหี่ย พอเจ้าพระยาพระคลังออกไปถึงเมืองราชบุรี จึงให้จมื่นไวยวรนาถคุมอ้ายจีนเผียว อ้ายจีนกาเข้ามากรุงเทพมหานคร เจ้าพระยาพระคลังยังจัดการสืบสวนอ้ายจีนอยู่" 00000000000000000000000000000000000 การต่อสู้ และไล่ล่าจีนอั้งยี่ก็เกิดขึ้นในช่วงนั้น  นอกจากทัพของเจ้าพระยาพระคลังแล้ว ยังได้กำลังทหารของท่านเจ้าพระยาบดินทรเดชาที่เิพ่งเดินทางกลับมาจากเขมร เข้มาสมทบอีกแรง  ถือว่าเป็นทัพใหญ่มากในการปราบกบฎครั้งนั้น   แล้วก็ส่งผลกระทบจากการปราบปรามนั้นต่อเนื่องมาอีกระยะหนึ่ง เพราะทำให้ชาวบ้านคนไทยรังเกียจคนไว้เปียกันเลยทีเดียว  ถึงขนาดที่ว่า ใครไว้ผมเปียก็จะถูกฆ่าตายลึกลับ จนชาวจีนหลายคนในท้องที่นั้นต้องตัดเปียทิ้งแล้วไว้่ผมแบบคนไทย      บรรดาอั้งยี่ที่ถูกสังหารก็ถูกทิ้งซากศพติดอยู่ตามทุ่งนา ท้องน้ำ จนเลือดแดงฉานไปทั่ว ตั้งแต่นครชัยศรี จนถึงฉะเชิงเทรา     ทั้งนี้ สรุปได้ว่า จีนตั้วเฮีย  และการปราบฝิ่นในครั้งนั้นถูกกำจัดลงได้ เพราะท่านเจ้าพระยาพระคลัง   ยังมีคำของชาวบ้านพูดกันว่า   "เจ้าพระยาพระคลัง เดือนสี่เล่นตรุษเมืองนครชัยศรี   เดือนห้า เล่นสงกรานต์เมืองฉะเชิงเทรา"   ตอบแล้วสบายใจ.....ไปละค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 09:30:07 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 14 มิ.ย. 52 09:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แต่แรกผม คิดจะข้ามเรื่อง “ คนจีนเสพฝิ่น ” แต่แล้วมันขัดใจยังไงชอบกล วันนี้เลยขอแก้เพิ่มความไว้เป็นความเห็นขัดไว้บนกระดาน เมื่อวัยรุ่น ผมเคยถามอาแปะทรงภูมิที่ผมนับถือว่า “ คนจีนแต่ก่อนที่มาเมืองไทยเขาชอบเสพฝิ่นกันจริงไหม ? ” อาแปะมองหน้าผมและครุ่นคิดสักพักแล้วไขข้อข้องใจให้ว่า คนจีนแต่ก่อนที่มาเมืองไทยมักจะเป็นคนสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีทั้งฝีมือและความรู้ มาเมืองไทยก็เพียงหาทางรอดไม่ให้อดตาย งานหนักหรือสกปรกอย่างไรก็ต้องทำ เขาเหล่านั้นพอตกค่ำก็ปวดเจ็บ เพราะร่างกายบอบช้ำ  การเสพฝิ่นของเขาก็เพื่อเป็นการบรรเทาความเจ็บปวดที่เกิดกับตัว “ เขาเสพด้วยความจำเป็น ”   คนมีความสุขดีคงไม่ไปเสพให้เปลืองเงินหรือสุขภาพ  หรือถ้าคิดแต่จะเสพก็คงไม่ต้องลำบากมาถึงเมืองไทย เวลานั้นงานหนักคนไทยเขาไม่ทำ ก็มีแต่พวกคนจีนแหละที่ทำ ไม่ว่าจะเป็นงานกุลี หรือขุคคลองถมถนน  รัฐบาลไทยเวลานั้นใช่จะไม่รู้จักคนเสพหรือคนเคี่ยวฝิ่น หากแต่หลวงท่านยังอยากได้แรงงานเจ๊กจีน จึงแกล้งละเลยการปราบปราม และยังลอบเรียกเอาส่วนแบ่งรายได้จากเจ้าของโรงฝิ่นอีก เมื่อไหร่มีคนไทยไปร่วมเสพด้วยมากมากท่านจึงจะลงมือกวาดล้างสักครั้งหนึ่ง  แม้แต่สมัยหลังสงครามแถบเยาวราชยังมีโรงฝิ่นเลย ซึ่งคนที่เสพในเวลานั้นก็มักจะเป็นกุลีท่าเรือ หรือพวกลากรถทั้งนั้น แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 14:53:38 แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 14:49:16 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 52 14:01:44 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 52 14:00:40 จากคุณ : แปลงนาม - [ 16 มิ.ย. 52 13:59:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ท่านใดที่สนใจเรื่อง อั้งยี่ มีในกระทู้เก่าที่ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/K3685649/K3685649.html ซึ่ง คัดจากพระนิพนธ์ในสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เรื่อง "นิทานโบราณคดี" แต่นั่นเป็นข้อเขียนที่ตีพิมพ์ ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2487 ดังนั้นใครที่อ่านก็น่าจะสังวรณ์ระวังด้วยก็แล้วกัน เพราะ ประเทศไทยมี พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการกระทำในลักษณะอั้งยี่เมื่อ ร.ศ.๑๑๖ (พ.ศ. ๒๔๔๑)หรือก่อนหน้านี้กว่าสี่สิบปี  เวลานั้น ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับอั้งยี่อาจจะต่างกันก็ได้ ในนิทานนั้น ให้คำจำกัดความ คำว่าอั้งยี่ ว่า "หนังสือแดง" ที่สำคัญยังได้เน้นว่า “ เป็นแต่ชื่อกงสีอันหนึ่ง ” ถ้าจะว่าตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 209 ได้ให้ความหมายอั้งยี่ไว้ว่ “ ผู้ใดเป็น ‘สมาชิก’ คณะบุคคล เพื่อ ‘ปกปิด’ วิธีดำเนินการและมีความมุ่งหมาย ‘เพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย’ ผู้นั้นกระทำความผิดฐานเป็นอั้งยี่ ” ซึ่งความนี้กระมังที่ท่านนำไปบัญญัติอธิบาย ความหมายของอั้งยี่ไว้ในพจนานุกรม ฉ.ราชบัณฑิต จุดน่าสนใจของการเป็น “ อั้งยี่ ” ปกปิดวิธีดำเนินการ หมายถึง รู้กันในหมู่สมาชิกไม่เปิดเผยแก่บุคคลอื่น เช่น ใช้นิ้วแสดงเป็นเครื่องหมายลับ คณะบุคคล หมายถึง การรวมตัวของบุคคลตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป โดยมีความมุ่งหมายอย่างเดียวกันและการรวมตัวกันนั้นจะต้องรวมตัวกันในลักษณะถาวร ถ้ารวมตัวกันเป็นครั้งคราวจะไม่ใช่อั้งยี่ มีความมุ่งหมายเพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย มาตรานี้ มุ่งหมายเอาผิดในการที่เข้าเป็นสมาชิก ดังนั้นเพียงแต่เข้าเป็นสมาชิกของคณะบุคคลเท่านั้นก็เป็นความผิดสำเร็จทันทีโดยยังไม่จำต้องทำอะไรก็เป็นความผิด ( คัดจาก http://members.tripod.com/thaibar53/arya209-1.htm ) อ้อ ความผิดในการเป็นอั้งยี่ ไม่เกี่ยวว่าเขาผู้นั้น จะเป็นจีน หรือ ลูกจีน ความโดยสรุป อั้งยี่ ตาม กม.อาญา นั้นคือ ความผิด อันเป็นสมาชิก “ แก๊ง ” ที่มีจุดมุ่งหมายที่จะละเมิดกฎหมาย แต่คุณเคยข้องใจ,สงสัยไหมว่า ทำไม อั้งยี่ใหญ่ระดับยี่กอฮง ถึงได้ลอยนวลอยู่ได้  ทั้งยังได้เป็นนายอากรด้วยซ้ำ หรือแม้แต่ผู้ว่ามณฑลทางปักษ์ใต้บางท่าน ก็ปรากฏความในเอกสารชั้นหลังว่าเป็นสมาขิกของกลุ่มอั้งยี่ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 14:54:06 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 52 15:41:49 จากคุณ : แปลงนาม - [ 16 มิ.ย. 52 14:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เมื่อครั้งที่ผมเริ่มสนใจศึกษาเรื่องอั้งยี่ ผมทึกทักเอาว่า สมเด็จฯท่านคงแปล คำว่า “ อั้ง ” ผิด เพราะเอกสารจีนที่ว่าเกี่ยวกับการรวมกลุ่มต่อต้านอำนาจรัฐนั้น ‘เขามักจะใช้และเขียนด้วยอักษรคนละตัว’ กับที่สมเด็จฯท่านนำมาอธิบาย แต่เมื่อวันหนึ่งเมื่อผมได้มีโอกาสอ่านบทความ เรื่อง เขียว แดง ดำ ของ หวังเจี่ยนเหวี่ยน จึงทราบว่า สมเด็จฯท่านเขียนไว้ชอบแล้ว ที่ผิดนะมันผมเอง ปล.หากส่วนใดที่ผมใช้ราชาศัพท์ไม่ถูก ก็ขออภัยมานะโอกาสนี้ แต่ตอนนี้ขอไปรับลูกก่อน จากคุณ : แปลงนาม - [ 16 มิ.ย. 52 14:33:31 ]