PANTIP.COM : K7978766 8 เทพอสูรมังกรฟ้า ...คำชื่นชมของ เหง่ยคัง [นิยายกำลังภายใน]

ความคิดเห็นที่ 4

อันนี้เป็นหนังสือ จอมยุทธ์ โดย พาสนา แพรวพรรณ

เล่มนี้ผมชอบมาก อ่านจนต้องตามหาหนังสือของกิมย้งจนครบ

ท่าน Natty พิมพ์ไว้ในเว็ป ท่านมือปีศาจ

บทที่ 10 8 เทพอสูรมังกรฟ้า: การเดินทางสู่จินตนาการไร้ขอบเขต

นิยายของกิมย้งแต่ละเรื่องล้วนแล้วแต่มีลักษณะที่แตกต่าง ให้ความรู้สึกแปลกใหม่แก่ผู้อ่าน
เมื่อติดตามถึงดาบมังกรหยก เข้าใจว่า หลังจากนี้คงไม่ได้พบพานอีกแล้ว
เมื่อ 8 เทพอสูรมังกรฟ้าปรากฏขึ้น กิมย้งได้ก้าวสู่จุดสุดยอดอีกยอดหนึ่ง สุดยอดแล้วสุดยอดเล่า
... เพียงชื่อเรื่องก็โอ่อ่าตระการถึงขีดสุด

กิมย้งเคยกล่าวไว้ในอารัมภบทว่า “ชื่อเทียนเล้งโป๊ยโป๋ว (มังกรฟ้าคติแปด)
นามนี้มาจากพระคัมภีร์ในมหายานสูตร เมื่อกล่าวอ้างถึงพระโพธิสัตว์ตลอดจนภิกษุแสดงธรรม
จักปรากฏมังกรฟ้าคติแปดร่วมสดับฟังธรรม ... ประกอบด้วย หนึ่งฟ้า สองมังกร
สามยักษ์ สี่คนธรรพ์ ห้าอสูร หกครุฑ เจ็ดกินนร และแปดมโหราค (สำตัวเป็นมนุษย์ ศีรษะเป็นงู) ...
มาตรว่าเป็นส่ำสัตว์เหนือโลกียวิสัย แต่ก็กอปรด้วยความปีติหฤหรรษ์และโศกศัลย์รันทด
ในนิยายเรื่องนี้ปราศจากภูติเทพสิ่งแปลกประหลาด เพียงหยิบยืมใช้นามในพระคัมภีร์
สะท้อนถึงบุคคลในโลกปัจจุบัน”

หากตีความตามนี้ กิมย้งคล้ายกับต้องการเขียนถึงบุคคล 8 คนเป็นตัวแทนของเทพสมมติ 8 ประการ
แต่ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลในเป็นตัวแทนของเทพสมมติ บุคคลใดหมายถึงประการใด
หลังจากศึกษาค้นคว้าโดยละเอียด เหง่ยคังกล่าวว่า ล้วนไม่มีข้อสรุป ข้อสรุปของเขาคือ
ตอนแรกเริ่ม กิมย้งตั้งใจเขียนบุคคล 8 คน เพื่อแสดงออกถึงเทพสมมติจริง
แต่ในขั้นตอนของการผลิตผลงาน ไม่สามารถบรรลุถึงแผนการที่วางไว้ บังเกิดความคิดใหม่ขึ้น
แสดงให้เห็นว่า เค้าโครงความคิดในการวางเนื้อเรื่องก่อนสร้างสรรค์
กับความคิดที่เกิดขึ้น ณ ขณะที่สร้างสรรค์ผลงานเป็นคนละเรื่องกัน

เค้าโครงของ 8 เทพอสูรมังกรฟ้า ยึดหลักเขียนจบตัวบุคคลหนึ่ง ค่อยเขียนบุคคลอีกคนหนึ่ง
และสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนให้บุคคลเหล่านี้รวมตัวกัน เป็นเค้าโครงที่โดดเด่นเฉพาะประการหนึ่ง
เค้าโครงเช่นนี้เคยปรากฏใน ‘จุ้ยฮื่อตึ้ง’ (ผู้ยิ่งใหญ่เขาเหลียงซาน)
โดยตลอดทั้งเรื่องมีส่วนต่อเนื่องตามกัน ... การปรากฏของตัวละครสำคัญแต่ละตัว
มีส่วนเชื่อมโยงกันถึงขั้นภูษิตฟ้าไร้ตะเข็บ

ความสำเร็จของ 8 เทพอสูรมังกรฟ้า อยู่ที่ตลอดทั้งเรื่องครอบคลุมทุกสิ่ง
เขียนถึงบุคคลทุกประเภท ตัวละครมากมายสุดคณานับ ซับซ้อนถึงที่สุด
คล้ายกับมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างแท้จริง

ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลแห่งสุขนาฏกรรม คือ ตวนอื้อ
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลแห่งโศกนาฏกรรม คือ เซียวฮง
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่มากด้วยประสบการณ์ปาฏิหาริย์ คือ หลวงจีนฮือเต็ก
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่ผิดหวังมากที่สุด คือ ม่อย้งฮก
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่โชคดีที่สุด คือ คิวม่อตี่
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่น่าสงสารที่สุด คือ อิ้วถั่งจือ
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่มีรักฟุ่มเฟือยที่สุด คือ ตวนเจี่ยซุ้ง
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่สัตย์ซื่อที่สุด คือ เทพจระเข้ทะเลใต้
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาที่สุด คือ บักอ้วงเช็ง
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่อารมณ์รุนแรงที่สุด คือ อาจี่
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่งดงามที่สุด คือ เฮ้งงื่อเอียง
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่มีนิสัยหึงหวงรุนแรงที่สุด คือ เจ็งบ้วนชิ้ว
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่มีพลังฝีมือกว้างใหญ่ไพศาลที่สุด คือ ม่อย้งผัก
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่อาฆาตมาดร้ายที่สุด คือ เฮ้งฮูหยิน
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวที่สุด คือ ฉิ้งอั้งมี้
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่ชมชอบต่อสู้ที่สุด คือ ฮวงปออัก
ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า บุคคลที่ชมชอบรับฟังคำยกยอที่สุด คือ เต็งชุนชิว

การใช้ตัวละครในนิยายกำลังภายใน เปรียบกับบุคคลในชีวิตจริงเริ่มจาก 8 เทพอสูรมังกรฟ้า
และปรากฏอีกครั้งในกระบี่เย้ยยุทธจักร หากนำเดือนปีที่ผลิตผลงาน
ไปรวมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในจีนแผ่นดินใหญ่ ยิ่งต้องน่าสนใจกว่าเดิม

ตัวละครมากมายปานนี้ แต่ไม่สับสน ลักษณะนิสัยโดดเด่น มีรูปแบบเฉพาะจดจำได้ง่าย

นอกจากนี้ ยังกอปรด้วยความรักอันหลากหลาย ทั้งหวานชื่นดื่มด่ำ ทั้งโศกศัลย์รันทด
หากตัดทอนเรื่องราวเกี่ยวกับยุทธจักร กล่าวได้ว่า เป็นนิยายรักที่สะเทือนอารมณ์เรื่องหนึ่ง

ความรักของบักอ้วงเช็ง คล้ายน้ำป่าอันมหาศาลถูกเขื่อนยาวกั้นไว้
ความรักของเซียวฮง คล้ายฝันร้ายตื่นหนี่ง
ตวนอื้อลุ่มหลงงมงายต่อความรักที่สุด เขาหลงรักเฮ้งงื่อเอียง แต่ในจิตใจนางไม่มีแม้เงาร่างของตวนอื้อ
ความรักของม่อย้งฮก กระด้างดั่งหินผา ชืดชาไร้น้ำใจ
ความรักที่อิ้วถั่งจือมีต่ออาจี่ นับว่ายากจะพบพาน เต็มไปด้วยความขมขื่นรันทด
ความรักของอาจี่ ดุจลมคลุ้มฝนคลั่ง ในความบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แฝงความโหดเหี้ยมอำมหิต
ความรักที่เฮ้งงื่อเอียงมีต่อม่อย้งฮก คล้ายก้อนหินถมลงสู่ท้องทะเล สาบสูญไปจนไร้ร่องรอย
เอี๊ยบยี่เนี้ยแม้มีชื่อเสียงอื้อฉาว แต่มีน้ำใจต่อชายคนรักอย่างลึกซึ้ง ความรักของนาง ไยมิใช่คับแค้นขมขื่นยิ่ง
หลวงจีนฮือเต็ก มีรักที่เหนือความคาดหมายที่สุด เคลิบเคลิ้มเลอะเลือนที่สุด

ยุคสมัยของ 8 เทพอสูรมังกรฟ้าอยู่ก่อนยุคมังกรหยก เรื่องราวเกิดขึ้นในระหว่างยุคสมัย ปักซ้อง
ก่อนหลัง พ.ศ. 1637 ภาคกลางเป็นไต้ซ้อง ทิศเหนือเป็นประเทศเลี่ยวก๊ก
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือเป็นไซแฮ่ ทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นโท่วฮวง ทิศใต้เป็นไต้ลี้
ในมังกรหยก ก๊วยเจ๋งเป็นตัวแทนคนที่รักชาติ พลีชีพเพื่อปกป้องบ้านเกิดเมืองนอน
แต่ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า เซียวฮงก้าวพ้นเขตแดนเชื้อชาติเผ่าพันธุ์
เหนือสิ่งอื่นใดคือ ความรักความผูกพันของมนุษยชาติ
... เขามองเห็นทหารซ้องจับกุมราษฎรชาวคีตัน ต่อมาเห็นทหารคีตันจับกุมราษฎรซ้อง
สภาพอันอเน็จอนาถของผู้ถูกจับกุมล้วนไม่ผิดแผกแตกต่าง

... เขาเกิดปมขัดแย้งในจิตใจ หากขัดพระบัญชาเยลุกอั้งกี ไม่ยกทัพลงใต้
ถือว่าไม่สัตย์ซื่อจงรัก ไม่คำนึงถึงน้ำใจฉันพี่น้อง ถือว่าไร้คุณธรรม
แต่หากยกทัพลงใต้ ล่าล้างราษฎร ถอว่าไร้เมตตา ยังฝืนปณิธานบิดา ถือว่าไม่กตัญญู
ภายใต้ความสัตย์ซื่อ กตัญญู เมตตา คุณธรรม ไม่สามารถคำนึงถึงทุกด้าน สมควรทำประการใดดี?
... สุดท้าย ยอมสละชีวิตตัวเอง อัตวินิบาตกรรมเพื่อยุติสงคราม

วีรกรรมของเซียวฮง มาตรว่าเป็นแบบฉบับของโศกนาฏกรรม แต่ก็เป็นตัวแทนของการแสวงหาความรักและความดีงามของมนุษยชาติ

ในยุคสมัยปัจจุบัน เหตุการณ์ในกัมพูชาหรือบอสเนีย มีข้อแตกต่างใดกับ 8 เทพอสูรมังกรฟ้า ไยต้องแบ่งแยกเป็นเกาหลีเหนือใต้ สภาพอันอเน็จอนาถของราษฎรซ้องและคีตันใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า กับความทุกข์เข็ญของประชาชนชาวเฮติ มีข้อแตกต่างอันใด ไยต้องรบราฆ่าฟัน

วิทยายุทธ์ที่ปรากฏใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้านั้น ประกอบด้วยยอดวิชามากมายซึ่งได้รับการขยายความออกไป จินตนาการด้านวิทยายุทธ์ ถือเป็นการหลุดพ้นประการหนึ่ง แม้การบรรยายวิทยายุทธ์ในนิยายของกิมย้ง จะวิจิตรพิสดาร แต่เปรียบกับความเพริดแพร้วด้านอื่น คล้ายไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์โดยละเอียดแล้ว

หากยังมีคนเคลือบแคลงสงสัยต่อนิยายกำลังภายในของกิมย้งที่ว่า
“นับแต่ทั้งจีนและเทศ ไม่เคยมีมาแต่อดีตกาลจวบอนาคต”
8 เทพอสูรมังกรฟ้าเป็นข้อพิสูจน์ได้อย่างดี หากเปรียบกับนิยายกำลังภายในทั้งหลายทั้งปวง
นิยายเรื่องนี้สมควรจัดอยู่อันดับหนึ่ง

จากคุณ : ฤทธิ์ดาบท่าพระจันทร์ - [ 17 มิ.ย. 52 11:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 32

แนะนำให้หา หนังสือ จอมยุทธ์ มาอ่าน อ่านในเว็ป ท่านมือปีศาจ ก็ได้ครับ

จริงๆ ผมอยากให้รวมคำวิจารณ์ของอุนสุยอัน ด้วย เพราะเห็นอุนสุยอันเคยเขียนวิจารณ์ จิ้งจอกภูเขาหิมะไว้ ถ้ามีเรื่องอื่น คงน่าอ่านเหมือนกัน

พอดีมีคำวิจารณ์เรื่องอุ้ยเซี่ยวป้อของเหง่ยคัง แปลโดย น.นพรัตน์

คำวิจารณ์ของเหง่ยคัง
เหง่ยคัง (ภาษาจีนกลางเรียกอี้กวง) นักเขียนบทภาพยนตร์ชื่อดัง ซึ่งเป็นผู้ใกล้ชิดกับ กิมย้ง ได้เขียนถึง อุ้ยเซี่ยวป้อ พอสรุปได้โดยสังเขปว่า
หลังจากจบเรื่อง กระบี่เย้ยยุทธจักร กิมย้งได้สร้างสรรค์ อุ้ยเซี่ยวป้อ ขึ้น
อุ้ยเซี่ยวป้อ ถือเป็นนิยายกำลังภายในเรื่องสุดท้ายของ กิมย้ง
หลังจากจบ อุ้ยเซี่ยวป้อ แล้ว ระหว่างพบปะสนทนา มักมีคนคุ้นเคยตลอดจนคนแปลกหน้าถามไถ่ กิมย้ง “ทำไมคุณไม่เขียนนิยายกำลังภายในอีก”
ก่อนที่ กิมย้ง จะตอบคำ เหง่ยคัง มักชิงตอบว่า “เพราะว่าเขียนไม่ออกแล้ว”
หลังจากชิงตอบไปหลายสิบครั้ง กิมย้ง ก็จะทอดถอนใจ “เขียนไม่ออกจริงๆ”
ไม่ว่าเรื่องราวใดต้องมีที่สุด แม้แต่จักรวาลก็มีที่สุด ผลงานสร้างสรรค์ด้านนิยายก็ไม่มีข้อยกเว้น เมื่อถึงที่สุด ก็ไม่สามารถก้าวต่อไปได้
ดังนั้น อุ้ยเซี่ยวป้อ ถือเป็นนิยายกำลังภายในที่ก้าวสู้จุดสุดยอดของ กิมย้ง
ผลงานที่แล้วมาของ กิมย้ง เฉกเช่นกระบี่อันเข้มแข็ง ดั่งราวกับสามารถหยิบฉวยต้นหญ้ากิ่งไผ่เป็นกระบี่ แต่เมื่อเขียน อุ้ยเซี่ยวป้อ ค่อยบรรลุถึงขอบเขตขั้น “ไร้กระบี่เหนือกว่ามีกระบี่”
ขอเพียงมีกระบี่ ต้องมีกระบวนท่า ต้องมีช่องว่างจุดอ่อน ใน กระบี่เย้ยยุทธจักร กิมย้ง ได้เน้นถึงข้อนี้ ถึงแม้เป็นเหตุผลของวิชาการต่อสู้ แต่ก็สามารถถือเป็นเหตุผลของการสร้างสรรค์ศิลปะทุกแขนง เรื่อง อุ้ยเซี่ยวป้อ กลับเฉกเช่นไร้กระบี่
อุ้ยเซี่ยวป้อ ถึงกลับมิใช่นิยายกำลังภายใน นิยายกำลังภายในที่มิใช่นิยายกำลังภายใน จึงเป็นสุดยอดของนิยายกำลังภายใน
นิยายกำลังภายในที่แล้วมา เขียนถึงแต่วีรบุรุษ แต่อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้มิใช่วีรบุรุษ เพียงแต่เป็นคนมีชีวิตเลือดเนื้อผู้หนึ่ง เช่นเดียวกับเราท่าน และเช่นเดียวกับผู้คนชนชาวโลกทั้งหลาย
ตัวเอกในนิยายกำลังภายในทุกเรื่องล้วนแล้วแต่มีวิทยายุทธ์เลิศล้ำ ผ่านขั้นตอนของวิทยายุทธ์ต้อยต่ำ ไต่เต้าขึ้นสู่จุดสุดยอดของฝีมือ แต่อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้กลับไม่รู้จักวิทยายุทธ์
ตอนแรกที่ กิมย้ง สร้าง อุ้ยเซี่ยวป้อ อาจไม่คิดเขียนเช่นนี้ อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้พบกับยอดฝีมือไม่น้อย มีประสบการณ์ไม่น้อย ขอเพียงหักปลายปากกา ก็สามารถสร้างเขาเป็นยอดฝีมือชาวบู้ลิ้ม แต่ในที่สุด กิมย้ง ก้าวเข้าสู่ขอบเขตของไร้กระบี่เหนือกว่ามีกระบี่ อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้เพียงฝึกวิชาหนีเอาชีวิตรอด ความที่ไม่รู้จักวิทยายุทธ์ ได้สร้างปรากฏการณ์อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในนิยายกำลังภายใน
ตัวเอกในนิยายกำลังภายในทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นคนเหนือคน สามารถผ่านการพิสูจน์ของศีลธรรมจรรยา มีแต่อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้มิใช่ เขาเป็นคนธรรมดา ไม่อาจผ่านการทดสอบของมาตรฐานศีลธรรมจรรยา แต่ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถตำหนอเขา หากผู้ใดจะตำหนิเขา ผู้นั้นต้องตรวจสอบมาตรฐานศีลธรรมของตัวเองก่อน
มีคนจำนวนมากไม่ชอบอุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้ นักอ่านที่ไม่ชอบตัวเองผู้นี้ ส่วนใหญ่แบ่งเป็นสองประเภท
ประเภทที่หนึ่ง นักอ่านสุภาพสตรี
มิใช่สุภาพสตรีทั้งหมดที่ไม่ชอบอุ้ยเซี่ยวป้อ แต่ก็มีนักอ่านจำนวนมากไม่ชอบอุ้ยเซี่ยวป้อ เหตุผลรวบรัดยิ่ง โดยตรงยิ่ง เพราะเขามีภรรยาเจ็ดคน
หนึ่ง การมีภรรยาเจ็ดคน เป็นประเพณีหนึ่งที่สืบต่อกันมาของสังคมเมืองจีน เป็นสิ่งที่ศีลธรรมจรรยาในสังคมสมัยโบราณยอมรับ อุ้ยเซี่ยวป้อ ผู้นี้เป็นคนต้นราชวงศ์แมนจู ทัศนคติของเขาไม่เห็นว่าการมีภรรยาหลายคนมีอันใดไม่ถูกต้อง คนอื่นก็ไม่เห็นว่าการมีภรรยามากมีอะไรไม่ถูกต้อง ดังนั้นไม่ถือเป็น “ความประพฤติชั่ว” ประการหนึ่ง
สอง ต่อให้เป็นสังคมปัจจุบัน หากมีผู้หญิงเจ็ดคนหลงรักผู้ชายคนหนึ่ง โดยที่พวกนางยอมใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายคนนี้ ก็ขึ้นอยู่กับกลักการเลือกเฟ้นโดยอิสระของบุคคล ไม่ถือเป็นเรื่องคอขาดบาดตายอะไร อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้ก็ไม่ได้กดขี่ทารุณภรรยาทั้งเจ็ด ผู้ที่รู้เห็นมีแต่อิจฉาตาร้อน ไยต้องวิจารณ์หยามเหยียด
สาม สุภาพสตรีบางคนเห็นว่า นิยายของกิมย้งมีผลสะท้อนอย่างกว้างขวางกริ่งเกรงผู้ชายในโลกลอกเลียนตาม อย่างนั้นสิทธิสตรีอยู่หนใด ซึ่งความจริง หากไม่มีความสามารถเช่นอุ้ยเซี่ยวป้อ ผู้ใดมีปัญญาตกแต่งภรรยาเจ็ดคนอย่างมีความสุข อย่าว่าแต่เจ็ดคน เพียงคิดหาภรรยาน้อยสักคนก็วุ่นวายจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ อยากจะพุ่งหัวชนฝาตายแล้ว
ประเภทที่สองคือผู้มีการศึกษาสูงที่เคร่งครัด ในศีลธรรมจรรยา
ผู้ที่มีการศึกษาเหล่านี้ที่ไม่ชอบอุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้ เพราะชาติตระกูลของอุ้ยเซี่ยวป้อต่างกับพวกเขา อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้ไม่รู้จักหนังสือ ไม่ได้รับการศึกษา ถือว่า “ไม่เล่าไม่เรียน” แต่พานมิใช่ “ไม่มีวิชาติดตัว” หากแต่มีวิชาแพรวพราว ถึงกับมีวิชารอบรู้กว่าผู้ที่ผ่านการศึกษามาหลายสิบปีอีก
ทุกคนเมื่ออยู่ต่อหน้ากระจกอุ้ยเซี่ยวป้อบานนี้ จะมองเห็นเงาของตัวเอง อุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้มีด้านที่ดี โดยไม่แน่ว่ามีกันทุกตัวคน แต่ด้านที่เลวของเขา ทุกคนยากจะหลีกเลี่ยงได้ ไม่ว่าใครก็จะค้นพบตัวเองจากตัวอุ้ยเซี่ยวป้อผู้นี้
อุ้ยเซี่ยวป้อเกิดจากต้นตระกูลอันต้อยต่ำ แต่นี่ไม่ใช่ความยินยอมของเขา อุ้ยเซี่ยวป้อไม่ได้รับการศึกษาตามกำหนดกฎเกณฑ์ แต่เขารับการศึกษาโดยการนั่งฟัง นักเล่านิทานที่ประจำอยู่ตามร้านน้ำชาเมืองเอี้ยงจิวเล่าเรื่องสามก๊ก ซ้องกัง เหล่าผู้ยิ่งใหญ่แห่งเขาเหลียงซาน การศึกษานี้ทำให้เขาเรียนรู้ว่า นักสู้ผู้กล้าเพียงคบสหาย ไม่ต้องการเงินทอง
นับแต่โบราณกาลมา ผู้ที่ได้รับการศึกษาเช่นนี้ ไม่ทราบมีมากน้อยเท่าใด แต่ผู้ที่สามารถรับและปฏิบัติตาม มีอยู่สักกี่คน
นิสัยของอุ้ยเซี่ยวป้อมีอยู่หลายด้านด้วยกัน
เขาดื้อรั้นไม่ยอมถูกเหยียบย่ำอัปยศ เมื่อดื้อรั้นขึ้นมา ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน มีนิสัยแข็งกร้าว ต่อมาภายหลังเมื่อค่อยๆเติบใหญ่ขึ้น รู้จักปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อม จะมากจะน้อยมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้าง แต่ธาตุแท้ภายในยังดื้อรั้นยิ่ง
เขากล้าหาญชาญชัยตั้งแต่เล็ก เม้าจับโป๊ยตกอยู่ในห้วงคับขัน เขากลับโถมเข้าไปโดยไม่พรั่น แม่ทัพเมี่ยงไป่สามหาว บังอาจยกไม้ยกมือต่อหน้าพระพักตร์คังฮีฮ่องเต้ อุ้ยเซี่ยวป้อกลับกระโดดออกไปขวางอยู่หน้าพระพักตร์โดยไม่ครั่นคร้าม
เขามีไหวพริบปราดเปรียว นี่เป็นไหวพริบที่มีมาตั้งแต่เล็ก แต่มิใช่สภาพแวดล้อมเมื่อวัยเด็ก สามารถฝึกอบรมคนมีไหวพริบได้ ผู้ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้จำนวนมา ยังคงโง่เขลายิ่ง ไหวพริบของอุ้ยเซี่ยวป้อถือเป็นความสามารถแต่กำเนิดประการหนึ่ง
เขาสัตย์ซื่อถือมั่น ฟังดูอาจไม่ถูกต้อง มิสู้บอกว่าสัตย์ซื่อถือมั่นต่อสหาย ดังจะเห็นได้ตั้งแต่ต้น เขาไม่ยอมรับสินบนนำจับเม้าจับโป๊ยหนึ่งพันตำลึง เขาซื่อสัตย์ต่อคังฮีอ่องเต้ มิใช่คังฮีอ่องเต้เป็นกษัตริย์แมนจู ในจิตใจเขายึดถือคังฮีฮ่องเต้เป็นสหาย ขณะเดียวกัน เขาก็ยึดถือคนของสมาคมฟ้าดินเป็นสหาย ขณะที่พวกเขาตกอยู่ในห้วงคับขัน อุ้ยเซี่ยวป้อก็หาทางช่วยชีวิตพวกเขาเช่นกัน
นิสัยของอุ้ยเซี่ยวป้อกอรปด้วยความดื้อรั้น กล้าหาญ ไหวพริบ ซื่อสัตย์ นับเป็นนักสู้ผู้กล้าที่มีชีวิตเลือดเนื้ออย่างแท้จริงผู้หนึ่ง….
เนื่องเพราะสร้างสรรค์ตัวเอกเช่นนี้เป็นผลสำเร็จ เรื่อง อุ้ยเซี่ยวป้อ ซึ่งเป็นนิยายที่ดีที่สุดนับแต่โบราณกาลจวบปัจจุบัน และเป็นเรื่องที่ เหง่ยคัง ชอบมากที่สุดเป็นอันดับหนึ่ง

น. นพรัตน์

จากคุณ : ฤทธิ์ดาบท่าพระจันทร์ - [ วันสุนทรภู่ 15:13:26 ]