ความคิดเห็นที่ 1 สิงคโปร มาเลเซีย และบรูไน เป็นประเทศที่ยังใช้กฎหมายเฆี่ยนอยู่ จะบัญญัติให้ใช้หวายขนาดยาวไม่เกิน120เซนติเมตรเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 13มิลลิเมตร (หรือครึ่งนิ้ว) หวายเหล่านี้ก่อนใช้งาน จะนำไปแช่น้ำก่อนทั้งคืนให้อิ่มน้ำ เวลาฟาดลงไปหนักๆหลายๆทีจะได้ไม่แตก ผมเคยอ่านพบบ่อยๆว่านักโทษประหารสมัยก่อนของไทย จะถูกเฆี่ยนด้วยหวายแช่เยี่ยวด้วย ใครโดนเข้าไปแล้วคงเลิกกลัวตาย จะตัดหัวขั้วแห้งอย่างไรก็ได้ ขอให้ความเจ็บปวดทรมานผ่านพ้นไปเร็วๆเสียที จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นี่เป็นขาหยั่ง ที่นักโทษจะถูกนำไปพันธนาการแบบไม่ให้กระดิกกระเดี้ยได้ หากปล่อยให้นักโทษดิ้นได้แล้ว หวายอาจจะพลาดไปลงเอาที่เอวแล้วตับไตจะพิการไป ฟังดูเหมือนเป็นความกรุณานะเนี่ย มีเฉพาะนักโทษชายอายุระหว่าง16-50 ปีที่กฎหมายบัญญัติให้เฆี่ยนได้ นอกจากโทษข่มขืนผู้เยาว์ที่ไอ้แก่เกินนั้นก็จะต้องโดนเฆี่ยนด้วย นอกจากที่กล่าว ตลอดถึงผู้หญิง ได้รับการยกเว้น จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นักโทษจะถูกนำเข้ามาในสภาพเกือบเปลือย มีผ้าเตี่ยวปิดกั้นด้านหน้า ด้านหลังเปิดก้นไว้อย่างนี้ เมื่อพันธนาการเข้ากับขาหยั่งแล้ว ก็จะมีเกราะหนังมาคาดทับ ป้องกันร่างกายส่วนอื่นที่ไม่ต้องการให้โดนฤทธิ์หวาย ตรงตำแหน่งก้นเจาะเป็นรูไว้ ดังภาพ จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:54:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มือเฆี่ยน(ผมเรียกอย่างนั้นก็แล้วกัน) เป็นเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ที่ต้องฝึกฝนมาอย่างดี หนุ่มแน่นและล่ำลัน แม้จะไม่มีกำหนดว่าจะต้องเฆี่ยนให้โดนเป้าหมายด้วยกำลังแรงกี่กิโลกรัม-เมตร แต่พวกนี้ต้องซ้อมตีหุ่นทุกวันแบบสุดแรงเกิดในแต่ละครั้งเสมอ ใครตีอ่อนแรงไปก็จะถูกพัก กรมราชทัณฑ์จะมีเบี้ยพิเศษให้มือเฆี่ยนพวกนี้ด้วย ในสิงคโปรได้ขวับละ15 บาท ในมาเลเซีย 30 บาท เป็นรายได้ในฐานะผู้ชำนัญพิเศษ ดุท่าจรดก่อนที่จะลงไม้แต่ละขวับซะก่อน นี่ระดับศิลปินนะเนี่ย จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มือเฆี่ยนจะหวดลงมาอย่างไร้น้ำใจ ทิ้งน้ำหนักทั้งตัวลงสุดแขน มีการประมาณว่าการหวดแต่ละขวับ หวายเดินทางด้วยความเร็ว160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง. ความแรงที่กระทบเป้า90 กิโลกรัม เนื้อนิ่มๆของมนุษย์จะไปเหลืออะไร จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:55:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หวายกระทบลงสู่เป้าหมายอย่างแม่นยำ ส่งเสียงขยองขวัญไปทั่วทุกอณู นักโทษที่รอถูกเฆี่ยนในลำดับถัดไปเริ่มปัสสาวะราด จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดูวินาทีที่หวายกระทบก้น เนื้อจะยุบลงไปตามแรงกระทบทั้งแก้มก้น จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:57:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อยกไม้ออก หนังกำพร้าจะหลุดตามออกไป เหลือเนื้อช้ำๆ ก่อนที่แผลจะเปลี่ยนเป็นสีชมพู แล้วก็แดง ก่อนจะเยิ้มเป็นโลหิต ใหลย้อยออกมา จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 13:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังมีความเป็นอารยะอยู่บ้างที่มือเฆี่ยนจะพยายามหลีกเลี่ยงรอยหวายเดิม ไม่ให้ซ้ำลงไปในแต่ละขวับ ถ้าโดนไม่กี่ทีก็ยังพอเลี่ยงได้ แต่ถ้าโดนหลายๆทีก็คงเลี่ยงยาก เพราะโทษเฆี่ยนจะต้องกระทำให้เสร็จสิ้นในครั้งเดียว นอกจากนักโทษจะเป็นลมหมดสติ และแพทย์ที่คอยดูแลอาการอยู่จะมีความเห็นให้หยุดก่อน เพื่อนำตัวไปรักษาพยาบาล พอร่างกายพร้อมก็เอากลับมาเฆี่ยนต่อจนกว่าจะครบ โทษเฆี่ยนสูงสุดกำหนดไว้24ที สำหรับโทษข่มขืนผู้เยาว์ แต่โทษส่วนใหญ่แล้วจะโดนกันอยู่ระหว่าง4ถึง8ที ประเภทหัวโขมยลักเล็กลักน้อย  และพวกที่ประพฤติตนเป็นภัยต่อสังคมอื่นๆ จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มีรายงานว่า ระหว่างที่โดนสัก3-4ไม้แรก นักโทษจะพยายามดิ้นด้วยความเจ็บปวด ตอนเลือดจะเริ่มจะทะลักออกมา แต่ไม้หลังๆจากนั้น แรงต่อต้านของร่างกายจะลดลง เพราะประสาทที่รับรู้ดูเหมือนจะชาชินกับความเจ็บปวดไปแล้ว เหลือแต่กล้ามเนื้อยังเต้นริกๆอยู่ทุกครั้งที่หวายกระทบ นักโทษจะส่งเสียงน้อยลงแม้เลือดจะสาดกระเด็น ส่วนใหญ่จะเปลี่ยนมาเป็นสวดมนต์ หรือวิงวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธ์ ความสำนึกผิดชอบชั่วดีจะเกิดขึ้นตอนนี้ จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:00:44 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ในวันที่กระทำการเฆี่ยนแต่ละครั้ง จะมีนักโทษที่ต้องโทษหลายคนมารอรับการเฆี่ยน บางครั้งเป็นสิบ พวกนี้จะไม่รู้ตัวมาก่อนแม้จะถูกเบิกตัวไปตรวจร่างกาย แต่จะมารู้ระหว่างผ่านพิธีการซึ่งมีหลายขั้นตอน เร้าใจให้ระทึกจนทุกคนภาวนาว่าขอให้โชคดีที่จะได้เป็นคนแรกที่จะถูกเฆี่ยน มิฉนั้นอาจช๊อคไปเสียก่อนเมื่อได้เห็นและได้ยินภาพสยองขวัญขณะที่คนอื่นโดนเฆี่ยนอยู่เบื้องหน้า เมื่อเวลาอันแสนทรมานทั้งกายและใจผ่านไป ส่วนใหญ่แล้วทุกคนยังเข้าแถว และเดินด้วยตนเองไปยังห้องพยาบาลได้ จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผิดพลาด แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 14:05:42 จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ความทรมานจริงๆจะมาหลังจากนั้น ในช่วงสามวันแรก ต้องนอนคว่ำกระดิกกระเดี้ยไม่ได้เลยเพราะความระบม ขยับนิดเดียวก็เสทือนจี๊ดไปทั่วตัว ทุกคนพยายามจะไม่กินไม่ดื่ม เพราะเวลาขับถ่ายเป็นช่วงที่จะเจ็บปวดอย่างที่สุด แต่แล้วก็จะพบว่า ตนไม่มีหนทางใดเลย ที่จะหนีความทุกข์ทรมานดังกล่าวนั้นได้ และจะเฝ้าบอกกับตัวเองว่า ลูกช้างเข็ดแล้วเจ้าข้า จะจำไปจนตาย ชาตินี้ไม่ทำความชั่วอีกแล้ว จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:06:40 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ออกจากคุกไปแล้ว รอยแผลเป็นนี้จะติดตัวไปจนตาย น้อยเปอร์เซนต์มากที่พวกนี้จะพลาดพลั้งกับชีวิตที่เริ่มต้นใหม่ แล้วกลับมาโดนหวายเปิดแผลอีก จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:07:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รัฐบาลจะตัดไม้ข่มนาม ในบางโอกาสก็จะออกไปสาธิตการเฆี่ยนนักโทษนี้ให้ตามโรงเรียนต่างๆดู ซึ่งได้ผลมาก เด็กๆดูแล้วเกิดความเกรงกลัว ไม่กล้าทำผิดที่กฎหมายห้ามไว้ แต่กิจกรรมนี้ถูกเบรคโดยกลุ่มสิทธิมนุษยชนว่าไม่ควรแสดงต่อเยาวชน หาว่าเกินกว่าเหตุเสียอีก อันที่จริง ถ้าเยาวชนของเขามีระเบียบวินัยดีอยู่แล้วก็ไม่จำเป็นต้องตอกย้ำ ที่ผมเสนอเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะ คิดถึงประเทศๆหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลกันนักกับประเทศเหล่านั้น แต่มีพฤติกรรมของคนในชาติที่ว่า ไม่ว่าระดับเยาวชน หรือแก่แรดแล้ว ดูจะไม่ค่อยเคารพเกรงกลัวกฎหมาย บ้านเมืองก็ไม่ค่อยเอาเรื่อง พวกลหุโทษ จับเข้าตะรางแพร้บเดียวก็ออกมาลอยนวลอีกแล้ว นัยว่าคุกเองก็แออัดไปด้วยพวกนักโทษอุฉกรรจ์ เอาไอ้พวกต้องโทษไม่กี่เดือนมาขังก็เปลืองที่ เปลืองข้าวหลวงต้องเลี้ยงดู จึงต้องหาเรื่องลดโทษแล้วปล่อยพวกนี้ออกมา เพิ่มดีกรีความเลวต่อไปเรื่อยๆ แม้ว่าขยะสังคมพวกนี้อาจไม่กลัวคุก แต่ผมเชื่อว่ามันต้องกลัวความเจ็บปวดแน่   ถ้าทำผิดเมื่อไร ถูกจับได้เป็นโดนเฆี่ยนอย่างที่ประเทศอย่างสิงคโปรเขายังทำกัน บางทีพลเมืองดีในประเทศดังกล่าวคงจะนอนตาหลับได้บ้าง จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมทำlinkไว้ให้ เผื่อใครอยากจะวิจัยเรื่องนี้โดยละเอียด ภาพที่ผมเอามาเสนอตามกระทู้ ได้กรองความหวาดเสียวไปแล้ว ถ้ายังไม่หมดจรดก็ขออภัย แต่หากผู้ใดใจแข็งพอที่จะดูclipการเฆี่ยนนักโทษขมขื่นผู้เยาว์ในมาเลเซีย ก็ลองเข้าไปชมได้ครับ จะเห็นการลงโทษที่แม้จะรุนแรง รองลงมาจากการประหารชีวิต แต่ก็มีอารยะพอเพียงที่สังคมโลกน่าจะยอมรับได้ โดยเฉพาะถ้าดูวัตถุประสงค์ในการลงโทษ ที่หวังผลที่จะคุ้มครองผู้บริสุทธิ์ไม่ให้ถูกกระทำจากผู้ร้ายที่ไม่รู้จักหลาบจำ ซ้ำแล้วซ้ำอีก http://www.corpun.com/vidju.htm จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ว่ากันตามจริงการลงโทษให้เกิดความเจ็บปวดต่อร่างกายก็เป็นเรื่องที่ทารุณ แต่ถ้าคิดว่าเรายอมรับการลงโทษโดยการเอาชีวิต -ประหาร- ได้แล้ว การยับยั้งคนกลุ่มหนึ่งไม่ให้ล่วงลึกไปในเส้นทางของความผิดพลาดโดยการลงโทษในทิศทางเดียวกัน - แต่เบากว่า - ก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ยอมรับได้ ยิ่งถ้าคิดว่าคนกลุ่มหนึ่งในสังคมนั้น มีพฤติกรรมป่าเถื่อนเยียงสัตว์ป่าแล้ว ก็น่าคิดว่าวิธีที่เหมาะสำหรับใช้ฝึกสัตว์ป่าก็น่าจะเอามาใช้กับคนชนิดนี้ได้เหมาะสมเช่นเดัยวกันครับ จากคุณ : CrazyHOrse - [ 17 มิ.ย. 52 14:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณอาจารย์เพ็ญชมพู กับคุณCrazyHOrse มากครับ ยังไม่ทันจบที่โหลดก็ส่งกิ๊ฟให้แล้ว จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 14:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 บางที ผมว่าคงต้องชั่งน้ำหนักระหว่างสิทธิมนุษยชนกับความปลอดภัยของสาธารณชนที่จะอยู่โดยไม่ต้องหวาดกลัวภัยอันตราย ไม่ต้องกลัวว่าเวลาเดินกลับเข้าบ้านเวลาโพล้เพล้จะัโดนฉุดไปรุมโทรม ฯลฯ  แล้วเปรียบเทียบผลดีผลเสีย  แล้วก็ต้องทำสถิติ ทำงานวิจัยเปรียบเทียบให้ชัดเจนไปเลยว่าการใช้วิธีลงโทษรุนแรงจะมีผลให้อาชญากรรมลดน้อยลงหรือเปล่า   ถ้าไม่ได้ผล ก็ไม่ควร  แต่ถ้าได้ผล ก็ต้องใช้ถึงแม้จะดูป่าเถื่อนไปบ้าง ผมขออนุญาตเอากระทู้นี้ไปเผยแพร่ต่อนะครับ จากคุณ : รัษฎา - [ 17 มิ.ย. 52 14:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณครับ จากคุณ : คุณฟิน - [ 17 มิ.ย. 52 15:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 จริงแล้ว ถ้าไปที่ไหน ไม่ว่าบ้านใคร ประเทศใคร เราก็ต้องทำตามกฎของเขา ถ้าเราทำผิดเราก็ต้องยอมรับผิด ถ้าเราเป็นคนไม่ทำผิด แล้วไปสนใจทำไมล่ะครับ อย่ากฎหมายของมาเล ถ้าใครขโมยของ เราก็จะตัดมือ ผมไปมาเลเซียหลายครั้งก็ไม่เห็นต้องกลัวกฎหมายของเขาเพราะว่าเราไม่ได้ทำผิด แล้วจะกลัวทำไม ผมคิดว่าถ้าเรากฎหมายแรง ๆๆ ทำให้คนไม่กล้าทำผิดก็ได้ อย่างบ้านเรา กฎหมายไม่รุนแรง คนเลยไม่กลัว ทำให้มีการคดีมากมาย จากคุณ : OhMag - [ 17 มิ.ย. 52 15:30:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เรื่องการลงทัณฑ์โดยการเฆี่ยนในประวัติศาสตร์ไทย หม่อมราชวงศ์ คึกฤทธิ์ ปราโมช ได้อรรถาธิบายไว้ในหนังสือ "กฤษฎาภินิหารอันบดบังมิได้" ความว่า "การถลกหนังคนทั้งเป็นนั้นไม่เคยปรากฏในประวัติของคนไทย ถ้าเคยทำก็คงมีร่องรอยกล่าวไว้ที่ใดบ้าง แต่การลงพระราชอาญาเฆี่ยนหลังนั้นมีจริง มีตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาลงมาจนถึงกรุงรัตนโกสินทร์ ศัพท์ชาวบ้านเรียกการเฆี่ยนหลังนั้นว่า ถลกหลัง ก็มี เพราะเมื่อถูกเฆี่ยนหลังแล้วหนังของคนที่ถูกเฆี่ยนนั้นก็จะต้องขาดหรือถูกถลกตามรอยหวายที่เฆี่ยนลงเพราะการเฆี่ยนหลังนั้นมิได้ให้ผู้ถูกเฆี่ยนยืนหรือนอนคว่ำแล้วจึงเฆี่ยน แต่ปักหลักลงแล้วเอาคนที่ถูกเฆี่ยนนั้นนั่งหน้าหลักที่ปักไว้ ให้เหยียดเท้ายืดขาตรงไป ผูกข้อเท้าไว้กับหลักแล้วดึงแขนเหยียดตรงไปผูกข้อมือไว้กับหลักนั้นรวมไว้กับข้อเท้า ในลักษณะเช่นนี้หลังของผู้ถูกเฆี่ยนก็ต้องโค้งค่อมหลังตึงเต็มเหยียดเมื่อลงหวายก็ต้องแตกทุกฝีหวายไป หนังก็ถูกถลกตามรอยหวายด้วยประการฉะนี้ จึงเรียกการถูกเฆี่ยนว่าถูกถลกหลัง ไม่ใช่ถลกหนัง" ชิต บุรทัต บรรยายฉากการเฆี่ยนนักโทษ ไว้ในบทกวีนิพนธ์เรื่อง "สามัคคีเภทคำฉันท์" เมื่อพ.ศ. ๒๔๕๗ ในสมัยรัชกาลที่ ๖  อ่านแล้วปรากฏภาพแก่นัยน์ตาทีเดียว อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ พวกราชมัลโดย          พละโบยมิใช่เบา สุดหัตถะแห่งเขา         ขณะหวดสิพึงกลัว บงเนื้อก็เนื้อเต้น         พิศะเส้นสรีร์รัว ทั่วร่างและทั้งตัว        ก็ระริกระริวไหว แลหลังละโลมโล-      หิตะโอ้เลอะหลั่งไป เพ่งผาดอนาถใจ        ระกะร่อยเพราะรอยหวาย เนืองนับอเนกแนว      ระยะแถวตลอดลาย เฆี่ยนครบสยบกาย     สิระพับพะกับคา แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 16:08:34 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 17 มิ.ย. 52 16:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณOhMag อาจได้ข้อมูลมาผิดนะครับ ในมาเลเซียไม่ได้มีกฏหมายมุสลิมที่รุนแรงขนาดนั้น โทษลักทรัพย์อยู่ใต้กฏหมายทั่วไป โดนจำคุกแต่มีแถมเฆี่ยนด้วยแน่ๆ ประมาณ8ทีพอให้เข็ดหลาบ กฏหมายมุสลิม ก็เอาไว้บังคับคนมาเลย์ที่เป็นมุสลิมด้วยกันเอง มีลักษณะเป็นกฏหมายครอบครัว มีการลงโทษด้วยการเฆี่ยนในหลายกรณีย์ที่ละเมิด เช่นการดื่มเหล้าในที่สาธารณะที่บางรัฐที่เคร่งจัดๆอย่างกลันตันห้ามขาด คนมาเลย์ศาสนาอื่นหรือชาวต่างชาติอาจถูกปรับ แต่มุสลิมมาเลย์โดนเฆี่ยนแถมด้วย การมีชู้ มุสลิมในประเทศอื่นจะถูกศาลศาสนาสั่งเฆี่ยนประจานกลางตลาดทั้งผู้หญิงผู้ชาย แต่มาเลเซียจะเว้นโทษเฆี่ยนแก่สตรี โทษตัดข้อมือข้อหาลักทรัพย์ยังมีอยู่ในประเทศแถวตะวันออกกลาง แต่ขึ้นอยุ่กับมูลค่าด้วย อย่างกรณีเพชรซาอุ ถ้าส่งเจ้าเกรียงไกร เตชะโม่งไปให้คนที่นั่นจัดการ ก็คงกลายเป็นเดชไอ้ด้วนไปแล้ว แต่เขาใช้ศัลยแพทย์จัดการนะครับ ฟื้นจากเตียงหมอขึ้นมาจึงรู้ว่ามือหายไปซะแล้ว จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 16:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลองดูใน youtube นะครับ เคยเห็นว่าแก้มกัน สั่น เต้น ระริกๆ เลยครับ เห็นแล้วไม่กล้าผิด การเฆี่ยนมีในหลายประเทศ ภาพที่นำมาลงเป็นการเฆี่ยนในประเทศเกาหลี จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 17 มิ.ย. 52 16:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สำหรับประเทศจีนแล้ว การเฆี่ยนถือเป็นการลงโทษขั้นต้น แต่ดูหน้าไม้ มีขนาดหนากว่า จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 17 มิ.ย. 52 16:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านตอนแรกรู้สึกโหดร้ายจัง แต่พอคิดตามว่าคุกจะได้ไม่แน่นและคนทำผิดน่าจะเข็ดหลาบมากกว่าก็คิดว่าน่าสนใจทีเดียว จากคุณ : thezircon (thezircon) - [ 17 มิ.ย. 52 16:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณอาจารย์เพ็ญชมพูครับ ผมรู้จักคำว่าราชมัล แต่นึกเท่าไรก็ติดอยู่ที่กระโหลก ไม่แล่นมาถึงสมอง เลยต้องใช้คำว่ามือเฆี่ยนไปพลางๆก่อน เอ้า หลานๆเข้ามาให้รู้ไว้นะ มือลั่นไก ลงดาบ เรียกว่าเพชฌฆาต มือลงหวายเรียกว่าราชมัล อีกคำนึงคือ พะทำมะรง แปลว่า ผู้คุมนักโทษ การเฆี่ยนของคนไทยโบราณมีจุดมุ่งหมายที่จะทรมาน เอาให้ปริ่มๆจะถึงชีวิตเสียทีเดียว มิใช่พอจะให้หลาบจำ เล่นเฆี่ยนกันเป็นยกๆ ยกละ30ที  ไม่ตายคาหวายก็ไปตายคาเตียง คนไทยจึงสยองกับการถูกเฆี่ยนมาก มีโอกาสยกเลิกกฏหมายนี้ได้ เลยรีบเลิกไปเลย จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 16:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ... เข้ามาเสียว ... จากคุณ : มิสเตอร์ฟูฟ่อง (jassb1) - [ 17 มิ.ย. 52 16:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณสำหรับความรู้ครับผม เมืองไทยไม่มีโทษเฆี่ยนในสารบบการลงทัณฑ์ตามกฎหมาย ยกเว้นในโรงเรียน ในการลงโทษนักเรียนที่ดื้อมากๆ ก็อาจใช้วิธีเฆี่ยนตีให้หลาบจำ จนเมื่อไม่กี่ปีมานี้ กระทรวงศึกษาฯได้ออกมาตรการยกเลิกไม้เรียวไป ตอนนี้ ผมก็ยังสับสนอยู่ว่าดีหรือเปล่า? ปล.ให้เจอหวายโบยก้นแบบนี้ ผมยอมกลับไปโดนไม้เรียวคุณครูที่เฮี้ยบที่สุดสมัยมัธยมดีกว่าแฮะ จากคุณ : กุมารสยาม - [ 17 มิ.ย. 52 16:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สุดยอดกระทู้ใน ดวงใจจริงๆ ครับ    ขอโหวต นะครับ จากคุณ : otto - [ 17 มิ.ย. 52 17:09:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31 วิธีนี้น่าจะนำกลับมาใช้ในบ้านเรา้บ้างนะ.. นักโทษส่วนใหญ่ก็แค่เข้าคุก อาจจะเจอวิบากกรรมในคุกบ้าง ..แต่มันก็สบายเกินไป สำหรับบางโทษที่ไม่น่าให้อภัย ขอบคุณ จขกท.นะคะ ได้ความรู้มากเลย ภาพที่ไม้กระทบก้น.. เนื้อยุบเข้าไปแบบว่า มันชัดมาก ..น่ากลัว .. จากคุณ : Opacity - [ 17 มิ.ย. 52 17:25:36 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เพิ่งเคยเห็นรูปจะๆ ขอบคุณจขกท. การโบยเฆี่ยนน่าจะเป็นวิธีลงโทษเก่าแก่มาก  สมัยพุทธกาลก็มีกล่าวถึงบ่อยๆ ราชมัลคือคนทรมานนักโทษหลายๆวิธี ไม่จำกัดเฉพาะโบยเฆี่ยน จากคุณ : วสันดิลก - [ 17 มิ.ย. 52 17:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ^ ^ ให้กิ๊ฟท่านมหา จากคุณ : Navarat.C - [ 17 มิ.ย. 52 17:59:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แถมอีกหน่อย  คำว่ามัลหรือมัลละภาษาบาลีแปลว่านักมวยปล้ำ ตอนพระเจ้าสุปปพุทธ(พ่อตาเจ้าชายสิทธัตถะ) ไปนั่งกินเหล้าขวางทางบิณฑบาตพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าทำนายว่าอีกเจ็ดวันจะโดนแผ่นดินสูบ พระเจ้าสุปปพุทธขึ้นไปอยู่บนปราสาทให้นักมวยปล้ำยืนเฝ้าประตูคอยห้ามพระองค์ ตอนเผลอตัวจะเสด็จลงมา แต่สุดท้ายก็ต้องตายเพราะม้าทรงพยศ พระองค์คนเดียวที่ปราบได้เลยต้องเสด็จลงไปจัดการ นักมวยปล้ำแทนที่จะห้ามกลับผลักพระองค์ลงมาโดนแผ่นดินสูบ (ถึงคราวตาย) สมัยโบราณนักมวยปล้ำคงเป็นบอดี้การ์ดและใช้ทรมานนักโทษเป็นบางกรณี ราชมัล คือนักมวยปล้ำหรือคนมีกำลังนั่นเอง แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 18:20:08 จากคุณ : วสันดิลก - [ 17 มิ.ย. 52 18:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ดูแล้วก็เสียวตูด !!!! จากคุณ : thoorn - [ 17 มิ.ย. 52 19:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมนึกถึงการยกเลิกการตีเด็กนักเรียนโดยใช้ไม้เรียวนะ ไม้เรียว สอนคนมานักต่อนักแล้ว จากคุณ : โตนิค - [ 17 มิ.ย. 52 20:24:55 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ดูแล้วคิดถึงโรงเรียนเก่าตัวเองจัง โดนหวดก้น กันเกือบจะวันสุดท้ายของวัยมัธยม เลย แต่เด็กจบไปแล้วก็ได้ดีกันเกือบทุกคน จากคุณ : เหล่าฟาง - [ 17 มิ.ย. 52 20:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดูขั้นตอนการเฆี่ยนแล้วไม่ต่างอะไรจากการประหารชีวิตเลยครับ ดูแล้วป่าเถื่อนจัง แม้จะเป็นความผิดที่ไม่หนักหนาสาหัสก็เถอะ โอ้ย เห็นภาพแล้วขนลุก ตรงเนื้อติดไปกับไม้เนี่ยะ จากคุณ : เด็กท้ายวัง - [ 17 มิ.ย. 52 21:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อาจารย์ นวรัตน์ มีความรู้หลายเรื่องนะครับ ขอบคุณสำหรับความรู้ จากคุณ : ศิษย์เจ้าคุณ - [ 17 มิ.ย. 52 21:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เฮี๊อก เห็นแล้วเครียดเลยนะนั่น ถ้าเจอนี่ไม่อยากนึกเลยว่าตอนเวลาถ่ายหนักจะทรมานขนาดไหน จากคุณ : I will see U in the next life. - [ 17 มิ.ย. 52 22:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไหนๆก้ไหนๆแล้ว เล่าเรื่องเกี่ยวกับการ "เฆี่ยน" บ้างละกัน จำเนียรนานกาลก่อน โรงเรียนมัธยมข้าพเจ้ามีประเพณี "เฆี่ยนออกไมค์" สำหรับนักเรียนผู้กระทำผิดวินัยเพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่าง ถ้าวันไหนเกิดคดี ... เจอกัน เพราะตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ... รองผอ.ฝ่ายปกครอง จะมีโพยรายชื่อนักเรียนผู้กระทำความผิด ออกประกาศเชิญตัว (ที่กลัวขวัญหนีดีฝ่อไม่เข้าแถวตอนเช้านั้น เจอศึกหนักกว่าตอนโดนเรียกพบย้อนหลังแน่ๆ) จำเลยก้าวออกไป ณ แท่นพิธีหน้าเสาธง ฟังความผิดของตน อาณาประชาชี ซึ่งประกอบไปด้วยนักเรียนทั้งหกระดับชั้น และครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ส่งเสียงกระซิบกระซาบ บ้างเยาะเย้ย บ้างสงสาร ถึงขั้นตอนลงไม้ ... รองฝ่ายปกครอง กดไมค์ลงไปบริเวณก้นของจำเลย และสั่งกอดอก ตีปัดฝุ่นเป็นการ "เรียกขวัญ" อย่างเบาๆ ดังปับบบบ ๆๆๆ สี่ห้าครั้ง ... ถึงตอนนี้ เสียงตีมันก็ดังออกไมค์ไปเป็นรัศมีรอบโรงเรียนและละแวกนั้น อย่างน้อยสองสามกิโลเมตร ... คนรู้กันทั่ว พอจังหวะง้าไม้ลงเฆี่ยน มันดัง ป้าปปปปปปปปปปปปปป ... เสียงดังน่าขนลุก ... และดังไปทั้งบาง โทษหนัก เฆี่ยนเป็นสิบ ชนิดพอเสร็จแล้วน้ำหูน้ำตาร่วง ไอ้ที่ว่าแมนๆยังกัดฟันกรอดๆ กลับบ้านคงนอนโอดโอย เผลอๆพ่อแม้รู้เพราะได้ยินเสียงประกาศ กลับบ้านไปอาจมีโดนซ้ำ .. ซวยจริงๆ จนมีระเบียบออกมาให้เลิกใช้ไม้เรียวนั่นแล้ ... ประเพณีเฆี่ยนประจานจึงงดไป ... แต่ก็นั่นแหละ ... ยังไงๆ รองปกครองคนนี้ก็ยังแผ่บารมีอันน่าเกรงขามอยู่ทั่วไป ... แปลกตรงที่ นักเรียนที่โดนแกเฆี่ยน ไม่เคยผูกพยาบาท ... กลับรักใคร่นับถือรองปกครองคนนี้ยิ่งนัก หลายคนได้เป็นใหญ่เป็นโต แม้วันเกษียณ ศิษย์เก่าก็นำดอกไม้มามุทิตาจิตกันมากมาย แหม ... ไม้เรียวสร้างคน คนสร้างชาติ ... โดยแท้ แฮๆๆ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 22:53:13 จากคุณ : jassb1 - [ 17 มิ.ย. 52 22:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 42 จริงอยู่ที่ว่าถ้าไม่ได้ทำผิดคิดมิชอบ ไม่น่าต้องกลัวโทษเฆี่ยนตีแบบนี้ แต่ในความเป็นจริง ไม่รู้มีกี่คนที่โดนทำร้ายเพราะยัดข้อหา จากคุณ : มาลัยฯ - [ 17 มิ.ย. 52 23:42:50 A:124.122.164.195 X: TicketID:108292 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณสำหรับกระทู้ที่น่าสนใจค่ะ เห็นแบบนี้แล้วอยากให้นำเอาการลงโทษในกฎหมายเก่า เฆี่ยน 3 ยก ตระเวนบก ตระเวนเรือ เพื่อประจานกลับมาใช้สำหรับโทษบางอย่าง เช่น ข่มขืน ฉ้อโกง เด็กแว๊นส์  ปาหิน ชิงทรัพย์   เสร็จแล้วค่อยเอาตัวไปลงโทษตามกฎหมายปัจจุบันอีกที จากคุณ : Bt vista - [ 17 มิ.ย. 52 23:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 44 กรณี Michael Fay นั่นจำได้ว่าหนังสือพิมพ์ได้รับจดหมายที่ผู้คนส่งไปแสดงความคิดเห็นกันล้นหลามค่ะ ตัวเองก็เอากับเขาด้วยเหมือนกัน เขียนส่งไปหลายฉบับเหมือนกัน คนที่เห็นด้วยเยอะมาก บางคนบอกว่าเวลาที่เราไปต่างประเทศ เราไม่ได้แบกเอา Constitutional Rights ของเราติดตัวไปด้วย บางคนบอกว่าคนที่คิดว่าวิธีการแบบนั้นป่าเถื่อนหรือล้าหลัง ๖ก็อย่าไปประเทศนั้นเสียก็สิ้นเรื่อง ใครจะไปประเทศไหนควรเรียนรู้กฎหมายของเขาเสียก่อน ถ้ารับไม่ได้ก็อย่าไป ยิ่งตอนที่ประธานาธิบดีคลินตันทำท่าว่าจะเข้ามาเกี่ยวข้อง ฝ่ายรีพับลิกันก็ถือโอกาสเอามาโจมตีเลยว่าจะเข้าไปแทรกแซงเรื่องของคนอื่น ท้ายที่สุดแล้ว Michael Fay ถูกลดโทษคือถูกเฆี่ยน 4 ที แทนที่จะเป็น 6 ทีตามที่ถูกกำหนดโทษไว้ ก็เพื่อประนีประนอมกันระหว่าง 2 ประเทศนั่นแหละค่ะ ก็เป็นทางออกที่ดีมากเลย คือไม่มีใครเสียหน้า จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 18 มิ.ย. 52 00:23:13 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ชอบจังกระทู้นี้  ได้ดูก้นเปลือยๆ  บางคนก็แบนแบน  บางคนก็ ดูกลมสวย 55555 แต่ว่านะ  ผมว่า  พวกเด็กแว้น เด็ก ก๋อย ทั้งหลาย รวมทั้งพวกชอบยกพวกตีกัน สมควรมากมาก ที่จะโดน เอา พ่อ เอาแม่มันมา ดูหรือ โดนด้วยก็ดี   รำคาญ  มากมายมหาศาล  พวก ลูก กรูไม่ผิดเนี่ย แต่คิดไปคิดมาอย่า เฆี่ยนเล้ยยย เด็กพวกนี้ อาจจะเป็น HIV ไปหมดแล้วก้ได้ ตัวมันเองก็ เฆี่ยนชิวิต ตัวมันเอง ซะบอบช้ำขนาดนั้นแล้ว เฮ้อ จากคุณ : tinglee tingamee (tinglee tingamee) - [ 18 มิ.ย. 52 02:59:00 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ในกระทู้นี้ ผมมีโอกาสได้ทบทวน "ความนับถือ" ที่มีต่อหลายท่านใหม่ จริงๆ ผมไม่แปลกที่ หลายท่านที่เห็นชื่อว่านิยมในกระทู้นี้ ส่วนใหญ่มีความคิดแนวจารีต - อนุรักษ์นิยมชัดเจน - อันนี้เข้าใจได้ และคงไม่แทรกแซง แต่หลายๆล๊อกอิน ที่ผมเคยคิดว่าท่าน "น่าจะไม่ใช่แนวนี้" ก็มีด้วย เอาเป็นว่าผมพอจะเข้าใจแล้ว จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 18 มิ.ย. 52 03:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอฝากไว้ก่อนจาก ถ้าเราเชื่อว่า ความชั่วร้าย อาจถูกระงับลงได้ด้วยวิธีเดียวกันแล้ว ความชั่วร้ายสุดท้าย ที่จะมาล้างความชั่วร้ายที่เพิ่งทำลายล้างความชั่วร้ายก่อนหน้านี้ จะเป็นความชั่วร้ายในระดับใด ? ถ้าไม้เรียวสร้างนายกรัฐมนตรีจริง ทำไมไม้เรียวจึงสร้างโจรร้ายไว้จำนวนยิ่งกว่ากัน ถ้าเรารู้สึกว่า เราควรใช้วิธีการกระทำต่อมนุษย์ที่กระทำการละเมิดต่อมนุษย์ผู้อื่น ด้วยวิธีการที่ไม่ควรใช้กับมนุษย์แล้ว ก็ควรตรวจสอบความเป็นมนุษย์ในตัวเราด้วย รวมทั้งผู้ที่ชื่นชอบวิธีการเช่นนั้น ดุจกัน หากโลกที่ท่านเชื่อถือสูญสลายหรือกลับพลิก ค่านิยมเดิมของท่าน เป็นที่ชิงชังของโลกใหม่ สิ่งที่ยึดถือ คือสิ่งชั่วช้า ตามนิยามใหม่ ก็ขออวยพรให้ทุกท่านโชคดีไม่ถูกเฆี่ยนตี ทั้งเชิงรูปธรรม และนามธรรม... ... ผมไม่เคยสะเทือนใจหรือรู้สึกแย่ ต่อการเข้ามาแลกเปลี่ยนในเวบนี้ ห้องนี้ เท่าวันนี้เลย ไม่ใช่ที่เนื้อหากระทู้ - แต่คือ "กระแสตอบรับ" สวัสดี จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 18 มิ.ย. 52 03:37:08 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ถ้าเรารู้สึกว่า เราควรใช้วิธีการกระทำต่อมนุษย์ที่กระทำการละเมิดต่อมนุษย์ผู้อื่น ด้วยวิธีการที่ไม่ควรใช้กับมนุษย์แล้ว ก็ควรตรวจสอบความเป็นมนุษย์ในตัวเราด้วย รวมทั้งผู้ที่ชื่นชอบวิธีการเช่นนั้น ดุจกัน มนุษย์ คนใดที่กระทำ มนุษย์ ที่อ่อนเอกว่า ย่อมเปรียบเสมือน อมนุษย์ที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี บางทีการใช้ไม่อ่อน  โดยการตักเตือน กักกัน จำขัง นั้น ไม่อาจปลุกจิตสำนึกแห่งความ เป็นมนุษย์ ได้ จึงจำเป็นต้องมี ไม้แข็ง เพื่อ ข่ม กำราบ อำนาจฝ่ายต่ำ ของบุคคลเหล่านั้น เพื่อให้สำนึก ระลึกถึง สิ่งที่ตนเองกระทำ ลงไป โดย ไม่สามารถ ย้อนคืน ในสี่งที่สูญเสีย ได้ อีก ตลอดไป ในโลกแห่งความเป็นจริง นั้น โหดร้ายนัก หาใช่จบอย่างสวยงามดั่งในนิยายประโลมโลก ตัวอย่างเล็กๆ ของ ผลของการกระทำ ของผู้ที่ไม่มีจิตสำนึกแห่งความ เป็นมนุษย์   จากคุณ : otto - [ 18 มิ.ย. 52 08:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามาบอกคุณบุญชิตว่าในฐานะผู้เสนอกระทู้นี้ ผมรับฟังความเห็นของคุณบุญชิต และรวมถึงท่านอื่นๆที่มีความเห็นทำนองเดียวกันด้วย แต่ผมก็ปรารถนาที่จะได้ฟังข้อเสนอแนะที่เป็นรูปธรรม ไม่ใช่เชิงปรัชญาว่า เราจะแก้ปัญหาสังคมอย่างไร ถ้า ๑ คุกเต็ม ไม่มีที่ขังนักโทษ สร้างใหม่ ขยายใหม่อย่างไรก็ไม่พอ ค่าใช้จ่ายที่รัฐจ่ายลงไปในระบบราชทัณฑ์มากมาย แต่ก็ไม่เคยพอ ๒ คนคุก ติดคุกน้อยกว่าคำพิพากษามาก และสถิติที่กลับไปเข้าคุกอีกก็มากเสียจนน่าเป็นห่วง ๓ ผู้ร้ายที่ลอยนวลอยู่นอกคุก จะก่อกรรมทำเข็ญกับพลเมืองดีเมื่อไหร่ ไม่มีใครทราบ ทำแล้วกี่ครั้งจึงจะพลาดให้ถูกตำรวจจับ ผู้ร้ายคนหนึ่ง สามารถสร้างสมุนขึ้นมาได้อีกหลายคน สมุนเหล่านั้น เมื่อรอบจัดขึ้น ก็เป็นหัวหน้า สร้างสมุนขึ้นมาได้อีกหลายคน เหมือนการขยายพันธ์ของเชื้อโรค ๔ นักเรียนตีกัน ไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้วในสังคมไทย หกสิบกว่าปีมาแล้วที่สังคมต้องทุกข์ทนต่อเรื่องนี้ นี่คือจุดที่ผมนึกถึงวิธีการที่เลิกใช้ไปก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ เพราะเราให้เวลากับวิธีการอื่นๆนานมากแล้วแต่ไม่ได้ผล เราก็น่าจะทบทวน ทุกวันนี้  ประชาชน เด็กนักเรียนผู้หญิง ต้องใจตุ๋มๆต่อมๆตลอดเวลาที่ต้องนั่งรถเมล์ แล้วมีนักเลงในเครื่องแบบนักเรียนแห่ขึ้นรถมาไม่รู้ว่าจะโดนอะไร เจ็บตัว หรือเจ็บใจ ๕ ถ้าการเฆี่ยนเป็นความชั่วร้าย ก็ไม่ได้ชั่วร้ายไปกว่าการฆ่า หรือการทำร้ายผู้อื่นโดยปราศจากเหตุผล ที่มีผู้กระทำขึ้นก่อน การปล่อยให้ผู้บริสุทธิ์ถูกกระทำจนบาดเจ็บ เสียชีวิต โดยคนส่วนใหญ่ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรบ้างเลย เป็นความชั่วร้ายของสังคมเช่นกัน เอาเท่านี้ก่อน จากคุณ : Navarat.C - [ 18 มิ.ย. 52 08:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามาอ่าน แล้วเกิดความรู้สึกบอกไม่ถูก แต่ใหนแต่ไร ผมก็รับรู้ว่า กลุ่มประเทศที่มีการเฆี่ยน บ้านเมืองสงบเรียบร้อยมากๆ มีโอกาสได้ไปเยือน ทั้งมาเลย์เซียและสิงคโปร์ ก็บ่อย ปีหนึ่งหลายต่อหลายครั้ง เห็นบ้านเมืองเป็นระเบียบดีมากๆ ต่อมาได้รู้จักและสนิท กับเพื่อนๆชาวมาเลย์และสิงคโปร์ เราก็เอ่ยปากเกี่ยวกับบทลงโทษ บ้านเมืองเขา เพื่อนชาวสิงคโปร์ ก็บอกเลยว่า ประเทศเขาเป็นประเทศที่เรียกได้ว่า "Yes,sir Country" หมายความว่า เมื่อรัฐ บอก / ออกคำสั่งอะไร พลเมืองตอบได้คำเดียวคือ Yes,sir ดังนั้น ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ พวกหนุ่มโสดสิงคโปร์ เลยต้องออกไปหาความสำราญ นอกเกาะ เช่น บาหลี มัลดีฟ หาดใหญ่ หรือ ภูเก็ต แล้วเวลาผมไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มนี้ เมาแหลกทุกที เขาบอกว่า ถ้าเมาแบบนี้ที่สิงคโปร์ ตอนเช้าได้ตื่นในคุกกันแน่ แล้วคนขับรถหลังจากเที่ยวเสร็จ(ก็ผมนั่นแหละ) นอกจากติดคุก ปรับเงิน แล้ว มีโดนเฆี่ยนด้วยแหงๆ อีกอย่าง เวลาขับรถ เห็นมีรถมาแทรกแถว เพื่อนจะโวยเลยว่า คนไทยไม่มี ดิสิพริน กันเลย ตอนหลังๆ มานี่ เวลาพาพวกนี้เที่ยวเมืองไทย ผมพาไปแท็กซี่อย่างเดียว นี่ครับ โทษโดนเฆี่ยน 6 ทีไม่มีขั้นต่ำ สำหรับข้อหาที่เกี่ยวกับจราจร ของสิงคโปร์ Third or subsequent offence of reckless driving, drunken driving or driving while under suspension if death or serious injury is caused ตกลงนี่ เราควรดีใจ ภูมิใจ หรือ เสียใจ กันแน่ ที่ชาวมาเลย์-สิงคโปร์ เข้ามาท่องเที่ยวเมืองไทย เพื่อแสวงหาช่วงเวลาที่พวกเขาจะได้หลุดพ้นจากกฎเหล็กที่ทำให้บ้านเมืองเขาสงบสุข แต่ผมขอ ขมวดปม ตามที่เห็นถกเถียงกันครับ ประเด็นในกระทู้ ไม่ใช่เรื่อง ควรเอาโทษเฆี่ยน มาใช้บ้านเราหรือไม่ ผมเห็นว่า คุณ จขกท พยายามนำเสนอเรื่อง การบังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มแข็ง และรัฐแสดงออกอย่างเต็มที่ เช่น การสาธิต การเฆี่ยน ในโรงเรียนครับ ทำให้เยาวชน เกรงกลัวที่จะทำผิดกฎหมาย แต่สาธิตเรื่องการติดคุก หรือเรื่องการปรับเงิน นี่ คนบ้านเราจะกลัวหรือเปล่าเนี่ย ปล. โทษตามข้อหา Rioting นี่ ก็โดน 24 ทีไม่มีขั้นตำ่ ถ้าเมืองไทยใช้อัตราโทษนี้นะ ผมว่า หวายหมดประเทศไปแล้วหละครับ จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 18 มิ.ย. 52 12:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มาเพิ่มเติมอีกนิดครับ พอดีเคยทราบมาว่า ของไทย ก็มีโทษเฆี่ยนด้วยหวาย เลยลองไปหาดูข้อมูล ได้มาคร่าวๆ ว่า หวาย เป็นเครื่องมือใช้ในการไต่สวนคนร้ายให้รับผิด จะมีอยู่ 3 ลักษณะ หวายแช่น้ำเกลือ หวายกระชากหนังกำพร้า หวายสามแนว เริ่มใช้สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น และยกเลิกใช้ในสมัยรัชกาลที่ 5 นี่แปลว่า การเฆี่ยน ของไทย สมัยก่อน ไม่ใช่การลงโทษ แต่เป็นการทรมาณ หรือเพื่อสอบปากคำ ประมาณเดียวกับ สมัยนี้ ที่ใช้ไฟช็อต เอ๊ย ไฟส่องหน้าแล้วตะคอกขู่ถาม หรือเปล่าครับ รอท่านผู้รู้ มาช่วยเพิ่มเติมดีกว่า แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 52 13:18:54 จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 18 มิ.ย. 52 13:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยากจะบอกกับคุณบุญชิตเหมือนกันว่า ผมไม่ได้เห็นด้วยกับวิธีตาต่อตา ฟันต่อฟันนะครับ แต่ในฐานะคนที่คิดคิดว่าตัวเองมองโลกอย่าง realistic ต้องบอกว่าระบบการลงโทษของไทยนั้นล้มเหลว เราจับคนทำความผิดเข้าไปขังคุก "เพื่อให้เข็ดหลาบ" ไม่ใช่ "เพื่อปรับพฤติกรรม" ซึ่งผลลัพธ์มันเป็นอย่างที่คุณ Navarat.C ว่าไว้ใน คคห.49 คือคุกกลายเป็นโรงเรียน (หรือมหาวิทยาลัย) โจร ถึงที่สุดแล้ว คนกลุ่มนี้ค่อยๆเดินไปสู่จุดหมายปลายทาง ซึ่งหลายๆคนก็ได้ไปถึงจริงๆ คือโทษประหารที่รออยู่ ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับการประหาร เพราะถือว่าเป็นโทษที่ irreversible ถ้าเกิดความผิดพลาดในกระบวนการตัดสิน ความเสียหายที่เกิดขึ้นไม่มีทางชดใช้ได้เลย ที่สำคัญ ดูจะเป็นโทษในเชิง ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เกินไป ถ้าเรามีระบบการปรับพฤติกรรมที่ดีอย่างประเทศแถบสแกนดิเนเวีย ก็คงไม่ต้องคิดว่าจะไปคิดว่าพึ่งระบบ "เฆี่ยน" อย่างนี้หรอกครับ ว่าแต่ว่าคุณบุญชิตมีแนวทางที่จะพัฒนาระบบของเราไปให้ถึงจุดหมายปลายทางในแนวทางนี้ (หรืออย่างอื่นที่คุณคิดว่าดี) อย่างเป็นรูปธรรมไหมล่ะครับ ? จากคุณ : CrazyHOrse - [ 18 มิ.ย. 52 13:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พระโพธิสัตว์อวตารปราบมารแผลง ยังแสดงเมตตาสามคราก่อน วชิระจึงฟาดลงขาดรอน กระหน่ำฆ้อนพิฆาตอาชญา สรรพสัตว์กำเนิดล้วนต่างจิต นิรมิตกายหยาบทราบสังขาร์ อันคนดีหวาดกลัวสิ่งชั่วช้า กฎหมายตราเพียงเครื่องเปลื้องกังวล อันคนเกิดต่ำจิตคอยคิดชั่ว ไม่เกรงกลัวบัญญัติหัดฉ้อฉล กฎหมายมีเพียงไรให้ชอบกล เขาก็ด้นหาทางสร้างชั่วไป การลงทัณฑ์เบ็ดเสร็จให้เข็ดหลาบ พอปรามปราบสังคมสงบไหว แต่ความชั่วเบื้องต่ำนำจิตใจ หลุดกรอบกดเมื่อไร - ใครจะรู้? จากคุณ : โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) - [ 18 มิ.ย. 52 13:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 54 พอดี ตอนบ่ายนั่งรอเวลาออดิต ว่างอยู่ เลยแวบมาตอบกระทู้นี้ต่อครับ จาก คคห49 ของท่าน จขกท ตั้งประเด็นถามไว้ ข้อแรก เรื่องคุกเต็ม ผมเคยได้มีโอกาส พูดคุยกับอีกหลายๆท่าน ที่พอจะมีอำนาจ และเสนอแนะได้ ท่านได้บอกว่า ตอนนี้กรมฯ ก็ได้ก่อสร้างและขยายเรือนจำ มากมายหลายแห่ง เพื่อให้รองรับ ผู้ต้องขังให้ได้มาก (แนวคิดท่านคือ คนเท่าเดิม พื้นที่มากขึ้น จะได้ไม่แออัด) ผมก็เลยย้อนท่านไปว่า มันก็เหมือนกับแก้รถติดหนะสิครับท่าน สร้างถนนเพิ่ม เพื่อรถจะได้กระจายไปวิ่งถนนสายอื่นๆบ้าง รถจะได้หายติด แล้วเป็นอย่างไรบ้าง รถออกใหม่ เพิ่มขึ้นทุกวัน สร้างถนนอีกร้อยสายรถก็ติด ท่านก็เถียงมาว่า ท่านไม่ได้คิดแบบนั้น แต่หน้าที่ท่านคือบริหารและจัดการ ให้ผู้ต้องขังมีสภาพที่ดีขึ้น ปัจจุบัน เรือนจำมีสภาพแออัด ท่านมีหน้าที่แก้ปัญหาแก้โจทย์ ตามนี้ ส่วนที่ว่า ถ้าหาทางให้ คนมาเป็นผู้ต้องขังในเรือนจำน้อยลง ก็จะแก้ปัญหาสภาพแออัดในคุกได้เองนั้น เป็นแค่ความฝัน... จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 18 มิ.ย. 52 13:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เสริมเรื่องการเฆี่ยนด้วยหวายของคุณ  MA<O>MiYA  # ๕๑ หวายสำหรับเฆี่ยน เป็น ๑ ใน ๘ อย่างของเครื่องมือทรมาน หรือเครื่องจารีตนครบาล ซึ่งปรากฏหลักฐานตามกฎหมายตราสามดวง สันนิษฐานว่ามีการใช้กันมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น คำว่า "จารีตนครบาล" คือวิธีการไต่สวนจำเลยหรือผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดอาญาแผ่นดินให้รับสารภาพด้วยวิธีการทรมานร่างกายให้เกิดความทุกข์ ทรมานเจ็บปวด เช่น ตอกเล็บ บีบเล็บ บีบขมับ ขึ้นขาหยั่ง เป็นต้น จารีตนครบาลได้ถูกยกเลิกอย่างเด็ดขาด ในปี พ.ศ. ๒๔๕๑ (ร.ศ. ๑๒๗) โดยประกาศประมวลกฎหมายลักษณะอาญายกเลิกการไต่สวนโดยจารีตนครบาล หวาย เป็นเครื่องมือทรมานในการไต่สวนคนร้ายที่ถูกกล่าวหาให้รับสัตย์ (รับผิด) เริ่มใช้สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์และเลิกใช้สมัยรัชกาลที่ ๕ เมื่อวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๓๙ (ร.ศ. ๑๑๕) หวายที่ใช้ลงโทษผู้ต้องขัง มี ๓ ลักษณะ   ๑. หวายแช่น้ำแสบ (น้ำเกลือ) ทำด้วยหวายขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑ เซนติเมตร ยาวประมาณ ๑.๑๐ เมตร ที่ด้านมือจับควั่นด้วยเปลือกหวายเส้น วิธีการทรมาน จับคนร้ายมัดหันหน้าติดพื้นหรือนอนคว่ำหน้ากับพื้นราชทัณฑ์จะใช้หวายแช่น้ำแสบ (น้ำเกลือ) ที่เตรียมเอาไว้ หวดเฆี่ยนบนหลังคนร้ายตามกำหนดการเฆี่ยนใช้ นับเป็นยก "ยกหนึ่ง" หมายถึง ๓๐ ขวับ จนกว่าคนร้ายจะรับสัตย์ (รับผิด) ๒. หวายกระชากหนังกำพร้า ทำด้วยหวาย ๓ เส้นมัดรวมกัน แต่ละเส้นวันเส้นผ่าศูนย์กลางได้ประมาณ ๑ เซนติเมตร ยาวประมาณ ๑.๒๕ เมตร ครึ่งปลายของหวายหุ้มด้วยเปลือกหวายขัด เพราะเปลือกหวายขัดนี่เอง เวลาหวดลงหวายไปแต่ละทีหนังกำพร้าจะหลุดติดออกมาเป็นริ้วๆ การนับก็เป็น "ยก" เช่นเดียวกับ หวายแช่น้ำแสบ ๓. หวายสามแนว ทำด้วยหวาย ๓ เส้น แต่ละเส้นวัดเส้นผ่าศูนย์กลางได้ประมาณ ๑ เซนติเมตรยาวประมาณ ๑.๒๕ เมตร โดยเอาหวาย ๓ เส้นมัดรวมกัน แค่ครึ่งหนึ่งของตัวหวายไว้เป็นที่จับ อีกครึ่งหนึ่งของส่วนปลายปล่อยเปลือย การเฆี่ยนตีหรือโบยด้วยหวายสามแนวเหมือนกับหวายแช่น้ำแสบ และหวายกระชากหนังกำพร้า ข้อมูลจากเว็บไซต์ของกรมราชทัณฑ์ กระทรวงยุติธรรม http://www.correct.go.th/mu/index3.html จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 18 มิ.ย. 52 13:58:05 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มายกมือสนับสนุนโทษเฆี่ยนด้วยคนค่ะ   พระธรมมสุภาษิตบทที่ 13:24 บุคคลที่สงวนไม้เรียวก็เกลียดบุตรชาย คิมเห็นมาตรการของสิงคโปร์แล้ว ก็เห็นว่าเขามีความระมัดระวังที่จะไม่ทำให้ผู้ถูกเฆี่ยน พิการหรือบาดเจ็บเป็นการถาวร จริงๆ พวกนักเรียนที่ยกพวกตีกัน รุ่นพี่ที่รับน้องโหด  แก๊งค์ซิ่งมอเตอร์ไซค์ของไทย ผู้ติดยาเสพย์ติด  หากเรานำมารับการเฆี่ยน ก็น่าจะช่วยให้เขากลับตัวกลับใจได้ เจ็บนิดหน่อยไม่ถึงตายแต่ถ้าขืนเกเรหรือเสพยาต่อไป ตายแหงแก๋  ถ้าคิมเป็นคุณพ่อคุณแม่ คงเลือกยอมให้ลูกถูกเฆี่ยนดีกว่าค่ะ จากคุณ : Ms. Kim - [ 18 มิ.ย. 52 15:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตอบ คุณบุญชิต (players) คคห. ที่ 47 คิมเชื่อว่าไม้เรียวจะสร้างหรือทำลายคนนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับไม้เรียวค่ะ  แต่ขึ้นอยู่กับบุคคลผู้ใช้   หากการตีนั้น เป็นการตีที่กระทำไปด้วยอารมณ์ คือตีเพราะโมโห  ตีเพราะกวนใจ  ตีเพราะพ่อแม่ทะเลาะกันมา และเป็นการตีที่ไม่มาตรฐาน  เช่น  วันจันทร์หนีเรียน แล้วโดนตี  เพราะแม่ถูกหวยกิน  วันศุกร์หนีเรียนไม่โดนตี เพราะแม่เล่นไพ่ได้  การตีเช่นนี้ไม่ได้ช่วยสอนใคร แต่หากการตีนั้น  ไม่ได้ตีเพื่อเจตนาจะให้เจ็บ แต่ตีเพื่อเจตนาที่จะให้จำ  ผลของการกระทำผิด และเป็นการตีโดยที่ผู้ตีมีความรัก  มิใช่ความโมโห คิมเชื่อว่าการตีนั้นจะได้ผลในการสร้างคนค่ะ คิมได้รับการสอนมาว่าการลงโทษใครนั้น ก่อนลงโทษ  เราจะต้องไม่โกรธและพิจารณาไตร่ตรองอย่างรอบคอบ   และต้องอธิบายให้เขาทราบความผิด  และยอมรับในความผิดของเขา เสียก่อน  แล้วจึงบอกเขาว่าที่เราต้องตีเขาไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่ตีเพื่อปรารถนาให้เขาไม่ทำเช่นนี้อีก   และเมื่อตีแล้ว  หากเด็กร้องไห้  เราก็ต้องปลอบใจ   และให้กำลังใจเขา  ว่าเรารักเขาและเชื่อว่าเขาจะไม่ทำผิดอีก การลงโทษไม่ควรลงโทษในที่สาธารณะเพราะการลงโทษนั้นเพื่อให้จำ มิใช่เพื่อให้ได้อาย   และการตีนั้น  เราไม่ได้ตีพร่ำเพรื่อ  เช่น ทำแก้วแตก เราไม่ตี แต่ถ้าเด็กโยเยอารมณ์ไม่ดี  ไปหยิบแก้วมาเขวี้ยงแตก  เราตีค่ะ จากคุณ : Ms. Kim - [ 18 มิ.ย. 52 15:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ชื่นชมความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมายของสิงฯมาก อยากให้เราได้อย่างนั้น... จากคุณ : La Gioconda - [ 18 มิ.ย. 52 15:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ผมละอยากให้เอากฏหมายนี้มาใช้จัง เมื่อเราไม่ได้ทำผิด ก็ไม่ต้องกลัวโดนเฆี่ยน แล้วไอ้คนที่โดนเฆี่ยน จะได้เข็ดหลาบไม่กล้ากลับไปทำผิดอีก ไม่งั้นเข้าคุกไปกินข้าวฟรีซักหลายเดือน แล้วก็ออกมาสร้างความเดือดร้อนอีก ทำไมพลเมืองดีถึงต้องอยู่อย่างหวาดผวา แล้วทำไมต้องปราณีกับพวกกระทำผิดละครับ จากคุณ : จ้องจนปวด - [ 18 มิ.ย. 52 15:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ใครว่ากฎหมายไทยไม่มีการลงโทษโดยการเฆี่ยน ตามพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พุทธศักราช ๒๔๗๙ ยังมีการลงโทษโดยการเฆี่ยนอยู่ http://hosdoc.com/ppp/Act-01/act-01.htm   มาตรา ๓๕  เมื่อผู้ต้องขังคนใดกระทำผิดวินัย ให้เจ้าพนักงานเรือนจำผู้มีหน้าที่พิจารณาโดยถ่องแท้ แล้วลงโทษสถานหนึ่งสถานใดหรือหลายสถาน ดังต่อไปนี้ ๑. ภาคทัณฑ์ ๒. งดการเลื่อนชั้นโดยมีกำหนด ๓. ลดชั้น ๔. ตัดการอนุญาตให้ได้รับการเยี่ยมเยียน หรือติดต่อไม่เกิน ๓ เดือน เว้นไว้แต่กรณีที่ระบุไว้ในมาตรา ๘ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ๕. ลดหรืองดประโยชน์และรางวัลทั้งหมด หรือแต่บางส่วนบางอย่าง ๖. ขังเดี่ยวไม่เกิน ๓ เดือน ๗. ขังห้องมืดไม่มีเครื่องหลับนอน ไม่เกิน ๒ วัน ในสัปดาห์หนึ่ง โดยความเห็นชอบของแพทย์ ๘. เฆี่ยนคราวหนึ่งไม่เกิน ๒๐ ที ในความควบคุมของแพทย์ แต่ห้ามเฆี่ยนคราวต่อไป เว้นแต่จะล่วงพ้นเวลา ๓๐ วันจากวันที่เฆี่ยนคราวที่แล้ว ถ้าผู้ต้องขังเป็นหญิงห้ามเฆี่ยน ๙. ตัดจำนวนวันที่ได้รับการลดวันต้องโทษจำคุกตามมาตรา ๓๒ (๖) ในกรณีและเงื่อนไขอย่างใดจะลงโทษดังระบุไว้ข้างต้นให้กำหนดไว้ในกฎกระทรวง คณะรัฐมนตรีเพิ่งมีมติผ่านร่างแก้ไข พ.ร.บ. ราชทัณฑ์ ซึ่งเสนอโดยกรมราชทัณฑ์ มีเนื้อหาสำคัญคือให้ยกเลิกการขังในห้องมืดและการเฆี่ยนนักโทษ ในวันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๒ นี้เอง http://news.buddyjob.com/world/show_news-27639-3.html จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 18 มิ.ย. 52 16:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 61 มาตรา ๓๕  ดังกล่าวอนุญาตให้เจ้าพนักงานเรือนจำเฆี่ยนนักโทษ เป็นการทำโทษเนื่องจากทำผิดกฏของเรือนจำขณะคุมขัง อันนี้เปิดโอกาสให้นักโทษถูกกลั่นแกล้งได้ หากระบบบริหารจัดการของกรมราชทัณฑ์ไม่ดีพอ แต่กฏหมายที่เรากำลังพูดถึง เป็นระวางโทษตามกฎหมายอาญาเกี่ยวกับความผิดบางประการที่สมควรได้รับโทษเฆี่ยนให้เกิดสำนึก และเกรงกลัวที่จะกระทำความผิดอีก ขณะเฆี่ยน ควรกระทำอย่างปราศจากอคติ ภายใต้การควบคุมของแพทย์ และอาสาสมัครพยานจากบุคคลภานนอก ให้เป็นไปตามมาตรฐานและกฏเกณฑ์ที่กำหนดโดยเคร่งครัด ภายหลังการเฆี่ยน นักโทษจะต้องได้รับการรักษาพยาบาลอย่างดีจากเรือนจำ จนกว่าจะแพทย์รับรองว่าสามารถดำเนินชีวิตประจำวันอย่างปกติได้ ผมยังเชื่อว่า การกระทำให้ผู้ผิดเจ็บ เพื่อให้หลาบจำ ดีกว่าโทษจำขัง หรือประหารชีวิต ในการดัดสันดานให้คนร้ายกลับมาเป็นคนดี หรืออย่างน้อย ก็ไม่กล้าไปทำร้ายผู้อื่น และการทำให้เจ็บ ผมก็ยังนึกไม่ออกว่าจะมีวิธีอื่นใดที่ดีไปกว่าการเฆี่ยน แต่วิธีเฆี่ยนถ้าใช้เครื่องจักรกลกระทำการแทนราชมัล ก็อาจจะทำให้ดูไม่ป่าเถื่อนก็ได้นะครับ จากคุณ : Navarat.C - [ 18 มิ.ย. 52 16:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ราชทัณฑ์ชงครม.ยกเลิก ขังห้องมืด-เฆี่ยนตีนักโทษ http://news.sanook.com/ราชทัณฑ์ชงครม.ยกเลิก-ขังห้องมืด-เฆี่ยนตีนักโทษ-356621.html ครม.ผ่านกม. ให้ยกเลิกเฆี่ยนนักโทษ-ขังห้องมืด http://news.sanook.com/politic/politic_352755.php .... เป็นอนิจจัง จากคุณ : jassb1 - [ 18 มิ.ย. 52 16:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ออดิต เสร็จ กลับมานั่งอ่าน และอยากแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมครับ ผมได้นั่งอ่าน กฏหมายของประเทศทั้ง 3 ประเทศแบบคร่าวๆ ที่มีบทลงโทษเพิ่มเติมด้วยการเฆี่ยน ทั้ง 3 ประเทศนี้ บางข้อหาที่โดนลงโทษ ปรับ จำคุก และอาจจะเพิ่มโทษเฆี่ยน เข้าไปด้วย คือ คุณต้องถูกจำขังแน่นอน แล้วจึงอาจจะถูกลงโทษเพิ่มเติม คือการเฆี่ยน แปลว่า อะไรหนะหรือครับ  แปลว่าโทษที่ถูกเฆี่ยนนั้น จะต้องเป็นโทษที่หนักมาก ถึงขั้นที่ว่า แค่จำขัง แล้วยังไม่สาสมแก่ความผิด ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว จะเป็นความผิด การกระทำผิดต่อรัฐ เช่น คดียาเสพติด คดีก่อความวุ่นวาย ก่อจลาจล ฯลฯ กระทำผิดต่อชีวิต และกระทำผิดต่อทรัพย์สิน ที่ไม่ใช่ลหุโทษ แล้วทีนี้ ที่น้องไมเคิล ปีเตอร์ เฟย์ กระทำผิดไปนี่ ลักป้ายจราจร ลักทรัพย์ ทำลายทรัพย์สิน ทำลายความสงบสุขของสังคม (ตามประสาวัยรุ่น) ตามกฎหมายสิงคโปร์ เขาถือว่าเป็นความผิดที่อุกฉกรรจ์ แต่อีกหลายประเทศ มองว่า นี่เป็นความผิดเล็กๆน้อยๆ ถ้ากฎหมายเข้าใจธรรมชาติวัยรุ่น ประมาณนี้แหละครับ ที่มาถกเถียงกันมากมายในช่วงนั้น คือ ความผิดของพ่อหนุ่มนี่มัน อุกฉกรรจ์ หรือ ลหุโทษ ศาลสิงคโปร์ ชี้ว่า เป็นมหันตโทษ (อาจจะไม่ใช่ทั้ง 57 กระทง ไม่งั้นโดนเยอะกว่านี้) การทำลาย ป้ายเตือนจราจร ซึ่งป้ายเตือน มีขึ้นเพื่อความปลอดภัยแก่ผู้ขับขี่ ถ้าป้ายไม่มีความจำเป็น คงจะไม่สิ้นเปลืองเงินทอง มาติดตั้งหรอก หรือการขว้างหิน ขว้างไข่ ใส่รถที่สัญจรไปมา เป็นความคึกคะนองของเด็กก็จริง แต่ ตามภาพข่าว เราก็เห็นมามากมายแล้วว่า มันก่อให้เกิดอันตรายได้มากแค่ใหน ผมพยายามจะ สาธก ให้หลายท่านเห็นว่า การลงโทษด้วยการเฆี่ยนนั้น ไม่ใช่การลงโทษขั้นแรกๆ สำหรับลหุโทษนะครับ แต่เป็นมหันตโทษ ที่ศาลพิจารณาแล้วว่า เกินกว่าจะจำขัง แต่เพียงอย่างเดียว ปล. ฝ่าฝืนสัญญาณไฟแดง ในสิงคโปร์ ไม่โดนเฆี่ยนนะครับ โดนปรับหรืออาจทั้งจำทั้งปรับครับ ที่เกี่ยวกับ กม จราจร แล้วโดนเฆี่ยน มีข้อหาเดียวคือ เมาแล้วขับรถเกิดอุบัติเหตุ ครับโดนเฆี่ยน 6 ที และยังติดคุกด้วย บ้านเขามองเป็นโทษหนัก  ย้อนมาดูบ้านเรา รู้สึกอย่างไรดีนะ ปล.2 ก่อความวุ่นวายและนำพาอาวุธไปขณะชุมนุม ถือเป็นเหตุอุกฉกรรจ์ มหันตโทษครับ นอกจากจำคุกแล้ว ยังต้องโดนเฆี่ยน 24 ที ย้อนมองเหตุการณ์บ้านเราที่ผ่านมา ถ้ามีโทษนี้นะ อาจจะต้องนำเข้าหวายจากต่างประเทศมาใช้งานนี้ แน่ๆ จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 18 มิ.ย. 52 17:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 64 กรณีย์คดีของไมเคิล ที่มีวัยรุ่นในแก้งค์โดนจับทั้งหมด7คน แต่6คนโดนโทษสถานเบาแบบเด็กๆก็บ่งบอกอะไรอยู่ ไมเคิลโดนไป57กระทง ถ้าไม่ใช่ผู้เยาว์ก็คงก้นเละกว่านี้ แต่ถ้าหากจะนำมาใช้เมืองไทย เราก็ไม่จำเป็นต้องไปลอกเขามาเป๊ะทุกหน้ากระดาษ จะใช้กับลหุโทษหรือมหันตโทษ ก็เอาอย่างที่คิดว่าเหมาะกับปัญหาสังคมของบ้านเราก็แล้วกัน ตามเหตุผลที่ผมได้กล่าวไปแล้วในกระทู้ก่อนๆหน้า ก่อนบังคับกฎหมาย ก็ต้องมีประชาสัมพันธ์ ควบคู่ไปกับการสาธิตตามกลุ่มเป้าหมาย ให้เป็นการปรามเยอะๆหน่อย เชื่อว่าถ้าตรงนี้มีการทำงานที่ดี เหตุร้ายคงลดไปกว่าครึ่งแล้ว ซึ่งแน่ละ ก็คงต้องมีพวกลองของ ก็ต้องแยกแยะ เหมือนคดีไมเคิลอีกนั่นแหละ สิงคโปรปล่อยไป6เชือดไก่ให้ลิงดูตัวเดียว วัยรุ่นหายซ่าไปทั้งเมือง เราก็ต้องลอกเอาความฉลาดของเขาตรงนี้มาใช้ จะได้ไม่ต้องใช้หวายมาก แต่ได้ผลลัพธ์เท่ากัน การเอาโทษเฆี่ยนมาใช้ เป็นทัณฑวิทยานะครับ ไม่ใช่เป็นการกระทำสนองวิญญาณซาดิสต์เพื่อล้างแค้นแบบเอาเลือดล้างเลือด ชำระธรณี จากคุณ : Navarat.C - [ 18 มิ.ย. 52 18:22:31 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เพิ่งกลับมาถึงบ้าน ตามเข้ามาอ่านอีก ด้วยความอยากติดตาม เห็นหลายๆท่าน มีความเห็นและอภิปราย กันอย่างกว้างขวาง ผมเลยไปอ่านข่าวเก่าเมื่อปี 1994 แล้วชอบประโยคสัมภาษณ์ คุณลีกวนยิว ในช่วงที่เกิดข้อถกเถียงกันในปีนั้น เจอประโยคหนึ่งแล้ว อยากนำมาแชร์บ้างครับ "The U.S. government, the U.S. Senate and the U.S. media took the opportunity to ridicule us, saying the sentence was too severe," "[The U.S.] does not restrain or punish individuals, forgiving them for whatever they have done. That's why the whole country is in chaos: drugs, violence, unemployment and homelessness. The American society is the richest and most prosperous in the world but it is hardly safe and peaceful." ขออนุญาตแปล แบบคนอ่อนด้อยภาษาอังกฤษนะครับ ......รัฐบาลสหรัฐฯ วุฒิสภาสหรัฐฯ และสื่อมวลชนสหรัฐ ต่างก็ถือโอกาสดูถูกว่าเราตัดสินรุนแรงเกินไป (พวกเขา) ไม่ยับยั้งหรือลงโทษบุคคล ให้อภัยในสิ่งที่พวกเขากระทำ นั่นเป็นเหตุผลที่ทั้งประเทศที่ ต้องตกอยู่ในความวุ่นวายยุ่งเหยิง ยาเสพติด ความรุนแรง  การว่างงานและไร้ที่อยู่อาศัย สังคมอเมริกัน เป็นสังคมที่ร่ำรวยและประสบความสำเร็จที่สุดในโลก แต่.. หาความปลอดภัยและความสงบสุขได้ยากเหลือเกิน..... อ่านเจอคำสัมภาษณ์นี้แล้ว เหมือนไม่ได้เปรียบเทียบไปไกลถึงสหรัฐฯนะเนี่ย เหมือนๆกับอยู่ใกล้ๆเรานี่แหละ เพราะคำว่า ยกโทษให้เขาเถอะ (นิรโทษกรรม).. หรือ ลดโทษหน่อยสิ โทษหนักเกินไป... อุ๊บส์.... พิมพ์อะไรออกไปเนี่ย...... จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 18 มิ.ย. 52 20:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เห็นมีกระทู้บอกว่า เป็นโทษเบา แต่การลงทัณฑ์โหดร้าย แต่เท่าที่ดูจากคดีแล้วมันก็สมนะ ไม่แรงเกิน อาชญากรรมเล็กน้อยนี่แหละ อนาคตมันก็พัฒนาได้ ตีนั้นได้ผลเข็ดหลาบ ไว และจารจารึกไปจนตาย และที่ดูเขาก็เตรียมการดีว่าให้โดนแค่จุดที่กำหนด การลงโทษถ้าไม่แรงพอมันจะเป็นการลงโทษเพื่อหลาบจำหรือ เราคิดว่าโทษนี้โอเคนะ เมื่อคิดถึงว่า คนจะกลัวขึ้นมาและไม่คิดทำชั่ว เห็นด้วยว่าต้องเลือกเอาความปลอดภัยของสาธารณะชนเป็นส่วนใหญ่ เหนือ สิทธิมนุษย์ชนคนเลวหนึ่งคน แม้จะเป็นคน ค่าชีวิตเท่ากัน แต่คุณค่าต่างกัน ถ้าไม่ทำผิดกฏหมาย ก็ไม่ต้องกลับความผิด จากคุณ : kurika - [ 18 มิ.ย. 52 21:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 67 มาเพิ่มเติมนะครับ สนใจเรื่องนี้ เพราะต้องเดินทางไปประเทศนี้ ปีละ 4 ครั้งเป็นอย่างน้อยครับ (แต่ก่อนต้องไปทุกเดือน เดี๋ยวนี้เศรษฐกิจแย่ ประชุมแค่ 3 เดือนครั้ง และส่วนใหญ่ หลังๆมาเนี่ย ไปเช้าเย็นกลับ หรือไม่ก็ค้างคืนเดียว เช้ากลับ) ต้องขออภัย คุณอา Navarat.c จขกท นะครับ คือ ผมไปเปิดข้อมูลช่วงนั้นมาดู มีข้อมูลที่คลาดเคลื่อนกับคุณอาครับ คือ เด็กที่ถูกจับตอนแรก มี 2 คน อายุ 16 ปี เด็กไทยขอไม่กล่าวถึง แต่เด็กสัญชาติฮ่องกง อายุ 16 ปี เหมือนกัน ไม่ได้รับความคุ้มครองทางการทูต เขาชื่อ Andy Shiu Chi Ho เป็นลูกดารา สุดท้าย ถูกตัดสินให้จำคุก 8 เดือน และถูกเฆี่ยน 12 ทีครับ ผู้ปกครอง ไม่ขออุทธรณ์์ใดๆ เลยครับ และยังมี เด็กสัญชาติมาเลย์ อายุ 15 ปี 2 คน ตาม กม สิงคโปร์ แล้วยังเป็นผู้เยาว์ เลยถูกส่งไปสถานพินิจ 2 เดือน เด็กชาวออสเตรเลีย 16 ปี 1 คน ถูกปรับเป็นเงินค่าประกันตัว 1280 US เด็กอเมริกัน 16 ปี อีกคนชื่อ Stephen Freehill ถูกปรับ 512 US และ อีก 2 คนถูกปล่อยตัวหลังจากถูกสอบสวน 2 วัน (ขนาดมีแต่เด็กๆ นะเนี่ย ยังเอาไปไว้โรงพักได้ขนาดนั้น) สรุป จาก คดีนี้คือ 1. ถูกจับในที่เกิดเหตุ นายAndy 16 ปี ฮ่องกง  จำคุก 8 เดือน เฆี่ยน 12 ครั้ง 2. หัวโจก นายFay อายุ 18 ปี อเมริกัน  จำคุก 4 เดือน  เฆียน 4 ครั้ง(ลดจาก 6) 3. ถูกซัดทอด นาย Freehill อายุ 16 อเมริกัน ปรับ 512 US 4. ถูกซัดทอด นาย Kirchhoff อายุ 16 ออสซี่ ปรับ 1280 US 5. ถูกซัดทอด เด็กชาย สัญชาติมาเลย์ อายุ 15  เข้าสถานพินิจ 2 เดือน 6. ถูกซัดทอด เด็กชาย สัญชาติมาเลย์ อายุ 15  เข้าสถานพินิจ 2 เดือน   คนที่ 7 เป็นเด็กชาวไทย แค่นั่งรถไปกับ Andy และใช้เอกสิทธิ์คุ้มครองไม่ถูกสอบสวน คนที่ 8 และ 9 ถูกสอบสวนแล้ว ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ได้รับการปล่อยตัวไป รูป นาย Andy ผู้ไปทะเร่อทะร่า ขโมยรถพ่อไปขับแล้วถูก ม๋าต๋า จับได้ เลยซัดทอดลุกลามไปใหญ่โต จนเป็นเรื่องระหว่างประเทศ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 52 21:29:28 จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 18 มิ.ย. 52 21:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เอาเก้าอี้ฟาดดีกว่า จากคุณ : UnlimitedDreams - [ 18 มิ.ย. 52 22:10:14 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เบื่อพวก อภิสิทธิ์ ทางการทูต อะไรนี่จัง จากคุณ : daphuma - [ 19 มิ.ย. 52 00:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ผมไม่เชื่อว่าการลงโทษด้วยวิธีการรุนแรงจะทำให้คนที่ทำผิดหรือคนอื่นๆที่อยู่ในสังคมมีจิตสำนึกที่ดีได้หรอกครับ อาจยอมไม่ทำผิดเพราะความกลัว แต่จิตสำนึกในทางสร้างสรรค์น่าจะมีน้อยนะครับ จากคุณ : เสธแก่ - [ 19 มิ.ย. 52 07:23:49 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ^ ^ เห็นด้วยครับ แต่สังคมต้องคุ้มครองผู้บริสุทธิ์ ฉะนั้น "อาจยอมไม่ทำผิดเพราะความกลัว" ก็น่าจะเป็นที่พอใจแล้วไม่ใช่หรือครับ แต่ถ้าเกิด"จิตสำนึกในทางสร้างสรรค์"ขึ้นมาได้ แม้แต่น้อยนิด นั่นให้ถือว่าเป็นกำไรอันยิ่งใหญ่ของสังคม จากคุณ : Navarat.C - [ 19 มิ.ย. 52 08:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แวะเข้ามาอ่าน ก่อนออกไปทำงาน ผมเห็นด้วยกับคุณ เสธ.แก่ นะครับ แต่ยังมีความเห็นแตกต่างออกไปครับ ตอนที่ ประเทศของเรา เพิ่มโทษ ผู้ค้ายาเสพติดให้แรงขึ้นเป็น โทษประหารชีวิต ถือเป็นการเพิ่มโทษให้รุนแรงขึ้น มีการรณรงค์เรื่องนี้ให้ทราบกันมากมาย ถามหน่อยเถอะครับ ตอนนั้น คนในสังคม มีจิตสำนึกที่แย่ลงหรือเปล่าครับ หรือวันๆ คิดแต่ว่า กลัวจะถูกยัดยา เพื่อให้โดนโทษประหารหรือเปล่า การเพิ่มบทลงโทษให้รุนแรงขึ้น คือการแก้กฎหมาย ก็มีมาตลอดเวลานี่ครับ เพียงแต่สังคม ไม่ค่อยเห็นคุณค่า เช่นการเพิ่มโทษปรับ โทษจำคุก เช่น กฎหมายฉบับเก่าๆ ก่อนหน้า อาจจะระบุให้ปรับไม่เกินห้าร้อยบาท ต่อมาเมื่อเห็นว่า เบาเกินไป ก็เพิ่มโทษให้รุนแรงขึ้น ด้วยการเพิ่มเป็นปรับไม่เกิน สองพันบาท (เช่น กม จราจร) ผมก็ไม่เห็นว่า จะทำให้จิตสำนึกที่ดี นั้นหายไปจากสังคมเลยนี่ครับ สมมุติว่า กฎหมายเก่า ระบุว่า โทษข่มขืนผู้เยาว์ ระบุให้จำคุก 10 ปี แล้วเพิ่มโทษเข้าไปเป็น จำคุก 10 ปี เฆี่ยน 12 ครั้ง สังคม จะมีจิตสำนึกที่แย่ลงใช่ใหมครับ  เราคงจะสอนลูกสอนหลานว่า ทีหลังอย่าไปข่มขืนผู้เยาว์นะ แต่ก่อนแค่ติดคุก เดี๋ยวนี้โดนเฆี่ยนด้วย ลูกหลานหรือตัวเรา เจอสั่งสอนแบบนี้ ความคิดสร้างสรรค์ คงหายไปเลย ผมคิดแตกต่างออกไปบ้าง จึงขอสงเสียง... .. ด้วยความเคารพในความคิดเห็นทุกท่านครับ จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 19 มิ.ย. 52 08:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตอนเราไปต่อวีซ่าที่ตึกลาเวนเดอร์  (สิงคโปร์) เรายังเห็นเค้ามีประกาศโทษพวกลักลอบเข้าเมืองอยู่เลยนะคะ เค้าเอารถคันที่มีการดัดแปลงให้หลบหนีเข้าประเทศ มาจอดไว้ตรงด้านหน้าเลยค่ะ แล้วก็มีป้ายบอกว่าจับใครได้บ้าง มาจากชาติใหน ชื่ออะไร โดนลงโทษอะไร จำได้แม่นๆเลยก็คือ รถคันนึง มีหญิงใทยโดนจับด้วย โดนโบย 2 ทีค่ะ จริงๆแล้วสำหรับเรา เราว่าเรื่องโบยมันก็น่ากลัว แต่ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิด จะกลัวทำไม อยู่ที่นั่นออกจะสบายใจ ตี 3-4 เรายังเดินออกไปหาอะไรกินคนเดียวอยู่เลย ดึกๆที่นั่น ถ้าจับกลุ่มกันเกิน 4-5 คนหลัง 4 ทุ่ม (หรือเที่ยงคืนเนี่ยละ) ตำรวจเค้าจะเข้ามาขอดูไอดีการ์ด แล้วเอาการ์ดไปรูดปื๊ดที่รถดูประวัติ ถ้าไม่มีอะไรเค้าก็จะบอกให้แยกย้ายกันได้แล้ว หรือถ้าจะคุยให้ไปคุยที่บ้าน ไม่ใช่ในที่ส่วนกลางที่พักหรือตามสาธารณะ จากคุณ : คิน * คาเนะ - [ 19 มิ.ย. 52 09:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อยากให้เอามาใช้ในบ้านเรา ไว้จัดการไอ้พวกเด็กกวนเมืองทั้งหลาย(ตั้งแต่ความผิดครั้งที่สอง) ไม่ต้องไปเอาไปเลี้ยงดูให้เปลืองข้าวหลวง   จะโดนกี่ทีก็แล้วแต่ความผิด   ให้คนกลัวการทำผิดเพราะจะถูกลงโทษ ง่ายกว่าจะทำให้คนพวกนี้มีจิตสำนึก เพราะดูแล้วความเป็นคนของบางคนมีน้อยเกินไป จากคุณ : ฉั่วเป่งใช้ - [ 19 มิ.ย. 52 12:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 75 สร้างกฏเกณฑ์ที่แข็งเพื่อรักษาความศักดิ์สิทธิ์ของกฏหมายทำง่าย สร้างกฏเกณฑ์ที่อ่อนเพื่อให้ประชาชนรักษากฏหมายให้ศักดิ์สิทธิ์ยากกว่า ตีให้ตายยังไงเสียคนถูกตีก็มีสิทธิทำผิดอีก ตีให้ตายยังไงเสียประเทศก็ยังมีโจรผู้ร้ายออกมาใหม่อยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าประเทศเล็กๆอย่างสิงคโปร์หรือประเทศใหญ่ๆอย่างจีนแดงก็มีกฏหมายที่แข็งเหมือนกัน  ผิดกันที่ประเทศนึงเป็นประชาธิปไตย(อ้างว่า)  อีกประเทศเป็นคอมมิวนิสต์(เขาว่า)  ทุกอย่างวัดได้หมดทั้งความดี-ไม่ดีโดยรัฐ  ไม่เหลือที่ให้ประชาชน  ประเทศสิงคโปร์จึงถูกมองว่าเป็นประเทศเผด็จการประชาธิปไตย (บ้านเรามีแก็งค์คนสิงคโปร์ที่รัฐบาลสิงคโปร์ไม่เอา  พวกโจรไฮเทค) หากทำผิดแล้วเฆี่ยนตีโดยไม่อบรมแก้ไขให้ผู้กระทำผิด  ก็เท่านั้น (คิดว่าเขาจะรู้เอง)  ใครบ้างอยากทำผิดแต่การกระทำนั้นต้องมีสาเหตุแห่งการกระทำ  หากแก้ไขได้  เขาจะไม่ทำอีกเพราะสำนึกที่ดี... ป.ล.ผมว่าการเฆี่ยนตีบ่งบอกว่าใครใหญ่ในบ้านเมืองนี้(รัฐหรือประชาชน) แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 52 13:42:39 จากคุณ : vincentlenon - [ 19 มิ.ย. 52 13:38:08 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ขอขอบคุณจขกท.สำหรับความรู้ ส่วนตัวเห็นด้วยกับคุณบุญชิตและความเห็นอื่นที่ใกล้เคียง ขออภัยที่กิฟหมดแล้ว จึงไม่มีจะให้ ผมไม่นึกเห็นด้วยกับการใช้ความรุนแรงในการควบคุมมนุษย์ สังคมที่ตกอยู่ภายใต้ความกลัวนั้นมีระเบียบ แต่ไม่มีสิ่งใดรับประกันได้ว่า เป็นสังคมที่ดีงามที่สุด หลักอหิงสาของท่านมหาตมะ คานธียังจำเป็นต้องได้รับการพิสูจน์ต่อไป จากคุณ : Cryptomnesia - [ 19 มิ.ย. 52 15:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ลงโทษด้วยวิธีรุนแรงเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ แบบคิดง่ายๆ คนเราต่างกัน แต่ละคนมีเหตุผลในการละเมิดกฏหมายที่ต่างกัน และย่อมต้องใช้วิธีในการสร้างความสำนึกที่ต่างกันด้วย บางคนเป็นอาชญากรแท้ ถ้าต้องการป้องกันผู้บริสุทธิ์ การเพิกถอนสิทธิเสรีภาพไม่ให้มาปะปนกับผู้อื่นในสังคมน่าจะเพียงพอ และใช้วิธีการสร้างจิตสำนึกที่มีเหตุผลรองรับทางจิตวิทยา ยิ่งถ้าลงโทษโดยเปิดเผยในที่ชุมชนให้ประชาชนได้เห็น อาจเกิดผลกระทบในทางจิตสำนึกด้านความรุนแรงในสังคมได้ ถ้าจะบอกว่าสังคมใดๆจะสงบสุขได้เพราะมีการลงโทษที่รุนแรง ผมคงต้องคัดค้านอย่างเต็มที่ ผมคิดว่าสังคมใดๆจะสงบสุขได้จะต้องมีความเมตตากรุณาไม่กดขี่เอารัดเอาเปรียบกัน มีระบบกฎหมายที่ดีและการบังคับใช้กฏหมายอย่างทั่วถึงและเท่าเทียม มีระบบการศึกษาที่ดี และสภาวะทางเศรฐกิจดีพอสมควร ไม่ใช่สงบสุขเพราะมีการลงโทษที่รุนแรงอย่างแน่นอนครับ จากคุณ : เสธแก่ - [ 19 มิ.ย. 52 16:05:24 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เพิ่งว่างจากงาน ยังไม่ได้กลับบ้าน ขอแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม ครับ ผมมีความเห็นที่ต่างออกจากอีกหลายท่าน เกี่ยวกับเรื่องความกลัว ครับ เท่าที่ทราบมา ก็เจ้าความกลัว นี่แหละ ถึงได้สรรค์สร้างสังคมให้มีวิวัฒนาการมาจนทุกวันนี้ ความกลัวต่อจารีต กฎ กฎหมู่ กฎหมาย จนกระทั่งถึง กลัวบาป ก็ล้วนแล้วแต่ทำให้สังคม ดำรงอยู่ได้ หากมนุษย์ ปราศจากความกลัวนี่สิครับ ที่น่ากลัว  สังคมนี้คงจะยุ่งวุ่นวายน่าดู เอาหละ หากอยู่ในแนวคิดที่ สันดานดิบของมนุษย์นั้นเป็นคนดี คนไม่ทำความผิด ไม่ทำความชั่ว เพราะ สัญชาตญาณดิบมนุษย์ทุกคนนั้น ดีอยู่แล้ว ขอยกตัวอย่าง  มีสร้อยคอทองคำหนักประมาณ 5 บาท หล่นอยู่ที่พื้น ไม่มีใครสนใจที่จะเก็บไปเป็นของตัวเองเลย แต่ทุกคนที่เห็นสร้อยทองคำ ต่างก็หยิบสร้อยไปส่งตำรวจ เพื่อตามหาเจ้าของ หากเหตุการณ์นี้มีอยู่จริง ขอถามเถิดครับ เวลาที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในโลกความเป็นจริง ทำไมเราต้องมายกย่องเชิดชู ออกข่าว ในเมื่อมันเป็นเรื่องธรรมดา แต่ที่ต้องเป็นข่าวและยกย่องเชิดชู เพราะสังคมของเรา แสวงหาคนที่มีจิตใจดี มีสันดานดิบเป็นคนดี ซึ่งหาได้น้อยมาก(หากมีเยอะอยู่แล้ว จะแสวงหาทำไม) ตัวอย่างถัดมา เรายกย่องคนที่เรารู้จักกันอย่างไรครับ เอาแค่ว่า หากเรารู้จัก ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ที่เป็นคนใจซื่อ มือสะอาด ไม่คอรัปชั่น ไม่กินสินบน เราจะยกย่องคน คนนั้นมากๆ ทั้งๆที่ ถ้าจะว่าไปแล้ว ท่านแค่ปฏิบัติหน้าที่ของท่าน โดยไม่ด่างพร้อย คือพูดง่ายๆ เรายกย่อง คนที่มีโอกาสทำความเลว แต่ไม่ได้ทำเลว ว่าเป็นคนดี โอ้โห การเป็นคนดีในสังคมแบบไทย ทำไม่ยากเลยครับ แต่ทำไม หากันได้ยากเหลือเกิน นี่แหละครับ ที่ผมอยากนำเสนอว่า คนเรา ที่ไม่ทำชั่วเพราะกลัว กลัวอะไรบ้าง ก็แล้วแต่ ของแต่ละคนครับ กลัวบาปอย่างเดียว ไม่กลัวกฎหมาย ก็อาจจะไม่ทำชั่วตามหลักศาสนา ปล้นคนรวยมาช่วยคนจน ...(ยกตัวอย่างเกินไปหรือเปล่าเนี่ย) แล้วถ้าไม่กลัวบาป ไม่กลัวกฎหมาย เขาจะทำตามใจที่อยากได้หรือไม่ครับ id ego superego ประมาณนี้แหละที่เรียนมา อุ๊บส์ บ่นอะไรไปเนี่ย ขอกลับไปทำงานต่อก่อนแล้วกันครับ มีเหตุฉุกเฉิน เคมีรั่วไหล อยู่ที่ทำงาน ขอไปจัดการก่อนครับ ช่วงนี้ รอ คคห ของท่านอื่นๆ ก่อนแล้วกัน จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 19 มิ.ย. 52 18:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 79 กรุณาเปลี่ยนหวายทุกครั้งที่เกิดกิจกรรม(เฆี่ยน) จากคุณ : zenzen - [ 19 มิ.ย. 52 20:20:07 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตีความคำว่าความหมายของความชั่วร้ายของคุณบุญชิตแล้ว ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นเรื่องปกติที่ทนยอมรับได้ แสดงว่าโลกกำลังมุ่งหน้าหนีจากความชั่วร้ายนั้นตามที่มนุษย์ส่วนใหญ่เชื่อ แล้วระหว่างทางนั้นล่ะครับ ตัวตนที่ชั่วร้ายย่อมต้องถูกควบคุมด้วยตัวตนที่ชั่วร้ายไม่ใช่หรือครับ จำได้ว่าเคยอ่านความเห็นคุณในห้องสมุด คิดว่าคุณเชื่อแบบนี้ซะอีก จากคุณ : Zkizzik - [ 19 มิ.ย. 52 23:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 81 จำได้ผ่านๆตาในห้องหว้ากอ ว่ามีคนยกผลงานวิจัยมาว่า ยิ่งเพิ่มโทษให้หนัก ยิ่งทำให้อาชญากรรมมีความรุนแรงมากขึ้นตามไปด้วย เพราะเกิดจากการคิดถึงความคุ้มค่าของความผิดที่ทำไป คล้ายๆว่า ไหนๆก็จะโดนหนักอยู่แล้ว ก็ทำให้เลวสุดๆไปเลย คุ้มกว่า ทำเลวน้อยๆแล้วโดนหนัก อันนี้ไม่แน่ใจ หากผมจำผิดก็ขอช่วยแย้งด้วย สิ่งสำคัญที่ประเทศบางประเทศที่ความสงบมีมาก ไม่น่าใช่เพราะกฎหมายมีการลงโทษที่รุนแรงจนคนเข็ดหลาบหวาดกลัว แต่เป็นเพราะ การบังคับใช้กฎหมายอย่างเท่าเทียมและเข้มงวดตะหากล่ะครับ หากการทำผิดสิ่งหนึ่ง ได้รับการลงโทษอย่างเท่าเทียมทุกครั้ง คนก็จะเห็นว่าัมันผิดและหลีกเลี่ยง กลับกัน หากมีบทลงโทษรุนแรงมหาศาล แต่กลับลงโทษบ้างไม่ลงโทษตามแต่เส้นสาย หรือระบบอุปถัมภ์  รวมไปถึงการยัดเงินสินบน แล้วใครที่้ไหนจะเชื่อถือกฎหมาย ในเมื่อไม่ได้รับความเท่าเทียมกัน? จะมีแต่คนคิดว่า ในเมื่อมีบางคนหลุดรอดได้ง่ายๆ แล้วทำไมเราจะต้องยอมทำตามกฎให้ขาดทุนฝ่ายเดียวล่ะ? ก็ทำตามคนที่ทำได้ไปซะ ถ้าโดนลงโทษก็ืถือว่าซวยเอง ยิ่งถ้ามองตามการประเ้มินความเสี่ยงแบบทฤษฎีเกมส์แล้ว การทำผิดเพื่อได้ผลประโยชน์ มีโอกาสได้มากกว่าจะยอมทำตามกฎแต่เสียผลประโยชน์อย่างเดียว ที่มันเป็นแบบนั้น ก็เพราะระบบยุติธรรมมันบิดเบี้ยวไป ไม่ใช่เพราะบทลงโทษมันเบาไปหรอกครับ ยกตัวอย่างประเทศแบบสิงคโปร์แล้ว ไม่ยกตัวอย่างประเทศที่ใช้การลงโทษรุนแรงแบบอื่นๆ เช่น อัฟกานิสถาน ที่ให้ปาหินใส่ผู้หญิงที่มีชู้จนตายบ้าง หรือเกาหลีเหนือ ที่ลงโทษญาติีพี่น้องของคนที่หนีออกจากประเทศบ้างล่ะครับ? สรุปแล้วใช้บทลงโทษโหดๆแรงๆอย่างเดียว มันทำให้สังคมสงบสุขได้จริงหรือ? /*เพิ่มเติม*/ ยกตัวอย่างใกล้ตัวแบบกฎจราจร เรื่องขับรถเร็วเกินกำหนด บางคนว่าอเมริกาบทลงโทษหนัก ปรับหลายหมื่นจนเป็นแสนบาท คนเลยไม่ค่อยกล้าขับรถเร็วเกินไป ถ้าไทยเพิ่มกฎรุนแรงเท่าเมกา ก็คงแก้ปัญหาการละเมิดกฎหมายนี้ได้? ประโยคข้างต้นผมคิดว่ามีส่วนจริง แต่ไม่ใช่ทั้งหมด แต่เป็นเพราะว่า การบังคับใช้กฎหมายของเรากับเมกามันไม่เท่ากัน อย่างบ้านเราข้อหาขับรถเร็วเกินปรับเต็มอัตรา 1พันบาท(ถ้าจำไม่ผิด หรือไม่ก็ไม่เกิน2พันนี่แหละ) ขับซิ่งๆไปเจอด่าน ก็ยัดแบ๊งแดงๆไป แล้วก็มาตั้งกระทู้ด่าในรัชดาว่าตำรวจไถเงิน(โดยแกล้งลืมว่าตัวเองก็ขับเร็วเกินไปจริงๆ) ถามว่าถ้าเพิ่มโทษเป็นปรับหนึ่งหมื่นบาท หรือเปลี่ยนเป็นโดนเฆี่ยนสิบทีแืทนแบบที่หลายคนข้างบนเชียร์กันจัง มันจะแก้ปัญหาขับรถเร็วเกินได้ไหม?  ผมคิดว่าไม่ แต่มันจะกลายเป็นว่า มีคนยัดเงินสินบนด้วยจำนวนที่มากขึ้นตะหากล่ะครับ?  ส่วนเมกาล่ะ? เท่าที่ทราบมันก็มีการยัดสินบนบ้างเช่นกัน แต่ด้วยระบบตรวจสอบของเขา การรับสินบนก็โดนลงโทษหนักอย่างจริงจัง(ทั้งๆที่บทลงโทษก็ไม่ได้แรงกว่าบ้านเรามากหรอก) เงินเดือนตร.เองก็ไม่ได้น้อยจนต้องมาเสี่ยงหารับเงินสินบนเล็กน้อยแบบบ้านเรา มันก็เลยแทบไม่พบการจ่ายสินบนเพื่อหลีกเลี่ยงการลงโทษทางกฎหมายจราจรสักเท่าไร ส่วนบ้านเราล่ะ ตร.รับสินบน โดนจับได้ นายที่รับเงินตามน้ำก็ช่วย โดยการย้ายไปช่วยราชการบังหน้าเพื่อลดกระแสจากสื่้อ แล้วใช้อำนาจพระเดชพระคุณทำให้การสอบสวนเป็นง่อยไป(ไม่งั้นเราคงไม่พบตร.ที่รับสินบนได้ง่ายตามท้องถนนหรอก) วัฎจักรอุบาืทว์มันก็วนไปวนมา สุดท้าย ระบบยุิติธรรมก็ไม่ยุติธรรมเหมือนชื่อ เพราะการบังคับใช้กฎหมายไม่สามารถทำได้อย่างเท่าเทียม จิตสำนึกการเคารพกฎหมายของประชาชน มันก็เลยต่ำ ซึ่งสรุปแ้ล้วมันไม่ได้เกิดจากบทลงโทษที่รุนแรงน้อยไปหรอกจริงไหม! แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 02:21:49 จากคุณ : ....4จุด - [ 20 มิ.ย. 52 02:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 82 กำลังคิดว่า มันไม่เกี่ยวกับบทลงโทษว่าแรงพอหรือไม่ ผู้รักษากฎหมายบ้านเราต่างหาก เชื่อถือไม่ได้ อุ้บบบส์ พูดไรไปเนี่ยเรา จากคุณ : The Starry Night - [ 20 มิ.ย. 52 05:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 83 บางครั้งการลงโทษรุนแรงก็ต้องมี ต่อให้มันละเมิดสิทธิของผู้ถูกลงโทษ แต่ก็เพื่อไม่ให้คนนนั้น หรือคนอื่นๆ ที่ยังไม่ละเมิดชาวบ้าน ได้กล้า คะนอง มาทำผิดได้ คงต้องเลือกนะคะ ว่าจะรักษาคนผิด หรือ ป้องกันคนบริสุทธิ์จากภัย อ้อ เห็นด้วยกับคุณ The Starry Night ของอย่างนี้ อยู่ที่ผู้รักษากฏหมายด้วย จากคุณ : Lighting Plankton - [ 20 มิ.ย. 52 10:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 84 จะเป็นลม จากคุณ : gacia - [ 20 มิ.ย. 52 17:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ถ้านักโทษมีความเจ็บป่วยทางกาย หรือ ทางจิต การลงโทษโดยการโบยจะถูกเลื่อนออกไป จะรอจนกว่านักโทษหายดีก่อน ถ้าฆาตกรหงิกเขาก็จะพิสูจน์จนรู้ว่าหงิกจริงหรือหงิกปลอม แต่เขาพิสูจน์เร็วนะเออ จากคุณ : rainfull - [ 20 มิ.ย. 52 18:54:13 ]

ความคิดเห็นที่ 86 การโบยอย่างนี้โหดร้ายมากนะครับ  ผมว่าเปลี่ยนไปใช้แบบ...เข้าไปอยู่ในตะกร้อหวายขนาดใหญ่  แล้วให้ช้างเตะดีกว่า...น่ารักดี จากคุณ : ยืมแฟนใช้ (เสือจ้ะ) - [ 21 มิ.ย. 52 05:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 87 น่าสนใจมากค่ะ....เป็นการลงโทษที่ทรมานทีเดียว.... จากคุณ : พุดเดิ้ลเล่ - [ 21 มิ.ย. 52 11:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ขอบคุณสำหรับข้อมูลเป็นวิทยาทานและทุกข้อมูลในการแลกเปลี่ยนค่ะ จากคุณ : ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว - [ 21 มิ.ย. 52 12:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ไม่อยากถูกลงโทษ  แต่ก็ไม่อยากเป็นคนดีเต็มร้อย จากคุณ : SATADA - [ 21 มิ.ย. 52 13:15:18 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ในฐานะเจ้าของกระทู้ ผมคิดว่าสมควรแก่เวลาที่จะยุติกระทู้นี้ เพียงเท่านี้ โปรดอย่าลืมว่า นี่เป็นแค่การเสนอความคิดเล่นๆในห้องสมุด โดยมีวัตถุประสงค์ที่จะระบายความอัดอั้นตันใจออกมาดังๆ เพื่อขอฟังแนวความคิดอื่นๆ ที่ใครอาจจะมี ดีๆสำหรับแนวทางที่จะแก้ปัญหาสังคม ที่เราต่างเผชิญร่วมกัน เป็นการช่วยกันคิด ในวิถีประชาธิปไตย ไม่ใช่การหยั่งเสียง หรือรับจ๊อบมาโยนก้อนหินถามทางให้ใคร หรือหน่วยงานใดทั้งสิ้น อย่าได้วิตก ขอขอบคุณทุกท่านที่เขียนความเห็นลงในกระทู้ ทั้งเห็นด้วย และไม่เห็นด้วย หรือออกแนวคลายเครียดก็แล้วแต่ ถึงบางท่านจะอยู่กันคนละขั้วความคิดกับผม แต่ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร มันก็เป็นธรรมชาติอยู่แล้ว อยากจะสรุปว่า ยังไงๆ บ้านเมืองนี้ก็คงเป็นแบบนี้ ยากที่จะเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะสิ่งใดที่เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ยิ่งยากเป็นทวีคูณที่จะเปลี่ยนแปลงกลับที่เก่า ขอให้ทุกท่านโชคดี คลาดแคล้วจากภัยพาลทั้งหลายทั้งปวงก็แล้วกันด้วยนะครับ จากคุณ : Navarat.C - [ 21 มิ.ย. 52 19:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ้าว! จบเสียแล้วเหรอครับคุณ Navarat.C ผมมาช้าตามเคย แต่ก็มีรูปแนวเดียวกับกระทู้มานำเสนอ ในรูปที่ได้จากเมล์ที่ส่งมาให้จากใครก็ไม่ทราบเหมือนกันแต่เข้าใจว่าไม่ใช่การลงโทษแต่น่าจะเป็นการฝึกมากกว่า (หรือจะลงโทษก็ไม่ทราบนะครับ) ลองดูก็แล้วกัน จากคุณ : วศินสุข - [ 21 มิ.ย. 52 22:02:26 ]

ความคิดเห็นที่ 92 จากเหตุข้างต้น ผลจึงออกมาเช่นนี้ จากคุณ : วศินสุข - [ 21 มิ.ย. 52 22:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ผมดูแล้วคิดว่าเป็นการฝึกภาคของทหารนะครับ ส่วนตัวก็เห็นด้วยกับหลาย ๆ ความเห็น ทั้งสองความเห็นต่างก็มีเหตุผลของตน แต่ผมคิดว่าสำหรับบ้านเราคงไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะหลักกฎหมายบ้านเราเลยจุดนั้นมาไกลแล้ว และนักการเมืองบ้านเราคงไม่ยอมผ่านกฎหมาย "เฆี่ยน" มาใช้บังคับ อาจจะเป็นเพราะกลัวกรรมตามทันกระมัง จากคุณ : วศินสุข - [ 21 มิ.ย. 52 22:09:38 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ^ ^ ^ หลักสูตรนักทำลายใต้น้ำหรือที่เขาเรียกกันว่า มนุษย์กบ หลักสูตรที่โหดและหินที่สุดแล้วของไทย จากคุณ : reenbun - [ 22 มิ.ย. 52 01:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 95 แล้วพวก ยึดสถานที่ราชการ หรือยึดสนามบินล่ะ ถ้าเป็นสิงค์โปร จะโดนเฆี่ยนป่าว จากคุณ : น้าพร - [ 16 ก.ค. 52 00:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ผมมีความเชื่อว่า หากเกิดเหตุการณ์ไม่ดีขึ้นกับตัว หรือคนใกล้ตัวที่เรารัก หลายๆึคำตอบ คงเปลี่ยนไป จากคุณ : rock150cc - [ 16 ก.ค. 52 00:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 97 #95  ไม่ต้องเฆี่ยนแล้ว   แขวนคออย่างเดียว  ขนาดแค่ยาเสพติดนิดเดียวยังโดนเลย จากคุณ : zardic - [ 16 ก.ค. 52 09:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ทรงเป็นกวีที่ยิ่งใหญ่ในสมัยกรุงศรีอยุธยาพระองค์หนึ่ง พระองค์ท่านสิ้นพระชนม์เพราะเหตุที่มีผู้ไปกราบทูลว่าพระองค์ลอบเป็นชู้กับเจ้าฟ้านิ่ม หรือเจ้าฟ้าสังวาลย์ซึ่งเป็น เจ้าจอมของ พระราชบิดาสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ จึงทรงลงพระอาญาเฆี่ยนจนสิ้นพระชนม์พร้อมด้วยเจ้าฟ้าสังวาลย์ แล้วนำพระศพไปฝังยังวัดไชยวัฒนาราม อ่านๆดูแรกๆก็ไม่รู้สึกอะไรเพราะนึกภาพตามไม่ออก แต่พอเข้ามาดูกระทู้นี้นึกภาพออกเลยครับ สงสารพระองค์ท่านกับเจ้าฟ้านิ่มสุดหัวใจเลยครับ ถูกเฆี่ยนจนสิ้นพระชนม์ น่ากลัวครับ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 52 07:29:27 จากคุณ : katathorn - [ 22 ก.ค. 52 07:23:57 ]