หลังจากได้เรื่องนี้มาพักใหญ่ๆ ( เกือบปีแล้ว ) ก็มีโอกาสได้อ่านซักที
ผ่านครับเรื่องนี้ ถึงพระเอก หานป๋อ มันจะโชคดีแบบไม่มีอุปสรรคอะไรเลย ตลอดทั้งเรื่องก็ตามที
ชื่อวิชา,ฉายาตัวละคร หลายๆ ชื่อก็รู้สึกชอบมากกว่าเรื่องที่ผ่านๆ มาของหวงอี้ ทวนไฟลามทุ่ง , อธรรมศักดิ์สิทธิ์ , จิตแห่งธรรมปลูกฝังมาร ฯลฯ
เป็นเรื่องที่อ่านสบายมากๆ ไม่ค่อยกดดัน หลายๆ ตอนยืดเรื่องแต่ไม่น่าเบื่อ
แต่บางเงื่อนปมก็ดูอ่อนยังไงไม่รู้
แนวร่วมมองโกลทำไมถอนตัวจากการชิงแผ่นดินง่ายขนาดนี้ ถึงขนาดไม่รู้มาก่อนว่ามี นิกายบัญชาฟ้าแฝงตัวอยู่ในนครหลวงร่วมชิงอำนาจด้วย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นดูฉลาดมากๆ ถึงพลาดพลั้งนิดหน่อย ก็น่าจะหาทางแก้ไขทัน
ตัวละครหลายๆ ตัว ตอนออกมาเหมือนจะเป็นสุดยอดคน แต่ตายง่ายเหลือเกิน เช่นพวกญี่ปุ่น อิงเฟย เหลียนเหนียนตัน ทำไมตายง่ายขนาดนี้ ถึงฝ่ายพระเอกจะเก่งขึ้นก็เถอะ
เรื่องที่ยังคาใจ ใครทราบช่วยตอบทีนะครับ
1.จูหยวนจาง ตายเพราะอะไรครับ ไม่รู้ผมอ่านข้ามตรงไหนไปรึเปล่า แต่ไม่เคลียร์เลย
2.ล่างฟานหวิน ทลานนภาไปหลังเสร็จศึกเลยรึเปล่าครับ ตอนจบหนังสือบรรยายว่า หลังจากนั้นไม่มีใครพบเห็นอีก แต่มีข้อยกเว้นสำหรับเหลียนซิ่วซิ่วรึเปล่า
จากคุณ :
ตะกวดในขวดยาหม่องแช่น้ำโสโครก 
- [
วันสุนทรภู่ 03:41:07
]
เพิ่งอ่านเทพมารสะท้านภพ จบ มีปัญหาซักหลายข้ออยากถามครับ
