ความคิดเห็นที่ 1 .... เป็นคำถามที่สั้น แต่คำตอบ ยาว...ขนาดเขียนออกมาเป็นตำราได้เป็นเล่ม ๆ เลยละครับขอบอก แนะนำให้ ลองเสริชหาใน กุ๊กไก่ดู  " วิธี + การ ชงชา "  จะมีข้อมูลให้อ่านเยอะแยะเลยฮะ ที่เมืองจีน ร้านชาที่ทัวร์เขาพาไปชิม คนชงชานั่นเขา " มืออาชีพ " ฮะ ชงกันทุกวัน  เราจะชงกินเองที่บ้านถ้าจะเอาให้ได้แบบนั้นเป๊ะ ๆ  เพื่อให้ได้รสชาติแบบเค้าท่าทางจะไม่ง่ายนัก เรื่องชานี่ เป็นเรื่องคลาสสิคมาก ละเอียดอ่อน  แต่สำหรับผมไม่พยายามทำให้มันยุ่งยากมากเกิน อุปกรณ์ก็มีไม่กี่อย่าง เคยไปเห็น โต๊ะชงชาโดยเฉพาะที่ ไต้หวัน กับจีน  แอบสนใจอยู่เหมือนกัน แต่ราคาแพงไม่เบา เลยยังไม่กล้าซื้อ แห่ะ ๆ .. รูปที่เห็นนี่เป็น " โต๊ะชงชา" นะฮะ  ไม่ใช่รูป เอเลี่ยน นะ... จากคุณ : มิตรภาพไม่รู้จบ - [ 30 มิ.ย. 52 10:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชาต่างถิ่น มีขนบในการชง และอุปกรณ์ต่างกัน ลองไปที่ชั้นสองของ โลตัสเยาวราชสิครับ มีร้านชาบริการหลายร้าน เลือกนั่งเอาสักร้านหนึ่งแล้วก็ลองซักถามเขา เขาพร้อมจะแนะนำพูดคุยด้วยทุกร้านหละครับ จากคุณ : แปลงนาม - [ 30 มิ.ย. 52 14:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชาจีนตั้งแต่ดั้งเดิมก็ มีพิธีรีตรองในการชง ไม่แพ้ชาญี่ปุ่นครับ แต่ชาจีนก็เริ่ม คลี่คลาย เข้าสู่ยุคเรียบง่ายเหมือนในปัจจุบัน ผิดกลับญี่ปุ่นที่นำชาเข้าไปเป็น ส่วนหนึ่งของพิธีกรรม ปรัชญา ในการดื่มชาของทั้งสองประเทศจึงแตกต่างกัน ขณะที่ญี่ปุ่น ดื่มชาเพื่อเข้า ถึงความสงบสูงสุดของจิตใจ แต่ชาจีน นั้นกลับดื่มเพื่อผ่อนคลายจิตใจ ล้อม วงนั่งดื่ม ไตร่ถามสาระทุกข์สุกดิบ ถกปัญหาวรรณกรรม โคลงฉันท์ การ เมือง และสาวงาม (แฮ่ะๆๆ) แต่การชงชาคลี่คลายสู่ยุคเรียบง่ายไม่เท่าไหร่ ตอนนี้ก็มีการพยายามทำให้ การชงชาเป็นเรื่องวุ่นวายยุ่งยาก (อีกแล้ว) ต้องเทใส่ จอกทรงสูงๆ ดึ่มๆดมๆ ท่าทางพิลึกกึกกือ เหมือนกับที่ร้านชาหลายร้านชงให้ลูกค้าลองดื่ม ผมไม่ใช่เซียนชาอะไรหรอกนะครับ มีชาอีกหลายตัวที่ผมยังไม่เคยได้ลิ้มรส แต่เรื่องอุปกรณ์การชงนี่ ก็พอแอบจำเขามาบ้าง ว่าชิ้นไหนทำอย่างไร แต่พอซื้อ มาเป็นสมบัติส่วนตัว บางทีก็ไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่นัก จึงขอใช้ความรู้อันตื้นเขิน ของผม แบ่งปันกับเจ้าของกระทู้ ดังต่อไปนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 16:06:03 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 15:22:35 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 14:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชาจีนก็มีอุปกรณ์หลักๆ ดังนี้ครับ (ตามหมายเลขในรูปเลยนะครับ) 1. ป้านชา (ปั้นชา ก็เรียก) ส่วนใหญ่นิยมเป็นป้านดินเผา เพราะเชื่อว่าจะสามารถขับสี กลิ่น รส ออกมาได้อย่างเต็มที่ นิยมชงในป้านเล็กขนาดเท่ากำปั้น....อ่านเรื่องป้านชาต่อได้ตามกระทู้นี้ครับ http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/08/D6859247/D6859247.html 2. เหยือกพักน้ำชา เนื่องจาก การแช่ชา ไว้ในป้านนานๆ จะทำให้สารชนิดหนึ่ง เรียกว่า "แทนนิน" (tannin) คือสารที่มีรสฝาด ซึ่งจะส่งผลต่อกระเพาะอาหาร ทำให้รู้สึกท้องอืด และท้องผูก การชงชา ถ้าแช่ชาในป้านนานๆ สารแทนนิน ก็จะออกมาเยอะ จึงควรแช่ชาในป้านชา ประมาณ 1-2 นาที แล้วเทพัก ไว้ที่เหยือกพักน้ำชา และรินใส่จอก จากเหยือก จะดีกว่า 3. จอกชา  เป็นจอกขนาดเล็กครับ ด้านในควรเป็นสีขาว เพื่อที่จะสามารถมองเห็นสีน้ำชาได้อย่างชัดเจน และปา่กจอกควรบานออก เพื่อที่จะสามารถ จับยกขึ้นดื่มได้ เวลามีน้ำชาร้อนๆ อยู่ในถ้วย 4. ที่กรองชา เอาไว้กรองเศษใบชา ซึ่งผมเองแรกๆก็ใช้ แต่ตอนนี้ไม่ใช้แล้วครับ เพราะใบชา สามารถทานได้ เศษใบชาก็ทานได้ ไม่เป็นอันตราย แต่หากชอบ ให้น้ำชาใส ไม่มีตะกอน ก็ใช้ที่กรองชาได้ 5.  ถาดน้ำชา อันนี้มีหลายแบบครับ เป็นแบบอลูมิมัม ก็มี แบบกระเบื้องเคลือบ แบบดินเผา หรือแบบไม้ ถาดน้ำชาจะมีช่องระบายน้ำ และน้ำที่เราใช้ลวกถ้วยต่างๆ ก็จะลงไปอยู่ชั้นข้างล่าง บางแบบมีที่ต่อสายยาง เพื่อระบายน้ำออกเพิ่มความสะดวก 6. อุปกรณ์สำหรับ ตัก-คีบ (จะพูดถึงในความคิดเห็นที่ 6 ครับ) แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 18:14:00 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 16:29:03 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชาที่คนซัวเถาชงส่วนใหญ่เป็น เถี่ยกวนอิน วิธีชงคือ 1. แกะใบชาที่เป็นเป็นห่อเล็กๆ เทใส่กา 2.เทน้ำร้อนลงไปในกา ปิดฝาแล้วเทด้านนอกอีกที (เข้าใจว่าน่าจะเกี่ยวกับอุณภูมิของกาน้ำชาที่รักษาระดับให้ได้เท่ากัน) 3. เทน้ำชาในกาออก (เพื่อล้างสิ่งสกปรกที่ติดมากับใบชาให้ออกไปในน้ำแรก) 4. เทน้ำลงไปในกาน้ำชาอีก แล้วทิ้งไว้สักครู่ (บางคนถ้าไม่ได้ใช้เป็นกา แต่ใช้เป็นถ้วยชา จะยกขึ้นมาหมุนเพื่อให้น้ำร้อนซึมไปให้ทั่วใบชา) 5.เทน้ำชาออกมาซึ่งวิธีเทมีสองแบบคือ 1) เทออกจากาน้ำชาใส่แก้วชาโดยตรง วิธีนี้จะนำแก้ชาทั้งหมด (สามสี่ไบ)วางเรียงกันเป็นวงกลมแล้วเทวน เพื่อให้รสชาติชาในทุกแก้วเท่าๆ กัน เพราะถ้าเททีละแก้ว แก้วแรกรสชาติจะอ่อนสุด แก้วสุดท้ายจะเข้มสุด 2) เทใส่แก้วที่มีจะงอยปาก โดยจะเอาตะแกรงกรองวางไว้ก่อนจึงค่อยเทลงไป เพื่อไม่ให้เศษใบชาตกลงไปด้วย วิธีนี้เมื่อเทใส่แก้ น้ำชาทุกแก้วจะเข้มข้นเท่ากัน 6. ใบชาหนึ่งห่อเล็กจะชงประมาณ 5-6 ครั้ง ถ้ามากกว่านี้จะไม่ได้กลิ่นของชาได้แต่สีของชา (ครั้งที่ 3 จะเป็นช่วงที่น้ำชาอร่อยที่สุด) อันนี้จากความเข้าใจส่วนตัวจากที่เคยไปอยู่กับญาติมา แล้วก็ลองมาชงเองที่บ้าน ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ จากคุณ : okasuma (okasuma) - [ 30 มิ.ย. 52 15:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 6.1  ช้อนตักใบชา  ปกติ การใช้มือหยิบใบชา ออกจากภาชนะบรรจุ อาจทำให้ความชื้นในมือของเราไปทำปฏิกิริยา กับ ใบชา ยิ่งเป็นชาที่ ขี้สำออย แบบชาอู่หลง หรือชาเขียว ที่ไม่ค่อยถูกกับความชื้น จะทำให้ชานั้นมีรสชาเสียไปครับ จึงควรใช้ช้อน หรือ เทใส่ฝ่ามือ ไม่ควรใช้มือล้วงหยิบจากภาชนะโดยตรง 6.2   ที่เขี่ยใบชา  ใช้สำหรับ เขี่ยใบชาในป้านชาออก เมื่อจะเปลี่ยนชาใหม่ (ดูจากภาพ คคห. ด้านล่างครับ) 6.3   คีมคีบ   ใช้คีบจอกชา ตอนลวกจอกครับ ป้องกันไม่ให้ถูกน้ำร้อนลวกมือ 6.4   ไม้ปลายแหลม  สำหรับ เอาไว้แทงสวนเข้าไป ในพวยกา เวลามีเศษใบชาติดอยู่ ซึ่งทำให้เวลาเทน้ำชาไหลออกมาไม่สะดวก 6.5   กรวย  อันนี้สำหรับ ใช้วางบนปากของป้านชา เวลาตักชาใส่ป้าน เพื่อไม่ให้ หล่นกระจัดกระจาย แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 23:26:53 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 16:33:17 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การชงชา 1. ใช้ช้อนตักใบชาออกจากภาชนะบรรจุ 2.  เทใบชาจากช้อนลงป้านชา 3.  เทน้ำร้อนใส่ในป้าน (ขณะเทน้ำร้อนลงไป ควรยกให้สูง ให้น้ำร้อนกระแทกใบชา เพื่อให้ใบชาคลี่ตัวออก ตามหลัก "ชงสูง รินต่ำ" ) แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 11:28:32 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 52 11:27:27 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:34:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 4.  ใส่น้ำร้อนแล้ว รีบเทออกเลยครับ น้ำแรกเป็นการล้างใบชา (เหมือนการซาวข้าว) 5.  บางคนอาจจะถือโอกาสใช้น้ำนี้ล้างจอกไปด้วยเลย 6.   ใช้คีมคีบ  เพื่อลวกจอกแต่ละใบ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:36:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 7.  ใช้น้ำที่ลวกใบชาครั้งแรก เทลวกป้านด้านนอกเพื่อรักษาอุณหภูมิ 8.   เมื่อลวกจอก ครบทุกใบแล้ว รินน้ำชง ขณะชงควรยกให้สูง เพื่อที่น้ำร้อนจะได้กระแทกใบชาให้คลี่ตัว (ชงสูง รินต่ำ) 9.   ปิดฝา และควรใช้น้ำร้อน เทราด ป้านชาด้านนอกเพื่อรักษาอุณหภูมิ และทิ้งไว้ชั่วอึดใจ (ประมาณ 45 วินาที - 1 นาที) จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 10.   เมื่อได้ที่ เทน้ำชาจากป้าน โดยเท วน ทุกจอก ไม่ควรเท ทีละจอกเพื่อให้น้ำ ชาทุกจอก รสชาติเหมือนกัน  และควรรินให้ต่ำ เพราะกลิ่นใบชาจะได้ไม่เจือจาง ไปกับอากาศ (ตามหลัก ชงสูง รินต่ำ) 11.   เชิญเพื่อนร่วมก๊วนดื่ม 12.   หยิบดื่มกันตามอัธยาศัย *ภาพการชงจาก chineseteas101* แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 16:10:49 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 15:45:06 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:44:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นี่คือ วิธีใช้อุปกรณ์ ตาม คคห.#6 A.   การใช้ที่เขี่ยใบชา เขี่ยชาที่ชงแล้วออกจากป้าน (อุปกรณ์ 6.2) B.   การใช้ไม้แหลม แทงเข้าไปที่พวยของป้านชา เพื่อเขี่ยเศษชาที่อุดตัน (อุปกรณ์ 6.4) แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 23:20:59 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 15:50:47 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:49:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นอกจากวิธี ข้างต้นแล้ว ยังมีการชงอีกวิธีหนึ่ง คือการชงในถ้วยที่มีฝาปิด เมืองไทยอาจจะเรียกว่าถ้วยจีน แต่ชื่อของมันคือ "ก้ายหว่าน" เรามักจะพบ เห็นบ่อยๆ ในหนังจีนกำลังภายใน "ก้ายหว่าน" เริ่มใช้ตั้งแต่ช่วงต้นราชวงศ์หมิง และแพร่หลายในช่วงราชวงศ์ชิง แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 16:03:37 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 15:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมชอบความหมายของ "ก้ายหว่าน" มากครับ ดูเป็นถ้วยชามพื้นๆ แต่แฝงด้วยปรัชญาอันลุ่มลึก -นภา ครอบคลุม  (ฝา) -ปฐพี โอบอุ้ม (จานรอง) -นรชาติ ฟูมฟักบ่มเพาะ (ถ้วย) หมายถึงว่า กว่าจะได้ น้ำชาดีๆ ต้องอาศัย   น้ำ  จากฟ้า แร่ธาตุ  จากดิน การดูแลเอาใจใส่  จากมนุษย์ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 16:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฝากด้วยครับว่า "ใบชา" ที่ชงดื่มแล้ว เอาไปตากให้แห้ง ทำใส้หมอนหนุนหัวนอน เย็นดีนักแล สมัยก่อนเขาให้เด็กเล็กหนุนนอน เพื่อกัน "ชันนะตุ" ที่หัวเด็กครับ หรือใครก็ได้ที่เหงื่อชอบออกเปียกชุ่มหัวขณะเวลานอน รับรองว่าเย็นแน่ ๆ จากคุณ : โซ้ยตี๋ (skavee) - [ 30 มิ.ย. 52 17:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ คุณน้ำค้างเก้าบุปผามากครับ อ่านสนุก เพลินดี แล้วยังได้ความรู้อีกด้วย จากคุณ : น้ำเต้าสีรุ้ง (เหนียวเนื้อ) - [ 30 มิ.ย. 52 18:49:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณ คุณน้ำค้างเก้าบุปผามากครับ ภาพประกอบและเนื้อหาได้ความรู้มากเลยครับ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 30 มิ.ย. 52 19:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชา พร้อมแล้ว มารับประทานหมูหัน กันนะครับ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 30 มิ.ย. 52 19:56:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แฮ่ะๆๆ แต่ก่อนผมก็ดื่มชากับขนมนะครับ ไม่ว่าขนมไทย ขนมฝรั่ง ขนมญี่ปุ่น และขนมจีน (ไม่ใช่ขนมจีนที่กินกับน้ำยานะ) ดื่มชาแกล้มคุ๊กกี้บ้าง เค้กบ้าง ขนมของจีนจำพวกจันอับ ถั่วตัด ซาลาเปา หม่านโถว หรือ ขนมเหนียวๆแบบ ไดฟุกุ ของญี่ปุ่น ขนมไทยก็เคยเอามาแกล้มชาครับ พวกขนมชั้น ลูกชุบ หม้อแกง และขนม ตระกูลทอง ทั้งหลายแหล่ที่ ท้าวทองกีบม้า (Maria Guyomar de Pinha) ประดิษฐ์คิดขึ้นตั้งแต่ กรุงเทพทราวดีศรีอโยธยา โน้น แฮ่ะๆๆๆ แต่ได้อ่าน ความคิดเห็น อีกกระทู้ที่คุณ Peking Man มาตอบ บอกว่าดื่มชา แกล้มผลไม้แห้ง วันก่อนไป ซุปเปอร์มาเก็ต เจอ มะเขือเทศราชินีอบแห้ง พอเห็นเข้า ก็ว่าแปลกดี ซื้อมาหลายถุง เพราะถุงละ 10 บาทเอง เอามาลอง กินแกล้มชาดู ปรากฎว่า เข้าท่าแฮะ ไม่คิดว่ามะเขือเทศ จะเอามาอบแห้ง หวานๆ แล้วกินกลับชา แล้วมันอร่อย นี่ผมกะว่าจะ ลองเอาพวก อินทผลัม มาลองกินแกล้มชาดู ไม่รู้จะเข้ากันหรือ เปล่า แต่คิดว่าน่าจะพอไปกันได้ ออกแนว หวาน หอม มัน ชาช่วยลด คอเลสโตรอล แต่ไอ้ที่ผมจะอ้วนนี่ไม่ได้อ้วนเพราะชา คงจะอ้วน เพราะขนมแกล้มชาเป็นแน่แท้ แฮ่ะๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 52 20:45:47 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 30 มิ.ย. 52 20:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อยากให้กีบ แต่ให้มะได้ จากคุณ : aGGro - [ 30 มิ.ย. 52 20:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 # 17 ใจร้ายมากครับ ที่โพสรูปเช่นนี้ ผมเห็นแล้วสงสารครับ ดิ้นกระแด่ว ๆ ว่าแต่ หมูหันจะอร่อย น้ำจิ้มก็สำคัญอ่ะ จัดมาให้ฮะ มี น้ำจิ้มหมูหัน  น้ำจิ้มพริกน้ำส้ม  น้ำจิ้มบ๊วย ( กินกะหนังหมูหัน กร๊อบ ๆ อะครับ )  แล้วก็ พริกน้ำปลาครับ จากคุณ : มิตรภาพไม่รู้จบ - [ 30 มิ.ย. 52 21:01:54 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณทุกคนมากๆที่ให้ความรู้ค่ะ บางอันแบกให้หม่าม้ากลับมาแต่ไม่รู้ว่าทำไงคราวนี้รู้แล้วว่าคือะไรใช้ยังไง ขอบคุณทุกคนค่ะมีอะไรแนะนำได้ค่ะเพราะไม่ค่อยรู้เรื่องเลยอยากได้ความรู้จากผู้รู้มากๆค่ะ >_< จากคุณ : Yukimay (Yukimay) - [ 30 มิ.ย. 52 22:31:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มีหมูหันแล้วขาดเป็ดปักกิ่งไปก็กระไรอยู่ เอ่...จากกระทู้ชากลายเป็นอาหารได้ยังไงหว่า จากคุณ : หรงเออร์ - [ 30 มิ.ย. 52 22:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้ามารายงานตัวแล้วเน้อ ขอบคุณทุกท่าน จากคุณ : ing_ab - [ 1 ก.ค. 52 00:24:47 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โหวตๆครับ อยากจิบชา แกล้มติ่มซำ หมูหัน เป็ดปักกิ่งจัง จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน - [ 1 ก.ค. 52 02:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณทุกท่านสำหรับความรู้ ได้ดูทั้งวิธีชงชาแถมอาหารอีกต่างหาก อิ อิ อยากให้กิ๊ฟแต่ให้ไม่ได้ โหวตให้แทนแล้วกันนะค่ะ จากคุณ : Noshka - [ 2 ก.ค. 52 04:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ว้าว! เยี่ยมไปเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ... จากคุณ : ปลากินเมฆ (ปลากินเมฆ) - [ 2 ก.ค. 52 13:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านได้เพลินมากครับ รูปประกอบก็งามมากครับ ชอบชาเขียว มากกว่าชาแดง แต่ชาเขียวอย่างเดียวก็มีกลิ่นเหม็นเขียวอีก  มาลงตัวที่หลงจิ่งใส่ดอกมะลิ แต่เห็นขบวนการขั้นตอนที่ละเมียดละไมแล้ว   ในที่สุด ก็ไปเปิดก๊อกเครื่องกรองรินน้ำมาดื่ม   อุ้ย..มักง่ายไปไหมนะเนีย... จากคุณ : Fortunism - [ 2 ก.ค. 52 21:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เหล่าซือ  Fortunism ครับ เช่นนั้น ก็มีทางออก เป็น ชาอู่หลง ครับ สี กลิ่น รส อยู่ระหว่าง ชาเขียว กับชาแดง อันที่จริง การดื่มชาไม่ใช่เรื่องยุ่งยากครับ สำหรับที่กล่าวไว้ เบื้องต้น เป็นการดื่มแบบละเลียดรสชาติ ของชาเท่านั้นเอง หากเป็นการดื่มดับกระหาย โดยไม่ได้ลำดับความสำคัญของคนดื่ม ก็คือ การชงชาไว้ในกา แบบที่อยู่ในบ้านชาวจีนทั่วไปครับ ใครใคร่ดื่ม ก็รินดื่ม ไม่ได้มีความยุ่งยาก แต่หากจะดื่มละเลียดรสชาติแล้ว คิดว่าการชง แบบที่ กล่าวมา ก็ไม่ได้มีความยุ่งยากอะไร เป็นความสุข เล็กๆ น้อยๆ ของคนดื่มชา ที่ได้มองดูป้านสวยๆ จอกสวยๆ ช่วยเพิ่มอรรถรสในการดื่มมากยิ่งขึ้นครับ   โอ้ๆๆ....ได้รับข้อความหลังไมค์ จากเหล่าซือแล้ว คำว่า "นักดื่มชา" ข้าฯน้อย มิกล้ารับ คงเป็นผู้คลั่งไคล้ในรสชามากกว่า ไม่อาจหาญไปเป็นนักดื่มชา วิจารณ์ชาได้ ขอเป็นคนชิมชา ที่ชิมแล้วรู้สึกอย่างไรก็จะมาแบ่งปันให้กับ มิตรสะหายทั้งหลายได้รับรู้ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 2 ก.ค. 52 22:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อยากได้ชุดชงชาแบบครบเซ็ตมากเลยครับ แต่ไม่มีที่จะวาง T_T จากคุณ : xnone - [ 3 ก.ค. 52 10:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรียนถามท่าน น้ำค้างหยกเก้าบุปผา ครับ ว่า อุปกรณ์ต่าง ๆ ตามภาพประกอบ ที่ 4, 6, 7, 8, 9, 10, และ 11 จัดหาได้ในร้านชาเยาวราชหรือไม่ครับ คือชักจะสนุกกับการเรียนรู้เสียแล้ว เลยจะค่อย ๆ สะสมอุปกรณ์ไปด้วย จากคุณ : โซ้ยตี๋ (skavee) - [ 3 ก.ค. 52 12:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอบคุณ  โซ้ยตี๋ (skavee) ครับ อุปกรณ์ ที่ถามมา หาซื้อได้ที่ร้านขายใบชา ย่านเยาวราชที่เคยบอกไปครับ ต่างกันที่ ร้านไหนจะมีมากน้อยเท่านั้น บางร้านเขาขายใบชาเป็นหลัก ก็จะมี ป้านชา ขายบ้าง ส่วนจำพวก ถาดรองที่เป็นแบบไม้ สวยๆ ผมเห็นอยู่ที่ร้าน หมุยเง็กครับ (ไม่ทราบว่าเก็บแผนที่ที่เคยให้ไว้หรือเปล่า) ร้านหมุยเง็ก จะมีอุปกรณ์ส่วนใหญ่ในภาพครับ เพราะว่าเน้นขายอุปกรณ์ แต่ ร้านค่อนข้างจะไม่หรูหราสดุดตา นะครับเป็นร้านเก่าๆ ติดห้างแมวดำ ส่วนร้าน ขายใบชาร้านอื่นๆ ก็จะมีป้านชาขายบ้าง ครับแต่ไม่มากเท่าไหร่ ส่วนถ้ำชา ทรงโบราณ (ที่เก็บใบชา)นี่ เคยเห็นที่ร้าน ลิ่มเมี่ยกี่ ใกล้ๆกับร้าน ลิ้มเม้งกี่ ซอยผดุงด้าว ที่ผมไปซื้อชาผู่เอ๋อร์....อันนี้เป็นกระทู้เกี่ยวกับถ้ำชา http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/07/D6789293/D6789293.html ส่วนอุปกรณ์ที่หาง่ายที่สุดคือจอกชา อันนี้เดินไปเยาวราช ก็จะเจอครับ แผง ลอยทุกมุมถนน จะมีจอกชาขาย ผิดกันที่ราคาถูกแพง จอกชามาตรฐานอยู่ ที่ 15-25 บาท แต่ถ้าเป็นจอกดินเผาด้านนอก เคลือบด้านใน ก็จะแพงกว่า หน่อย ร้านขายเครื่องกังไสทั่วไป ก็จะมีจอกชาจำหน่ายเหมือนกัน ส่วนอุปกรณ์ตัก-คีบ ตาม คคห.# 6 นี่ ผมหานานเหมือนกันกว่าจะเจอ ก็เจอ ที่ร้านหมุยเง็กแหละครับ แต่ก่อนสอบถามดูแล้ว ไม่มีขาย แต่หลังๆก็เอามา ขายครับ ไปซื้อของร้านหมุยเง็ก หากเจออาม่า ต่อรองได้ครับ บางทีแกก็ลด ให้เลย อาม่าเป็นคนคุยสนุกดี ถาดรองไม้ ราคาก็ตกอยู่ 1500 - 2000 บาท แล้วแต่คุณภาพ ส่วนแบบอลูมินัมหรือเแบบ พลาสติก ก็จะย่อมเยาลงมาหน่อย ครับ ป้านชาราคาคร่าวๆ ก็อยู่ที่ 300 - 1800 บาท แล้วแต่ขนาดและคุณภาพครับ นี่เป็นกระทู้เกี่ยวกับ การเลือกป้านชา ที่มีลักษณะที่ดีครับ http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/07/D6765146/D6765146.html ป.ล. เดินเข้าซอยผดุงด้าวทีไร ต้องมีสาวจีน ตัวขาวๆ ใส่สายเดี่ยว กางเกงขาสั้น คอยที่จะสบตากับผมทุกครั้ง มีครั้งหนึ่ง เผลอไปสบตาเข้า หล่อนทักผม ด้วยคำ พูดที่ผมคิดว่าเป็นสำเนียงจีน (ฟังไม่ออก) ไม่รู้ว่าจะมาชวนผมไปไหน ด้วยความ ไร้เดียงสา(ของผม) จึงส่งรอยยิ้ม และรีบเดินออกมาทันที แฮ่ะๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 13:41:55 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 13:38:46 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 13:11:26 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 3 ก.ค. 52 13:07:30 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ^ ^ ^ ร้านหมุยเง็กอยู่ตรงไหนเอาไว้ทีหลัง แต่ซอยผดุงด้าวเนี่ย ไปยังไงหรอ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 14:37:45 จากคุณ : name not found - [ 3 ก.ค. 52 14:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แอบไปเอาถาดนำ้ชาของหม่าม้ามาดูฝีมือการแบกจากเซินเจิ้น ที่ไทยมีขายแบบนี้รึเปล่าคะแล้วมันแพงมั้ย ไม่กล้าเอาของหม่าม้ามาใช้เดียวโดนฆ่า อันนี้ถือว่าสวยมั้ยคะดูม่ายเปนแล้วพวกอุปกรณ์ต่างๆไปซื้อที่เยาวราชมีครบมั้ยคะ แล้วถาดแบบพลาสติกใช้ดีมั้ยคะแพงหรือเปล่า จะได้เก็บตังค์ไปซื้อถูกค่ะ ขอบคุณค่ะ>_< แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 15:33:39 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 15:29:08 จากคุณ : Yukimay (Yukimay) - [ 3 ก.ค. 52 15:28:44 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ทำไมไม่มีใครบอกการชงชาแบบ JAPAN เห็นมีวิธีมากเช่นกันนี่คะ จากคุณ : มามี่ - [ 3 ก.ค. 52 19:05:31 A:84.20.183.177 X: TicketID:221226 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ปรกติเห็นอยู่แต่ในกา เทดื่มอย่างเดียว แถมไม่เคยรู้ว่าคือชาอะไรมั่ง จากคุณ : เอ๊กกี่ - [ 3 ก.ค. 52 20:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบ คุณ Yukimay (จขกท.) แผนที่คร่าวๆ ข้างล่างนี้ เป็นร้านขายใบชา และอุปกรณ์ชาครับ รายละเอียด ของร้าน แนะนำให้ไปเดินดูเองนะครับ เพราะว่าเดี๋ยวหาว่าโฆษณา แฮ่ะๆๆๆ แต่ถ้าจะบอกคร่าวๆ ก็คือ -ร้านหมุยเง็ก เน้น ป้านชา อุปกรณ์ชา ค่อนข้างครบ ถาดน้ำชา มีทั้งแบบไม้ อลูมินัม ที่บอกว่าพลาสติก นี่ผมหมายถึง แบบ เมลามีน คล้ายๆซุปเปอร์แวร์ และขายชาบางตัวที่หา ในเมืองไทยยาก เช่น ปี้หล่อชุน ต้าหงเผ่า อู่หลงไต้หวัน (แล้วแต่จังหวะ บางทีของก็หมด) *เรื่อง ถาดน้ำชานี่ ที่นิยม ซื้อใช้กันในเมืองไทย น่าจะเป็นแบบ อลูมินัม ครับ สีเงินๆ แบบวงกลม ถ้าไม่คิดมาก ใช้ถ้วยเมลามีน(ซุปเปอร์แวร์) รอง ก็ได้ครับ ผมเองก็ไม่มีถาดน้ำชาเป็นกิจลักษณะ ใช้ถาดเมลามีน ที่ซื้อมา จากร้าน ไดโซะ 60 บาท แทนครับไม่ได้ซีเรียสอะไร* -ร้านลิ้มเม้งกี่ อันนี้เป็นร้านขายชาเก่าแก่ ขายชาที่คนรุ่นเก่าๆ นิยมกัน ชาผู่ เอ๋อร์ เกรดใช้ได้ ผมก็ซื้อจากร้านนี้ และก็มีชาอื่นๆ เช่น ทิกวนอิม -ร้านลิ่มเมี่ยกี่ (คนละร้านแต่ชื่อคล้ายกัน) จำหน่ายชาตราสิงห์ม้า และมีป้าน ชาเยอะเหมือนกัน และมีพวก ถ้ำชาทรงโบราณขายด้วยครับ -ร้านใบชาจงหัว อันนี้ไม่เคยเข้าไปนะครับ แค่เคยยืนดูหน้าร้าน ก็ตามชื่อร้าน อ่ะครับ ร้านขายใบชา มีป้านชาบ้างข้างหน้าร้าน -ร้านไชน่ามาร์ท ขายใบชา แบบชั่งเป็นขีดๆ ร้านจะนำใบชา ใส่กระบะปิดฝา ไว้ให้เลือกครับ ชาที่น่าสนใจร้านนี้คือ โค้วเต็งเต้ (ขู่ติงฉา) ชาขมธาตุเย็น แต่สำหรับผมไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่ แล้วแต่คน แต่ขมได้ใจมาก ชงใส่ป้าน แค่ก้านเดียว ขมปี๋ เหมือนมะระยังไงยังงั้น ทั้งๆที่สีน้ำชาก็ออกจะใสมาก *ที่แนะนำ ไม่ใช่ร้านชาทั้งหมดของเยาวราช แต่เป็นร้านที่เคยซื้อ หรือเคย ผ่านหูผ่านตามาครับ ใครมีร้านไหนน่าสนใจก็แนะนำเพิ่มเติมได้* ตอบ คุณ มามี่ เข้าใจว่า ห้องนี้เป็นห้องจึีนศึกษาอะครับ แฮ่ะๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 20:29:19 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 3 ก.ค. 52 20:28:16 ]

ความคิดเห็นที่ 37 บรรยากาศ ถนนผดุงด้าว ขาเข้าจากถนนเจริญกรุง *เครดิตภาพ คุณ laser จากกระทู้ เที่ยวไปกินไป @ ถนนผดุงด้าว * จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 3 ก.ค. 52 20:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แหม....คุณ น้ำค้างหยกเก้าบุปผา ... ใบ้หวย  งวดนี้ออก 369 หรือครับ  อิอิอิ ผมก็เคยดื่ม ขู่ ตีน เอ๊ย..ติง ฉา    โอ๊ย...ขมเป็นมะระจริงๆนั้นแหละ  ทรมานจะตาย กว่าจะหมด  ที่ได้ดื่ม เพราะญาติซื้อมาฝาก ถ้าดื่มตอนชาอุ่นๆ ค่อนข้างร้อน ดูเหมือนจะทรมานน้อยหน่อย  บางทีก็งงๆ ขมซะอย่างนั้น ทำไมเป็นที่ลือชาได้นะ   จิบไปบ่นไป โกรธที่บ้านอีก ทำไมไม่มาช่วยกันดื่มให้มันหมดๆ ซะที   ตอนนี้เหลือแต่กล่องเปล่าแล้ว  เฮ้อ..หมดเคราะห์หมดโศกแล้ว รูปแนบ  --  อย่าวุ่นวายจนไม่มีเวลาพบปะเพื่อนฝูง....มามะ ชนแก้วน้ำชา จากคุณ : Fortunism - [ 3 ก.ค. 52 22:12:58 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อันนี้สำหรับคนที่ยังไม่ได้ดู (เคยแปะไว้กระทู้อื่นแล้ว) จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 4 ก.ค. 52 02:43:31 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ที่คุณ "น้ำค้างหยกเก้าบุปผา" เขียนมานั้นค่อนข้างจะสมบูรณ์นะครับ  ในที่นี้ขอมีส่วนร่วมเสริมเกล็ดอีกเพียงเล็กน้อย -    กรณีที่เป็นชาใบอ่อน  เช่นชาเขียวหรือยอดชา  โดยทั่วไปไม่นิยมชงด้วยน้ำเดือด 100 องศา  ใช้น้ำร้อนเพียงประมาณ 85 - 95 องศาก็พอ  (ตามอุณหภูมิของกระติกต้มน้ำไฟฟ้าทั่วไป)  เนื่องจากน้ำที่ร้อนจัดจะไปทำให้กลิ่นและรสของชาใบอ่อนระเหิดไปเร็ว  และทำให้สูญเสียวิตะมินที่ชาใบสดพึงมี -   นอกจากนี้สำหรับชาใบอ่อนแล้ว  ไม่นิยมการลวกล้างชาและเทน้ำแรกทิ้งครับ  กล่าวคือชงน้ำแรกก็ดื่มได้เลย  เนื่องจากกรรมวิธีการอบชาแตกต่างจากชาใบแก่  โดยการ "นวด คลึง และนาบ" (ไม่ใช่อบอาบนวดนะครับ...อย่าฟุ้งซ่าน)  ด้วยมือเบา ๆ บนกะทะภาชนะทองเหลืองที่ตั้งไฟอ่อนจนชาแห้ง  (เช่นชาหลงจิ่น เป็นต้น)  แตกต่างจากชาใบแก่ที่  (อาจจะ) ยังมีกรรมวิธีแบบพื้นบ้านที่ตากบนลานตากชาเหมือนลานตากข้าว  ชาใบอ่อนจึงปลอดฝุ่นผงสิ่งสกปรกเจือปน  เป็นเหตุให้ไม่จำเป็นต้องเทน้ำแรกทิ้งครับ  (นอกเหนือจากเหตุผลที่ว่าชาใบอ่อนรสชาติจะซึมออกมาเร็วมาก  หากเทน้ำแรกทิ้งก็เสียของบานเลยครับ) -  อีกเกล็ดความรู้เกี่ยวกับชาใบอ่อนคือ  ชาใบอ่อนจะมีปริมาณของเทนนิน และกาแฟอีน ต่ำกว่าชาใบแก่  ทำให้การชงดื่มสามารถแช่ใบชาไว้ตลอดเวลาของการดื่ม  ไม่จำเป็นต้องเทน้ำแยกจากใบชาเหมือนกรณีของชาใบแก่  ดังนั้นชาที่ชงกับถ้วย  "ก้ายหว่าน"  หากเป็นชาใบอ่อนจะดีต่อสุขภาพมากกว่าชาใบแก่ครับ  (แต่ไม่ห้ามถ้าอยากโด๊ปกาแฟอีนก็เชิญแช่ชาใบแก่ได้เลย  ดื่มแล้วตาค้างจะหาว่าไม่เตือน) -   กรณีของการราดป้านน้ำชาด้วยน้ำเดือดในขั้นตอนการชงและแช่ชานั้น นอกจากจะเพื่อรักษาอุณหภูมิของน้ำในป้านชาให้เดือดจัดแล้ว  (อย่าลืมว่าประเทศจีนอากาศหนาวเย็นกว่าบ้านเรามาก  โดยเฉพาะหน้าหนาว  หากไม่อุ่นถ้วยและป้านชาก่อนชง  มีหวังน้ำที่รินลงไปจะลดอุณหภูมิไปมาก  จนใบชาไม่อาจละลายรสชาติออกมาได้เต็มที่)   เขามีเคล็ดลับอีกอย่างคือ  ให้จับเวลาการแช่ชาเท่ากับเวลาที่น้ำบนป้านน้ำชาแห้งสนิทพอดี  (ราว 2 - 3 นาที)  ซึ่งกรรมวิธีนี้จะใช้ได้เฉพาะป้านชาที่เป็นดินเผาเท่านั้น  เพราะหากเป็นเซรามิก  เมลามิน  หรือภาชนะอื่น  วิธีนี้จะใช้ไม่ได้  เพราะเวลาในการที่น้ำที่ป้านชาจะแห้งจะนานกว่ามาก -   ด้วยเคล็ดลับข้างต้นนี่เอง  เราจะพบว่ามีการนำตุ๊กตาดินเผาตัวแดง ๆ ไม่ว่าจะเป็นแป๊ะยิ้ม  (พระสังคจาย) มาตั้งข้าง ๆ ป้านน้ำชาแล้วรดน้ำร้อนใส่เวลาชงชา  ด้วยวัตถุประสงค์เดียวกันคือการจับเวลาในการแช่ชานั่นเองครับ  ต่อมาไอ้เจ้าตุ๊กตาพวกนี้ก็มีการพัฒนาลูกเล่น  โดยใช้หลักการขยายตัวของอากาศเมื่อโดนน้ำร้อน  และหดตัวเมื่อโดนน้ำเย็น  มาทำเป็นตุ๊กตาชิ้งฉ่องให้เป็นที่เพลินตาด้วย โดยเอาตุ๊กตาดินเผากลวงในที่มีการเจาะรูปตรง "จุ๊จู๋"  พอราดน้ำร้อนใส่จนร้อนและแห้งภายนอกแล้วเอาไปแช่ในน้ำธรรมดา  อากาศที่หดตัวก็จะดูดน้ำเข้าไปในตุ๊กตา  ทีนี้พอเอามาตั้งแล้วราดด้วยน้ำเดือดอีกที  มันก็จะ "ฉี่"  ออกมาเป็นเส้นยาวตามกำลังแรงดันน่ะครับ  (น่าเสียดายที่ผมเคยซื้อเจ้าตุ๊กตาชิ้งฉ่องนี้มาจากแถบ "ซิเจียง"  แล้วเอาไปฝากเพื่อนซะหมด  ไม่งั้นจะโพ๊สรูปมาให้ดูฤทธิเดชการพ่น "ฉี่"  ของมัน -   ป้านชานั้นนิยมใช้ภาชนะดินเผา และไม่เคลือบผิว  เพราะดินเผามีรูพรุนระบายอากาศ  และสามารถดูดซับเอากลิ่นรสละมุนของใบชาไว้ในเนื้อดินสะสมมากขึ้นเรื่อย ๆ   แบบว่ายิ่งชงนานวันชาที่ชงก็ยิ่งรสละมุนมากขึ้น  ถึงขนาดเซียนชงชาบางรายถูกขโมยใบชายังไม่เสียดายเท่าถูกขโมยป้านชา -  นอกจากเรื่องของภาชนะแล้ว  ความจริงยังมีเรื่องของแหล่งน้ำด้วยนะครับ  โดยมีการจัดเกรดตาน้ำผุดบ่อน้ำแร่ที่เหมาะกับการชงชา  จนเป็นแหล่งน้ำชงชาที่มีชื่อเสียงกระจายทั่วประเทศจีน  แบบเดียวกับการจัดเกรดของแหล่งปลูกองุ่นในประเทศฝรั่งเศส  ที่เหมาะกับการผลิตไวน์  และบรั่นดีชั้นดีของโลกทีเดียว  แต่เนื่องจากผมเองยังไม่มีข้อมูลที่สมบูรณ์ในเรื่องนี้พอ  จึงขอผ่านไปให้ผู้รู้เรื่องนี้นำข้อมูลมาแลกเปลี่ยนด้วยครับ -   สุดท้ายครับ  ทำเนียมของการชงชานั้น  มีทำเนียมเกี่ยวกับเจ้าบ้านและแขกอย่างหนึ่งที่พึงจำครับ  กล่าวคือการที่เจ้าบ้านรินชาให้แขกนั้น  การรินให้ครั้งที่หนึ่งและสอง  เจ้าบ้านจะรินให้  แต่พอถึงการรินครั้งที่สาม  แขกต้องรินเองครับ  เพราะหากเจ้าบ้านเป็นฝ่ายริน  จะเท่ากับเป็นการบอกใบ้ว่า  "เฮ้ย  เอ็งกลับบ้านได้แล้ว  มานั่งจุ้มปุ๊กซดชาฟรีบ้านอั๊วอยู่ได้  ไม่มีบ้านช่องจะกลับหรือยังไงฟะ"  และพอแขนรินในรอบที่สามแล้ว  รอบที่สี่  หรือห้า  ก่อนจะเปลี่ยนใบชานั้น เจ้าบ้านสามารถรินให้แขกต่อครับ -   อ้อ  แถมอีกนิดครับ  เวลาเจ้าบ้านรินชาให้  (ดูในคลิ๊บข้างบนจะเห็น)  แขกจะใช้ปลายนิ้วเคาะเบา ๆ เป็นการแสดงความขอบคุณ  ไอ้เรื่องนี้มีที่มาครับ กล่าวคือมีฮ่องเต้บางพระองค์  (ใครจำได้ช่วยบอกที)  เคยพาบริวารออกตรวจราชการในชุดสามัญชน (หรือบางทีก็หนีเที่ยวนั่นแหล่ะ)  เพื่อให้กลมกลืนกับชาวบ้าน  บางครั้งเวลาทานน้ำชาที่โรงเตี๊ยม  ฮ่องเต้จะเป็นฝ่ายรินชาให้บริวาร  ครั้นบริวารจะก้มกราบคำนับกล่าว "ขอบพระทัยฝ่าบาท"  แผนหนีเที่ยวที่ไม่อยากให้เอิกเกริก็พังพอดี  จึงมีการตกลงกันว่า  ขอคำนับขอบพระทัยด้วยนิ้วแทน  จึงเป็นที่มาของทำเนียมการเคาะโต๊ะอย่างที่เห็นครับผม แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 12:34:26 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 11:40:17 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 11:32:05 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 11:30:33 จากคุณ : ม. ประภา - [ 4 ก.ค. 52 11:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 41 โอ้...ขอบคุณ คุณ ม. ประภา ที่มาช่วยเสริมข้อมูลครับ ได้ความรู้อีกหลายเรื่องเลย เช่น การชงชาใบอ่อน หรือ เรื่องการรินน้ำชา รอบที่ 3 ต้องให้แขกรินเอง อันนี้เป็นข้อมูลใหม่จริงๆ อันที่จริงก็เคยได้ยินมาเหมือนกันว่า  "ชารอบแรก ต้อนรับ , ชารอบสอง สนทนาพาที , ชารอบสาม ส่งแขก" ขอเสริม ที่คุณ ม. ประภา ได้กรุณาให้ข้อมูล เรื่องของ การเคาะโต๊ะแสดงการขอบคุณ นั้นเริ่มต้นเกิดขึ้น สมัยราชวงศ์ชิง (1644-1911) เรื่องราวก็มีอยู่ว่า จักรพรรดิ์เฉียนหลง ซึ่งเป็นผู้โปรดปราน ในการเสวย สุธารสชาเป็นอย่างมาก ได้ปลอมพระองค์ พร้อมด้วยผู้ติดตาม ออกท่องเที่ยวไปในดินแดนเจียงหนาน และครั้งเดินทางมาถึง ซูโจว ก็ได้เข้าไปแวะพักที่ร้านน้ำชาแห่งหนึ่ง เพื่อผ่อนคลาย อาการเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง แต่ด้วยความที่ว่า ร้านนำชาร้านนั้น มีลูกค้ามาใช้บริการมาก จึงทำให้เสี่ยวเอ้อ บริการไม่ทันใจ พอเสี่ยวเอ้อ ยกกาน้ำชามาให้ เฉียนหลงฮ่องเต้ ก็เลยรับมาและรินเองเสียเลย นอกจากรินใส่จอกตัวเองแล้ว ยังรินใส่จอกให้ขุนนางผู้ติดตาม ขุนนางผู้ติดตามที่ร่วมโต๊ะด้วย ก็เกิดอาการตกใจสิคราวนี้ เพราะว่ามันผิดธรรมเนียม จะมาให้ฮ่องเต้ยกน้ำชาให้ตัวเอง ครั้นจะนั่งลงคุกเข่าโขกศรีษะ ก็กลัวว่าฐานะของฮ่องเต้จะถูกเปิดเผย ได้แต่มองหน้ากันลึกลัก และในที่สุดมีขุนนางคนหนึ่ง แสดงปฏิภาน โดยการยื่นมือขวาไปข้างหน้า คว่ำมือลงบนพื้นโต๊ะ งอนิ้วชี้และนิ้วกลาง ที่โต๊ะเสมือนเป็นการถวายบังคม ขุนนางคนอื่นๆ เห็นว่าเข้าที จึงได้ทำตามกัน และรับจอกชาจากฮ่องเต้ ฮ่องเต้เฉียนหลงรู้สึกพอพระทัยอย่างมาก ในปฏิภานของขุนนางผู้นี้ จนในที่สุด การงอนิ้วชี้และนิ้วกลาง บนโต๊ะก็พัฒนามาเป็นการเคาะโต๊ะแสดงความขอบคุณในที่สุด ส่วนแหล่งน้ำชงชา ฮ่องเต้เฉียนหลง ก็ได้สรุปถึงแหล่งน้ำคุณภาพที่ใช้ชงชาไว้ 3 แหล่งกล่าวคือ - อวี้ฉวน ที่ปักกิ่ง - จินซานซื่อฉวน ที่เจิ้นเจียง - อู๋สีฮุ่ยฉวน เฉียนหลงถือว่า น้ำจากทั้งสามแหล่ง เป็นน้ำรสเลิศแห่งแผ่นดิน ไม่อาจหาน้ำจากแหล่งใดมาเทียบเทียมได้ *ข้อมูลจาก - รวยรินกลิ่นชา* แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 17:18:50 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 16:55:35 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 16:54:18 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 16:51:59 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 4 ก.ค. 52 16:50:23 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ติดตามอ่านด้วยความเพลิดเพลิน ทำให้รู้เรื่องเกี่ยวกับการชงชาเพิ่มขึ้นเยอะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : w_panda - [ 4 ก.ค. 52 17:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เข้ามาจิบชา ความรู้เพียบเลย จากคุณ : DarkChoc - [ 4 ก.ค. 52 19:57:47 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณขอรับ จากคุณ : ทอถักจักรวาล - [ 4 ก.ค. 52 20:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามานั่งชมการชงชาด้วยคนครับ เก็บความรู้ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : เด็กท้ายวัง - [ 4 ก.ค. 52 23:15:51 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมากนะคะคุณน้ำค้างหยกเก้าบุปผา อยากแจกกิฟให้เหมือนกันค่ะ รับน้ำชาสักจอกไหมคะ อิอิ เอ่อแล้วถ้วยชาแบบความเห็น สิบสอง ชงอย่างไรคะ  หรือว่าเหมือนกัน รสชาติชาแตกต่างกันหรือเปล่าคะ ความแตกต่างระหว่างการใช้ถ้วยชาแบบนี้กับแบบจอกชาล่ะคะ บ้านเราไม่มีใครชงชาเป็น มั้งนะคะ เรารับหน้าที่ชงชาให้เจ้าที่ที่บ้าน เราก็ชงมั่วอ่ะ เอาใบชาใส่กา แล้วก็เอาน้ำร้อนเท กากชาก็แช่อยู่ในนั้น อย่างนี้ก็ไม่ถูกใช่ไหมคะ วันหลังจะชงดีๆให้เจ้าที่เลยค่ะ อ้อ เรากับแม่ก็ขัดกันมันเลย เห็นคราบแล้วก็ต้องขัดๆๆเพราะว่าเรานึกว่าไม่งั้นถวายของไม่สะอาดให้เจ้าที่  ซะงั้นเลยเรา ขอบคุณนะคะ เป็นกระทู้ที่อยากถามมานานแล้ว จากคุณ : ploy_angjoe - [ 5 ก.ค. 52 05:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณคุณ ม. ประภาที่ให้ความรู้เพิ่มด้วยนะคะ เหล่าซือFortunismคะ แล้วทำไมต้องไปทนดื่มชาขมๆด้วยล่ะคะ ดื่มจนหมดเดี๋ยวคนที่บ้านก็นึกว่าชอบหรอก ขู่ ตีน เอ๊ย..ติง ฉา มุกอะไรอ่ะคะ หนูงง ช่วยไขความกระจ่างทีค่ะ เอ่อ  แล้วถ้าอยากจะดื่มชา แต่ว่าไม่ต้องทางการแบบนี้นี่ไม่ได้เลยใช่ไหมคะ พอดีอยู่หอ ค่อนข้างลำบากนิดนึง ความจริงข้ออ้างมากกว่า อยากดื่มนะคะ ไว้แวะไปบ้านใครสักคนในนี้ดีกว่า อิอิ ไม่เห็นมีใครพูดถึงข้อดี ข้อเสียของการดื่มชาเลย แตกกระทู้ดีไหมคะ :) จากคุณ : ploy_angjoe - [ 5 ก.ค. 52 05:57:34 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อรุณสวัสดิ์ครับ คุณ ploy_angjoe  ขอแบ่งปันข้อมูลดังนี้ครับ ถ้วยชา ตาม คคห.#12 นั้น เรียกว่า "ก้ายหว่าน" ครับสามารถใช้ชงชาตามวิธีการและขั้นตอนเดียวกันกับการใช้ ป้าน แต่หากต้องการความสะดวก ก็สามารถใส่ชา เติมน้ำร้อน แล้วทานได้ทันทีครับ (โดยเฉพาะชาใบอ่อน แบบที่คุณ ม. ประภา ได้กรุณาให้ข้อมูล ตาม คคห.#40 ครับ) ไม่ทราบว่า คุณ ploy_angjoe เปิดดูคลิปจาก Youtube ใน คคห.#39 ได้หรือเปล่าครับ ในคลิป VDO ตาม คคห.#39 จะแสดงการชงชา ทั้งแบบใช้ "ป้านชา" และแบบใช้ "ก้ายหว่าน" ชง ลองเปิดดูได้ครับ กาใบใหญ่ ใช้ชงชา ที่บ้านของ คุณ ploy_angjoe รวมถึงที่บ้านของ ชาวจีนทั่วไปนั้น เราเรียกว่า "เถิงหู" ครับ เป็นกาแบบเดียวกันกับที่ เราเห็นพระชงชาฉันในวัด "เถิงหู" จะเป็นการชงชา ไว้เพื่อรินดื่มดับกระหาย ไม่ได้ให้ความสำคัญในการละเลียดรสชา และไม่ได้ให้ความสำคัญกับ แขกที่จะมาดื่ม เรียกว่า ใครใคร่ดื่มก็รินดื่ม ไม่มีพิธีรีตรอง เป็นการชงไว้ทานต่างน้ำครับ ซึ่งก็ถือว่าไม่ผิดกติกาอะไร แต่หากจะชงชาที่มีคุณภาพดีขึ้นมาอีกหน่อย ดื่มเพื่อละเลียดรสชาติ ก็ชงแบบที่ได้กล่าวมาแล้ว ตาม คคห. ต้นๆครับ การชงแบบนี้ จะให้ความสำคัญกับใบชา น้ำที่ใช้ชงชา อุปกรณ์ชงชา และที่สำคัญที่สุด ผู้ที่ล้อมวงดื่มชาด้วยกัน อันนี้จะมีพิธีรีตรองหน่อย ครับ ป้านชาจะไม่นิยมล้างกันบ่อยๆครับ เพราะถือว่า ยิ่งมีคราบ ยิ่งขลัง แฮ่ะๆๆๆ จะใช้แค่น้ำร้อนลวกด้านใน สำหรับด้านนอก ก็ใช้ใบชาที่เราเปลี่ยนออก ขัดถู เท่านี้ก็เรียบร้อย เรื่องคราบชานี่ต้องคุยกันยาว บางทีพ่อค้าหัวใส ซื้อป้านชาใหม่ มาแล้วย้อมป้านด้วยกีวี่ (ไม่ใช่น้ำกีวี่ แต่เป็นกีวี่ ยาขัดรองเท้า) หลอกขายว่าเป็นของเก่า พวกที่ บ้าป้านชาเก่า ชอบของเก่า ซื้อมาก็จะได้ดื่มชา ผสมยาขัดรองเท้า อิอิ สุดท้าย ชาเป็นเครื่องดื่มสามัญของมนุษย์ปุถุชน ครับ ของสะสมถ้าเล่นกันจริงๆ แบบ Top ๆ นี่ราคารวม คงจะสร้างบ้านขนาดย่อมๆได้ ป้านชาบางใบ ที่ปั้นด้วยช่างผู้มีชื่อเสียง(และหากช่างปั้นผู้นั้นตายไปแล้ว) ก็ประมูลกัน หลายๆแสน เลยทีเดียว และ ชาบางตัว บางชนิด ก็แพงเกินกว่าจะซื้อหา เพราะชาบางชนิด ราคา 20,000 บาท ยังได้ไม่ถึงหนึ่งกำมือ ดังนั้นหากเราจะดื่มชา ก็ต้องรู้จักประมาณตนเองครับ ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน แค่นี้ก็ถือว่า มีรสนิยมแล้ว ดีกว่าพวกที่บ้าๆ เล่นของแพงอย่างเดียว โดยไม่คำนึงถึงปรัชญา ในการใช้ชีวิต พวกนี้ต่อให้ดื่มชาถ้วยละเป็นหมื่นก็เสียของเปล่า.....ขอให้มีความสุขกับการดื่มชาครับ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 5 ก.ค. 52 06:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 49 มุขของ เหล่าซือ Fortunism  ที่พูดถึงคือชาชื่อ ขู่ติ่ง (จีนกลาง-"ขู่ติงฉา" , แต้จิ๋ว-"โควเต็งเต้") เป็นชามวนใบ ประเภทชาเขียวก้านอ่อน เชื่อกันว่า ดีต่อตับ แต่รสชาติของมันนั้น ขมมาก จะบอกว่าขมลงตับเลย ก็กระไรอยู่ ชาขู่ติง จะขมแบบมะระ คือขมธาตุเย็น ไม่ได้ขมชุ่มคอแบบชาทั่วไปครับ ลักษณะ เป็นแบบในรูป ชง 1 ก้านต้องโยนลงไปชงในกาใบใหญ่ๆ ถ้าเป็น ป้านใบเล็ก หักเอาแค่ 1/3 ของก้าน ก็ขมลงตับแล้ว แฮ่ะๆๆๆ ส่วนเรื่อง โทษ กับประโยชน์ ของชานี่ขอติดไว้ก่อน ง่วงมาก นี่เป็นรูป ขู่ติงฉา เอาไว้หลอกหลอน เหล่าซือ Fortunism แฮ่ะๆๆ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 5 ก.ค. 52 07:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอเพิ่มเติมเรื่องชา "ขู่ติง" ครับ  ผมเคยไปซื้อเมื่อครั้งทริ๊ปไปเที่ยว "กุ้ยหลิน"  ไปร้านชาร้านใหญ่ร้านหนึ่งชื่อร้าน "จงกว๋อกุ้ยหลินหมิงฝางกว๋อยี่ก๋วน" ซึ่งเขาบอกว่าเป็นตัวแทนจำหน่ายใบชาจากแถบกวางสี  ที่นี่เขาสาธิตการชงชา  และให้ชิมเจ้า "ขู่ติง"  หรืออีกชื่อหนึ่งเขาเรียก  "อี้เจินจิน"  แปลว่า "หนึ่งเข็มทอง"  ซึ่งเห็นนักท่องเที่ยวหลายคน (ที่ไม่ใช่คอชา) จะขมจนหลับตาปี๋  โดยเฉพาะฝรั่งอาจถึงขั้นสำลักหรือแอบบ้วนเลยทีเดียว ทั้งที่ตอนชงเขาใช้ก้านเดียวเท่านั้น  ใส่ในกาแก้ว  และชงด้วยน้ำร้อนไม่ถึงเดือด  ตามหลักการชงชาใบอ่อนครับ  จากนั้นเราจะเห็นหนึ่งก้านที่ม้วนตัวอยู่นั้น  ค่อย ๆ คลี่ออกมาเป็นก้านและกลีบใบที่สมบูญของส่วนยอดชาอย่างสวยงาม  ส่วนน้ำชาที่ละลายออกมาจะออกสีใส ๆ เหลืองทองอ่อน ๆ  โดยมีกลิ่นคล้ายกระดาษตำราเก่า ๆ โชยออกมาเล็กน้อย  (ชานี้ไม่ได้เน้นกลิ่นสัมผัสทางจมูกครับ  แต่กลิ่นหอมจะระเหยขึ้นจากลำคอเวลาดื่มเข้าไปแล้ว) แต่ไอ้ความขมของหนึ่งเข็มทองนี่แหล่ะ  ที่อุดมคุณค่าหนักหนา  เนื่องจากมันมีสรรพคุณบำรุงอวัยวะภายในโดยเฉพะตับและไต  มีส่วนช่วยขับสารพิษ  และลดน้ำตาลในกระแสเลือด ความโดดเด่นของเจ้า"หนึ่งเข็มทอง" นี้  มันอยู่ที่รสชาติในลำคอครับ  สำหรับคอชาจริง ๆ แล้ว  รสสัมผัสที่ได้จากการดื่มชานี้เข้าไป  จะมีครบทั้ง 5 รส  กล่าวคือ  แรกดื่ม "ขม"  ตามด้วย  "ฝาด"  จากนั้นรส  "หวาน"  จะปรากฎที่โคนลิ้น ตามด้วย"กลิ่นหอม" ที่พวยขึ้นจากลำคอ  และ สุดท้ายเป็นรสชาติที่ชาวจีนเรียกว่า "กลมกล่อม" ติดปากติดคอไปพักใหญ่ที่เดียว สนนราคา (เมื่อ 7 ปีก่อน)  ราคากระป๋องละ 148 หยวน  (ประมาณ 750 บาท)  กะน้ำหนักเนื้อชาประมาณ 150 กรัม  (ราว ๆ 1,000  ก้านเห็นจะได้)  แต่เชื่อว่าราคาตามท้องตลาดทั่วไป  ที่ไม่อยู่ในแหล่งท่องเที่ยว และเกรดปานกลางลงอาจจะถูกกว่านี้  เพียงแต่งวดนั้นผมไม่มีเวลาตระเวนหา  และเพิ่มรู้จักไอ้ชาตัวนี้ตอนนั้นเอง นอกจากบรรดาชาหลัก ๆ แล้ว  ชาวจีนยังนิยมดื่มชาบุปผาหรือดอกไม้อบแห้งผสมชาครับ  ซึ่งไอ้ดอกไม้ผสมชาพวกนี้จะต้องมีกรรมวิธีผลิตขึ้นมาโดยเฉพาะ  ที่สำคัญจะต้องไม่ใช้สารเคมีโดยเฉพาะยาฆ่าแมลง  ไม่ใช่สุ่มสี่สุ่มห้าไปเอาดอกไม้ในตลาดมาตากแห้งชงนะครับ  กิน ๆ ไปพิษสารตะกั่วสะสมตัวเหลืองจะมาโทษกันทีหลังไม่ได้ ส่วนดอกไม้ที่เป็นที่นิยมก็จะเป็นดอกไม้ให้กลิ่นหอมทั่ว ๆ ไปที่หาได้ง่ายครับ  อย่างดอกมะลิ  ที่คนไทยเราคุ้นเคย  ดอกกุหลาบ  ดอกเก๊กฮวย (เบญจมาศ)  ไปจนถึงดอกไม้ประจำท้องถิ่น  อย่างกุ้ยฮวย (มีมากที่กุ้ยหลิน)  ตลอดจนล่าสุดผมไปลองเอาดอก "คาโมมาย" อบแห้งของโครงการหลวง  ห่อละ 60 บาท  น้ำหนักราว ๆ ขีดกว่า ๆ  ไปชงผสมพร้อมกับใบชา  ก็ได้รสหอมกลมกล่อมจะมีประโยชน์ทางอะโรเมติก  ผ่อนคลายความตึงเครีดอย่างดีครับ สำหรับชาที่เอาดอกไม้ไปผสมนั้น  ขอแนะนำว่าเป็นชาที่เราคุ้นเคยชงดื่มอยู่ประจำ  เพื่อจำแนกกลิ่นดอกไม้ที่เพิ่มขึ้นมา  โดยส่วนตัวชอบใช้ชา "ทิกวนอิม" เป็นหลัก  ผสมดอกไม้ชงพร้อมกัน  ดื่มสดชื่นดีครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 12:25:24 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 12:21:07 จากคุณ : ม. ประภา - [ 5 ก.ค. 52 12:18:47 ]

ความคิดเห็นที่ 51 พูดถึงดอก "กุ้ยฮวา" นี่ ชื่อไทยของมันคือ "หอมหมื่นลี้" ฟังชื่อไทยของมันแล้ว รู้สึกจักจี๋พิกล ชวนให้คิดเป็นอย่างอื่น แฮ่ะๆๆๆๆ ไร่ชา ในเมืองไทยนิยมนำมาผสม กับชาอู่หลง เป็นชาอู่หลงหอมหมื่นลี้ อันที่จริง ขู่ติงฉา นี่จะว่าหวานก็หวานนะครับ แต่ต้องหลังดื่มไปสักพัก จะรู้สึก หวานๆ ในลำคอ ทานเป็นเครื่องดื่มบำรุงสุขภาพน่าจะดี แต่ว่าส่วนตัวผมคิดว่า ดูไม่เข้ากันกับเอามาดื่มกับอาหาร หรือ ขนม แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 13:09:46 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 13:08:07 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 5 ก.ค. 52 13:04:43 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ได้ความรู้ดีมากๆเลยครับ เคยเห็นชาที่ขายกันเป็นแผ่นๆ ก้อนๆ ไม่ทราบว่าเป็นชาอะไรครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 14:05:48 จากคุณ : HWalker - [ 5 ก.ค. 52 14:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คุณ HWalker ขอแบ่งปันข้อมูลดังต่อไปนี้ครับ ชาที่เป็น ก้อน หรือแผ่นๆ เรียกว่าชา "ผู่เอ๋อร์" ครับ เป็นชาอัดแท่ง มีต้นกำเนิดมาจากชาป่า ซึ่งถ้าหากเป็นชาป่าจริงๆ ราคาจะแพงมาก เพราะว่าเก็บจากต้นชาตามธรรมชาติ ไม่ใช่ต้นชาที่ปลูกขึ้น แต่สมัยนี้ มีการทำเป็นอุตสาหกรรมชา ก็ต้องปลูกเป็นไร่ชาล่ะครับ เก็บจาก ป่าอย่างเดียวคงไม่เพียงพอต่อความต้องการ ชาผู่เอ๋อร์ มีแหล่งเพาะปลูกใหญ่อยู่ที่ "เขตปกครองตนเองชนชาติไท สิบสองปันนา , มณฑลหยุนหนาน(Xishuangbanna Autonomous Region of Tai Ethnic Groups , Yunnan)  " สมัยก่อน เวลาทำแล้วก็จะห่อกระดาษฟาง เป็นก้อนๆ แพ็คขึ้นหลังม้า แล้วเดินทางออกไปขาย ลักษณะ packaging แบบดั้งเดิมก็จะเป็นแบบในรูปข้างล่างนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 21:29:40 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 5 ก.ค. 52 15:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 54 และหลังจากรัฐบาลจีน ประชาสัมพันธ์ นำชาตัวนี้มาทำตลาด จากที่แต่ก่อน ชาผู่เอ๋อร์ ออกจะเป็นชา ที่ผู้สูงอายุดื่มกัน แต่หลังๆ คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ ก็หันมานิยม ดื่มชาตัวนี้กันมาก จึงทำให้มีการพัฒนา packaging กันขนานใหญ่ โดยเฉพาะ บริษัท ชาที่เกิดใหม่ๆ จะเน้นเรื่อง packaging มาก เพราะ บริษัทเก่าแก่ ครองส่วนแบ่งการตลาดใหญ่ อยู่ สมัยนี้เราจึงได้เห็น ชาผู่เอ๋อร์ มี packaging ที่รูปลักษณ์สวยงาม น่าซื้อ (แต่รสชาติจะสู้แบบดั้งเดิมได้หรือเปล่านั้นไม่รู้่) บางบริษัท ก็พยายามเพิ่มมูลค่าของชา โดยการทำใบรับรอง ใส่ไปพร้อมกับ packaging ด้วย ประมาณว่า ของเฮียแกนี่ เป็นผู่เอ๋อร์ แท้ๆนะ ไม่ได้ ไก่กา เอาชาคุณภาพต่ำย้อมแมว มาขายให้ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 02:32:34 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 5 ก.ค. 52 15:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 55 โดยทั่วๆไปแล้ว ชาผู่เอ๋อร์ จะมีอยู่สองแบบ ดังต่อไปนี้ครับ แบบดิบ (Raw tea) แบบนี้เป็นแบบดั้งเดิมเลยครับ ปกติผู้ซื้อ ก็จะซื้อเก็บไว้นานๆ เช่นซื้อเก็บไว้ 7 ปี แล้วค่อยเอาออกมากิน และช่วงระยะเวลาในการเก็บดังกล่าว ชา(ที่เห็นในภาพ ออกสีเขียว) ก็จะเริ่ม สีเข้มขึ้น นั่นเป็นการสุกเอง ตามธรรมชาติครับ บางคนเก็บไว้ตั้งแต่รุ่นปู่ คนซื้อตายไปแล้ว หลานถึงจะเอามาชงกิน แฮ่ะๆๆ แบบสุก (Ripened tea) เข้าใจว่า แบบนี้มีขึ้นมาสมัยหลัง เพราะว่า มันไม่ทันใจโจ๋ ซื้อมาแล้วต้องเก็บนี่ ทรมานใจ กว่าจะได้กิน คนซื้อก็แก่หงำเงือก ก็เลยมีการนำชาไปเข้า ห้องควบคุมอุณหภูมิ ถ้าจะพูดง่ายๆก็คือ บ่มให้มันสุก แบบนี้หล่ะ ทันใจโจ๋แน่นอน ซื้อมาแล้วไม่ต้องเก็บ ได้ชงกินเลย แต่บางคนที่อนุรักษ์นิยมหน่อย ก็ซื้อ "แบบดิบ" มาเก็บไว้ ประมาณว่า เฮียแก จะภูมิใจมาก ถ้าได้เก็บเอง บ่มเอง ว่างั้นเถอะ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 15:39:18 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 15:38:34 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 15:36:12 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 5 ก.ค. 52 15:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ปาด.. อยากให้กีฟจังครับ จากคุณ : แห้วกับใบบัวบก - [ 5 ก.ค. 52 22:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ วันหยุดได้ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ เมื่อกี้คุยกับคนจีน เขาบอกว่าการทานทุกวันทำให้ตัวดำได้ โอ้จริงหรือนี่ ไม่เคยได้ยินมาก่อน ได้ยินแต่ทำให้ฟันเหลือง เข้ามาปูเสื่อนอนรอดูต่อนะคะ คุณน้ำค้างได้อมยิ้มเมื่อไร จะแจกกิฟให้นะคะ ตอบคำถามเร็วมากจริงๆ จากคุณ : ploy_angjoe - [ 5 ก.ค. 52 23:32:08 ]

ความคิดเห็นที่ 58 คุณ น้ำค้างหยกเก้าบุปผา ขอถามต่อหน่อยครับ ชาผู่เอ๋อร์ สามารถชงได้กี่ครั้งครับ เคยเห็นญาติชงได้สิบกว่ารอบ และปริมาณทีทใช้แต่ละครังขนาดไหน (ว่าง่ายๆคือถาม วิธีชงงาผู่เอ๋อร์) จากคุณ : HWalker - [ 5 ก.ค. 52 23:56:45 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คุณ ploy_angjoe ครับ วันหยุดนี้ผมไม่ได้ไปไหนครับ อยู่บ้านนั่งจิบชา ตามประสาคนไม่ค่อยมีตังค์ แฮ่ะๆๆๆ คุณ HWalker ครับ คำถามเรื่องการเติมน้ำนี่ ถือว่าเป็นคำถาม คลาสสิค เลยนะครับ ตอนแรกก็ยังคิดว่าความรู้ที่ผมมีอาจจะตื้นเขิน จนไม่กล้าตอบ เรื่องการเติมน้ำ เท่าที่ทราบมา ต้องถือว่า เป็นรสนิยมของแต่ละคนครับ บางคนชื่นชอบดื่มชาแบบเข้มข้น บางคนชอบแบบเบาบาง จิบได้เรื่อยๆ แต่หากจะพูดถึงชาผู่เอ๋อร์ การเติมน้ำสิบรอบนี่ถือเป็นเรื่องปกติลยก็ว่าได้ อันเนื่องมาจาก ชาผู่เอ๋อร์ แบบสุก (Ripened tea) หรือ แบบดิบ(Raw tea)"ที่เก่าเก็บ" กล่าวคือ สีของใบชาเปลี่ยนเป็นน้ำตาลเข้มแล้ว เวลาชงน้ำชาที่ได้จะมีสีเข้มมาก ดังนั้นจึงเติมน้ำได้หลายรอบกว่าชาทั่วไป การเติมน้ำรอบที่สาม เป็นต้นไปควรเพิ่มระยะเวลาการแช่น้ำชาในป้านออกไปอีกสักหน่อย และเมื่อเติมน้ำรอบที่สิบแล้ว สีของน้ำชาอาจจะจางลงมาก บางคนอาจจะถือโอกาสเปลี่ยนใบชาใหม่ แต่บางคนอาจจะเติมน้ำได้เรื่อยไป แล้วแต่รสนิยมของแต่ละบุคคล (ถ้าพูดตามประสาชาวบ้านก็คือ แล้วแต่ความขี้เหนียวของใครของมัน แฮ่ะๆๆๆ) สำหรับการใส่ใบชา ในการชงแต่ละครั้งนั้น ตามความนิยมทั่วไป จะดูที่การ คลี่ตัวของใบชา หากชาประเภทที่ว่า โดนน้ำร้อนแล้ว คลี่ตัวออกมามาก อันนี้ก็ใส่น้อยหน่อย เช่น ชาอู่หลง ประเภทที่คลึงเป็นเม็ดเล็กๆ เวลาถูกน้ำร้อนแล้วชาจะคลี่ตัวมาก จึงนิยมใส่ใบชา ประมาณ 1 ใน 4 ของป้านชา เพราะหากใส่มากไป เมื่อใบชาคลี่บานเต็มป้าน จะไม่สามารถขับ สี กลิ่น รส ออกมาได้ และป้านชาที่ใช้ชงชาอู่หลง ควรเลือกป้านแบบที่มีพื้นที่ให้ใบชาขยายตัวด้วย สำหรับชาผู่เอ๋อร์นั้น เป็นชาที่เมื่อถูกน้ำร้อนแล้ว จะไม่ค่อยคลี่ตัวเท่าใดนัก จึงใส่ใบชาได้มากกว่า ชาประเภทนี้ ผมเห็นว่า ใส่ประมาณ 1 ใน 3 ของป้านชาก็กำลังดี เศษเล็กๆ ของชาผู่เอ๋อร์ เมื่อหักออกมาจากก้อนใหญ่แล้ว ก็ไม่ควรทิ้ง ใส่รวมกันไปก็ไม่เสียหาย ที่กล่าวมานั้น เป็นการใส่ใบชาโดยความนิยมทั่วไป ส่วนใครจะใส่มากหรือใส่น้อยกว่านี้ ก็สามารถทำได้ ไม่ผิดกติกาอะไร แล้วแต่ความพึงพอใจของแต่ละบุคคล ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว ขอเพียงไม่มากไป ไม่น้อยไปก็เป็นอันใช้ได้ เราดื่มชาเพื่อแสวงหาและได้มาซึ่งความสุขในชีวิต เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ไม่ถือเป็นสาระสำคัญอะไรครับ ไม่ต้องกังวลมาก เดี๋ยวจะดื่มชาไม่อร่อย แฮ่ะๆๆๆ ป.ล. นานวันเข้า ผมนี่ชักจะสรุป เหมือนรายการ "กระจกหกด้าน" เข้าไปทุกที -_-" แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 12:51:03 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 12:45:34 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:21:24 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 02:25:24 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 6 ก.ค. 52 02:23:19 ]

ความคิดเห็นที่ 60 โหวตซ้ำแล้วขอรับ จากคุณ : ทอถักจักรวาล - [ 6 ก.ค. 52 12:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คาระท่านกระทู้#51,54,55 นั่นสิครับตอนผมไปเชียงรุ้ง ไกด์ชื่ออีนางหล้าตัวดี พาลูกหมูไทยไปต้มที่ร้านชาใหญ่ UNIQUE FOREST TEA GARDEN ราคาบวกค่าน้ำแล้ว แพงกว่าร้านขายชารอบๆโรงแรม ผมชื้อชา 1ปีรสชาติไปแนวชาเขียว กระป๋อง 1ขีดราคา20หยวน-100 บาทไม่รู้ว่าของร้านนี้ดีแค่ใหน ความจริงมีร้านชาดีๆแถวตัวเมืองแต่ไม่มีเวลาไปครับ  กลับไปค้นในห้องครัวเจอกระป๋องชาจึงเพิ่งรู้ว่าเป็นชากุ้ยหว่าอู่หลงของไต้หวัน ตอนหน้าร้อนชงใส่น้ำแข็งชุมคอหายร้อนดีมาก ยังไม่มีอุปกรณ์ชงชานะครับ ชงดื่มแบบใส่ใบชาลงในถ้วยชาเทน้ำร้อน สรุปท่านเป็นเซียนชาพันธุ์แต้ๆๆครับ จากคุณ : ing_ab - [ 6 ก.ค. 52 17:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เข้ามาอ่าน (งานการยังไม่ได้ทำเลยวันนี้ -_-") ตอนเด็กๆ ไปบ้านอากง อากงก็จะชงชาให้กิน จริงๆ คือชงให้พ่อ (ไปกะพ่อ) แล้วพ่อก็ให้กินด้วย อากงต้มน้ำ เอากาตั้งบนตะเกียงน้ำมันก๊าด จะชงชาทีนึง ก็ค่อยๆ เทน้ำร้อนจากกาลงในป้าน ชงทีละป้าน ชงแล้วก็เทใส่จอก วนครบ ก็หมดป้านพอดี เพราะฉะนั้น เวลากินจอกใหม่ ก็คือชงกันเดี๋ยวนั้น ที่บ้านดื่มชาต่างน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่จำไม่ได้แล้ว ดื่มชาจนตอนเด็กๆ กินน้ำเปล่าไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าหวานผิดปกติ ถ้าต้องกินน้ำเปล่า (เช่น ตอนกินยา) ก็ต้องกินน้ำอุ่นหรือน้ำเย็นไปเลย บัญญัติสิบประการที่เรียนวิชาสุขศึกษาตอนเด็กๆ บอกว่าอย่า ดื่มชา-กาแฟ ก็ไม่เห็นว่าดื่มชาแล้วจะเป็นไง (ไม่เห็นท้องผูกเลย) บางที ก็เคยเห็นพ่อชงชาแบบที่อากงชง เวลาเพื่อนๆ มานั้งคุย แต่พ่อจะต้มน้ำจากกาไฟฟ้าแทน (ต้มจากตะเกียงไม่ทันใจ 555 ไม่ใช่หรอก คือที่บ้านไม่มีตะเกียง) ตอนหลัง ไม่เห็นพ่อชงอีกเลย คงไม่รู้จะชงทำไม ชงแล้วไอ้ตัวดี (เรา) ก็ซัดหมด เพื่อนฝูงเก่าๆ ก็ล้มหายตายจากไป เพื่อนที่ยังติดต่อใน สมาคม ก็นิยมไปคาราโอเกะมากกว่า ที่มีคนถามถึงการชงชาญี่ปุ่น อยากจะบอกว่า การชงชาญี่ปุ่น ยุ่งยากมากๆ เคยไปพิธีชงชาฉบับมินิ (ให้นักเรียนต่างชาติ) เน้นพิธีกรรมมาก และถ้าจะเอาจริงๆ นะ ชาจีน คนธรรมดา สามัญทั่วไป ชงเองได้ ขอให้เรียนรู้วิธี เทคนิคการชง ที่ชงแล้ว ได้ชาอร่อย (ชาที่อากงชงให้กินตอนเด็กๆ พอโตมา ไม่เคยสั่งชา ข้างนอกกิน กินแต่กาแฟ เพราะทำใจไม่ได้ที่กินชาลิปตันในร้าน แล้วจ่ายเงินแพง-ไม่อร่อยเท่า) แต่ชาญี่ปุ่น ถ้าจะให้ถูกต้องจริงๆ คนชงต้องผ่านการเรียนรู้ การฝึกฝน มีอาชีพเป็นคนชงชาโดยเฉพาะ ต้องมีห้องดื่มชาโดยเฉพาะ ถ้าชงชาญี่ปุ่นกินเอง มีทั้งชาที่เป็นซองๆ เป็นผงๆ สำเร็จรูป (แบบ instant) ไปจนถึงที่เป็นใบ และชาที่เป็น matcha บดเป็นผงละเอียด ตอนชงต้อง ใช้แปรงตีให้กระจายเข้ากันดี จนขึ้นฟอง ข้างบนมีพูดถึงชาจีนที่ต้องเก็บนานๆ เรื่องชาญี่ปุ่นเราไม่รู้มาก แต่เคยเห็น ชาแรกของปี ยอดอ่อนที่เก็บกันครั้งแรกของปี (shin cha) จะมีราคาแพงพอควร เคยซื้อมาฝากที่บ้าน ที่บ้านก็เก็บซะเกินอายุ เพราะสต็อกชาไว้เพียบ แถมยังบอกอีกว่าชาญี่ปุ่นรสอ่อนไปอีก -_-" อ้อ! ชาจีนก็มีชาเขียวนะ เคยคุยกับคนจีนแผ่นดินใหญ่ เขาบอกว่า ชาเขียว(ของจีน) ดีคือกลิ่นหอม แต่รสอ่อน ถ้าเทียบกับชาแดง เขาเลยไม่ชอบ แถมอีกหน่อยนะ ชาญี่ปุ่นมีสารพัดอย่าง มีการเอา muki ข้าวไรหว่า จำไม่ได้แล้ว มาคั่ว เอาไว้ชงชากินตอนหน้าร้อน ไม่มีคาเฟอีน จึงให้ เด็กๆ กินด้วย (คนที่ติงว่าเด็กๆ กินชาไม่ดีต่อสุขภาพ ขอให้รู้ด้วยว่า คนญี่ปุ่นให้เด็กกินชาชนิดนี้ ไม่ใช่ชาแบบที่ผู้ใหญ่กิน) มีชาที่ใส่สาหร่ายด้วย โดยจะมีการใส่ผง(มั้ง)บ๊วยดอง และสาหร่ายที่เรียกว่า kombu (สาหร่าย ญี่ปุ่นก็มีสารพัดชนิด ถ้าพูดถึงสาหร่ายญี่ปุ่น ต้องระบุว่าเป็นชนิดไหน) ชงออกมาแล้วรสจะเค็มนิดๆ และมีกลิ่นของ kombu ถ้าใครไม่เคยกินชาชนิดนี้ หากมีโอกาส กรุณาลองชิมนิดนึงก่อน อย่าซัดเข้าไปทั้งจอก เพราะกลิ่นสาหร่าย kombu มันคาวมาก แสดงความเป็นทะเลสุดๆ (เวลาอยู่ชายทะเล ได้กลิ่นคาวๆ แบบใด กลิ่น เจ้า kombu ก็ไม่ต่างกันเลย) มิฉะนั้น อาจพุ่งออกมาได้ คนญี่ปุ่นที่สูงอายุ ชอบชาชนิดนี้ คนต่างชาติหลายคน เจอชาชนิดนี้เข้าไปคำเดียว ร้องจ๊าก กันมานักต่อนักแล้ว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ พูดถึงชาใส่สาหร่าย นึกขึ้นได้ว่า ชาญี่ปุ่นที่ใส่สาหร่ายที่เคยกินมีอีกชนิด เป็นสาหร่ายแบบสไปรูไลน่า (ถูกป่าวหว่า ไม่มีที่เช็คข้อมูล คือเคยกินลง ท้องไปเมื่อนานมากแล้ว :-) อันนี้จะเป็นสีเขียวๆ กลิ่นไม่ทะเล(คาว) บางคนอาจจะเข้าใจผิดว่าเหมือนกับชาเขียว ที่จริงก็ใส่ชาเขียวด้วยละนะ แต่ว่าใบชา เวลาชงมากกว่าหนึ่งเที่ยว กลิ่น-รสก็จะจางลง แต่สีเขียวๆ ก็ยัง คงมีให้เห็น เพราะมาจากเจ้าสไปรูไลนาตัวนี้ (รู้เพราะเวลาเราขี้เกียจเปลี่ยนซอง ก็แช่มันไปเรื่อยๆ กินชาเสร็จเก็บถ้วยล้าง ก็ค่อยโยนชาถุงทิ้งก่อนกลับบ้าน) ทีนี้มีภัตตาคารญี่ปุ่นแห่งนึงในไทย เวลาลูกค้าเข้าไปสั่งอาหาร แล้วสั่ง ชาเขียวแบบชารีฟิล ชาที่เขาเติมให้ก็คือชาเขียวใส่สาหร่ายสไปรูไรน่า ซึ่ง อยากจะว่าภัตตาคารแห่งนั้นว่าเอาเปรียบลูกค้าแบบน่าเกลียดมาก เพราะท่าน เล่นเอาชาซองสำเร็จรูปที่ใส่สาหร่ายสไปรูไลน่าแช่ในกาชา แล้วเติมน้ำร้อน หลายๆ เที่ยว จนรสจืดแล้วก็ไม่ยอมเปลี่ยน สีก็ยังเขียวๆ อยู่เพราะสไปรูไลนา แต่รสชามีแต่วิญญาณให้พอรู้ สงสัยเห็นชาแพงเลยลดต้นทุน ----------------------------------------------------------------------------------- เพิ่งนึกขึ้นมาได้ ตอนเด็กๆ เวลาปวดท้อง ไม่สบาย แม่จะชงชาแบบนึงให้ มีรสเค็มปะแล่มๆ อร่อยมาก เวลาชงก็จะเทใบชาใส่แก้ว แล้วเติมน้ำร้อน พอรสออก (เค็มนิด) ก็ค่อยๆ ซด ไม่ได้ชงใส้ป้านชาแล้วรินออก ใครรู้จักชาชนิดนี้ช่วยเล่าให้ด้วย จะขอบคุณมาก ไม่ได้กินมานานแล้ว คือยาฝรั่งมันแรงกว่า แต่ชาชนิดนี้อร่อยจริงๆ นะ หากินไม่ได้แล้ว เพราะ แม่ไม่ชงให้แล้ว แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 18:10:09 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 18:04:25 จากคุณ : Canossa - [ 6 ก.ค. 52 17:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เผอิญแวะเข้ามา มีคำถามค่ะ  (ชูมือไหวๆ เป็นนักเรียนหลังห้อง) แถวเยาวราชหรือที่อื่น มีขายใบชาแปลกๆ ไหมคะ? แบบที่ไม่ใช่ทิกวนอิม อูหลง ชื่อคุ้นๆ พวกนั้นน่ะค่ะ คือ เคยไปเที่ยวแถบที่เป็นรวมชนเผ่าหมู่บ้านทิเบต แล้วเขาพาไปนั่งชมการสาธิตชงชา แนะนำชา เราซื้อพวกชาเกล็ดน้ำค้าง ชากุหลาบ และสารพัดอย่าง (จำชื่อไม่ค่อยถูก) มาชิม อย่างละถุงเล็กๆ ...แต่ ด้วยความที่รออารมณ์สุนทรีย์ถึงจะชงสักที พอเปิดตู้มา ท่านพ่อชิมหมดถุงไปเป็นชาติแล้ว T_T อดเลย  ทีผู่เอ๋อร์ของตัวเองล่ะเก็บเงียบ  กี่ก้อนกี่ก้อนเก็บหมด ไม่ชงซะที ชิ ใบชาที่เราซื้อมาจะมีที่มาและเทคนิคการดื่มประหลาดหน่อยน่ะค่ะ เช่น เก็บมาจากยอดที่ขึ้นในที่สูงเย็นจัด (รูปร่างเหมือนเชื้อรามากกว่าใบชา) หรือเป็นชาที่ต้องกินแล้วกลั้วๆ ปาก  หรือกินแบบสูดเสียงดัง อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ  ความจำสั้น จำรายละเอียดได้น้อยมาก ปัจจุบัน ถ้ากินชา เราชอบชาไต้หวัน ที่ตรงกล่องเป็นสีดำ มีตัวเลข 409 ค่ะ ที่บ้านเรียกกันว่า ซี้คังเก้า   เลยไม่รู้เหมือนกันว่ามันชาอะไร -- เข้ามาแก้ชื่อชา เรียกอูหลงเป็นหลงอู่เฉยเลย แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 18:52:03 จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 6 ก.ค. 52 18:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คุณ ing_ab อันว่าคำ "เซียนชา" ข้าฯน้อยมิกล้ารับ ปุถุชน คนเดินถนน ลิ้นจระเข้ อย่างผมนี่ แฮ่ะๆๆ มีชาพอใช้ได้ดื่มก็ถือว่าสุขใจ ยังมีชาอีกมากมายที่ยังไม่ได้ลองดื่ม , หากพอมีเงินเก็บ จะหาโอกาส ไปเป็นลูกหมู เที่ยวหยุนหนาน ให้ไกด์สาวพาไปต้มสักที แฮ่ะๆๆ คุณ ยาคูลท์ (เพื่อพลานามัยที่สมบูรณ์ฺ อิอิ) โอ้...น่าอิจฉาคุณ ยาคูลท์  ได้ลิ้มรสชาหลายตัวที่ผมไม่เคยดื่ม , ปกติ ชาเยาวราช ไม่ค่อยมีชาแปลกๆ ครับ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นชาที่ลูกค้านิยมกัน แบบ ทิกวนอิมนี่ เยอะสุดเลย ถือว่าเป็นชาประจำเยาวราชไปแล้วมั้ง , หากอยากดื่มชาแปลกๆ ต้องเป็นชาที่ขโมยมาชง ส่วนใหญ่ชาประเภทนั้น มักอร่อยมากนักแล แฮ่ะๆๆ ชากล่องสีดำ 409 นี่เป็นตัวเดียวกับอู่หลง King's 409 Dark 1st Grade หรือเปล่าครับ น่าลองเหมือนกันแฮะ รสชาติเป็นไงบ้างอ่ะครับ อร่อยหรือเปล่า จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 6 ก.ค. 52 20:51:05 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คุณน้ำค้างฯครับ... สีสันของชาที่ คห 59 สวยจังเลย  เป็นชาชงเอง หรือ ไปแอบจิ๊กมาจากเว็บครับ  แล้วช่วงนี้คุณดื่มชาตัวไหนอยู่ครับ   ทิกวนอิม นี้ค่อนข้างฝาดไปไหมครับ  มีอยู่ห่อหนึ่งยังไม่ได้แกะเลย  ยังลังเล  กำลังจะจัดการอย่างไร ชงอย่างไรให้มันรู้สึกชื่นมื่น   เดี๋ยวผมพาลจะทำให้เสียของอีก มานึกถึง ขู่ติงฉา  เป็นความผิดของตนเองด้วยล่ะ  ใส่ทีหนึ่ง 3-4 ใบ  ไม่ขมจัดก็แย่แล้ว  ถ้าใส่ซัก 1-2 ใบ ก็คงจะซาบซึ้งรสชาติที่ขม ฝาด แล้วหวานหน่อย จากคุณ : Fortunism - [ 6 ก.ค. 52 23:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 66 คุณ Fortunism ชาสีสวยๆ ผมขโมยเขามาครับ แฮ่ะๆๆๆ ตอนนี้ ผมกำลังเมามัน อยู่กับผู่เอ๋อร์ครับ เดี๋ยวหายเห่อ ว่าจะเปลี่ยนไปลอง หอมพันลี้ หรือไม่ก็ จะหาซื้อสุ่ยเซียน มาลองอีกสักที เอาให้มันชัดเจน ว่าท้องเสีย เพราะสุ่ยเซียนหรือเปล่า ผมเคยชง ชาสุ่ยเซียน นะครับคุณ  Fortunism สีสวย ออก ส้มๆ แบบ คคห.59 เลย ชาทิกวนอิม ถ้าจะไม่ให้ฝาดนี่ ลองชงแบบ เทพักไว้ใน เหยือกพักน้ำชา ดูสิครับ ไม่แน่ใจว่า ถ้าชงแช่ไว้กาใหญ่แบบ "เถิงหู" ที่อยู่ตามบ้านทั่วไป อาจจะปล่อย แทนนิน ออกมามากจนมีรสฝาด แล้วอีกอย่างหนึ่ง เคยตั้งกระทู้ถามเรื่อง ทิกวนอิมเหมือนกัน บรรดาเซียนทิกวนอิมทั้งหลาย แนะนำว่า ควรดื่มหลังอาหารเป็นดีที่สุด เพราะว่าถ้าดื่มตอนท้องว่างๆ ชาตัวนี้จะไปทำปฎิกิริยา ในกระเพาะอาหาร ทำให้เกิดก๊าซ แล้วมันจะอึดอัดมาก ผมก็เคยเป็นครั้งหนึ่ง จุกมาถึงคอหอยเลย...บ่นซะนาน เดี๋ยวจะไปตอบอีกกระทู้ที่ คุณ Fortunism ถามเรื่องฟอนต์ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ วันอาสาฬหบูชา 00:47:34 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เมื่อวันก่อนเปิดเจอสารคดีที่ช่อง CNN (ภาษาจีน)  เขาทำเรื่องชา  "ต้าหงเผา"  (เสื้อคลุมแดงใหญ่)  แถบภูเขา "หวู่อี้ซาน"  เป็นชาอีกตัวที่เขาบรรยายซะเลิษเลอเห็นภาพเลยว่า  ถ้าได้จิบของแท้คือชาจากต้นแม่พันธุ์ที่เหลืออยู่บนซอกหินผาบนเขา "หวู่อี้" แค่ 6 ต้นล่ะก็อ  กลิ่นรสจะติดปากติดคอตลอดชีวิต  เหมือนเพิ่งดื่มมาเมื่อวานนี้  (อันนี้ไม่รู้เขาเว่อเพื่อโฆษณาหรือเปล่า" แต่ที่น่าสนใจคือเขาบรรยายกระบวนการผลิตที่เริ่มจากการบดกับกระจาดไม้ไผ่สานด้วยมือ  จนมาถึงเครื่องบดอุตสาหกรรม  และทำให้ชาที่เคยมีมูลค่าระดับมหาเศรษฐีเท่านั้นที่ดื่มได้  (ขนาดชาแค่ไม่กี่ตำลึงจากต้นแม่พันธุ์เขาต้องเอาใส่หีบไปเก็บในตู้เซฟธนาคารทีเดียว)  มาจนกลายเป็นระบบอุตสาหกรรมภายใน 10 ปี   จากการตอนกิ่งแยกต้นพันธุ์จนกลายเป็นไร่ชา  และผลิตวางตลาดในราคาชาวบ้านจนทุกวันนี้ ไว้มีโอกาสไปเจอจะลองซื้อหามาชงชิม  จากนั้นก็จะมาบอกต่ออีกทีครับ  ว่าของเขาแน่อย่างที่คุยหรือเปล่า จากคุณ : ม. ประภา - [ วันอาสาฬหบูชา 08:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ๊ะ ใช่แล้ว  409 แบบในรูปเลยค่ะ   (ที่แท้มันคือชาอู่หลง เพิ่งรู้นะเนี่ย) ชา 409 นี้จิบแรกขมนิดๆ ตามประสาชา แต่พอกลืนลงคอไปแล้วสักพักจะชุ่มคอค่ะ  จอกเดียวสบายคอไปนาน ปกติเราไม่นิยมดื่มชา  มีตัวนี้แหละที่ชงมากี่จอกก็กิน รู้สึกว่ากินแล้วมีความสุขจัง  (พ่อแอบใส่กัญชาไปรึเปล่าไม่รู้) ยิ่งเวลาไปเที่ยวเมืองหนาว กินอะไรเลี่ยนๆ หรือนั่งรถแล้วคอแห้ง ที่บ้านจะนิยมชาตัวนี้ที่สุดแล้ว  รินแจกกันทั้งรถทัวร์ ความจริง อ่านข้างบนแล้ว อยากหาขู่ติงฉามาลองชิมเทียบกันจัง ดูรูปแล้ว ใบชาหลอดๆ แบบนี้ไม่เคยชิมแฮะ (น่าจะชงแล้วประหยัดใบชาดีด้วย อิอิ) ขอบคุณท่านน้ำค้างหยกเก้าบุปผามากค่ะ ได้ความรู้ไปหลายอย่างเลย จากคุณ : ยาคูลท์ - [ วันอาสาฬหบูชา 09:02:54 ]

ความคิดเห็นที่ 69 คุณน้ำค้างหยกเก้าบุปผา ครับ... คุณรู้ใจจริงๆครับ ว่ากำลังจะถามเรื่องชาควรดื่มก่อนหรือหลังอาหาร หรือ ตอนท้องว่างกันแน่ (ทิกวนอิม หลังอาหาร คุณบอกแล้ว)  เคยทราบว่า เขาบอกว่า ชาจะขัดขวางการดูดซึมของแคลเซี่ยม ถ้าดื่มหลังอาหาร (แต่เคยอ่านเจอเหมือนกันว่า หลังอาหารดื่มชาได้ ชักงง?) คุณพอจะแนะนำไหมว่า ทั่วไปนั้น  เราควรดื่มชาตอนไหนดี    ตามแบบผู้มากประสบการณ์อย่างคุณ (เพราะเสียเงินค่าชาไปเยอะ  อิอิ) คุณมีผู่เอ่อร์ฉาแบบอัดแผ่น  ผมก็มีชาอัดเป็นแผ่นครึ่งทรงกลมจากยูนนาน (ยังมีเหลือมาโชว์) เห็นบอกว่าเป็นขาเขียวชนิดใบใหญ่ของยูนนานผสมกับยอดต้นข้าวเหนียวพันธุ์ดี  ผมชงดื่มโดยบิมาส่วนหนึ่ง  แล้วเทน้ำร้อนใส่เลย  ก็หอมดีครัย  ออกหวานเลย  คือไม่ใช่ฝาดแล้วหวานนะ  คือชุ่มคอออกหวานทันทีเวลาดื่ม แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 23:27:34 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 23:26:24 จากคุณ : Fortunism - [ วันอาสาฬหบูชา 23:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 70 คุณ Fortunism ครับ เรื่องการดื่มชา หากถามว่า ควรดื่มตอนไหนนี่ ก็ต้องตอบแบบกำปั้นทุบดินเลยนะครับว่า ช่วงเวลาที่ดื่มชาอร่อยที่สุด คือช่วงเวลาที่เราอยากดื่ม (แฮ่ะๆๆ) อันนี้ไม่ได้ตอบแบบกวนแต่อย่างใด ประสบการณ์ส่วนตัวผม รู้สึกแบบนั้นจริงๆ การดื่มชาที่เป็นกิจวัตร ดูเหมือนไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ ความรู้สึกคงคล้ายๆกับ ตื่นมาแล้วชงกาแฟ 3in1 กิน ผิดกับ ตอนที่เราอยากดื่มกาแฟ ไปนั่งในร้านกาแฟ ได้กลิ่นกาแฟคั่วหอมๆ ชาก็คงจะเป็นเหมือนกัน ถ้าหากถามต่อไปอีกว่า ดื่มก่อนอาหาร หรือหลังอาหารดี อันนี้ก็ต้องตอบว่า ดื่มได้ทั้งสองช่วงเวลาครับ แต่มีข้อแม้อยู่ว่า หากเป็นการดื่มตอนที่ท้องเราว่างๆ อันนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ก็ที่อย่างกล่าวไว้ใน คคห.ด้านบน เพราะว่า ชาบางชนิด จะไปทำปฎิกิริยากับกระเพราะอาหาร ทำให้เกิดแก๊ซในกระเพาะอาหาร จนทำให้รู้สึกอึดอัด และอาจจะกลายเป็นโรคกระเพาะในที่สุด ดังนั้น ถ้าจะดื่มชา (ก่อนรับประทานอาหาร ขณะท้องว่าง) ควรหาขนม หรือของคบเคี้ยวรองท้องสักเล็กน้อย ก็จะดีกว่า ส่วนการดื่มชาหลังอาหาร ที่คุณ Fortunism ได้รับข้อมูลมานั้น ก็น่าจะถูกต้องครับ การดื่มชาทันที สารบางตัวในน้ำชา อาจจะไปขัดขวางการดูดซึม และการย่อยอาหาร จนทำให้อาหารไม่ย่อย ท้องผูก ....อันนี้คงหมายถึงการดื่ม ทันทีหลังอาหารกระมัง ถ้าจะให้ดี ควรดื่มหลังรับประทานอาหารสัก 1-2 ชั่วโมง -แต่เรื่องราวที่กล่าวมา อาจจะไม่ได้เกิดกับคนทุกคนก็ได้นะครับ บางคนดื่มชามาตั้งแต่เด็ก อาจจะไม่มีอาการเลยก็ได้ เพราะร่างกายสามารถปรับสภาพ ให้เข้ากับนิสัยการรับประทาน แต่บางคนไม่ค่อยได้ดื่ม อาจจะเกิดอาการผิดปกติ ซึ่งผมเดาเอาเองนะว่า ท้องไส้ คนไทย คงเริ่มคุ้นเคยกับชาแล้วกระมัง ก็เห็นนั่งกินข้าวกันที่ไหน ก็ถือชาขวดไปกินด้วย , ท้องว่าง แต่ ร้อนๆ เหนื่อยๆ ก็เข้า เซเว่นฯ ซื้อชาขวดกิน ก็ไม่เห็นพวกเขาจะเป็นอะไร (อิอิ) โอ้ ชาแบบที่คุณ Fortunism เอามาให้ดูนี่เป็นผู่เอ๋อ เม็ดเล็กๆ เท่าหัวแม่มือใช่หรือเปล่าครับ ผมก็เคยซื้อมาทาน แต่ว่าที่ผมซื้อมามันไม่เป็นใบนะ มันเป็นแบบชิ้นเล็กๆ น่าจะเอาไปชงกับกาที่มีใส้กรอง แต่ไม่รู้ของคุณ Fortunism เป็นใบ หรือว่าเป็นชิ้นเล็กๆ เหมือนชาฝรั่ง จะรุ่งสางละ ง่วงเต็มที เห่อชาที่พึ่งซื้อมา ชงไปห้ารอบ ตาค้างทั้งคืน แฮ่ะๆๆๆ.... ชาสุ่ยเซียน ยี่ห้อ กุญแจทอง ที่คุณ Fortunism ช่วยอ่านฉลากให้นี่มันหอมจังเลยแฮะ ผมเทชาใส่ขวดโหลแก้วไว้แล้ว เอากระดาษฟางมาดมดู กลิ่นยังหอมติดอยู่เลย หวังว่ามันคงไม่ทำให้ผมท้องเสียอีกนะ ที่ซื้อมาคราวที่แล้วเป็นของอีกเจ้าหนึ่ง สีสวยมาก ไม่รู้เป็นสีย้อมผ้าหรือเปล่า ผมถึงท้องเสีย ...รสชาติของมัน คงไม่ถูกปากคุณ Fortunism เป็นแน่แท้ เพราะมันออกฝาดเล็กน้อย แต่ขมชุ่มคอดีมาก กระทู้เริ่มตกลงละ ช่วงสายๆ มาคุยกันต่อ เรื่อง "ต้าหงเผ่า" คุณ ม. ประภา เกริ่นนำไปบ้างแล้ว ผมก็ยังไม่เคยทาน แต่อยากนินทาเจ้า "ต้าหงเผ่า" นี่เต็มทน แฮ่ะๆๆ ข้อมูล บางส่วนจาก - ชานอกเวลา , รวยรินกลิ่นชา แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 05:03:34 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ วันเข้าพรรษา 04:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณค่ะ อ่านสนุกดี แต่ . . ฮือๆ กระทู้นี้อ่านแล้วหิว จากคุณ : The Starry Night - [ วันเข้าพรรษา 05:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แวะตามเฮียเรามา ( Fortunism) อิๆ อ่านแล้วได้ความรู้ แลสนุกดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : น้องหมวยดุสิต (Setakan) - [ วันเข้าพรรษา 09:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 73 กำลังรอคุณ "น้ำค้างหยกเก้าบุปฝา" มาต่อเรื่อง "ต้าหงเผ่า" อยู่ครับ  เพราะยังไม่เคยมีประสบการณ์เลยกับชาตัวนี้  ถึงเห็นสารคดีมาก็ไม่ได้เชื่อน้ำยาสักเท่าไหร่  ใครจะไปรู้ว่าทำมาเพื่อโฆษณาชวนเชื่อหรือไม่ ล่าสุดไปคว้าชา "หลงจิ่น" กระป๋องเล็กสีเขียว ๆ ที่แถบร้านค้าขายส่งย่านห้าแยกคลองเตยมาลองชงกิน  ราคากระป๋องละ 105 บาท  เป็นชาเขียวใหม่ ดูจากวันที่ผลิตคือเดือน เม.ย. 52  (ชาหลงจิ่นนี้ควรบริโภคภายใน 1 ปีนับจากวันผลิต เพื่อให้ได้รับความหอมสดใหม่) สำหรับรสชาติจัดว่าใช้ได้ทีเดียว  เอามาชงด้วยน้ำร้อนราว 80 องศา  ชดไปสองแก้ว  ปรากฎว่าหิวข้าวตาเหลือกเลยครับ  มองนาฬิกาอีกที  ก็พบว่าทำงานเพลินเกินเวลาข้าวเที่ยงไปพอสมควร  แต่เจ้าชานี่มันเร่งการเผาผลาญน่าดูเหมือนกัน ลืมไปว่าวันก่อนเปิดคลิ๊ปอีกครั้งด้วยคอม ฯ เครื่องที่มีลำโพง  พบว่าเท็คนิคการรินน้ำร้อนใส่ชาเขียวเขาเรียกว่า  "หงสาสามผงก"  คือยกกาขึ้นสูงและจรดลงระหว่างรินใส่ถ้วยก้ายหว่าน  ทำสามรอบพอดีเต็มถ้วย มีเคล็ดเรื่องน้ำชามาแลกเปลี่ยนอีกรอบครับ  กล่าวคือใครก็ตามที่มีโอกาสไปเที่ยวฮ่องกง  แวะกินข้าวร้านอาหารข้างทาง  หลังจากนั่งลงแล้วจะสั่งอาหารแล้วหรือยังไม่ทันสั่งก็ตาม  เขาจะมีแก้ว (ส่วนใหญ่เป็นพลาสติกทรงสูง)  ใส่น้ำชาร้อนมาตั้งไว้  พร้อมกับเสริฟอุปกรณ์ทั้งช้อนตะเกียบ  พึงรู้ไว้ว่าน้ำชาถ้วยนั้นไม่ได้เสริฟให้ดื่มนะครับ  เขาเอาไว้ให้ล้างช้อนตะเกียบเพื่ออนามัย  ส่วนเครื่องดื่มเขามีเมนูให้สั่งต่างหาก  หรือหากเป็นร้าน "ติ๋มซ้ำ"  หรู ๆ ล่ะก็  เขาจะมีเมนูชาให้เลือกต่างหาก  หรือบางท่านจะพกใบชาของตัวเองมาก็ไม่ผิดกติกาครับ แต่ถ้าใครคิดจะดื่มเจ้าน้ำชาที่ว่าก็ไม่ผิดกฎหมายหรอก  เพียงแต่เขาไม่ค่อยทำกัน  เนื่องจากมันจะไม่ค่อยอนามัยนัก  เพราะฮ่องกงเป็นเมืองที่มีประชากรหนาแน่นมาก  เวลาที่จะมีโรคระบาดทีจะติดต่อกันเร็วมาก ๆ  ดังนั้นชาวฮ่องกงมักจะมีอุปนิสัยหลายอย่างเป็นการป้องกันตนเอง  เช่นการล้างมือทุกครั้งที่มีการเดินทาง  เพราะการจับราวบันไดเลื่อน  หรือแม้แต่การกดลิฟธ์ก็มีสิทธิ์ติดโรคระบาดมาได้ง่าย แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 15:47:31 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 15:46:10 จากคุณ : ม. ประภา - [ วันเข้าพรรษา 15:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สมัยตอนเศรษฐกิจฟองสบู่ลอยละล่อง  ผมก็มีบุญได้ล่องลอยเหินฟ้าไปฮ่องกงนะครับ  อิอิ  ตอนนั้นได้ไปกินภัตตาคารอาหารแต้จิ้ว  พอหลังอาหาร เขาจะยกน้ำชาถ้วยเล็กๆ ประมาณถ้วยน้ำชาไหว้เจ้านั้นล่ะมาให้  เห็นเรียกว่า กง ฟู ฉา     สีแดงเข้มเลย  เห็นก็รู้ว่าฝาด  พอดื่มแล้ว ก็ยิ่งฝาด แถมร้อนมากด้วย   นับเป็นการปิดท้ายอาหารคาวที่แปลกแหวกแนวจังเลย คุณ น้ำค้างหยกเก้าบุปผา ครับ....ชาอัดครึ่งทรงกลมที่ คห 69 นั้น  คือ ขาเขียวยูนนานผสมยอดข้าวเหนียวครับ  ขนาดประมาณหัวแม่มืออย่างที่คุณบอก  ผมเอาออกมาจากซอง เพื่อให้เห็นกันชัดๆ  พอชงน้ำร้อนสีมันจะออกคล้ายๆสีของอูหลงฉา  คือ เขียวเข้มมาทางเหลืองออกคล้ำ  ใบชาที่อัดพอคลี่ออกจะเป็นเหมือนใบชาหั่นฝอย  คล้ายๆกับใบชาเขียวมาหั่นซอยให้มันเล็กๆ จะไม่เห็นเป็นใบเรียวๆเลย  แต่ก็ไม่ละเอียดเป็นผง เอารูปกล่องเปล่าของชา ขู่ ติง มาให้ชม  เมืองจีนเขาก็ทำกล่องได้สวยดี จากคุณ : Fortunism - [ วันเข้าพรรษา 17:14:00 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ส่วนอันนี้ญาติให้มา เป็นกวนอิมเหล็ก  อิอิ  คือ ทิ กวน อิม ไงล่ะ เขาตั้งชื่อเดิ้ลมากเลย เป็นยี่ห้อ กวน อิม หวัง แปลว่า ราชากวนอิม   อันนี้เป็นกล่อง  ข้างในเขาจะเป็นถุงสุญญากาศบรรจุชาทิกวนอิ ที่กล่องเขาบรรยาศซะวิลิศมาหราว่า "ราชาแห่งใบชา  ใบเขียว ขอบแดงรอบ    เจ็ดครั้งชง ยังคงหอม"    มีความหอมหวลของชาเขียว  มีความฝาดชุ่มของชาแดง เพิ่มความสดชื่น  ป้องกันการแข็งกระด้างของเส้นเลือด  ลดผลกระทบจากรังสี  ลดไขมัน เพื่อความยืนยาวของอายุ เออ....ผมยังไม่ได้แกะซองหรอกนะครับ  คุณน้ำค้างฯ  อย่ามาขอแบ่ง  อิอิ จากคุณ : Fortunism - [ วันเข้าพรรษา 17:31:31 ]

ความคิดเห็นที่ 76 โอ้....กล่องสวยจัง ไม่เหมือนที่ผมซื้อห่อกระดาษฟางมาเลย แฮ่ะๆๆๆ คุณ Fortunism น่าจะลองแกะมาชงสักจอก ได้ลิ้มลองกวนอิมเหล็กหอมๆ คงจะดี แต่ตอนนี้ท้องยังว่าง ขอตัวไปทานอะไรก่อน ขืนซดกวนอิมเหล็ก ตอนนี้ คงต้องไปกินอีโน ยาลดกรดเป็นแน่แท้ ขู่ติ่งฉา ที่ซื้อจากเยาวราช อันนั้นขายเป็นขีด ไม่มีกล่อง แต่ดูเหมือนร้านที่ผมซื้อมานี่ เขาไม่เก็บชาไว้มิดชิด เอามาใส่กะบะ แบขายหน้าร้าน มีเพียงฝาพลาสติกใสปิดไว้ ด้วยเหตุนี้ อันที่ผมซื้อมา ชาอาจจะเสื่อมคุณภาพลงไปบ้างแล้วก็ได้ เยาวราชร้านที่ไปซื้อเมื่อวาน เก็บชาไว้มิดชิดครับ ใส่ไว้ในตู้(ดูเหมือนจะเป็นตู้สังกะสีแบบโบราณ) มีฝาปิด แล้วด้านนอกยังมีฝาตู้ติดป้ายบอกชนิดของชา ปิดอีกชั้น เอ๊ะ....เดี๋ยวก่อนนะครับ คุณ Fortunism ผมเอารูปของคุณ Laser มาใช้หลายครั้ง พึ่งมาสังเกตุเห็น ว่าในร้านลิ้มเม้งกี่ ที่ป้ายบอกชนิดของชานี่ เหมือนจะมีอยู่ตู้หนึ่ง มีตัวหนังสือคล้ายๆ "ต้าหงเผ่า" ด้วยอ่ะครับ ช่วยดูให้ทีว่ามันใช่หรือเปล่า ไม่เคยถามเถ้าแก่ที่ร้านเหมือนกันแฮะ ไม่นึกว่ามีขายด้วย ขออนุญาต ไปทานข้าว แป๊บครับ เดี๋ยวกับมาต่อ ว่าจะคุยเรื่องต้าหงเผ่า *ขอบคุณ ภาพจาก คุณ Laser กระทู้ เที่ยวไปกินไป @ ถนนผดุงด้าว * แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 18:01:19 จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ วันเข้าพรรษา 17:58:47 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ^ ตาโต รีบเพ่งดูในรูปทันที  สนใจตั้งแต่อ่านคุณ ม. ประภาพูดถึงแล้ว อ่านออกแค่ "ต้าหง..ฉา" ค่ะ  ตัวเผ่า (เสื้อคลุม) ไม่แน่ใจ เดี๋ยวไปตะแง้วๆ ให้พ่อหามาชิมดีกว่า ของฟรีย่อมอร่อยที่สุดอยู่แล้ว อ่านกระทู้นี้มากๆ  วันหลังถ้าเผอิญไปเที่ยวจีน แล้วโดนพาเข้าไปชิมชา คงได้ซื้อแหลกแน่ จากคุณ : ยาคูลท์ - [ วันเข้าพรรษา 19:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะได้ความรู้มากเลย ทิกวนอิม กับอู่หลงราคาอยู่ที่ประมาณเท่าไหร่ค่ะเดียวจะไปเดินซื้อค่ะ ขอบคุณค่ะ ตรงเท็กซัสกับซอยที่มีร้านพริกไทยตรามือมีร้านขายชามั้ยคะไม่ได้ไปแถวน้นนานแล้วจำไม่ได้ค่ะ ซอยที่มีร้านพริกไทยตรามือชาที่พวกคนจีนมาขายนี้คุณภาพเป็นยังไงบ้างคะจำได้ว่ามีขายเยอะอยู่คะ รบกวนตอบด้วยค่ะขอบคุณค่ะ >_< จากคุณ : Yukimay (Yukimay) - [ วันเข้าพรรษา 23:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ใช่เลย  รู้สึกเหมือนคุณยาคูลท์ ว่า ตาโต รีบเพ่ง... ผมเห็นภาพนี้ที่คุณ น้ำค้างหยกเก้าบุปผา  โด้พสต์ใน กระทู้ลูกคิดรางแก้วแล้วล่ะครับ  นึกไปถึงสรรพคุณแบบที่  คุณ ม. ประภา  เล่า   และตอนเห้นภาพผมก็นึกดีใจว่า  งานนี้คงมี"เหยื่อ" ไปเสียเงินเพื่อยืนยันว่า เจ้าเสื้อคลุมแดงไซค์ใหญ่ (ต้า หง เผา)  ถ้าได้ดื่ม  กลิ่นรสจะติดปากติดคอตลอดชีวิต   ผมก็คาดไว้แล้วว่า เดี๋ยวคุณน้ำค้างฯ ต้องมาเล่าแน่ๆ  คุณช่างตาแหลมนะ  เจ้าถังสังกะสีแบบโบราณ ถ้งที่อยู่แถวล่างนับจากซ้าย ถังที่ 3  นั้นแหละ  เจ้าหนูใหญ่เสื้อคลุมแดง     (ถังอักษรแดง 4 ตัว  บนพื้นเหลือง--อ่าน  ต้า หง เผา ฉา) คุณ ม.ประภา ครับ  ไม่ต้องไปแสวงหาที่เมืองจีนแล้วครับ  เมืองจีนที่ กทม  ถิ่นไชน่าทาวน์ ก็มีแล้วครับ     อิอิ...หลอกให้ปลาไปติดเบ็ดกันแท้ๆ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 23:23:06 จากคุณ : Fortunism - [ วันเข้าพรรษา 23:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คุณ Yukimay ครับ ชาใส่กระด้ง ตาก-ลม ตากฝุ่น ผมเห็นว่า เป็นชาที่ไม่พิถีพิถันในการเก็บ ทำให้ความชื้น และมลพิษ ติดไปกับชา ผมไม่แนะนำให้ซื้อชาแบบนี้นะครับ ชาอู่หลง มีหลายแบบครับ แบบฮกเกี้ยน แบบไต้หวัน แบบไทย แบบฮกเกี้ยนนี่ก็คือ ทิกวนอิม นั่นแหละครับ ทิกวนอิมก็คืออู่หลงชนิดหนึ่ง เถ้าแก่ ร้านลิ้มเม้งกี่ บอกว่า ทิกวนอิมก็มีหลายเบอร์ จำไม่ได้แล้วว่า เบอร์ยิ่งน้อยยิ่งแพง หรือ เบอร์ยิ่งมากยิ่งแพง ร้านลิ้มเม้งกี่นี่ เก็บชาค่อนข้างดีครับ ขนาดชาแกรดพื้นๆ ก็แพ็คใส่ถุงเก็บในตู้กระจก ชาเกรดดีหน่อย ห่อกระดาษฟาง เก็บในตู้ืทึบมีฝาปิด  ชาอู่หลงของฮกเกี้ยนมีอีกตัว ชื่อ สุ่ยเซียน , กลิ่นของชาอู่หลงฮกเกี้ยน (ฟูเจี้ยน) จะเป็นกลิ่นหอมแห้งๆ รุ่นผู้ใหญ่หน่อยจะชอบแบบนี้ อู่หลงฟูเจี้ยน ร้านนี้จะแพ็คแบบห่อกระดาษฟางครับ ห่อละประมาณ 125 กรัม ราคาแล้วแกรดของใบชา ตั้งแต่ห่อละ 60 บาท , 80 บาท , 120 บาท, 220 บาท, 290 บาท ไปจนถึงห่อละ 1,000 บาทก็ยังมี แล้วแต่เงินในกระเป๋าของแต่ละคน ขาอู่หลง แบบไต้หวัน กับ แบบไทย จะคล้ายๆกันครับ คือจะมีกลิ่นหอมแบบ หอมละมุน คนมีอายุเขาบอกว่า กลิ่นชามันหอมหวานไป ไม่อร่อย แต่เด็กๆ วัยรุ่นจะชอบครับ เพราะชากลิ่นเหมือนขนม ชาบางตัวก็กลิ่นเหมือนนมอัดเม็ด ชาอู่หลงไต้หวัน กับ อู่หลงไทย สังเกตุง่ายๆ ส่วนใหญ่จะแพ็คใส่ถุงสุญกาศครับ ราคาแล้วแต่ขนาด เริ่มต้นราวๆ 200 กว่าบาท ไปจนถึงหลักพัน(หลักพันนี่เป็นกรณีชาไต้หวัน) เนื่องจากการสนทนา เริ่มบานปลายออกจากประเด็นที่ จขกท. ได้ตั้งเอาไว้ สักพักผมจะขออนุญาตแตกประเด็นครับ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ วันเข้าพรรษา 23:49:10 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ขออนุญาต...แตกประเด็นครับ.. ^_^ จากคุณ : น้ำค้างหยกเก้าบุปผา - [ 9 ก.ค. 52 03:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ไม่เคยได้ความรู้เรื่อชามากมายอย่างนี้มาก่อน ขอบคุณทุกๆท่านที่มีส่วนร่วมมากครับ จากคุณ : Navarat.C - [ 9 ก.ค. 52 21:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 11 ก.ค. 52 22:22:32 ]