PANTIP.COM : K8048402 สมมติมีการรบจริง ไทยจะชนะมั้ยครับ [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 36

แต่เคยได้ยินว่า ชนะเวียดนามนะ ช่องบกหรืออะไรนี่

ช่องบก

สามเหลี่ยมมรกต หรือ "ช่องบก" เป็นพื้นที่ๆ อยู่กึ่งกลางระหว่าง 3 ชาติ คือ ไทย ลาว กัมพูชา ไม่ได้อยู่ในเขตของประเทศใดชัดเจน
มีพื้นที่ประมาณ 12 ตร.ก.ม. โดยในส่วนของประเทศไทยนั้น ตั้งอยู่ บริเวณพรมแดนไทย-กัมพูชา-ลาว ต.โดมประดิษฐ์ อ.น้ำยืน จ.อุบลราชธานี
กัมพูชามีทิวเขาพนมดงรักกั้นเป็นแนวเขตแดนมีเส้นทางติดต่อเดินข้ามไปมาหากันได้ลักษณะภูมิประเทศเป็นทิวเขาสลับซับซ้อนมีป่าทึบยาก
แก่การตรวจการณ์ทั้งทางพื้นดินและทางอากาศใช้เป็นแหล่งซ่อนพรางและกำบังเป็นอย่างดี

สรุปการสูญเสีย

ฝ่ายเราสูญเสียกำลังพล ๑๐๙ นายบาดเจ็บ ๖๖๔ นาย

เหตุการณ์การรบที่ช่องบก

ในปี พ.ศ.๒๕๒๙ กองกำลังของทหารเวียดนาม ได้รุกล้ำเข้ามายึดพื้นที่ในเขตแดนของประเทศไทย กองกำลังสุรนารี ได้ใช้กำลังเข้า ผลักดันและขับไล่ ตามแผนยุทธการ ดี-๘ เนื่องจากภูมิประเทศเป็นเขาสูงชันป่ารกทึบ มีทุ่นระเบิด กับระเบิดในพื้นที่เป็นจำนวนมาก ทำให้ฝ่ายไทยประสบความยากลำบากในการเคลื่อนที่ และการดำเนินกลยุทธ์ ฝ่ายไทยสามารถผลักดันฝ่ายเวียดนามให้ถอนตัวออก จากที่มั่นบนเนินดังกล่าว แต่ฝ่ายเวียดนามยังคงควบคุม และยึดพื้นที่บริเวณเนิน ๕๐๐, ๔๐๘, ๓๘๒ และ ๓๙๖ อยู่ เมื่อ ธ.ค.๒๕๒๙ กองกำลังสุรนารี ได้กำหนดแผนยุทธการ ดี-๙ ใช้กำลังเข้าตีเพื่อผลักดัน และทำลายฝ่ายตรงข้าม ที่ยังยึดพื้นที่อยู่ โดยใช้กำลังจาก กรมทหารราบที่ ๑๖ (กองพันทหารราบที่ ๑๖๒) ปฏิบัติการเข้าตีในห้วง ม.ค.-ก.พ.๒๕๓๐ ถึง ๓ ครั้ง สามารถยึดที่หมาย เนิน ๓๙๖ ได้ ต่อมาได้จัดกำลังเพิ่มเติมจาก กรมทหารราบที่ ๖ (กองพันทหารราบที่ ๖๐๓) วันที่ ๒๕ มี.ค.๒๕๓๐ ฝ่ายไทยได้ปฏิบัติการโดย ใช้กำลัง กองพันทหารราบที่ ๑๖๒ กองพันทหารราบที่ ๖๐๓ และกองกำลังทหารพราน เข้าตีต่อที่หมาย เนิน ๔๐๘ และเนิน ๓๘๒ รวมทั้งใช้ กำลังจาก ร้อยลาดตระเวณระยะไกล กองกำลังสุรนารี จัดกำลังเป็นชุดปฏิบัติการขนาดเล็ก ทำการโจมตีที่หมาย หลังเนิน ๔๐๘ ของฝ่าย เวียดนาม ฝ่ายไทยสามารถตีที่หมายได้สำเร็จ แต่ไม่สามารถรักษาที่หมายได้ เนื่องจากถูกระดมยิงด้วยปืนใหญ่ เครื่องยิงลูกระเบิด และปืน ไร้แรงสะท้อนถอยหลัง อย่างหนาแน่น จึงต้องถอนตัวออกจากที่หมาย

วันที่ ๑ เม.ย.๒๕๓๐ กองทัพภาคที่ ๒ ได้จัดตั้งที่บัญชาการทางยุทธวิธีขึ้น เพื่อควบคุม และอำนวยการยุทธ ออกแผนยุทธการเผด็จศึก สั่งใช้กำลังส่วนต่าง ๆ จากกองทัพภาคที่ ๒ ประกอบด้วย ๕ กองพันทหารราบ, ๑ ร้อยลาดตระเวณระยะไกล, ๒๗ ร้อยทหารพราน , ๑ ร้อยรถถัง สนับสนุนด้วย ปืนใหญ่ และกำลังทางอากาศ กองพลทหารราบที่ ๖ ได้รับคำสั่งให้จัดกำลังเพิ่มเติม จากกรมทหารราบที่ ๖ และกรมทหารราบที่ ๒๓ วันที่ ๑๔ เม.ย.๒๕๓๐ กำลังฝ่ายไทยใช้กำลังทุกส่วนทำการเข้าตีที่หมาย เนิน ๕๖๕,๔๐๘,๕๐๐,๓๘๒ และ ๓๗๖ โดยพร้อมกัน ในขั้นต้นฝ่ายไทย สามารถเข้าที่หมายเนินต่างๆ โดยได้รับการต้านทานอย่างเบาบาง ต่อมาฝ่ายเวียดนาม ได้ทำการตีโต้ตอบ ระดมยิงด้วย ปืนใหญ่ เครื่องยิงลูกระเบิด และ ปืนไร้แรงสะท้อนถอยหลัง ใช้กำลังเข้าตีเป็นละลอก และต่อเนื่อง ฝ่ายไทยซึ่งมีเวลาจำกัดในการดัดแปลงที่มั่น ขาดความหนุนเนื่อง ในการส่งกำลัง เส้นทางยากลำบาก ไม่สามารถต้านทานได้ จึงทำการถอนกำลังออกจากที่หมายเนินต่าง ๆ

ภายหลังจากการเข้าตีในครั้งนี้ ฝ่ายไทยได้พัฒนาแนวความคิดทางยุทธวิธี ในการเข้าสู่ที่หมาย ด้วยการใช้กำลังในลักษณะชุดปฏิบัติการขนาดเล็ก เคลื่อนที่แทรกซึมเข้าหลายทิศทาง ทำการ ลาดตระเวณซุ่มโจมตี เจาะเส้นทางเข้าหาที่มั่น และริดรอนกำลังฝ่ายตรงข้ามให้อ่อนกำลังลง ห้วง พ.ค.-มิ.ย.๒๕๓๐ ฝ่ายไทยได้ใช้กำลังเป็นชุดปฏิบัติการขนาดเล็ก ทำการเข้าตีต่อที่หมาย เนินต่าง ๆ ในลักษณะการยุทธแบบป้อมค่าย สามารถยึดฐานที่มั่น ฝ่ายเวียดนามได้ บางส่วน ขุดคูติดต่อเจาะเข้าหาฐานที่มั่น กดดันฝ่ายเวียดนามอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งฝ่ายเวียดนามได้ถอนกำลัง ออกจากที่หมายเนินต่างๆ และแนวเขต ประเทศไทย ในปลายปี พ.ศ.๒๕๓๐

การปฏิบัติการรบที่ช่องบก ตั้งแต่ ม.ค.๒๕๒๘-ธ.ค.๒๕๓๐ สถานการณ์ในช่วงแรกของการรบ เวียดนามเป็นฝ่ายได้เปรียบ การรุกของฝ่ายไทยทำได้ อย่างจำกัดและยากลำบากเพราะเป็นป่าทึบ และเวียดนามได้วางกับระเบิดไว้จำนวนมาก นอกจากนั้นแหล่งน้ำบริเวณดังกล่าวยังถูกเวียดนามใส่สารพิษ ลงไป ซึ่งสารตัวนี้จะมีฤทธิ์ถึง ๓ ปี ถึงแม้น้ำจะแห้งไปแล้วก็ตาม ซึ่ได้มีการส่งตัวอย่างน้ำไปให้กรมวิทยาศาสตร์ทหารบก ทำการตรวจสอบและผลยืนยันว่า น้ำทุกแหล่งที่ส่งมามีสารพิษเจือปน ปัญหาหนึ่งที่สร้างปัญหาให้กับทางไทยเป็นอย่างมาก็คือเรื่องกับระเบิด ซึ่งเป็นชนิดใหม่ มีขนาดเล็ก ไม่ต้องใช้การฝัง แบบปกติ แต่เป็นลูกเล็ก ๆ ซึ่งทางเวียดนามจะส่งกองกำลังแทรกซึมเข้ามาเป็นชุดเล็ก ๆ นำระเบิดมาวางตามแนวป่า และพงหญ้า และถอนกำลังออกไป อย่างรวดเร็ว ระบิดแบบนี้ไม่ทำให้ถึงตาย แต่ทำให้ทหารที่เหยียบขาขาดไปเกือบถึงหัวเข่า ซึ่งทหารที่บาดเจ็บส่วนมาก เนื่องมาจากกับระเบิด

จากรายงานของทหารบางหน่วยแจ้งมาว่าทางเวียดนามมีความสามารถในการรบกวนการติดต่อสื่อสารและเลียนเสียงระบบการสื่อสารของไทย ทันทีที่ทหารไทยติดต่อสั่งการกันทางวิทยุ ทหารเวียดนามจะยิงปืนใหญ่ใส่แหล่งกำลังเนิดเสียงทันที ทำให้การสื่อสารเป็นไปอย่างลำบาก ซึ่งระบบนี้ เวียดนามน่าจะได้มาจากโซเวียต ทำให้ทางไทยปรับกลยุทธใหม่ ให้การติดต่อสื่อสารเป็นความลับมากขึ้น และลดการใช้วิทยุสื่อสารลง ทางเวียดนามยังรุกกลับด้วยการส่งกำลังเข้าตีฐานทหารไทยอย่างหนัก โดยใช้ฐานปืนใหญ่ในลาวและกัมพูชายิงสนับสนุน ซึ่งทำให้การรบที่ช่องบก นี้มีความรุนแรงมาก กำลังส่วนต่าง ๆ จากกองทัพภาคที่ ๒ ของไทยถูกส่งเข้ามาในพื้นที่สู้รบอย่างต่อเนื่อง สนับสนุนด้วยกองกำลังทหารพรานจาก ค่ายปักธงชัย และหน่วยรบพิเศษจากลพบุรี ถูกส่งเข้าไปในลาวและกัมพูชา เพื่อค้นหาฐานที่ตั้งปืนใหญ่ และทำลายระบบการส่งกำลังบำรุง ในช่วงแรกของการรบฝ่ายไทยเสียเปรียบในการรบมาก แนวคิดการรบแบบเดิม ๆ ที่ทุ่มกำลังทหารจำนวนมาก การยิงถล่มด้วยปืนใหญ่ และ เครื่องบินทิ้งระเบิดใส่ข้าศึก ไม่ได้ผล เพราะทางฝ่ายเวียดนามมีการตั้งรับอย่างดี และโต้ตอบกลับอย่างหนัก ถึงแม้ทางไทยจะสามารถตีฐาน ของเวียดนามแตก แต่ก็ไม่สามารถที่จะยึดฐานได้ ทำให้แนวคิดการรบแบบป้อมค่าย ที่เคยใช้ได้ผลจากการรบที่เขาค้อ ถูกนำมาใช้กับการรบ ที่ช่องบก โดยฝ่ายไทยใช้การวางกำลังและระบบส่งกำลังสนับสนุนในแนวหลังให้มั่นคง และต่อเนื่อง จากนั้นใช้ทหารพราน ลาดตระเวณซุ่มโจมตี และแทรกซึมเข้าหาฐานข้าศึกอย่างช้าๆ โดยขุดบังเกอร์เข้าเกาะติดข้าศึกรวมถึงการซุ่มโจมตีฝ่ายเวียดนาม จากวีดีโอที่ทหารไทยบันทึกไว้ในการ เข้าตีฐานของทหารเวียดนามแห่งหนึ่งนั้น ซึ่งมีทหารเวียดนามประมาณ 1 กองพันครอบครองอยู่และเป็นทหารภูเขา ทหารพรานจะขุดบังเกอร์รุก เข้าหาฐานทหารเวียดนามอย่างต่อเนื่องและไม่ยิงปะทะโดยไม่จำเป็น เมื่อเข้าไกล้ในระดับหนึ่งจะหยุด แล้วส่งกำลังและอาวุธเข้ามา ตรึงกำลัง แบบเผชิญหน้าไว้ แบบมองเห็นหน้ากันได้เลย ทำให้ฝ่ายเวียดนามสับสนและพะว้าพะวง เพราะไม่ทราบว่าทหารไทยจะเอายังไง อีกทั้งยังอยู่ ในระยะไกล้ฐาน ยากต่อการยิงปืนใหญ่ การเกาะติดฐานของทหารไทยโดยไม่เข้าโจมตี ทำให้ฝ่ายเวียดนามกดดันเป็นอย่างมาก ทางไทยได้ ตั้งฐานปืนใหญ่สนับสนุนการเข้าตีซึ่งได้รับการพรางเป็นอย่างดี และปืนใหญ่สำหรับการยิงถล่มตอบกลับฐานปืนใหญ่ของเวียดนาม เมื่อทาง ไทยพร้อม กลางดึก ได้ส่งยิงปืนใหญ่และเครื่องบินรบแบบเอฟ ๕ เอฟ เข้าทิ้งระเบิดอย่างหนัก และได้เข้าตีฐานในตอนไกล้รุ่งเช้า การสู้รบเป็น ไปอย่างหนักหน่วง ฐานของทหารเวียดนามในเขตลาวถูกทางไทยตรวจพบ และถูกระดมยิงปืนใหญ่ถล่มอย่างหนัก ทำให้ฐานปืนใหญ่ของ เวียดนามและคลังกระสุนถูกถล่มราบทั้งฐาน เปลวไฟจากการระเบิดของคลังกระสุนของเวียดนาม มองเห็นได้จากระยะไกล ซึ่งการยิง ถล่มครั้งนี้ทางไทยใช้เครื่อง แอล ๑๙ ในการลาดตระเวณและรายงานการยิง ซึ่งเป็นไปได้อย่างแม่นยำ จากการตีฐานครั้งนี้ ยึดศพทหาร เวียดนามได้ ๔๔๕ ศพ จับได้อีก ๑๒ คน ยึดอาวุธ ยุทโธปกรณ์จำนวนมาก รวมทั้งจรวดแซมแบบยิงประทับบ่าด้วย ทหารเวียดนามแตก ถอยกลับเข้าไปในกัมพูชา

หลังจากสูญเสียฐานหลายแห่ง ทหารเวียดนามเริ่มถอนทหารออกไปจากพื้นที่กลับเข้าไปตั้งในกัมพูชา เนื่องจากการสูญเสีย และการส่ง กำลังบำรุงที่ถูกรบกวนจากในเขตกัมพูชาเอง จากเขมรแดง และกองกำลังไม่ทราบฝ่าย กองกำลังเขมรแดงได้เข้าตีฐานของทหารเวียดนาม ที่ตั้งในเขตกัมพูชาอย่างต่อเนื่อง โดยได้รับการสนับสนุนการยิงปืนใหญ่จากฝั่งไทย ทำให้เวียดนามถูกตีขนาบ จึงต้องถอนกำลังกลับเข้ามา ในเขตกัมพูชาเหมือนเดิม หลังจากนั้นทางไทยได้เข้ามายึดและตั้งแนวป้องกัน เนินต่างๆ อย่างแน่นหนา เป็นอันสิ้นสุดของการรบอันดุเดือดที่สุด

การที่เวียดนามอาจหาญเข้ามายึดเขตแดนไทยในบริเวณช่องบกนี้ มีนายทหารเวียดนามบางส่วนก็ไม่เห็นด้วย เพราะถึงแม้ตำแหน่งที่ตั้ง ได้เปรียบทางยุทธศาสตร์ยากต่อการเข้าตีของไทย แต่ด้านการส่งกำลังบำรุงด้านกัมพูชานั้น ยังไม่สามารถปราบกองกำลังเขมรแดงได้ อย่างสิ้นเชิง ซึ่งจะถูกเขมรแดงรบกวนการส่งกำลังบำรุงได้ อีกทั้งในเขตลาวนั้น ก็ยังมีการเคลื่อนไหวของกองกำลังลาวเสรีอยู่ ซึ่งเป็นอุปสรรค ต่อการปฏิบัติการของเวียดนามในลาวด้วย แต่ผู้นำทางการทหารของเวียดนาม มั่นใจในความเข้มแข็งทางการทหาร และประสบการณ์รบของตน ข้อขัดค้านนี้จึงไม่เป็นผล แต่ก็เป็นจริงและเป็นที่ประจักษ์จากการรบในเวลาต่อมา

ที่มา : http://www.rayongairsoft.com/forums/index.php?topic=3810.0

จากคุณ : bangkokguy - [ 6 ก.ค. 52 18:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38

อย่าเข้าใจผิดนะเฮีย...ผมไม่ได้ว่าเฮีย...

เข้าเรื่องดีกว่า....

ที่ได้ไปเสียมเรียบนั้นก็พยายามจะเรียนรู้ว่าคนเขมรนั้นมีความคิดอย่างไร...

(ขอยืนยันว่านี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว...ที่ผ่านจากประสบการณ์พูดคุยกับคนเขมร)

ก็จะขอบอกแต่ข้อมูลตามความคิดก็แล้วกันนะครับ....

1.เขมรนั้นมีความภาคภูมิใจกับประวัติศาสตร์ของตนเองเหลือเกิน...จนบางครั้งทำให้น่าหมั่นไส้...ประวัติศาสตร์ของเขากับของเราคนละเรื่องกันเลย...เขาจะยังคงคิดว่าเขมรเป็นศูนย์กลางแห่งอำนาจและอารยธรรมในสุวรรณภูมิแห่งนี้...ฉะนั้นหากท่านไปเที่ยวก็จงพึงระวังในการโต้แย้งข้อมูลทางประวัติศาสตร์....ในกรณีที่เขาเถียงไม่ได้...เขาก็จะเลี่ยงตอบว่าให้เรากลับไปอ่านหลักฐานใหม่ "โดยย้ำ"ว่าให้เราอ่านหลักฐานของฝรั่งเศส...(ซึ่งนั่นหมายความว่าสด๊กก็อกธมและตาเมือนธมและเขตแดนตามแผนที่ฝรั่งเศสทั้งหมดเป็นของเขา...มหาศาลเลยล่ะครับถ้าโดนแบ่งตามนั้นน่ะ...หายกันเป็นจังหวัดเลยนะผมว่า...)

2.ชีวิตความเป็นอยู่ของคนเขมรนั้นต่างกันราวฟ้ากับดิน....คนจน..จนที่สุด ผมเห็นขอทานที่ด่านปอยเปตนั่งอยู่กลางแดด...เอาน้ำป้อนใส่ปากเด็กทารกซึ่งเพิ่งคลอดไม่น่าจะเกินสองเดือนโดยที่ไม่ได้มีอะไรรองเด็กทารกนั่น...แดดร้อนตอนบ่ายโมงนั้นแม้คนตัวใหญ่ๆอย่างผมก็ยังรู้สึกแสบผิว....พูดง่ายๆก็คือหญิงคนนั้นกำลังย่างเด็กกลางแดด...และฆ่าซ้ำด้วยการเอาน้ำป้อนปากให้สำลัก.....ภาพยังคงติดตาผมมาจนวันนี้ครับ....

ส่วนคนที่ทำงานได้มีเงินก็จะมีความเป็นอยู่ที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว....ไกด์ส่วนตัวคนนั้นมารับผมและเพื่อนนอกเวลางานด้วยโตโยต้าเซลิก้าสปอร์ตสองประตูสีแดง..(ไกด์คนนี้แต่งงานกับสาวไฮโซเมืองไทย..แต่แยกกันอยู่...พอบอกนามสกุลภรรยาตัวเองแล้วเราก็ได้แต่เหวอเพราะตระกูลเธอเป็นเจ้าของโรงแรมหลายแห่งในไทย...แต่งกันก็เพราะคุณเธอเอือมระอากับความไม่ได้เรื่องของผู้ชายไทย)....มารับไปเทียวถนนข้าวสารของเขมร...ซึ่งถนนข้าวสารของเขานั่นต่างจากบ้านเรามากเพราะมีความเป็นระเบียบเรียบร้อย...มีทหารถือปืนคอยบล็อกไม่ให้คนเขมรทั่วไปเที่ยวเดินเล่นได้...พูดง่ายๆก็คือถนนเส้นนั้นมีให้ไว้เฉพาะนักท่องเที่ยว...ทำให้ไม่มีปัญหาทางด้านความปลอดภัยของนักท่องเที่ยวซึ่งถือเป็นรายได้หลักของเสียมเรียบ...

3.มีประเทศตะวันตกมากมายมาให้ความช่วยเหลือเขมรในด้านต่างๆตั้งแต่บูรณะองค์ปราสาทไปจนถึงทำถนน....เขาตัดความช่วยเหลือเป็นช่วงๆ(ไม่ใช่หลินฮุ่ยและอาหมวย)...ถนนช่วงนี้เป็นของญี่ปุ่น...ช่วงถัดไปเป็นของเยอรมัน...แล้วอีกช่วงก็เป็นของไทย...ผมเข้าใจว่าเขาให้ความช่วยเหลือก็เพราะสัมปทานเช่าที่ดินระยะยาว99ปี...คุณจะทำอะไรก็ได้ตั้งแต่โรงแรม5ดาวยันคาสิโน...รับประกันโดยรัฐบาลเขมร....(ซึ่งกรณีนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นที่ประเทศไทย)และนี่คงเป็นเหตุผลที่ทำให้สมเด็จฮุนเซ็นท่านกล้าห้าว....

4.นักการเมืองเขมรมักใช้มุกชาตินิยมในการหาเสียงและหาผลประโยชน์ทางการเมือง....ยุให้เกลียดคนไทยแป็บเดียวก็ดังแล้ว...และผมคิดว่านั่นคงเป็นปัญหาที่จะทำให้เราต้องเม้งกันไปเรื่อยๆ....ด้วยเหตุที่ได้เรียนให้ทราบข้างต้นว่าคนจนก็จนสุด...มุกนี้ก็คงใช้ได้อีกนาน.....

5.มีคนเขมรจำนวนไม่น้อยที่ได้รับอพยพไปอยู่ประเทศเจริญแล้วอย่างเช่นอเมริกา.....5ปีก่อนผมพบสาวคนหนึ่งที่หน้าพิพิธภัณฑ์ลูฟท์ในปารีส...เมื่อไต่ถามแนะนำตัวกันแล้วก็ทราบได้ว่าสาวเจ้ามาจากเขมร...มาพักผ่อนที่ฝรั่งเศสในฮอลิเดย์เมื่อหล่อนได้รู้ว่าผมเป็นคนไทย...หล่อนพูดกับผมว่า...

"ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีคนไทยมาเที่ยวฝรั่งเศสได้...ตามข่าวที่ฉันรู้นั้นประเทศยูเป็นประเทศที่ยังยากจนอยู่ไม่ใช่หรือ...."

อึ้งไม๊ครับ?....หล่อนชื่อโซเฟีย...หน้าเหมือนนางอัปสรา...แต่แต่งตัวเดิ้นมาก....

6.สายตาที่เขามองผม...ผมรู้สึกถึงความระแวง....และกรุณาอย่าไปถ่ายรูปเขามั่วซั่ว....ผมถ่ายรูปแม่ค้าข้างทางคนหนึ่ง..คุณเธอมองตาเขียว...ถ้าไม่เกรงใจไกด์ก็คงด่าผมไปแล้ว....(จริงๆแล้วผมถ่ายขนมเธอนะ...หน้าตามันเหมือนปลากริมไข่เต่าน่ะครับ)

7.อันนี้ข้อมูลที่ผมก็เพิ่งรู้...อย่าเอาเขมรไปรวมกับเวียดนาม...หมอนั่นบอกผมว่าถ้าไปเรียกเขาว่าญวณเขาก็จะโกรธ....แสดงว่าเขมรกับญวณก็ไม่ได้ชอบหน้ากันมากนัก....คงเป็นเพราะทะเลาะกันบ้างอะไรบ้าง...

8.เสื้อผ้าที่นานาชาติบริจาคมาให้คนเขมรใส่นั้น....คนเขมรเอามาขายต่อให้คนไทยครับ...ตลาดโรงเกลือนั่นไง...ส่วนคนเขมรที่ทำงานนั้นส่วนใหญ่ไม่ใส่เสื้อผ้าบริจาค...พฤติกรรมจึงคล้ายกับทำตัวให้น่าสงสารในสายตาประเทศอื่น.....แต่แล้วก็หันไปทำพฤติกรรมอันตรงข้ามเมื่อต้องทะเลาะกับไทย....

อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวโดยย่อนะครับ..มิได้มีเจตนาให้เราต้องจงเกลียดจงชังกับใคร....แต่ผมมีความคิดส่วนตัวที่ว่า...ถ้าเรา"จำเป็น"ต้องเป็นเพื่อนกับใคร.....เราก็ควรจะรู้พฤติกรรมและนิสัยใจคอของเขา...เพื่อเราจะได้รู้จักปฎิบัติตัวถูกครับ.....

อังกอร์เนชั่นแนลมิวเซียม....บริษัทสื่อสารของไทยไปสร้างให้ครับ....สวยอย่างกับโรงแรม5ดาว....

วัตถุโบราณข้างในบางชิ้นผมเห็นแล้ว"คุ้น"มาก....บางองค์คล้ายศิลปะสุโขทัยด้วยซ้ำ...แต่กฏเหล็กก็คือ..ห้ามถ่ายรูป....

จากคุณ : คุณภาค - [ 6 ก.ค. 52 19:31:12 ]