ความคิดเห็นที่ 1   -บะหมี่ มันเป็นคำเรียกของคนไทย บะ/หมู  หมี่/แป้ง(ข้าวเจ้า) โดยมาที่มาที่ไปอย่างไรไม่ทราบได้  แต่เส้นบะหมี่ทำจากแป้ง สาลีใส่ไข่ ถ้าเป็นที่จีนทางเหนือไม่นิยมใส่ไข่ลงไปในแป้ง โดยจะเรียกว่า เมี่ยนเถียว/ลาเมี่ยน หรือ ราเม็ง เวลาออกเสียงเป็น ญี่ปุ่น   ลา/ลาก  เมี่ยน/แป้ง (สาลี) ก็คือการดึงเส้นแป้งสาลี ออกมาเป็นเส้น นั้นเอง โดย ลาเมี่ยนที่มีชื่อเสียง คือ หลันโจวลาเมี่ยน หลันโจว คือเมืองเอกของ ก้านซู่ ใกล้ๆกับที่ พบเส้น 4พันปีนั้นเอง -ก๋วยเตี๋ยว/กั่วเถียว กั่ว/แป้งข้าวเจ้าหรือข้าวเหนียว เถียว/เส้น -เฝิ่น/เฝอ  เฝิ่น/คือแป้ง แป้งข้าวเจ้าหรือข้าวเหนีย ส่วนตัวมีความเห็นว่า เหมือนกับ ก๋วยเตี๋ยว ซึ่งในจีนคำว่า ก๋วยเตี๋ยว ไม่นิยมเรียกกันแล้ว แต่ เฝิ่น ยังใช้เรียกกันทั่วไป แต่สังเกตุได้อย่างว่า ไม่ว่า เฝอ/เฝิ่น หรือ ก๋วยเตี๋ยว/กั่วเถียว ต่างเป็น ของจีนทางใต้ทั้งสิ้น โดย เฝิ่นที่มีชื่อเสียงโด่งดัง อยู่ที่ กวางสี เขตปกครองตนเองของชาวจ้วง เหลาโหยวเฝิ่น ของมีชื่อของ หนันหนิง แห่งกวางสี -อาจกล่าวได้ว่า (เพื่อให้เข้าใจได้ง่ายๆ) -บะหมี่ ลาเมี่ยน ราเม็ง เมี่ยนเถียว นั้นทำมาจากแป้งสาลี -ก๋วยเตี๋ยว กั่วเถียว เฝอ เฝิ่น ทำมาจากแป้ง ข้าวเจ้า ข้าวเหนียว -รูป ลาเมี่ยน/ราเม็ง จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:02:26

ความคิดเห็นที่ 2   เหลาโหย่วเฝิ่น ของมีชื่อของ หนันหนิง แห่งกวางสี แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 52 14:10:50 จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:03:17

ความคิดเห็นที่ 3   เฝอนี่ของเวียดนามครับ รสชาติก็โอเคในระดับฮะ จากคุณ : โตนิค เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:09:57

ความคิดเห็นที่ 4   เมื่อก่อน ก็คิดว่า เฝอ เป็นของเวียดนามครับ แต่เดี๋ยวนี้ไม่คิด ตั้งแต่ที่เจอ นศ.ชาวจ้วง ที่มาเรียนที่ไทยก็ ไม่สรุปดีกว่าครับ จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:15:42

ความคิดเห็นที่ 5   ก๋วยเตี๋ยว เป็นอาหารชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นเส้นยาว ทำมาจากแป้งข้าวเจ้าเป็นส่วนใหญ่ โดยมากจะลวกให้สุกในน้ำเดือด สะเด็ดน้ำ แล้วนำมาใส่เครื่องปรุงชนิดต่างๆ นิยมรับประทานทั้งแบบน้ำและแบบแห้ง โดยนิยมใช้ตะเกียบเป็นเครื่องมือในการรับประทาน ประวัติ สันนิษฐานกันว่าก๋วยเตี๋ยวในประเทศไทยมีมาเมื่อประมาณสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ซึ่งเป็นช่วงที่ไทยมีการติดต่อกับชาวต่างชาติมากมาย และชาวจีนก็ได้นำเอาก๋วยเตี๋ยวเข้ามากินกันในเรือ โดยต้มในน้ำซุป มีการใส่หมู ใส่ผักและเครื่องปรุงเพื่อความอร่อย แต่สำหรับคนไทยแล้วถือว่าเป็นสิ่งที่แปลกใหม่ในยุคนั้น และได้นำมาประกอบเป็นอาหารอื่นๆ บริโภคกันจนมีความเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี และเริ่มมีการทำเส้นก๋วยเตี๋ยวในประเทศไทย ในสมัย จอมพล ป.พิบูลย์สงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีนโยบาย รัฐนิยม ที่สนับสนุนให้ประชาชน บริโภคก๋วยเตี๋ยว โดย ท่านนายกฯ เห็นว่าหากประชาชน หันมาร่วมกันบริโภคก๋วยเตี๋ยว จะเป็นการแก้ไข เศรษฐกิจของชาติในตอนนั้น เพื่อจะได้มีเงินหมุนเวียนในประเทศ ดังคำกล่าวของท่าน นายกฯ ในสมัยนั้นว่า อยากให้พี่น้องกินก๋วยเตี๋ยวให้ทั่วกัน เพราะก๋วยเตี๋ยว มีประโยชน์ต่อ ร่างกาย มีรสเปรี้ยว เค็ม หวานพร้อม ทำเองได้ในประเทศไทย หาได้สะดวกและอร่อยด้วย หากพี่น้องชาวไทยกินก๋วยเตี๋ยวคนละ หนึ่งชามทุกวัน วันหนึ่งจะมีคนกินก๋วยเตี๋ยวสิบแปดล้านชาม ตกลงวันหนึ่งค่าก๋วยเตี๋ยวของชาติไทยหนึ่งวันเท่ากับเก้าสิบล้านสตางค์เท่ากับเก้าแสนบาท เป็นจำนวนเงินหมุนเวียนมากพอใช้ เงินเก้าแสนบาทนั้น ก็จะไหลไปสู่ชาวไร่ ชาวนา ชาวทะเลทั่วกันไม่ตกไปอยู่ในมือใครคนหนึ่งคนใดเพียงคนเดียว และเงินหนึ่งบาทก็มีราคาหนึ่งบาท ซื้อก๋วยเตี๋ยวได้เสมอ ไม่ใช่ซื้ออะไรก็ไม่ได้เหมือนอย่างทุกวันนี้ซึ่งเท่ากับไม่มีประโยขน์เต็มที่ในค่าของเงิน — จอมพล ป.พิบูลย์สงคราม ชนิดของเส้นก๋วยเตี๋ยว การตากเส้นก๋วยเตี๋ยวเส้นหมี่ หรือภาษาท้องถิ่นบางที่เรียก "หมี่ขาว" หรือ "เส้นหมี่ขาว" เพื่อป้องกันการสับสนระหว่างบะหมี่ ทำมาจากแป้งข้าวเจ้า เป็นเส้นเรียวเล็ก ยาว มักใช้เครื่องจักรผลิต ก่อนนำมาทำอาหาร ต้องนำไปแช่น้ำเสียก่อน เส้นเล็ก ลักษณะกว้างกว่าเส้นหมี่ และตัดเป็นท่อนๆ เพื่อความง่ายในการรับประทาน เมื่อลวกเสร็จแล้วจะเหนียวกว่าเส้นก๋วยเตี๋ยวอื่นๆ มักจะใช้นำไปทำผัดไทย ก๋วยเตี๋ยวเรือ ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก เส้นใหญ่ มีขนาดความกว้างกว่าเส้นเล็ก ประมาณ 3-4 เท่าตัว เมื่อลวกเสร็จแล้วจะนิ่ม รับประทานง่าย มักนำไปทำก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ ผัดซีอิ๊ว เย็นตาโฟ และราดหน้า บะหมี่ ลักษณะเฉพาะตัวคือจะมีส่วนผสมของไข่จึงมีสีเหลือง ก่อนนำมาลวกจะต้องยีให้ก้อนบะหมี่คลายออก เพื่อไม่ให้เส้นติดกันเป็นก้อน ถ้าเป็นสีเขียว จะเรียกว่า "บะหมี่หยก" ซึ่งมีลักษณะเหมือนบะหมี่ธรรมดาทุกประการแต่จะใส่สีผสมอาหารให้เป็นสีเขียว มักจะนำไปใช้เป็นเส้นของ บะหมี่หมูแดง เย็นตาโฟ และบะหมี่เป็ด โซบะ จะเป็นเส้นบะหมี่ของญี่ปุ่น ลักษณะของเส้นจะใหญ่กว่าเส้นบะหมี่ธรรมดา ก๋วยจั๊บ เส้นมีลักษณะเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมหรือสามเหลี่ยม เมื่อนำไปต้มในน้ำร้อนก็จะม้วนตัวเป็นหลอด บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เกี๊ยมอี๋ ลักษณะคล้ายลอดช่อง มีสีขาว มักทำเป็นก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยมอี๋ วุ้นเส้น เป็นเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ทำจากแป้งถั่วเขียว ลักษณะเด่นคือมีความใสคล้ายวุ้น จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:26:11 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 6   บะหมี่สำเร็จรูป มาม่า เป็นยี่ห้อ และเครื่องหมายการค้าของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ผลิตโดยบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) และจัดจำหน่ายโดยบริษัท สหพัฒนพิบูล จำกัด ประวัติม่าม่า มาม่าได้มีการผลิตครั้งแรกในปี พ.ศ. 2516 แม้ว่าจะมีบะหมี่สำเร็จรูปยี่ห้ออื่นอีกในตลาดของประเทศไทย เช่น ยำยำไวไวกุ๊งกิ๊ง และอื่นๆเป็นต้น และ "มาม่า" ได้กลายเป็นชื่อที่ติดปากของคนไทยในการกล่าวถึงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ผลิตภัณฑ์ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป รสต้มยำกุ้ง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป รสต้มยำน้ำข้น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป รสต้มยำเส้นชาเขียว บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป รสเป็ดพะโล้ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป รสผัดขี้เมาแห้ง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป รสหมูน้ำตก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ออเรียนทัลคิตเชน รสโคเรียน สไปซ์ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ออเรียนทัลคิตเชน รสฮอตแอนด์สไปซี่ บะหมี่แห้งกึ่งสำเร็จรูป ออเรียนทัลคิตเชน รสหมี่โกเล้ง บะหมี่มาม่าเจ รสต้มยำ บะหมี่มาม่าเจร สเต้าหู้เห็ดหอม บะหมี่มาม่าเย็นตาโฟ บะหมี่มาม่าหมูต้มยำ บะหมี่โฮลวีตกึ่งสำเร็จรูป รสหมูพริกไทยดำ ประวัติของ บะหมี่กึงสำเร็จรูป คงไม่มีใครที่ไม่รู้จักบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ความง่าย อร่อย และราคาถูก ทำให้ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเป็นอาหารที่ได้รับความนิยมอย่างสูงสุด จนอาจจะพูดได้ว่า "ทุกวันนี้อาหารที่คนทั่วโลกรับประทานมากที่สุดคือ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป" ก็คงไม่ผิดจากความเป็นจริงเท่าไหร่ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมีต้นกำเนิดมาจาก ประเทศญี่ปุ่น โดยนาย อันโด โมโมฟุกุ ผู้ก่อตั้งและประธานกลุ่มบริษัท นิชชิน วันที่ 25 สิงหาคน ปี 1958 ซึ่งเป็นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นประสบกับปัญหาข้ามยากหมากแพง ทำให้ชาวญี่ปุ่นต้องทานแต่อาหารที่ราคาถูกและสะดวกในการทำหรือหาทาน ซึ่งก็คือ ราเมน วันหนึ่งของฤดูหนาวในโอซาก้า นาย อันโด ได้เห็นสภาพของชาวญี่ปุ่นที่ยืนเข้าแถวยาวเหยียด เพียงเพื่อรอทานราเมนแค่ 1 ชาม เพื่อเป็นอาหารคลายหนาว ทำให้นาย อันโด ได้พยายามคิดค้น ราเมนที่ สามารถทำทานเองที่บ้าน เก็บไว้ได้นาน และราคาถูก ขึ้นมา จนในที่สุดก็ได้ "ชิกิ้นราเมน" ขึ้นมา บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในตอนแรก ทำโดยนำเส้นราเมนที่ได้จากผสมกับน้ำซุปกระดูกไก่(โทริคะระ) ทอดในน้ำมันปาล์มเพื่อไล่ความชื้นออกไป ทำให้เก็บไว้ได้นานและแค่เพียงเติมน้ำร้อน เส้นก็จะคืนสภาพเดิมสามารถกินได้ทันทีโดยที่ไม่ต้องปรุงอะไรเพิ่มเติมเลย เพราะว่าเส้นผสมกับน้ำซุปกระดูกไก่แล้ว (ในตอนแรก ชิกิ้นราเมนมีราคาอยู่ที่ 35 เยน) ในปัจุบัน ชิกิ้นราเมน ก็ยังเป็นรสที่ขายดี ที่ยังคงความอร่อยมาอยู่ถึงทุกวันนี้ ต่อมา นาย อันโด ก็ได้ ก่อตั้งบริษัทนิชชินขึ้นมา และได้พัฒนาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสชาติและรูปแบบอื่นๆขึ้นมาอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็น "คัพเมน" ที่ได้แนวคิดมาจากการทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปของคนอเมริกา (ในตอนแรกนั้นภาชนะที่ทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจะเป็น ชาม แต่เพียงอย่างเดียว) สำหรับ คัพเมน(หรือคัพนู้ดเด้ล)นั้นยังมีเกร็ดที่มาของความนิยมอยู่ คือในตอนแรกนั้น ยังไม่เป็นที่นิยมเท่าไหร่นัก จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์การลักพาตัวประกันโดยกลุ่มต่อต้านจักรวดิญี่ปุ่น ที่จังหวัดนากาโน่ ในเวลานั้นได้มีการถ่ายทอดสดตลอดเวลา ต่อเนื่องเป็นเวลาถึง 10 วัน อีกทั้งยังเป็นเหตุการณ์ที่มีผู้ชมมากที่สุดในประวัติศาสตร์โทรทัศน์ญี่ปุ่น(90%) และนอกจากภาพเหตุการณ์การละกพาตัวประกันแล้ว ยังมีภาพของคนที่กำลังทาน คัพนู้ดเด้ลในสถานที่เกิดเหตุด้วย (ปกติคนญี่ปุ่นจะทานข้างกล่องหรือ เบ็นโตะ แต่ในช่วงที่เกิดเหตุการณ์นั้น เป็นช่วงอากาศหนาวเย็น ทำให้ข้าวกล่องแข็งจนทานไม่ได้) คนญี่ปุ่นจึงได้รู้จัก คัพนู้ดเดิ้ล ในวงกว้าง และเป็นที่แพร่หลายไปทั่วโลกจนเป็นอาหารที่คนทานมากที่สุดในโลก (ถ้าจะย้อนประวัติของ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป คงต้องย้อนไปถึง "โลเมียง" ซึ่งเป็นภาษาจีน ที่แปลว่า "บะหมี่ที่ต้มแล้ว" บะหมี่แบบจีนเป็นอาหารที่นิยมอย่างมากในเมืองซับโปโร และพื้นที่อื่นของประเทศญี่ปุ่น) สำหรับประเทศไทย บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปได้เข้ามาราวปี พ.ศ. 2514-2515 บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปยี่ห้อแรกในประเทศคือ "ซันวา" ที่มีต้นแบบมาจากบะหมี่ญี่ปุ่นที่ต้องต้มก่อนทาน ส่วน "มาม่า" เป็นยี่ห้อที่ 3-4 ของประเทศไทย หาใช่ ยี่ห้อแรกอย่างที่ใครๆเข้าใจกัน "มาม่า" จัดเป็น "Generic Name" หรือชื่อสามัญที่คนไทยในปัจจุบันใช้เรียก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ซึ่งแสดงถึงPowerของยี่ห้อ มาม่าได้เป็นอย่างดี (จากการสำรวจของบริษัท ซินโนเวต ในปี 2007 มาม่าเป็นตามสินค้าอันดับ 2 ที่ผู้บริโภคชาวไทยนึกถึง ส่วนอันดัน 1 คือ โนเกีย) ผู้ให้กำเนิดมาม่าคือ บริษัท ไทยเพรซิเด้นท์ ฟูดส์ จำกัด(มหาชน) หรือ TF ซึ่งอยู่ใต้ร่มธงของเครือสหพัฒน์ (บริษัทไทยเพรซิเด้นท์ ฟูดส์ จำกัด ได้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ.2515) สาเหตุที่มาม่าได้รับความนิยมอย่างมากและต่อเนื่องนั้น ถ้าวิเคราะห์ตามหลัก 4Ps คือ Price ราคาที่ ถูก คือ 5 บาท โดยที่ทางสหพัฒฯได้เน้นที่ กลยุทธ์ Pricing เป็นอย่างมาก ทำให้มาม่ามีราคาขายแค่ 5 บาท เป็นเวลานานถึง 10 ปี Place มาม่ามีวางจำหน่ายทุกร้าน ไม่ว่าจะเป็นร้านโชห่วย ห้างสรรพสินค้า หรือแผงหาบเร่ อีกทั้งยังครอบคลุมทุกพื้นที่ไม่ว่าจะเป็น พื้นที่ที่ยากจะเข้าถึง(หมู่บ้านบนเขาหรือเกาะกลางทะเล) Product มาม่ามีหลายรสชาติให้เลือก ไม่ว่าจะเป็น รสหมูสับ ต้มยำ ฯลฯ และมาม่ามักจะเป็นผู้นำทางด้านการคิดค้นรสชาติใหม่ๆเสมอ Promotion มาม่ามีโปรโมชั่นการขายสินค้าที่หลายหลากและต่อเนื่องตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็น ลด แลก แจก แถม ซึ่งเปลี่ยนสลับกันอย่างต่อเนื่องมาตลอด นอกจากนี้ มาม่า ยังใช้กลยุทธ์ การสร้างมูลค่าเพิ่ม(Value Added) ด้วยวิธีการนำเสนอในรูปแบบ ถ้วยและชาม ที่เน้นความสะดวกในการทาน และยังสร้างภาพลักษณ์ให้กับยี่ห้อด้วยการ ออก แบบถ้วยกระดาษ ที่เน้นถึงความอนุรักษาสิ่งแวดล้อมด้วย ปัจจุบัน คนไทยทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป 6 ล้านซองต่อวัน และเป็นการทานมาม่ามากกว่า 50% จากที่กล่าวมาข้างต้นจะเห็นได้ว่า บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเป็นอาหารที่ได้รับความนิยมอย่างสูงสุดในยุคศตวรรษที่ 50 จนถึงปัจจุบัน และยังคงเป็นอาหารที่มีคนรับประทานในปริมาณต่อหน่วยต่อบุคคลมากที่สุด(ในกลุ่มชนชั้นกลางและกลางล่าง) อีกทั้งยังเป็นอาหารที่มีทานแทบจะทุกชนชาติ ทั้งๆที่ถือกำเนิดมาแค่ครึ่งศตวรรษ จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:30:00 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 7   ประวัติก๋วยเตี๋ยว ในเมืองไทย ก็คงจะมีมาตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนารายณ์ฯ เมืองไทยเราได้ทำการค้าขายกับชาวต่างชาติมากมายหลายชาติ และชาวจีนนี่เอง ที่เมื่อแล่นเรือสำเภามาค้าขายกับคนไทยนอกจากจะมีสินค้ามาค้าขายแล้ว ก็ยังมีการนำเอาเส้นก๋วยเตี๋ยวติดเรือมาด้วย โดยนำมาปรุงเป็นอาหารกินกันในเรืออย่างธรรมดา โดยต้มในน้ำซุป ใส่หมู ใส่ผักบางอย่างแต่คนไทยเห็นเข้าก็เห็นเป็นของแปลกตาในยุคนั้นอย่างที่สุด แต่เมื่อเห็นบ่อยเข้าก็มีการเอาเส้นก๋วยเตี๋ยวมาประกอบเป็นอาหารอื่น บริโภคกัน ก็เริ่มสร้างความคุ้นเคยได้เพิ่มอีก นอกจากนี้คนจีน ก็เริ่มมีการทำเส้นก๋วยเตี๋ยวเองในเมืองไทย โดยการนำเอาแป้งข้าวเจ้า มาทำเส้นก๋วยเตี๋ยว มากขึ้น คนไทยจึงรู้จักเส้นก๋วยเตี๋ยวกันเป็นอย่างดีในเวลาต่อมา หลังจากสิ้นยุคกรุงศรีอยุธยา มาถึงสมัยกรุงธนบุรี ก็ยิ่งมีคนจีนเดินทางมาค้าขาย และมาสร้างเนื้อ สร้างตัวในเมืองไทยมากขึ้น ก็เลยมีการทำเส้นก๋วยเตี๋ยวกันมากขึ้น หาซื้อได้ง่ายและแถมด้วยการทำก๋วยเตี๋ยวขายแบบ หาบเร่ไปถึงผู้ซื้อทีเดียว รวมถึงการเร่ขายทางเรือด้วย ประเภทก็มีทั้ง น้ำ แห้ง แต่เป็นหมูทั้งหมด ยังไม่มีก๋วยเตี๋ยวเนื้อเกิดขึ้น การทำเส้น คนจีนเขาทำกันอย่างไรในสมัยก่อน การทำเส้นก๋วยเตี๋ยว คนจีนทำกันในครัวเรือน โดยทำกันในครัว วิธีการก็จะนำเอาเมล็ดข้าวสาร มาแช่น้ำไว้ตั้งแต่หัวค่ำ แช่ไว้จนเช้าจึงนำไปโม่ให้ละเอียดเป็นแป้ง ต่อมาก็จะทำเป็นแผ่น โดยการเอาหม้อใบโต ใส่น้ำต้มให้เดือด เอาผ้ามัดไว้ที่ปากหม้อ เว้นช่องให้ความร้อนที่เป็นไอผ่านได้สะดวก จากนั้นก็จะนำแป้งที่โม่ไว้ที่เหลวพอเหมาะสม ตักแป้งดังกล่าวพอประมาณ เทละเลงลงบนผ้าที่มัดไว้ปากหม้อ ให้กระจายมีความบางกำลังดี แล้วเอาฝาหม้อปิดไว้ รอเพียงครู่เดียวแป้งก็สุก เอาไม้พายแซะแผ่นแป้งที่สุก เอาไปพาดไว้บนราวไม้ไผ่ ผึ่งให้แห้ง พอแห้งหมาดๆ ก็นำลงมาทาน้ำมันถั่วเคลือบไว้แล้วซ้อนแผ่นอื่นทับไปอีก จะได้ไม่ติดกัน ต่อมาก็เอามีดมาหั่นเป็นเส้นๆ จะเอาเส้นเล็ก หรือใหญ่ก็ตามแต่จะหั่น ก็จะได้เป็นเส้นก๋วยเตี๋ยว แต่ปัจจุบันทำด้วยเครื่องกันหมดแล้ว นี่คือที่มาของเส้นก๋วยเตี๋ยว ( เส้นขาวนั่นเอง) จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:32:16 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 8   คุณกุมารสยาม..แตกกระทู้ไว เชียวนะครับ อิอิ ได้มาเสริมคุณนิดจัง อีกแล้ว.. 1. เรื่องบะหมี่สำเร็จรูป จำได้ว่า รสแรก เป็นรสไก่ อร่อยดีครับ ส่วนวุ้นเส้นสำเร็จรูป ก็ยี่ห้อ กุ้งกิ้ง ครับ 2. เรื่องการเข้ามาของก๋วยเตี๋ยวในประเทศไทย ก็อย่างที่คุณนิดจังกล่าวไว้ ว่ากับคนจีนตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาแล้ว แต่หลักฐานที่สามารถอ้างถึงได้ ย้อนหลังไปเพียงสมัยรัชกาลที่ 4 ที่มีการจดบันทึกไว้ว่ามีการปรุงอาหารก๋วยเตี๋ยว ขึ้นในพระบรมหาราชวัง โดยเจ้าคุณจอมมารดาเปี่ยม (สมเด็จพระปิยมาวดี ศรีพัชรินทรมาตา) ได้ปรุงอาหารก๋วยเตี๋ยวถวายพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สนใจพระประวัติของสมเด็จพระปิยมาวดี ศรีพัชรินทรมาตา ที่ http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%88%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%B5_%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%8A%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B2 จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 13:57:21

ความคิดเห็นที่ 9   แล้วก็อย่าเพิ่งลืม อาหารเส้น ทานง่ายแบบไทยๆ คือ ขนมจีนด้วยนะครับ แม้ว่า ไทยจะรับเอาคำว่าขนมจีนมาจากชาวมอญ คือ คนอมจิญ แต่ก็ราดด้วยแกงเขียวหวานไก่ แกงแดงไก่ เขียวหวานหมู น้ำพริก น้ำยาปลาช่อน อีกด้วย ทั้งนี้หากสืบรากลึกๆๆลงไป วัฒนธรรมมอญก็คงรับอารยธรรมการกินเส้นมาจากชาวไต จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:04:08

ความคิดเห็นที่ 10   ^ -ก๋วยเตี๋ยว เส้นเล็ก-เส้นใหญ่ ต่างกันตรงขั้นตอนสุดท้ายครับ เส้นใหญ่เป็นเส้นสด แบบขนมจีน แต่เส้นเล็กไม่ใช่ แล้วก็ส่วนผสมในเส้น ของเจ้าที่เส้นเหนียวๆอร่อยๆ ก็ไม่ได้มีแต่แป้งข้าวเจ้าครับ -นี้ทำให้นึกถึงสมัยเด็กๆ ที่ชอบไปช่วย ญาติที่เมือง จันทน์ ทำพวก เส้นก๋วยเตี๋ยว ขนมจีน ขนมกุ๊ยไช่ พวกนี้ล้วนมาจากแป้งหลักคือ แป้งข้าวเจ้า  จริงๆเค้ามีการผสมแป้งข้าวเหนียว ลงไปด้วยครับ อันนี้สูตรใครสูตรมัน จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:04:14

ความคิดเห็นที่ 11   ขนมจีน หรือ ขนมมอญ ชาวมอญ ทั่วไปนิยมรับประทานขนมจีนไม่เฉพาะแต่ในเทศกาลเท่านั้นในบางครั้งก็ยังมีการทำกินกันเองเป็นการรวมญาติหรือว่าเวลาวิดปลาขึ้นมาแล้วได้ปลาเยอะก็จะมีการทำน้ำยากินกัน คำว่า "ขนมจีน" มอญเรียกว่า "คนอม" เป็นกริยาแปลว่า ทำ,สร้าง(ในพจนานุกรมภาษามอญ-อังกฤษ ที่รวบรวมโดยR. Halliday ได้ให้ความหมายว่า "form") ส่วนคำว่า"จีนที่อยู่ข้างหลังคำว่า"ขนม"นั้นไม่มีใช้ในภาษามอญมีแต่คำว่า"จิน" ซึ่งแปลว่าสุก(จากการหุงต้ม)สิ่งที่น่าสังเกต คือ คนมอญนั้นจะเรียกขนมจีนว่า"คนอม"เฉยๆไม่ใช่คนอมจิน เราจะพบได้จากบทความต่างๆทั่วไป ซึ่งกล่าวถึงเรื่องเล่าเกี่ยวกับความเป็นมาของคำ"คนอมจิน"ว่าขณะท ี่คนมอญ กำลังทำ"คนอม" อยู่ ก็มีคนไทยเดินมาและร้องถามว่า กำลังทำอะไรอยู่คนมอญตอบเป็นภาษามอญ ว่า"คนอมจินโก๊กเซมเจี๊ยะกัม"แปลว่าขนมจีนสุกแล้วเรียกคนไทยมากินด้วยกันและจากนั้นเป็นต้นมา คนไทยก็เรียกอาหารชนิดนี้ว่า "คนอมจิน" และเพี้ยนมาเป็น "ขนมจีน"จากเรื่องเล่านี้จะสังเกตได้ว่า ฟังดูลอยๆ ไม่สมเหตุผล เนื่องจากคำว่า "คนอม" กับ "จิน" นั้นเป็นคำที่แยกกัน(แต่ถูกนำมาอยู่ในประโยคเดียวกัน ) กลับมาดูคำว่า "คนอม" กันอีกที คำว่า "คนอม" แปลว่า "ทำ" ไม่พบว่าเป็นกริยาที่ใช้กับอาหารชนิดอื่น เช่น"หุงข้าว" มอญใช้คำว่า "ดุนเปิง" "ดุน" แปลว่าหุง "เปิง" แปลว่าข้าว "ทำแกง" (ต้มแกง) มอญใช้คำว่า "ดุนกวะ" "กวะ" แปลว่าแกง "ทำขนม" มอญใช้คำว่า "โกลนกวาญจ์" "โกลน" แปลว่าทำ, "กวาญจ์" แปลว่าขนม กลับมาที่คำว่า "คนอม" อีกครั้ง คำว่า "คนอม" มักพบคำนี้ได้ในคำกริยาที่หมายถึงทำ หรือสร้าง ซึ่งใช้กับการก่อสร้างวัตถุ เช่น "สร้างเจดีย์" มอญใช้คำว่า "คนอมเจตอย" (เจดีย์-เจตอย มาจากภาษาบาลี) "สร้างศาลา" มอญใช้คำว่า "คนอมซาลา" (โปรดสังเกต ศาลา-ซาลา มาจากภาษาบาลีเช่นกัน) เรื่องของวัฒนธรรมขนมจีน คิดว่าไม่น่าจะมีใครเป็นเจ้าของ เพราะสามารถพบได้ทั่วไปในภูมิภาคนี้ เช่น ในเวียดนามที่เรียกว่า "บุ๋น" ซึ่งฟังแล้วคล้ายคลึงกับคำว่า "ข้าวปุ้น" ทางภาคอีสานของเรา นมเวงในเขมรสูง "นม" แปลว่าขนม "เวง" แปลว่าเส้น ซึ่งมีความหมายคล้ายคลึงกับคำว่า "ขนม เส้น" ทางภาคเหนือ และในพม่ายังเรียก "อาหาร" ชนิดนี้ว่า "โมนดิ" แปลว่า "มอญ" (ของมอญ?) อีกด้วย ที่น่าสนุกกว่านี้ ขนมจีนของเรายังหากินได้ที่เกาะไหหลำ (แถมยังกินกับกะปิอีกด้วยที่ยืนยัน ว่าเหมือนกันแน่ๆ เพราะว่าทำจากแป้งข้าวเจ้า และเป็นเส้นกลมๆ) คำว่า "ขนมจีน" อาจจะมีเค้ามาจากจีนจริงๆ เพราะถ้าเรามาลองคิดดูด้วยเหตุผลอีกทีหนึ่งว่าในการ ออกเสียงภาษามอญไม่มีวรรณยุกต์ถ้าคำว่า"ขนมจีน"เป็นภาษาไทยแล้วคนมอญเอาคำนี้ไปใช้ก็จะไม่สามารถพูดคำว่า "ขนม"ได้ต้องออกเสียง ว่า"คนอม" และโดยนิสัยของคนมอญนั้น ชอบตัดคำให้ สั้นลงในภาษาพูดจะเห็นว่าภาษาพูดและภาษาหนังสือจะไม่เหมือนกัน เช่น คำว่า "คน"ในภาษาพูด ของมอญพูดว่า "นิห์" ภาษาเขียนใช้ว่า"เมะนิห์" ลักษณะนี้จะพบได้เสมอในภาษามอญ(พระเจ้าสีหรา ชาธิราช เป็นพระเจ้าราชาธิราช)ดังนั้นคำว่า "ขนมจีน" ในภาษาไทย อาจถูกเรียกว่า "คนอมจิน" และสุดท้ายเหลือเพียงคำว่า"คนอม"หรือ "ฮนอม" แต่ยังมีอีกคำที่น่าสนใจคือ "จับ" หมายถึงขั้นตอนสุดท้ายของการทำขนมจีน คือการโรยเส้นขนมจีน ลงไปในน้ำที่ร้อนพอดี พอสุกแล้วใช้กระชอนตักขึ้นล้างแล้วแช่ในน้ำเย็นก่อนนำเส้นมาจับเป็นหัวๆ ภาษามอญที่คนมอญใช้เรียกขนมจีนที่จับเป็นหัวๆ แล้วว่า "ดับ" แปลว่า "หัว" ทางใต้ใช้คำว่า "หัว" ทางอีสานก็เรียกว่า "หัว" เป็นไปได้ว่าคำที่จะใช้เรียกคำต่างๆ นั้น น่าจะใช้จากลักษณนามไม่ใช่เรียกจากคำกริยาในเมื่อคน มอญคนเหนือ และคนใต้ เรียกขนมจีนที่จับแล้วว่า "หัว" ในความหมายเดียวกันคนภาคกลางน่าจะ ใช้คำว่า"หัว" เช่นกัน ไม่น่าจะใช้คำว่า "จับ" หรือว่าคำว่า "จับ" นี้ จะมาจากคำว่า "ดับ" (หัว) ใน ภาษามอญเมื่อทำขนมจีนเสร็จแล้ว ทีนี้ก็มาจัดเรียงในถาดเพื่อเตรียมตัวรับประทานเราจะพบอีก คำหนึ่งในภาษามอญคือคำว่า "ถาด" ออกเสียงว่า "ทะห์" เป็นไปไหมว่า คำนี้น่าจะยืมมาจากภาษามอญ อันที่จริงแล้ว การถ่ายทอดวัฒนธรรมทางด้านภาษาและวัฒนธรรมการกินนั้นเป็นเรื่องปกติที่มีมา นานนม ได้ผสมกลมกลืน และถ่ายทอดกันไปมาจนแทบจะไม่สามารถสืบหาที่มาได้อย่างแน่นอน เมื่อพูดถึงคำว่า "ขนมจีน" ทำให้นึกถึงชาวจีน คนมอญเรียกชาวจีนว่า "เมะนิห์เกริ๊ก" "เมะนิห์" แปลว่า "คน" "เกริ๊ก" แปลว่า "จีน" "อะเจิ้ด" แปลว่า "เจ๊ก" "เดิงเร่ะห์" แปลว่า "เมืองจีน" ลองค้นหาต่อไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองชนชาตินี้ เพราะพบอีกบางคำที่น่าสนใจในภาษามอญ (อีกแล้ว) นั่นคือคำว่า "กิน" ซึ่งมอญใช้คำว่า "เจี๊ยะ" "กินข้าว" มอญใช้คำว่า "เจี๊ยะเปิง" คำว่า "เจี๊ยะ" ใช้กันอยู่ทั่วไปในภาษามอญ ตั้งแต่ผมเกิด แต่คำว่า "เจี๊ยะ" ไม่สามารถสะกดตัวได้ ในภาษาหนังสือของมอญ มีแต่คำว่า "จ๊ะ" จะไม่ออกเสียงว่า "เจี๊ยะ" แต่ในภาษามอญภาษาพูดกับ ภาษาเขียนมักจะไม่ตรงกัน ในภายหลังจึงอนุโลมให้สะกดคำว่า "เจี๊ยะ" ด้วยการเขียนว่า "จ๊ะ" (เป็นคำยกเว้นในภาษามอญ) อันที่จริง คำซึ่งมีความหมายว่า "กิน" ของภาษามอญ พบว่ามีอยู่เดิม โดยร่องรอยการใช้คำนี้พบได้ในภาษาที่ใช้กับพระภิกษุ คือคำว่า "ฮับ" และสามารถอ่านพบได้ในคัมภีร์ใบลานของมอญในหลายผูกเช่น "พระฉันข้าว" มอญใช้คำว่า "เนะกยาจก์ ฮับเปิง" จึงอยากสันนิษฐานว่า คำว่า "เจี๊ยะ" ในภาษามอญ ซึ่งแปลว่า "กิน" น่าจะมาจากภาษาอื่นเพราะมอญมีคำว่า "ฮับ" อยู่แล้ว"เจี๊ยะ" (กิน) ในภาษามอญน่าจะฟังคล้ายๆ ภาษาอะไร? จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:35:42 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 12   ขนมจีนกับประเพณีแต่งงาน ประเพณีแต่งงาน เป็นงานมงคลอีกงานหนึ่งที่มีเรื่องของความเชื่อมาเกี่ยวข้องอยู่หลายประการ กลุ่มประชาสัมพันธ์ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม จึงได้รวบรวมและสรุปมาบางประเด็นเพื่อเป็นสาระความรู้ ดังนี้ ความหมาย คำว่า “แต่งงาน” หมายถึง การทำพิธีเพื่อให้ชายและหญิงอยู่กินเป็นผัวเมียตามประเพณี ตามพระราชนิยมในรัชกาลที่ ๖ ได้ทรงบัญญัติให้ใช้คำว่า อภิเสกสมรส สำหรับเจ้าฟ้า เสกสมรส สำหรับ พระองค์เจ้าหรือหม่อมเจ้า และ สมรส สำหรับข้าราชการผู้มีบรรดาศักดิ์ ต่อมาสามัญชนได้ใช้ตาม โดยตัดคำว่าเสกออก เพราะเห็นว่าเป็นของเจ้านาย เรียกเพียง สมรส (คำว่า “เสก”หมายถึง การหลั่งน้ำเพื่อยกให้ ) ปัจจุบันนิยมใช้คำว่า พิธีมงคลสมรส นอกจากนี้ยังมีคำเรียกในภาษาถิ่นที่แตกต่างกันอีกได้แก่ ภาคพายัพเรียกว่ากินแขก ภาคอีสาน เรียก กินดอง ภาคใต้เรียก กินงานหรือกินเนี้ยว ( คือกินข้าวเหนียวนึ่งโรยน้ำตาลและมะพร้าวขูด) ภาคกลางบางท้องถิ่นเรียก กินสามถ้วย กินสี่ถ้วย (หมายถึง อาหารว่างที่เลี้ยงในงานแต่งมีสี่อย่างหรือสี่ถ้วยคือ ไข่กบคือสาคูหรือเมล็ดแมงลัก นกปล่อย คือ ลอดช่อง มะลิลอยคือข้าวตอก และอ้ายตื้อคือข้าวเหนียว มีน้ำกะทิใส่ชามอยู่ตรงกลาง ถ้าเป็นสามถ้วยจะไม่มีไข่กบ) จะเห็นว่าแม้จะเรียกต่างๆกัน แต่ก็มีคำว่า กิน อันหมายถึงการเลี้ยงดูญาติมิตรแขกเหรื่อที่มาร่วมแสดงยินดีและเป็นสักขีพยาน เพราะการแต่งงานของหญิงชายที่จะมาอยู่เป็นสามีภริยากันนั้น ถือเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ จึงประกาศให้คนอื่นได้รับรู้ถึงการมาเกี่ยวดองกันด้วย พระยาอนุมานราชธนได้เขียนไว้ว่า แต่เดิมเจ้านายทรงหาหม่อมห้ามได้ตามใจชอบ ไม่มีพิธีแต่งงาน มามีพิธีแต่งงานเจ้าในสมัยรัชกาลที่ ๕ เป็นครั้งแรก และสืบต่อเป็นราชประเพณี จนถึงสมัยรัชกาลที่ ๖ ที่ทรงบัญญัติคำเรียกดัง ที่กล่าวมาข้างต้น การแต่งงาน อาจแบ่งได้เป็น ๒ อย่างคือ วิวาหมงคล คือ การแต่งงานที่ฝ่ายหญิงมาอยู่บ้านฝ่ายชาย ส่วน อาวาหมงคล คือ การแต่งงานที่ฝ่ายชายมาอยู่บ้านฝ่ายหญิง ปัจจุบันมักใช้คำว่า “วิวาห์” หรือ “มงคลสมรส” เป็น คำรวม ๆ มิได้แยกว่าฝ่ายใดจะไปอยู่กับฝ่ายใด สาเหตุที่ต้องมีขันหมากในการแต่งงาน สืบเนื่องจากสมัยก่อนชาติต่าง ๆ ทางตะวันออก รวมทั้งไทย เป็นชนชาติที่กินหมาก ดังนั้น ย่อมใช้หมากพลูเป็นเครื่องต้อนรับเพื่อแสดงไมตรีจิต เวลาแขกมาเยือนก็ยกเชี่ยนหมากมารับรอง อันหมายถึง ยินดีต้อนรับด้วยไมตรีจิตถือเป็นกันเอง ด้วยเหตุนี้ เมื่อจะไปสู่ขอหรือแต่งงานกับลูกสาวใคร ซึ่งเป็นคนต่างบ้านต่างถิ่น แม้จะมีของอย่างอื่น แต่ก็ต้องมีหมากพลูไปคำนับเพื่อแสดงไมตรีจิตด้วย ซึ่งแต่เดิมก็ไม่มีการกำหนดว่าต้องมีจำนวนเท่าใด แต่ต่อมาได้มีการกำหนดว่าควรเป็น ๔ ๘ หรือ ๑๖ เพราะหากแบ่งทอนแล้วก็ยังเป็นเลขคู่ เท่ากับเครื่องหมายคู่คือคู่บ่าวสาว และแม้ปัจจุบันจะไม่มีการกินหมากแล้ว แต่ก็ยังมีขันหมากพลูในพิธีแต่งงานอยู่ ขันหมากเอก คือขันหมากที่บรรจุหมากพลู และยังมีขันใส่เงินทองหรือสินสอด และขันใส่สิ่งอันเป็นมงคล เช่น ถั่ว งา ข้าวเปลือก ใบเงินใบทอง ฯลฯ ส่วนขันหมากโท ได้แก่ ขันหมากที่ใส่อาหาร ขนม รวมทั้งบริวารขันหมากอื่น ๆ เช่น ต้นกล้วย ต้นอ้อย นิยมจัดเป็นคู่ ๆ เพื่อให้ดูสวยงามและเป็นเคล็ดคำว่า “คู่ วัน /เดือนที่นิยมแต่งงาน มักจะแต่งเดือนคู่ ด้วยถือเคล็ดคำว่า คู่ ส่วนใหญ่จะเลือกแต่งเดือน ๒ ,๔, ๖, ๙ และ ๑๒ ส่วนเดือน ๘ แม้จะเป็นเดือนคู่ ก็ไม่นิยมด้วยว่าเป็นเดือนแรกเข้าพรรษาจึงเว้นไม่แต่ง เปลี่ยนเป็นเดือน ๙ แทน โดยเฉพาะข้างขึ้น เพราะมีความหมายดีว่า ก้าวขึ้น (เอาเคล็ดตรงเสียง เก้า-ก้าว) เดือน ๑๐ ก็มีคนแต่งบ้าง แต่น้อย ส่วนเดือน ๑๒ แม้จะเป็นเดือนคู่ แต่เมื่อก่อนจะถือ ไม่แต่งกัน เพราะว่าเป็นช่วงฤดูสุนัขติดสัด ไม่ควรไปแข่งหรือ เอาอย่างมัน แต่สมัยนี้ก็ไม่ค่อยถือกันแล้ว ส่วนวันที่ไม่นิยมแต่ง คือ วันพุธ ว่าเป็นวันสุนัขนามไม่ดี (ไม่ได้มีคำอธิบายว่าสุนัขนามหมายถึงอะไร) วันอังคารและวันเสาร์ ก็ไม่แต่งเพราะถือเป็นวันกล้าแข็ง เหมาะกับปลุกเสกเครื่องรางของขลัง หากแต่งอาจจะก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทได้ง่าย วันพฤหัส ถือเป็นวันครูก็ไม่นิยมแต่ง อีกทั้งมีตำนานเล่าว่าพระพฤหัส แต่งลูกสาวคือนางจันทร์วันนั้น (กับพระอาทิตย์) แล้วลูกสาวมีชู้ (คือพระอังคาร)จึงไม่ควรใช้ นอกจากนี้ ในทางโหราศาสตร์ยังมีวันอุบาทว์และโลกาวินาศที่ต้องระวังด้วย ต้องเลือกเอาวันอธิบดีหรือวันธงชัย จึงจะดี สรุปแล้ว วันที่แต่งได้คือ วันจันทร์ วันศุกร์และวันอาทิตย์ โดยเฉพาะวันศุกร์ เพราะออกเสียงว่า “สุข” มีความหมายที่ดี อย่างไรก็ดี หากทั้งสามวันที่ว่าตรงกับ วันอุบาทว์หรือโลกาวินาศก็ถือว่าไม่ดี ไม่ควรแต่งอีกเช่นกัน ต้นกล้วยต้นอ้อย ที่ใช้ในขบวนขันหมากนั้น ต้องขุดให้ติดรากหรือมีตาและเลือกตันที่สมบูรณ์ ส่วนใหญ่จะขุดมาเป็นคู่และตกแต่งด้วยกระดาษสีให้สวยงาม ต้นกล้วยและอ้อยนี้ บ่าวสาวต้องปลูกร่วมกันเป็นการเสี่ยงทายอย่างหนึ่ง คือหากต้นกล้วยเจริญเติบโตออกดอกออกผลสมบูรณ์และอ้อยก็เติบโตหอมหวาน ก็เชื่อว่าความรักของคู่บ่าวสาวจะราบรื่นหอมหวาน และมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง บางท้องถิ่นอาจจะมีต้นไม้อื่นๆให้ปลูกไปด้วย เช่น หมากพลู ถั่ว งา ข้าวเปลือก ฯลฯ การที่มีพืชผักเหล่านี้ คงเป็นเพราะสมัยก่อนหนุ่มสาวที่แต่งงานใหม่ ต้องมีเหย้ามีเรือนแยกไปจากพ่อแม่ การเริ่มต้นชีวิตใหม่ จึงต้องปลูกพืชพันธุ์ผัก ผลไม้ที่เป็นอาหารอันจำเป็นต่อการยังชีพในอนาคตด้วย ความเชื่อเรื่องขนม และกับข้าวในงานแต่งงาน ขนมที่นิยมและถือว่าเป็นมงคลได้แก่ ขนมจีน ถือเคล็ดว่าต้องเป็นจับใหญ่ สวย และไม่ขาดรุ่ย เป็นเส้นเรียบร้อยสวยงาม เชื่อว่าเป็นนิมิตที่ดี ที่คู่บ่าวสาวจะครองรักกันยืดยาว ขนมฝอยทอง ก็เช่นเดียวกับขนมจีน ที่ต้องเป็นเส้นยาวสมบูรณ์ จับเป็นแพได้สวยงาม นอกจากนี้ยังมี ขนมหม้อแกง ขนมชั้น ทองหยิบ ทองหยอด ฯลฯ ล้วนแล้วแต่มีชื่อเป็นมงคล จึงนิยมนำมาเข้าพิธีมงคลและงานบุญ ส่วนที่ไม่นิยม ก็มีพวกต้มยำ แกงบวด หรือต้มผัก เพราะชื่อฟังแล้วไม่ค่อยเป็นมงคล รวมไปถึง พวกปลาร้าปลาเจ่า เพราะเกรงจะเกิดกลิ่นเหม็นเปรี้ยว และข้าวต้มเพราะมักใช้เลี้ยงในงานศพ การใช้หอยสังข์มาใส่น้ำพุทธมนต์หลั่งอวยพรให้คู่บ่าวสาว ก็ด้วยถือว่าหอยสังข์เป็นหนึ่งในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ได้จากกวนเกษียรสมุทรของเทพและอสูร โดยมีเรื่องเล่าว่า ครั้งหนึ่งได้มีอสูรตนหนึ่งมาลักพระเวทไปซ่อนไว้ในหอยสังข์ พระนารายณ์จึงได้อวตารไปปราบ หลังจากสังหารอสูรแล้ว จึงทรงล้วงเอาพระเวทออกจากหอยสังข์ ทำให้ปากหอยสังข์มีรอยพระหัตถ์ของพระนารายณ์ ด้วยเหตุนี้จึงเชื่อว่าหอยสังข์เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพราะเคยเป็นที่รองรับพระเวท การนำมาใส่น้ำมนต์รดให้คู่บ่าวสาวจึงถือว่าเป็นสิริมงคลการแต่งงานสมัยโบราณจะไม่มีการรดน้ำสังข์ จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:38:24 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 13   ก๋วยเตี๋ยวเส้นจันท์ เมื่อเอ่ยถึงก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กคุณภาพดีนั้นหลายคนคงจะนึกถึง " เส้นเล็ก " เป็นอันดับแรก ด้วยคุณสมบัติที่เหนียวนุ่ม ไม่เปื่อยยุ่ยเหมือนก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กอื่น ๆ ทำให้เส้นจันท์ มีชื่อเสียงแพร่หลายกลายเป็นชื่อที่เรียกติดปากคนทั่วไป แม้ก๋วยเตี๋ยวผัดไทยหากจะให้พิเศษก็ต้องบอกกำกับว่าเป็นเส้นจันท์ผัดไทยอาหารจานเด็ดของเมืองจันท์ ไม่ว่าจะเป็นก๋วยเตี๋ยวเนื้อเลียงหรือก๋วยเตี๋ยวผัดปู ก็ล้วนแต่ปรุงจากเส้นจันท์ทั้งนั้น เส้นจันท์มีชื่อเสียงอยู่คู่เมืองจันทบุรีมาเป็น เวลากว่า ๕๐ ปีแล้ว หนึ่งในโรงงานยุคบุกเบิก คือ โรงงานโกเคียมไถ่ ซึ่งนอกจากจะผลิตเส้นก๋วยเตี๋ยว คุณภาพดีแล้ว ยังทำข้าวเกรียบอ่อนขาย จนขึ้นชื่อ ในปัจจุบัน โรงงานแห่งนี้เลิกผลิตเส้นก๋วยเตี๋ยวไปแล้ว เพราะลูกหลานหันไปทำ กิจการอื่นกันเกือบหมด แต่ก๋วยเตี่ยวของเจ้านี้ ก็ยังเป็นหนึ่งในจันทบุรีโดยมีลูกสาว ๒ คน เป็นผู้สืบทอด เนื่องจากคนรุ่นเก่าทำมาดี ประกอบกับผู้ผลิตในรุ่นหลัง ๆ ก็พยายามรักษา มาตรฐานไว้ เส้นจันท์จึงคงความเป็นก๋วยเตี๋ยวยอดนิยมเสมอมา นางเพชรรัตน์ สมารักษ์ ภรรยาเจ้าของโรงงานผลิตเส้นจันท์ตราพญานาคเจ็ดเศียร ได้เล่าให้ ฟังถึงกรรมวิธีในการผลิต ซึ่งทำให้เส้นจันท์แตกต่างจากที่อื่นว่า " การทำก๋วยเตี๋ยวนี่เราต้องมีความพิถีพิถันในทุกขั้นตอน เริ่มตั้งแต่ส่วนผสม คือแป้งข้าวเจ้าที่ใช้เราโม่จากข้าวสามส่วน หรือที่เรียกว่าข้าวซาฮ้อ ข้าวทั้งหมด ๔ เกรด คือ ข้าวเต็มเม็ด ข้าวครึ่งท่อนข้าวสามส่วนและปลายข้าวละเอียด ถ้าปีไหนข้าวราคาถูกเราก็ใช้ข้าวครึ่งท่อนเลย น้ำที่ใช้ก็มีส่วนสำคัญเป็นอย่างมาด เราใช้น้ำบาดาลจากบ่อที่นี่เองเคยส่งไปตรวจ ปรากฏว่าเป็นน้ำที่มีตะกอนน้อย ทั้งค่าความเป็นกรด - ด่าง ก็ใกล้ความเป็นกลางมากบ่อน้ำนี้เราถนอมมาก จะทำหลังคาคลุมบ่อ บริเวณรอบ ๆ ก็ต้องรักษาให้สะอาด ปลูกต้นไม้ร้อบ ๆ ให้ร่มรื่น แป้งกับน้ำนี่เราต้องผสมให้มีความข้นพอเหมาะ จากนั้นก็ละเลงเป็นแผ่นใหญ่นึ่งด้วย ความร้อนจากไอน้ำ พอสุกดีก็แซะวางบนตะแกรงไม่ไผ่ตากแดดพอหมาด ๆ แล้วก็นำมาหั่นซอยเป็นเส้น จากนั้นก็นำไปตากแดดอีกครั้งจนแห้งสนิท แล้วบรรจุถุงขาย " จากชื่อเสียงที่ขึ้นชื่อลือชาของ " เส้นจันท์ " เส้นก๋วยเตี๋ยวจากจังหวัดจันทบุรีนี้เอง จึงมี โรงงานจังหวัดอื่น ๆ แอบอ้างตั้งชื่อเลียนว่าเส้นจันท์บ้าง หากสังเกตดูแหล่งผลิตดี ๆ จะ พบว่าทำที่ แพร่ ชลบุรีนครสวรรค์ หรือจังหวัดอื่น ๆ เส้นก๋วยเตี๋ยวเหล่านี้ดูภายนอก อาจจะไม่แตกต่าง แต่เมื่อนำมาปรุงแล้วพบว่า ส่วนใหญ่ไม่เหนียวนุ่มเหมือนเส้นจันท์ แท้ ๆ ทั้งนี้อาจเป็นเพราะส่วนผสมด้อยคุณภาพและที่สำคัญมักใช้วิธีลัดเลย โดยแทนที่ จะตากแดดให้แห้งตามธรรมชาติกลับเข้าตู้อบที่กินเวลาน้อยกว่า เส้นจันท์ซึ่งผลิตในจังหวัดจันทบุรี มีตราพญานาคเจ็ดเศียร ตราพลอยแดง ตรามังกรคู่ ตรามงกุฎ ( ผลิตในอำเภอขลุง ) ตราเรือใบ ( ผลิตในอำเภอท่าใหม่ ) ตรา ๑๑๑ ( ผลิตที่ ตำบลบางกะจะ )เป็นต้น แม้จะได้เส้นจันท์ของแท้มาแล้ว หากไม่รู้เคล็ดลับในการปรุงก็อาจจะทำให้เส้นเละได้เหมือนกัน ตรงนี้ คงโทษผู้ผลิตไม่ได้ เพราะเขาไม่ใส่สารเคมีที่ช่วยให้คงความเหนียว วิธีที่ถูกต้องนั้นคือก่อนปรุงต้องนำเส้นมาแช่น้ำสัก ๒ นาที เมื่อสงขึ้นพอหมาด ๆ แล้วคลุมผ้าไว้สักพัก ให้น้ำที่เกาะอยู่ตามผิวซึมกระจายจนทั่ว จากนั้นนำมาลวกเป็นก๋วยเตี๋ยวแห้ง หรือเป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำ หรือนำมาผัดก็จะได้เส้นที่เหนียวนุ่มสมใจ จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:44:09 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 14   ทายนิสัย จากเส้นก๋วยเตี๋ยว เส้นใหญ่ ถ้าคุณชอบทานก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่ คุณเป็นคนหนักแน่น ทำอะไรทำจริง แบบไม่ดีไม่ได้ไม่เลิก เป็นคนอ่อนไหว อะไรที่มากระทบกับความรู้สึกจะครุ่นคิด วิเคราะห์หาที่มา และบางครั้งทำให้เครียด ไม่ค่อยพูด เงียบขรึม ตรึกตรอง ทบทวน รักเพื่อน รักสัตว์ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น และยังชอบแก้ปัญหาให้คนอื่นอีกด้วย เส้นเล็ก ถ้าคุณชอบทานก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็ก คุณเป็นคนรวยอารมณ์ขัน เพื่อนฝูงมากมาย มีมุขฮาตลกๆ ให้คนรอบข้างได้ขำเสมอ เป็นศูยน์รวมของเพื่อน ไม่ชอบคิดเล็กคิดน้อย และแม้มีปัญหาเข้ามาในชีวิตคุณก็ยังยิ้มเสมอ แต่ค่อนข้างขาดความเชื่อมั่นในตัวเองในบางครั้ง ไม่กล้าชนปัญหา แต่ยิ้มกับปัญหา ค่อนข้างเจ้าช ู้เสน่ห์แรงพอตัว รักเพื่อนมากบางครั้งอาจลืมคนใกล้ตัวไปบ้าง เสันหมี่ ถ้าคุณชอบทานก๋วยเตี๋ยวเส้นหมี่ คุณเป็นคนเก็บตัว แต่เรียนเก่งชะมัด ใฝ่รู้ รักการอ่าน ชอบค้นคว้าชนิดหนอนหนังสือเลยทีเดียว ร้านหนังสือตามห้างมักได้เงินจากคุณอย่างสม่ำเสมอ โรเเมนติกอยู่คู่กับคุณ คุณเป็นคนปราณีตกับแฟน เอาใจใส่ทุกเรื่อง ทุกรายละเอียด แต่แฟนของคุณอย่าลืมวันเกิดเชียว คุณจะงอนไปเลย แฟนคุณกว่าจะเดาอาการคุณออก คุณก็งอนเรื่องใหม่ซะแล้ว เส้นบะหมี่ ถ้าคุณชอบทานก๋วยเตี๋ยวเส้นบะหมี่ คุณเป็นคนที่ชอบโลดโผนผจญภัย ท่องเที่ยวไปทุกที่ แต่จะมักไม่ค่อยโรแมนติก หากมีแฟน แฟนของคุณจะต้องเข้าใจคุณเป็นอย่างมาก คุณมักมุ่งไปข้างหน้า ไม่มองข้างหลัง มีความฝัน ค้นหา ท้าทาย แต่ไม่ชอบวางแผนชีวิต คุณเป็นคนรักของครอบครัวและเพื่อนฝูง อีกทั้งคุณยังเป็นคนใจดี เส้นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป (หรือมาม่า) ถ้าคุณชอบทานก๋วยเตี๋ยวเส้นบะหมี่กี่งสำเร็จนี้ คุณเป็นคนถือตัวชะมัด ไม่ชอบง้อใคร ไม่ชอบขอใคร พึ่งพาตนเอง ไม่มีใครรู้สถานะที่แท้จริงของคุณหรอก ชอบและรักเสียงเพลง ละเมียดละมัยพอประมาณ เป็นคนฟุ่มเฟือย แต่ทำงานเก่ง การเรียนไม่เท่าไหร่ กิจกรรมเด่น แต่ออกจะเจ้าอารมณ์ บางครั้งพาลไม่มีเหตุผลเอาดื้อๆ เส้นขนมจีน (ข้าวปุ้น) ถ้าคุณชอบทานเส้นขนมจีน เขาว่าคุณเป็นคนขี้เหนียว แต่คุณบอกเพื่อนว่าคุณถูกสอนให้รู้จักใช้เงิน คุณไม่ชอบซื้อของพร่ำเพรื่อ แต่ชอบซื้อของดี แพงไม่ว่า ถ้าถูกใจคุณคุณสามารถเททั้งกระเป๋าแบบไม่สนใจใคร คุณขี้รำคาญคน แต่ชอบช่วยเหลือสังคม อาชีพ ส.ส. น่าจะเหมาะกับคุณ คุณเป็นคนช่างเลือกแฟนต้องดูดีเสมอ ถ้าไฮโซยิ่งดี มีสีหน่อยคุณจะภูมิใจมาก คุยทั้งวันไม่หยุด เส้นสปาร์เก็ตตี้ ถ้าคุณชอบทานเส้นสปาร์เก็ตตี้ คุณเป็นคนดุ น่าจะเป็นครูปกครอง หรือเป็นตำรวจสายปราบปราม ทำงานด้านกฎหมายยิ่งดีใหญ่ ใครอย่ามาเอาเปรียบคุณเชียว คุณเอาเรื่องไม่เลิก แต่คุณไม่ชอบก้าวก่ายใคร ไม่ชอบการเมือง ส่วนตัวคุณเป็นคนโอบอ้อม อารี แต่ไม่แสดงออก เวลาน้ำท่วมไฟใหม้ที่ไหนไปดูซิ มีของที่คุณนำไปบริจาคเพียบ แต่คุณไม่ติดชื่อของคุณไปด้วยหรอก จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:50:10 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 15   บะหมี่ในญี่ปุ่น ในญี่ปุ่น บะหมี่แบบดั้งเดิมมีอยู่ 2 ชนิดด้วยกัน ได้แก่ อูด้ง และ โซบะ โดยอูด้งจะแพร่หลายในภาคตะวันตกของประเทศ ส่วนโซบะจะแพร่หลายในภาคตะวันออก เมื่อไม่กี่ปีมานี้ มีผู้นำเอาบะหมี่ยี่ห้อหนึ่งของจีนซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่า “ราเมน” มาปรุงในรูปแบบของชาวญี่ปุ่น และกลายเป็นอาหารยอดนิยมของญี่ปุ่นในปัจจุบัน อูด้งทำมาจากแป้งสาลี ส่วนโซบะทำมาจากเมล็ดพืชซึ่งเป็นพืชที่ง่ายต่อการเก็บเกี่ยว ด้วยส่วนผสมของน้ำซุป และส่วนผสมที่ใช้โรยหน้าหลากหลายชนิดทำให้บะหมี่มีความแตกต่างกันไป ซึ่งหลายท่านอาจจะทราบแล้วว่าบะหมี่สามชนิด ทั้งราเมน อูด้ง และโซบะ มีวางจำหน่ายในรูปแบบของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป แต่อูด้งกับโซบะสามารถเสิร์ฟได้ในน้ำซุปทั้งร้อนและเย็น ไม่เหมือนกับราเมนซึ่งจะเสิร์ฟในน้ำซุปร้อน ๆ เท่านั้น ที่สถานีรถไฟหลาย ๆ แห่ง คุณสามารถหาบะหมี่รับประทานในร้านอาหารธรรมดาๆ โดยส่วนมากร้านอาหารเหล่านี้จะไม่มีที่นั่ง คุณจะต้องรับประทานอย่างรวดเร็วเพราะมีคนที่รอคิวอยู่อีกมาก แต่ถึงกระนั้นก็ตามการรับประทานบะหมี่ในมื้อเร่งด่วนแบบนี้ จะได้รสชาติดีกว่าเวลาที่คุณนั่งรับประทานทานที่ร้านโดยมีเวลาเหลือเฟือเสียอีก ในช่วงแรกๆ บะหมี่แต่ละชามจะดูเหมือน ๆ กันและรสชาติก็ไม่แตกต่างกันเท่าไร อย่างไรก็ตามถ้าคุณเริ่มคุ้นเคยกับการรับประทานบะหมี่ คุณจะเริ่มรู้สึกถึงความแตกต่าง และการทดลองรับประทานบะหมี่หลากหลายรูปแบบก็กลายเป็นเรื่องสนุก คุณสามารถที่จะทำเสียงดังขณะรับประทานบะหมี่ในญี่ปุ่นได้ ซึ่งอันที่จริงแล้วมันดูเหมือนว่าเป็นธรรมเนียมที่คุณจะต้องทำด้วย ถ้าคุณเดินทางไปญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก หรือ กำลังจะไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่น และกลัวว่าคุณจะได้รับประทานแต่ปลาและข้าว ขอให้คุณคิดดูใหม่อีกครั้ง Jบะหมี่ญี่ปุ่นสามารถเสิร์ฟได้หลากหลายรูปแบบ โดยวิธีการปรุงบะหมี่แต่ละแบบก็ขึ้นอยู่กับฤดูกาลเหมือนกับอาหารญี่ปุ่นจานอื่นๆ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการได้รับประทานราเมนในน้ำซุปร้อนๆ ที่ทำเองที่บ้านซักชามในวันที่หนาวเหน็บและไร้ชีวิตชีวา และในทางกลับกันการได้รับประทานโซบะเย็นกับน้ำซุปในวันที่อากาศร้อนเหนียวเหนอะหนะ ก็ทำให้คุณรู้สึกเย็นขึ้นมาได้ บะหมี่ญี่ปุ่นมีหลากหลายชนิด ได้แก่ ราเมน ("Ra-mane") ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงแบบกึ่งสำเร็จรูป แต่เป็นราเมนสดที่ทำเองที่บ้าน โดยรับประทานกับน้ำซุปรสเลิศ ถั่วงอกสดกรอบ หมูและลูกชิ้นปลาหั่นเป็นแผ่นบาง ๆ อูด้ง ("Oo-doan") เป็นบะหมี่เส้นกลมหนานุ่มซึ่งทำมากจากแป้งสาลี และมักจะเสิร์ฟในน้ำซุปเหมือนกับราเมน “นาเมโกะ อูด้ง” ซึ่งเป็นน้ำซุปอูด้งที่ทำมาจากเห็ดที่อ่อนนุ่มหลายชนิดจะเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย โซบะ ("Soe-bah") โซบะทำจากแป้งบัควีท โดยเส้นโซบะจะบางและแข็งกว่าเส้นอูด้ง มักจะเสิร์ฟในน้ำซุปเหมือนกับราเมนและอูด้ง แต่จะอร่อยที่สุดถ้าเสิร์ฟเป็นโซบะเย็นในช่วงหน้าร้อน โซบะเย็นจะเสิร์ฟพร้อมกับซ้อสถั่วเหลือง ซึ่งเป็นซ้อสตัวหลัก โซเมน ("Soe-mane") โซเมนเป็นเส้นบางๆ คล้ายเส้นหมี่อิตาลี มักจะเสิร์ฟเฉพาะในหน้าร้อนในซ้อสสูตรพิเศษสำหรับโซเมนโดยเฉพาะ เหมือนกับซอสสำหรับโซบะ จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 14:55:01 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 16   ขอบคุณมากครับ คุณ นิดจัง   แต่สนใจคำว่า กินข้าว ในภาษา มอญมาก  "เจี๊ยะเปิง" ดันไปคล้ายกับ ภาษาจีนทางใต้มาก ซึ่งคำนี้มันเป็นพวก คำสามัญ ที่ใช้กันประจำวัน สงสัยเหลือเกิน.............. จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 15:00:15

ความคิดเห็นที่ 17   ก๋วยเตี๋ยวเรือมีประวัติความเป็นมายาวนาน เมื่อครั้งกรุงรัตนโกสินทร์ตอนปลาย ชาวจีนที่อาศัยในชุมชนริมคลองกรุงศรีอยุธยาและบางกอก ได้นำสูตรลับการปรุงก๋วยเตี๋ยวที่ตกทอดจากบรรพบุรุษอันไกลโพ้น ผสมผสานเข้ากับวัตถุดิบของไทย ปรุงขึ้นเป็นก๋วยเตี๋ยวสุดอร่อย นำใส่เรือเอี้ยมจุ้นพายขายในคลองต่างๆเช่นคลองรังสิต คลองบางกอกน้อย จนเป็นที่เรียกขานกันว่าก๋วยเตี๋ยวเรือ แม้ในปัจจุบันจะย้ายมาขายบนฝั่งแล้ว แต่ก็มิได้นำพา ยังเรียกติดปากว่าก๋วยเตี๋ยวเรืออยู่ดี แถมยังยืนยันอัตลักษณ์นี้ด้วยการแบกเรือขึ้นมาเป็นเดคคอเรชั่นของร้านด้วย ก๋วยเตี๋ยวเรือนั้นมีบุคลิกพิเศษ ยิ่งก๋วยเตี๋ยวเรือแบบออริจินอล ชามจะต้องเล็กจิ๋ว ซกโฮกเดียวหมดเกลี้ยง กว่าจะอิ่มต้องกินอย่างน้อย 5 ชาม นักกินก๋วยเตี๋ยวเรือพันธ์แท้นั้นต้องกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อเท่านั้น ใครกินหมูถือว่าไม่แน่จริง การจะได้รับรสชาติแท้ๆของยอดก๋วยเตี๋ยวนั้น เราจำต้องสลัดพันธะสัญญาแก่เจ้าแม่กวนอิมให้ได้ ส่วนเส้นนั้นจะเป็นเส้นหมี่ เส้นเล็ก เส้นใหญ่ ได้หมด เมนูที่นิยมก็มี เล็กชิ้นสด(ตก) เล็กชิ้นตับ หมี่ชิ้นสด หมี่ชิ้นเปื่อย หมี่ชิ้นใหญ่เนื้อชิ้นเล็กสดตกตับไม่งอกผักบุ้งเยอะๆ ส่วนการนำเส้นมาม่ามาใส่ก๋วยเตี๋ยวเรือนั้นถือเป็นอาชญากรรมขั้นร้ายแรง ควรเก็บไว้กินในหอพักนักศึกษาเท่านั้น ทำไมก๋วยเตี๋ยวเรือถึงต้องชามเล็ก? สมัยก่อน พ่อค้าก๋วยเตี๋ยวเรือใน 1 ลำมีเพียง 1 คนเท่านั้น หมอทำทุกอย่างตั้งแต่ พายเรือ ลวกเส้น ปรุงก๋วยเตี๋ยว เสริฟ เก็บตังค์ เก็บชาม ล้างชาม ทั้งหมดที่กล่าวมานี้ทำโดยไม่ได้ขยับตูดเลยแม้แต่น้อย คือแกก็พายเรือมา พอมีคนเรียก ก็จะมาจอดเทียบท่า เอาขาข้างนึงยันบันไดท่าน้ำเป็นซับพอร์ทไว้ แล้วเริ่มลวกก๋วยเตี๋ยวขาย ส่วนกระบวนการล้างชามนั้นก็แค่แกว่งๆจุ่มๆในคลองนั่นเอง (เย้ย..) เพราะเมื่อก่อนน้ำในคลองสะอาดจึงล้างเช่นนี้ได้จ้า ทีนี้ การที่คนขายอยู่ในเรือ คนซื้ออยู่บนฝั่ง การดิลิเว่อร์ก๋วยเตี๋ยวขึ้นมาสู่ผู้บริโภคนั้น หากเป็นชามใหญ่อาจทำให้หนัก ยกลำบากและเรือที่โคลงเคลงอาจทำให้น้ำซุปกระฉอกมาลวกไข่คนขายได้ ดังนั้นก๋วยเตี๋ยวเรือจึงทำชามเล็กๆ น้ำซุปน้อยๆแต่เข้มข้นเข้าไว้ ทำให้ส่งมอบสินค้าได้ง่าย ปลอดภัยด้วยประการฉะนี้แล ประวัติก๋วยเตี๋ยวเรือ ปทุมธานีกำลังเดินไปสู่ยุคของ การพัฒนาทุกด้านแม้แต่อาหารร้านรวงสถานบันเทิง เริงรมย์มีมากขึ้นแข่งขันจัดตกแต่งสะอาด สะอ้านและปราณีตมีรสชาดอร่อยน่ารับประทาน โดย เฉพาะก๋วยเตี๋ยวเรือโกฮับที่รังสิตมีชื่อเสียงมา นานกว่า ๘๐ ปี ซึ่งคนทั่ว ๆ ไปไม่ว่า ใกล้ไกลรู้จักดีจนมีผู้นำไปถ่าย ทำภาพยนตร์ดังมาแล้วเป็นต้นตำหรับก๋วยเตี๋ยวเรือ มาจนถึงปัจจุบันนี้ เมื่อท่านจอมพล ป . พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรีขณะนั้นเกิดสงคราม มหาเอเชียบูรพาสงครามโลกครั้งที่ ๒ พ. ศ.๒๔๘๔ บ้านเมืองสภาวะทางเศรษฐกิจตกต่ำมาก ประชาชนอดอยากยากจนอัตคัดขัดสน ชาวบ้าน ต้องกินข้าวต้มใส่น้ำมากๆ ต้องหุงข้าวสวยปน กับหัวมันเทศหรือเอาผักบุ้งใส่หุงไปในข้าว เพราะข้าวสารไม่มีหรือน้อยต้องอดออมกินพอ ประทังชีวิตไปเท่านั้น และในปีมะเส็ง พ.ศ .๒๔๘๔ นั้นเกิดภัยธรรมชาติเกิดน้ำท่วมใหญ่ นาข้าวเสียหายแทบทุกจังหวัดท่านจอมพล ป . พิบูลสงครามเห็นว่าชาวบ้านยากจนค่นแค้นพอ น้ำลดก็เร่งแก้ปัญหาประกาศให้ทุกบ้านทุก ครัวเรือนทำสวนครัวและเลี้ยงสัตว์มีคำขวัญ ว่า "ทำสวนครัวไม่ต้องกลัวอดผัก" และแก้ปัญหาที่ขาดแคลนข้าวสารให้หุงข้าวต้มกิน หรือไม่ก็ดัดแปลงทำเป็นก๋วยเตี๋ยว โดยชัดชวน ให้คนไทยหันมากินก๋วยเตี๋ยวและทำก๋วยเตี๋ยวขาย เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนจากนั้นมาก็มีก๋วยเตี๋ยว ขายแพร่หลายและปรับปรุงรสชาดให้อร่อยคน จะได้นิยม ในสมัยนั้นก๋วยเตี๋ยวอร่อยเพราะฝีมือ แท้ๆไม่ได้ใส่ผงชูรสเหมือนเดี๋ยวนี้ เพราะ ผงชูรสยังไม่มีและไม่รู้จักผง ชูรสกันเสียด้วยซ้ำไป ราว ๖๐ ปีที่ ผ่านมาก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตได้พัฒนาไปมากมี ทั้งก๋วยเตี๋ยวเนื้อสด ก๋วยเตี๋ยวหมู ก๋วยเตี๋ยวไก่ ก๋วยเตี๋ยวเป็ด มี ทั้งเนื้อเปื่อย เนื้อสด ทั้งน้ำทั้งแห้งมีน้ำ ตกน้ำข้นน้ำใส ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา ลูกชิ้น เต้าหู้ก๋วยเตี๋ยวผัดไทย เลือกรับประทานเอาตามใจอร่อย ทั้งนั้น ประวัติก๋วยเตี๋ยวโกฮับ ต้นกำเนิดของก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ นั้นเริ่มต้นเมื่อราวปี พ.ศ. 2484 มีพี่น้องสามคนมาจากประเทศจีน โดยสารมาทางเรือมาถึงประเทศไทย และได้พักอยู่ที่วัดลำเรือแตกเชียงรากน้อย พร้อมทำการค้าเล็กๆ น้อยๆ ในชนบทเล็กๆ พี่น้องสามคนนี้มีพี่ชายคนโตชื่อว่า คุณเง็กฮั้ว คุณบุญช่วย และ คุณเง็กจ้อ โดยคุณบุญช่วย คนกลางได้แต่งงานกับคนไทยชื่อ คุณหนูใหญ่ มีบุตรด้วยกัน 3 คน ชื่อ คุณดำรง คุณจำนงค์ และ คุณอุดม ต่อมาคุณหนูใหญ่ ภรรยาเสียชีวิต คุณบุญช่วยจึงได้ย้ายครอบครัวจากเชียงราก มาอยู่ที่คลองรังสิต จังหวัดปทุมธานี และได้แต่งงานอีกครั้งกับ คุณจำเริญ แสงเมฆ โดยมีบุตรด้วยกันอีก 5 คน คือ คุณม้วย, คุณวิจิตร, คุณสำเนียง, คุณสมชัย และ คุณสมศักดิ์ ย้อนกลับไปในอดีต เมื่อ พ.ศ. 2505 สมัยในอดีตคลองรังสิตเป็นคลองสัญจร โดยเรือจากนครนายกมารังสิต จากรังสิตไปลำลูกกา จากรังสิตออกจังหวัดปทุมธานี และแม่น้ำเจ้าพระยาไปกรุงเทพฯ และออกอยุธยา ขณะนั้นครอบครัวของคุณบุญช่วย ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ชามละ 50 สตางค์ และพี่ชายคือคุณเง็กฮั้ว ได้พายเรือขายเครื่องในวัวต้มขายชามละ 50 สตางค์ ขายกันคนละฝั่งคลอง จากคลองหนึ่ง คลองสอง และใต้สะพานรังสิต ช่วงทำมาค้าขาย คุณบุญช่วยจะพายเรือมาจอดประจำอยู่ท้ายเรือขุดของกรมชลประทาน เพราะเรือขุดกำลังขุดคลองรังสิตเพื่อขยายให้กว้างขึ้น ซึ่งได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีจากเจ้าหน้าที่กรมชลประทานประจำเรือขุด ในตอนนั้นก๋วยเตี๋ยวเรือของคุณบุญช่วยขายดีมาก ประกอบกับในขณะนั้น มีการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง "แม่นาคพระโขนง" มีดารานำชายคือ เสน่ห์ โกมารชุน แสดงเป็นอ้ายมาก และ ปรียา รุ่งเรือง แสดงเป็น นางนาค ในเรื่องนี้ได้นำก๋วยเตี๋ยวเรือมาร่วมแสดงด้วย ซึ่งผู้แสดงคือ ล้อต๊อก แสดงเป็น "โกฮับ" เวลาพายเรือขายล้อต๊อกจะตะโกนว่า "โกฮับไล่เลี่ยว โกฮับไล่เลี่ยว" ซึ่งเป็นที่โด่งดังมาก ทำให้ชาวบ้านพากันเรียกก๋วยเตี๋ยวเรือของนายบุญช่วยว่า "ก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ" และเรียกติดปากกันมากขึ้น และนั่นคือที่มาของชื่อ "ก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ รังสิต" มาจนทุกวันนี้ ต่อมาคุณบุญช่วยและลูกๆ ทั้งหมด ได้ย้ายจากคลองขึ้นมาบนบก ครั้งแรกได้เช่าที่ไร่มันสำปะหลังและไร่แตงโม ตรงข้ามตลาดสี่มุมเมือง เปิดเป็นเพิงริมถนน และทำสะพานข้ามเดินเข้าหน้าร้าน ลูกๆ ได้ตั้งชื่อร้านใช้ชื่อป้ายคำว่า "โกฮับ", "โกเฮง", "โกกุ่ย", "หลานโกฮับ" อยู่จนปี พ.ศ. 2530 จนลูกๆ บางคนเลิกขาย บ้างเสียชีวิตลง ปัจจุบันยังมีลูกสาวและลูกชายที่ยังสืบสานก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ อยู่คือ คุณสมศักดิ์ แสงเมฆ ที่เปิดร้านก๋วยเตี๋ยวเรืออยู่ข้างทางด่วนแฟชั่นไอส์แลนด์ และ คุณสำเนียง ซึ่งสมรสกับ คุณวิเชียร อำไพจิตต์ ได้ร่วมกันเปิดร้านขายในห้างสรรพสินค้าต่างๆ ปัจจุบัน คุณสำเนียงทายาทโกฮับและสามี ได้เลิกขายก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ ตามห้างสรรพสินค้าแล้ว เหลือเพียง 3 ร้านต่างทำเลคือ ตลาดพูนทรัพย์ จังหวัดปทุมธานี รามคำแหงซอย 24 และแยกวังหิน ย่านเสนานิคม โดยล่าสุดกำลังขยายสาขาด้วยการขาย แฟรนไชส์ เพื่อเป็นการอนุรักษ์ ก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ ไว้เป็นอนุสรณ์ ให้กับคนรุ่นหลังได้รู้ว่า ก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ มีจริง และได้จดสิทธิ์ คำว่า "โกฮับ รังสิต" อย่างถูกต้องตามกฎหมายเพื่อให้เป็นตำนานของก๋วยเตี๋ยวเรือ โกฮับ รังสิต ไปชั่วลูกชั่วหลาน จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 15:17:56 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 18   แล้วเส้น แบบที่อากิยามะเรียก ตอเสียะ หมี่ ที่เป็นเส้นสั้นๆ ตัดแบนๆ ด้านนึงหนา ด้านนึงบาง ตัดโดยใช่แผ่นมีด ฝานทีละอัน แล้วมืออีกมืออุ้มก้อนแป้งไว้ เรียกเป็นจีนกลางว่าอะไร เป็นหมี่ของมณฑลไหนครับ ที่ไต้หวันกินกันเยอะมาก จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 16:06:21

ความคิดเห็นที่ 19   เตาเซียวเมี่ยน/มีด เหลา หมี่   แปลแบบตรงตัว ส่วนตัวชอบเรียก บะหมี่มีดบิน มันดูเป็น ลี้คิมฮวง ดี ตัวแม่ น่าจะเป็นของ ซานซี เพราะเป็นของขึ้นชื่อ ดูทีวีจีน เห็นที่ มณฑลซานซี แข่งขันกันบ่อยมาก แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 52 16:34:18 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 52 16:32:18 จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 16:30:23

ความคิดเห็นที่ 20   ..... รูปก๋วยเตี๊ยว ..น่ากิ๊น  น่ากิน ทุกรูปเลย ...... คุณนิดจัง  ข้อมูลเยี่ยมมมมมม อ่านแล้วได้ความรู้มาก ๆ ครับ จากคุณ : มิตรภาพไม่รู้จบ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 16:39:30

ความคิดเห็นที่ 21   มักกะโรนี ว่ากันว่าเมื่อก่อนยังไม่มีมักกะโรนีหรอก มีแต่เส้นบะหมี่ และเส้นก๋วยเตี๋ยวเท่านั้น และวันหนึ่ง ในช่วงศตวรรษที่ 18 ที่เมืองชื่อว่าเนเปิล ณ ร้านขายแผ่นหมี่ ที่มีเจ้าของร้านชื่อว่า นายมักกะโรนี เขาได้ขายแผ่นหมี่มานานแล้ว และมีความสุขกับงานของเขามาก แต่แล้ววันหนึ่ง นายมักกะโรนีเผลอไปแป๊บเดียว ลูกสาวจอมซนก็เอาแผ่นหมี่มาห่อเล่น ห่อไม่ห่อเปล่า เด็กคนนี้ดันเอาแผ่นหมี่ไปห่อกับเส้นเชือกที่เป็นราวตากผ้าเสียอีก (เด็กอะไร ซนจริงๆ) ผลคือ ได้แผ่นหมี่ม้วน ที่มีรูตรงกลาง นายมักกะโรนีโกรธลูกก็โกรธ แต่ก็เสียดายน่า แหม แผ่นหมี่ราคาแพงออกอย่างนั้น เขาก็เลยลองเอามันมาต้ม แล้ววางขายที่ร้าน ที่ไหนได้ เจ้าแผ่นหมี่ราวตากผ้านี่กลับขายดีเป็นเทน้ำเทท่า (อาจจะเพราะความแปลกใหม่ ไม่เหมือนใคร) นายมักกะโรนีเลยกลายเป็นต้นตำรับไปเลย ใครๆ ก็พูดว่า เนี่ย ซื้อมาจากมักกะโรนีน้า สุดท้ายแล้ว เจ้าแผ่นหมี่ราวตากผ้าก็เลยได้ชื่อใหม่ว่า “มักกะโรนี” นั่นเอง จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 17:16:24 A:125.24.86.242 X:

ความคิดเห็นที่ 22   กระทู้นี้อ่านแล้วหิวจังค่ะ จากคุณ : BestChild เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 20:23:57

ความคิดเห็นที่ 23   ได้ครบ ทุกประเภทของเส้น เอาโหวต..................ซิจะ จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 21:13:39

ความคิดเห็นที่ 24   อุ๊ย ห้องสมุดกลายเป็นก้นครัวไปแล้ว??(เพราะเอ็งนั่นแหละ บักมารหยาม) ขอบคุณมากๆสำหรับสาระ ความรู้และเมนูเด็ดๆที่ทุกๆท่านได้แนะนำเสนอกันมานะครับ ช่วยไปริศนาที่ค้างคาใจมานานได้เสียที กระทู้นี้"มีเส้น" จากคุณ : กุมารสยาม เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 21:21:45

ความคิดเห็นที่ 25   อยากรู้ใหมว่ามาม่าที่เรากินอยู่มีกี่รส จักมาม่ามาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ปัจจุบันเห็นมาม่าก็ยังตีตลาดแตกไม่เคยตก แม้จะมีหลายคนบอกว่ากินพวกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปพวกนี้ไม่ได้ประโยชน์ แต่ก็ยังกินกัน เหอๆๆ เพราะมันหาง่าย ขายคล่อง ทำกินสะดวก และมีหลายรสชาติให้เลือกไง แล้วรู้หรือเปล่าว่าปัจจุบัน มาม่า ทีเรากินน่ะ มีกี่รสชาติ ?... นี่คือข้อมูลที่ไปหาจากเวบของบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) ผู้ผลิตมาม่า.....(ขออนุญาตเอ่ยอ้างถึง) ในปัจจุบันมาม่าที่ผลิตออกมาทั้งหมดมีกี่รสชาติ? อะไรบ้าง? มาม่าเส้นเหลือง : ผลิตออกมาทั้งหมด 25 รสชาติ และในปัจจุบันขายอยู่ 13 รสชาติ ได้แก่ บะหมี่มาม่าส่าหร่ายทะเล, บะหมี่มาม่าครบรส, บะหมี่มาม่าซุปไก่, บะหมี่มาม่าฮกเกี้ยน, บะหมี่มาม่าหมูสับ, บะหมี่มาม่าต้มยำกุ้ง, บะหมี่มาม่าคุณหนู, บะหมี่มาม่าโปรตีนไข่, บะหมี่มาม่าเย็นตาโฟ, บะหมี่มาม่ารสเป็ดพะโล้, บะหมี่มาม่าต้มยำชาเขียว, บะหมี่มาม่าต้นตำรับ, บะหมี่มาม่ารสเนื้อ, บะหมี่มาม่าหมูน้ำตก, บะหมี่มาม่าหมูน้ำตกโฉมใหม่, บะหมี่มาม่าผัดขี้เมา, บะหมี่มาม่าข้าวซอย, บะหมี่มาม่าแกงป่า, บะหมี่มาม่าเจรสเห็ดหอม, บะหมี่มาม่าเจรสต้มยำ, บะหมี่มาม่าเจรสแกงป่า, บะหมี่มาม่าหมูต้มยำ, บะหมี่มาม่าโป๊ะแตก, บะหมี่หยกเป็ดย่าง, บะหมี่มาม่าต้มยำน้ำข้น, บะหมี่มาม่าหมูสับบิ๊กแพ็ค, บะหมี่มาม่าต้มยำกุ้งบิ๊กแพ็ค มาม่าคัพ : ผลิตออกมาทั้งหมด 21 รสชาติ และในปัจจุบันขายอยู่ 13 รสชาติ ได้แก่ มาม่าคัพนู้ดเดิล, มาม่าคัพนู้ดเดิลกุ้ง, มาม่าคัพนู้ดเดิลปรุงสำเร็จ, มาม่าคัพนู้ดเดิลรสหมู, มาม่าคัพนู้ดเดิลรสต้มยำกุ้ง, มาม่าคัพบะหมี่รสหมูสับ, มาม่าคัพบะหมี่รสต้มยำกุ้ง, มาม่าคัพบะหมี่รสเป็ดพะโล้, มาม่าคัพบะหมี่รสเย็นตาโฟ, บะหมี่มาม่าชามรสเนื้อตุ๋น, บะหมี่มาม่าชามรสเป็ดตุ๋นเห็ดหอม, บะหมี่มาม่าชามรสขาหมูพะโล้, บะหมี่มาม่าชามรสซี่โครงหมูอบ, มาม่าคัพบะหมี่เจรสเห็ดหอม, มาม่าคัพบะหมี่เจรสต้มยำ, มาม่าคัพบะหมี่เจรสแกงป่า, มาม่าคัพบะหมี่แกงป่า, มาม่าคัพเล็กหมูสับ, มาม่าคัพเล็กต้มยำกุ้ง, มาม่าคัพรสต้มยำกุ้งน้ำข้น, มาม่าคัพรสหมูน้ำตก มาม่าเส้นขาว : ผลิตออกมาทั้งหมด 22 รสชาติ และในปัจจุบันขายอยู่ 13 รสชาติ ได้แก่ มาม่าเส้นหมี่น้ำใส, มาม่าเส้นหมี่เป็ดพะโล้, มาม่าเส้นหมี่ต้มยำกุ้ง, มาม่าเส้นหมี่รสหมู, มาม่าเส้นหมี่หมูน้ำตก, มาม่าเส้นหมี่สามรส, มาม่าเส้นหมี่กระทิ, มาม่าเส้นหมี่แห้ง, มาม่าเส้นหมี่ชามรสหมู, มาม่าเส้นหมี่ชามรสต้มยำกุ้ง, มาม่าเส้นหมี่เย็นตาโฟ, มาม่าวุ้นเส้นต้มยำน้ำ, มาม่าวุ้นเส้นเย็นตาโฟ, มาม่าวุ้นเส้นสุกี้ยากี้, มาม่าเส้นเล็กต้มยำใหม่, มาม่าเส้นเล็กเป็ดพะโล้, มาม่าเส้นเล็กผัดไทย, มาม่าเส้นเล็กหมูน้ำตก, มาม่าก๋วยจั๊บน้ำใส, มาม่าเส้นใหญ่น้ำใส, มาม่าเส้นใหญ่ต้มยำ, มาม่าเส้นใหญ่เย็นตาโฟ หมายเหตุ : 1. รายการรสชาติดังกล่าวเป็นข้อมูล ณ. วันที่ 17 ส.ค. 2547 จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 21:37:35 A:125.24.74.52 X:

ความคิดเห็นที่ 26   โทษของบะหมี่สำเร็จรูป ใครที่ชอบทานบะหมี่สำเร็จรูปเป็นประจำ ทราบหรือไม่ว่า บะหมี่สำเร็จรูปมีโทษต่อร่างกายอย่างไรบ้าง วันนี้เกร็ดความรู้มีโทษของบะหมี่สำเร็จรูปมาบอกกัน... ส่วนประกอบของบะหมี่สำเร็จรูปส่วนใหญ่เป็นแป้งสาลีถึง 60-70% ส่วน 15-20% เป็นไขมัน (อยู่ในเครื่องปรุง) ที่เหลืออีก 5-6% เป็นเกลือและผงชูรสล้วน ๆ เพราะฉะนั้นถ้าทานบะหมี่สำเร็จรูปมากกว่า 1 ซองต่อวัน ร่างกายก็จะได้รับปริมาณโซเดียมเกินความต้องการถึง 50-100% ซึ่งเป็นอันตรายต่อไต และยังจะทำให้ความดันโลหิตสูงอีกด้วย ต่อไปนี้ถ้าอยากจะทานบะหมี่สำเร็จรูปก็ควรจะทำตามคำแนะนำของกระทรวงสาธารณะสุข - ใส่ไข่ ผัก หรือเนื้อสัตว์ลงไปด้วย เพื่อเพิ่มสารอาหารและป้องกันไม่ให้ร่างกายได้รับโซเดียมมากเกินไป - ควรเลือกซื้อบะหมี่สำเร็จรูปที่เขียนว่า เพิ่มสารไอโอดีน ธาตุเหล็ก และวิตามินเอ ไว้หน้าซอง - ไม่ควรทานบะหมี่สำเร็จรูปดิบ ๆ เพราะเส้นบะหมี่จะไปพองตัวในกระเพาะ อาจทำให้ท้องอืดได้ - ที่สำคัญที่สุดคือไม่ควรทานบะหมี่สำเร็จรูปมากกว่าวันละ 1 ซอง เพื่อป้องกันโรคที่เกิดกับไต และโรคความดันโลหิต รู้อย่างนี้แล้ว ก็อย่าทานบะหมี่สำเร็จรูปเกินวันละ 1 ซอง เพื่อสุขภาพที่ดี จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 21:42:41 A:125.24.74.52 X:

ความคิดเห็นที่ 27   บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป มีประโยชน์หรือโทษต่อร่างกายอย่างไร โดย มูลนิธิเพื่อผู้บริโภค วารสารฉลาดซื้อ ฉบับที่20 ชาวเอเชียนั้นว่ากันว่าบริโภคบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกันเป็นบ้าเป็นหลัง เหตุผลง่ายๆก็คือ ราคาถูก ไม่ต้องใช้เวลาเตรียมมาก และอิ่มท้อง เด็กๆส่วนใหญ่ก็ชอบรับประทาน อุตสาหกรรมบะหมี่สำเร็จรูปจึงเติบโตอย่างไม่น่าเชื่อ เห็นได้จากในท้องตลาดมีหลากหลายยี่ห้อจนนับไม่ถ้วน และด้วยรูปลักษณ์ต่างๆกัน จุดขายต่างๆกันไป นับตั้งแต่ขายเสียงหมูสับ ไปจนถึงยี่ห้อเอาเร็วเข้าว่าจะมัวช้าสับหมูอยู่ไย ถ้าถามว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปดีหรือไม่ดีต่อสุขภาพ หลายคนคงมีคำตอบอยู่แล้วในใจ เรียกว่ารู้ดีอยู่ว่าไม่ควรรับประทานทุกวันเป็นแน่ แต่บางครั้งก็อดใจไม่ไหว บางทีก็ขี้เกียจทำอาหารหรือขี้เกียจออกมาซื้อหาอาหารรับประทาน ที่แน่ๆก็คือ หนุ่มสาวในวัยศึกษาโดยเฉพาะพวกที่อยู่หอพัก ดูหนังสือดึกๆก็ต้มรับประทานคลายหิวไปได้ หากเราลองมาดูส่วนประกอบในฉลาก จะพบว่าส่วนประกอบหลักเลยก็คือแป้ง ซึ่งให้สารอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต แหล่งพลังงานหลักของเรา ถ้าไม่มีคาร์โบไฮเดรตร่างกายต้องดึงไขมันสะสมมาใช้ พอไขมันหมดก็ไปเอาโปรตีนมาจากกล้ามเนื้อ ทำให้ร่างกายอ่อนแอลง ทว่าอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูงอย่างบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็กำลังถูกเพ่งเล็งอยู่ว่าจะมีผลดีต่อร่างกายหรือไม่ วารสารทางการแพทย์ Journal of the American Medical Association ได้ตีพิมพ์บทความที่กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างอาหารที่มีแป้งเป็นองค์ประกอบสูงกับโรคเบาหวาน พบว่า ขนมปังที่ทำจากแป้งขัดขาว มันฝรั่งบด และบะหมี่สำเร็จรูปนั้นมี glycemic indexes ซึ่งเป็นตัวชี้วัดค่าความสามารถในการทำให้น้ำตาลในเลือดสูงขึ้น แต่ผู้ศึกษาก็แนะนำว่า ไม่ได้ให้ผู้บริโภคตัดอาหารแป้งทั้งหมดออกไปจากสำรับ แต่ให้หันมารับประทานแป้งชนิดที่ไม่ขัดขาวแทน เช่น ข้าวกล้อง ขนมปังโฮลวีท เป็นต้น และควรรับประทานพืชผักใบเขียวให้มากขึ้น นอกจากแป้งแล้ว ส่วนประกอบในบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่มีมากรองลงมาก็คือ ไขมัน หลายท่านคงแปลกใจเพราะดูไม่ออกว่าไขมันมาจากไหน แต่ศาสตราจารย์ ฮาโรลด์ คอร์ค ผู้เชี่ยวชาญทางข้าวสาลีแห่งมหาวิทยาลัยฮ่องกง กล่าวว่า นอกจากไขมันในรูปน้ำมันที่อยู่ในซองสำหรับปรุงรสแล้ว บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปส่วนใหญ่ใช้วิธีทอดเส้นในน้ำมัน มีพียง3-4% เท่านั้นที่อบแห้งโดยใช้ลมร้อน(air-drying) ซึ่งไม่มีการระบุไว้ในฉลากเพราะไม่ใช่จุดขายของสินค้า บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปส่วนใหญ่จึงมีน้ำมันอยู่ประมาณ 18 % แม้ว่าไขมันจะเป็นสารอาหารที่ร่างกายต้องการ ทว่าผู้ผลิตมักใช้น้ำมันปาล์มซึ่งหาง่ายในแถบเอเชีย ราคาถูกและทำให้บะหมี่มีรสชาติดี แต่ไขมันจากน้ำมันปาล์มซึ่งเป็นไขมันอิ่มตัวสูงก็ไม่เหมาะกับคนที่เเป็นโรคเกี่ยวกับหลอดเลือดหัวใจ นอกจากนั้น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปยังมีเกลือโปตัสเซียมคาร์บอเนตซึ่งทำให้เส้นบะหมี่มีสีเหลืองอ่อนๆน่ารับประทาน ทำให้เส้นเหนียวนุ่มไม่เละง่ายเมื่อถูกน้ำร้อน แต่ไม่มีคุณค่าทางอาหารและถือว่าไม่เป็นอันตรายต่อร่างกาย ส่วนเครื่องปรุงก็มีเกลือเป็นส่วนใหญ่ ถ้าผู้บริโภคที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงก็ไม่ควรรับประทาน นอกจากนั้นก็มีสีปรุงแต่งอาหาร ผงชูรส ซึ่งบางคนอาจแพ้ได้ บะหมี่สำเร็จรูปที่ไม่มีผงชูรสก็มีเหมือนกันแต่ราคาแพงกว่าปกติประมาณ 25% ดร.เอ็ดมอนด์ ลี นักโภชนาการชาวฮ่องกงเตือนว่า แม้บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปบางชนิดจะมีผักเป็นส่วนผสมอยู่บ้าง แต่ก็อย่าหวังพึ่งว่าจะเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย เพราะจุดประสงค์ของผู้ผลิตคือแต่งหน้าให้ดูดีน่ารับประทานเฉยๆ แต่เขาก็เข้าใจสำหรับคนที่ชอบรับประทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและไม่เห็นว่าเป็นปัญหาใหญ่โตอะไร แม้เด็กๆจะชอบรับประทาน แต่ผู้ใหญ่ก็คอยดูแลได้โดยการเติมไข่ใส่ผัก ให้บะหมี่ถ้วยนั้นมีโปรตีนและวิตามินเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ดี การรับประทานอาหารให้หลากหลายเป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้ร่างกายได้รับสารอาหารเต็มที่ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไม่เป็นอันตรายต่อใคร แต่ก็ควรรับประทานนานๆครั้งก็พอ ความจริงคงไม่มีใครตั้งหน้าตั้งตารับประทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างเดียวหากมีทางเลือกอื่น ยกเว้นคนติดเกาะหรือหลงป่าที่อยู่ในภาวะจำยอมเท่านั้นกระมัง จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 21:46:46 A:125.24.74.52 X:

ความคิดเห็นที่ 28   ไหนๆ ก็เอาเรื่อง เส้นที่มาจากจีนแล้ว ขอฝากอาหาร ขึ้นชื่อของบ้านเพื่อนที่เมือง ซีอัน  เห็นแล้ว....................................................หิว     ซีอัน   หยางโร่วเพ้าหมอ/yangroupaomo  เป็น ซุปเนื้อแพะ กินกับแผ่นแป้งสาลีย่าง มีผักเป็นเครื่องเคียง  อร่อย สุด สุด.......................หิว     จากคุณ : หลี่ เสียนหลอ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 21:50:30

ความคิดเห็นที่ 29   ^ ^ โอยยย เอารูปมาลงยั่ว(น้ำลาย)กันแบบนี้ ทรมานสิ จากคุณ : BestChild เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 22:24:02

ความคิดเห็นที่ 30   เกี๊ยมอี๋ คืออะไร http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/01/D6272720/D6272720-3.jpg เป็นชนิดหนึ่งของก๋วยเตี๋ยว จะม้วนเป็นกลมๆ ยาวๆ คล้าย ๆ ลอดช่องนะ เส้นสีขาว อ้วนๆ สั้น ๆ ใช้กินแทนเส้นก๋วยเตี๋ยว ชื่อจริงๆน่าจะเรียกว่า "เจียม อี๊" ชื่อนี้ค้านกันในตัว ขนมของจีนเชื้อสายแต้จิ๋วที่ปั้นด้วยแป้งเป็นเม็ดกลมๆ(เอาแป้งข้าวเจ้าที่ผสมน้ำแล้วมาสัก1ก้อนเล็กแล้ววางบนโต๊ะหรือฝ่ามือแล้วเอาฝ่ามือมาคลึงวนๆจะได้เป็นเม็ดแป้งกลมๆขนาดสัก1/2-1ซ.ม.)แบบลูกแป้งขนมบัวลอยจะเรียกว่า "อี๊" หรือขนมอี๊ อี๊แปลว่ากลม แปลว่าขนมที่ทำจากแป้งเป็นเม็ดกลมๆ มีทั้งสีขาวและสีแดงแล้วแต่ว่าจะใช้ในพิธีมงคลหรืองานขาวดำโดยใส่ในน้ำเชื่อมแต่ปัจจุบันจะสะดวกใช้สาคูแป้งมันมาต้มใส่น้ำหวานสีแดงแทน แต่เจ้าตัว"เกี๊ยมอี๊"นี้ เวลาทำก็แบบทำเม็ดกลมแต่แทนที่จะคลึงวนให้เป็นก้อนกลมกลับไสมือไปมาให้เป็นเส้นสั้นๆแต่หัวท้ายแหลม จึงเป็นที่มาของคำว่า"เจียม อี๊" เจียมภาษาจีนสำเนียงแต้จิ๋ว แปลว่า แหลม อี๊แปลว่าแป้งปั้นเป็นเม็ดกลมๆ แต่ในที่นี้แปลรวมว่าแป้งที่ปั้นทรงแหลมๆ เห็นไหมว่าเป็นชื่อที่ดูค้านกันเองในความหมายของตัวเอง คำเต็มว่า "เจียมบี๋อี๊" เจียม = แหลม บี้ = ข้าว เพราะทำจากแป้งข้าวเจ้า อี๊ = กลม เขียนรวมกัน เกิดการเปลี่ยนเสียง ตรงคำว่า อี๊ เป็น อี๋ ใช้แป้งข้าวเจ้าผสมน้ำนวด ปั้นกลมๆ แล้วคลึงให้แหลมที่ปลายทั้ง 2 ด้าน เป็นชนิดหนึ่งของก๋วยเตี๋ยว จะม้วนเป็นกลมๆ ยาวๆ ชื่อจริงๆน่าจะเรียกว่า "เจียม อี๊" ชื่อนี้ค้านกันในตัว ขนมของจีนเชื้อสายแต้จิ๋วที่ปั้นด้วยแป้งเป็นเม็ดกลมๆ(เอาแป้งข้าวเจ้าที่ผสมน้ำแล้วมาสัก1ก้อนเล็กแล้ววางบนโต๊ะหรือฝ่ามือแล้วเอาฝ่ามือมาคลึงวนๆจะได้เป็นเม็ดแป้งกลมๆขนาดสัก1/2-1ซ.ม.)แบบลูกแป้งขนมบัวลอยจะเรียกว่า "อี๊" หรือขนมอี๊ อี๊แปลว่ากลม แปลว่าขนมที่ทำจากแป้งเป็นเม็ดกลมๆ มีทั้งสีขาวและสีแดงแล้วแต่ว่าจะใช้ในพิธีมงคลหรืองานขาวดำโดยใส่ในน้ำเชื่อมแต่ปัจจุบันจะสะดวกใช้สาคูแป้งมันมาต้มใส่น้ำหวานสีแดงแทน แต่เจ้าตัว"เกี๊ยมอี๊"นี้ เวลาทำก็แบบทำเม็ดกลมแต่แทนที่จะคลึงวนให้เป็นก้อนกลมกลับไสมือไปมาให้เป็นเส้นสั้นๆแต่หัวท้ายแหลม จึงเป็นที่มาของคำว่า"เจียม อี๊" เจียมภาษาจีนสำเนียงแต้จิ๋ว แปลว่า แหลม อี๊แปลว่าแป้งปั้นเป็นเม็ดกลมๆ แต่ในที่นี้แปลรวมว่าแป้งที่ปั้นทรงแหลมๆ เห็นไหมว่าเป็นชื่อที่ดูค้านกันเองในความหมายของตัวเอง คำเต็มว่า "เจียมบี๋อี๊" เจียม = แหลม บี้ = ข้าว เพราะทำจากแป้งข้าวเจ้า อี๊ = กลม เขียนรวมกัน เกิดการเปลี่ยนเสียง ตรงคำว่า อี๊ เป็น อี๋ ใช้แป้งข้าวเจ้าผสมน้ำนวด ปั้นกลมๆ แล้วคลึงให้แหลมที่ปลายทั้ง 2 ด้าน คำว่าอี๊ในเรื่องนี้ ภาษาแต้จิ๋วนั้นมี 2 คำครับ อี๊ตัวแรกแปลว่าเม็ด เป็นเม็ดที่ออกแนวกลม อาจเป็นกลมรีก็ได้ เช่นยาเม็ดจะใช้ว่าเอี๊ยะอี๊ ลูกชิ้นหมูใช้ว่าตือบ๊ะอี๊ ขนมบัวลอยก็ใช้คำนี้คำๆนี้ในภาษาจีนกลางอ่านว่า wan ส่วนอีกคำภาษาจีนกลางอ่านว่า yuan คำนี้แปลว่ากลม เช่น yuan yia แปลว่าจันทร์กลมหรือจันทร์เพ็ญ เพราะฉะนั้นคำว่าเจียมบี๋อี้หรือเกี้ยมอี๋ จึงไม่ได้ค้านกันเองในตัวแต่อย่างใด เพราะมันแปลว่าเม็ดกลมปลายแหลม ที่ทำจากแป้งข้าว จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 22:51:50 A:125.24.74.52 X:

ความคิดเห็นที่ 31   กระทู้นี้ทำเอาหิว แต่ว่า บะหมี่หยก เมื่อก่อนตอนเรียนประถม คนจีนแถวบ้านเขาทำ ไม่ได้ใส่สีผสมอาหารนะคะ แต่บะหมี่หยกเป็นหมี่พืช เขาเอาผักกาดเขียวๆ นะค่ะ มาโขลกกรองเอาแต่น้ำไปผสมกับแป้ง มันก็จะออกมาเขียวอื๋อเลย แต่สมัยนี้ไม่รู้ว่าเขาทำยังไง จากคุณ : sugarhut เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 02:14:10

ความคิดเห็นที่ 32   เส้นบะหมี่ (egg noodle) - noodles made from wheat flour, water, and eggs ก๋วยเตี๋ยว - rice noodles, any kinds, sometimes including egg noodles เฝอ - rice noodle, usually small-size ขนมจีน - a kind of rice noodle ผัดไทย - the way noodle cooked มักกะโรนี,สปาเก็ตตี้ - these kinds of noodles made of high-protein wheat flour, water, and a hint of salt * there are named by shape and size of the noodle โซบะ,ราเม็ง - japanese style noodles, made with flour, water, and salt ปล. แวะมาแก้ให้แล้วคร๊าบบบบบ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 52 03:38:08 จากคุณ : Living Extreme เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 04:05:07

ความคิดเห็นที่ 33   ขอบคุณมากเรื่อยเกี๋ยมอี๋ แม่ผมชอบทำมาก ผมงงว่าทำไมไม่เหมือนชาวบ้านเค้า ทำไมเรียกแบบนี้ 555 จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 04:48:56

ความคิดเห็นที่ 34   ^ ^ ^ คคห. 32 มักกะโยนี named by shape and size of the noodle อยากเห็นจัง ว่ารูปร่างมันจะเป็นยังไง  5555 จากคุณ : ปานศักดิ์ เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 12:50:41

ความคิดเห็นที่ 35   ^ ^ ^ จิ้มไปที่คนข้างบนอยากเห็นด้วย ฮาฮา มันจะเหมือนขนจั๊กแร้เปล่าค่ะ ฮาฮา เจ้าของความเห็นมาเปลี่ยนโดยด่วน เดี๋ยวเส้นก๋วยเตี๋ยวจะกลายเป็นโยนีของมักลีผลไปนะท่าน จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 12:59:04

ความคิดเห็นที่ 36   เกี่ยมอี๊ บางคน เรียกว่า เจียมบี่อี๊ จะนำเอามา ลวก ราดด้วยน้ำซุบกระดูกหมู โรยด้วยกระเทียมเจียว ตกแต่งด้วยหอมผักชีซอยๆ ต้มในน้ำซุปกระดูกหมูเข้มข้น คือก๋วยจั๊บญวน ไม่ใช่เกี้ยมอี๋ แต่ทำจากแป้งข้าวเหมือนกัน ก๋วยจั๊บญวนเป็นเส้นยาวแบบขนมจีนไหหลำ แต่เกี้ยมอี๋จะเป็นตัวยาวประมาณ 2 นิ้ว ตัวกลมมนแต่ปลายแหลมทั้ง 2 ข้าง จะเจี่ยมบี่อี๊หรือเจียมบี๋อี๊ก็ถูกทั้งคู่ แล้วแต่สำเนียงแต้จิ๋วของแต่ละคน ว่าพื้นเพมาจากส่วนไหนของแต้จิ๋ว จากคุณ : นิดจัง เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 13:17:37 A:125.24.54.204 X:

ความคิดเห็นที่ 37   ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 52 19:26:18

ความคิดเห็นที่ 38   มารับความรู้ครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : SATADA เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 11:56:37