ความคิดเห็นที่ 1   เพราะสมัยนี้คนรู้จักหวงอี้ครับ..... ไม่จำเป็นต้องเขียนดีที่สุดแต่โฆษณาดีคนรู้จักเยอะ คนก็ซื้อเยอะแหละครับ มันก็เหมือนหนังที่ทำมาจากนิยายแหละครับ ถ้านิยายดังคนก็ดูเยอะ จากคุณ : เบอเกอร์ไก่ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 17:08:26

ความคิดเห็นที่ 2 แถวบ้านผมก็รับมาขายแต่หวงอี้  ไม่ยักกะมี ท่านอุน นักสู้ กับ ตำนานผู้กล้า เลยต้องไปซื้อไกลเลย นิยายร้านเล็ก ๆ เค้ากำไรเล่มละเท่าไหร่ครับ มากกว่าการ์ตูนหรือเปล่า จากคุณ : kaskar เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 18:08:03

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "เขียนดี มิสู้ มีคนอวย" ขอรับ เจ๊ร้านหนังสือเช่าเจ้าประจำของข้าพเจ้ายังเคยพูดเลยว่า ไม่ได้ซื้อเรื่องนักสู้คะนองศึก เพราะนักเขียนโนเนม ทั้งๆที่มีการ์ตูนเรื่องมือปราบพญายมเรียงกันเป็นตับ แล้วก็แนะนำให้ข้าพเจ้าไปอ่านนิยายของหวงอี้ หรือนิยายของ หลงเหยิน ศิษย์หวงอี้ แทน แม้แต่ท่าน น. ก็เหมือนกัน ที่ชั่วนาตาปี แปลแต่เรื่องกำลังภายใน(แต่ข้าพเจ้าไม่ชัวร์นะว่าท่านคือ "ใบไผ่เขียว" แห่ง series "โคตรโกง" หรือไม่ ) กลับยอมไปแปลนิยายวิทยาศาสตร์ของ "เทพอักษราแห่งบูรพทิศ" เป็นหนแรก แต่นิยายอุนสุยอัน บาง series กลับบอกว่า ท่านจะไม่แปล เพราะเคยโดนคนปากบอนด่าว่าดองงาน ทั้งๆที่คนดองคืออุนสุยอัน ก็เลยจะรอให้ท่านอุนแต่งจบก่อน     แม้แต่ในวงการหนังสือไทยเองเมื่อหลายปีก่อน ก็มีเรื่อง "วิถีขาว" ของ"จอมแพทย์ผีปอบ" ของสำนักพิมพ์เดียวกัน ถึง  คนเขียนได้รับการชื่นชมมากจนโดนเชิญตัวไปออกงานหลายงาน (เคยได้ยินมาว่ามีคนจะพยายามส่งจอมแพทย์ไปประกวด Sea-Write ด้วย)และกลายเป็นสัญลักษณ์ของนักเขียนเยาวชนชาวไทยไปโดยปริยาย แม้แต่สำนักพิมพ์เน้นสาระอย่างมติชนก็ยังเอาเรื่องของแกไปตีพิมพ์เลย ถ้ามองในแง่ดี จอมแพทย์ฯแกก็มีคุณูปการต่อวงการหนังสือไทยเหมือนกันนะขอรับที่ทำให้เยาวชนสนใจในการเขียนหนังสือมากขึ้น และก่อกำเนิดนักเขียนหน้าใหม่ที่มีฝีมือมากมาย แต่ถ้ามองในแง่ร้าย จอมแพทย์แกนั่นล่ะเป็นต้นเหตุที่ทำให้นิยายคุณภาพน้อยของ "คนอยากรวย/ดังทางลัด"ทะลักจนล้นตลาดตามประสาเสียมล้อก๊กที่คนจำนวนมาก ยังยึดถือลัทธิ Me too อยู่ (ถ้าทำอะไรแล้วประสบความสำเร็จก็จะแห่กันไปทำ จนเกิด over supply แล้วกอดคอกันตายทุกคน ยกเว้นคนแรกที่ลอยตัวไปแต่แรกแล้ว )   ปล. อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าขอกล่าวว่า ไม่ได้เกลียดหวงอี้ ข้าพเจ้าอ่านงานหวงอี้มาแล้ว ทั้ง เจาะเวลา มังกรคู่ จอมคน เทพมาร เทพทลายนภา แล้วก็ชอบในระดับหนึ่ง แต่ข้าพเจ้าก็ยังเห็นว่า SIC ชมหวงอี้มากเกินไปอยู่ดี จากคุณ : the scholar เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 19:20:48

ความคิดเห็นที่ 4 1.นิยายของหวงอี้เป็นแนวอิงประวัติศาสตร์ ถ้าสังเกตุเพื่อนๆ รอบตัวที่อ่านนิยายจีนของผม ( อายุประมาณ 20กว่าๆ ถึง เกือบๆ 40 ) เรื่องอิงประวัติศาสตร์มันโดนมากกว่าครับ 2.นิยายของหวงอี้ บันเทิงดี สุขนิยม เกือบทุกเรื่อง ไม่ค่อยทำร้ายจิตใจคนอ่านที่ พลังวัตรไม่สูงพอ ผมก็เป็นหนึ่งในนี้ เลือกแต่เรื่องที่จบแบบสุขนิยม 3.อันนี้ว่าถึงเรื่องยอดขาย เพราะนิยายของกิมย้ง โกวเล้ง อุนสุยอัน ส่วนใหญ่แปลกันมาหลายสิบปีแล้ว แฟนๆ นิยายจีนหลายๆ คนก็เคยอ่านไปเลย ก็น่าจะเป็นเหตุผมนึงที่ไม่อยากซื้อซ้ำ นอกจากใจรัก หรือซื้อไว้สะสมจริงๆ 4.นิยายกิมย้งแทบทุกเรื่องถูกนำไปสร้างเป็นละครทีวีแล้ว อันนี้ผมสังเกตุจากคนรอบๆ ตัวนะ คือไม่อยากอ่านแล้ว รู้เรื่องแล้ว ถึงจะไม่ตรงกันทั้งหมดก็ตามที แต่โครงเรื่องก็อันเดียวกัน ถ้าเลือกได้ซื้อเรื่องที่ไม่รู้จักมาอ่านดีกว่า 5.วัยของคนอ่านก็มีส่วนมากๆ นิยายของหวงอี้นี่ตีตลาดวัยรุ่นถูกจุดเลย หลายๆ คนที่ไม่เคยอ่านนิยายจีนมาก่อน ก็ยังมาอ่านเรื่องของหวงอี้ ซึ่งดูจับต้องได้มากกว่า นิยายของนักเขียนเก่าๆ จากคุณ : ตะกวดในขวดยาหม่องแช่น้ำโสโครก เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 19:51:36

ความคิดเห็นที่ 5 Propaganda ! จากคุณ : ท่านหล่อ (loryinglong) เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 19:57:06

ความคิดเห็นที่ 6   เห็นด้วยกับท่าน the scholar ขอรับ จากคุณ : โซมุน เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 20:13:05

ความคิดเห็นที่ 7   คงเป็นเพราะมันเป็นยุคปัจจุบันน่ะแหล่ะ...คนอ่านก็ไม่รู้จักของเก่า ตอนผมอ่านฤทธิ์มีดสั้นครั้งแรก พ่อตกใจมาก(ประมาณว่า  ลูกตูเพิ่มดีกรีตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า เพราะเมื่อก่อนผมอ่านแต่แฟนตาซี กะการ์ตูน)พ่อบอกว่าเรื่องที่อ่านนี่สมัยก่อน ฮิตมากๆ  (ขอย้ำว่า สมัยพ่อครับ) คนเค้าติดกันงอมแงม เพื่อนพ่ออ่านทุกคน (ยกเว้นพ่อ -*- ) นี่แสดงว่าสมัยก่อนคนอ่านนิยายกำลังภายใน มากกว่าสมัยนี้  เพราะฉะนั้นอาจารย์ ผู้เขียนนิยายรุ่นเก่าเค้าคงไม่รู้สึกเสียหน้าหรอกครับ เพราะเค้าผ่านยุคทองมาแล้วทั้งนั้น คนอ่านก็เยอะกว่าด้วย จากคุณ : เบอเกอร์ไก่ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 21:17:50

ความคิดเห็นที่ 8 เพราะการโปรโมตมากกว่าขอรับ พูดตามตรงเลย แต่ถ้าเป็นอีกกรณี อย่าง ทำไมนิยายกำลังภายในไม่บูมเหมือนเมื่อก่อน ต้องบอกว่า เพราะกระแสของเกาหลีและญี่ปุ่น มันแรงกว่า จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 21:53:00

ความคิดเห็นที่ 9 มองในแง่ดี อย่างน้อยนิยายกำลังภายใน ยังมีคนซื้ออยู่ขอรับ ดีกว่าไม่มีพัฒนาการ จากคุณ : b_b (blacklimpbizkit) เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 21:54:07

ความคิดเห็นที่ 10 สมัยก่อนผมก้เป็นหนึ่งในนั้นที่ซื้อของหวงอี้แทนที่ จะซื้อของกิมย้งหรือโก้วเล้ง (เจาะเวลากับมังกรคู่เป็นนิยายกำลังภายในเรื่องแรกๆที่อ่าน) เพราะนิยายกิมย้งกับโก้วเล้งเคยดูเป็นหนังจีนชุดแล้ว ทำให้รู้เนื้อเรื่องแล้วจะซื้อมาอ่านอีกทำไม ส่วนอุนสุยอัน ใครกันไม่รู้จัก... จนอ่านมังกรคู่จบไม่มีอะไรอ่าน... ก็เริ่มไล่อ่านของกิมย้ง ,โก้วเล้งมาเรื่อย (มังกรหยกไตรภาค,ฤทธิ์มีดสั้น อยู่ลำดับท้ายๆเลยที่อ่าน) จากคุณ : measure เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 22:28:37

ความคิดเห็นที่ 11 อาจบางที การวัดว่าหนังสือได้รับความนิยม สามารถดูอันดับหนังสือขายดีได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งเป็นผลของการโปรโมต จึงได้รับความนิยมในช่วงเวลาหนึ่ง แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป??? หนังสือของกิมย้ง+โกวเล้ง เคยขายดีหรือเปล่า ไม่ทราบได้ แต่เคยทำให้ยอดขายหนังสือพิมพ์เพิ่มขึ้นถึง 1 ล้านฉบับเป็นครั้งแรก แม้ปรากฎแค่เพียงคอลัมน์เดียว...เช่นนี้..ถือว่าได้รับความนิยมในไทยหรือเปล่า? อาจบางทีความนิยมในไทยต้องพิจารณาจากจำนวนครั้งที่พิมพ์ กรณีพิมพ์หลายครั้งยาวนาน แสดงให้เห็นว่านิยายดังกล่าวเข้าขั้นคลาสสิคแล้ว เนื่องจากผ่านการพิสูจน์ด้วยกาลเวลาแล้วว่ายังมีความนิยมอยู่ สำหรับผมพร้อมที่จะอ่านงานใหม่ๆ อยู่แล้วครับ แต่ยังกลับไปงานงานเก่าๆ ได้เรื่อยๆ สำหรับหวงอี้ผมอ่าน เจาะเวลา+มังกรคู่+เทพทลายนภา ได้อีกครับ จากคุณ : ฤทธิ์ดาบท่าพระจันทร์ เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 08:59:23

ความคิดเห็นที่ 12 ลางเนื้อชอบลางยาครับ...... เสียเงินทั้งคู่ อิอิอิอิ...... ยินดีกับนักเขียนทุกท่านที่โกยเงินผมไป...ไม่ว่าจะมีลิขสิทธิ์หรือไม่.... ได้รับสิ่งใด....รับรู้สิ่งใด......แล้วจะทำยังไงต่อไป....น่าจะน่าสนใจกว่า ใครดังกว่าใครมั่งครับ.... เวลาเปลี่ยน....แนวมันเปลี่ยน.....ช่างปะไร ใจหน่อใจโคน........ จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:57:13

ความคิดเห็นที่ 13 ลองดูจำนวนเล่มของนิยายหวงอี้ก่อนสิครับ แต่ละเรื่องยาวกี่เล่ม ไม่ติดนิยายขายดีก็ให้รู้ไป จากคุณ : Boreas เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 11:09:31

ความคิดเห็นที่ 14 ยุคใครก็ยุคมันสิครับ ตอนปู่กิมฯ กับอาเล้งฯ  ผาดโผนในยุทธภพ เฮียหวง  ยังแค่หัดเดินอยู่มั๊ง ตอนตะก่อน  จอมยุทธทั้งสองก็ขายได้ ขายดี  เอาไปทำหนังทำละครไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ   ต้องนับรวมด้วยสิครับ ขนาดตอนนี้เลยยุคของท่านทั้งสองไปนานแล้ว  หนังสือของท่านยังขายได้เรื่อย ๆ แม้ไม่มากเท่าท่านหวง "ตอนนี้" ก็ตาม ต้องรอให้หมดยุคท่านหวง แล้วนำยอดรวมมานับเทียบกันสิครับ  ถึงจะพอคุยกันได้ จากคุณ : hollowpig เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 11:58:11

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่มีความเห็นเรื่องจำนวนพิมพ์สู้ได้หรือไม่ได้ครับ เอาว่า มันก็เหมือนละครเกาหลีที่โปรโมทกันทุกวันนี้ล่ะ ยุคแรกที่เข้ามา เค้าขายถูกจนช่องต่างๆ ไม่ซื้อหนังจีนหนังญี่ปุ่นเข้ามาเลย ตอนนี้ ฮิตเต็มจอซะล่ะ กินโกวเนี่ยอุน ขึ้นชั้นไปแล้ว แต่ก็เป็นสำนวนเก่า เรื่องเก่า แนวเก่า เหมือนเด็กปัจจุบัน ใครมันนั่งฟังเพลงสุเทพ ชริน ผ่องศรี กันมั่ง หนังก็ดูกันเอียนไปแล้ว ไม่รู้กี่ Ver. ท่องได้แล้ว ใครจะมาซื้อ แถมค่าสิทธิของกิมโกว ก็หูฉี่ซะจนถ้าพิมพ์มังกรหยก1ตอนนี้ ชุดนึง ราคาน่าจะพอซื้อหวงอี้ได้ซะชุดนึง ขณะที่มือสองพิมพ์เก่า พอหาได้ที่ชุดนึง ราคาเท่าหวงอี้สองเล่ม ของเก่ายังเต็มตลาดอยู่ พิมพ์มาก็ขายไม่ได้ เหนื่อยเปล่า สมัยก่อน ตอนดอกหญ้าพิมพ์นิยายจีนมาคุณภาพดีที่สุด ทั้งกระดาษทั้งรูปเล่ม ทั้งเรียงพิมพ์ตรวจคำผิด แต่ราคาโฮกมาก  จนขายไม่ออก เพราะคนไปเลือกอ่านย่อมเยาว์ลงมาหน่อย เจ๊งสนิท ราคามีผลมาก เนี่ย เขียนดี แต่ ไม่ค่อยถูกโรคกับชาวไทยมั้ง ยิ่งสมัยก่อน ได้คุณจำลองแปลนี่ สำนวนเหลือทน ถ้าจะให้เด็กสมัยใหม่อ่านของเนี่ยสำนวนจำลอง คงต้องขายหลังสือยกชุด แถมบัตรลดราคาสตาร์บั๊คซักยี่สิบใบ หรือแถมชุดเครื่องนอนชวนหลับได้โล่ ถึงจะขายออก(ขออำภัย แต่สำนวนมันน่ากลัวอ่านไม่จบจริงๆนี่หว่า --") อุน เอ่อ........ ศัตรูตัวฉกาจของลัทธิสุขนิยม ลัทธิลูกกวาด ลัทธิเทพคงกระพัน ลัทธิพระเอกเก่งที่สุด คนเดียวไร้เทียมทาน ทุกตัวละคร เก่งเทพหมด คุณสมบัติยาวสามหน้ากระดาษ กล่าวถึงกันเป็นตำนานในยุทธพบนับสิบปี แต่จะออกมาโดนจิ้มตายในสิบคำ เด็กรุ่นใหม่อนาคตไกล ว่างๆ ก็มาโดนตัวร้าย จัดถกกางเกง ก้งโคงเล่น ตรวจริชชี่ซะงั้น มือใหม่ทางด้านนี้ คงต้องซื้ออ่านพร้อมยาลดความดัน ยอดขาย ร่วง จับได้เฉพาะกลุ่มลูกค้ามหาโหด ส่วนหวงอี้เอง นอกจากฝีมือเขียนดีพอตัวแล้ว แกคงอ่านผ่านมาเยอะ ดัดแปลงแต่งเติมแยกส่วนรวมรั้งประสบการณ์มามาก พัฒนาการขึ้นตามสมัยนิยมน่ะครับ จริงๆไอ้ที่ห่วยของเค้าจริงๆก็มีเยอะนะ ยุคแรกที่เขียน สนุกกว่าเรื่องหลังๆเยอะ เหยี่ยวเหนือฟ้า เทพมารสะท้านภพ ผมว่าดีกว่ามังกรคู่ซะอีก ส่วนเจาะเวลาหาจิ๋นฟรีนี่ อืม.........ถึงจะสนุกมาก แต่ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะเรียกว่ากำลังภายในดีไหม เหมือนเน้นกลยุทธสงครามซะมากกว่ากำลังภายใน ออกๆไปแนวอื่นซะงั้น มังกรคู่ ตกม้าตาย เพราะพอดัง สนพ.สั่งยืดให้ไปเดินเล่นทะเลทรายซะห้าเล่ม จนกลายเป็นจุดด้อยที่น่าจะเรียกได้ว่า ทำให้คุณค่าตกไปเยอะ ดูๆไป ยังกะดูละครหลังข่าวยืดยี่สิบเป็นสามสิบตอนซะงั้น--" เรื่องอื่นๆของหวง พวกศึกรัก พวกดวงดาวนี่  อืม...... พูดไม่ออก จากคุณ : แชจั๊ว เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 12:05:30

ความคิดเห็นที่ 16   ถ้านับกันจริงๆแล้ว กิมย้งขายไปไม่ต่ำกว่าห้าแสนcopyแล้ว ทั้งของจำลอง ว. น. คนบ้านเพ โกวเล้ง ก็ไม่ยิ่งหย่อนกัน ทั้งของ ว. น. แก้วชาย แล้วจะมาบอกว่าขายสู้ไม่ได้ ก็ขอเถียงใจขาดดิ้น ขอรับ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 12:12:47

ความคิดเห็นที่ 17 ผมว่าเป็นเพราะนิยายของกิมย้ง-โก้วเล้ง-อุนสุยอัน มีมานานแล้ว เรื่องที่เอามาขาย บางคนก็มีอยู่แล้วไม่รู้จะซื้ออีกทำไม แต่ก็ยังขายได้เรื่อยๆอยู่ ส่วนของหวงอี้เพิ่งออกมาใหม่ คนเลยซื้อเก็บไว้ ยอดขายมันเลยเยอะ จากคุณ : ตฤณชาติ เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 12:15:11

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับท่าน scholar  ท่านแชจั๊ว ครับผม จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 16:53:14

ความคิดเห็นที่ 19 ผมว่าเปรียบเทียบเยี่ยงนี้ไม่ยุติธรรมครับเพราะเทียบคนละยุคกัน... เหมือนเอา the beatle เทียบกับ wonder girl ในตอนนี้ ถ้าเทียบแบบ ปอนด์ต่อปอนด์  แบบที่ท่านบุ้นฯว่า... ผมว่าเฮียหวงฯเทียบไม่ติดครับ... จากคุณ : คุณพ่ออุลต้าแมน เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 52 08:36:30

ความคิดเห็นที่ 20   เห็นด้วยกะทุกท่านขอรับ... และหวังว่าท่านจขกท.คงมิได้มาล่อเป้านะขอรับ... จากคุณ : มังกรเดียวดาย2 เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 52 10:32:18 A:125.24.88.99 X: TicketID:119097

ความคิดเห็นที่ 21   ไม่กล้าออกความเห็นส่วนตัว กลัวอมยิ้มหาย... เอาเป็นว่า... เห็นด้วยกับท่านแชจั๊ว คิดคล้ายๆท่านบุ้น แต่สำนวนความเห็นเป็นงานของอุน เลยไม่กล้าพิมพ์ จากคุณ : ไซมึ้งฮูหยิน (นายหญิงบ้านหมื่นเหมย) เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 52 15:53:45

ความคิดเห็นที่ 22 ในยุค ที่นิยมเสพ นิยายเกาหลี วางอีเหละ เขละขละ เป็นขยะอยู่เต็มชั้น ซีเอ็ดนิยมขายหนังสือตลาดครับ วัดอะไรไม่ได้หรอกครับ ไม่งั้น 10 หวงอี้ ก็สู้ สแกนกรรม ไม่ได้หรอกถ้าวัดแบบนั้น จากคุณ : empaza เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 52 07:57:17

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าเป็นคนที่อ่านมานาน หรือคนที่เพิ่งเข้าวงการก็จะพยายามสะสมกิมย้ง โก้วเล้งให้ครบก่อน  ส่วนหวงอี้ไม่รีบ เพราะยังมีเวลาตามเก็บอีกนาน จากคุณ : pharcy เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 52 22:14:07

ความคิดเห็นที่ 24 ถึงโฆษณาจะดียังไง ถ้าหนังสือไม่มีคุณภาพ อ่านไม่สนุก ผมว่า มันก็ไม่มีใครซื้อหรอกครับ ถึงซื้อ ก็อ่านแค่เรื่องเดียวคงเข็ดแล้ว แต่ไม่ใช่ หนังสือของนักเขียนเก่ง ๆ ระดับตำนาน ไม่มีคุณภาพหรอกนะครับ แต่ผมคิดว่าคงเป็นเพราะยุคสมัยมันเปลี่ยนไป เนื้อเรื่องอะไรต่าง ๆ ต้องปรับเปลี่ยนไปตามกาลเวลาบ้าง และหนังสือของหวงอี้ นั้นเนื้อเรื่องอาจจะโดนใจของคนไทยมากกว่า เลยทำให้ขายดีครับ และหลังจากผมอ่านหนังสือของหวงอี้ และหลงเหยิน ดูแล้วพบว่าน่าติดตามมากเลย เพราะอธิบายเรื่องราวได้ละเอียด แปลกใหม่ แตกต่างเมื่อลองหันมาอ่านของอุนสุยอัน พบกว่าเรื่องราวมันกระชับสั้น เกินไป มันเลยแปลก ๆ พอสมควร จากคุณ : EliteSaint (elitesaint) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 15:29:36

ความคิดเห็นที่ 25 ผมอ่านแต่ กิมย้ง โกวเล้ง สลับกัน จากคุณ : KOKtc45 เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 20:06:32

ความคิดเห็นที่ 26 แวะมาอ่านกระทูพอดี ขอเสนอความเห็นนิดนึงนะครับ พ่อของผมอ่านนิยายกำลังภายในของกิมย้ง โกวเล้ง และอีกหลายคนมาหลายสิบปี (คือออ่านตั้งแต่หนุ่มอ่ะครับตอนนี้อายุมากแล้ว) เค้าได้ไปอ่านมังกรคู่สู้สิบทิศ เค้าบอกว่ากลับไปอ่านของพวกกิมย้งและโกวเล้งไม่สนุกเท่าหวงอี้ มิติความเป็นคนหรือการหาเลี้ยงชีพการเจริญเติบโตต่างกันลิบลับเลย จากคุณ : pippinno เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:58:48