PANTIP.COM : K8144479 เรียนเชิญเสวนาวิชาการ ภาษาและวรรณคดีอังกฤษ คณะอักษรศาสตร์ 05/สิงหา [ห้องเรียนภาษาอังกฤษ]

ความคิดเห็นที่ 5

มารายงานผล

ผมถามข้างบนเพราะเห็นอาจารย์กฤษฎาอุตส่าห์มาชวน ทีนี้ถามแล้วเห็นว่าของฟรีประการหนึ่ง และอีกประการหนึ่งก็อยากรู้ว่าอีกโลกหนึ่งเขาอยู่กันยังไง แบบว่ากบก็อยากออกจากกะลาเหมือนกัน ก็เลยดั้นด้นไปหาที่ๆเขาประชุมกันจนเจอทั้งที่ไม่เคยไปแถวนั้นเลย ได้ความรู้เพิ่มอีกอย่างหนึ่งว่าคุณกุ๊กนี่แน่นอนจริง ตอบคำถามได้หมด ผมไม่รู้จักว่าอาคารบรมราชกุมารีอยู่ตรงไหนในจุฬาฯ ถามคนแถวๆที่ทำงานก็ไม่ยักมีใครรู้จักเพราะไม่มีเลือดสีชมพูสักคน ก็เลยถามคุณกุ๊ก ปรากฎว่าได้คำตอบจากเว็บเด็กดี มีแผนที่เสร็จเรียบร้อย ผมเอารถไปจอดทิ้งไว้ที่ที่ทำงานแล้วก็นั่งรถไฟฟ้ามาสยามแล้วก็เดินดั้นด้นมาหน้าจุฬาฯเข้าไปตามถนนอาร์ทสตรีทจนเกือบทะลุออกอีกด้านหนึ่งก็เจออาคารบรมราชกุมารี ปรากฎว่าต้องแย่งขึ้นลิฟท์กับเด็กๆนักศึกษาเพราะเวลาบ่ายโมงพอดี ผมเลยเดินขึ้นไปจนชั้น 7 ห้อง 708 อันเป็นที่ประชุม ปั้นจิ๋มปั้นเจ๋อลงทะเบียน แล้วก็เข้าไปในห้อง

โห กาในฝูงหงษ์ นั่นคือเรา โชคดีที่ยังมีคนรู้จักคืออาจารย์กฤษฎา นอกนั้นล้วนแต่เป็นท่านครูบาอาจารย์ภาควิชาภาษาอังกฤษของจุฬาฯ ตะละคนท่าทางคร่ำหวอดเป็นทิศาปาโมกข์ ไอ้ที่เซอร์ไพรส์ที่สุดเห็นจะเป็นผู้นำเสนอแต่ละท่าน หน้าตายังกะเพิ่งอยู่ ม.ปลาย กันทุกคนทั้งที่ตะละคนมีดีกรี ดร. นำทั้งนั้น โดยเฉพาะอาจารย์กฤษฎานั้นนอกจากดีกรี ดร.แล้วก็ยังมีดีกรีความหนุ่มหล่ออย่างน่าอิจฉาเป็นที่สุด พับเผื่อย

ผมนั่งพับเพียบเรียบแต้ เอ๊ย นั่งสงบเสงี่ยมเจียมตัวอย่างสำรวม แม้แต่หายใจยังไม่กล้าหายใจดังๆ กลัวว่าเจ้าถิ่นจะเขม่น พยายามยิ้มแหยๆฝากเนื้อฝากตัว นั่งฟังการนำเสนอตามลำดับในกำหนดการ อันเป็นสิ่งที่นับว่าทำให้ผมได้เปิดหูเปิดตาคุ้มค่ากับการมาเยือนถิ่นเทวาลัยในวันนี้อย่างยิ่ง

อาจารย์กฤษฎาเปิดเกมด้วยการพูดถึงการโฆษณาอเมริกันในศตวรรษที่ 19 ฟังหัวข้อแล้วผมก็นึกล่วงหน้าว่ามันจะมีอะไรนักหนาหว่ากะอีแค่โฆษณา แต่พอฟังอาจารย์กฤษฎาบรรยายแล้วทำให้ได้เปิดหูเปิดตาว่าไอ้โฆษณานี่มันก็เป็น discourse อย่างหนึ่งที่สามารถวิเคราะห์ได้ตั้งแต่ระดับข้อความหรือ text level ว่ามันมีองค์ประกอบอะไรบ้าง ระดับ discursive practice เพื่อให้ได้ attention, readability, memorability และ selling power และระดับ social practice เช่น gender difference, racial difference

โห เพลินจริงๆ ข้าน้อยได้เปิดหูเปิดตา ผมได้ฟังคนเก่งพูดแล้วก็ทำให้นึกถึงงานของตัวเองขึ้นมาบ้าง เออ วันหลังเชิญอาจารย์กฤษฎามาเป็นที่ปรึกษาการรณรงค์อะไรต่อมิอะไรของเราบ้างคงจะดี

สำหรับการนำเสนอของท่านอาจารย์ (สาวๆ) ท่านต่างๆนั้นก็เป็นเรื่องเปิดหูเปิดตาผมอย่างยิ่งเช่นกัน ผมไม่เคยรู้เลยว่า การวิเคราะห์เรื่องการใช้คำว่า doubt คำเดียวของคนอังกฤษจะเป็นเรื่องที่สามารถนำมาคุยกันได้ออกรสนานร่วมครึ่งชั่วโมง ผมนั่งอ้าปากค้างฟังการเล่าเรื่องของประพันธกรหญิงยอดนิยมของอังกฤษชื่อคุณ Ann Radcliffe และนิยายกอธิคโรมานซ์เรื่องเอกของเธอ ตลอดจนการยกขึ้นมาเทียบเคียงกับใครอีกคนที่ผมก็ไม่เคยได้ยินชื่อคือ Horace Walpole และผมได้รับฟังการวิเคราะห์การแปลคำ "very" กับ "so" ออกมาเป็นพากษ์ไทย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคำจำพวก คำเน้นย้ำ ว่ามันตรงกับ intensifiers ซึ่งสามารถแจกแจงได้ในระดับ lexical process ระดับ morpho-syntacto-phonological แล้วก็ phonological พูดแค่นี้ผมก็งงเป็นไก่ตาแตกแต่พออธิบายแล้วก็ร้องอ๋อ

กบโผล่ๆมาดูนอกกะลาแล้วก็รู้สึกว่า การได้ฟังคนที่รู้จริงเขาพูดกันนั้นมันสนุก ทั้งที่จริงๆแล้วมันคนละโลกกับงานที่เราทำ ไอ้เรามันถนัดแต่ตัดแข้งตัดขาคนแล้วก็ไล่จับเชื้อโรค วันนี้ได้มาฟังท่านวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิที่ทั้งบรรยายและถามตอบกันในชั้นเชิงวิชาการนับว่าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว ขอคารวะ ฟังๆนักวิชาการทางอักษรศาสตร์ท่านพูดกันแล้วก็เกิดความรู้สึกว่า เออ การทำงานอย่างเป็นวิทยาศาสตร์นั้นมันไม่ได้ต่างอะไรกันในระดับพื้นฐาน ไม่ว่าจะเป็นวิทยาศาสตร์ธรรมชาติอันเป็นวิชาชีพของผม หรือวิชาการทางสังคมวิทยาต่างๆอย่างเช่นวิชาการทางอักษรศาสตร์หรือภาษาศาสตร์นี้

เสียดายว่าชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก แต่ศิลปวิทยาการมีมากเหลือเกิน ลูกช้างอยากเรียนให้หมดทุกวิชาแต่คงไม่มีเวลาเรียนให้หมดได้

วันหลังมีอีกเมื่อไร อาจารย์กฤษฎาบอกมั่งฮิ

จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด

เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 52 23:10:56