ความคิดเห็นที่ 1 เคยซื้อมา พันห้า เค้าบอกให้เปิดฟังไปเรื่อยๆ จะค่อยๆ ซึมซับไปทีละน้อย (หยั่งกะสมองเราเป็นฟองน้ำ ไม่ก็แผ่นซับน้ำมันแหนะ) ฟังทุกวัน ตลอดอาทิตย์ ก็เหมือนกับพวกบทสนทนาในชีวิตประจำวันนี่แหละค่ะ เราเก็บเข้ากรุ จนเพื่อนมาถามเรื่องนี้ เราก็เลยยกของเราให้ไป เกือบครึ่งปีแล้วค่ะ ภาษาอังกฤษ ทั้งของเรา และเพื่อน ยังคงใช้ไรไม่ได้เหมือนเดิม เราว่าอยู่ที่การได้มีโอกาสฝึกฝนมากกว่านะคะ จากคุณ : กาญจน์ (maw_meawmeaw) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 20:47:15

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เราว่าเปิดวิทยุภาษาอังกฤษฟังก็น่าจะได้เหมือนกันนะคะ ไม่เปลืองด้วย ตอนนี้เราก็เริ่มทำอยู่ค่ะ ฟังคลื่น 88.0 ทั้งเวลาขับรถ เล่นเน็ท อ่านหนังสือ และนอนหลับ ยังไม่รู้สึกว่าภาษาอังกฤษดีขึ้น เพียงแต่ช่วงนี้เริ่มฝันเป็นภาษาอังกฤษบ้างประปรายค่ะ ฮ่าๆๆ จากคุณ : บางสิ่งบนโลกที่เรียกว่าความรัก เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 20:53:41

ความคิดเห็นที่ 3   ผมขายเอาไหม 700 sansabye@gmail.com จากคุณ : bank เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 10:14:41 A:119.31.93.162 X: TicketID:131451

ความคิดเห็นที่ 4 เคยอ่านเจอในหนังสือ มีเด็กอเมริกันคนหนึ่ง  พ่อแม่เขาหูหนวกทั้งคู่ แต่ลูกเกิดมาปรกติ ตอนยังไม่เรียนหนังสือ เขาก็เลยเปิดดูแต่โทรทัศน์ มีคนไปศึกษา รายงานว่าเด็กคนนี้สื่อสารได้น้อยกว่าเด็กอื่นในวัยเดียวกัน แต่หลังจากที่ให้เขามาเข้าสังคม  มาเรียนกับผู้อื่น ปรากฎว่าภายหลัง การสื่อสารของเขาถึงจะขึ้นมาอยู่ในระดับปรกติ นักวิชาการกลุ่มนี้  แน่นอนว่าเป็นพวกที่สนับสนุนแนวคิด interaction ค่ะ คือ  การเรียนรู้ภาษาจะเกิดได้ก็ต่อเมื่อมีการ interact  (จำชื่อได้คนหนึ่งคือ Michael Long) ส่วน Classic เชื่อว่า  ถ้าจับเด็กมานั่งดูทีวีอย่างเดียวโดยไม่ได้พูดกะใคร... คงพูดไม่ได้ หรือพูดไม่คล่อง จากคุณ : Classic (พระเอกละครหลังข่าว) เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 11:51:03

ความคิดเห็นที่ 5 จริงๆแล้วไม่อยากจะพูดว่าเป็นจิตใต้สำนึกนะ อยากจะพูดว่าเป็นการพัฒนา senses บางอย่างเสียมากกว่า   ยกตัวอย่างเช่นในกระทู้อันหนึ่งที่เราเข้าไปปั่นไว้นะ นักแปลคนหนึ่งแปลเอกสารอังกฤษเป็นไทยมา 10 กว่าปี ลงเอยเขียนภาษาอังกฤษเก่งระดับฝรั่งที่เป็น professional journalist ส่วนนักแปลอีกคนหนึ่งแปลหนังสืออังกฤษเป็นไทยมามากกว่า 200 เล่ม และน่าจะแปลมาเกือบๆหรือเกินกว่า 20 ปี นะ แต่เขาเขียนภาษาอังกฤษไม่ได้เลย คืออ่านเข้าใจ แต่เขียนไม่ได้  แสดงว่า ความสังเกต หรือ senses ที่รับรู้ มันต่างกัน ใช่ไหมล่ะ เรื่องพูดก็เหมือนกัน คนไทยไปอยู่อังกฤษหรืออเมริกาตั้งแต่อายุ 9 - 10 ขวบ ไม่ต้องเรียน grammar แค่ฟังแล้วพูดเลียนแบบ ก็พูดเหมือนฝรั่งเจ้าของภาษาได้ แต่คนไทยที่จบปริญญาตรี แล้วไปเรียนอังกฤษหรืออเมริกานะ จบมา ทำไมบางคน ก็พูดอังกฤษผิดธรรมชาติเกือบทุกประโยค และทำไมบางคนก็พูดแทบไม่มีผิดธรรมชาติเลย หรือพูดถูกหมดด้วยซ้ำไป   มันเป็นเพราะอะไร? พัฒนา senses พิเศษเหล่านี้ ได้ไม่เท่ากันหรือเปล่า หรือมีพื้นฐานตอนเรียนภาษาอังกฤษในระดับมัธยมในเมืองไทยต่างกันลิบลับหรือเปล่า? ลองคิดดูสิ น่าสนใจเหมือนกันนะ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 52 15:01:09 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 14:58:08