ความคิดเห็นที่ 1   น่าจะเป็น รสชาตินะ จากคุณ : blackthai เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 20:27:42

ความคิดเห็นที่ 2 ชาด = สีแดง จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 20:37:59

ความคิดเห็นที่ 3 ชาด = สีแดง , สมุนไพรชนิดหนึ่ง  ....  รสชาด = รสสีแดง ชาติ = ต้นกำเนิด    ..... รสชาติ  = รสต้นกำเนิด (ที่ลิ้น) จำไม่ค่อยได้เหมือนกัน รอท่านหลังก็แล้วกันครับ จากคุณ : NetStar เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 20:45:31

ความคิดเห็นที่ 4 ตั้งแต่เรียนมาก็ "รสชาติ" มาตลอดนะคะ  เรารุ่นที่ได้เรียน มานะ มานี ปิติ ชูใจ จากคุณ : ปูเซี้ยวเปรี้ยวซ่า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 21:43:27

ความคิดเห็นที่ 5 เคยเจอแต่ รสชาติ เหมือนกันค่ะ แต่ก็รอผู้มีความรู้มาให้ความเห็นดีกว่า จากคุณ : Vinter เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 22:26:11

ความคิดเห็นที่ 6 คำว่า "รสชาติ" ที่ถูกไม่ใช่รสชาดค่ะ ชาดแปลว่าสีแดง รสชาด ไม่มีความหมาย ดิฉันลองเปิดพจนานุกรมฉบับ พ.ศ. 2493 ดู พบว่ามีการบันทึกคำว่า รสชาติ ไว้เพียงคำเดียว ดังนั้นที่ว่าโบราณนั้นต้องสืบไปว่า ที่โบราณกว่า พ.ศ. 2493 นั้น ใช้กันที่ไหนอย่างไร ใช้เป็นมาตรฐานหรือไม่ คำศัพท์หลายต่อหลายคำมีการใช้มากกว่าหนึ่งรูปเขียนแล้วแต่ผู้ใช้ "เชื่อ" และ "ยึดหลัก" อะไร อีกประการหนึ่งที่ควรคำนึงก็คือ ก่อนที่เราจะมีพจนานุกรมฉบับนี้ใช้กัน เรายังไม่มีเอกสารว่าด้วยการรวบรวมคำไทยอย่างเป็นสารบบและเป็นทางการแบบนี้มาก่อน เว้นแต่ปทานานุกรม พ.ศ. 2470 จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 22:31:13

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณมากๆเลยนะครับคุณAntiSpam (อันตราคนี) แล้วนี่ผมจะไปทวงคะแนนวิชาเขียนไทยจากคุณครูได้ที่ไหนเนี่ย..โฮ..แง... จากคุณ : tongboy เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 22:37:57

ความคิดเห็นที่ 8 ในสมัยก่อนมีคำที่สะกดต่างจากปัจจุบัน ซึ่งเป็นความนิยมในสมัยนั้นๆ (ในเวลานั้นสะกดเช่นนั้นจริงๆ เช่น เปน หากอ่านในเอกสาร หรือจดหมายเก่าๆก็เห็นชัดเจน)  รสชาดในยุคก่อนอาจสะกดเช่นนี้ได้ อย่างไรก็ดี ปัจจุบันควรใช้คำที่บัญญัติตามพจนานุกรมยึดเป็นหลักไว้ค่ะ เว้นเสียจะเขียนเลียนแบบยุคก่อน (ก็ต้องให้ถูกยุคนะ) จากคุณ : kurika เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 06:28:34

ความคิดเห็นที่ 9 คำนี้หลายคนชอบสะกดผิด และออกข้อสอบบ่อย จากคุณ : Khun KP เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 10:38:01

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นคำที่ถกเถียงกันบ่อยมากโดยเฉพาะในห้องก้นครัว ถึงแม้ว่าจะมีคนเข้าไปแนะนำหลายต่อหลายครั้ง ส่วนใหญ่ก็ยังไม่สนใจที่จะแก้ไขให้ถูกต้อง นอกจากนั้นก็ยังมีหลายคนบอกว่าการสะกด รสชาด นั้นถูกต้อง ถึงแม้ว่าจะมีพจนานุกรมมาแสดงให้เห็นว่าคำที่ถูกต้องจะต้องสะกด รสชาติ ก็ตาม จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 11:12:34

ความคิดเห็นที่ 11 หรือเพราะว่าพจนานุกรมมีหลายฉบับ  บางฉบับมี บางฉบับไม่มีคำว่า "รสชาด" นี้  เพราะดูเหมือนจะมีการแตกต่างในคำตอบอย่างเห็นได้ชัด ระหว่างคนที่ต่างวัยกัน ช่วงเช้าที่ผ่านมานี้ผมลองเดินไปปากซอย ระหว่างทางก็สอบถามคนรู้จักไป ด้วย  และจดมาได้รายละเอียดดังนี้ อายุประมาณ20-24 (นักศึกษาเพื่อนหลานแถวบ้าน)7คน ตอบ"รสชาติ"6คนอีก1คนไม่แน่ใจ เพื่อนแถวบ้านและเพื่อนสมัยนักเรียน(โทรศัพท์ไป)อายุ40-45จำนวน18คน ตอบ"รสชาด"11คน ตอบ"รสชาติ"2คน  อีก5คนไม่แน่ใจ ถามพี่สาวและพี่ๆบ้านใกล้เรือนเคียงที่อายุเกิน45  จำนวน6คน ตอบ"รสชาด"5คน ตอบ"รสชาติ"1คน และคนนี้ยังไปทะเลาะกับคนหนึ่ง ที่ตอบ"รสชาด"ด้วย  ต้องห้ามกันอยู่ชั่วครู่ (ไม่รุนแรง)  จะเห็นได้ว่าคนอายุ40ปีขึ้นไป มีจำนวนคนใช้ "รสชาด"  กันอยู่ค่อนข้าง มาก  นั่นเป็นเพราะเหตุใด?     น่าค้นหาเป็นยิ่งนัก "เราจะทำอย่างไรดีครับ? จากคุณ : จขกท (tongboy) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 12:09:15

ความคิดเห็นที่ 12 การออกเสียงของ รสชาติ คือ รดชาด ซึ่งอาจจะทำให้เข้าใจผิดกันได้ จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 13:54:01

ความคิดเห็นที่ 13 อายุ 40 ปีขึ้นไป   อึ่ม.... น่าคิดครับ หรือว่าอิทธิพลของยุคภาษาไทยยุคหนึ่ง กระซวง  , ทหาน  ,  พรึสจิกายน , วัดพระสรีมหาธาตุ , สำราน , เปนทุข  , หยู่บ้าน  ,  รัถธัมนูญ จากคุณ : ซาตาน No.13 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 14:12:19

ความคิดเห็นที่ 14 น่าคิดจริงๆด้วยครับ มื้อเที่ยงไปกินข้าวที่ตลาด จงใจมองหาคุณลุง คุณป้าที่ประมาณอายุมากกว่า 60ปี   จำนวน6คน   ตอบ "รสชาด"  ทุกคนเลยครับ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 52 15:17:58 จากคุณ : จขกท (tongboy) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 14:31:03

ความคิดเห็นที่ 15 แล้วซักถามภูมิความรู้เขาด้วยหรือเปล่าครับ ผมว่าผมก็อ่านนิยายยุคเก่าๆ มาก็มากเหมือนกัน ผมไม่เคยเห็นนิยายเล่มไหน ใช้คำว่า "รสชาด" เลย พอๆ กับคำว่า "นายหลวง" นี่ก็เหมือนกัน ไม่รู้เอามาจากไหน เห็นมีแต่เกรียนตาม net มั่วเอาว่า เป็นคำเก่า ใช้เรียกเจ้านาย ของพวกราชการ จากคุณ : Knight เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 14:49:21

ความคิดเห็นที่ 16 #11 ไม่เคยมีพจนานุกรมฉบับไหนสะกด รสชาติ เป็นรสชาด นะคะ พจนานุกรมไทยไม่ได้มีหลายฉบับหรอกค่ะ มีแค่ พ.ศ. 2493, 2525 และ 2542 ส่วนฉบับเฉลิมพระเกียรติ พ.ศ. 2530 นั้น ถ้าใครมี ก็น่าสนุกดีเหมือนกัน เพราะมีอะไรประหลาดๆ อยู่เหมือนกัน แต่คิดว่าก็สะกด รสชาติ ว่า รสชาติ อยู่ดี นอกจากรสชาติแล้ว คำที่ผู้คนจำนวนมากคิดว่ามันสะกดถูกต้องนั้นมีมาก เช่น สังเกต คนจำนวนมาก สะกดว่า สังเกตุ ราดหน้า คนจำนวนมาก สะกดว่า่ ลาดหน้า สำอาง คนจำนวนมาก สะกดว่า สำอางค์ :) จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 15:08:22

ความคิดเห็นที่ 17   ภาษาที่ยังไม่ตายจะมีการพัฒนาไปเรื่อยๆค่ะ ปัจจุบันเค้าใช้ รสชาติ กันค่ะ แปลกใจคุณครูของเจ้าของกระทู้เหมือนกันนะคะ เพราะตอนนั้นเค้าเลิกใช้ รสชาด กันแล้ว จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 17:12:26 A:125.27.77.43 X:

ความคิดเห็นที่ 18 รสชาติ ก็คือ ชาติแห่งรสต่างๆ คือ เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ก็ว่าไป ผมว่า ที่ผู้สูงอายุหลายๆ ท่านตอบว่า รสชาด ก็ต้องดูภูมิหลังทางการศึกษา และอาชีพของท่านเหล่านั้นด้วย นิสัยการอ่าน การเขียนก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่ง ที่จะทำให้รู้ว่า เขียนอย่างไรถึงถูกต้อง ถ้าคุณไปถามข้าราชการเกษียณอายุ ที่ชอบอ่านหนังสือ ก็อาจได้รับคำตอบว่า รสชาติ ก็ได้นะครับ =================== จะว่าไป มุขตลก กับ มุกตลก ก็ยังไม่ลงตัว ๕๕๕ จากคุณ : -_- (Hotacunus) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 18:40:24

ความคิดเห็นที่ 19 มายืนยันว่าคุณครูดิฉันก็สอน "รสชาด" เหมือนกันค่ะ คุณครูท่านคงไม่ได้พกพจนานุกรม อิอิ.. จริงๆแล้ว สันนิษฐานเอานะคะ คือ ถ้านับตัวเอง ตอนนี้ก็จะครึ่งศตวรรษแล้ว ดังนั้น แน่นอนว่าคุณครูของดิฉัน ท่านก็คงจะเกือบศตวรรษกันไปแล้วเป็นแม่นมั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณครูภาษาไทยทุกท่าน เท่าที่จำได้ ท่านที่สอนตอนดิฉันอยู่ชั้นมัธยม 1 เนี่ย ขณะที่ดิฉันอายุราวๆ 11-12 ขวบนั้น ท่านก็เกือบจะเกษียณอยู่แล้ว ดังนั้นตอนนี้ก็คาดว่าท่านคงอยู่บนสวรรค์ไปแล้ว และถ้าคุณครูที่สอนดิฉันอายุเท่านั้นแล้ว อาจารย์ของคุณครูดิฉัน ก็คงมีอายุมากกว่าพจนานุกรมเล่มแรก พ.ศ 2493 (ตามที่คุณอันตราคนีเรียงไว้ด้านบน) เป็นแน่แท้  และคุณครูดิฉันท่านก็คงจะเชื่อครูบาอาจารย์ของท่านมากกว่าพจนานุกรม (เพราะมันอายุน้อยกว่าอาจารย์ของท่าน อิอิ..) ก็เลยคิดว่า คำว่ารสชาด ที่บรรดาคนไทยอายุเกือบๆครึ่งศตวรรษอย่างดิฉันได้รับการสั่งสอนมา ก็คงมาด้วยเหตุเช่นนี้แล.... จากคุณ : น้องแมวดอย เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 18:41:40

ความคิดเห็นที่ 20   ครูเราสอน  "รส-ชาติ-ไทย"  ชัดเจน   เพลงพี่แจ้  ร้องว่า  "ชาดสีแดงไม่มีใครไปทา"  สำนวนโบราณ  เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ยินใครใช้ "ร้านสุวรรณชาด"   แปลไว้ว่า   สุวรรณ  คือ  ทอง , ชาด  คือ  แดง   สุวรรณชาด  คือ  ทองแดง  นั่นเอง จากคุณ : สร้อยสยาม เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 21:03:13

ความคิดเห็นที่ 21 สงสัยต้องย้อนไปถึงสมัยจอมพล ป. จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 23:16:17

ความคิดเห็นที่ 22 ผมก็ถามญาติผู้ใหญ่ที่อายุเกิน 60-70 ของผม 3-4 ท่าน ส่วนใหญ่เคยอยู่ในวงการศึกษา และวงการราชการ ที่มีการใช้ภาษาหนังสือกันมาก ก็ได้รับคำยืนยันตรงกันว่า รสชาติ ครับ จากคุณ : Knight เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 09:45:53

ความคิดเห็นที่ 23 ขอขอบคุณทุกท่านมากเลยนะครับ ที่ผมตั้งกระทู้นี้ ก็เพราะอยากทราบที่มาที่ไปเท่านั้น ไม่ได้ดื้อหรอกนะครับ  ขอยืมประโยคของคุณKurika  #8 หน่อยนะครับ "อย่างไรก็ดี ปัจจุบันควรใช้คำที่บัญญัติตามพจนานุกรมยึดเป็นหลักไว้ค่ะ เว้นเสียจะเขียนเลียนแบบยุคก่อน (ก็ต้องให้ถูกยุคนะ) " ขอบคุณอีกครั้งครับผม.. จากคุณ : จขกท (tongboy) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 11:35:08

ความคิดเห็นที่ 24 ถูกต้องครับ ในที่นี้ ส่วนใหญ่เข้าใจถูกแล้วว่า ต้องเขียนว่า "รสชาติ" ทุกคำแปล ก็ถูก และแปลได้อีกนัยคือ "ทำให้เกิดรส" ....................................................... ขออนุญาตเพิ่มเติมจากข้อสังเกตของคุณ ความคิดเห็นที่ 15     . . . แล้วซักถามภูมิความรู้เขาด้วยหรือเปล่าครับ ผมว่าผมก็อ่านนิยายยุคเก่าๆ มาก็มากเหมือนกัน ผมไม่เคยเห็นนิยายเล่มไหน ใช้คำว่า "รสชาด" เลย พอๆ กับคำว่า "นายหลวง" นี่ก็เหมือนกัน ไม่รู้เอามาจากไหน เห็นมีแต่เกรียนตาม net มั่วเอาว่า เป็นคำเก่า ใช้เรียกเจ้านาย ของพวกราชการ จากคุณ : Knight   ............................................................... ท่านรู้สึกเหมือนผมเลยครับ ว่าคนจำนวนมากมักเหมารวม สรุปเองถึงที่มาของคำ ซึ่งจริงๆ แล้วคำว่า "ในหลวง" ที่สมัยนี้ บางคนเข้าใจว่าเขียนว่า "นายหลวง" นั้น แท้จริงแล้ว ที่มาของคำคือ เป็นคำกลางๆ ใช้ทั่วไปในการเรียกพระมหากษัตริย์ในรัชกาลปัจจุบันโดยไม่จำเพาะพระองค์ ซึ่งกร่อนคำมาจากคำเต็มว่า "พระมหากษัตริย์ในพระบรมมหาราชวังหลวง" ครับ จากคุณ : ธันวาร์ชล เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 22:06:40

ความคิดเห็นที่ 25   เคยอ่านหนังสือเจอว่า ที่แต่ก่อนใช้ "รสชาด" เพราะเป็นสำนวนจากวงการช่างเขียน เช่นว่า "ภาพนี้เขียนได้ถึงรสชาด/ถึงรสถึงชาด" (ใช่ ชาดเดียวกับที่แปลว่า สีแดง น่ะแหละ) ความหมายในสำนวนคือเขียนได้สีชัดเจนสวยงาม ประมาณนั้นเป็นต้น แล้วต่อมาคนรุ่นหลังๆ ที่รับมาใช้ ไม่รู้จักต้นกำเนิด เลยคิดว่าเป็นคำบาลี ว่า "รสชาติ" รู้สึกว่าคนกล่าวเรื่องนี้คือคุณประยูร อุลุชาฏะ (น. ณ ปากน้ำ) แต่เจอในหนังสืออะไร จำไม่ได้แล้ว -*- ลองดูในคลังกระทู้เก่า อาจมีให้อ่านละเอียดกว่านี้ เพราะเรื่องนี้มีถามกันมาเนืองๆ โดยส่วนตัวคิดว่า คำว่า "รสชาติ" ไม่ make sense เท่าไหร่ ชาติ คือที่เกิด แดนเกิด แปลตามตัวจะได้ว่า ที่เกิดแห่งรส ซึ่งน่าจะหมายถึง ตัวอาหาร หรือลิ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้รู้รสสิ่งแรก มากกว่าที่จะแปลว่า คุณสมบัติแห่งรส อย่างที่แปลกันอยู่ตอนนี้ จากคุณ : canon เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 02:15:35 A:58.9.57.174 X: TicketID:056401

ความคิดเห็นที่ 26 ผมเข้ากูเกิ้ลแล้วพิมพ์ "ประยูร อุลุชาฎะ รสชาด" มีรายละเอียดหลายอย่าง รวมทั้งกระทู้เก่าที่เคยถกกันในปี2546ด้วย ขอบคุณ คุณ canon มากครับ จากคุณ : tongboy เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 13:45:52

ความคิดเห็นที่ 27 รสชาด = มีรส มีชาด จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 03:18:17

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาบอกว่า ครูภาษาไทย ตอนเด็กสอน รสชาด  จริงๆค่ะ เมื่อซักสามสิบปีที่แล้ว ที่จำได้เพราะสอบเขียนศัพท์ไทย แล้ว เราเขียน รสชาติ ครูให้ผิด เลยไม่ได้เต็ม จำมาจนโตเลยค่ะ  ผิดมาตลอด จากคุณ : โอ้ ลันลา ลันลา จ๋าจ๊ะ เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 09:48:34