ความคิดเห็นที่ 1 ไหนๆ ห้องนี้เป็นห้องภาษาอังกฤษ   ก็ลองเอาบางส่วนของ testimonials ที่เพื่อนร่วมงานที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมและเป็นเจ้าของภาษาตัวจริงเสียงจริงมาให้อ่านดู To whom it may concern. Regarding วัชรานนท์ I had the pleasure of interviewing and appointing วัชรานนท์ in 2002 whilst I was Head of ICT at ..school.  He is an extraordinarily diligent and hard working man who is highly respected by both staff and pupils at .....  He has an incredible level of patience, and his innate willingness to give of his best at all times is truly admirable.  Not once in my six years of knowing วัชรานนท์ was there a dissatisfied customer or any negative remarks made about him nor the quality of his work. He is a trusted and thorough gentleman and I would have no qualms about employing him again should the opportunity arise in the future. Head of  ???????? Department แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 52 00:53:24 จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 00:52:19

ความคิดเห็นที่ 2 ทิดฎร ยินดีด้วยนะครับ ขอบคุณที่ให้เครดิตสำหรับข้อคิดเล็กๆน้อยๆ แต่อันที่จริงแล้วคุณภาพที่ทำให้วิบากกรรมผ่านพ้นได้ด้วยดีนั้นอยู่ในตัวคุณอยู่แล้วต่างหาก ไม่แน่จริง ฝรั่งไม่เขียนคำรับรองให้อย่างอลังการอย่างนั้นหรอก ยินดีด้วยอีกครั้ง คุณภาพเหล่านั้นสั่งสมมาจากประสบการณ์ในชีวิต การเลี้ยงดู การต่อสู้ ผมคิดว่าการที่คุณได้อยู่ใต้ร่มกาสาวพัสตร์มาระยะหนึ่งมีส่วนอย่างมากในการหล่อหลอมคุณ ก็ต้องยกคุณงามความดีให้ผ้าเหลืองด้วย แม้จะไม่ได้เป็นสงฆ์แต่เราสามารถเป็นฆราวาสที่ดีได้ คุณได้พิสูจน์แล้ว ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิทั้งปวงดลบันดาลให้ผู้ประพฤติธรรมเช่นคุณและครอบครัวประสบแต่ความสุขความเจริญยิ่งๆขึ้นไป แคล้วคลาดอุปัทวันตรายทั้งปวง ขอส่งความปรารถนาดีมายังครอบครัวด้วย จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 05:51:48

ความคิดเห็นที่ 3   สวัสดีครับ คุณ "คนอุดร" ขอแสดงความยินดีอย่างจริงใจครับ สถานการณ์ทำให้เรารู้ว่า คนรอบข้างเรานั้น จริงๆแล้วเป็นคนอย่างไร แล้วพวกที่แทงคุณข้างหลังนี่ได้อยู่ต่อหรือไม่ครับ ถ้าต้องทำงานร่วมกันต่อไปอีก คงลำบากเหมือนกันนะครับ จะมองหน้ากันอย่างไร ผลกระทบทางเศรษฐกิจนี่ ส่งผลทั่วโลกจริงๆ บางหน่วยงาน (NGO) ในเชียงใหม่ ที่รับทุนสนับสนุนจากต่างประเทศ ต้องปิดตัวทั้งโครงการเลยครับ เห็นน้องๆต้องหยุดงานกระทันหัน 15-20 คน ก็ใจหายเหมือนกัน ที่กรุงเทพ หน่วยงานที่ลูกสาวผมทำงานอยู่ (อันนี้เป็น NGO สาขาของฝรั่งเศส) ก็ต้องปิดตัวลงเหมือนกัน โดยนำงาน Admin และบางโครงการที่เหลือไป consolidate กับ office ที่พนมเปญแทน ระหว่างรองานใหม่ เธอก็ต้องหารายได้จากการแปลเอกสารไปก่อน (ซึ่งเป็นงานเสริมที่มีมาให้ทำเป็นประจำอยู่แล้ว ลูกสาวคนที่จบโทการแปลจากจุฬาฯน่ะครับ) เพื่อนชาวต่างชาติบางคน ก็ต้องเว้นช่วง มีการเลิกจ้างชั่วคราวคนละ 3-4 เดือน รวมทั้งลูกค้าผมรายหลายก็ต้องหยุดไปจนถึงปีใหม่เช่นกันครับ จากคุณ : Mr. Blue เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 07:16:59 A:203.172.48.179 X: TicketID:078372

ความคิดเห็นที่ 4   ดีใจกับพ่อฎรด้วยที่ผ่านพ้นพายุใหญ่มาด้วยดี ถึงจะบอบช้ำบ้าง แต่ก็ยังยืนหยัดอยู่ได้ - ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็เพราะตัวพ่อเองแหละ คนเราทำความดีไว้ หนักนิดเบาหน่อยก็ทนเอา หัดรู้ตัวเอง ไม่โทษฟ้าโทษดิน อีกทั้งที่ไต่เต้ามาถึงระดับนี้ มีหน้าที่การงานดี ก็เพราะความรู้ความสามารถของตัวเอง มิใช่เพราะใช้วิธีชเลียร์หรือใช้เส้นไม่ ... คนผู้นั้นย่อมเจริญก้าวหน้า ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ หวังว่า ตอนนี้ทุกอย่างลงตัวเหมือนเดิมแล้วนะจ๊ะ ป.ล. ลุงแอ๊ด เดี๋ยวส่งเมล์ไปหา ยังใช้อันเดิม ใช่ไหมเอ่ย จากคุณ : o;] เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 14:37:08 A:125.25.42.69 X: TicketID:012689

ความคิดเห็นที่ 5 moonriver_boy@hotmail.com ครับผม จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 19:13:45

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่รู้สินะ....ช่วงที่ผมอยู่ในอาการลมออกหู  ใจมันประหวัดไปถึงคุณแอ๊ดได้อย่างไร    และอย่างที่บอก....ตรงนั้นแหละที่ผมเย็นลงได้   มองเห็นเจ้า "โทสะ" ของผมมันยุยงผมเหยงๆ ให้  ร้ายมาก็ต้องร้ายตอบ คุณบลูครับ   ไม่ได้ทักทายกันนานมาก  ขอบคุณครับที่ยังจำผมได้....พวกที่แทงข้างหลังผมบางส่วนก็โดนบางส่วนก็อยู่    เมื่อวานนี้ผมก็ไปจับมือแสดงความยินดีกับเขา(สองคน)เหมือนกัน    แต่ความรู้สึกที่จะร่วมงานกันต่อไปคงไม่เหมือนเดิม   แม้ผมเองจะกรวดน้ำให้อภัยและอโหสิกรรมแล้ว   แต่ที่ซ่อนลึกอยู่ในความรู้สึก  ผมเองก็ยังเจ็บปวดอยู่   ถ้าเลือกได้ผมก็คงไม่ขอร่วมงานกับพวกเรา    แต่คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าต้องบอกตัวเองว่าแต่นี้ต่อไปผมต้องแข็งกว่านี้(to be more assertive)   ตลอดมาเรื่องบางเรื่องผมก็เฉยเมย   ที่อดได้ก็อดกลั้นเอาไว้     ปรัชญาชีวิตการทำงานในต่างแดน   บางครั้งผมก็ต้องผสมให้เข้ากับวัฒนธรรมเขาด้วย   ก้มหน้าก้มตาหงุดๆ ทำงานอย่างเดียว    บางครั้ง"ผักชี"  อันหนาเตอะจากคนอื่นก็บดบังตัวเราได้ ป้านวล กราบขอบพระคุณครับป้า   ทุกอย่างคงไม่ลงตัวเหมือนเดิม   วันนี้เป็นวันแรกที่กลับไปทำงานด้วยความโล่งใจ (โรงเรียนจะเปิดเทอมอาทิตย์หน้า)แต่ก็ต้องเจอกับ "มือมีด" ที่เคยจ้วงผมทั้งต่อหน้าและลับหลังและทั้งต่อหน้าที่ประชุม    มันยังรู้สึกพิกลๆ อยู่ครับ.......หวังว่าการณ์ข้างหน้าคงจะช่วยสมาน    ตอนนี้ผมต้องเอาตัวเองและครอบครัวไว้ก่อน     หวังว่าป้านวลคงสบายดีนะครับ จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 00:03:35

ความคิดเห็นที่ 7 คุณฏร ดีใจด้วยที่ผ่านพ้นมรสุมมาได้นะคะ เราต้องคิดวิกฤติให้เป็นประโยชน์ ดีเสียอีกต่อแต่นี้ไปจะได้รู้ว่าใครเป็นใคร จะได้รู้ว่าเราควรจะเทใจกับใครแค่ไหน เป็นธรรมดาโลกที่ส่วนใหญ่ต้องเห็นแก่ตัวเขาไว้ก่อน เอาตัวรอดไว้ก่อน เมื่อยังต้องทำงานต่อไป ดีแล้วที่จะรู้ว่าเราไม่ควรเป็นศัตรูกับใคร แล้วไม่ควรเทใจให้ใครเต็มที่ อย่าไปคิดมากเลย คนเราร้อยพ่อร้อยแม่ ย่อมไม่คิดเหมือนเราคิด ที่ดีก็เอาไว้ ที่ไม่ดีก็ปล่อยไป แค่นั้นจริงๆ จากคุณ : lilymay เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 08:26:01

ความคิดเห็นที่ 8 What goes around, comes around. สัจธรรมนี้ยืนยงมานับพันปีแล้วครับ และจะยืนยงต่อไปตราบวันสิ้นโลก ยินดีด้วยครับ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 15:00:08

ความคิดเห็นที่ 9 พี่หนุ่มไทยฯ  สัจธรรมนี้ใช้กับพ่อไอ้ปื๊ดได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ยินดีกับ จขกท ด้วยจริงๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 52 19:09:59 จากคุณ : Classic (พระเอกละครหลังข่าว) เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 19:09:32

ความคิดเห็นที่ 10 พี่นา ขอบคุณครับ   เหตุการณ์ตอนนี้เป็นบทเรียนชีวิตอีกอันหนึ่ง   อย่างพี่นาว่านั่นแหละครับ   ได้เห็นตัวตนของใกล้ตัวมากขึ้น    และได้เห็นสัจจะธรรมชีวิตลึกลงไปอีกชั้นหนึ่ง   คุณหนุ่มไทยฯ สัจจะธรรมตัวนี้แหละครับที่คอยหล่อเลี้ยงความรู้สึกดีๆ ของผมเอาไว้ในช่วงวิกฤต    ปลอบตัวเองว่าเราทำงานบกพร่องน้อยที่สุด   ผลสะท้อนกลับแทนคงไม่เลวร้ายหรอกน่า....... คุณพระเอกหลังข่าว ขอบพระคุณครับ จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 00:17:41

ความคิดเห็นที่ 11   นี่ไงล่ะ คำพูดติดปากของฝรั่ง - forgiven but not forgotten! ต่อไปนี้ ก็จงระวังหลังให้มากกว่าเดิมนะ ใครที่เผยตัวตนจริงๆ ออกมาแล้ว ก็อยู่ให้ห่างเสีย ทำงานร่วมกันได้ แต่กลับไปสนิทเหมือนเดิมนั้น คงลำบาก เอาผลประโยชน์ของโรงเรียนเป็นที่ตั้ง เพราะเรายังต้องพึ่งเงินเดือนส่วนนี้อยู่ แต่ถ้ายังตอแยเราต่อจนทนไม่ไหว ฉะ(แบบผู้ดี)สักทีก็คงไม่เป็นไรมั้ง... จากคุณ : o;] เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 11:30:29 A:125.27.48.186 X: TicketID:012689

ความคิดเห็นที่ 12 เพิ่งได้เข้ามาอ่าน คุณฎรเป็นคนดีและมีความสามารถ ผมมั่นใจว่าผู้บริหารระดับสูงต้องมองออก (ถ้ามองไม่ออกแปลว่าเขาโง่เกินไปที่จะเป็นนายเราครับ) ยินดีด้วยที่ทางบริษัทเห็นคุณค่าในตัวคุณ ปัญหาเฉพาะหน้าก็คลี่คลายไปแล้ว คุณฎรครับ วิกฤติครั้งนี้ถือเป็นโอกาส โอกาสที่คุณฎรจะได้ทบทวนว่า เรามีแผนสำรองสำหรับอนาคตของเราและครอบครัวหรือยัง ถ้ายัง เราจะรอให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกหรือ... ปลูกต้นไม้วันนี้เพื่อเก็บเกี่ยวดอกผลในอนาคตครับ ในส่วนคนที่เคยคิดร้ายกับเรา ลืมมันไปเถอะครับ ชีวิตมีอะไรให้คิดให้ทำอีกเยอะ เราแค่มีสติ "รู้" ว่าเขาเป็นอย่างไรก็พอ ใช้ชีวิตของเราไปตามปกติ เพราะคนเหล่านั้นไม่ได้มีความสำคัญกับชีวิตเราขนาดนั้น เรายังมีเรื่องสำคัญต้องคิดต้องทำอีกเยอะ จากคุณ : พ่อโปรเจ็กต์ เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 13:37:23

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งได้เข้ามาอ่านเหมือนกัน ดีใจด้วยนะคุณโย ฟิ้ว โล่งอกไปที เด็กๆจะได้มีข้าวเหนียวกินอร่อยๆบ่อยๆ คนดี ไม่ตกน้ำ ไม่โดนไฟไหม้หรอก ซ้าธุป๋าแอ๊ด -/\- จากคุณ : ta/'o-o/' เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:32:35

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณครับ ปรกติก็ดิ้นรนด้วยตัวเองมาตลอด เจ็บปวด(ทางความรู้สึก)ก็ได้แต่เยียวยาด้วยตัวเองมาตลอด และตอนนี้ก็ตระหนักกับข้อเท็จจริงว่า กำลังใจเล็กๆ น้อยๆ จากคนรู้จักกันมันทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นมาก ผมโชคดีที่ได้ภรรยาที่ดีเป็นกำลังใจเป็นกุนซือให้ และโชคดีที่หัวหน้าแผนกฝ่ายบุคคลจากทำงานเก่าเขายื่นมือเข้ามาช่วยเหลือให้คำแนะนำด้านกฏหมายและระเบียบ และพร้อมที่จะเดินเรื่องฟ้องร้องให้ผมหากผมโดน lay off คุณพ่อโปรเจกต์ คุณพูดเหมือนใจผมคิดเลยครับ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้มันทำให้ผมเริ่มหวั่นถึงอนาคตว่าผมจะรอดไปได้สักกี่น้ำ ผมเตรียมแผนสองไว้ว่า ผมจะเรียนต่อเอาปริญญามาอีกใบซึ่งเป็นคนละสาขาที่ผมทำงานอยู่ และวันนี้ต่อไปผมจะไม่ยอมอ่อนข้อให้กับเพื่อนร่วมงานอีกต่อไปในเรื่องที่ผมเคยคิดแบบสไตส์ไทยๆ ว่า ช่างมันเถอะ ต่อเหตุการณ์ที่เขาเอารัดเอาเปรียบผม.....และผมคงจะช่างมันเถอะต่อไปอีกต่อไม่ได้ งานที่ผมทำอยู่เป็นงานที่ดีมาก ผมเคยคิดว่าผมจะเกษียณอาชีพตัวเองตรงนี้ ตอนนี้ผมลังเลซะแล้ว ตอนนี้ยังรู้สึกเจ็บปวดกับคนใกล้ตัวแต่พอเกิดสถานการณ์กลับแทงเราซะยับอยู่ และเขายังคงทำงานอยู่กับผม ผมปั้นหน้าให้เป็นธรรมดาเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้เวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับเขาทุกวัน ไม่ชอบก็ไม่พูด แต่พวกฝรั่งมันก็นินทาเราได้อีกแหละว่า spirit of teamwork ไม่มี interpersonal skills ใช้ไม่ได้ ผมเสียตรงนี้มากๆ คือเกลียดแล้วไม่พูดด้วยเลย เลี่ยงที่จะเจอหน้าด้วย เจ๊ตา ขอบคุณเจ๊ครับ ช่วงเดือนกว่าๆ ที่ผ่านมาผมเองก็กระวนกระวายเหมือนกัน ถ้าไม่มีครอบครัวเสียแล้ว ผมคงแสดงอาการน้อยอกน้อยใจไม่ง้อ ลาออกจากงานแล้วเคลม redundancy package แล้วไปหางานอื่นทำไปนานแล้ว สงสารเจ้าตัวเล็กว่าจะไม่ได้กินข้าวเหนียวอย่างเจ๊ว่านั่นแหละครับ เจ๊วันที่11 october นี้เราจัดงานกฐิน/ผ้าป่าสามัคคี ทอดที่วัดป่าเทสรังสี วัดใหม่ของพวกเรานะ ถ้าว่างก็เรียนเชิญครับ จากคุณ : ใ (วัชรานนท์) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 05:02:43