ความคิดเห็นที่ 1 โดยธรรมชาติก็คือ เรี่ยนฟังแล้วพูดตาม เรียนอ่านแล้วเลียนแบบไปเขียน ถ้าคุณอยู่ไปโตในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษกันเป็นภาษาที่หนึ่ง เช่น อังกฤษหรืออเมริกา คุณก็จะเรียนตามลำดับนี้ แล้วภาษ่าอังกฤษคุณก็จะเป็นธรรมชาติ ไม่ต้องออกแรงมากนัก แต่ในเมืองไทยคุณจะเรียนแบบนี้ มันไม่ค่อยจะเป็นไปได้ นั่นก็เพราะว่า ถึงแม้หลักสูตรกระทรวงศึกษาของไทย ตั้งแต่ ม.1 - ม.6 จะมีเนื้อหาสาระที่ดี และวางหลักการที่ดีเอาไว้ก็ตาม แต่ทว่า "ไม่ค่อยจะมีครูที่ฟัง อ่าน พูด และเขียนภาษาอังกฤษแบบเป็นธรรมชาติ มาสอนภาษาอังกฤษในระดับมัธยม...ครูสอนภาษาอังกฤษในระดับนี้ ส่วนใหญ่มักจะพูดภาษาอังกฤษกันไม่ได้ (หรือถ้าพูดได้ก็จะเป็นภาษาอังกฤษแบบไทยๆที่ผิดธรรมชาติ)  หรือถ้าเขียนก็เขียนผิดธรรมชาติกันแบบเป็นสำนวนแบบไทยๆ แต่ถ้าเผอิญมีอัฉริยะทางด้านภาษาเรียนศึกษาศาสตร์หรือคุรุศาสตร์เอกการสอนภาษาอังกฤษ แล้วเก่งอังกฤษระดับเทพเลย เขาก็จะไม่ไปสอนภาษาอังกฤษระดับมัธยมเพราะว่าค่าตอบแทนมันน้อยไม่พอยาไส้..." ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะระบบการศึกษาของไทย ออกใบอนุญาตประกอบอาชีพครูให้กับคนที่มีวุฒิด้านการศึกษา "โดยไม่ได้ทดสอบว่าครูคนนั้น พูดอังกฤษ หรือเขียนอังกฤษเป็นธรรมชาติได้หรือไม่" นี่เป็นวิธีการที่ล้าสมัยในการสรรหาครู โดยเฉพาะอย่างยิ่งครูสอนภาษาอังกฤษ ระบบการศึกษาไทย กระทำผิดพลาดมาหลายชั่วคนแล้ว ในเรื่องการสรรหาคนมาเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ในระดับมัธยม และเรื่องการจ่ายค่าตอบแทนให้แก่ครูเหล่านั้น โปรดไปอ่านกระทู้นี้  แล้วคุณจะเข้าใจว่าเราหมายถึงอะไร http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8234006/K8234006.html แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 01:52:21 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 01:51:50 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 01:47:31

ความคิดเห็นที่ 2 Don't discriminate. Just practise them all, Be greedy. Every chance you can, do whatever is possible for you. Some people are good at reading skills. Some are good at listening and speaking. Very few are good at writing. Practise what you need to do most in real life. For most Thais, reading skill is the most important because we can gain knowledge from reading and can be applied in our jobs and even for recreation. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 04:25:41

ความคิดเห็นที่ 3 ^ ^ ใช่อยู่ในเมืองไทย  เรียนอ่านให้รู้เรื่องก่อนสำคัญที่สุด  เพราะทำให้ค้นข้อมูลได้ และทำให้ต่อยอดไปเรียนพูดทีหลังก็ยังได้เลย (ถึงแม้จะไม่เป็นไปตามลำดับขั้นตอนตามธรรมชาติ)  และนอกจากนี้แล้ว การเรียนอ่านให้รู้เรื่องก่อน มันเรียนด้วยตัวเองได้ง่ายกว่าเรียนทักษะอย่างอื่น (คนที่รู้ grammar นิดเดียว ก็ยังพออ่านหนังสือภาษาอังกฤษที่ไม่ยากนัก รู้เรื่องได้ แต่ถ้าอ่านเรื่องยากๆโหดๆจำเป็นต้องรู้ grammar มากหน่อย)  แต่การเรียนด้วยตัวเองแบบนี้ พอเขียนออกมาก็จะยังผิด grammar หรือผิดธรรมชาติอยู่มากพอสมควร แต่ก็ต้องค่อยๆแก้ไขไปเรื่อยๆโดยการอ่านหนังสือ grammar แล้วทำแบบฝึกหัดเยอะๆ จนมันผิดน้อยลง  แล้วพยายามฟังเพลงกับดูหนังฝรั่ง  แล้วก็หาทางพูดกับฝรั่งเจ้าของภาษาตัวเป็นๆเพื่อฝึกพูด ซึ่งก็จะเป็นการเรียน grammar โดยวิธีธรรมชาติเสริมเข้าไปอีกด้วย ส่วนคนไทยที่อยู่ต่างแดนในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ อย่างเช่นประเทศอเมริกาหรือประเทศอังกฤษนั้น จะเรี่ยนภาษาอังกฤษตามลำดับนี้ไม่ได้ เพราะจะเอาตัวไม่รอด  แต่จะต้องเรียนฟังกับพูดให้ได้ในลำดับแรกก่อน ม่ายงั้นจะไปไหนมาไหนไม่ถูก  ช่วยตัวเองไม่ได้เลย แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 52 04:38:35 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 09:58:00

ความคิดเห็นที่ 4 การตอบคำถาม ของ จขกท ฉันเห็นว่า จขกท ต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนว่า วัตถุประสงค์ของการเรียน หรือ ความสำเร็จที่ต้องการ คืออะไร - อยากให้ลูกหลานเรียนเก่งอังกฤษได้เกรด4ทำข้อสอบได้80-90-100% แบบนี้ ก็มีวิธีการไปสู่ความสำเร็จแบบหนึ่ง หรือ - อยากให้ลูกหลานใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว ก็ต้องมีวิธีการไปสู่ความสำเร็จอีกแบบหนึ่ง แวะมาถาม ไม่ได้แวะมาตอบ ไปละ บ๊ะบายยยยยย จากคุณ : sproutshift เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 16:02:01

ความคิดเห็นที่ 5   All four skills should be practiced together. They help each other ka, that's why today the idea of listening-speaking / reading-writing is out. Now the focus is on integrated-skills. e.g.reading my help speaking as your vocab index is enlarged by reading. จากคุณ : Hope this helps. เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 17:01:43 A:203.97.104.164 X: TicketID:231754

ความคิดเห็นที่ 6 เราเรียนทั้งอังกฤษและเยอรมัน แต่ก็ไม่ได้เรื่องสักภาษาอิ อิ คำตอบของกระทู้นี้ในความรู้สึกส่วนตัวของเรานั้นคือ... การพูดและเข้าใจในภาษานั้นๆ ได้ดีในระดับหนึ่งก่อน แล้วจึงเรียนเขียน-อ่านค่ะ จะทำให้เรียนได้ง่ายขึ้นค่ะ อย่างเรามาอยู่เยอรมนีปุ๊ป ไปเรียนเยอรมันปั๊ป ทำให้รู้สึกยากมากถึงยากที่สุด ทั้งการฟัง การพูด การเขียน ยากไปหมด แต่พอหยุดเรียนแล้วอยู่บ้านเฉยๆ ดูทีวี ออกไปตลาด ได้ความรู้และคุ้นเคยกับภาษาเยอรมันวันละเล็กละน้อย พอพูดได้สื่อสารได้ในระดับหนึ่งแล้วกลับไปเรียนเขียน-อ่าน คราวนี้มันยอดมากเลยค่ะ การเรียนของเราสมองรับรู้ได้ ดีกว่าเดิมากๆ สามารถต่อยอดได้เรื่อยๆ รู้สึกสนุกและสบายๆ กับการเรียนค่ะ และสำหรับลูกเราเอง เกิดและโตที่เยอรมนี เราหัดให้ลูกพูดไทย พอพูดไทยได้คล่อง รู้เรื่องมากเวลาคุยกัน เลยจับมาเรียนเขียน-อ่านไทย เธอเรียนได้อย่างรวดเร็วค่ะ เราเลยฟันธงว่า การที่ได้พูด-ฟัง สื่อสารรู้เรื่อง ในระดับหนึ่ง แล้วมาเรียนเขียนอ่าน จะทำให้เรียนง่ายขึ้นค่ะ เพิ่มเติมคะ+แก้คำผิดแฮะๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 17:34:37 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 17:32:50 จากคุณ : noyne เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 17:27:27

ความคิดเห็นที่ 7 คิดเหมือนอาจารย์หมอดู #1 ความเชื่อส่วนตัวคือ ในโรงเรียนควรมีชั่วโมงฝึกภาษาอังกฤษทุกวัน จะมากจะน้อยก็แล้วแต่ สื่อสารให้ได้สักพัก  แล้วค่อย polish ด้วยการฝึกเขียน input ในการฝึกก็ต้องน่าสนใจด้วย  จะเป็นการทบทวนวิชาอื่นๆโดยใช้ภาษาอังกฤษ หรือจะเป็นการเรียนกิจกรรมที่มีประโยชน์ต่างๆเป็นภาษาอังกฤษก็ว่าไป แต่มันก็ลงมาอยู่ที่จุดเดียวคือ "คนไทยที่เก่งๆภาษาอังกฤษ เขาไปทำอย่างอื่นหมดนั่นแหละ  เป็นคุณครูในโรงเรียนค่าตอบแทนน้อย" จากคุณ : Classic (พระเอกละครหลังข่าว) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 18:53:23

ความคิดเห็นที่ 8 "คนไทยที่เก่งๆภาษาอังกฤษ เขาไปทำอย่างอื่นหมดนั่นแหละ  เป็นคุณครูในโรงเรียนค่าตอบแทนน้อย" That's so true, unfortunately. There is an exception though. Famous English tutors can earn millions or hundred millions baht from tutoring English. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 23:45:21

ความคิดเห็นที่ 9   ขอแก้ไขพี่หมอดูจาก ค.ห. 2  ไม่ใช่ คุรุศาสตร์ ครับ เป็น ครุศาสตร์ = คะรุสาด อย่างที่พี่หมอดูและคุณเค และความคิดเห็นทุก ๆ คนบอกแหละครับ ตามนั้นเลยประเด็นที่เป็นปัญหาครับ สิ่งที่คุณเคยเรียนมา เคยรู้มา เคยฝึกปฏิบััติมา ลองนึกย้อนมากลับไปดูปัญหามันให้ดีสิครับ ว่ามันอยู่ตรงจุดไหน ทุกทักษะจำเป็นครับ วิธีที่พัฒนาในการเรียนภาษาอังกฤษ คือ การฟัง และ การอ่าน ครับ Input ให้ได้มากที่สุด แล้ว Process ประมวลผลเอาไว้ Output พุ่งออกไป(สื่อสาร) การพูด และการเขียน แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 52 00:01:44 จากคุณ : ผ่านมาแต่ไม่ให้ผ่านไป เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 00:00:59

ความคิดเห็นที่ 10 แม้ฟังจะคู่กับพูด และอ่านคู่กับเขียน แต่ว่าในการสร้างทักษะภาษาอ้งกฤษนั้น ผมเห็นว่าเราแยกเป็นด้านร้บเข้าคือฟังกับอ่าน และด้านส่งออกคือพูดกับเขียน อย่างนี้ในทางปฏิบัติจะดีกว่า การฟังกับการอ่านเป็นการรับเข้า ซึ่งต้องมาก่อนเสมอ เราจะส่งออกได้อย่างไรถ้าไม่มีการรับเข้ามาก่อน ดังนั้นทักษะการรับเข้าทั้งสองมันเกื้อกูลกัน ทำไปพร้อมกันได้ ไม่ได้ขัดกันเลย สำหรับผมนั้นโดยส่วนตัว อาศัยการรับเข้าด้วยการอ่านเป็นหลักก่อนเพราะมันง่ายที่สุดอย่างที่ตาหมอดูแกว่า มามีโอกาสฟังทีหลัง แต่นั่นมันเมื่อก่อนและที่ต่างจังหวัด สมัยนี้เรื่องการฟังมันทำได้ง่ายมากๆ ก็ทำมันไปพร้อมกันได้เลย และขอให้ตระหนักว่า การรับเข้านั้นมันต้องทำไปตลอดชีวิตนะครับ มันเป็นทักษะการเรียนรู้ชั่วชีวิต ไม่มีการพอหรอก รับเข้าไว้มากพอแล้วก็ฝึกส่งออก ฝึกเขียนฝึกพูด มันก็ทำด้วยกันได้อีกน่ะแหละ แล้วก็ฝึกไปเรื่อยๆ ฝึกใช้ในชีวิตประจำวัน ฝึกใช้แก้ปัญหาใกล้ตัว อย่างนี้จะเห็นประโยชน์และได้ทักษะติดตัวสำหรับแก้ปัญหาได้เลย มันไม่เบื่อ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 00:39:30

ความคิดเห็นที่ 11   ฟัง พูดท่าจะยากถ้าอยู่เมืองไทย แต่ถ้าอ่านเขียนน่าจะง่ายกว่า กลุ่มศัพท์ก็ต่างกัน ไม่แปลกใจที่ว่าทำไมเด็กไทยถึงเก่งศัพท์ อ่าน แต่ไม่ค่อยได้พูด ฟัง เพราะไม่ค่อยมีให้ฝึก หรือสภาพแวดล้อมไม่อำนวย ภาษาอังกฤษสามารถช่วยเศรษฐกิจได้ แต่ไม่ค่อยเห็นผู้มีอำนาจใช้ประโยชน์จากมันเท่าไหร่ ลองคิดเล่นๆ ฝรั่งจ้างคุณด้วยค่าแรงขั้นต่ำของเค้า คุณสามารถอยู่ได้อย่างสบายๆในบ้านเรา งานที่ไม่ต้องใช้สมองก็ยังถือว่าดีเลยสำหรับเราในแง่ค่าครองชีพ เป้าหมายไม่ใช่ 40 บาทหรือ 30กว่าบาท แต่ขอให้ไม่ต่างกันมากก็เยี่ยมแล้ว จากคุณ : ทอม เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 10:38:12 A:112.142.87.122 X: TicketID:182789