ความคิดเห็นที่ 1   ตอบยากมาก ดินแดนในทางการเมืองการปกครองนั้นประเมินค่าไม่ได้ ถ้าในทางเศรษฐกิจก็ต้องดูว่าโอกาสในการสร้างรายได้ของดินแดนผืนนั้นเป็นยังไง โดยความรู้สึกส่วนตัว ที่ดินไม่สำคัญเท่าสมองของคนในชาติ ต่อให้มีที่ดินทั้งทวีป ถ้าคนมัน... ก็ไปไม่ถึงไหน ดูบางประเทศมีน้ำมันมหาศาล แต่ปชช.หาความสุข อยู่อย่างสงบไม่ได้ แต่ประเทศที่มีที่ดินนิดเดียว ประชาชนมีคุณภาพ ก็อยู่ได้ จากคุณ : blackthai เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 17:53:01

ความคิดเห็นที่ 2 ผมก็เดาไม่ออกนะว่า ถ้าดินแดนเหล่านั้น ถ้ายังอยู่กับเรามาจนถึงปัจจุบัน มันจะเป็นผลดีหรือผลร้ายกับเรามากกว่ากัน แต่เท่าที่ดูแล้ว มันน่าจะกลายเป็นภาระซะมากกว่า จากคุณ : bmjas เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 18:18:04

ความคิดเห็นที่ 3 เยาวราชครับเป็นเขตปกครองพิเศษของประเทศจีน จากคุณ : fete เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 18:35:37

ความคิดเห็นที่ 4 อย่าด่าผมเลยนะครับ หุหุ 1. ส่วนตัวผมคิดว่า ถ้าเรายังควบคุมประเทศลาวเอาไว้ได้ถึงทุกวันนี้คงดีไม่น้อย เราจะมีจังหวัดไชยบุรี, จำปาศักดิ์, หัวพัน, สะหวันนะเขต, หลวงพระบาง, หนองคาย (ที่รวมเอาเวียงจันทน์เอาไว้ด้วย), นครพนม (ที่รวมเอาคำม่วนเอาไว้) 2. ทวาย มะริด และตะนาวศรี จะทำให้เรามีชายฝั่งอันดามันที่ยาวมากขึ้น และอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัยพยากรธรรมชาติมหาศาล อีกทั้งสารพัดเกาะช่วงปลายแหลมที่สวยงามจริงๆ เราจะมีถนนจากกาญจนบุรีไปทวาย ชายหาดที่สวยงามมากๆ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 52 20:36:59 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 20:35:05

ความคิดเห็นที่ 5 ดินแดนชายฝั่งทะเลข้างบ้านเราไง  ที่เสียดินแดนไปเพราะเศษฝรั่ง  อีกแค่ไม่กี่สิบโล   เราก็จะได้สิทธิทางทะเลครอบคลุมอ่าวไทยในตอนนี้เกือบทั้งหมด    บ้านเราก็ยังจะพอคุยได้ว่า  มีทรัพยากรหลงเหลืออยู่บ้างนิดนึง  ใต้ทะเล   ส่วนที่อยู่บนบกน่ะ  เราถลุงซะเหี้ยนแทบไม่เหลือหลอแล้วล่ะ  ไอ้ที่เหลือพอเป็นกระสาย  เช่นผืนป่าหรอมแหรมไม่กี่เปอร์เซ็นต์ของพื่นที่  ก็เอาไว้เรียกฝนกระปริบกระปรอย  และเก็บไว้ให้เด็กๆได้ดูบ้างนิดหน่อย   ไม่ต้องถ่อไปดูป่าถึงต่างประเทศ บ้านเราน่ะจ๊นจน   อนาคตถ้าเพื่อนบ้านรอบข้างไม่เผื่อแผ่ทรัพยากรมาให้ใช้บ้างละก้อ  แหง็กแหงๆ จากคุณ : ป๋ากอน pakorn เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 20:36:41

ความคิดเห็นที่ 6 แหลมมาลายู จากคุณ : yabeer เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 20:51:51

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าดูในแง่ขนาดพื้นที่    ก็ต้องเป็นฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง-ลาว ถ้าดูในแง่ทรัพยากร   ก็ต้องแถบตะนาวศรีชายฝั่งอันดามัน ถ้าดูในแง่โบราณสถาน    ก็ต้อง เสียมราฐ-พระตะบอง-ศรีโสภณ  ที่มีนครวัด ถ้าดูในแง่คนเชื้อสายไทย    ก็ต้องประจันตคีรีเขต-เกาะกง จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 21:17:13

ความคิดเห็นที่ 8 ผมเห็นด้วยกะคุณอุ่้ยครับ ทวาย มะริด ตะนาวศรี เมืองมอญนั้น มีความสำคัญเป็นเมืองท่าฝั่งอันดามันมาช้านาน แถมยังมีความงามตามเกาะแก่งธรรมชาติสวยงามมากมายด้วย หากพม่าเปิดประเทศล่ะก้อ การท่องเที่ยวไทยต้องร้องให้บ้างล่ะ ... จากคุณ : Aeykun เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 23:00:46

ความคิดเห็นที่ 9 หลายท่านพูดถึงประโยชน์แล้ว งั้นผมก็จะลองเดาไปในอีกประเด็น ก็แล้วกันครับ เขตแดนที่เป็นเมืองขึ้นแก่สยามนั้น แต่ละที่ ล้วนมีเจ้าปกครอง เคยเป็นอาณาจักรยิ่งใหญ่ มีวัฒนธรรมของตนเองมากันอยู่ทั้งสิ้น และการเป็นเมืองขึ้นกับไทย ก็เป็นในลักษณะยอมรับอำนาจ สยามไม่ได้เข้าไปควบคุมทุกอย่างเบ็ดเสร็จเท่าใดนัก สมมุติว่าเรายังรักษาไว้ได้ จนถึงยุครวมศูนย์อำนาจและสถาปนารัฐชาติ สยามคงต้องล้มล้างราชวงศ์เหล่านั้น (มีไม่ต่ำกว่าสี่หรือห้าราชวงศ์ที่ต้องมีอันจบสิ้นไป) แล้วประเทศไทยจะมีภาษาพูดหลักๆที่แตกต่างกัน ไม่ต่ำกว่าสามภาษาที่พูดไม่รู้เรื่อง ฟังกันไม่ออก (ไทยกับลาวอาจพอรู้เรื่อง แต่กับเขมรและมลายูนี่ ไทยไม่น่าจะฟังออก) และประชากรส่วนใหญ่ก็จะมิใช่ชาวสยาม แต่จะเป็นลาว (สมัยก่อน สยามมักเรียกล้านนา และล้านช้างว่าเป็นเชื้อชาติลาว) ประเทศไทยจะมีความหลากหลายทางวัฒนธรรม มากๆ หากเราเคารพความแตกต่าง ดูแลความต้องการพื้นฐานของทุกๆกลุ่มชน ก็จะอยู่ร่วมกันได้ ความแตกต่างที่มีมากขนาดนี้ อาจทำให้ราชวงศ์ที่เคยมีอำนาจมาก่อน มานับร้อยๆปี พร้อมจะฟื้นฟูกลับมาได้ทุกเมื่อ หากส่วนกลางดูแลไม่ดี แต่ดูจากนโยบายการปกครองรวมศูนย์ของสยามในสมัยนั้น และแนวคิดของผู้นำยุคต่อๆมา อาจทำให้วัฒนธรรมท้องถิ่นถูกกดดันอย่างหนักจากส่วนกลาง แรงกดดันจะค่อยๆสะสม และระเบิดออกในภายหลัง ดังกรณีสามจังหวัดชายแดนใต้ แต่จะรุนแรงกว่ามาก และมีจากหลายทิศทาง จนส่วนกลางไม่สามารถจัดการได้พร้อมกัน สุดท้าย เขตแดนของสยาม ก็จะเหลือแค่เขตแดนของสยามจริงๆ (ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าประเทศไทยในปัจจุบัน) เพราะแดนประเทศราช ก็ต่อสู้จนได้รับเอกราชกันไปหมดทุกกลุ่ม จากคุณ : ธัมมนันทิ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 23:15:35

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณครับท่านธัมมนันทิ จริงแล้วเป็นปกติโลกที่หลายดินแดนรวมผ่านช่วงการแตกแล้วรวมรวมแล้วแตกมาเป็นหลายช่วงเวลาประวัติศาสตร์ หากย้อนหลังกลับไปก่อนจะมีอาณาจักรต่างๆ ที่เก่าแก่กว่านี้่อีกมากมาย และผมเห็นด้วยว่าด้วยความสามารถในการบริหารราชการของรัฐสยามโดยเฉพาะภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง คงไม่สามารถที่จะรวมความแตกต่างเอาไว้ในที่เดียวได้ การเกิดรัฐแบบ Confederation นั้นในโลกนี้คงมีสหรัฐฯ แคนาดา และออสเตรเลีย ที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งแต่ละประเทศต่างมีปัจจัยที่เอื้ออำนวยให้เกิดการรวมชาติที่แตกต่างกัน สหภาพยุโรปเองก็ได้เปลี่ยนแปลงจากการรวมแล้วแตก แตกแล้วรวม และกำลังกลับจะมารวมกันอีก แต่สนธิสัญญาลิสบอนเองก้อยังคงถูกท้าทายจากชาติเล็กๆ อย่างไอร์แลนด์อยู่ดี หรือแม้แต่จีนที่รวมเอาดินแดนอย่างอุยกูร์ ธิเบต กวางสี และเน่ยม่งกูไว้ได้ ก็ด้วยลักษณะและปัจจัยที่เป็นพิเศษแตกต่างไปจากประเทศอื่นๆ รัสเซียเองก็ยังประกอบไปด้วยหลายสาธารณรัฐ หรือแม้แต่สหราชรัฐอาหรับอิมิเรตส์ ยังประกอบไปด้วยราชอาณาจักรของอิหม่ามถึง 7 อาณาจักร หรือแม้แต่ใกล้ตัวเราคือสหพันธ์มาเลเซียเองก็มีรัฐสุลต่านอยู๋ในนั้นตั้ง 10 รัฐ ดังนั้น หากสมมติว่าเรามิได้เสียดินแดนหรือสามารถเอาดินแดนเหล่านั้นกลับคืนมาได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าดินแดนเราจะเล็กลง หรือต้องเผชิญปัญหาการแบ่งแยกดินแดน เพราะสมมติเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปแล้วนั้น ก็เหมือนซื้อหวย เราอาจจะแตกกันเป็นประเทศเล็กประเทศน้อย หรืออาจจะกลายเป็นมหาอำนาจในภูมิภาคนี้ก็ได้ แต่กระนั้นอย่างที่ได้กล่าวข้างต้นแล้วผมเห็นด้วยกับท่านครับ เพราะความสามารถของรัฐบาลไทยที่ผ่านมา ผมไม่คิดว่าประเทศไทยมีนักการเมืองที่มีศักยภาพขนาดนั้น เพราะบริหารประเทศขนาดกลางในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าไรเลย จะให้บริหารประเทศที่มีขนาดใหญ่ประมาณอินโดนีเซียคงเป็นสิ่งที่เราคาดหวังจากนักการเมืองไทยมากไป แต่ก็นั้นแหล่ะครับ หากเรามี threat ที่ต้องควบคุมรัฐอิสระต่างๆ แล้ว เราอาจจะได้นักการเมืองที่มีคุณภาพขึ้นมาภายใต้สถานการณ์เช่นนั้นก็ได้ แต่ไม่แน่นะครับผมว่าเอาแค่ประเทศไทยในปัจจุบันหากแตกออกเป็น 76 ประเทศ เผลอๆ จะเจริญกว่าสิงคโปร์ด้วยซ้ำ เพราะนักการเมืองไทยได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ามีความสามารถได้แค่พัฒนาจังหวัดหนึ่งๆ เท่านั้นเอง จากคุณ : Aeykun เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 00:29:35

ความคิดเห็นที่ 11 ดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงน่าจะสำคัญที่สุด ถ้าไม่เสียไป คนไทย-กับลาวที่น่าจะเป็นคนเชื้อชาติสายพันธืเดียวกัน คงจะได้มารวมเป็นชาติเดียวกันไปแล้ว เพราะตอนสมัยร.5 นั้น ความเป็นรัฐชาติลาวยังไม่มีเลย จากคุณ : deemakak เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 09:14:45

ความคิดเห็นที่ 12 สนับสนุนคุณ deemakak หรือแม้แต่รัฐชาติเขมรก็ยังไม่มี จากคุณ : bangkokguy เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 10:44:38

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าจะว่าไป ที่เราเสียไปนับจากสมัยต้นกรุง ก็เป็น ประเทศราช ของเรานี่ครับ เราไปตีเค้ามา ไม่ใช่ของเราซะทีเดียว เพราะฉะนั้น ก็คงตอบว่า สยาม ไม่เคยเสียดินแดน มีแต่เสียเมืองประเทศราชไป ครับ จากคุณ : bibliophile เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 11:14:28

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่เป็นไร ช่วยกันทำให้ชาติบ้านเมืองของเราน่าอยู่ และร่ำรวย อยากได้ทรัพยากร ประเทศไหนก็เอาเงินไปซื้อ ไปลงทุน อยากเที่ยว ก็ไปเที่ยวได้เหมือนกัน ถ้าเรามีกะตัง มากพอ จากคุณ : muk_22 เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 11:58:35

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่อยากคิดย้อนกลับไปเลยค่ะ ตอนนี้ขอแค่ไม่ถูกเขมรไล่ต้อนก็ดีถมแล้ว จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 14:27:08

ความคิดเห็นที่ 16 คห.13   ถ้างั้นกรณีเกาะกงที่มีคนไทยอยู่เต็มเกาะนี่   จะถือว่าเราเสียดินแดนของสยามมั้ยล่ะครับ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 17:20:06

ความคิดเห็นที่ 17 อลาสก้า ครับ ถ้าเราไม่ขายไปคงมีพลังงานใช้อย่างเหลื่อเฟือ (ม๊กจ๊ก)......     v     v     v ได้อย่างข้างล่างบอกถึงผมเป็นไข้เป็นหวัดเจ็บคอตัวร้อน ผมก็จะกิน.....น่าหม่ำ(ไม่ใช้หน้าเหลี่ยมดั้งหักนะครับ)จัง...อิอิ     v     v     v แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 20:17:15 จากคุณ : ART Shotgun เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:58:45

ความคิดเห็นที่ 18 เสียดายดินแดนแถวๆสาละวินเหมือนกันครับ ถ้ายังมีดินแดนตรงนี้ เราจะมีพื้นที่ปลูกข้าวเหนียวชั้นเลิศอีกไม่น้อยเลย ข้าวเหนียวเขี้ยวงูชั้นเยี่ยมจากสาละวิน ผสมกะทิมันข้นจากทับสะแก น้ำตาลอ้อยหวานๆจากวังกะพี้ ใบเตยหอมจากปากพลี มะม่วงจากแปดริ้ว กลายเป็นข้าวเหนียวมะม่วงเลิศรส จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 19:14:05

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าถามผมก็ต้องตอบว่า ทะวาย มะริด ตะนาวศรี ครับผม เราจะไม่ต้องซื้อก๊าซธรรมชาติจากพม่า จากคุณ : NATSKI13 เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 16:10:43

ความคิดเห็นที่ 20 เข้าท่าดี กระทู้นี้ จากคุณ : ทุ่งหัวช้าง เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 14:38:11