ความคิดเห็นที่ 1 ต่อค่ะ ม.ปลายเล่นเอ็มโดยพยายามหาคนคุยอิงด้วย ได้บ้างมั่วบ้าง ก็ยังได้ฝึก คนไทย คนญี่ปุ่น ซีเรีย ฝรั่ง เพื่อนเยอะแยะ แต่คุยแบบ ขาดๆหายๆ แบบขาดตอนเพราะว่ายังไม่คล่องอ่ะค่ะ ตอนเข้ามหาลัย จะมีวิชาอิงพื้นฐาน 1, 2, 3 แบ่งคนเรียนตามคะแนนเอ็นภาษาอังกฤษที่ได้ เราได้สตาร์ทอิง 3 เลย พอโตขึ้นมาซัก ปี 2  ก็เริ่มหาทำงานที่ได้เจอกับฝรั่ง เพราะเรียนที่ชลบุรี พยายามหาพาร์ททามเล็กๆน้อยทำที่พัทยา คือ สื่อสารได้ ฟังออก ตอบได้ปุบปับ เพื่อนๆจะมองว่าเราคล่อง นอกจากนี้เรารับแปลงานวิศวะด้วย และเวลาเพื่อนมีอะไรก็จะมาถามมาปรึกษา  คือดูเหมือนว่าได้ แต่บางทีฝรั่งเค้าคุยกันในกลุ่มเพื่อนฝรั่ง เราฟังไม่ออกทุกคำ ฟังออกแค่บางอย่างเอง ตอนขึ้น ปี 3  ก็ไป เวิร์คแอนด์ทราเวล ที่ออแลนโด นักเรียนคนดำกับสเปนเยอะมาก ภาษาเค้าเริ่ดมาก  ตอนแรกได้งานเฮาส์คีปปิง แต่ไม่ยอมทำค่ะ มาถึงอเมริกาแล้วไม่ได้ภาษามาทำไม เพราะพนักงานในนั้นเป็นสเปนที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้  เลยลาออกเอง ยอมตกงาน ยอมวอคอินหางานเอง แข่งกับพวกนักเรียนพวกนั้น จนได้ทำแคชเชียร์ที่สวนน้ำ ได้คุยเต็มๆเลยทีนี้ ก็พูดได้นะ เพราะเราได้มาบ้างแล้ว พอทำงานนี้ก็ได้การฟัง กะพวกประโยคภาษาปากเพิ่มขึ้น ฟังเสียงฝรั่งกับคนดำรู้เรื่องขึ้น กลับมามีโอกาสได้ทำงานกับออแกไนซ์เซอร์ที่รับงานระดับโลก และทวีป มีหลายประเทศ เอเชีย ยุโรป หลายงาน เพราะเราใฝ่ที่จะทำ (จริงๆตังมันเยอะ และได้เจอต่างชาติ เหอๆ )เพื่อนมองว่าเราทำงานคล่อง ภาษาคล่อง ถ้าเทียบกับเพื่อน แต่เรารู้สึกว่ามันยังไม่ใช่ มันยังต้องมากกว่า (เพราะส่วนมากเพื่อนไม่ใฝ่กันอ่ะ ออกแนวขี้เกียจ มีอะไรก็จะมาถามเรา เราก้ โอเค เพราะได้ค้นหาให้พวกมัน) ตอนขึ้นปี 4 ได้ฝึกงานฟร้อนท์ที่โรงแรม มีแต่ต่างชาติ คือไม่ใช่แค่ฝรั่งแล้ว ญี่ปุ่น ตุรกี แขก คือเข้าใจสำเนียงแต่ละชาติมากขึ้น ก้ได้เข้าใจคนขึ้นอีก ครั้งแรก ไปลองสอบโทอิก ได้ 500 กว่า ฟัง 300 กว่า อ่าน 100 กว่า เลยไปหาซื้อหนังแกรมมา อ่านเพิ่ม ล่าสุด ไปสอบ TOEIC แบบใหม่มา ได้ 700 เป๊ะ พาร์ทฟังก็ยังเยอะกว่าอยู่ดี แต่แกรมมา มาที่ 300 นิดๆแล้ว ยังรู้สึกว่าไม่พอค่ะ นี่แค่ TOEIC แล้วถ้าTOEFL จะได้แค่ไหนกัน เดี๋ยวนี้เจอศัพท์แล้ว เข้าใจนะว่ามันคืออะไรแปลว่าอะไร แต่เวลาเขียนเป็นภาษาทางการ จะสะกดไม่ถูกเป๊ะ เพราะไม่ได้ท่องมานาน อาศัยพิมพ์ใน เวิร์ด แล้วคลิกขวาแก้เอา ตอนนี้พูดคุยกับต่างชาติได้ สำเนียงฝรั่ง สำเนียงคนดำ แขก สำเนียงยากๆ ฟังได้ แต่อยากฟังฝรั่งออกทุกคำเลย เวลาเค้าคุยกับเรา กับคุยกับเพื่อนเค้าสำเนียงจะคนละอย่าง ระดับความเร็ว ภาษาพูด คนละแนวกับเวลาฝรั่งคุยกับคนไทย อยากดูซาวน์แทรกให้รู้เรื่องทุกตัว ทุกคำ ทุกประโยค อยากฟังเพลงให้รู้เรื่องทุกเพลง ฟังรู้เรื่องเป็นส่วนมาก แต่ไม่ทุกเพลง โดยเฉพาะฮิพฮอพท่อนแร็พ อยากปรับปรุงตัวเองอ่ะค่ะ เวลาน้องมาถามคำนี้ใช้กับ แอดเจกทีฟป่าว ตอบไม่ได้ แต่ตอบเป็นศัพท์ได้เลยว่ามันต้องใช้คำนี้ (สอนมันไม่ได้อ่ะ) พยายามดูหนังซาวน์แทรคตลอด หาเพื่อนต่างชาติคุยตลอด อยากปรับปรุงให้ดีกว่านี้ ควรพยายามในส่วนไหนเพิ่มคะ อ้อ บางคำเหมือนเคบเรียนมาแล้ว แต่นึกไม่ออก พยายามท่องศัพท์ + ซีโนนีมอยู่ค่ะ ช่วยชี้แนะข้าน้อยที อยากจะให้ตัวเองพัฒนากว่านี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 52 23:37:40 จากคุณ : *-.ami_R_sahi.-* เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 23:20:58

ความคิดเห็นที่ 2 sorry I didn't read the 2nd post แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 52 23:27:53 จากคุณ : Ta (ta/'o-o/') เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 23:26:32

ความคิดเห็นที่ 3 Ta (ta/'o-o/')  ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าไม่ยุ่งมาก อ่านแล้วโพสคำแนะนำไว้ได้เต็มที่เลยค่ะ ขอบคุณนะคะ มามะกลับมาๆ จากคุณ : *-.ami_R_sahi.-* เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 23:41:21

ความคิดเห็นที่ 4 เราว่า ไปหาหนังสือเรียนภาษาอังกฤษที่เด็ก ม.1-ม.3 เขาใช้เรียนอ่ะ เอามาเรียนเองใหม่ ให้แม่น เอาจริงจังนะ ไม่ใช่เล่นๆ เพราะตอนนั้นคุณคิดว่า รู้หมดแล้ว เลยไม่ได้เรียน ทุกอย่างก็เหมือนจะดีแล้ว แต่ฐานตรงช่วงสามปีนั้น มันไม่แข็งแรง เป็นรูโหว่ แล้วจะรู้สึกว่า หลายๆอย่าง มันจะ 'click' ไม่ลองไม่รู้ ลองแล้วมาบอกด้วย จากคุณ : ตา (ta/'o-o/') เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 23:54:39

ความคิดเห็นที่ 5 แค่ความตั้งใจดีของน้องแค่นี้ก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ การที่ไม่ย่ำอยู่กับที่ ถ้าคิดว่า ตูรู้ ตูแน่ แบบนั้น ก็ไม่พัฒนาหรอก เรื่องไวยกรณ์ สำหรับเด็กไทย มันต้องเรียนอ่ะ เพื่อสร้างกระสวนภาษา (pattern) ไว้ในสมองของเรา ประเทศเขาพูดอังกฤษ เขาไม่ได้เริ่มเรียน grammar ตั้งแต่เล็กๆนะ แต่เวลาได้ยินประโยค เขาสามารถบอกได้ว่ามันผิดหรือถูกเพราะเขาได้ยินมาแบบนั้นตั้งแต่ยังเป็นทารก คิดว่าสมองมนุษย์มันปรับไปตามสิ่งแวดล้อมนะ สมมติคนอยู่ ตปท ได้ยิน ได้ฟัง ได้พูด ได้เขียนภาษาไหนเป็นหลัก ก็จะเริ่มเรียนรู้ภาษานั้นได้ดีขึ้นเรื่อยๆ  เพราะได้ยินหรือพูดบ่อยๆ คิดว่าความถี่ ในการสื่อสาร และความพยายามที่จะเรียนรู้ ช่วยได้มากค่ะ จากคุณ : yinnerella เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 00:09:48

ความคิดเห็นที่ 6 มันขึ้นกับจุดมุ่งหมายของคุณนะ ถ้าหากว่าคุณต้องการแค่ใช้ในการสื่อสาร ทำงานในระดับหนึ่ง เท่าๆ ที่อ่านดูคุณก็คงไม่มีปัญหาเท่าใดแล้ว เพราะก็ฟังรู้เรื่องตอบโต้ได้ เรื่องฟังหนังฟังเพลงให้ออกทุกคำ บางครั้งมันค่อนข้างลำบากเหมือนกัน เพราะนอกจากสำเนียงแล้ว ภาษาพูดภาษาเพลงยังมีอะไรเพี้ยนๆ ที่ต้องเป็นคนในวงในเท่านั้นถึงจะรู้ แม้แต่ตัวเองที่อยู่กับมันทุกวันยังไม่สามารถพูดได้ว่าฟังแล้วรู้ทุกคำ ต่อให้เป็นเจ้าของภาษาเถอะบางทีก็เห็นทำหน้างงเหมือนกัน ตรงนี้คงต้องขึ้นกับชั่วโมงบินแล้ว ส่วนเรื่องข้อสอบต่างๆ ที่สอบๆ กัน คิดว่าอาจจะต้อง "เรียนข้อสอบ" ถึงจะได้คะแนนดี เพราะดูๆ ไปแล้วมันก็เป็นแบบนั้น จริงๆ แล้วมันมีวิธีแก้อย่างหนึ่งที่ต้องใช้เวลาหน่อย คือการอ่าน แต่ต้องอ่านหนังสือหรือสิ่งตีพิมพ์ที่มีคุณภาพ แล้วระหว่างอ่านไปก็ให้นึกทำความเข้าใจไป พออ่านมากๆ เข้า ความเข้าใจรูปประโยคจะออกมาเอง แม้แต่ประโยคที่ซับซ้อน เพราะไม่งั้นจะไม่รู้เรื่องว่าใครทำอะไรที่ไหนอย่างไร แล้วพออ่านมากๆ  ไวบากรณ์และคำศัพท์จะมาเอง  คลังคำศัพท์ก็จะเพิ่มขึ้นเอง แต่วิธีนี้มันใช้เวลา อาจจะไม่ทันใจยุคสมัยจานด่วนก็ได้ ขอให้พยายามต่อไป แล้วบรรลุตามจุดประสงค์ของคุณนะคะ จากคุณ : lilymay เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 06:01:02

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านหนังสือเยอะครับ http://www.educlubs.com จากคุณ : artid39 เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 09:21:51

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ ตอนนี้โหลดหนังสือแกรมมาเวอร์ชั้นภาษาอังกฤษมา แต่ยังอ่านไม่จบ  ปรินท์แล้ว หนามั่ก น่าจะเป็นพื้นฐานของเด็ก ม.ต้นจริงๆ แฮะๆ ซื้อหนังสือเทนส์ภาษาไทยมา ยังไม่จบเช่นกัน มีนิยายเกี่ยวกับสงคราม เล่มเบ้อเร่อ พยายามอ่าน สรุป แก ต้อง อ่าน  จะพยายามอ่านให้จบค่ะ จากคุณ : *-.ami_R_sahi.-* เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 20:19:23

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแกรมม่าร์ เ้ข้าใจโครงสร้าง ยังไม่เพียงพอ ผมว่า เด็ก ม ปลายมากมายที่รู้กฏแกรมม่าร์เยอะมาก ข้อสอบแกรมมาร์ทำได้สบายมาก ข้อสอบโทเฟิล คะแนน Part แกรมมาร์สูง  แต่ แต่ แต่ หลายๆ คน ทำได้แค่นี้ คือ เติมคำ เลือกคำตอบ เติมคำในช่องว่าง สบายมาก  แต่ถ้าเว้นมาให้เขียนเองทั้งประโยค หรือ ทั้งย่อหน้า กลับทำไม่ได้  (หมายรวมทั้ง การพูด และ การเขียน)  การที่โทเฟิลมีการสอบพูดเข้ามา เพราะว่า มี นร เยอะมากที่ทำข้อสอบโทเฟิลแบบเก่าได้คะแนนสูงมาก (โดยเฉพาะเด็กจีน)  แต่พอมาเรียน กลับสื่อสารไม่ค่อยได้  เค้าเลยเพิ่มการสอบพูดขึ้นมา เพราะมหาวิทยาลัยหลายๆที่ บ่นเรื่องนี้ เหมือนๆกัน อ้อ กลับเข้าเรื่อง  ผมว่า จะพูดได้ว่าคุณเข้าใจแกรมมาร์จริงๆ  เอาแค่เรื่องเทนส์ก่อนก็พอ  คุณต้องสามารถเลือกใช้เทนส์ได้ถูกต้องตามสถานการณ์และสิ่งที่ต้องการสื่อออกไป  ที่บอกว่า ถูกต้องตามสิ่งที่จะสื่อออกไป เพราะการเล่าสถานการณ์เดียวกัน ถ้าเราต้องการสื่ีอต่างกัน ก็ใช้เทนส์ต่างกัน เช่นเล่าเรื่องในอดีต คุณสามารถเลือกใช้ past tense หรือ present perfect tense ก็ได้  หลายๆเหตุการณ์ มันขึ้ันอยู่กับว่าคุณต้องการสื่ออะไร เช่น สมมุติว่า เคยไปฝรั่งเศสเมื่อสามปีก่อน ถ้าจะเน้นว่า ไปมาเมื่อ "สามปีก่อน" ก็ควรใช้ past tense แต่ถ้าต้องการบอกแค่ว่า "เคยไปฝรั่งเศสมาแล้วนะเฟร้ย ไม่ได้กระจอก" ไม่ได้ต้องการจะบอกว่าไปมาเมื่อไหร่ ก็เลือกใช้ present perfect เป็นต้น   ทำนองเดียวกันกับ กฏแกรมมาร์อื่นๆ จะบอกว่าคุณเข้าใจแกรมมาร์จริงๆ ก็ต่อเมื่อคุณสามารถเลือกใช้ได้ถูกต้อง  ไม่ใช่แค่ทำแบบฝึกหัดเติมคำในช่องว่างได้ถูกต้องหมด แล้วคิดว่า เก่งแล้ว แน่แล้ว ในชีวิตจริง ไม่มีใครเว้นช่องว่างมาให้เติมระหว่างการสนทนาหรอกนะ อิอิ จากคุณ : Tiger อู๊ด เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 52 01:02:09

ความคิดเห็นที่ 10 You are the ideal person that most English teachers would like to see. You have succeeded beyond most Thais and you should be proud. Not everyone can be expert in everything. You cannot be too greedy because time/resource is limited. If you really want to help others, explaining about grammar, you're not really fit to do so. Do what you are doing now is find, ie. pointing out the expression needed for any particular situation. Let English teachers to their jobs explaining aoubt grammatical points. You don't need to be concerned about this. BTW (by the way), you're too ambitious wanting to know every word/expression in whatever you hear/listen. I have been using English practically everday for nearly 37 years, I still don't get/understand everything especially music. But if you's really serious about grammar, read this one book: Practical English Usage by Michael Swan. This is all you need. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 52 11:23:54

ความคิดเห็นที่ 11 นั่นแหละปัญหาเลย คุณ Tiger อู๊ด ยังไม่สามารถทำได้ค่ะ (แกรมมาร์ปกติมันยังไม่เข้าใจเล๊ย ผันเทนส์ยังงั้นยังไม่ได้ค่ะ )กำลังเตาะแตะอยู่ ชอบประโยคนี้ K.Senior จัง Not everyone can be expert in everything. You cannot be too greedy because time/resource is limited. ใช่ เพราะบางอย่างมันลิมิต ก็ต้องพยายามกันต่่อไป  กับPractical English Usage by Michael Swan ขอบคุณค่ะ จากคุณ : *-.ami_R_sahi.-* เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 19:30:52