ความคิดเห็นที่ 1 เราสงสัยเหมือนกันว่านอกจากที่มักยกเหตุผล ว่ามันเป็นมารยาทที่ต้องส่งทีละสนพ. เหตุผลอย่างอื่นมีมั้ย แล้วประเทศอื่นเค้ามีกติกาอย่างนี้หรือเปล่า เพราะเพื่อนเราหลายคนที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงนี้เลย เค้าคิดแบบคุณ + เคยถามเราเหมือนกัน และเราตอบไม่ได้ (- -") เลยคิดว่าที่เป็นอย่างนี้อาจเป็นเพราะสนพ.ไม่อยากเสียเวลา และคงจะเคยมีกรณีที่สนพ.พิมพ์งานชิ้นเดียวกันนั้นซ้ำกัน สำหรับในแง่คนเขียนอย่างเรา เราคิดว่าหากสนพ.รู้ตัวว่าใช้เวลาพิจารณานานมาก (มากกว่า 2-3 เดือน) ก็น่าจะเปิดโอกาสให้ส่งที่อื่นได้ด้วย (อันนี้เคยเจอสนพ.บอกแบบนี้มา ^^) แต่ยังไง การส่งหลายที่ เราคิดว่าคนเขียนก็ไม่ควรหว่านแหลกนะ สำหรับข้อสอง เราคิดว่าคนเขียนมีสิทธิ์ในผลงานตัวเองเต็มที่อยู่แล้วค่ะ จากคุณ : ratta เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 11:46:15

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับนักเขียนแล้ว เวลา 3-4 เดือน ดูเป็นเวลาที่เินิ่นนานมาก แต่สำหรับบรรณาธิการแล้ว เวลา 3-4 เดือนเป็นเพียงชั่วพริบตาเดียวครับ จากคุณ : mrgon เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 12:07:02

ความคิดเห็นที่ 3 ผลงานถือเป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน จนกว่าจะทำสัญญากัน  เราจะทำอย่างไรกับมันก็ได้ และการส่งต้นฉบับไปให้หลายๆ สำนักพิจารณา ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับนักเขียนหน้าใหม่ ยกเว้นแต่คุณเป็นนักเขียนหน้าเก่า ที่มีสำนักพิมพ์เจ้าประจำกันอยู่แล้ว ความเห็นส่วนตัว ถ้ามีหลายสำนักพิมพ์ สำนักหนึ่งบังคับว่าต้องส่งที่เดียว (ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะเอาหรือเปล่า) กับอีกแห่งไม่บังคับ เลือกส่งเฉพาะที่เจ้าที่ไม่บังคับจะดีกว่า  เพราะมีแนวโน้มว่า สำนักพิมพ์ที่บังคับ จะนึกถึงผลประโยชน์ของสำนักพิมพ์ จนพร้อมจะเฉยเมยผลประโยชน์ของนักเขียน จากคุณ : SaintPSU เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 13:55:27

ความคิดเห็นที่ 4 คห.1 ผมคิดว่าจะหว่านหรือไม่หว่านผลงาน นั่นมันไม่สำคัญหรอกครับ สำนักพิมพ์นิยายเมืองไทยมันไม่ได้เยอะขนาดใช้คำว่าหว่าน และแต่ละสำนักพิมพ์ก็ไม่ได้พิมพ์หนังสือชนิดเดียวกัน ดังนั้นถ้าดูตามประเภทหนังสือแล้ว มันไม่เยอะหรอกครับ แต่ประเด็นคือ การส่งหลายสำนักพิมพ์พร้อมๆกันทำไมมันจึงดูเป็นเรื่องที่ผิดเสียเหลือเกิน คห.2 นั่นก็ยิ่งแล้วใหญ่เลย ความรูสึกของคนที่รอเป็นยังไง ก็น่าจะรู้ดี คห.3 ส่วนใหญ่ก็ออกกติกาให้ส่งที่เดียวเกือบหมดครับ มีบางที่เท่านั้นที่ไม่ลงเอาไว้ แล้วถ้ามันมีแค่สำนักพิมพ์เดียวที่ไม่ฟิกกติกาอันนี้ มันก้ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดีครับ สมมุติว่าคนๆหนึ่งเค้าต้องการเดินทางสายนักเขียนเป็นอาชีพจริงๆ (อย่าเพิ่งบอกให้เค้าไปทำงานอื่น ผมรู้....) การที่เค้าส่งต้นฉบับไปให้พิจาณาที่สนพ.หนึ่งนานถึง 3 เดือน ระหว่างนั้นเค้าก็ต้องเขียนงานของเขาต่อไป และรอคอยการตอบรับ ปรากฏว่าสนพ. ไม่รังานของเขา นั่นเท่ากับว่า 3 เดือนที่เขารอ คือการเสียเวลาเปล่าๆเลยนะครับ... สำนักพิมพ์ประเทศไหนเขาทำกันอย่างนี้มั่ง มองไปมองมาเหมือนจำกัดสิทธิ์งานเขียน ทั้งๆที่ยังไม่ได้เซ็นต์สัญญาอะไรเลยด้วยซ้ำ ปล.กลัวโดนแขวะว่าไม่ชอบก็ไม่ต้องเป็นนักเขียนจัง หึๆๆ จากคุณ : Travel Dev เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 14:57:36

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ หว่านของเราหมายถึงงานนิยายที่เดี๋ยวนี้มีสนพ.เปิดเยอะแยะน่ะค่ะ จากคุณ : ratta (ratta) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 15:37:00

ความคิดเห็นที่ 6 โอ้โห...กระทู้จริงๆ จะต้องตอบยาวค่ะ แต่เนื่องจากสิ้นปีงบประมาณ งานบานตะไท ขอตอบสั้นๆ ก่อนอย่างนี้นะคะ ^^ 1. สนพ.สมัยนี้พิจารณางานนาน 3-4 เดือน สั้นมากแล้วนะคะ สมันก่อนสัก 5-6 ปีที่แล้ว ระยะเวลาพิจารณางานเฉลี่ย 6-12 เดือนค่ะ T^T 2. เวลาสนพ.พิจารณางาน สนพ.เสียอะไร? ตอบ : เสียสิคะ ทำไมคุณถึงคิดว่าสนพ.ไม่เสียอะไรเลยง่ะ - ขึ้นอยู่กับสนพ.ค่ะ หลายๆ สนพ.ที่ไม่ต้องการให้นักเขียนหว่านส่ง จะพิจารณงาน อย่างละเอียดมาก มีการแนะนำข้อควรปรับปรุงแก้ไขเนื้อเรื่อง เพื่อให้เป็นต้นฉบับที่สามารถตีพิมพ์ได้ ถ้าคุณเคยอ่านและพิจารณงาน วิจารณ์งานเขียน จะทราบว่า ขั้นตอนนี้ใช้เวลาไม่ใช่น้อยๆเลยค่ะ ((ที่ตอบข้างบนนี่ตอบจากประสบการณ์ตัวเองนะคะ ไอซ์เคยเป็นกรรมการประกวดแจ่มใสอวอร์ด และเห็นเวลาบก.ของสนพ.แจ่มใสพิจารณางานค่ะ เวลาพิจารณาต้นฉบับนานมากกกกกกกก)) - ถ้าต้นฉบับดี ไม่ต้องแก้ไข พร้อมตีพิมพ์ หลายๆ สนพ.จะเตรียมดูแผนงาน เตรียมหาตารางลง ซึ่งจู่ๆ ถ้านักเขียนหว่านส่งไปที่อื่น เกิดถอนเรื่องขึ้นมา ตารางงานตรงนี้ก็จะเสียหายและปั่นป่วน - เคยมีกรณีบ่อยๆ ที่นักเขียนหว่านส่งไปหลายสนพ. แล้วเกิดผ่านพร้อมกัน ตีพิมพ์ผลงาน ออกมาซ้อนกัน เหอๆๆๆๆๆ - นักเขียนมีสิทธิเลือกค่ะว่า จะส่งงานไปยังสนพ.ที่รับการหว่านส่งหรือไม่ และสนพ.ก็มีสิทธิ ที่จะพิจารณานักเขียนที่ส่งสนพ.เพียงที่เดียวก่อนเช่นกัน ทุกคนมีสิทธิเลือกค่ะ 3. นักเขียนไม่มีสิทธิพิจารณาหรือเลือกสนพ.ที่ให้ข้อเสนอดีกว่าหรือ ตอบ : มีสิคะ ตราบเท่าที่ผลงานยังอยู่ในมือคุณ นักเขียนมีสิทธิเลือกเสมอ แต่ก็อย่าลืมว่า สนพ.ก็มีสิทธิเลือกนักเขียนที่มีความตั้งใจจริงจะทำงานกับสนพ.มากกว่าเช่นกัน .... สรุป - คุณหว่านส่งงานได้ค่ะ แต่ตามมารยาทคุณควรจะต้องบอกสนพ.ที่คุณหว่านส่งด้วยว่า คุณส่งผลงานเดียวกันนี้ให้หลายสนพ.พิจารณาในเวลาเดียวกัน - หน้าที่ของนักเขียนคือ "เขียน" ค่ะ ส่งงานไปให้สนพ.พิจารณาแล้ว ถือว่าพ้นหน้าที่แล้ว อย่ารอค่ะ เขียนเรื่องต่อไปเลย ไม่มีนักเขียนมืออาชีพคนไหนงอมือรอผลการพิจารณา 3-4 เดือนโดยไม่เขียนเรื่องใหม่หรอกค่ะ เอาใจช่วยนะคะ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 15:50:37

ความคิดเห็นที่ 7 1.อยากทราบเหตุผลที่ต้องห้ามส่งทีเดียวหลายสำนักพิมพ์ ตอบ มันเป็นมารยาทครับ ไม่มีกฎหมายมารองรับใดๆในเรื่องนี้ มีแต่มารยาทล้วนๆครับ สมมติว่า ถ้าคุณต้องการส่ง ต้นฉบับไปให้ สนพ. อื่น คุณก็ต้อง มีจดหมายเป็นขอถอนก่อนครับ 2.นักเขียนไม่มีสิทธิ์พิจารณาหรือเลือกสนพ.ที่ให้ข้อเสนอดีกว่าหรือ? ตอบ นักเขียนมีสิทธิ ตลอดครับ ตราบใดที่ตัวต้นฉบับอยู่ในมือเรา แต่สมมติว่าคุณได้เซ็นสัญญากับสนพ.ไหนแล้ว คุณก็ต้องมาดูว่า ในตัวสัญญาในมีข้อบังคับ  อะไรบ้างครับ ผมว่าไม่นานเกินรอนะครับ อาเอียด(ปิยะพร) รอ 3 ปีกว่าจะได้ลง สกุลไทย แล้วก็มีเรื่องหนึ่งที่ออกใหม่ของเพื่อนดี คนแต่งเป็นหมอ ก็รอกว่า 7 ปีถึงจะได้ลง สกุลไทย   แต่ผมเชื่อว่า งานทุกชิ้น ไม่ว่าออกช้าหรือเร็ว ย่อมมีคุณค่าเสมอครับ จากคุณ : thoorn เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 16:04:51

ความคิดเห็นที่ 8 ^ เรื่องหนังสือนิยายไม่ทราบ แต่ถ้าเป็นหนังสือ หรือ บทความทางวิชาการ ถ้าส่งบทความหนึ่งไปให้ สนพ. วารสารหนึ่งแล้ว (ทั้งในและต่างประเทศ) ถ้าส่งบทความนั้นไปที่อื่นอีกก็ถือว่าเสียมารยาทมาก เพราะทำให้เสียการรีวิวไปฟรีๆได้ (มีเรื่องบ่อยในระดับบัณฑิตศึกษาที่จบไม่ได้ เพราะวารสารไม่ตอบมาสักที รอกันเป็นปี รอแล้วรอเล่า) อย่างที่เขาว่าน่ะค่ะ ตอนยังไม่ดังก็แทบตาย ถ้าดังแล้วก็สบาย เคยอ่านเจอ (เรื่องในอเมริกา) ว่าผู้เขียนนิยายอาจจะใช้ระบบประมูล คือมีนายหน้าส่งนิยายไปหลายๆสำนักพิมพ์แล้วนัดให้มาประมูลราคาเพื่อสิทธิการตีพิมพ์กันอีก 2-3 เดือนให้หลัง จากคุณ : jk (jackfruit_k) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 16:28:22

ความคิดเห็นที่ 9   ทำไมชอบอ้างเมื่อก่อนๆๆ  เมื่อก่อนอย่างนี้   ทำไมเราต้องเหมือนเมื่อก่อนอยู่ร่ำไป  ใจคอจะไม่ให้มีการพัฒนาเลยหรือคะ ? แล้วก็เมื่ออ่านแล้ว   พิจารณาแล้วตกลงใจว่าตรงกับจริต  เห็นชอบจะเอาไปพิมพ์  ก็น่าจะเรียกนักเขียนมาถามซิคะ  ว่ามีระเบียบการแบบนี้นะ  ขนบจารีตของสำนักท่านเป็นอย่างนี้  แจกแจงกันก่อนให้เข้าใจ  จึงค่อยวางแผนการตลาด  จะพิมพ์จะขายอะไรก็ว่ากัน นักเขียนจะได้พิจารณาว่า  จะให้คุณพิมพ์ดีหรือเอาไว้หนุนต่างหมอนต่อไป จะได้ยุติธรรมด้วยกันทั้งสองฝ่าย จะอ้างว่าวางแผนโน่นแผนนี่ไปแล้วได้อย่างไร อยากได้ความยุติธรรมค่ะ  สำหรับนักเขียนใหม่ๆๆ จากคุณ : kikifon (kiikifon) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 16:43:28

ความคิดเห็นที่ 10 แว่บเข้ามาอีกรอบ จากคหห. 8 ... ระบบวงการวรรณกรรมของต่างประเทศต่างจากของไทยค่ะ ที่ต่างประเทศเช่น อเมริกา / อังกฤษ นักเขียนจะทำงานผ่านเอเจนซี่ค่ะ เอเจนซี่จะเป็นผู้รับต้นฉบับไปเสนองานให้สนพ.อีกทีนะคะ .... ที่มีการชี้ให้เห็นว่า สมัยก่อนเป็นอย่างไร และสมัยนี้เป็นอย่างไร ก็เป็นการ ชี้ให้เห็นแล้วนี่คะว่า มัน "พัฒนา" ขึ้นอย่างไรบ้าง ระยะเวลาการพิจารณาต้นฉบับลดลงกว่าครึ่ง ไม่พัฒนาตรงไหนคะ อืม... การที่สนพ.แจ้งก่อนเป็นระเบียบไว้ว่า ไม่รับต้นฉบับที่ "หว่านส่ง" ก็เป็นแนวทางให้นักเขียนพิจารณาได้แล้วไม่ใช่หรือคะว่า จะอยากส่งกับสนพ.นั้นหรือไม่ ถ้าไม่ชอบใจ "กฎระเบียบ" ของสนพ.นั้น ก็ไม่จำเป็นต้องส่งอะค่ะ สนพ.มีมากมาย หรือจะเก็บไว้หนุนต่างหมอนก็คงไม่มีใครเดือดร้อน แจ้งไว้ก่อนอย่างนี้ไม่ยุติธรรมตรงไหนหรือคะ ^^ .... ผลงานของนักเขียนจะผ่านหรือไม่ผ่าน ขึ้นอยู่กับ "ฝีมือ" และเลือกส่งสนพ. ที่ตีพิมพ์งานที่ตรงแนวค่ะ ถ้างานของคุณดีจริง ยังไงก็ต้องผ่านและได้รับการตีพิมพ์แน่นอน เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนค่ะ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 16:54:57

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ ^ อ่านแล้วรู้สึกว่าสำนักพิมพ์ที่คิดแบบคุณ นี่แบบว่า เอ่อ... "ถ้าไม่ชอบใจ "กฎระเบียบ" ของสนพ.นั้น ก็ไม่จำเป็นต้องส่งอะค่ะ สนพ.มีมากมาย หรือจะเก็บไว้หนุนต่างหมอนก็คงไม่มีใครเดือดร้อน แจ้งไว้ก่อนอย่างนี้ไม่ยุติธรรมตรงไหนหรือคะ" ตรงกฏระเบียบนั่นแหละครับ... แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 52 18:06:55 จากคุณ : ... (Travel Dev) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 18:06:14

ความคิดเห็นที่ 12 คงจะเข้ามาตอบกระทู้นี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะคะ เนื่องจาก...งานประจำท่วมมาก และเหนื่อยมากค่ะ TT^TT คุณ Travel Dev คะ ถ้าเราตอบกลับไป มันก็วนกลับเป็น loop อีกค่ะ เราตอบในฐานะนักเขียนที่ลองผิดลองถูก และ...เคยพลาดมาเยอะ ตั้งแต่สมัยที่สนพ.ยังมีน้อยนิด การพิจารณางานเขียนใช้เวลาเฉลี่ย 6-12 เดือน จนกระทั่งสมัยนี้ที่ใช้เวลาพิจารณาสั้นนิดเดียว จนอดคิดไม่ได้ว่า นักเขียนรุ่นใหม่ความอดทนต่ำจริงๆ คำถามที่คุณถาม ก็เป็นคำถามที่เราเคยถามมาก่อน และหลังจากที่ทำงานเขียน มาได้สักพักใหญ่ๆ ก็ได้คำตอบอย่างที่ตอบคุณไปนั่นแหละค่ะ นักเขียนเรียกร้องหาความยุติธรรม สนพ.ก็เรียกร้องหาความยุติธรรมเหมือนกัน บก.สนพ. ไม่ได้ทำหน้าที่ "พิจารณางานเขียน" เพียงอย่างเดียวเท่านั้น งานมีอะไรบ้าง คุณลองไปศึกษาดูก็แล้วกันนะคะ และการพิจารณางานเขียนนั้น ทำตาม "คิว" ค่ะ สนพ.ที่มีนักเขียนส่งต้นฉบับไปมาก "คิว" ก็ยาวเป็นธรรมดา บก.ใช้เวลาพิจารณาผลงานเรื่องหนึ่งไม่ใช่แค่อ่านจบแล้วก็จบกัน แต่อ่านจบแล้วจะต้องดูว่า เรื่องนี้เหมาะกับสนพ.หรือไม่ ดีพอหรือไม่ มีข้อผิดพลาดตรงไหน หลายๆ สนพ.จะให้คำแนะนำยาวเหยียดในการแก้ไขต้นฉบับ สนพ.ที่ทุ่มเทให้กับการอ่านต้นฉบับ ไม่มีสนพ.ไหนชอบนักเขียนที่ "หว่าน" ส่งหรอกค่ะ เอาใจเขามาใส่ใจเรานะคะ นักเขียนและสนพ.ต้องพึ่งพากัน คุณเรียกร้องความยุติธรรมในการรอคอย สนพ.ก็เรียกร้องความยุติธรรมในการ "เสียเวลา" อ่านต้นฉบับและแก้ไขงานให้คุณเช่นกัน ถ้าคุณไม่พอใจกฎระเบียบของสนพ.ที่ไม่รับต้นฉบับที่หว่านส่ง ก็อย่าส่งไปค่ะ ง่ายๆ ต้นฉบับอยู่ในมือคุณ คุณมีสิทธิเลือกเสมอ แต่...ก็ลองดูให้ดีๆ เถอะค่ะ สนพ. "ดีๆ*" สนพ.ไหน ที่รับต้นฉบับหว่านส่งบ้าง และ...ถ้าคุณหว่านส่งและโดนจับได้ โดน blacklist ไปแล้ว จะโดนไปนานเลยค่ะ โชคดีค่ะ * สนพ.ดีๆ ในความหมายของเราคือ ไม่โกงค่าต้นฉบับนักเขียน ทำหนังสือได้มาตรฐาน เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 52 18:33:02 จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 18:30:11

ความคิดเห็นที่ 13   มีตอบหลายท่านแล้ว และเป็นคำตอบที่แจ่มแจ้งชัดเจนดีมากแล้ว แต่กระนั้นก็อยากจะตอบแสดงความคิดเห็นบ้าง เหมือนคุณจะคิดว่า สนพ. ไม่แฟร์พอ แนะนำว่า พิมพ์เอง ขายเอง เลยครับ รับเงินเต็มๆ จากคุณ : คนผ่านมา เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 19:01:05 A:124.122.221.171 X:

ความคิดเห็นที่ 14 เคยได้ยิน (นานแล้ว) ว่าบก.ท่านหนึ่ง มองเห็นแววดีในนิยายของนักเขียนใหม่คนหนึ่ง เลยอดตาหลับขับตานอนอ่านและคอมเมนท์งานให้ ปรากฎว่านักเขียนคนนั้นแจ้งมาว่าผ่านแล้วกับอีกที่หนึ่ง บก.เสียความรู้สึกมาก คือมันก้ำกึ่งที่จะบอกว่าผ่านก็จริง แต่มันมีบางอย่าง...ที่เออ มีแวว ๆ แต่สายไปเสียแล้ว และนักเขียนก็ไม่ได้บอกไว้ ว่าส่งไปที่อื่นอีก ผลคือ blacklist ซึ่งไม่มีใครอยากให้เป็นเช่นนั้น นักเขียนแจ้งโครมเลยว่าผ่านที่สนพ.นี้แล้ว บก.หลายคน หลายสนพ.ที่กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านต้นฉบับของนักเขียนคนนั้น คงไม่ happy หรอก แทนที่จะได้อ่านต้นฉบับของคนอื่นบ้าง พิจารณาไปตามลำดับ กลับต้องเสียเวลาไปกับงานของคนที่ส่งมา แล้วจู่ ๆ แจ้งว่าผ่านที่อื่นไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 52 20:31:59 จากคุณ : BAHAMAS เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 20:29:46

ความคิดเห็นที่ 15 จาก #14 แล้วถ้าเราไม่ได้หว่าน ส่งทีละสนพ. แต่ปรากฏว่าระหว่างรอผลมีอีกสนพ.ติดต่อมาเอง (หลังอ่านงานจากบล็อก) การไปขอถอนเรื่องจากสนพ.แรกจะเรียกว่าผิดมารยาท จะโดน black list มั้ย แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 52 21:08:15 จากคุณ : สถานีต่อไป......ชิดลม (ratta) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 21:07:37

ความคิดเห็นที่ 16   ก็ถ้ารวย  .......... ก็พิมพ์เองขายเองแล้วละค้า   จะได้ไม่ต้องทั้งอด ทั้งทน ไม่มาเขียนกระทู้ขอความเห็นใจสำนักพิมพ์ให้ช่วยๆๆ เห็นใจนักเขียนหน้าใหม่ๆๆๆๆ บ้าง  มันก็ง่ายจะตายไปถ้าจะตัดสินใจว่า  "ถ้าหากว่าไม่พอใจก็ไม่ต้องส่ง "  เพียงแต่นักเขียนหน้าใหม่ก็อยากจะเข้าไปในวงการบ้างน่ะค่ะ   ก็เลยเซ้าซี้ จะได้ไม่ต้องกลายเป็นนักเขียนไส้แห้ง  กับนักเขียน blacklist จากคุณ : kikifon (kiikifon) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 21:35:45

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ ถ้าไม่มัวแต่เซ้าซี้ เอาเวลาไปพัฒนางานเขียนของตัวเองให้ดี ก็คงจะมีโอกาสได้เข้าวงการบ้างหรอกค่ะ มีนักเขียนใหม่เกิดขึ้นทุกวันจนตามซื้อไม่ทันอยู่แล้ว นักเขียนใหม่พวกนี้คงไม่ได้เกิดจากความเห็นใจของสนพ.หรอกมั้ง การซื้อขายคือธุรกิจ ของคุณดีเขาจึงซื้อ ไม่ใช่จำใจซื้อด้วยความสมเพชหรือเห็นใจ ถ้าคุณขายของโหล คนซื้อก็มีสิทธิเบ้หน้าค่ะ จากคุณ : ตมิสา เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 21:55:57

ความคิดเห็นที่ 18 ผมคิดว่าเรื่องนี้ก็ควรจะต้องแฟร์ๆกันทั้งสองฝ่ายครับ เอาใจเขามาใส่ใจเรา นักเขียน...ไม่ควรหว่านส่งต้นฉบับ เว้นแต่สำนักพิมพ์นั้นๆไม่แคร์เรื่องนี้ หากคิดจะถอนเรื่องต้องรีบแจ้ง คุณต้องให้เวลาบ้าง กอง บ.ก. ไม่ได้มีหน้าที่อ่านต้นฉบับอย่างเดียว และสำนักพิมพ์ใหญ่ๆก็มักจะมีต้นฉบับเสนอเข้าไปเป็นจำนวนมาก อาจเป็นสิบหรือขึ้นหลักร้อยต่อเดือน "ต้องใช้เวลา" ครับ คุณคงไม่อยากให้ บ.ก. อ่านงานคร่าวๆแล้วรีบตัดสินใจหรอกนะ เกิดมันเป็นต้นฉบับของคุณล่ะ แล้วไม่ผ่านเพราะบ.ก.อ่านคร่าวๆแล้วคิดว่าไม่ดีล่ะ หรือหากอ่านลวกๆแล้ว ตีพิมพ์ออกมา งานไร้คุณภาพ ก็ไม่แฟร์กับคนอ่าน จริงมั้ย คุณคิดว่าการอ่านต้นฉบับเนี่ย สำนักพิมพ์ไม่เสียอะไรเลยเหรอ ขอเสริมจากความเห็นของพี่ไอซ์แล้วกันว่า นักเขียนรอ 3-4 เดือน แล้วสำนักพิมพ์ที่ต้องนั่งอ่านต้นฉบับเป็น ร้อยๆเรื่อง คิดว่ามีกี่เรื่องที่ผ่าน คิดว่ามีกี่เรื่องกี่เดือนที่เขาต้องเสียเวลานั่งอ่านฟรีๆโดยไม่ได้อะไรเลย ไม่แค่ไม่ได้นะ ยังต้องจ่ายเงินเดือนกับค่าใช้จ่ายต่างๆด้วย ทีมงาน ของสำนักพิมพ์ไม่ได้ทำงานฟรีนะครับ แล้วเขาก็มีสิทธิเท่าๆกับนักเขียนเช่นกัน กองบ.ก.หลายที่จะวิจารณ์และให้คำแนะนำกับนักเขียน แม้งานชิ้นนั้นจะไม่ผ่านก็ตาม แน่นอนว่าหากคุณคิดว่ารอนานเกินไปแล้ว คุณมีสิทธิเต็มที่ในการทวงถามผล หากไม่ได้คำตอบหรือไม่ได้รับความสนใจ ก็สามารถถอนเรื่องไปส่งที่อื่นได้ครับ คุณมีสิทธิ ในการเลือกสำนักพิมพ์ หากไม่พอใจนโยบายของที่ไหนก็ไม่ต้องส่งไป แต่สำนักพิมพ์ก็มีสิทธิเลือกงานของคุณเช่นกัน สำนักพิมพ์...เมื่อคุณขอให้นักเขียนให้เวลาคุณ ก็อย่าเอาเปรียบโดยการปล่อยให้เขารอเก้อไปเรื่อยๆ คือในหลักการผมเห็นว่าแฟร์ทั้งสองฝ่าย แต่ในทางปฏิบัติแล้วก็แน่นอน ว่านักเขียนอยู่ในสถานะที่เสียเปรียบกว่า ตรงนี้ผมจึงมองว่านักเขียนมีสิทธิถอนเรื่องเมื่อไหร่ก็ได้ หากคิดว่ารอนานเกินไปแล้ว หากสำนักพิมพ์อยากได้ของดี ก็ต้องรีบพิจารณา ไม่ควรดอง จากคุณ : sundown เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 23:11:31

ความคิดเห็นที่ 19 งั้นก็เขียนแล้วมาลงบล็อก ลงกระทู้ ยังไงก็มีคนอ่าน และก็จะมีคนทั้งชอบและไม่ชอบมาคอมเมนท์ให้เรารู้ ได้รับฟีดแบ็คแบบทันด่วนโดยไม่ต้องเดาความรู้สึกคนอ่านหลังจากที่เขาซื้อหนังสือไปแล้วนั่นเอง แค่รู้ว่ามีคนอ่านก็แสนจะภาคภูมิแล้วนิ แต่ไม่ได้ตังค์ - -" (เป็นทฤษฎีอัตตาของคนชอบเขียนที่ไม่เคยมีผลงานตีพิมพ์ค่ะ ฮ่าๆๆ) จากคุณ : BestChild เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 23:19:06

ความคิดเห็นที่ 20 คห. 15 แนะนำว่าให้บอกกล่าวกับที่แรกก่อน บอกเขาว่ามีอีกที่ติดต่อมา และถ้าเราอยากจะส่งให้ที่หลัง ก็บอกที่แรกเขาไปตรง ๆ ได้เลยฮะ ตราบใดที่ยังไม่ได้เซ็นสัญญา และที่แรกยังไม่ได้บอกว่าผ่าน (คืออยู่ในช่วงพิจารณา) เรายังมีสิทธิ์ถอนต้นฉบับคืนได้ แต่ถ้าที่แรกเขาจะ "เอา" งานเราอันนี้จริง ๆ และเราก็อยากส่งให้สนพ.ที่สองจริง ๆ ต้องคุยกันดี ๆ อาจบอกเขาไปว่าถ้ามีต้นฉบับอีก จะส่งมาที่นี่อะไรก็ว่าไป ส่วนตัวเราใช้วิธีบอกเล่าเก้าสิบตลอด คือมีอะไรก็พูดตรง ๆ ไม่ลักลอบแอบซ่อน ใครมาก่อนให้ก่อน ที่ผ่านมาก็เห็นว่าสนพ. เอง เขาก็จะเคารพการตัดสินใจของเราพอสมควร ดังนั้น รักษามารยาทพึงมีไว้เป็นดีที่สุด เพราะเสียชื่อขึ้นมาแล้วกู้ยาก อาจยังมีคนอ่านงานคุณ แต่ชื่อคุณเน่าเสียสำหรับสนพ. ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไร ^^" ปล. แต่ถ้าเอางานเราไปดอง เค็มขี้เกลือขึ้นแล้วขึ้นอีก ก็ลุยโลดเด้อ... แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 52 00:24:28 จากคุณ : BAHAMAS เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 00:23:20

ความคิดเห็นที่ 21   ถ้าผลงานของคุณดีจริง จะกลัวอะไร ที่กลัวก็เพราะไม่มั่นใจว่างานตัวเองดีพอหรือป่าว จิงไหมคุณเจ้าของกระทู้ หรือไม่ก็ไปทำเป็นหนังสือทำมือซะ มีหลายที่ที่รับทำ ลองเข้าไป search ดู หาไม่ยากหรอก พูดง่ายๆ คือเอาเข้าข้างตัวเองฝ่ายเดียว จากคุณ : กันตา เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 00:30:28 A:125.24.234.133 X:

ความคิดเห็นที่ 22   อืม...หลังจากอ่านมาทั้งหมดแล้ว รู้สึก 'คัน' จนต้องล็อกอินมาตอบ ประเด็นเรื่องการส่งงานและพิจารณางาน คุณไอซ์และหลายท่านมาตอบไว้เคลีย์แล้วค่ะ ความคิดเห็นที่ 9   ทำไมชอบอ้างเมื่อก่อนๆๆ  เมื่อก่อนอย่างนี้   ทำไมเราต้องเหมือนเมื่อก่อนอยู่ร่ำไป  ใจคอจะไม่ให้มีการพัฒนาเลยหรือคะ ? แล้ว ก็เมื่ออ่านแล้ว   พิจารณาแล้วตกลงใจว่าตรงกับจริต  เห็นชอบจะเอาไปพิมพ์  ก็น่าจะเรียกนักเขียนมาถามซิคะ  ว่ามีระเบียบการแบบนี้นะ  ขนบจารีตของสำนักท่านเป็นอย่างนี้  แจกแจงกันก่อนให้เข้าใจ  จึงค่อยวางแผนการตลาด  จะพิมพ์จะขายอะไรก็ว่ากัน นักเขียนจะได้พิจารณาว่า  จะให้คุณพิมพ์ดีหรือเอาไว้หนุนต่างหมอนต่อไป จะได้ยุติธรรมด้วยกันทั้งสองฝ่าย จะอ้างว่าวางแผนโน่นแผนนี่ไปแล้วได้อย่างไร อยากได้ความยุติธรรมค่ะ  สำหรับนักเขียนใหม่ๆๆ จากคุณ : kikifon เอาตามความรู้สึกและประสบการณ์นะคะ...อาจจะเป็นกบในกะลาสักหน่อย โปรดอภัย ตอบคุณ: kikifon 1.เรื่องการส่งต้นฉบับก็เป็นไปดังที่หลายๆ ท่านว่า จะหว่านส่งก็ได้ แต่ต้องแจ้งกับทางบก.ด้วย - แต่ขอถามสักนิดเถอะค่ะ เพราะอิฉันก็เป็นนักอยากเขียนเหมือนกัน นักเขียนหน้าใหม่ๆ จะไม่มีการหาข้อมูลเลยเชียวหรือว่างานของตนเองเหมาะกับสนพ.ไหน เหตุใดจึงใช้การหว่านส่ง อิฉันฟังแล้วนึกถึงการทำนาประเภทปล่อยตามยถากรรมอย่างไรชอบกล นักเขียนหลายท่านก็เคยเป็นนักอ่านมาก่อน คงจะต้องเคยอ่านงานของสนพ.ต่างๆ มาแล้วอย่างน้อยก็สามสนพ. คงจะรู้แนวของสนพ.ต่างๆ กันอย่างดี อัตตาของคนเขียนงานจะบดบังชนิดที่ไม่เห็นแนวงานของตนเองเลยหรือคะ ว่าเหมาะกับสนพ.ไหน จึงส่งแบบหว่านไปเสียหมด 2.หากจะถามว่าการห้ามส่งเรื่องนี้ไปที่สนพ.อื่น ผิดหรือไม่ ข้อนี้อิฉันเห็นว่านักเขียนคงต้องพูดคุยกับสนพ.แล้วล่ะค่ะ ว่าเป็นกฏข้อห้ามตายตัวของสนพ.นั้นๆ หรือเป็นเพียงมารยาท หากเป็นกฏตายตัวของสพน.นั้นๆ หากคุณไม่พอใจก็สามารถถอนงานได้ค่ะ ไม่ต้องรีรอ แต่หากคุณชอบสนพ.มาก ก็จำต้องรอค่ะ(ซึ่งจะเกี่ยวพันกับข้อหนึ่ง ตามที่อิฉันสงสัยในเรื่องการตรวจสอบแนวของสนพ.ก่อนที่จะส่งงานให้เขาพิจารณา) 3.ในส่วนของการพิจารณางาน ก็เป็นดังที่หลายๆ ท่านอธิบายค่ะ ยิ่งสนพ.ดัง งานจ่อคิวยิ่งเยอะ ซึ่งต้นฉบับที่สามารถพัฒนาเป็นต้นฉบับที่ดีได้นั้นค่อนข้างหายากนะคะ หากคุณคิดคนละแนวทางกับดิฉัน ขอเชิญไปดูที่แผงหนังสือได้เลยค่ะ แล้วจะได้รู้จัก กับสารพัดชีค ท่านลอร์ด แวมไพร์ การแก้แค้นผิดตัว เพลย์บอยตัวยง กลุ่มนักร้องหนุ่มสุดเท่ห์ ตาวายร้าย ยายตัวยุ่ง... สนพ.บางที่เขาก็ต้องการงานที่แปลกจากนี้บ้าง แต่ก่อนอื่นก็ต้องอ่านกันตาแฉะจากงานพวกนี้แหละคะ แล้วก็อ่านกันหลายคนด้วย การพิจารณางานในช่วงเวลาสามถึงสี่เดือนจึงเหมาะสมแล้ว แถมงานที่ไม่ผ่านสนพ.หลายๆ ที่ยังใจดีชี้แนะจุดบกพร่องให้เราแก้ไขอีก 4.ก่อนอื่นต้องถามก่อนว่าท่านๆ ที่บอกว่ารอการพิจารณางานนี่ ท่านทำงานนักเขียนเป็นอาีชีพเดียวหรือไร ...นักเขียนอาชีพในเมืองไทยซึ่งทำงานนี้เป็นงานหลักมีเพียงน้อยนิด ส่วนใหญ่ก็ด้วยใจรักทั้งนั้น ส่งงานไปก็อาจจะตื่นเต้นรอคอย แล้วระหว่างนั้นจะไม่เขียนอะไรเพิ่มเชียวหรือ งานชิ้นแรกของนักเขียนหลายท่านโดนโยนลงตะกร้ามาแล้ว ถ้าสมัยนี้ก็เป็นรีไซเคิ้ลบิน ท่านหวังจะให้งานชิ้นแรกที่ท่านเขียนเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ เป็นระเบิดตูมตามทางวรรณกรรมเชียวหรือไร ทุกวงการมีกฏทั้งนั้นแหละค่ะ หากคุณจะเข้าวงการก็จำต้องรักษากฏนั้นไว้เช่นเดียวกัน หากไม่พอใจในกฏคุณก็คงจะต้องเลือกไปดำเนินการในรูปแบบอื่น แล้วคุณก็จะได้ประสบการณ์อีกรูปแบบหนึ่งค่ะ ความคิดเห็นที่ 16   ก็ถ้ารวย  .......... ก็พิมพ์เองขายเองแล้วละค้า   จะได้ไม่ต้องทั้งอด ทั้งทน ไม่ มาเขียนกระทู้ขอความเห็นใจสำนักพิมพ์ให้ช่วยๆๆ เห็นใจนักเขียนหน้าใหม่ๆๆๆๆ บ้าง  มันก็ง่ายจะตายไปถ้าจะตัดสินใจว่า  "ถ้าหากว่าไม่พอใจก็ไม่ต้องส่ง "  เพียงแต่นักเขียนหน้าใหม่ก็อยากจะเข้าไปในวงการบ้างน่ะค่ะ   ก็เลยเซ้าซี้ จะได้ไม่ต้องกลายเป็นนักเขียนไส้แห้ง  กับนักเขียน blacklist จากคุณ : kikifon (kiikifon) - ขอประทานโทษเถอะค่ะ คุณ : kikifon จะให้เห็นใจในปัญหาใดคะ วานบอกให้กระจ่างทีค่ะ หลายๆ ท่านจะได้ช่วยชี้แจง อิฉันก็นักเขียนหน้าใหม่เหมือนกัน จะได้ช่วยกันแบ่งปันข้อสงสัย จากคุณ : จโกระ&ลาชา เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 02:37:47

ความคิดเห็นที่ 23 แชร์ประสบการณ์เฉยๆนะคะ เมื่อปีก่อน เราเคยส่งงานไปสนพ แห่งหนึ่ง รอจนครบสามเดือนค่ะ เห็นด้วยกับจขกท.ว่า สามเดือนนี่ช่างยาวนานเหลือเกิน ระหว่างนั้นก็เป็นกังวลว่า เอ... ควรจะหว่านต้นฉบับดีไหมหนอ แต่เอาเถอะ อดทนต่อไป อย่าเสียมารยาทเลย แล้วเขาแจ้งกลับมา(ในปลายเดือนที่สี่) ว่า... "ไม่ผ่าน" ค่ะ เหมือนจะเสียเปล่าใช่ไหมคะ? แต่ไม่เลย... ถึงจะไม่ผ่าน แต่หลังจากอ่านคำแนะนำที่ทางสนพ. อธิบายไว้ว่าไม่ผ่านเพราะเหตุใด ควรปรับปรุงเรื่องใด ความเหนื่อย ความเบื่อ ความกังวลที่เคยคิดในช่วง 4 เดือนที่ผ่านมาก็หายไปหมด และเราก็ดีใจด้วยที่ไม่ส่งต้นฉบับไปให้สนพ. อื่น เพราะงานแรกของเรามีข้อบกพร่องเยอะเหลือเกิน หลังจากนั้นไม่ถึงครึ่งเดือน มี สนพ. อีกแห่งติดต่อว่าต้องการงานของเราไปตีพิมพ์ แต่เราตัดสินใจไม่พิมพ์ และนำคำชี้แนะที่ สนพ.แรกบอก มาปรับปรุงต้นฉบับให้ดีที่สุด จนบัดนี้ นิยายเรื่องแรกยังไม่จบเลยค่ะ - -"... เรื่องเหตุผลของทาง บก. ความเห็นบนอธิบายไว้ดีมากแล้วค่ะ พูดมากไปก็พายเรือในอ่าง ปัจจุบันสนพ. มีเยอะนะคะ นักเขียนเลือกได้ ก้าวแรกยากเสมอ แต่ถ้ามีก้าวแรก ก็จะมีก้าวต่อไป เป็นกำลังใจให้ จขกท. ค่ะ ปล. แต่เราไม่ใช่นักเขียนนะคะ กำลังหัดเขียน จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 03:22:40

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นนักอ่าน ... ไม่ใช่นักเขียน เขียนไม่เป็น แต่อ่านมามาก และอ่านออกว่า นิยายเล่มไหน "ชุ่ย และห่วย" ... ตั้งแต่นักเขียน จนถึงบรรณาธิการ และฝ่ายพิสูจน์อักษร ... --------------- ผลงาน(นิยาย)เขียนที่ดี มีความเป็นมืออาชีพ ผลงานคุณภาพสูง ม้ันมีอะไรหลายๆอย่าง ที่ชี้ชัดว่า เป็นผลงานที่ดีแน่นอน 100% ไม่ใช่สักแต่ว่า ใส่ตัวอักษรให้มันครบจำนวนที่พอเป็นนิยายได้ แต่ในนิยายที่ดี มันมีความมุ่งมั่น ความพยายาม ความมานะ อดทน ละเอียด ถี่ถ้วน ครบถ้วน สมบูรณ์ อยู่ในตัว ไม่มีการเร่งร้อน เผางาน ทั้งการเขียนและการอ่านตรวจ(โดย บก.) --------------- คนที่ "หว่าน" ต้นฉบับ ... เป็นได้แค่ "คนพิมพ์เร็ว พิมพ์เก่ง" อีกนา่นนักหนา กว่าจะได้เลื่อนขึ้นชั้น เป็น "นักเขียน" ยิ่ง "หว่าน"เท่าไหร่ ... หนทางการเป็นนักเขียน "ที่มีคนซื้อหาผลงาน" .. ยิ่งยาวไกล หรืออาจไปไม่ถึงด้วยซ้ำ เพราะเมื่อคุณ "หว่าน" เมื่อไหร่ มันหมายความว่า คุณเขียนนิยายแบบ "ชุ่ยๆ", มักง่าย, ห่วย, แย่, ไม่ได้เรื่องสุดๆ ชนิดที่ว่า คนอ่านทั่วไปไม่แล บก.ทั่วไปไม่มอง --------------- ในส่วนลึกๆ ของคนเขียนเอง ก็รู้อยู่แก่ใจว่า ผลงานของตัวเอง ... มันชุ่ย, ห่วย, มักง่าย และแย่สุดๆ ถึงได้ "หว่านไปเรื่อย" ... ด้วยความไม่มั่นใจในตัวเอง และหวังเพ้อเจ้อ ลมๆแล้งๆไปว่า อาจมี บก.มักง่ายซักคน เอาเรื่องของตัวเองไปตีพิมพ์ ... ทั้งๆที่ผลงาน ยังต้องการการรีไรท์อย่างหนัีก สร้างผลงานที่เอาเปรียบทั้ง สนพ. และคนอ่าน อย่างนี้ ยังจะเรียกตัวเองว่าเป็น "นักเขียน" แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 52 08:33:21 จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 08:03:42

ความคิดเห็นที่ 25 บางทีไม่ได้บังคับหรอกครับ แต่ถ้ารู้เขาก็ไม่อ่าน ไม่พิจารณา อาจจะแจ้งว่าไม่รับเลยแต่แรก เพราะ... สนพ.ไม่ใช่ว่าไม่เสียอะไรนะครับ ถ้าหากทุกสนพ.เริ่มอ่านงานของคุณไปพร้อม ๆ กัน และมีมากกว่าหนึ่งสนพ.ที่ตอบรับงานของคุณมา สุดท้ายคุณเลือกได้เพียงที่เดียว ปัญหา... เขาไม่ได้เสียแค่เวลานะครับ เขาเสียเวลา คำว่าแค่ไม่ควรมีเลยเพราะบางที่หากทราบว่าคุณหว่านต้นฉบับเขาไม่พิจารณาต้นฉบับแต่แรกแน่นอน เพราะโอกาสที่จะทำงานเสียเวลา และเสียเงินเปล่ามีสูง อย่าลืมว่าเวลาที่บก.เขาเอามาอ่านงาน เป็นเวลาทำงานครับ และเวลาทำงานก็คือได้เงินค่าจ้างนะ สนพ.ก็เสียเงินจ้างบก. ดังนั้นเขาก็ต้องให้งานคุ้มค่า และอย่างที่คห.ข้างบน ๆ ออก การที่งานไม่ผ่าน นักเขียนไม่ได้เสียเวลาเปล่า สนพ.บางที่เขาก็มีคำแนะนำให้ครับ เอามาปรับปรุงงานได้ ส่วนบางที่ก็ไม่มี อันนี้ต้องทำใจ ^^ จากคุณ : กมลภัทร (กมลภัทร) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 08:24:22

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าจะหา สนพ. ที่ตีพิมพ์ให้ทันที ไม่มีพิรี้พิไรมาก สนพ.อย่างนั้นก็มี .. แต่ค่าตอบแทน ... มันขึ้นกับฝีมือคุณเองล้วนๆ --------------- ถ้ามั่้นใจว่า ฝีมือดี ผลงานเยี่ยม ... ส่งขึ้นตีพิมพ์ สนพ. online  ได้โลด ... ไม่ว่า dek-d หรือ jj ฯลฯ ส่งพิมพ์โลด ส่งนาทีนี้ ได้ตีัพิมพ์นาทีนั้นทันที และไม่เกินเจ็ดวัน จะได้รู้ชัดๆว่า "ฝีมือที่ตัวเองคิดว่าดี" มันเป็นอย่างไร ... ระหว่างคนอ่านนับหมื่น กับ ไม่มีใครอ่านเลย ... ต่าตอบแทน? ถ้าเรื่องคุณดีัจริง พิมพ์แล้วไม่เจ๊ง คนซื้อมีแน่นอน บก. เขาติดต่อคุณมาเองแหละ บางเรื่อง เขียนไปยังไม่ทันจบด้วยซ้ำ ก็มี สนพ.มาซื้อแล้ว --------------------------------------------- ลองเข้า dek-d ก็ได้ อ่านนิยาย ที่มีความยาวเกิน 30 ตอน จะจบหรือไม่จบ ให้ได้ 100 เรื่อง ในเวลา 2 เดือนดูเอาเองเหอะ จากนั้น ก็แยกแยะว่า นิยายเรื่องไหน .... o มันห่วย จนไม่รู้จะบอกคนแต่งว่าอย่างไรดี o ค่อนข้างดี แต่ต้องการการรีไรท์ o ดีมาก อยากแนะนำให้คนอื่นอ่านต่อ คุณอาจยังไม่เคยทำ แต่ผมทำแล้ว ... เรื่องประเภทแรก ที่ห่วยเหลือเกิน ... เรื่องประเภทที่ว่า ... พิมพ์เมื่อไหร่ สนพ. เจ๊งเมื่อนั้น ... มีถึง 2/3 ของทั้งหมด เรื่องประเภทนี้ อ่านต้น 2-3 บท, กลาง 2-3 บท แล้่วจบท้ายเรื่องได้เลย ผมทำอย่างนั้นได้ เพราะผมเป็นนักอ่าน ไม่เสียหายอะไร แต่คนเป็น บก. ทำอย่างนั้นไม่ได้ เพราะมันเป็นหน้าที่ หน้าที่ี ที่ต้องตะบี้ตะบันอ่านให้ครบ อ่านให้จบ ก่อนเม้นท์สั้นๆว่า ไม่ผ่าน .. เพราะเหตุใด ลองหัดอ่านเรื่องพวกนี้ แล้วสรุปใจความ,เม้นท์สั้นๆ ให้เสร็จใน 1 วันดูบ้าง จะได้รู้ว่า งานของคนที่ต้อง "รับผิดชอบ" เป็นอย่างไร ------------------------------ ผลงานบรมห่วย 2/3 แรก ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ บก. ระดับจิ้มๆดีดๆ ก็ทำได้ แต่อีก 1/3 ... หย่อนไปนิดๆ ... เป็นแบบสอง ... ผลงานที่ค่อนข้างดี มีแววรุ่ง ... การอ่านให้จบ ไม่ใช่เรื่องยาก แต่การตัดสินใจว่า จะเอาเรื่องนี้ หรือ ไม่เอาเรื่องนี้ มันเป็นงานสุดโหดหิน 1. ตัดสินใจพลาด เอาเรื่องที่ "ดูเหมือนดี" ไปตีพิมพ์ แล้วนักอ่านเห็นว่า เป็นเรื่องห่วย ไม่ยอมซื้อ ใครหละที่เจ็บ?? นักเขียน (ซึ่งได้เงินไปก่อนแล้ว) หรือ สนพ. ที่เจ็บยิ่งกว่าเสียเงินพิมพ์ขยะออกมากองโต คือ ... โดนนักอ่าน feed back with back of feet ... เอามาวิจารณ์ในเน็ต ... เสียเงินทองไปกับผลงา่นที่"ดูเหมือนดี" .. ขาดทุนไปบ้าง แต่ก็ยังพอถูไถ   เอารายได้จากเรื่องอื่นๆที่ดีมาโปะแทน แต่ "เสียชื่อเสียง" ไป ... กลายเป็น สนพ.คุณภาพต่ำ "มีแต่ผลงานห่วยๆออกมาหลอกเอาตังค์คนอ่าน" เจอข้อหานี้เข้าไป .. มีสิทธิปิด สนพ. ได้เชียวหละ เคยคิดกันบ้างไหม ------------------------- 2. ตัดสินใจไม่พลาด .. เรื่องมัน "ดูเหมือนดี" และสามารถพัฒนาปรับปรุง (รีไรท์) ให้มันเป็นผลงาน"ที่ดี" เรื่องพวกนี้ อย่าคิดว่าง่าย คุณจะให้ไำรเตอร์รีไรท์ตรงไหร? พล็อตเรื่อง?? เนื้อเรื่อง?? ความถูกต้อง?? ต้นเรื่อง???? กลางเรื่อง???? ท้ายเรื่อง?????????? ไม่ว่าจะให้รีไรท์ตรงไหน อย่างไร .. คุณต้องอ่านเรื่องนั้นใหม่อีกหนึ่งรอบ สองรอบ หรือ สิบรอบ ทุกๆรอบ ต้องเขียนๆๆๆๆๆ & เขียน เขียนลงไปว่า  ... ควรรีไรท์ตรงนี้ ให้เป็นอย่างนี้ ตรงนั้นให้เป็นอย่างนั้น ฉากเดียวกันแต่ตอนเริ่มต้นนางเอกใส่เสื้อสีชมพูลงท้ายเป็นสีโรสโดยไม่มีการเปลี่ยนชุดไม่ได้ ฯลฯ เมื่อคุณ"คิดว่า" คุณเป็นนักเขียน ็ก็ลองหาเรื่องอย่างนั้นมาซักเรื่อง แล้วอ่าน&วิจารณ์ ทุกบรรทัด ลองทำดูซัก 2-3 เรื่อง จะได้รู้ว่า มันกินเวลาแค่ไหน ------------------------------------ ขอสรุปสั้นๆ สาเหตุที่ บก/สนพ. เขาต้องดองเรื่องไว้ 2-3 เดือน เพราะนักเขียนมือใหม่ ประเภทแย่ๆ มันมากขึ้น และนักอ่านอย่างผม ที่ต้องเสียเงินซื้อ .. ด่ากลับไป (กรูเสียเงินนะเฟร้ย) แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 52 08:40:01 จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 08:25:13

ความคิดเห็นที่ 27 ในฐานะที่เราทำงานในส่วนของนักเขียนและเคยทำงานในส่วนของ ส.น.พ. บางทีการที่เราปกป้องผลประโยชน์ของตัวเองก็ไม่ผิดหรอก ถ้าพูดเหตุผล คนอื่นๆ ก็ได้แนะนำไปแล้ว เอาเป็นว่า ถาจะส่งที่อื่น ก็ใช้คนละนามปากกา และคนละชื่อเรื่องก็แล้วกัน ถ้างานผ่านแล้วก็ค่อยเมลล์แจ้ง สนพ อื่นๆ ว่าขอถอนมารีไรท์ หรือปรับปรุง มันจะฟังดูดีกว่า ผ่านที่อื่นแล้ว แม้ว่า สนพ นั้นๆ จะพอรู้บ้างว่าอีหรอบนี้ คือผ่าน สนพ อื่นไปแล้ว แต่มันก็ยังทำให้ผลกระทบกับตัวเราลดน้อยลง (บ้าง) เมื่อก่อนเราเองก็เคยส่งงานไปปีนึง (หมายถึง ส่งแต่ละ ส.น.พ ใช้เวลา 3 เดือน พอไม่ผ่านก็ส่งที่อื่นและรอไปอีก 3 รวมทั้งหมดเป็นปี ) แต่พองานผ่าน ก็มีงานเข้ามาเรื่อยๆ พยายามทำส่งให้ทันกำหนด ซึ่งเขาจะทวงยิกๆ จากหลาย ส.น.พ. ที่เคยผ่านงาน อย่างตอนนี้ปกมาก่อนต้นฉบับยังไม่เสร็จด้วยซ้ำ และบางครั้งเราตั้งใจจะส่งที่อื่นแต่เขาก็ให้สิทธิ์พิเศษเบิกเงินก่อน  หรือสิทธิ์อื่นๆ แต่ขอต้นฉบับเรื่องนี้ก่อนนะ อะไรแบบนี้ ทีนี้แหละที่เราจะเป็นฝ่ายเลือก ไม่ใช่ถูกเลือกอีกต่อไป เอาเป็นว่าทุกคนก็ต้องใช้ระยะเวลาในการรอประมาณนี้แหละ เว้นเสียจากว่า สนพ ติดต่อมาเอง แต่พอเราผ่านงานแล้ว เล่มต่อๆ ไปก็เร็วขึ้น ขึ้นอยู่กับFeedback ของเราด้วยนะ ก้าวแรกมันก็ต้องใช้เวลาและอดทนแบบนี้ล่ะ ก้าวต่อไป อะไรๆ ก็เข้าที่เข้าทางมากขึ้น สู้ๆ นะเป็นกำลังใจให้ มาสร้างสรรค์ผลงาน เพื่อความสุขของคนอ่านกันเถอะ จากคุณ : ปัณณิกา เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 08:51:34

ความคิดเห็นที่ 28 มาปรามคุณเหมียวหน่อย เดี๋ยวจขกท.จะน้อยใจ เลิกเขียนนิยายไปเลย หลายคนตอบไปเยอะแล้ว คาดว่าจขกท.จะเข้าใจ ไม่เป็นไรเนอะ เราก็เอาเวลาระหว่างที่รอ...ร๊อ...รอ มาพัฒนาปรับปรุงฝีมือตนเอง หรือคิดนิยายพล็อตใหม่ๆก็ได้นี่นา เวลาของเราไม่ได้เสียไปเปล่าๆหรอกครับ ใจเราต่างหากที่เสียไปล่วงหน้าเอง จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 10:37:30

ความคิดเห็นที่ 29 หลายๆ คนไขความกระจ่างไปแล้วว่า การหว่านส่ง สมควรหรือไม่ จขกท. บอกว่า มันไม่ยุติธรรมกับนักเขียนที่ต้องมานั่งรอตั้ง 3-4 เดือน แสดงว่า จขกท มองแค่มุมเดียวเท่านั้น คุณคิดแต่ว่า คุณเสียเวลารอ ทำไมถึงไม่คิดว่า สนพ. ก็เสียเวลาที่ต้องอ่านงานของคุณเหมือนกันบ้างละคะ  ถ้างานดีก็ถือว่าที่อ่านไปคุ้ม แต่...ถ้างานที่ตั้งใจงานเป็นร้อยๆ หน้า ไม่ดีละคะ  เท่ากับเสียเวลาอ่านไหม  ตัดทอนการอ่านเรื่องดีๆ ของคนอื่นๆ ไปใช่ไหม คำถามของ จขกท. 1.อยากทราบเหตุผลที่ต้องห้ามส่งทีเดียวหลายสำนักพิมพ์ - หลายความเห็นอธิบายไปแล้วว่าเป็นมารยาท แต่คุณไม่จำเป็นต้องทำตามก็ได้ เขาไม่รู้หรอกค่ะว่าคุณหว่านส่ง (นอกจากโชคดีเรื่องผ่านพร้อมๆ กัน)   2.นักเขียนไม่มีสิทธิ์พิจารณาหรือเลือกสนพ.ที่ให้ข้อเสนอดีกว่าหรือ? - นักเขียนมีสิทธิ์ในงานเขียนของตัวเองอย่างเต็มที่ค่ะ และมีสิทธิ์ที่จะเลือกส่งที่ไหนก็ได้ ตามแต่ใจเรา ถ้าคุณเห็นว่า สนพ.ที่คุณจะส่งเรื่องไป ข้อเสนอไม่ดี ข้อจำกัดเยอะแยะ เรื่องมาก ก็ไม่ต้องส่งไปค่ะ  ตัดทิ้งไปเลย เป็นสิทธิ์ของเราที่จะไม่เลือก สนพ.นั้นค่ะ แต่พูดก็พูดเถอะ  ความจริง คุณไม่จำเป็นจะต้องใส่ใจกับกฏแบบนี้ก็ได้ เพราะถ้าคุณหว่านส่งจริงๆ สนพ. ที่คุณส่งงานไปคงไม่ส่งเมล์ไปถาม สนพ.อื่นๆ หรอกว่า "เรื่องนี้ ของคนชื่อนี้ ส่งเรื่องมาที่ สนพ.ฉันแล้วนะ เขาส่งไปที่ สนพ.คุณหรือเปล่า" ถ้าคุณคิดว่า คุณเสียเวลารอ  ก็อย่าลืมด้วยว่า สนพ. ก็เสียเวลาอ่านเหมือนกัน จากคุณ : latics1 เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 12:10:44

ความคิดเห็นที่ 30   มาเข้าข้างเจ้าของกระทู้ ดิฉันเป็นนักเขียนโนเนมอีกคนหนึ่งที่มีผลงานมาหลายเรื่องแล้ว แต่ตอนนี้กำลังเก็บเงินเพื่อตั้งสำนักพิมพ์ของตัวเองอยู่ จะเขียนเอง พิมพ์เอง และฝากขาย กำไรหรือไม่กำไรไม่เกี่ยวเพราะงานเขียนในแบบของดิฉัน ไม่ใช่งานที่จะทำให้คนเขียนร่ำรวยเป็นเศรษฐีขึ้นได้อยู่แล้ว เรื่องการพิจารณาผลงานนั้น ดิฉันเคยต้องรอเป็นปีๆเหมือนกัน แต่มีบางครั้งที่มีเพื่อนอยู่ในบางสำนักพิมพ์แล้วเพื่อนช่วยชงเรื่องให้บก บห ก็ปรากฎว่าการพิจารณาจะตีพิมพ์หรือไม่นั้น ใช้เวลาเพียง หก วัน ธุรกิจสำนักพิมพ์เมืองไทยเป็นเหมือนแดนสนธยา นักเขียนคนไหนที่หลงเข้าไปในดินแดนแห่งนี้จะต้องเดินตามกติกาที่สำนักพิมพ์วางไว้สถานเดียว ดิฉันเห็นว่าไม่แฟร์และเชื่อว่าไม่มีวันแก้ไขให้มันแฟร์ขึ้นมาได้ มีทางเดียวเท่านั้นที่คุณจะของกระทู้และนักเชียนโนเนมอย่างดิฉันจะทำได้ คือ อย่าหลงเข้าไปอยู่ในวังวนสนธยาที่ว่านี้(อีก) จากคุณ : นักเขียนโนเนม เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 12:27:30 A:114.181.164.237 X: TicketID:166429

ความคิดเห็นที่ 31 เล่าสู่กันฟังเพิ่มเติมครับด้วยความซนส่วนตัวเลยลองเข้าไปอ่านงานเขียนตัวอย่างในระบบที่ไม่ผ่านการพิจารณาละเอียดจากบก. ผมพบสุนัขพันธุ์ "โดมอนแมน" และ "ร็อคไวเลอร์" ในหนังสือเล่มหนึ่งด้วยครับ บก.ของสนพ.ใช่สักแต่ว่าอ่าน ๆ ให้จบ ๆ นะครับ นอกจากจะมีความรู้ด้านภาษาแล้วความรู้รอบตัวก็ต้องมีด้วย อ่านไปก็ต้องคอยเช็คด้วยว่าเรื่องที่ผู้เขียนส่งมามันขัดกับความเป็นจริง หลักเหตุผล ฯลฯ ภาษาเป็นอย่างไร มีอะไรต้องปรับต้องแก้ไหม มีข้อสงสัยตรงไหนบ้าง แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 52 13:39:02 แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 52 13:20:43 จากคุณ : กมลภัทร (กมลภัทร) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 13:19:56

ความคิดเห็นที่ 32   นึกถึงกรณีที่มีนักเขียน ส่งต้นฉบับไปสองที่ แล้วได้รับการตีพิมพ์ทั้งสองที่ จนมีคนมาตั้งกระทู้ส่งสัยในพันทิปได้เป็นกระทู้แนะนำเมื่อช่วงกลางปี กระทู้ที่สงสัยว่ามีการลอกกันอะไรนั่นน่ะ แต่สุดท้ายปรากฏว่าคนเขียนเป็นคนเดียวกัน แต่ส่งต้นฉบับไปสองที่ จนเป็นเรื่องเป็นราว เสียหายกันทุกฝ่ายเลย ป่านนี้นักเขียนคนนั้นคงโดนแบนถาวรเลยมั้ง จากคุณ : ทนพิษความสวยไม่ไหว เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 13:36:01

ความคิดเห็นที่ 33 ผมคิดว่าหลายประเด็น เพื่อนหลายคนชี้แจงไว้จนชัดแล้วชัดอีกนะครับ แต่คนฟังจะชอบหรือไม่ชอบ นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง เพราะเมื่อเราพูดว่า "พบกันครึ่งทาง" ทุกคนอยากให้ครึ่งของตัวเอง "ใกล้กว่า" ทั้งนั้น ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า สภาพสังคมปัจจุบัน "จุดครึ่งทาง" นั้นมันอยู่ตรงไหน บางคนอาจจะเข้าใจ บางคนอาจจะไม่เคยรู้จริงๆ ว่าข้างในเขาทำงานกันยังไง บางคนอาจจะพอใจแล้ว บางคนอาจจะไม่พอใจ (แล้วบ่น) บางคนอาจจะไม่พอใจ แล้ว "ลงมือ" สร้างสรรค์ทางที่ดีกว่า ก็ว่ากันไป จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 13:51:02

ความคิดเห็นที่ 34 ไม่อยากเป็นคนร้ายกาจ แต่ถ้าคุณไม่อยากให้อ่าน ก็ไม่ต้องส่งมา บก. ทำงานในเวลาแล้ว ต้องหอบเอาต้นฉบับ คุณ ..หลายๆ คุณส่งมากลับบ้านไปดู เราตั้งใจอ่านน่ะ แต่คุณกลับมองว่า เราเอาเปรียบ โห.. คิดได้ไง สิ่งที่ล้ำค่าที่สุดของนักเขียน ไม่ใช่เงิน เพราะไม่มีวันรวยหรอก คือ การที่ใครสักคน อ่านแล้ว บอกว่า เราเขียนเป็นอย่างไง หรือคุณอยากได้แค่เงิน อยากได้ชื่อเสียง ถ้าคุณเปรียบงานตัวเอง เป็นแค่งานชิ้นหนึ่ง คุณเป็นได้แค่งานชิ้นหนึ่ง ถ้าคุณคิดว่าเงินสำคัญกว่า ก็แล้วแต่จะคิด ของแบบนี้มันบังคับจิตใจกันไม่ได้ เราเองก็เขียนหนังสือ ทำหนังสือ ในมุมเขียน ไม่เคยรู้สึกว่า การรอพิจารณาเป็นเรื่อง ที่ยากลำบากแต่อย่างใด ที่มาทำเพราะใจรักอยากเขียน เขียนไปเรื่อยๆ เป็นงานฝีมือ งานชิ้นไหนขายได้ก็ดีใจ ขายไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ในมุมผู้ช่วย การต้องมานั่งอ่าน งานเห่ๆ แล้วพยายามเข้าใจ เหนื่อยว่ะค่ะ แล้วงาน ไม่ใช่ว่า เอาตัวอักษร จากคุณมา ตีพิมพ์ได้เลย มันผ่านหลายขั้นตอน ถึงออกมาเป็นเล่ม ถ้ามาอยู่ข้างในแล้วจะรู้ค่ะ คุณอยากได้งานเร็ว คุณไปจี้ๆๆๆ คนนั้น คุณได้งานเร็ว เสร็จสมใจ แล้วงานคนอื่นล่ะ? งานในมือเขาล่ะ แล้วคิดว่าเ่ร่งบ่อยๆ นี่ ตารางงานคนอื่นที่วางแปลนไว้ล่ะ ไม่เสียหายเรอะ อย่าคิดเอาแต่ได้ .. ถ้าคิดเอาแต่ได้ อย่าทำงานพวกนี้เลย มันไม่เหมาะกับคุณหรอก เราแค่อ่านนิยายเพื่อนบก.แต่ง บทนำ แค่ 4 หน้า A4 ยังต้องขอเวลา 3 วันกลับไปคิดเลย ถึงตอบได้ แล้วอย่าง เบื่อมาก ตอนยังโนเนม อ้อนวอนขอลงหน่อย พอได้ เริ่มมีชื่อ ชื่อที่ได้จากสนพ. เรา มาเรียกสูง ทั้งๆ ที่งานไม่ดีเด่เด่ออะไร มาบอกว่ากดราคา พอเห็นอีกที ไปทำให้สนพ. อื่น เอางานจากสนพ. เราไปทำโปรไฟล์ โธ่.. ถ้าเห็นเราไม่ดี ก็ตัดกันให้ขาดเลยซี่.. มามีใยให้เจ็บใจเปล่าๆ ใจร้ายซ่ะไม่มี เฮ่อ.. จากคุณ : หวานใจนายโหด เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 16:32:47

ความคิดเห็นที่ 35 เรียกว่าเป็น"ประเพณ๊" ในการส่งต้นฉบับดีกว่าค่ะ เป็นการถนอมและรักษาน้ำใจของแต่ละฝ่ายซึ่งกันและกันค่ะ ไม่อยากให้เรียกว่า "กฏ"  เพราะมีกฏเดี๋ยวมี แหกกฏ... "ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม" ดังนั้นผลงานของเราที่ส่งไปก็จะได้เป็นผลงานที่ดีไงคะ นักอ่านซื้อเก็บไว้จนกระดาษเหลืองภูมิใจมากกว่าซื้อมาแล้วบอกว่า "เสียดาย...จัง" ถ้าเป็นนักเขียนแล้ว การสร้างสรรค์ผลงานชิ้นต่อๆ ไปคงมีมาเรื่อยๆ ค่ะ อย่าให้ต้องเขียนด้วยเลือดและน้ำตาเลยค่ะ (เวลาที่บก. ขีดเส้นตายส่งต้นฉบับ)ที่แน่ๆ รู้จักอยู่หนึ่งท่านค่ะนับถือเป็นพี่สาวจริงๆค่ะ   จินตนาการไม่สามารถบังคับได้นะคะ เขียนไปเรื่อยๆดีกว่าค่ะ ถ้าต้องตาบก.ท่านใดก็ดีใจด้วยนะคะ  อดทนเพื่อให้ผลงานออกมาสู่สายตาผู้อ่านให้บอกต่อในทางที่ดีจะมีกำลังใจมากกว่าค่ะ บทความของพี่ไอซ์ ถือว่ามาจากประสบการณ์ตรงเลยนะคะ เชื่อค่ะว่าบอกอทำงานหนักกันจริงๆ นับถือๆ จากคุณ : ColdOut เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 16:49:29

ความคิดเห็นที่ 36 ดิฉันเป็นนักเขียนโนเนมอีกคนหนึ่งที่มีผลงานมาหลายเรื่องแล้ว แต่ตอนนี้กำลังเก็บเงินเพื่อตั้งสำนักพิมพ์ของตัวเองอยู่ จะเขียนเอง พิมพ์เอง และฝากขาย กำไรหรือไม่กำไรไม่เกี่ยวเพราะงานเขียนในแบบของดิฉัน ไม่ใช่งานที่จะทำให้คนเขียนร่ำรวยเป็นเศรษฐีขึ้นได้อยู่แล้ว ต้องยกมาทั้งหมด ไม่งั้นเดี๋ยวจะโดนว่า เอามาแต่แง่มุมเดียว จะเห็นได้ว่า .. ถ้าอยากให้ผลงานตัวเองได้รับการพิจารณาเร็ว ตีพิมพ์เร็ว ... ก็ต้องทำอย่างนี้แหละ ... ตั้งสำนักพิมพ์มันเองเลย ขายได้ หรือ ขายไม่ได้ ก็ชั่งมัน ได้เงิน(กำไร) หรือ เสียเงิน (ขาดทุน) ก็ไม่สำคัญ อยากมีหนังสือของตัวเองวางบนแผง ... ก็ต้องทำอย่างนี้ เป็นนักเขียน เป็นบรรณาธิการ เป็นคนติดต่องาน เป็นฝ่ายบัญชี ฯลฯ คนเดียว ต้องเป็นมันให้หมดทุกอย่าง ถึงจะเร็วได้ดั่งใจ และ คนเดียว ต้องออกเงิน(ตัวเอง) ออกแรง(ตัวเอง) ทำเองทุกอย่าง ... ถึงจะได้เร็วดั่งใจ แต่ถ้า .. ไม่มีตังค์หละ ??? มีบางครั้งที่มีเพื่อนอยู่ในบางสำนักพิมพ์แล้วเพื่อนช่วยชงเรื่องให้บก บห ก็ปรากฎว่าการพิจารณาจะตีพิมพ์หรือไม่นั้น ใช้เวลาเพียง หก วัน พูดสั้นๆ ง่ายๆคือ ลัดคิว แซงคิวคนอื่นแมร่มไปเลย หาเส้นสาย หาทางแซงคิวชาวบ้าน .. เพื่อให้เรื่องตัวเองได้รับการพิจารณาก่อน ตีพิมพ์ก่อน อ้าว ... แล้วคนอื่นๆที่รอคิวอยู่หละ ชั่งมัน อยากโง่ อยากไม่มีเส้นเองนี่หว่า ก็ต้องรอคิวต่อไปดิ แทนที่จะได้คิวพิจารณา .. รอแค่เดือนเดียว ก็ต้องรอสามเดือน หกเดือนไป ... ก็แค่นั้นเอง บทเรียนข้อนี้ สอนให้รู้ว่า การจะเปลี่ยนตัวเอง จากนักเขียนโนเนม เป็นนักเขียนตัวจริง การจะให้ผลงานตัวเอง ได้รับการตีพิมพ์รวดเร็วขึ้น นอกจากจะแต่งเรื่องเก่งแล้ว ต้องหน้าด้าน ใจดำ ย่ำหัวคนอื่น แซงคิวชาวบ้าน ทำไม่ได้ .. หน้าบางเกินไป?, ใจดีเกินไป??, รู้จักมารยาทการเข้าคิว??? ก็เป็นนักเขียนต๊อกต๋อยต่อไปตามเดิมนั่นแหละ .. ดีแล้ว แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 52 17:03:26 จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 17:00:23

ความคิดเห็นที่ 37 >> มาปรามคุณเหมียวหน่อย เดี๋ยวจขกท.จะน้อยใจ เลิกเขียนนิยายไปเลย คุณ crypt คร้าบ ถ้าอุปสรรค เล็กๆ แค่นี้ ... ทำให้ใครน้อยใจ จนเลิกเขียนนิยาย ผมว่า เมืองไทยเราคงไม่มีนักเขียนหลงเหลือแล้วหละครับ เพราะมันเป็นแค่คำวิจารณ์สั้นๆ จากนักอ่านคนเดียว เ้ท่านั้นนะครับ ไม่ใช่คำวิจารณ์จากนักวิจารณ์มืออาชีพ และไม่ใช่คำวิจารณ์จาก บก.มืออาชีพ (ที่โหดกว่านี้ ) ------------------------------------- และที่สำคัญ คุณ crypt อย่ามาเบี่ยงประเด็น มาประกาศแสดงตัวอย่างนี้ ... แสดงว่า พร้อมแล้ว .. ใช่ไหม ไม่กลัวว่าจะมีงานเข้าแล้วใช่ไหม??? ถ้าอย่างนั้น .. ได้เลย ... นิยายที่แต่งค้างไว้ .. และสัีญญาว่าจะมาลงต่อ คนอ่านรออยู่เฟร้ย!!! เอา นิ ยาย ตอน ต่อไป ลงมา เสียดีๆ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 17:09:28

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าฉันเป็นนักเขียน ฉันจะอดทนนนนนนนนน คนที่ไม่มีความอดทน คราวหน้าคงมีคำว่าไม่แก้ ดีแล้ว พิมพ์ไปเลย เสียเวลาแก้ทำไม เพราะขนาดรอการพิจารณาสามเดือนยังรอไม่ได้ แล้วเวลารอตีพิมพ์ จะรอได้ไหมนั้น ถ้าฉันเป็นนักเขียน ฉันจะอดทนนนนนนนนน จากคุณ : potja เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 17:24:38

ความคิดเห็นที่ 39 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 52 19:18:19 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 18:43:31

ความคิดเห็นที่ 40 สนพ. เขาก็ไม่มีสิทธิมากักงานเรา  เขาอยากเอาหรือไม่เอา ก้เป็นเรื่องของเขา สิทธิของนักเขียนคือส่ง   แล้วหากอยากส่งหลายที่ก็แฟร์พอที่จะบอกว่า ....เราไม่ได้ส่งคุณที่เดียวนะ  ถ้าคุณจะเอา ก็ต้องแจ้งเราเพื่อบอกยกเลิกที่อื่น ที่กำลังพิจารณาเราด้วย อันนั้นคือมารยาทที่จะต้องตามมา   ไอ้ที่บอกว่า จำกัดสิทธิส่งที่เดียว  เพระาเขากลัวว่า นักเขียนไม่ยอมแจ้งยกเลิกที่อื่นว่าได้ส่งให้ที่อื่นพิจารณาพร้อมกัน และที่สำคัญ เขาก็กลัว สนพ. อื่น  ที่รู้ว่า มีที่อื่นรับพิมพ์ไปแล้ว ก็ยังดื้อที่จะพิมพ์ตัดหน้าออกขาย เฮ้อ... จากคุณ : ลิลิตฯ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 19:09:27

ความคิดเห็นที่ 41 น้องฝนเต็มๆครับ เอานิยายที่โดนตีครับ มาโพสท์ทีละตอนๆ ในพันทิปก็ได้นี่นา จะได้เห็นชัดๆว่า ... เนื้อเรื่องมัน "น่าเบื่อ" ตรงไหน และประกาศว่า .. ช่วยพิจารณาด้วย เพราะส่งแล้ว โดนตีคืน เว็บบอร์ดนิยาย ไม่ว่าพันทิป หรือ dek-d .. เป็นกอง บก. ที่ดี(เกือบจะ)ที่สุด ประกาศออกไปเช่นนั้น .. รับรองว่้า ได้ feetback กลับมาเกินคาด จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 21:04:32

ความคิดเห็นที่ 42 ... (เข้ามาแอบตกใจที่เห็นว่าเดี๋ยวนี้คำว่า "มารยาท" ไม่เพียงพอที่จะใช้เป็นเหตุผลแล้ว -"-) จากคุณ : ยอดกมล เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 22:09:51

ความคิดเห็นที่ 43 คุณเหมียวอย่าทวง ความจริงผมก็แวะมาห้องสมุด ห้องถนนนักเขียนบ่อยๆนะ แต่ไม่กล้าแสดงตัว ละอายใจ ต่อนิยายไม่จบ จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 22:28:44

ความคิดเห็นที่ 44 สมัยนี้ การแย่งผลงานเขียนเป็นเรื่องที่ทำกันมาก เมื่อมีใครสักคน "เขียนงานรู้เรื่อง" ออกมา   บก.  ต่างก็อยากพิมพ์งานนั้นออกขาย   งานในเนตหลายชิ้นต้องบอกว่า เรื่องสนุกกว่าในนิตยสารที่ดังๆ หรือตามพ๊อคเกตบุ๊ค ที่เขาฮือฮาๆ   แต่...ชิ้นงานที่ลงในเนต ชอบบ่นกันนัก ว่าทำไมเดี๊ยนลงมาตั้งนาน ไม่มีใครมาติดต่อไปพิมพ์   ต้องถามคำแรกก่อนว่า เขียนกันจบหรือยัง   ถามคำที่สองต่อมาว่า หยิบมาอ่านทวนใหม่ตั้งแต่ต้นยันจบหรือยัง ถามที่สามว่า  ยอมที่จะปรับแต่งให้มันอ่านรู้เรื่องมากขึ้นกว่าเดิมหรือยัง   สามยัง..ถ้ามีแต่ "ยัง"  เป็นคำตอบ ........มันก็ยังอ่ะ......ยังอ่ะกิฟต์    ยังไม่น่าได้ตีพิมพ์ จากคุณ : ลิลิตฯ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 05:20:23

ความคิดเห็นที่ 45 เห็นใจเจ้าของกระทู้ครับ รองานอยู่รึเปล่าครับ ^^ ขอนอกประเด็นนิดนึงนะครับ... ไม่ตอบคำถามของ จขกท. ละ เพราะไม่มีความคิดเห็นเรื่องการส่งไปหลายๆในคราวเดียวครับ แต่จะคุยว่า... เดี๋ยวนี้เขาก็พิจารณาไวขึ้นนะครับ บางที่ก็เดือนเดียวเอง รู้ผลแล้ว แต่ถ้าเป็นช่วงงานหนังสือนี่ก็อาจจะนานนิดนึง เพราะทาง สนพ. คงต้องเตรียมงานน่ะครับ ถ้ายังไงก็คิดซะว่า เขาแบกรับความเสี่ยง ทางด้านการเงินไว้ละกันครับ คือ ยังไงก็เสี่ยงกว่าเราแหละนะ เพราะถ้าขายไม่ออก ล็อตนึงก็ไม่น้อยเลยครับ ^^ ถ้าจะเซฟตัวเรามากที่สุด เวลาส่งก็ถามไปด้วยดีกว่าครับ ว่าส่งแล้วรออีกกี่เดือน แต่ละที่ไม่เหมือนกัน พอครบกำหนดเวลา แล้วยังไม่ได้คำตอบ (ส่วนมากก็ไม่ค่อยมีนะ) อยากถอนก็ถอนเลยครับ ถือว่าตามตกลงแล้ว หรือถ้าไม่อยากถอน กลัวเสียโอกาส ก็ปล่อยไว้อย่างนั้น ***เล่าให้ฟัง*** แต่บางที่...  จะออกแนว ไม่ติดต่อกับเรามากกว่าครับ ผมเคยส่งไป แล้ว สนพ. ไม่ติดต่อมาเลยครับ ฮ่าๆ ไม่บอกเลยว่า ได้รับต้นฉบับแล้ว เราก็เมลไปถาม ได้รับหรือยัง เขาก็บอกว่า ยังไม่ได้รับ (โอเค เมลอาจตกหล่น แม้ผมจะ cc ถึงตัวเองได้ก็ตาม) เราก็ส่งไปให้ใหม่ เขาก็ยังไม่ตอบกลับมาอีก ผมก็เว้นจังหวะไปอีกอาทิตย์นึง ... ส่งเมลไปใหม่ ทีนี้เขาตอบกลับมาแล้วครับ แต่ไม่ได้บอกว่า เราได้รับเรื่องของคุณแล้ว กรุณารอกี่เดือนๆ กลับพูดเหมือนรำคาญว่า ...สนพ. นี้เป็นสนพ.เล็กๆ มีคนส่งงานเข้ามาเยอะมาก... คือ ผมผิดตรงไหนเหรอครับ?   ผมอยากรู้ ผมผิดตรงหน้ายยยย!!  ฮ่าๆ เราเมลไปสี่ครั้ง ครั้งแรกไม่ตอบกลับ ครั้งสองบอกว่าไม่ได้รับงาน ให้ส่งมาใหม่ ครั้งที่สามส่งไป ไม่ตอบกลับ (เราก็กลัวตกหล่นอีกสิ) ครั้งที่สี่ส่งไป รำคาญเราซะแล้ว... อ้าว ผิดที่ผมเลย ^^ แล้วมีคำตอบในอีกเมลอีกสารพัดยืดยาวกว่านี้ "โดยที่ไม่มีการบอกเลยซักว่า ทาง สนพ.จะรับงานผมไปพิจารณา" แต่ไม่เป็นไร ผมไม่เล่าครับ เพราะผมก็ลืมๆไปแล้ว แต่สุดท้าย ผมก็เลยเมลไปอีกเป็นฉบับสุดท้ายว่า คงไม่สามารถร่วมงานด้วยได้ ... แล้วก็ลาจากกันด้วยดี สรุปว่า เดือนนั้นผมไม่ได้อะไรเลยครับ นอกจากประสบการณ์ว่า เฮ้ย มีคนแบบนี้ด้วยเหรอ (ว้า) ... ฮ่าๆ แล้วผมจะบอกอะไรเนี่ยะ .... ผมจะบอกว่า บางทีมันก็ไม่ค่อยมีอะไรยุติธรรมหรอกครับ เรามองว่า สนพ. เอาแต่ตัวเอง สนพ. ก็มองว่า เราไม่ได้ลงทุนอะไรด้วยนี่นา ถ้าเขียนไป ส่งไปเรื่อยๆ เราก็เข้าใจระบบ และหาวิธี "ครึ่งทาง" ระหว่างเรากับ สนพ. ไ้ด้เองแหละครับ และถ้าที่ไหนไม่ดี เราก็เลือกที่จะไม่ส่งไปอีก ก็พอ... ปล่อยความคิดรกๆทิ้งไป แล้วทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ ซื่อสัตย์กับตัวเอง + ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน เดี๋ยวอะไรๆมันก็ดีขึ้นเองแหละครับ ^^ ปล. เออ... ช่วงสามเดือนที่ส่งงานรอพิจารณา บางทีผมก็เขียนงานไม่ออกเหมือนกันนะครับ พอ่านบางความเห็นแล้วแบบ... อื้มมมมม  เรานี่มันดคตรแย่เลยแฮะ ฮ่าๆ ๆ .. ปล. 2 ความคิดเห็นนี้ ถ้าจะอ้างอิงถึง กรุณาพูดกับผมด้วยความสุภาพหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมตบะแตก ^^ ปล. 3 ท่าน สนพ.ครับ ถ้าหากว่า พิจารณางานขั้นต้นผ่านแล้ว ช่วยตอบกลับมาเลยว่า งานผ่านหรือไม่ผ่านก็ดีนะครับ ไม่ต้องรอให้ครบกำหนดเวลาเป๊ะๆก็ได้เน่อ... (แต่หลายที่ก็ทำแบบนี้อยู่แล้ว ชอบมาก ปลื้ม .... แต่บางที่ก็ไม่ทำนี่นา ผมพูดถึงที่ไม่ทำน่ะครับ) ขอร้องจริงๆล่ะ ไม่งั้นกำหนดชะตาชีวิตตัวเองไม่ถูก ฮ่าๆ แค่ขั้นต้นเองครับ ว่าผ่านหรือเปล่า เพราะถ้าไม่ผ่านก็น่าจะตอบได้เลย ไม่มีอะไรต้องเจาะลึกเลยนี่นา  ==' ถ้าจะบอกว่า คอมเม้นท์อยู่ แหะๆ... ขอโทษที่พูดตามตรงนะครับ บางคอมเม้นท์ครอบจักรวาลมาก ใช้ไม่ได้เลยอะครับ โทษที พูดตรงแต่ไม่กล้าเอ่ยชื่อ สนพ. กลัวโดนฟ้อง เหอ เหอ (ใครจะหาว่าเลื่อนลอยก็ได้ ไม่เป็นไร ^^) ปล. 4 ... ในปล. 3 ผมพูดกับ สนพ. กลางที่โล่งแจ้งครับ ขอเฉยๆ ถ้าไม่ให้ก็ไม่ให้ครับ ไม่ต้องมาบอกหรอกนะว่าทำไม เหนื่อยอะ ... ปล. 5 ... โอ้แม่เจ้า ผมมี ปล. ถึง  5 ปล. แน่ะ เอิ๊กๆๆ โชคดีคร้าบบบ......บ ---------------------- แก้ไขเนื้อความกับเพิ่มคำวิงวอน แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 52 05:37:36 จากคุณ : PSlovebird เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 05:25:01

ความคิดเห็นที่ 46 เอ่อ... ยังไงก็เข้ามาขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ ที่กล้าออกมาตั้งกระทู้ถาม เปิดโลก ให้คนอยากเขียนอย่างเราได้มากเหมือนกัน  บางทีก็สงสัยเหมือนกันว่าถ้าใช้เวลา พิจารณาที่ละ 3 เดือน ส่งไปทีละที่ซัก 4 ที่ก็ใช้เวลาปีนึงแล้วสิ กลัวคนเขียนจะ ห่อเหี่ยวใจแฟ่บไปซะก่อนจริงๆ ^^" จากคุณ : Draconia เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 09:02:57

ความคิดเห็นที่ 47 โอ้ว มีแต่คนคุ้นหน้าคุ้นตาในถนนฯมาไขความข้องใจแฮะกระทู้นี้ ตัวเองไม่เคยส่งงานที่ไหนนอกจากวารสารวิจัย เค้ามีกฏตายตัวมากว่าห้ามส่งที่อื่นระหว่างรอ และบางทีก็เอาไปกั๊กไว้จนเกิดความเสียหายเพราะนักวิจัยคู่แข่งชิงลงวารสารอื่นตัดหน้า แล้วคุณค่างานของเราก็จะด๋อยและตายจากไปโดยปริยาย นี่ของเราแค่รีวิวก็ปาไปเกือบปี เกือบกระอักตาย แต่ถึงอย่างนี้ ส่วนตัวแล้วไม่ชอบการหว่านแห (ต่อให้มีออฟชั่นให้ทำได้) และเห็นด้วยกับความเห็นบนๆที่อธิบายกระบวนการไว้อย่างชัดเจนแล้ว ยังไงนักเขียนทุกท่านใจเย็นๆรอกันนะคะ คนอ่านเอาใจช่วยค่ะ อยากให้ได้พิมพ์ออกมาให้อ่านเยอะๆ สู้ๆ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 10:16:14

ความคิดเห็นที่ 48   เข้ามาเล่าประสบการณ์ค่า.. ส่งนิยายที่ใช้เวลาเขียนกว่า ๗ เดือนไปส.น.พ.แห่งหนึ่ง ผ่านไปสี่เดือนไม่รู้ผลเสียที คนตอบเมล์บอกแต่ว่า "..ส่งเรื่องให้บ.ก.แล้ว ต้องรอบ.ก..." แต่ก็ไม่สามารถยิงเมล์ถึงบ.ก.โดยตรงได้..คงอย่างที่มีคนข้างบนว่าไว้ คือ "ไม่มีเส้น" (เพราะคนรู้จักที่มีผลงานที่นี่อยู่แล้ว ส่งปุ๊บรู้ผลปั๊บ..) สุดท้ายจึงขอถอนเรื่อง ผ่านไปอีกสี่เดือน มีเมล์แจ้งผลว่ายังไม่ผ่าน.. เราจึงแย้งว่า อ้าว..ถอนไปตั้งสี่เดือนแหล่ว.. เค้าก็ขอโทษมา บอกว่านี่เป็นทีมบ.ก.ใหม่ ที่เข้ามาแทนทีมเก่าที่ลาออกยกแก๊ง..เลยไม่รู้ว่าถอนเรื่องไปแล้ว นี่แหล่ะค่ะ..แปดเดือนที่ต้องรอ (หากว่าไม่ถอน) และสี่เดือนที่คนอื่นต้องเสียโอกาส เพราะการทำงานที่ไม่เป็น "มืออาชีพ" ของบ.ก. ลองนึกนะคะ..ที่นี่เป็นส.น.พ.ที่ค่อนข้างใหญ่แล้วนะ ยังจัดระบบแย่อย่างนี้..ก็อดนึกไม่ได้ว่าไอ้ที่รอน๊านนานเนี่ย..เป็นเพราะบ.ก.ทุ่มเท หรือว่าระบบมันไม่เป็นระบบ.. จากคุณ : คุณนายฯ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 16:02:17 A:58.9.149.92 X:

ความคิดเห็นที่ 50 ^ ได้ครับ คนละเรื่องก็ส่งต่างสนพ. ได้ แต่จะมีบางที่พอผ่านแล้ว เขาจะให้เราส่งเรื่องหลังจากนั้นให้ตลอด ที่จริงไม่เคยเจอระบบนั้น แต่ได้ยินมาครับ เวลาพิจารณาผลเดี๋ยวนี้ผมว่าไม่นานนะครับ ประมาณ 1-2 เดือนครึ่งก็ทราบแล้ว แต่มีเหมือนกัน บางแห่งที่ทิ้งไปราวปีหนึ่ง เขาไม่ติดต่อมาก็เลยเมล์ถามไป ได้คำตอบว่าสนใจอยู่แต่อาจไม่ใช่แนวสนพ. จึงอนุญาตให้ไปส่งสนพ. อื่นได้ อยากให้มองในมุมสนพ. บ้างเช่นกันครับ จะรู้ว่าเรื่องดีไม่ดีก็ต้องอ่าน และไม่ใช่แค่อ่านผ่านๆ บางสนพ. ให้คำแนะนำในการแก้ไขมาละเอียดมาก ได้เห็นมุมมองในทางธุรกิจ ซึ่งอาจไม่ได้รับจากคอมเมนต์ในบอร์ด และเราจะได้เห็นจุดด้อยในตัวงานชัดขึ้นเพื่อปรับปรุงด้วย ระหว่างที่รอ เราก็เขียนเรื่องต่อไป หรือเขียนภาคต่อไปก่อนได้ครับ (เคยเขียนภาคต่อเหมือนกัน ภาคแรกยังไม่ผ่านก็ต้องมานั่งแก้เป็นลูกโซ่ แต่ก็ถือเป็นการฝึกฝีมือตัวเอง) ในการเริ่มต้น คิดว่าต้องรอและใจเย็นครับ หากเขียนเพราะอยากเขียน อยากสร้างผลงานที่ทั้งผู้อ่านกับตนเองพอใจ (และไม่เสียใจทีหลัง) เรื่องการได้เงินเร็วๆ หรือการตีพิมพ์เร็วๆ ก็ไม่น่าจะเป็นเป้าหมายสำคัญขนาดนั้นนะครับ จากคุณ : Anithin (Anithin) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 19:51:42

ความคิดเห็นที่ 51 ตอบ คห.48 การถอนเรื่อง .. คุณควรส่ง จม. ลงทะเบียน ระบุความประสงค์ที่ชัดเจน ไปยังกอง บก. เพราะเมื่อส่งเรื่องไปที่ใหม่ แล้วที่ใหม่รับ จะได้ไม่มีปัญหากับที่เก่า (ซึ่งอาจพิจารณารับ และตีพิมพ์เรื่อง) ว่า "ไม่ได้รับการแจ้งยกเลิก" จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 20:17:58

ความคิดเห็นที่ 52 สำนักพิมพ์ลงทุนพิมพ์และทำการตลาด นักเขียนเหน็ดเหนื่อยกับการเขียน สิ้นเปลืองเวลาและความคิดมากมาย คนหนึ่งออกเงินกับการตลาด คนหนึ่งออกแรงกับความคิด คนหนึ่งต้องการงานที่ขายได้ คนหนึ่งต้องการงานได้รับการตีพิมพ์ คนหนึ่งไม่ต้องการความเสี่ยงกับการเขียนไม่จบ คนหนึ่งต้องการคำตอบไวๆ ว่าจะเอาหรือไม่เอา ถ้าเอาจะได้เขียนให้จบ สรุปก็คือ ใจเขา ใจเรา งานเรา แต่เงินเขา เราเหนื่อย เขาเสี่ยง อะไรที่เสี่ยง ต้องคิดให้ดี คิดให้นาน เพราะพิมพ์ไปแล้ว เอาเงินและเวลาคืนไม่ได้ จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 20:18:29

ความคิดเห็นที่ 53 เคยเจอบางที่ แบบว่าตอนแรกถามเขาไปแล้วว่า รับพิจารณางานแนวนี้ไหม  เขาบอกว่ารับ  แต่พอส่งไปรอประมาณสองเดือนกว่า เขาตอบกลับมาว่าเรื่อง ซึ้ง พล็อตดี ภาษาใช้ได้ แต่สนพ.ยังไม่มีนโยบายรับงานแนวนี้ อ้าววว กรรมมมม แล้วทำไมตอนแรกบอกว่า รับพิจารณาแนวนี้ด้วย เสียเวลาเราจริงๆ เลย จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 20:58:31

ความคิดเห็นที่ 54 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 52 19:18:57 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 23:39:38

ความคิดเห็นที่ 55 เป็นกระทู้ที่ดี  และดีใจที่หลายๆ ท่านมาร่วมกันคุย  ได้เห็นหลายๆ มุม เรื่อง มารยาท หรือ ธรรมเนียม น่าจะต้องมีทั้งนักเขียน ทั้ง สนพ.ค่ะ - เราเคยส่งเรื่องให้ สนพ.เกือบ ๒๐ แห่ง ที่อเมริกา (คือแม้ว่า ส่วนมาก ระบบที่อเมริกาต้องบางเอเจนซี่ แต่ สนพ.ที่เปิดให้ส่งได้โดยตรงก็มีค่ะ) ส่งปุ๊บ  ใน ๓ อาทิตย์  ทุกแห่งตอบกลับมา ว่าได้รับเรื่องแล้ว บางแห่งก็บอก ไม่ตรงแนว และภายใน ๖ เดือน ทุกแห่ง - -เน้นว่า ทุกแห่ง ตอบกลับมาหมดไม่ว่า จะเป็น สนพ.ช้าง หรือ มด คือ รู้ผล ว่ารับหรือไม่รับ บางแห่งใจดี  เขียนให้คำแนะนำมาด้วย คือ เป็นมารยาท ที่สนพ.จะติดต่อกับนักเขียน และสนพ.มีมารยาทในเรื่องเวลา ไม่ดอง - ที่เมืองไทย  เมื่อก่อนเข้าใจค่ะ  ว่าการติดต่อลำบาก แต่เดี๋ยวนี้มีอีเมล์ มีแฟกซ์ มีโทรศัพท์ ฯลฯ ได้รับเรื่องแล้ว สนพ.น่าจะตอบกลับมาว่า "ได้รับแล้ว" และควรให้คำตอบว่า "ผ่าน/ไม่่ผ่าน" ได้ ภายในระยะเวลา (เท่าไรดี)๓ - ๖ เดือน, ๑๒ เดือน สนพ.บอกกติกาของตนเองให้ชัดๆ ไปเลยค่ะ - เราส่งทีละแห่ง  ไม่เคยหว่าน เจอทั้งที่ได้ตอบรับและพิมพ์เสร็จภายใน ๖ อาทิตย์ และที่ใช้เวลาเป็นปีๆ  มีที่หนึ่งจะครบปีแล้ว สนพ.ยังเงียบอยู่เลยค่ะ เรื่องบางเรื่อง  บทกวีบางบท  มันมีเรื่องเวลาและความสดเข้ามาเีกี่ยวข้องด้วย เช่น ถ้าเรื่อง ฟองสบู่แตก (ตัวอย่างโบราณมาก ขออภัย) มาเขียนตอนนี้ มันช้าไปแล้วค่ะ - ตอนนี้เราก็มีข้อปฏิบัติง่ายๆ ของตัวเอง (กับบาง สนพ.) ประมาณว่า ส่งไปแล้ว ๓ เดือน จะเขียนไปถาม สนพ.ว่า "เป็นอย่างไรบ้างคะ" ถ้า ๖ เดือนแล้วยังไม่มีเสียงตอบกลับมา  เราเขียนไป "ขอเรื่องคืนค่ะ" ไม่ได้โกรธ เคือง หรืออย่างไร ถ้ามีเรื่องหน้า ก็อาจจส่งให้ สนพ.เดิมอีก (ถ้าเหมาะสม) และเราก็จะทำแนวเดิมอีก เราว่า เป็นการเรียนรู้กันไปค่ะ  อีกหน่อย สนพ.เขาเห็นนามปากกาเรา เขาก็จะรู้ว่า ของคนนี้ ๖ เดือนเขาจะขอเรื่องคืนนะ - - ถ้าจะอ่านก็อ่าน  ถ้าไม่อ่านก็คืนไป และ เมื่อผ่านไป ๒ - ๓ เล่ม เราก็จะเรียนรู้ด้วยว่า เรื่องเราเหมาะ และสม ที่จะส่งให้ที่นี่มั้ย โดยทั่วไป เรานับถือ สนพ. และนักเขียน (ส่วนมาก)นะคะ  ว่า เข้ามาทำตรงนี้เพราะใจรัก เรื่องที่จะมาหวังรวยกับตรงนี้ น้อยมาก และต้องยากลำบากหน่อยในระยะต้น ทางแก้ตรงนี้ทางหนึ่ง เราก็คิดว่า  อีกหน่อย  อาจจะมีคนอ่านเร็ว  มีความรู้ มีฝีมือ ไม่มีอคติ มีเวลา และใจที่จะเป็น "สถานีกลาง" ระหว่างนักเขียน กับ สนพ. (คล้ายๆ เอเจนซี่ไหม) รับทำตรงนี้ และได้ค่าตอบแทนพอสมควร แบบทำเป็นงานอาชีพได้เลย เชื่อว่ามีคนที่อ่านเก่ง อ่านเร็ว สนุกกับการอ่าน มีความรู้พอ อ่านแล้วคิดว่า เรื่องนี้ ดี/ไม่ดี ตรงไหน น่าจะปรับอย่างไร หรือส่งไปให้ สนพ.ไหน  ถ้ามีคนลองทำตรงนี้บ้าง รวมทั้งเป็นคนช่วยติดต่อ สนพ.และเป็นธุระให้ตรงนี้ - - อาจจะเป็นทางหนึ่งที่ช่วยได้ หรือ กับสนพ.ที่ต้นฉบับมากโข  น่าจะลองหาคนมาช่วยอ่าน (น่าจะมีหลายคนที่คุณสมบัติถึง และอยากทำงานนี้นะคะ)แล้วแยกเป็น ๓ ตะกร้าให้ ๑.ไม่ผ่าน(จะได้ส่งคืนนักเขียน) ๒.จะพิจารณา (รอคิวตามลำดับ ที่ บ.ก.จะได้อ่าน) ๓.น่าพิมพ์ (เพื่อบ.ก.จะได้อ่านเลย จะได้มีหนังสือดีออกมาเร็วๆ) คือ ทำอย่างงานประกวดหนังสือ  ที่มีกรรมการอ่านรอบแรกเพื่อคัดกรองก่อน แล้วเหลือไม่กี่เล่ม ที่จะให้ (บ.ก.)คนที่เป็นผู้ตัดสินใจขั้นสุดท้ายอ่าน อีกทาง เราก็เห็นหลายคนเอาเรื่องมาลงออนไลน์  เพื่อรับฟังความคิดเห็นของคนอ่านคนอื่นๆ ก็ช่วยให้ได้เสียงสะท้อนกลับมาได้บ้างค่ะ แต่ก็มีข้อเสียตรงที่ ไม่ได้อ่านตลอดทั้งเรื่อง ต้องรอ บางที ความรู้สึกก็ขาดตอน หรือ ลืมตรงนั้น ตรงนี้ไป อีกอย่าง เราคิดว่า สายส่งในเมืองไทย เป็นเสือโต๊ะไปหน่อย คิด ๔๐% มากไปมั้งคะ น่าจะมีการคุยกันถึงเรื่องนี้อย่างจริงจังซะที  อาจจะมีทางอื่นๆ ก็ได้ที่หนังสือจะไปถึงมือผู้อ่านน่ะค่ะ คชจ.ตรงนี้ เป็นส่วนหนึ่ง (หรือเปล่า) ที่ทำให้ราคาปก ไม่ถูก จากคุณ : ต้นจั่น เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 13:51:00

ความคิดเห็นที่ 56   ตอบคุณแมวเหมียวพุงโย้ #51 (จากค.ห. 48) เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเจอที่ไหนรับจดหมายโต้ตอบทางไปรษณีย์เลยค่ะ เกือบทุกที่จะให้ติดต่อทางอีเมล์ (นอกจากส.น.พ.ยักษ์อย่าง อัมรินทร์ นานมี หรือ ที่ที่มีบรรณาธิการรุ่นใหญ่ไม่ค่อยถนัดคอมฯ) ตัวเราเองชอบส่งต้นฉบับทางไปรษณีมาก เพราะชอบจัดวางรูปเล่ม เลือกสีปก ไปจนถึงวาดภาพเสก็ตประกอบเนื้อเรื่องไปให้ด้วย สะดวกบ.ก.ที่จะพกพาไปไหนก็ได้ ซึ่งถ้าหากสอดซองเปล่าติดแสตมป์ ทางส.น.พ.จะส่งกลับให้เราถ้าหากว่าไม่ผ่าน แต่แทบทุกที่จะให้ -ส่งต้นฉบับทางอีเมล์ -สอบถาม status ทางอีเมล์ -แจ้งผลทางอีเมล์ แล้วจู่ๆจะเขียนยกเลิกทางไปรษณีก็แปลกๆน่ะค่ะ มันไม่เป็นฟอร์มเดียวกัน และโดยมากเราไม่รู้จักชื่อบ.ก.ที่อ่านด้วย แจ้งยกเลิกทางอีเมล์น่าจะดีที่สุด เพราะเขียนทับไปบนเมล์เดิม ซึ่งคนเปิดจะตรวจได้ว่าเราส่งต้นฉบับไปเมื่อไหร่ ชื่อหัวข้ออะไร แล้วเค้าก็แค่ตามไปลบจากไฟล์ที่โหลดเก็บไว้ (มีส.น.พ.หนึ่งใจดีมาก บอกว่าบ.ก.สนใจเรื่องของคุณและปริ๊นออกมาเย็บเล่มไว้ ถ้าต้องการจะส่งไปให้..) ส.น.พ.ที่มีมารยาทจะตอบรับว่า "รับทราบเรื่องระงับแล้ว.." แล้วเราก็เก็บเมล์ไว้เป็นหลักฐาน แค่นี้น่าจะง่ายกว่า ง่ายแบบนี้หากมีข้อผิดพลาดได้อีก ส่งเรื่องระงับไปทางไหนก็พลาดได้ทั้งน๊านนนน.. เดี๋ยวมาเล่าประสบการณ์ต่อ ว่าหลังจากมีหนังสือตีพิมพ์แล้ว..สถานการณ์เปลี่ยนแค่ไหน จากคุณ : คุณนายฯ เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 15:27:18 A:61.90.70.247 X:

ความคิดเห็นที่ 57 ผมเจ้าของกระทู้เองนะครับ แหะๆ หายไปหลายวันกลับมาอีกทีคอมเมนท์เพียบเลย ^_^ ขอขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาให้ความกระจ่างครับ ผมยอมรับครับว่าอาจจะเป็นคนใจร้อนไปหน่อย และส่วนหนึ่งก็มาจากความที่เป็นมือใหม่ด้วย แต่ผมไม่ได้คิดที่จะหว่านผลงานหรอกครับ ผมรู้ดีว่าเรื่องที่ผมเขียนเป็นแนวไหน และเหมาะกับสำนักพิมพ์แบบไหน(ซึ่งมีไม่กี่สำนักพิมพ์หรอกครับ) แต่ปัญหาที่ผมพบอยู่ตอนนี้ก็คือ สำนักพิมพ์ขาดการติดต่อ ทั้งๆที่ผ่านไป 3 เดือนแล้ว ผมรอจนเลยเดือนที่ 3 ไป 2 อาทิตย์ เลยตัดสินใจโทรไปหาก็ได้รับคำตอบว่ายังไม่ได้อ่าน (อ้าว...) และให้ติดต่อกลับไปใหม่อาทิตย์หน้า มันกลายเป็นวะอย่างงี้ ผมเองก้เข้าใจนะครับว่าคงมีคนส่งเรื่องเข้าไปเยอะ แต่บางทีก็นะ ผมอาจจะยังมือใหม่และไร้ซึ่งความอดทนมากพอที่จะรับมือกับความรู้สึกเช่นนี้ก้ได้ครับ สรุปก็คือ จะพยายามต่อไปครับ ส่งทีละสำนักพิมพ์ เซฟสุด ไม่ต้องกลัว (black list) เป็นคำที่ฟังดูแย่จัง ใครคิดขึ้นมาเนี่ย... จากคุณ : จขกท. (Travel Dev) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 16:54:38

ความคิดเห็นที่ 58 ^ ^ ช่วงกระวนกระวายใจระหว่างรอผลนี่ นักเขียนผ่านมากันแล้วทั้งนั้นค่ะ เชื่อสิ มันต้องเจอ ถึงจะเรียกว่าเดินขึ้นบันไดนักเขียน แต่นักสู้ที่ดีคือไม่ย่อท้อต่อการล้มลุกคลุกคลานค่ะ สู้ๆ **edit อีโมติค่อน ดันลืมเครื่องหมาย // ภาพเลยไม่ขึ้น แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 52 17:48:59 จากคุณ : ฯคีตกาล เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 17:47:05

ความคิดเห็นที่ 59 1.อยากทราบเหตุผลที่ต้องห้ามส่งทีเดียวหลายสำนักพิมพ์ ข้อแรกก็คงเหมือน ๆ หลายท่านที่แสดงความคิดเห็นมาค่ะ เป็นมารยาทของผู้น้ิอยที่ควรกระทำต่อผู้ใหญ่กว่า ซึ่งก็คือสนพ. บางทีบางช่วงงานทางสนพ.ก็ล้นมือ คงต้องอาศัยเวลาในการพิจารณาต้นฉบับแต่ละเรื่องด้วย 2.นักเขียนไม่มีสิทธิ์พิจารณาหรือเลือกสนพ.ที่ให้ข้อเสนอดีกว่าหรือ? นักเขียนมีสิทธิ์แน่ ๆ ค่ะ ก่อนเซ็นสัญญาเราต้องได้อ่านและสอบถามจนรู้แจ้งอยู่แล้ว แต่บางทีภาษากฎหมายก็เข้าใจยากเหลือเกิน คนที่ส่งต้นฉบับไปให้สนพ.พิจารณาก็ต้องรอผล ส่วนนักเขียนที่ทางสนพ.ติดต่อมาว่าต้องการงานของเรา(กรณีนิยายออนไลน์ สนพ.ผ่านไปเจอตามเว็บยอดนิยม) เอาเข้าจริง ก็ต้องใช้เวลาพิจารณาจากเขาอีกเหมือนกันค่ะ ของอิมาอิเจอติดต่อมา แรกก็นึกว่าเขาจะเอาเลยนั่นแหละ แต่พอส่งต้นฉบับให้ ผ่านไปสองเดือนจึงได้ติดต่อมาว่าผ่านหรือไม่ผ่านอีกที เอาใจช่วยค่ะ ระหว่างรอก็แต่งเรื่องใหม่ไป จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 17:53:39

ความคิดเห็นที่ 60 มารยาทต้องมีในทั้ง ๒ ทางค่ะ ควรได้รับการปฏิบัติอย่างพอๆ กัน คือ อย่างตั้งใจที่จะให้เท่าเทียม เราไม่คิดว่า เป็นเรื่องของผู้น้อย กับ ผู้ใหญ่ นะคะ เข้าใจที่ งานสนพ.จะล้นงานในบางช่วง แต่ถ้างานล้นเป็นเดือนๆ อาจจะเป็นดัชนีว่า สนพ.นั้น น่าจะมีทีมงานเพิ่ม (มั้ง) เคยมี บ.ก.คนหนึ่งบ่นให้ฟังว่า งานล้น อ่านต้นฉบับไม่ทัน เราเลยถามว่า ครั้งสุดท้ายที่อ่านต้นฉบับ (ฉบับไหน ของใครก็ได้) คือเมื่อไร คำตอบ คือ เมื่อ ๖ อาทิตย์ที่แล้ว โอ้.... อย่างนี้ต้นฉบับก็ต้องกองสูงขึ้นไปเรื่อยๆ แน่ๆ ยังคิดเลยว่า  น่าจะมีทางออก  ทางแก้ปัญหา ให้เป็นธรรมเนียมกลายๆ หรือเป็นข้อตกลงในการทำงาน (ระหว่าง สนพ.กับ บก.) ไปเลยว่า คนที่จะเป็น บ.ก.หรือรับผิดชอบเรื่องต้นฉบับ ต้องมีเวลาอ่านต้นฉบับอย่างน้อยๆ วันละ ๒ - ๓ ช.ม.ซึ่งเป็น ๑ ใน ๓ ใน ๔ ของเวลาทำงาน) ก็น่าจะช่วยเรื่องตรงนี้ลงได้บ้าง และ บ.ก.ก็ไม่น่าจะมีงานเอกสาร ธุรกิจ ธุรกรรม เฝ้าบู้ธ จัดบู้ธ  ขนของ ฯลฯ ล้านแปด นานๆ ทำทีแบบฉุกเฉิน และช่วยกันได้ แต่ไม่น่าจะเป็นประจำค่ะ ถ้า สนพ.ได้อ่านต้นฉบับวันละ ๒ เรื่อง (สมมุติว่า เรื่องละ ๑๐๐ - ๒๐๐ หน้า) อาทิตย์หนึ่งก็จะอ่านได้ ๑๐ เรื่อง เดือนละ ๔๐ เรื่อง ถ้ามีต้นฉบับกองดองสูง ก็ไม่น่าจะดีต่อทีมงานมั้งคะ แบบว่า โหย...เยอะจัง หมดแรงอ่าน จะทันหรือฯลฯ ป.ล.ตอนเด็กๆ เรื่องคู่กรรมยาวๆ เด็ก ม.ต้น รุ่นเรายังอ่านกันรวดเดียวจบ หรือบางทีต้องอ่านอย่างละเอียดๆ เพื่อเขียนเป็นรายงานส่งครูด้วย หลายคนก็ทำได้ ขนาดเราเป็นแค่คนชอบอ่านหนังสือเฉยๆ ทุกคืนก่อนนอน ยังได้อ่านหนังสือที่อยากอ่าน ๒ ช.ม.แทบทุกคืน ทำอย่างนี้มาเป็นสิบๆ ปีแล้ว และ คนที่ทำงาน สนพ. เป็น บ.ก.น่าจะได้อ่านมากกว่าคนอ่านธรรมดาๆ อย่างเรานะ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 52 20:24:06 จากคุณ : ต้นจั่น เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 20:20:25

ความคิดเห็นที่ 61   ไหนๆ เรื่องมันก็เบาลงไปแล้ว ขออนุญาตพาออกทะเลนะคะ อิอิ ชวนคุย... คห.(39) คุณ rainfull ต่อจากคุณแมวฯ ป่อง คห.41 เมื่อก่อนจะมีหน่วยวิจารณ์ (ที่ไม่แน่ใจว่าเป็นหน่วยปัดกวาดด้วยรึป่าว) แต่พอวิจารณ์ไปแล้วคนเอาเรื่องมาลงหายไปเองโดยอัตโนมัติ แล้วก็หาว่าคนวิจารณ์โหด ใจร้าย ฯลฯ เรื่องนี้ถ้าอยากรู้เพิ่มต้องถาม คนที่เขาวิจารณ์นะ ไอ้มู๋ไม่เกี่ยว >///< เมื่อก่อนเคยไปงานเสวนากะพี่ๆ แถวๆ เนี้ย แล้วในกลุ่มที่เข้าร่วมน่ะ มีคนหนึ่งเขาเป็น บก. ที่ไอ้มู๋จำไม่ได้ว่าจากที่ไหน เขาบอกว่าที่เขาเข้ามาอ่านงานในพันติ๊ปเนี้ย เพราะคนมันเยอะ เอ๊ หรืองานยอะ (นานแล้วอ่ะเรื่องนี้ แหะๆ) ไม่ใช่เพราะคนที่มาลงในพันติ๊ปเก่ง ก็ลองเอางานมาพันทิปแล้วกันค่ะ นอกจากได้คำวิจารณ์ อาจจะมีบก.สนใจด้วย ฮี่ๆๆ คุณ Cryptomnesia คห. 43 อ๊ะ อย่าใส่ใจเลยค่ะ เราก็ดองเหมี้ยนกาน ดองจนทุกคนลืมไปแล้ว อ๊ะ! จุ๊ๆ อย่าพูดดังไป จากคุณ : ไอ้มู๋ไร้อมฯ เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 22:14:04 A:124.120.69.17 X:

ความคิดเห็นที่ 62 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 52 19:19:32 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 23:40:05

ความคิดเห็นที่ 64 มาตอนตลาดเริ่มวาย แต่ได้คำตอบชัดเจนเลยละ ^ ^ ค.ห. 62 คุณเรนฟูล ในถนนนักเขียนมีแต่ feedback ค่ะ ไม่มี feetback หรอก เดี๋ยวถนนฯ จะกลายเป็น terra prohibita (เขตแดนห้ามเข้า) ไป ^ ^" คอมเม้นท์ที่เจ้าเตย (61) ว่า คนคอมเม้นท์ให้ก็คอมเม้นท์ปกตินี่แหละค่ะ แต่ค่อนข้างตรงไปตรงมา บางทีไม่ได้ติ แต่ก็ไม่ได้ชม ประเภทเธอเขียนเก่งจังเลย ฯลฯ อะไรทำนองนั้น บางทีคนเขียนที่ได้รับคำชมมาจากที่อื่นมาก่อนเขาเตรียมใจไม่ทัน คนอ่านก็สงวนคำชม พอเจอคอมเม้นท์กับคำถามเข้าไป เลยหายจ้อยไปซะงั้น เจออย่างนี้บ่อย ๆ คนวิจารณ์เขาก็แหยง ๆ อยู่เหมือนกัน บางคนอ่านแล้ว เจอที่ติเยอะ แต่ไม่อยากพูดมาก เพราะกลัวหายอีก คอมเม้นท์ก็อาจเหลือแค่ "อืม" หรือ "มาอ่าน (ครับ/ค่ะ)" ภูมิคุ้มกันคำวิจารณ์ของคนเขียนงานสมัยนี้ลดลงเยอะเหมือนกันน้า เมื่อก่อน ที่เคยอ่าน ๆ นักอ่านของถนนฯ มีหมัดหนัก ๆ กันหลายคนเลย แต่ไม่ค่อยเห็นว่ามีเรื่องหายไปเพราะคำวิจารณ์สักเท่าไหร่หรอก พูดในฐานะ observer ไม่ใช่คนวิจารณ์นะคะ ^__^ จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 52 13:50:18

ความคิดเห็นที่ 65 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 52 19:20:01 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 52 17:11:04

ความคิดเห็นที่ 66   อิอิ...  ขอโทษค้า   อย่าอายเลยน้า   คนอ่านอายุ 60  ฝ่าๆเอง  ยังไม่อายเลย สงสัยแกจะย่นๆๆๆ น่ะ เขียนต่อนะคะ  จะตามไปอ่านค่ะ  อย่าท้อ จากคุณ : kikifon (kiikifon) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 52 17:24:02

ความคิดเห็นที่ 68 ต้องขอลบทุกเมนท์ของตัวเองนะคะ จุดประสงค์เดิมที่แบ่งปันเรื่อง การส่งงานให้ สนพ. นั้น เพื่อแบ่งปันขำๆ กับ จขกท ค่ะ ดิฉันก็เล่าทุกคนที่รู้จัก และก็เอามาปรับปรุงเรื่อยๆ แต่ ณ ตอนนี้ มีคนอายุ 60 อ่านแล้วตีความว่านั่นเป็นการขอเทียบเชิญไปช่วยอ่านนิยาย ดิฉันคงต้องขอลบเมนท์ของตัวเองแล้วค่ะ ปล. นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่บอกว่าดิฉันยังเขียนสื่ออะไรไม่ได้เรื่องจริงๆ เฮ่อ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 52 19:53:00

ความคิดเห็นที่ 69 ^ อ้าว ลบซะแล้ว อย่าคิดมากนะคุณ rainfull เราชอบเม้นท์คุณที่ 39 นะ ว่าคุณกล้าดีที่บอกด้วยว่างานตัวเองไม่ผ่านเพราะอะไร และอ่านแล้วรู้สึกมันได้กำลังใจดีด้วยค่ะ ว่าคุณพยายามดี ^^ สู้ๆ ต่อไปเนอะ (^ ^)V จากคุณ : ratta เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 52 22:22:53

ความคิดเห็นที่ 70   อ้าว ...  อีกคน ในความหมายนะ  ไม่ได้เชิญชวนให้ไปอ่าน แต่เขียนบอกไว้ว่า  เขียนส่งไปแล้วตั้ง  3 - 4  แห่งมีคอมเม้นท์มาในแนวเดียวกัน  คนอ่านกระทู้ก็สงสัยว่า   เอ ...  เขียนแบบไหนหว่า  สนพ. เค้าถึงสรุปว่ามันเป็นแบบนั้น คนอ่านกระทู้เป็นคนแก่  แต่ยังมิตายจึงใฝ่หาความรู้และพยายามอยู่ในโลกเด็กๆและวัยรุ่นอื่นที่มิใช่วัยแก่   จึงได้ไปอ่านค่ะ อ่านแล้วกลับมาดูที่เค้าเม้นท์ไว้  แล้วถามตัวเองว่าจริงไหม  เพราะเป็นคนนอกมิมีส่วนได้เสีย   ไม่ได้เป็นคนแต่ง   ไม่ได้เป็น สนพ.  ไม่ได้เป็นเพื่อสนิทมิตรสหาย  รู้สึกได้ว่าเรื่องมันเป็นไปตามคอมเม้นท์แหละค่ะ ถ้าทำให้เสียใจก็ขอโทษมากๆๆๆๆ คนอายุ 60 ฝ่าๆ  มันไม่ใช่จะถูกต้องเสมอไปหรอกนะคะ แค่ว่าอ่านมามาก  ก็อ่านมันดะไปหมดตั้งแต่ถุงกล้วยแขก( สมัยก่อน  พวกพ่อแม่มักปิดกั้น  บอกว่าอ่านนิยายแล้วใจแตก  มันเป็นเรื่องประโลมโลก อิๆๆ )  ยันในเน็ตเนี๊ยะแหละ   ก็ตอนนี้เพราะว่างมาก   เวลาแยะ  ลูกหลานมันไล่ให้ไปนั่งเฉยๆๆๆๆ สู้ๆๆๆๆ  จะติดตามอ่านต่อนะคะ   โพสตืเรื่องใหม่แปะเลยเน้อ.... ป้าจะสมัครเป็นแฟน จากคุณ : kikifon (kiikifon) เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 52 06:44:45

ความคิดเห็นที่ 71   เป็นนักเขียนก็เีขียนเถอะ เขียนไปเรื่อยๆๆ  ว่างๆๆ ก็ตามข่าวทีว่า สนพ. เขาว่าไงบ้าง เป็นนักเขียน เพราะมันสนุกนะ ได้เล่าเรื่องราว ได้ระบายจินตนการของตัวเองลงบนหน้ากระดาษที่ว่างเปล่า แค่นั้นก็พอแล้ว อย่าไปยึดตึดกับตัวเงิน หรือสิ่งอื่น     ทำไมนะ บ้านเราถึงไม่มี เอเยนซี่ แบบบ้านอื่นเขาบ้าง นักเขียนใจร้อนจะได้รู้ผลเร็วขึ้น จากคุณ : earth_um (Earth_um) เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 52 14:13:43

ความคิดเห็นที่ 72 ^ เดี๋ยวนี้ก็มีนะคะ คนรู้จัก (ห่างๆ) ของเรา เค้าก็รับเอางานนักเขียนไปเสนอให้สำนักพิมพ์ เพราะเค้ามี connection อยู่ (แต่เราไม่ได้ฝากไป) แล้วที่พันทิปเองก็เคยมีกระทู้ลักษณะเป็นคนกลางเหมือนกัน แต่เราไม่รู้ลักษณะการทำงานของเค้านะคะว่าเป็นยังไง รู้แต่ว่าถ้าผ่าน เค้าจะขอแบ่งเปอร์เซ็นต์จากคนแต่งน่ะค่ะ (แต่สำหรับท่านอื่น ไม่ทราบเค้าคิดค่าจ้างยังไงนะคะ) จากคุณ : ratta เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 52 21:42:16

ความคิดเห็นที่ 73   คิดว่าทั้งสองฝ่ายควรมีมารยาทและความเห็นใจ นักเขียนควรให้เวลา สนพ. พิจารณา สนพ. ควรตอบกลับว่าจะเอาหรือไม่เอา ไม่ใช่เงียบหาย คิดว่าเวลา 2 เดือนน่าจะพอกับการอ่านคร่าว ๆ และปฏิเสธ หรืออย่างน้อยก็น่าจะมี feedback จากสนพ. อย่างไรก็ตาม นักเขียนมีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้ แต่ควรบอกให้เป็นที่เข้าใจกับสนพ. เช่น เสนอไปหลาย สนพ. หรือให้เวลา 1 เดือน...อะไรก็ตามแต่ แล้วก็อยู่ที่ สนพ. จะพิจารณาหรือเปล่า จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 52 13:58:02 A:58.8.11.74 X: TicketID:098315

ความคิดเห็นที่ 74 อ้าว!!! คห 6 คะ แล้วทำไม ก่อนจะวางแผนงานอ่ะ ไม่ได้ติดต่อคนเขียนเลยเหรอ ว่าโอเคแล้วนะ แล้วค่อยวางแผนอ่ะ???? สมมุติว่านักเขียนคนหนึ่ง ส่งผลงานของตัวเองไป  3 สำนักพิมพ์ แล้วใครติดต่อมาก่อน ก็เอาแค่ที่นั่น แล้วโทรไปยกเลิก อีก 2 สำนักพิมพ์ที่เหลือ? เราก็ยังมองไม่เห็นว่า สำนักพิมพ์จะเสียหายตรงไหน ไม่เข้าใจอ่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 17:49:10 จากคุณ : แพรเพลง เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 17:48:54

ความคิดเห็นที่ 75 ตอบคำถามนี้ของคุณแพรเพลง คคห 74 นะครับ          สมมุติว่านักเขียนคนหนึ่ง ส่งผลงานของตัวเองไป  3 สำนักพิมพ์          แล้วใครติดต่อมาก่อน ก็เอาแค่ที่นั่น          แล้วโทรไปยกเลิก อีก 2 สำนักพิมพ์ที่เหลือ?          เราก็ยังมองไม่เห็นว่า สำนักพิมพ์จะเสียหายตรงไหน เป็นเพราะการอ่านเพื่อพิจารณาต้องใช้เวลาครับ นักเขียนคนนั้นที่คุณแพรเพลงสมมุติ เมื่อส่งผลงานไปสาม สนพ ทั้งสาม สนพ จะ ต้องใช้เวลาอ่านต้นฉบับนั้นครับ  ตอนที่นักเขียนคนนั้นโทรไปยกเลิกอีกสอง สนพ ที่เหลือ สอง สนพ นี้แหละครับ ที่เสียเวลาไปกับการอ่านผลงานนั้น แทนที่จะเอา เวลาไปใช้พิจารณางานของคนอื่นที่กำลังรออยู่ ทำให้ผู้เสียประโยชน์ไม่ใช่แค่ บ.ก. ที่นั่งอ่านเท่านั้น แต่ยิ่งทำให้กระบวนการพิจารณาโดยรวมช้าลง เพราะไป เสียเวลาที่ไม่ควรจะเสีย นักเขียนที่รอการพิจารณาอยู่ก็จะต้องรอนานขึ้น (และอาจ จะต้องมาตั้งกระทู้ว่าทำไมรอนานจัง อิๆ)  และอย่างที่คุณ Clear Ice อธิบายไปก็ คือ งานบางชิ้นต้องใช้เวลาพิจารณามาก เพื่อตัดสินใจว่าจะผ่านดีหรือไม่ผ่านดี ยิ่ง งานชิ้นที่ส่งแบบหลายที่พร้อมกันนี่ใช้เวลาพิจารณามากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งทำให้คน อื่นทุกคน (ทั้ง สนพ และเพื่อนนักเขียนตาดำๆ คนอื่นที่รอให้ บ.ก. มาอ่านอยู่) ช้าลงเท่านั้นครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 18:14:33

ความคิดเห็นที่ 76 เข้ามาเก็บความรู้ครับ ขอบคุณทุก ๆ ท่านมาก จากคุณ : X RoBiN เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 20:41:52