ความคิดเห็นที่ 1 คุณรักการเขียนมากจนขนาดที่ขอให้ได้เขียน ไม่ได้สตางค์ก็ไม่เป็นไร ขอให้ได้พิมพ์ เป็นอย่างนี้หรือเปล่า? ถ้าเป็นอย่างนี้จะแนะนำให้เพื่อนรู้ เขาทำหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น วิ่งหาเรื่องให้ควั่ก ผมต้องเขียนให้บ่อยๆ แต่ว่ามันไม่ค่อยมีเวลา คนอยากพิมพ์เจอคนอยากเขียน คงไปด้วยกันได้ แต่มันก็ไม่แน่ อาจจะฆ่ากันตายก่อนในฐานะที่คนอยากพิมพ์ดันไปแก้ไขเรื่องของคนอยากเขียน จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 01:24:11

ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องหาสำนักพิมพ์มันต้องใช้วิธีวัดดวง ก่อนอื่นขอบอกว่าหนังสือพิมพ์ดังๆ เราเคยสมัครเขียนบทความสอนภาษาอังกฤษ กะจะแข่งกับนักเขียนประจำหนังสือพิมพ์ค่ายอื่น ปรากฎหว่า "ไม่เคยสำเร็จ" เพราะเข้าถึงตัวบรรณาธิการบริหารไม่ได้ โดนลิ่วล้อกันท่าหมดตอนโทรไปหา ส่งบทความไปทางไปรษณีย์ก็โดนโยนลงตระกร้าหมด ถึงต้องโทรตามจี้กัน แต่ก็ไม่สำเร็จ จนกระทั่งเมื่อไม่นานนี้ พวกพี่ๆ ที่รู้เรื่องหนังสือดีมากๆ ก็ชี้ทางสว่างให้เรา โดยบอกเราว่า "หนังสือพิมพ์พวกนั้น ไปหาคนดังๆ หรือคนของคนรู้จัก ให้มาเขียนคอลัมน์ให้ ไม่ได้รับสมัครนักเชียน" แต่การโทรสุ่มไปที่ สนพ บางทีเราเคยโชคดีเหมือนกันนะ เราเคยโทรไปที่สำนักพิมพ์นิตยสารแห่งหนึ่ง แล้วโขคดี คุณแม่ช้อย นางรำ (สันติ เศวตวิมล) ซึ่งเป็นบรรณาธิการใหญ่ขณะนั้น  รับโทรศัพท์เอง แล้วเราคุยเรื่องอยากเขียนคอมลัมน์เรื่อง Zen Macrobiotics เขาต้อนรับขับสู้ดีมากๆ แล้วเชิญให้เราส่งบทความไป  แต่เรามัวแต่ยุ่งๆกับชีวิตรัก (ประสาทกินกับแฟนเก่าที่ป่วยเป็น bipolar disorder) ก็เลยลืมเขียนบทความให้เขา แล้วก็ยังนึกเสียดายมาจนถึงทุกวันนี้ ส่วนเรื่อง สนพ ที่พิมพ์หนังสือเป็นเล่มๆนะ เราเคยโทรสุ่มวัดดวงเอา แล้วฟลุ๊กได้งานทำ 2 ที (ทีหนึ่งทำกับเขาจริงๆ แต่อีกทีหนึ่งยังไม่ได้ทำ แต่ถ้าอยากได้งานทำคงกลับไปติดต่อใหม่ได้สำเร็จ เพราะเคยพูดคุยรู้จักกันแล้ว) แต่เป็น สนพ เล็กๆนะ สนพ บิ๊กๆ เราไม่เคยเจาะผ่านด่านอรหันต์ด้วยวิธีนี้สำเร็จเลยแม้แต่สักรายเดียว...เคยคิดว่าจะเดินพรวดเข้าไปถึงตัวผู้บริหารเลย แต่ก็ไม่เคยลองสักที ไม่รู้ว่าจะโดนจับโยนออกมาเหมือนหมาเหมือนแมวหรือเปล่านะ..??!!! แล้วพอมีโอกาสได้ทำงานกับ สนพ ใหญ่ๆนะ พอเห็นโครงสร้างการบริหารเขาแล้วก็เลยรู้ว่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยที่จะฝ่าด่านอรหันต์เข้าไปได้ เพราะผู้บริหารระดับสูง ไม่ใช่อยู่ดีๆจะมารับโทรศัพท์กันได้ง่ายๆ ต้องมีลูกน้องหลายระดับชั้นส่งเรื่องขึ้นไปให้ กว่าจะตามตัวมาเจรจากันได้ว่าจะพิมพ์หรือไม่พิมพ์หนังสือเล่มไหนหรือบทความไหน อีกวิธีหนึ่งที่เราแนะนำ จขกท นะ ให้คอยติดตามข่าวที่ สนพ จัดฝึกอบรมเรื่องอะไรต่างๆ หรือจัดนิทรรศการต่างๆเกี่ยวกับหนังสือ การเขียน การแปล พวกเนี้ย ถึงผู้บริหารระดับสูงไม่ได้มากันบ่อยนัก แต่คนในกองบรรณาธิการมักจะมากัน ถ้าคุณโผล่เข้าไปมีส่วนร่วมกิจกรรมด้วย แล้วพยายามทำใจกล้าๆเข้าไปพูดคุยกับคนในกองบรรณาธิการดู บางทีจะเปิดโอกาสให้คุณได้งานทำ แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 06:10:17 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 06:06:25

ความคิดเห็นที่ 3 สมัยโบราณ  เป้นระบบอุปถัมภ์   ใครรู้จักใครก็ช่วยเหลือกันเข้าไปทำงานใน สนพ.นั้น   สมัยปัจจุบัน เป็นสมัยแนะนำตัว เวลามีงาน มีอีเวนท์ ต้องไปเสนอหน้า เข้าไปมีส่วนร่วม แนะนำตัวบ่อยๆ เดี๋ยวได้งาน จากคุณ : ลิลิตฯ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 07:21:51

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านดูเรื่องหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของคุณแอ๊ด แล้วสนใจเหมือนกันนะ จริงๆแล้วเรื่องเขียนหนังสือเป็นเล่มๆน่ะ เราพอรู้วิธีติดต่อเพราะพอรู้จักผู้คนใน สนพ บ้าง แต่เราเชียนไม่จบสักทีเช่นเขียนตำราการแปลก็ร่างโครงสร้างครบหมด แต่ยังใส่ตัวอย่างการแปลไม่ครบ กว่าจะได้เงิน (คิดว่าน่าจะขายได้เพราะตำราแบบนี้มีน้อย) ก็อีกนาน ส่วนเรื่องหนังสือแนะนำวิธีเรียนภาษาอังกฤษ เราก็ดัน "พูดความจริง" มันเลยไม่มีทางทำการตลาดขายแข่งสู้หนังสือ "สร้างฝันให้ผู้เรียนภาษาอังกฤษ(ที่หนังสือทำเงินหลายๆล้าน)"  ดังนั้น เราก็แค่คิดๆเขียนๆเล่น แต่จะเอาหนังสือไปวางหน้าผู้บริหาร สนพ เขาคงคิดหนักนะ หมายถึงพูดความจริงอย่างในกระทู้นี้น่ะ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8334631/K8334631.html เราก็เลยปิดกระทู้นั้นไปดื้อๆเลย (ไม่รู้ทีแรกคิดอะไรถึงเปิดกระทู้นั้น) แล้วก็กลับไปเรียนภาษาอังกฤษต่อ...555++... แต่เอ่อหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของคุณแอ๊ด สนใจจะเอาบทความสอนภาษาอังกฤษของเราหรือไม่ล่ะ ถ้าให้ค่าขนมเราบ้าง เราก็สนใจจะเขียนให้นะ เผื่อจะมีชาวบ้านเอาบทความภาษาอังกฤษของเราในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น มาวางเทียบเพื่อทาบรัศมีกับบทความภาษาอังกฤษในหนังสือพิมพ์ดังๆ ที่เคยปฏิเสธเรา ก็นับว่าเป็นเรื่องท้าทายดีนะ  เอ่อ...เราจะได้จูงมือไปกับ จขกท พร้อมๆกันน่ะ แต่ให้เขียนฟรีนี่ไม่ไหวน่ะ ...เพราะตอนนี้กำลังตกงานอยู่...วิชาดูดวงก็ยังไม่เก่งพอหาเลี้ยงชีพได้...555+++... แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 07:26:36 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 07:24:25

ความคิดเห็นที่ 5 ลองส่งผลงานไปตามนิตยสารต่างๆ ดูสิคะ วิธีการส่ง ลองเข้าไปในบล็อก หาหัวข้อ "วิธีการส่งงานเขียน/งานแปลให้สนพ." คิดว่าพอปรับเป็นไอเดียได้ค่ะ ปล. ไอซ์ก็จบวิศวกรรมค่ะ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 08:25:08

ความคิดเห็นที่ 6 ของแบบนี้อาศัยความพยายามค่ะ บวกกับฝีมือและวาทศิลป์เล็กน้อย ปัจจุบันบ๊องบ๊องทำงานในกองบก.สนพ.เล็กๆแห่งหนึ่งค่ะ เข้าใจดีว่าเวลาเดินตามฝัน โดยที่เรามี น้อย กว่าคนอื่นมันลำบาก (มีน้อยคือไม่ได้จบโดยตรง) อย่าท้อค่ะ สักวันโอกาสจะเป็นของเรา ลองเขียนบล็อกของตัวเองไปเรื่อยๆ สะสมผลงานเพื่อใช้ในการสมัครงาน ก็ดีนะคะ ปล.บ๊องบ๊องเรียนมนุษยศาสตร์ ภาษาไทยที่รามฯยังไม่จบเลยค่ะ เน้นใจรักล้วนๆ จากคุณ : บ๊องบ๊อง (ต๊องต๊อง กะ บ๊องบ๊อง) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 08:58:31

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องขำๆก็คือว่าครั้งหนึ่งเราเคยจะส่งบทความไปให้หนังสือคู่สร้างคู่สม เราเปิดสมุดโทรศัพท์ดูชื่อดำรง พุฒตาล ดูแล้วตาลาย เพราะเขามีหมายเลขโทรศัพท์เป็นร้อยๆหมายเลขเลยหละ...เลยงง ไม่รู้ว่าจะโทรไปเบอร์ไหนกัน..ไม่รู้ว่าสมัยนี้ยังมีโทรศัพท์มากขนาดนั้นหรือเปล่าอ้ะ...!!!??? คคห 3 พูดถูก ที่ว่า "...เวลามีงาน มีอีเวนท์ ต้องไปเสนอหน้า..." เราได้งานทำกับ สนพ ขนาดใหญ่ๆ ครั้งแรกก็เพราะวิธีนี้ นั่นแหละ คือจริงๆแล้วเราเคยคิดจะไปเสนอหน้า แต่ก็กล้าๆกลัวๆ แต่พี่ nickycharles (นักปั่นกระทู้มือเก่า ที่ล่วงลับไปแล้ว) แกว่างมาก แกเลยชอบไปเสนอหน้าตาม events ต่างๆจนรู้จักผู้คนมากมาย แล้วอยู่ดีๆแกบังคับขู่เข็ญลากถูลู่กังให้เราตามแกไปรู้จักกับผู้คนเหล่านั้น เราเลยฟลุ๊กได้งานทำ   แต่จริงๆแล้วถึงพี่ nickycharles ไม่ไปตีสนิทกับผู้คนตามนิสัยของแกนะ แกมี connections เป็นระดับนักธุรกิจ นักการเมือง และผู้บริหารองค์กร หรือหน่วยงานต่างๆมากมายอยู่แล้ว เนื่องจากตัวแกเองก็เป็นอดีตผู้บริหารระดับสูงของบริษัทมหาชนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง  ใครเดินตามก้นแกรับรองว่า ได้งานดีๆทำ เราเคยตกงานแทบแย่ แต่แกลากเราไปหาผู้คน แล้วเราก็ได้งานทำ...คิดถึงพี่เขามากๆเลยหละ... ................................................................................................ จริงๆแล้วเรื่องการตัดสินใจจะพิมพ์หรือไม่พิมพ์หนังสือหรือบทความไหน ขนาดนักเชียนหรือนักแปล มีโอกาสนั่งอยู่หน้าผู้บริหารระดับสูงของ สนพ ก็ยังไม่หมูเสมอไปนะ   อย่างเช่นเมื่อครั้งที่เรามีโอกาสเจอตัวเจ้าของ สนพ ที่มีชื่อเสียงเลย จริงๆแล้วเพื่อคุยกันเรื่องงานบางอย่าง แต่คุยๆไป แล้วอยู่ดีๆเราเสนอโครงการแปลหนังสือเพศศึกษาเล่มหนึ่งที่มหัศจรรย์สุดยอด ขึ้นมา ในช่วงจังหวะที่พอจะพูดเรื่องอื่นได้ เจ้าของ สนพ หัวเราะก๊ากบอก สนพ นี้ไม่ทำหนังสือแบบนี้ เพราะกลัวเสียภาพลักษณ์ เราก็แนะนำว่า ให้ทาง สนพ พิมพ์ผ่าน imprint เพื่อไม่ให้เสียชื่อ สนพ   เรารับรองกับเจ้าของ สนพ ว่า "หนังสือเล่มนี้ต้องทำยอดขายทะลุเป้าได้มากกว่าหนังสือเล่มที่ขายดีที่สุดของ สนพ" เจ้าของ สนพ ย้อนถามกลับมาว่า "แล้วถ้ามันขายไม่ดีอย่างที่คุณว่าล่ะ คุณจะว่ายังไง?" เล่นเอาเราอึ้งไปเหมือนกันนะ...แต่เจ้าของ สนพ ก็ยังให้โอกาสเราไปตามเรื่องหนังสือเรื่องนี้นะ แต่ สนพ จะยอมซื้อลิขสิทธิ์มาแปล หรือไม่ ก็ยังต้องมีการปรึกษาคนอื่นๆอีกหลายๆฝ่าย เช่นฝ่ายการตลาดเป็นต้น ... เอ่อ...แต่พอเรากลับมาบ้าน จะลองโทรไปคุยกับ copyright coordinator ของคนเขียนหนังสือเรื่องนี้นะ (เผอิญเราสืบจนรู้เบอร์) ปรากฎว่าค้นจาก google เจอว่า เธอโดน tsunami  เล่นงานเอา ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง...ช่วงนั้นยุ่งๆอยู่...จนเราลืมตามเรื่องนี้ไปเสียแล้ว นี่เพิ่งนึกขึ้นมาได้...เอ่อว่าจะลองไปตามเรื่องใหม่เผื่อจะได้เงินจากหนังสือเล่มนี้บ้าง...555+++... แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 10:54:00 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 09:40:28

ความคิดเห็นที่ 8 อยากบอกความจริงข้อหนึ่งว่า งานหนังสือเงินน้อยนะ T-T จากคุณ : ริมขอบฟ้า เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:16:13

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ มีพรายกระซิบบอกมาว่า นิติภูมิ (ติวเตอร์หมู) ที่เขียนให้ นสพ ไทยรัฐ ได้ค่าเรื่องวันละ 10,000.00 บาท...!!! เรากะจะเขียนคอลัมน์เรื่องการเรียนภาษาอังกฤษแข่งกับไทยรัฐตั้งแต่สมัยคุณแสงชัย สุนทรวัฒน์เขียน "ฟุตฟิตฟอไฟ" แล้ว แต่สมัครกับ นสพ คู่แข่งไทยรัฐแล้วโดนโยนลงตระกร้าหมด...พอโทรตามเรื่อง พนักงานรับโทรศัพท์กำจัดเราโดยการพูดกับเราว่า "บทความคุณเราตีพิมพ์ให้แน่ๆค่ะ แต่เป็นวิทยาทาน ไม่ได้ค่าเรื่องนะคะ" นี่ถ้าใครปั่นกระทู้ใน pantip ดีๆ แล้วคุณ วันฉัตร ผดุงรัตน์ เจ้าของ pantip จ่ายเงินให้ตามจำนวน click เหมือนๆกับ AdSense นะ รับรองว่าจะมีนักเขียนเก่งๆแจ้งเกิดได้มากกว่านี้ แล้ว สนพ ต่างๆ ก็จะตกใจกัน  เพราะคนไปเขียนหนังสือ online แล้วได้เงินกัน มันจะกระทบตลาดการขายหนังสือ แต่จะต้องเปลี่ยนกติกากันในเรื่องการ vote กระทุ้ใหม่ ให้รัดกุมกว่านี้ สมาชิกคนไหนสนใจ ลองมาลงชื่อโหวตกันสิว่า "ให้มีการปั่นกระทู้ดีๆกัน จะเป็นบทความเรื่องความรู้สาขาไหนก็ได้ หรือเป็นนิยายแนวไหนก็ได้ แล้วคนปั่นกระทู้ได้เงินจาก pantip ตามจำนวน click แล้วให้ pantip เอาโฆษณาสินค้ามาไว้ในกระทู้เหมือนๆ AdSense" จะเอาไหมล่ะ ถ้าเอา ละก็มาลงชื่อสนับสนุนแนวคิดนี้ไว้ในนี้ แล้วช่วยๆกันโทรตาม webmaster ให้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ แล้วนำเรื่องนี้ขึ้นเสนอคุณ วันฉัตร ผดุงรัตน์... เราว่าถ้าเขายอมเล่นด้วยนะ สนพ ใหญ่ๆจะสะดุ้งผวาเลยหละ...เพราะบทความยอดนิยมใน pantip ถ้าเอาไป edit (ตรวจแก้ใหม่) ดีๆ) พอตีพิมพ์วางตลาด จะขายได้ sureๆ ถ้าทำได้สำเร็จนะ มันจะเป็นการผลิตตัวนักเขียนเก่งๆ ที่ทำประโยชน์ และสร้างความเจริญรุ่งเรื่อง (ในเรื่องการให้ความรู้และความบันเทิง) ให้แก่บ้านเมือง ได้แบบโปร่งไสมากๆเลยหละ มันจะไม่มีคำว่า "นักเขียนไส้แห้ง" อีกต่อไป ถ้าใครสนใจแนวคิด จ่ายค่าเขียนตามจำนวน click  ก็มาลงชื่อสนับสนุนแนวคิดนี้ไว้ในกระทู้นี้ได้เลย แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 52 10:42:15 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:34:16

ความคิดเห็นที่ 10   ^^^ สนับสนุนไอเดียคุณ furtuneteller ค่ะ จากคุณ : annie <harmonica> เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 11:13:21

ความคิดเห็นที่ 11   ขอบคุณเพื่อนๆ พี่น้องที่รักการอ่านทุกๆคนนะครับ ผมเองรู้สึกจริงๆว่าตัวเองอาจบางทีเดินมาผิดสาย ครั้นจะเดินตามความชอบของตัวเองก็รู้สึกเหมือนกับคุณ บ๊องบ๊อง ว่าเรามีน้อยกว่าคนอื่นหลายก้าวเดิน จากที่ได้ฟังเพื่อนๆพี่น้องแนะนำในนี้แล้วเห็นทีว่าจะลำบากอยู่พอควรที่จะได้ทำงานในด้านนี้ เพราะแต่ละคนที่อยู่ในวงการนี้ต่างไม่ธรรมดากันทั้งนั้น ครั้นจะเดินเข้าไปมีเอี่ยวด้วยก็มีโอกาสน้อย แต่ก็อยากที่จะลองทำตามคำชี้แนะของคุณ Clear Ice คือ จะลองส่งผลงานของตัวเองที่เคยรวบรวมไว้บ้างตามบล็อคไปที่สำนักพิมพ์ต่างๆ แต่จะเริ่มต้นที่ไหนก่อนดี และมีที่ไหนที่ตอนนี้ได้เปิดโอกาสให้ส่งไปเพื่อพิจารณาบ้างครับ ใครรู้บ้างช่วยแนะนำหน่อย ขอบคุณครับ จากคุณ : ไม่เคยหลงรักใครเท่าจีจ้า เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 12:06:50

ความคิดเห็นที่ 12 สนับสนุนไอเดียคุณ fortuneteller ครับ จากคุณ : smallarea เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 12:49:14

ความคิดเห็นที่ 13   ถือว่าเป็นการแบ่งปันประสบการณ์ก็แล้วกันนะครับ ว่างก็เขียนงานที่ตัวเองชอบ เรื่องสั้นเป็นหลักครับ แล้วก็อ่านหนังสือที่ตัวเองชอบ เช่นต่วยตูน ก็พบว่า เราน่าจะส่งเรื่องเกี่ยวกับผีๆ สางๆ ไปให้เขาพิจารณาได้ ในระหว่างนั้นก็พบว่า มีเวทีเปิดแข่งขันประกวดเรื่องสั้น อ่านโจทย์แล้วก็คิดว่าพอไหว ก็พยายามลองเขียนดู แม้จะไม่ใช่แนวถนัด ต่วยตูนตีพิมพ์ให้ ยอดเยี่ยม งานประกวดตกกระป๋อง เพราะไม่ใช่แนวถนัด ก็ยอดเยี่ยมอีก คือรู้แน่ๆ แล้วว่า แนวนี้ไม่รอด งานประกวดอีก แต่คราวนี้เป็นแนวของตัวเอง ปรากฏว่าเข้ารอบ หาหนังสือที่ตรงหับแนวเรื่องสั้นที่ชอบเขียนจนได้ ลองส่งไปให้เขาพิจารณา ปรากฏว่าได้ตีพิมพ์ คราวนี้งานประกวด เวทีใหญ่มากขึ้น เป็นนวนิยายกันไปเลย ไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์กับ จขกท. บ้าไหมครับ สำหรับประสบการณ์ที่ผมแบ่งปันมานี้ แต่ผมจบคอมพิวเตอร์ครับ และทำงานทางด้านการเงินการธนาคารอยู่ ชีวิตนี้ อย่างกับไม่มีอะไรเกี่ยวกันสักอย่างเดียว แต่มันก็ไปของมันได้ล่ะน่า จัตวาลักษณ์ จากคุณ : จัตวาลักษณ์ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 13:28:13 A:119.63.81.130 X:

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ชอบ คห 13 อ่านแล้วได้ความรู้มากเลย ขอบคุณนะคะ จากคุณ : pimon เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 13:43:02

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าสนในงานนิตยสาร ทางที่ง่ายที่สุด คือสมัครขอฝึกงานคอลัมน์ อาจไม่ได้เงิน แต่ได้ประสบการร์แลคลุกวงใน เดี๋ยวนี้เด็กใหม่ๆ ไม่ค่อยน่าปลื้มเท่าไหร่ จึงมีโอกาสที่หนังสือจะรับคนที่มีความสามารถและตั้งใจ จากคุณ : krisch13friday เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 01:48:14