ความคิดเห็นที่ 1 เสรีไทย ไม่ใช่ผู้อาจหาญอะไรหรอกครับ แค่เป็นพวกที่เลือกข้างที่ชนะเท่านั้นเอง สงครามโลกครั้งที่ 2 คนไทยโชคดีนะครับ อยู่ทั้งสองฝ่ายเลย ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง จากคุณ : TJ Solution เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:19:51

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตครับ .................... คห.1ครับ ก่อที่คุณจะกล่าวเช่นนั้น น่าจะลองนึกถึงเหตุผลของการทำเช่นนั้น และผลที่จะตามมาหากปฏิบัติการไม่สำเร็จด้วยนะครับ ว่าจะเป็นเช่นไร ผมว่าการที่บอกว่า "เสรีไทย ไม่ใช่ผู้อาจหาญอะไรหรอกครับ แค่เป็นพวกที่เลือกข้างที่ชนะเท่านั้นเอง" นั้น นอกจากจะไม่ให้เกียรติประวัติศาสตร์ของบ้านเมืองของตัวเองแล้ว ยังเป็นการสร้างความเข้าใจที่ผิดด้วย หากมีใครที่ไม่เข้าใจประวัติศาสตรช่วงนี้อย่างถ่องแท้เข้ามาอ่าน ส่วนที่ว่า "สงครามโลกครั้งที่ 2 คนไทยโชคดีนะครับ อยู่ทั้งสองฝ่ายเลย ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง" ผมไม่เห็นว่าหลังสงครามเราจะได้อะไรเลยนะครับ นอกจากความสูญเสีย เว้นเสียแต่ว่า คุณจะนับว่าการที่ไม่ต้องเป็นประเทศแพ้สงคราม เป็นผลได้ล่ะก็ นั่นก็เป็นผลได้เพียงข้อเดียวกระมังครับ ที่เด่นชัดพอจะเรียกว่าเป็นผลได้ และ ผมก็ไม่กล้าคิดด้วยว่า หากอักษะชนะสงคราม บ้านเมืองของเราจะพลิกไปอย่างไรบ้าง เมื่อชะตากรรมของเราต้องอยู่ภายใต้ความเอื้ออาทรของมหามิตรอย่างญี่ปุ่น เอกราชของเราจะยังคงถึงพร้อมบริบูรณ์อยู่มากน้อยเพียงใด.... ............................... ขออภัยครับ ที่ไม่ได้ตอบกระทู้ของ จขกท โดยตรง จากคุณ : จะทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี (WeeN the Listener) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 14:37:11

ความคิดเห็นที่ 3 ... ลางคน มักชอบ มักง่าย ... ทั้งการคิด และการพูด เป็นเรื่องน่าเศร้า ... ................................................................................................. ตอบจขกท. ลองพิมพ์คำว่า "ขบวนการเสรีไทย" ลงในกูเกิ้ลครับ ผมคาดว่าจะมีบทความมากมาย ทั้งแง่ดี แง่ลบ อ่านๆ เลือกๆ เก็บเป็นความรู้ไว้จะดียิ่งครับ จากคุณ : jassb1 เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 19:47:25

ความคิดเห็นที่ 4 มีคนว่า บัวลอยไข่หวาน นั้นอร่อย เสียงแนะนำว่าลองไปหากินใน ตลาดนางเลิ้ง พอมาถึง ถามคนแถวนั้นว่า บัวลอยร้านไหนอร่อย แล้วก็มีบางคนว่า โน้น อยู่ในครัว แป้งพร้อม เตาพร้อม อยากกินแบบไหน ไปตัก ไปปรุงเอาเอง ไม่มีความพยายามเสียเลย มักง่าย...... บางครั้ง อากู๋ ทำให้เราห่างเหินกันไปนะครับ มีดยิ่งลับ ยิ่งคม ความรู้ยิ่งแบ่งปัน ยิ่งแพร่หลายครับ ถ้าท่านไม่รู้ อย่าแนะนำเลยว่าให้ไปหา อากู๋ ขอชิมฝีมือแม่ค้าอร่อย บ้างไม่ได้เชียว ฤ... เรียนเจ้าของกระทู้ ลองติดตามงานเขียนเรื่อง กบฏยังค์เติร์ก ที่คุณสืบศิบป์ เขียนเล่าไว้ในนี้แหละครับ มีหลายภาค อ่านกัน หามรุ่งหามค่ำ จิ้ม ได้เลยครับอยากชิม ชามไหน อร่อยทุกชามครับ  http://www.geocities.com/drsak/ จากคุณ : จี.ไอ.จ๊อด เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 20:20:55

ความคิดเห็นที่ 5 เสรีไทย ไม่ใช่ผู้อาจหาญอะไรหรอกครับ แค่เป็นพวกที่เลือกข้างที่ชนะเท่านั้นเอง v v v ตอนนั้นฝ่ายอักษะเป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่นะครับ        ใครจะไปคิดว่าสัมพันธมิตรจะพลิกกลับมาชนะได้ล่ะ            ถ้าบอกว่าเสี่ยงดวงเลือกข้าง    ก็ต้องบอกว่าความเป็นไปได้ในตอนนั้นต่ำเอามากๆเลยล่ะ       ต้องอาศัยความการคาดคะเน+วิสัยทัศน์+ความกล้าหาญอย่างสูงเลยล่ะ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 00:28:02

ความคิดเห็นที่ 6 เพื่อธำรงไว้ซึ่งกลุ่มอำนาจเก่า ..... ? หรือ ..ตัดสินใจเลือกทั้งสองข้าง เพราะยังไงก็ไม่ถูกยุบกลุ่มอำนาจเก่า ..... ? ปล. มีแววโดนยำ อิอิ แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 05:21:03 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 05:19:27

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ใช่ผู้อาจหาญ? แทรกซึมเข้ามาในไทยที่ญี่ปุ่นเดินกันไขว่นี่มันชิวๆ เหรอครับ แนวที่ห้าน่ะโทษถึงตายนะครับ จากคุณ : @(-_-)@ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 10:19:35

ความคิดเห็นที่ 8 ก่อนนี้ ผมเคยรู้สึกในใจแว้บหนึ่ง คล้าย คห.1 แต่ผมไม่กล้าแสดงความคิดเห็นอย่างอาจหาญอย่างนี้ เพราะถ้าผิดคาด หรือเขียนโดยด้อยปัญญา ความเสียหายจะตกอยู่กับผู้อื่น โดยเฉพาะคนเสียสละเพื่อชาติอย่างเสรีไทย แต่พยายามโดยหาหนังสืออ่าน แล้วก็อ่านอย่างเข้มข้น มีหนังสือเกี่ยวกับเสรีไทยให้อ่านเยอะครับ แนะนำจขกท.หาอ่านหนังสือเพิ่มเติมจะได้ทราบว่าท่านเหล่านี้ทำงานหนักและเหนื่อยแค่ไหน ที่หาง่ายหน่อยก็เช่นจดหมายเหตุเสรีไทย ของพระพิศาลสุขุมวิท จะรู้ว่าท่านทำงานเพื่อชาติจริง ๆ หายากอีกหน่อยก็ที่คุณหญิงจินตนา ยศสุนทร เขียนเกี่ยวกับเสรีไทยสายสหรัฐอเมริกา เล่มนี้ทำให้ลำดับเหตุการณ์ง่ายขึ้น ของพลอากาศเอกทวี จุลละทรัพย์ จะรู้เรื่องเสรีไทยภายในประเทศ การติดต่อกับโอเอสเอสที่ศรีลังกา(อินเดียขณะนั้น) การสงครามญี่ปุ่นบุกมลายูสิงคโปร์ ความเสียเปรียบของไทยต่ออังกฤษ ฯลฯ ซึ่งเสรีไทยมีส่วนมากที่ทำให้ไทยไม่ต้องตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ รวมถึงการแบ่งแยกประเทศไทยโดยอังกฤษกับจีนด้วย อ่านเรื่องราวของจำกัด พลางกูร และเพื่อนคนอื่น ๆ ที่ทำงานสายเมืองจีน รวมถึงผู้ปิดทองหลังพระอีกเยอะ จะได้รู้ว่าท่านลำบากแค่ไหน ของป๋วย อึ๊งภากรณ์ ทำให้รู้เรื่องเสรีไทยสายอังกฤษ พอวิชาแก่กล้าอีกหน่อย ก็อ่านเล่มของ ดร.วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพ็ชร์ รวบรวมเป็นเล่มใหญ่หนาปึ้ก หรือของวิมล วิริยะวิทย์ ทั้งฉบับไทยและอังกฤษอีกหลายเล่ม จะเข้าใจมากขึ้น ของปรีดี พนมยงค์ หลายสิบเล่ม และอีกเยอะครับ ทั้งพิมพ์ทั่วไป และในหนังสืองานศพ เคยคุยกับเพื่อนสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ท่านได้อ่านราว 10 เล่ม บอกว่าน้ำตาซึม น่าจะจากซาบซึ้งในความเสียสละและรักชาติของท่านเหล่านี้ เสรีไทยเหล่านี้ ทำงานโดยไม่เรียกร้องชื่อเสียงเงินทอง ไม่ต้องการเกียรติยศ เป็นผู้ปิดทองหลังพระ การทำงานของท่านเหล่านี้จึงเหมือนถูกปกปิด  แต่คนรุ่นหลังก็ไม่ควรปฏิเสธในการรับรู้ในชีวิตเผชิญภัยของท่านเหล่านี้นะครับ จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 11:15:41

ความคิดเห็นที่ 9 คุณว่าถ้าตอนนั้นคนที่บุกเมืองไทย เป็นอังกฤษ หรือฝรั่งเศส ไม่ใช่ญี่ปุ่น คุณว่าเสรีไทยจะมีหรือไม่ครับ ผมคิดว่ามีแน่ๆครับ จากคุณ : Angleevil เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 12:48:42

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ คห. #1 ถามหน่อย จะเลือกผิดหรือเลือกถูกก็แล้วแต่ คุณกล้าที่จะเลือกข้างเพื่อประโยชน์ของประเทศชาติมั้ยล่ะ เพราะคุณต้องพร้อมที่จะเสียสละได้ทุกอย่างแม้กระทั้งชีวิต จากคุณ : hexspeed เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 12:53:19

ความคิดเห็นที่ 11 "..เสรีไทย..ไม่ใช่ผู้อาจหาญอะไรหรอกครับ.." >> ก๊ากกกก คนพูดถ้าไม่โง่ก็ต้องกล้าหาญมาก ถ้าโง่ก็มีคนบอกวิธีแก้โง่ให้แล้วว่าให้ไปอ่านที่ไหน ถ้ารู้ทั้งรู้ว่าเสรีไทยเขาทำอะไรแต่ยังพูดก็ขอนับถือในความกล้า คนอื่นผมไม่รู้ง่ะว่าอาจหาญหรือเปล่าเพราะไม่ได้คุย ไม่ได้สัมผัสกับตัวเป็นๆ แต่คนเป็นๆที่ยังอยู่และผมได้สัมผัสนั้นขืนไปพูดว่าแกไม่อาจหาญละก็แกคงตบปากเอาแล้ว ท่านผู้นี้เป็นเพื่อนรุ่นพี่ของพ่อผม ภายหลังท่านรับราชการเป็นอัยการก็ไต่เต้าเป็นอัยการใหญ่โขอยู่ ปัจจุบันก็ยังแข็งแรงมาให้ผมรดน้ำสงกรานต์ได้ทุกปี ท่านเล่าให้ลูกให้หลานฟังว่า สมัยสงครามนั้นท่านยังเรียนธรรมศาสตร์อยู่ เป็นลูกศิษย์ท่านปรีดี เมื่อมีการรับสมัครคนที่จะร่วมทำงานเสรีไทย ท่านสมัครทันทีโดยไม่รีรอ ถูกส่งตัวไปฝึกการรบแบบกองโจรที่ศรีลังกา เมื่อพร้อมแล้วก็ถูกส่งตัวให้กลับมาดำเนินการจัดตั้งกองโจรในประเทศไทยด้วยการเอาตัวขึ้นเครื่องบินมาโดดร่ม เพื่อนฝูงฝรั่งโดดไปก่อนแล้ว ท่านโดดเป็นคนสุดท้าย โดดเสร็จชักเอะใจว่าไหงร่มไม่กางก็เลยแหงนขึ้นดู ที่ไหนได้ร่มมันเกี่ยวกับหางเครื่องบิน ท่านห้อยต่องแต่งอยู่ ลมก็พัดเอาตัวกระแทกกับเครื่องบินบ้าง หางเครื่องบินบ้าง หัวหูโนไปหมด ตะโกนบอกคนในเครื่องก็คงไม่มีใครได้ยิน เดชะบุญหัวไว ชักปืนพกออกมายิงขึ้นฟ้าสองสามนัด คนในเครื่องโผล่ออกมาดูก็ตกใจ ช่วยกันค่อยๆสาวกลับเข้ามา เป็นอันว่ารอดตัวหวุดหวิด ปัญหาคือจะทำอย่างไรกับภารกิจ เพื่อนฝูงโดดไปก่อนหมดแล้วเหลือท่านคนเดียว นายเขาก็ถามว่า นายโดดอีกไหวไหมไปสมทบพรรคพวก ไม่งั้นเดี๋ยวพวกจะไม่รอด? คุณลุงแกพยักหน้าหงึกๆบอกว่า ไหว เย็นนั้นเขาก็เอาไปโดดใหม่อีก คราวนี้สำเร็จ คนที่เพิ่งรอดตายมาอย่างหวุดหวิดแล้วยังอาสาไปโดดร่มซ้ำอีกในเวลาไม่ถึงวัน อย่างนี้เขาเรียกว่าคนชนิดไหน? จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 00:48:36

ความคิดเห็นที่ 12 คุณเสนาะ นิลกำแหง เขียนไว้เกี่ยวกับคุณความดีของข้าหลวงในขณะนั้นคนหนึ่ง ตำแหน่งนี้ปัจจุบันคือผู้ว่าราชการจังหวัด ท่านคือคุณอุดม บุญประกอบครับ ท่านต้องเดินขึ้นลงภูกระดึงหลายครั้ง เช่นเดียวกับลูกน้อง ขณะนั้นเชื่อแน่ว่าไม่มีอะไรอำนวยสะดวกสบายเท่าตอนนี้ ต้องหาที่สร้างสนามบินลับ ต้องหลบลี้ไม่ให้ญี่ปุ่นจับได้ ต้องพรางทุกอย่าง นี่เป็นตัวอย่างหนึ่ง ยังมีอีกเยอะมากครับ เรื่องกระโดดร่มอย่างที่น้าแอ๊ดเล่า ตอนนี้ผมยังไม่เคยได้ยิน ถ้าจะกรุณาบอกชื่อให้ หรือหลังไมค์ก็ได้ จะขอบพระคุณอย่างสูงครับ คิดว่าคงจะเป็นขุนพลทางภาคอีสานแน่  หากมีเวลาคงต้องหาอ่านจากเรื่องของคุณเตียง ศิริขันธ์สักหน่อย ที่ได้ยินบ่อย ๆ เกี่ยวกับกระโดดร่มก็ที่คุณวิมล วิริยะวิทย์กระโดดโดยฝึกจากการอ่านหนังสือ ไม่เคยฝึกกระโดดจริงเลยมาก่อนในชีวิต หลายอย่างต้องเรียนรู้กันอย่างรวบรัดทั้งนั้น เพื่อประเทศชาติไงครับ จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 09:16:55

ความคิดเห็นที่ 13 คห. 1 "..เสรีไทย..ไม่ใช่ผู้อาจหาญอะไรหรอกครับ.." คงอ่านหนังสือประวัติศาสตร์มาน้อยนะคะ คุณได้ดูถูกคนที่มีบุญคุณต่อแผ่นดิน ผิดหวังจริงๆค่ะ จากคุณ : PlAsTa_รักเสรีไทย (PlAsTa_pat) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 12:55:00

ความคิดเห็นที่ 14 คุณลุงเสรีไทยเดนตายที่ผมกล่าวถึง ท่านมีชื่อรหัสว่า "แซม" ชื่อจริงคือ เสริม บุญสุตม์ เป็นเสรีไทยพร้อมๆกับคุณ ปิยะ จักกะพาก วีรกรรมโดยละเอียดของท่านดูที่นี่นะครับ http://www.benchama.ac.th/main/index.php?option=com_content&task=view&id=50&Itemid=58&limit=1&limitstart=0 จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 52 00:15:01

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณมากครับคุณน้าแอ๊ด พอดีเข้าลิ้งค์นี้ไม่ได้ แต่จะหาอ่านผลงานของคุณเสริม บุญสุตม์ จากเล่มอื่นครับ จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 52 16:46:00

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อคืนกลับไปอ่านเรื่องเกี่ยวกับคุณเสริม บุญสุตม์ เจอชื่อท่านในเรื่องของคุณปิยะ จักกะพาก ซึ่งขึ้นเครื่องบินคาทาลิน่าแถวหัวหิน ร่วมไปฝึกที่ป่าทริงโกมาลี แต่รายละเอียดเกี่ยวกับกระโดดร่มยังไม่เจอ ยังอ่านเจออีกว่าท่านร่วมทำงานส่วนหนึ่งกับคุณเล็ก บุนนาค(ไม่แน่ใจว่าผมจำชื่อผิดเปล่า?) คุณชาญ บุนนาค รวมถึงคุณโผน อินทรทัตด้วย น่าเสียดายที่ตอนจบของคุณชาญคุณโผนไม่สวย ถูกมหาอำนาจในประเทศจัดการแบบบ้านเมืองไร้ขื่แป จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 08:49:30

ความคิดเห็นที่ 17 ผมขอนำลิงก์บรรณานุกรมที่เกี่ยวกับเสรีไทยที่หาพบมาเพิ่มด้วยนะครับhttp://www.geocities.com/lib_serithai/freethai/zone8.htm ที่วันนี้หนังสือคงกระจัดพรัดพรายตามแต่ละแหล่งเช่นเดียวกับเหล่าเหล่าบุคคลสำคัญที่ได้เสียสละวีรกรรมที่อาจหาญที่ชื่อรวมทั้งคุณงามความดีอาจถูกหลงลืมไปกับเสี้ยวแห่งกาลเวลาและหลายคนวันนี้ก็มีเพียงชื่อกับเอกสารที่บันทึกไว้ให้อนุชนรุ่นหลังได้ติดตามอ่านและสรรเสริญสิ่งที่ทำอยู่ในใจ ได้เห็นพี่ๆ ที่พยายามจะเตือนสติไม่ให้กล่าวอะไรที่ไม่เข้าท่าและยังนำเกร็ดที่อาจจะหาได้ยากที่ต้องมานะกับการอ่านตำรับตำรามากมายที่คงเข้าตำราว่ายิ่งอ่านมากยิ่งเหมือนไม่รู้และหลายอย่างกับเสรีไทยคงเป็นวีรกรรมที่หาญกล้าที่ถ้อยคำของผู้ร่วมในเหตุการณ์คือบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ สำหรับเสรีไทยคือ LM. (laudable memorial) ในความรู้สึกของผมและขอบคุณพี่ๆ ทุกคนที่ทำให้เสี้ยวเวลาหนึ่งที่อาจหลงลืมได้ย้อนกลับไปให้ระลึกถึงบุคคลที่กล้าหาญและไม่กริ่งเกรงต่อภัยข้างหน้าที่ไม่รู้ว่าชะตาของตัวเองจะเป็นเช่นไร จากคุณ : Lord JC เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 09:37:58