PANTIP.COM : K8410718 เหมา ปฏิวัติวัฒนธรรมจีน เพื่อกำจัดศัตรูทางการเมือง เรื่องราวเป็นอย่างไรบ้างครับ [จีนศึกษา]

ความคิดเห็นที่ 1

1. แล้วอะไรเป็นสาเหตุที่เจียงไคเช็คไม่อนุมัติแผนทิ้งระเบิดที่ปักกิ่ง สมัยที่แพ้เหมาใหม่ๆ

ตอบ...อันนี้ผมไม่มีข้อมูลของแผนยุทธการนี้ครับ แต่ถ้าให้ลองเดาดู ก็คาดว่า
- ตอนนั้นก๊กมินตั๋ง ไม่มีฝูงบินทิ้งระเบิดมากพอจะปฏิบัติการนี้ให้ประสบผลสำเร็จในระดับที่น่าพอใจได้ และการส่งไปไกลขนาดนั้นก็เสี่ยงต่อการโดนยิงตกมากกว่า เพราะการจะส่งกองบินทิ้งระเบิดไป ก็ต้องส่งกองบินคุ้มกันไปด้วย ซึ่งผมคาดว่าก๊กมินตั๋งไม่มีกำลังพลฝูงบินมากขนาดนั้น (แม้ทางฝ่ายกองทัพปลดแอกเองก็ ไม่มีเครื่องบินมากนักก็ตาม)
- หรือหากมีฝูงบินเพียงพอ การทิ้งระเบิดปักกิ่งก็ไม่ส่งผลให้ชนะสงคราม เพราะตั้งแต่เปิดศึกกับพวกทหารแดงมาหลายปี ก็ชี้ชัดว่า กองทัพแดงไม่ยึดติดกับพื้นที่หรือการรักษาฐานที่มั่น ตราบใดยังมีแผ่นดินและประชาชน ทั่วหล้าก็เป็นฐานที่มั่นให้กองทัพปลดแอกได้หมด ดังนั้นแม้จะทิ้งระเบิดเผาปักกิ่งจนราบ ก็ไม่เกิดผลใดๆ เหมือนที่เจียงเคยส่งกองทัพของหูจงหนานเข้ายึดเยี่ยนอัน ก็ได้เมืองเปล่าๆมา กองทัพแดงก็ล่าถอยไปหาฐานที่มั่นใหม่อยู่ดี
- ดังนั้น การประหยัดระเบิด เอาไว้ใช้ปกป้องการระดมพลขึ้นฝั่งของกองทัพแดงดูจะมีประโยชน์มากกว่าที่จะเอาไปโยนใส่ปักกิ่งครับ

2. กรณี ประธานเหมา ปฏิวัติวัฒนธรรมจีน เพื่อกำจัดศัตรูทางการเมือง นั้น
- ภายหลังนโยบายธงแดง 3 ผืน ที่ประสบความล้มเหลว ก็มีการสาดโคลนกันอย่างรุนแรงในพรรค สมาชิกพรรคแตกความคิดออกเป็น 2 แนวก็คือ ฝ่ายที่บอกว่าธงแดง 3 ผืน คือความผิดของประธานเหมา (แกนนำก็คือ เผิงเต๋อไหว, หลิวส้าวฉี และเติ้งเสี่ยวผิง) กับฝ่ายของประธานเหมาที่คิดว่าการล้มเหลวของธงแดง 3 ผืน เป็นความผิดพลาดจากหลายๆปัจจัย
- หลังจากวิพากษ์วิจารณ์ประธานเหมาหลายรอบ ทั้งสองฝ่ายก็มองหน้ากันไม่เต็มตาอีกต่อไป
- หลิวส้าวฉีและเติ้งเสี่ยวผิง ก้าวเข้ามาดำเนินนโยบายแก้ไขปัญหาด้านเศรษฐกิจ ภายหลังนโยบายธงแดง 3 ผืนครับ ซึ่งนโยบายหลายๆประการที่เติ้งนำมาใช้นั้น มีกลิ่นอายทุนนิยมอย่างหนักทีเดียว (เติ้งมีแนวคิดแบบผสมทุนนิยมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม้ท่านจะเป็นนักมาร์กซ์ที่เชี่ยวชาญก็ตาม) ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้ประธานเหมามาก
- ก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรมไม่นาน ก็มีการประชุมสมาชิกพรรคในสายของหลิวส้าวฉี เพื่อวางแผนลงมติถอดถอนอำนาจประธานพรรค ของประธานเหมา แต่ไม่ประสบความสำเร็จ
- นั่นเป็นฟางเส้นสุดท้าย ที่ทำให้ประธานเหมา ตัดสินใจจะต้องถอนรากถอนโคนพวกลัทธิแก้ในพรรคครับผม

ในตอนนั้นพรรคแตกแยกมาก ใครจะเป็นมิตรหรือศัตรูก็ยากจะชี้ชัด สหายศึกที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาก็ไม่เหมือนเดิมอีก ประธานเหมาจึงต้องหากำลังและแนวร่วมใหม่ๆ มารื้อถอนเหล่าสหายเฒ่าเหลาเย่ทั้งหลาย โดยอาศัยพลังของเยาวชน ผ่านการปฏิวัติวัฒนธรรมที่จะขจัดแนวคิดเก่าๆ ซึ่งท่านมองว่าเป็นปัจจัยที่ทำให้นโยบายธงแดง 3 ผืนล้มเหลว (หนึ่งในพวกแนวคิดเก่าๆหรือพวกลัทธิแก้ ก็คือพวกที่ยืนอยู่ฝ่ายหลิวส้าวฉีนั้นแล)

ดังนั้น เนื้อแท้ของการปฏิวัติวัฒนธรรมในช่วงแรกๆก็คือ การถอนรากถอนโคน กลุ่มที่นิยมหลิวส้าวฉีและเติ้งเสี่ยวผิงให้หมดไปจากพรรคครับ ตามด้วยการหาทางขจัดแนวคิดต่างๆที่ท่านคิดว่า มันเป็นสิ่งที่่แอบแฝงในหมู่ประชาชนและ เป็นสาเหตุของความล้มเหลวในนโยบายธงแดง 3 ผืน ให้หมดไปจากสังคมจีนนั่นเอง

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer)

เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:39:18

ความคิดเห็นที่ 6

สำหรับการคืนสู่อำนาจของเติ้งนั้น ก็เกิดในปี 1974 ภายหลังการเสียชีวิตของหลินเปียว

ในปี 1974 เติ้งปรากฎตัวในงานเลี้ยงต้อนรับ สมเด็จเจ้านโรดมสีหนุ ครับ และโจวเอินไหลก็แนะนำเติ้งให้กับเจ้าสีหนุว่า เติ้งจะกลับมาช่วยงานท่านในตำแหน่งรองนายกฯ เป็นอันประกาศว่า เติ้งได้กลับสู่การเป็นกรมการเมืองระดับบริหารอีกครั้ง

เนื่องด้วยภายหลังหลินเปียวตาย และมีการกวาดล้างกลุ่มอิทธิพลที่หลงเหลือของหลินเปียวแบบเงียบๆ ทำให้สมาชิกระดับแกนนำในพรรคบางคนต้องกระเด็นออกไป ตำแหน่งบางตำแหน่งก็ว่างลง ขาดผู้มีฝีมือ ประกอบกับนายกโจวเริ่มสุขภาพย่ำแย่ลงมาก จึงต้องการคนมีฝีมือกลับมาครับ

ประธานเหมาเป็นคนแนะนำให้นายกโจว เรียกเติ้่งเสี่ยวผิงกลับมาด้วยตัวท่านเองหน่ะครับ ส่วนหนึ่งเพราะท่านยังเห็นว่าเติ้งเสี่ยวผิง มีความสามารถและยังเห็นคุณงามความดีของเติ้งในครั้นกระโน้นอยู่ (นั่นอาจจะเป็นอีกเหตุผล ที่ทำให้เติ้งไม่ถูกเล่นงานจนถึงแก่ความตายแบบ หลิวส้าวฉี) การกลับมาครั้งนี้ของเติ้งก็ทำให้ตำแหน่งในฝ่ายบริหารของเขาก้าวหน้าอย่างรวดเร็วครับ เพราะนายกโจวเอินไหลนั้น สุขภาพไม่ดี งานบริหารต่างๆก็ตกเป็นของเติ้งทั้งสิ้น

แน่นอนว่า เติ้งก็ไม่เปลี่ยนแนวทางเดิมๆของเขา ยังมีการเข็นนโยบายแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจที่มีกลิ่นอายทุนนิยมออกมาไม่น้อย และก็เป็นสาเหตุให้พวกแก๊งสี่คน เอาจุดนี้มาเล่นงานเติ้งอีกรอบครับ
ด้วยอิทธิพลของแก๊งสี่คน ในปี 1976 เติ้งเลยกระเด็นตกเก้าอี้ไปอีกรอบ แต่คราวนี้ไม่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนแบบคราวก่อน เพราะได้แม่ทัพแห่งกวางตุ้งคอยคุ้มกันให้ เติ้งและครอบครัวก็หลบไปกวางตุ้งพักใหญ่ๆ

ปลายปี 1976 ประธานเหมาก็ถึงแก่อสัญกรรม ทายาทของท่าคือฮว่ากั๋วเฟิงก็ขึ้นดำรงตำแหน่งแทนครับ ในตอนนั้นพรรคคอมมิวนิสต์จีน ได้แบ่งออกเป็น 3 ฝ่ายก็คือ
1. ฝ่ายของฮว่ากั๋วเฟิง ที่เป็นทายาทโดยตรงของประธานเหมา
2. ฝ่ายแก๊งสี่คน ที่อยากได้อำนาจปกครองประเทศ
3. ฝ่ายต่อต้านแก๊งสี่คน ที่เป้าหมายคือกำจัดแก๊งสี่คน โดยแกนนำก็เช่น เติ้งเสี่ยวผิง จ้าวจื่อหยา เฉินอี้ เป็นต้น

แน่นอนว่า ฝ่าย 2 และ 2 เป็นปรปักษ์แบบอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ ทั้งสองฝ่ายมีอำนาจในทางลับๆเช่นกัน แต่การจะโค่นอีกฝ่ายลงให้ได้แน่นอนนั้น ปัจจัยสำคัญคือ ใครจะได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายของฮว่ากั๋วเฟิงครับ

พวกแก๊งสี่คนคาดว่า ฮว่ากั๋วเฟิงน่าจะเข้าข้างพวกเขา เพราะต่างก็เป็นคนสนิทของประธานเหมาเหมือนๆกัน แต่พวกแก๊งสี่คนคิดผิด ฮว่ากั๋วเฟิงไปสนับสนุนฝ่ายต่อต้านแก๊งสี่คน และจัดการเข้าจับกุมแกนนำแก๊งสี่คนคือ เจียงชิง หยาวเหวินหยวน หวางหงเหวิน และจางชุนเฉียว ได้หมดโดยละม่อม ฝ่ายแก๊งสี่คนก็เลยล่มสลายลงครับ

คราวนี้อำนาจปกครองประเทศ เลยตกอยู่แก่สองฝ่ายคือ กลุ่มต่อต้านแก๊งสี่คน ที่มีเติ้งเป็นแกนนำ และฮว่ากั๋วเฟิง

แต่ยังเหลือปัญหาคือ ฮว่ากั๋วเฟิงนั้น เป็นทายาทของท่านประธานเหมา เขายังสนับสนุนแนวทางต่างๆของประธานเหมาอย่างเคร่งครัด ซึ่งขัดใจเติ้งยิ่งนัก เติ้งไม่อยากจะเห็นเด็กรุ่นหลังอย่างฮว่ากั๋วเฟิงได้กุมอำนาจต่อไป และต้องการจะปฏิรูประบบเศรษฐกิจในแบบที่เติ้งต้องการมานาน การจัดการฮว่ากั๋วเฟิงจึงเกิดขึ้นครับ ถ้าเทียบกันแล้ว ฮว่ากั๋วเฟิงไม่มีอะไรที่สู้เติ้งเสี่ยวผิงได้เลย ทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิ เหล่าผู้อาวุโสในพรรคก็สนับสนุนเติ้งซึ่งเป็นสหายเก่าแก่ร่วมรบกันมา สิ่งเดียวที่ฮว่ามีก็คือ การเป็นทายาทการเมืองโดยชอบธรรมของประธานเหมาครับ

เติ้งเสี่ยวผิง จึงเล่นมุขเดียวกับที่ ครุสชอฟใช้่จัดการสตาลินครับ โดยปล่อยข่าวสร้างเรื่องราวๆ ป้ายสีโจมตีประธานเหมาสารพัด เพื่อชี้นำว่า นโยบายของประธานเหมานั้นผิด การปฏิวัติวัฒนธรรมนั้นผิด และการวางตัวทายาทยิ่งผิดเข้าไปใหญ่ แรกๆก็เริ่มในที่ประชุมพรรคก่อน และค่อยๆแพร่ออกไปสู่สังคมภายนอก ก่อให้เกิดวิกฤติศรัทธาต่อพรรคและประธานเหมาอย่างกว้างขวาง

ในที่สุด ฮว่ากั๋วเฟิงก็กระเด็นออกจากตำแหน่งไปในราวๆปี 1982 เติ้งให้ลูกน้่องอย่าง จ้าวจื่อหยาและหูเหยาปังขึ้นดำรงตำแหน่งสำคัีญๆในพรรคแทน ปี 1980 เป็นต้นไป จึงเป็นยุคที่เติ้งขึ้นดำรงอำนาจเหนือประเทศอย่างแท้จริงครับ

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer)

เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 14:48:16