เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง

เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง    เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน

ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน       ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา

ใจสะอาดใจสว่างใจสงบ         ใครมีครบควรเรียกมนุสสา

เพราะทำถูกพูดถูกทุกเวลา       เปรมปรีดาทุกคืนวันสุขสันต์จริง

ใจสกปรกมืดมัวและร้อนเร่า      ใครมีเข้าควรเรียกว่าผีสิง

เพราะทำผิดพูดผิดจิตประวิง      แต่ในสิ่งนำตัวกลั้วอบาย

คิดดูเถิดถ้าใครไม่อยากตก       จงรีบยกใจตนรีบขวนขวาย

ให้ใจสูงเสียได้ก่อนตัวตาย        ก็สมหมายที่เกิดมาอย่าเชือนเอย.

                                                          พุทธทาสภิกขุ

จำได้ว่าบทกลอนนี้เคยได้ท่องสอบในวิชาภาษาไทยตอน ป.6
แต่ตอนนี้อยู่ ปี 4 แล้ว แต่กลอนบทนี้ก็ยังจำขึ้นใจอยู่

ไม่ต้องอ่านกลอนนี้ทั้งหมด เพียงแค่สองบรรทัดนี้ ก็สามารถอธิบายการเป็นมนุษย์ได้อย่างดีแล้ว

เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง    เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน

ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน       ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา

จากคุณ	: เจ้าแก่
เขียนเมื่อ	: 28 ต.ค. 52 16:42:28