 |
ความคิดเห็นที่ 4 |
แนะนำ ฉบับของคุณ วิวัฒน์ ประชาเรืองวิทย์ เช่นกันครับ สำนวนง่ายหน่อย แต่ถ้าจะหามาอ่าน เพราะความสนุก อย่าเลยครับ คือตอนที่มันสนุกมีก็จริง แต่มันมีฉากพวกนี้น้อยมาก ไม่เหมือนสามก๊ก ยังกับนิยาย เลยสนุก
แล้วอีกอย่างเนื้อเรื่องมันไปไวมากครับ เรื่องราว 500 กว่าปี เขียนในกระดาษ 2000 กว่าหน้า ซึ่งหน้านึงตัวอักษรก็ไม่มากเลย ( แต่อ่านนานชะมัด กว่าจะเข้าใจ บางวรรคต้องอ่าน 3-4 รอบ )
ชื่อคนก็มาก บางทีเพิ่งอ่านก็ลืมแล้วว่า ใครลูกใคร ใครพวกเดียวกับใคร ใครเป็นตงฉิน หรือกังฉิน
ถ้าอยากอ่านให้ได้จริงๆ แนะนำให้ไปลองเปิดอ่านดูก่อนซัก 5 นาทีครับ อาจเปลี่ยนใจได้ อิอิ
ถ้าเน้นเรื่องความสนุก น่าจะไปหาอ่านจากหนังสือที่ยกเอาเนื้อเรื่องบางช่วงมามากกว่าครับ อย่างพวกหนังสือซุนวูก็ได้ บางทีตอนพูดถึงกลศึก เค้าจะยกตัวอย่างศึกต่างๆ ในยุคชุนชิว,จ้านกว๋อ มา ช่วงหลายเดือนก่อนก็มีหนังสือออกมาเล่มนึง จะยกเอาเหตุการณ์สำคัญๆ ในประวัติศาสตร์จีน มาเขียนเป็นเรื่องๆ ไว้ เท่าที่เปิดอ่านดูก็น่าสนใจ , เลียดก๊ก ฉบับ กู้ชาติ ของเล่าชวนหัว ก็น่าจะสนุกพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าแกจะมีอคติในบางเรื่องเหมือนในสามก๊กรึเปล่านะ
จากคุณ |
:
สายลมบางเบา
|
เขียนเมื่อ |
:
11 พ.ย. 52 23:41:41
|
|
|
|
 |