ความคิดเห็นที่ 1 เปิดแล้ว แต่ขี้เกียจดาวโหลดมาอ่าน... เพียงแต่เห็นว่าประเด็นที่ตั้งไว้น่าสนใจเท่านั้น... ความกลัว หรือการถูกคุกคามข่มขู่ให้เกิดความกลัว และนี้คือสาเหตุทำให้เราทะเยอทะยาน เพื่อบินให้สูง หรือก้าวไปข้างหน้า ซึ่งนี้คือจุดอ่อนของมนุษย์... ประเด็นน่าจะอยู่ตรงนี้ ถ้าจะขยายความต่อไปเรื่อยๆ ก็ยากยิ่งที่จะให้จบลงได้ แต่พอนึกถึงคำที่ท่านพุทธทาสชอบอ้างถึงว่า *ตะถะตา เช่นนั้นเอง* รู้สึกว่าจะจบลงได้อย่างง่ายดาย... *เราแสวงหาช่างผู้ทำเรือนคืออัตภาพ เมื่อไม่พบ ได้ท่องเที่ยวไปแล้ว สิ้นสงสารนับด้วยชาติมิใช่น้อย ความเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์ **ดูก่อนช่างผู้ทำเรือนคืออัตภาพ เราพบท่านแล้ว ท่านจักทำเรือนคืออัตภาพของเราอีกไม่ได้ โครงบ้านของท่านทั้งหมด เราทำลายแล้ว ยอดแห่งเรือนคืออวิชชา เรารื้อแล้ว จิตของเราถึงพระนิพพานแล้ว เราได้บรรลุธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหาทั้งหลายแล้ว. อนึ่ง *ปฐมพุทธพจน์* ที่อัญเชิญมา ก็คงจะบ่งชี้ให้เห็นเงาลางเลือนบางอย่าง ว่าเรื่องทำนองนี้ มีผู้ขบคิดกันมานานแล้ว.... จากคุณ : ณ. ลังค่าย เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 08:44:52

ความคิดเห็นที่ 2   โลกนี้หมุนต่อไปด้วยความรักได้หนิครับ รักแบบเมตตา เหมือนที่คุณพงษ์กำลังทำ เพราะคุณพงษ์ก็ไม่ได้ตั้งกระทู้เพราะความกลัว เมื่อมนุษย์เห็นชัดแล้วว่าสิ่งนี้ดีกว่า เค้าก็จะเปลี่ยนเอง ปล.ผมโหลดไฟล์จากลิงค์นั้นไม่ได้ครับ จากคุณ : หลับตา เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 11:11:01 A:58.64.62.176 X: TicketID:173601

ความคิดเห็นที่ 3 ยังดาวโหลดได้ครับ เข้าไปเจอหน้าแรก เลือก regular download พอมาหน้าต่อมา ก็สโคล ลงมาด้านล่าน หาปุ่มดาวโหลด สีส้มๆ เสร็จ แล้วมันก็จะโหลดไปเก็บไว้ใน หมวด download  ซึ่งหาได้ใน my document โหลดไม่เกินนาทีครับ เพราะมีแต่ตัวหนังสือ มันอาจจะไวจนเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น ลองหาดูใน มายด๊อกคิวเม็นต์ เลือกหาคำว่า download ดูนะครับ อนึ่ง *ปฐมพุทธพจน์* ที่อัญเชิญมา ก็คงจะบ่งชี้ให้เห็นเงาลางเลือนบางอย่าง ว่าเรื่องทำนองนี้ มีผู้ขบคิดกันมานานแล้ว.... ถ้าคุณ ณ ลังค่าย พอใจแล้วกับสังคมที่เป็นอยู่ทุกวันนี้   ก็ไม่มีอะไรต้องคิดต่อแล้ว ครับ แต่ในเมื่อปัญหามันยังไม่จบ ก็ต้องคิดต่อ จริงมั้ยครับ จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 13:44:10

ความคิดเห็นที่ 4   กลัว เพราะอะไร จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 19:23:00 A:210.86.209.119 X: TicketID:239454

ความคิดเห็นที่ 5 จากการข่มขู่ ว่าถ้าเรามีคุณลักษณะ อย่างนี้ อย่างนั้น เราจะไม่ได้ในสิ่งที่เราต้องการ หรือเราจะสูญเสียในสิ่งที่เราต้องการ มันเป็นเงื่อนไข ที่ทำให้คนเรากลัว และ ตะเกียดตะกาย กระหายกับ การมีข้อยกเว้น(จากเงื่อนไข) ซึ่งข้อยกเว้นจะทำงาน ก็ต่อเมื่อเอามันอวดออกมา show off นั่นคือการบังคับกลายๆให้เราบินสูง ประมาท พบความหายนะ และทำลายกันเอง เสมือนไม่มี่ทางหลีกเลี่ยง จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 21:40:51

ความคิดเห็นที่ 6 สำหรับใครบางคน มันอาจจะง่าย แต่ ถ้าเทียบเป็นเปอร์เซ็น คนอย่างนี้มีไม่เกินห้าเปอร์เซ็น อย่าง ไรก็ตาม คนที่จะเป็นเหยื่อ และมีศักยภาพในการทำลาย อาจหรือไม่อาจเป็นคนแถวนี้ คนก่อปัญหาตัวจริง คงอยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่เราไม่สามารถรู้ได้ ผมได้แ่ต่หวังที่จะให้เขาได้อ่านมันบ้าง จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 22:11:03

ความคิดเห็นที่ 7   บินสูงเพราะความกลัว กับ ความประมาท ยังไม่เห็นความเชื่อมโยงกัน คนมีทั้งความประมาท และ ความกลัวกันอยู่แล้ว และสังคม หรือผู้มีอำนาจควบคุมกลไกสังคมใช้ความกลัวเป็นเครื่องมือหลอกล่อคนให้ขับเคลื่อน ให้เป็นไปอย่างที่เขาต้องการ จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 52 01:27:00 A:210.86.208.108 X: TicketID:239454

ความคิดเห็นที่ 8   ความกลัว เกิดจากความไม่รู้ หรือรู้ไม่หมด หรือรู้แบบผิดๆ จึงรู้สึกไม่ปลอดภัย ความเข้าใจผิดว่าบินสูงแล้วจะไม่เป็นอันตราย ความประมาท ก็คงเช่นกัน ทั้งคู่ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน ความประมาทไม่ใช่ผลสืบเนื่องจากความกลัว แต่คงมาจากสิ่งเดียวกัน เหมือนคนกับลิงที่แยกสายมาจากตัวเดียวกัน ทำยังไงให้ไม่กลัว คงทำไม่ได้ ทำให้กลัวน้อยลงก็คือต้องเข้าใจ ทำความรู้จัก ให้รู้ว่ามันไม่มีอะไรให้กลัว จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 52 01:49:55 A:210.86.208.108 X: TicketID:239454

ความคิดเห็นที่ 9 เหตุทีไม่ยกมาแปะก็เพราะมันแปะแล้วไม่น่าอ่านเลยครับ เรื่องขู่ให้กลัว ใครขู่เราบ้าง  บินสูงหมายถึงเรื่องอะไร ทำไมมันเกี่ยวกับ เรื่องประมาท ทั้งหมดนี้เขียนไว้ในนั้นหมดละครับ ย่อมาก ก็คงงง เดี๋ยวจะกลายเป็นเซ็น ต้องมาตีความกันอีก ถ้ามีปัญหา เรื่องดาวโหลด ให้เบอร์อีเมล์ หลังไมล์ ได้เลยครับ จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 52 09:37:22

ความคิดเห็นที่ 10 ใครจะรู้ ว่าจากแค่ความทุกข์เล็กๆ เพียงแค่ความเบื่อ ความเซ็ง จะทำให้เราท่านกลายเป็นคนที่ต้องการเพื่อน จนกลายเป็นความต้องการหาที่ยืนในโลกของวัตถุนิยม แล้วก็กลายเป็นความวุ่นวาย จนกระทั่งมีสิ่งที่อันตรายเกิดขึ้นมากมายรอบตัวเรา          กลไกความต้องการนี้(มีที่ยืนในโลกวัตถุ)ถ้ามองเพียงผิวเผิน  คุณก็จะเห็นเพียงความต้องการ ชื่อเสียง เกียรติยศ อำนาจ ความมั่งคั่งหรูหรา ความเด่นดัง ที่ไม่รู้จักพอ แต่ถ้ามองลึกเข้าไป คุณก็จะเห็นแต่ความหวั่นวิตก ต่อความโดดเดี่ยว ซึ่งต้องอาศัยวัตถุเหล่านั้น ในการปลอบปะโลม รักษา และที่มันเป็นความต้องการที่ไม่รู้จักพอ ก็เพราะว่า มันตอบสนองได้ไม่ตรงความต้องการ และก็ใช้รักษาความกลัวได้ไม่จริงอีกด้วย(ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน) จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 09:21:33

ความคิดเห็นที่ 11 ความอาย ความอิจฉา ก็คือรูปแบบหนึ่งทางอารมณ์ที่ยืนยันได้ถึง การมีตัวตนของความวิตกกังวลที่ว่านี้  ทั้งนี้ก็เพราะ โดยความหมายแล้ว -ความอายก็คือความกลัวที่จะถูกรังเกียจ -ความอิจฉาก็คือความกลัว ในทุกอย่าง ที่อาจนำไปสู่การโดดเดี่ยว เป็นต้นว่า กลัวจะมีผู้อื่นที่มีความสำคัญกว่าเกิดขึ้น จนทำให้ความสำคัญของตัวเองลดลง กลัวจะมีผู้ที่เด่นกว่าเกิดขึ้น เพราะจะทำให้ตัวเองเด่นน้อยลง กลัวที่จะมีผู้อื่นที่น่าสนใจกว่าเกิดขึ้น และทำให้ตัวเองน่าสนใจน้อยลง ทั้งหมดคือรูปแบบของความวิตก ที่เกิดจาก การถูกขมขู่คุกคามในรูปแบบต่างๆ  โดยมีการโดดเดี่ยวเป็น บทลงโทษที่น่ากลัว เป็นต้นว่า จะไม่มีใครสนใจ จะไม่มีใครคอยคุยด้วย จะไม่มีใครคิดถึง จะไม่มีใครเคารพ รักใคร่ จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 09:23:00

ความคิดเห็นที่ 12 ความกลัวทุกความกลัว จะเริ่มต้นจาก การถูกขมขู่ คุกคามว่าจะมีสิ่งที่เลวร้ายเกิดขึ้น แต่ความกลัวบางอย่าง มันซ่อนรูปจนเรามองกันไม่เห็น หรือดูกันไม่ออกด้วยซ้ำว่ามันคือความกลัว   ซึ่งมันก็คือ ความอาย และความอิจฉา นี่แหละ จุดกำเนิดความกลัวการโดดเดี่ยว         ความกลัวการไม่มีจะอวด หรือความต้องการโอ้อวดสิ่งที่ตัวเองภูมิใจ คือสิ่งที่เกิดมาจาก ความหนักใจลึกๆ(โดยไม่รู้ตัว) ที่เกิดจากการไปรับรู้ เงื่อนไขของการรังเกียจกันเองของคนเรา(การข่มขู่)  ที่มีตั้งแต่ สีผิว ไปจนถึงสถานะความเป็นอยู่  ซึ่งถ้าลักษณะของเรา เกิดไปตรงตามเงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่ง มันก็คงอดหวั่นวิตกไม่ได้ และคงจะต้องดิ้นรนทำทุกทางให้คนอื่น เห็นว่าตัวเรา มีข้อยกเว้น และไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขเหล่านั้น เพื่อป้องกันตัวเองจากการถูกรังเกียจ (ความอาย) และการถูกมองข้ามไร้เยื้อใย(ความอิจฉา) ซึ่งในปัจจุบันนี้ การพิสูจน์ให้เห็นข้อยกเว้น ทำได้ด้วยวิธีเดียวเท่านั้น  นั้นก็คือต้องอวดคุณสมบัติพิเศษ(ข้อยกเว้น)ออกมาให้คนอื่นเห็น จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 09:27:04

ความคิดเห็นที่ 13 การได้โอ้อวด ไม่ว่าจะเป็นลักษณะไหนก็แล้วแต่ มันเป็นเสมือนกับการได้พาตัวเองหลุดพ้นจากเงื่อนไขของการถูกดูถูก เหยียดหยาม และการเกลียดชัง  ดังนั้นการได้โอ้อวด จึงทำให้เกิดความโล่งใจ สบายใจ จนกลายเป็นความสุข และถึงแม้คนเราจะไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงของความสุขที่ได้จากการโอ้อวดก็ตาม แต่ก็ถือว่ามันเป็นความสุขที่มีตัวตน มีที่มาที่ไป ไม่ได้คิดไปกันเองอย่างแน่นอน เพราะมันเป็นภาวะการหลุดพ้นจากความทุกข์อย่างหนึ่งจริงๆ จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 10:00:26

ความคิดเห็นที่ 14 หลังจากที่ข้าพเจ้า เห็นความเป็นมาเป็นไปของ ความต้องการเพื่อน(company) และความกลัว(HIDDEN FEAR )ที่เกิดขึ้น (ความอายและความอิจฉา )มันก็อดคิดไม่ได้ว่า จะเป็นสิ่งนี้รึเปล่านะ ที่ทำให้สังคมของเราวุ่นวายซ้ำซาก  ที่มีทั้งแย่งชิงอำนาจ แย่งกันเด่นดัง แย่งชื่อเสียง จนถึง กลัวการเสียอำนาจ กลัวสูญเสียความเป็นที่สนใจ ความเป็นคนสำคัญ , กลัวสูญเสียชื่อเสียง ที่เป็นผลกระทบทางร้ายเกิดขึ้นมากมาย        ข้าพเจ้าใช้เวลาในการสังเกตุกว่าสิบปี  สุดท้ายก็ต้องยอมรับว่า มันจริง และมันก็ตลกจริงๆซะด้วย กับการแค่ต้องการเพื่อน(company)  แล้วต้องมาห้ำหั่นกันเองจนพินาศวอดวาย  (เพื่อเสพของปลอม ที่มีทั้ง อำนาจ ชื่อเสียง ความเคารพยกย่อง ) โดยมีตัวอย่างให้เห็นเป็นข่าวก็มี  ซึ่งทั้งหมดล้วนมีบทพิสูจน์อย่างแน่นอนด้วยว่า  ต้นเหตุของความขัดแย้ง หรือโศกนาฏกรรมไม่ได้อยู่ที่เงินทองแต่อย่างใด (เพราะเขาเหล่านั้นก็มีกินกันอย่างไม่รู้จักหมดอยู่แล้ว) จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 07:34:01

ความคิดเห็นที่ 15 เจ้าของยังไม่ทิ้งกระทู้ ขอร่วมสนับสนุนและขอมอบแผนผัง ที่อาจมีประโยชน์บ้างให้คุณพงษ์ชัยวัฒน์ ด้วยความนับถือ และชื่นชม ในการที่ ที่คุณใช้ความสังเกตเบื้องหลังแรงขับเคลื่อนพลังมนุษย์ เป็นเวลานับ๑๐ปี จนความคิดใกล้ตกผลึก บางทีเหรียญ๒ด้านแห่งวงจรชีวิตมนุษย์ คือความอยากและความกลัว อย่างมีสติ มีปัญญา มีความรักมีหัวใจ ต่อตนเองและต่อผู้อื่น ของคนบางคนที่คืนสู่สามัญไม่ได้ จะใกล้สมดุลคือมีความยุติธรรมขึ้น ทั้งต่อตนเองและต่อสังคมที่แวดล้อมตัวตน  ไม่ทำร้ายสังคม และเขาไม่ควรลืมไปว่าสังคมต่างหากที่มีบุญคุณและให้โอกาสเขาสำแดงพลังชีวิตออกมา คิดถึงtwitterเสียแล้วครับ --------------------------------------------------------------- (ขออภัยที่ครับ ต้องลำบาก นำไปต่อกันเป็นผังเดียว หรือเขียนขึ้นมาใหม่ ช่วยกันพัฒนาผังนี้ต่อไปให้ดีขึ้น) จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:52:19

ความคิดเห็นที่ 16 ๒ จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:53:02

ความคิดเห็นที่ 17 ๓ จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:53:28

ความคิดเห็นที่ 18 ๔ จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:54:03

ความคิดเห็นที่ 19 ๕ จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:56:52

ความคิดเห็นที่ 20 ผมพยายามตีความ ว่าใน แม็ป ตรงนี้ พยายามจะบอกอะไรเราบ้าง มนุษย์ เมื่อเจอกับความทุกข์ หรือความขัดแย้ง เกิดปฏิกริยา ต่างๆ มีทั้ง ความอยาก ความกลัว ความมึนงง และก็คิดอย่างมีสติ ผมขอท้าวความนิดนึงว่า ก่อนหน้าที่ผมจะมาใช้ชีวิต กับการเขียนนี่ ผมเจอหนังสือเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือพุทธธรรม เขียนโดยพระฝรั่ง ชื่ออะไรจำไม่ได้ เป็นเล่มบางๆ ไม่กี่สิบหน้า ตัวหนังสือไม่กี่ตัว แต่เป็นภาพวาด เสียเป็นส่วนใหญ่  เป็นครั้งแรกที่ผมเข้าร้านหนังสือ และซื้อหนังสือพ๊อกเก็ตบุ๊ก ในเนื้อหา พยายามสอนให้เราเฝ้ามองที่จิตใจในทุกขณะ (มีแค่นั้นแหละ) ครับ ผมก็ทำตาม โดยเฝ้ามองมันตลอดเวลา โดยเมื่อไหร่ก็ตาม ที่ผมไม่สบายใจ ผมก็จะคิดหาทันทีเลยว่า เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น  แล้วค้นหา  แต่จะเน้นไปทางวิทยาศาสตร์ทางเดียว หลายสิ่งหลายอย่าง มองเห็นเหตุผลได้เลย และหลายอย่างต้องตามหาเหตุผล หลายทฤษฎี พยายามอธิบายที่เหตุ แต่ไม่ได้สรุปผลเป็นรูปธรรมอย่างชัดเจน เป็นต้นว่า จิตใต้สำนึก สัญชาติญาณ (ซึ่งมันมาทำอะไรในตัวมนุษย์ และส่งผลอะไรบ้างกับเราบ้าง) และอีกหลายทฤษฎี ชี้ถึงผล แต่ไม่ได้อธิบายถึงสาเหตุอย่างชัดเจน เพียงแต่บอกว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคม จึงมีอย่างนี้ อย่างโน้น อย่างนั้น (คือคำว่าสัตว์สังคมยังไม่ใช่เหตุผลที่ผมพอใจมั้ง) และทั้งหมด ก็ถูกนำมาปะติดปะต่อ กันจนเป็นเรื่องเดียวกัน คำถามแรกในหัว หลังจากปะติดปะต่อก็นเสร็จก็คือ เออ ทำไม ด้วยเรื่องแค่นี้(friend need) ถึงกับวุ่นวายกันอย่างนี้เชียวหรือ ตั้งแต่นั้นมา ก็ต้องมาเขียนหนังสือเองเลย ก็เขียนไป มองไป ละครับ สำหรับแม็ป ตรงนี้ ผมก็จะเก็บไว้ในใจ แล้วละครับ ค่อยๆเคี้ยวเอื้องไปเรื่อยๆ ว่าแต่ คุณขามเรียง มองเห็นปัญหาอะไรเป็นสำคัญ ถึงได้ทำแม็ปตัวนี้ขึ้นมาครับ หรือว่าเห็นอุปสรรค์ ของการรับรู้ของมนุษย์(ลองเดานะครับ) และขอบคุณครับสำหรัง กำลังใจ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 07:14:50 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 06:56:03 จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 06:53:21

ความคิดเห็นที่ 21 ปัญหาอะไรเป็นสำคัญ ที่ทำแมปตัวนี้ ...ก็เพียงอยากสรุปการบรรยายที่ใช้เวลา๒-๓ชั่วโมง ให้มาอยู่ในหน้าเดียว แล้วเด็กๆจะได้นำกลับไปทบทวนความเข้าใจวิชาได้อย่างง่ายและคิดเป็นระบบเท่านั้นเองครับ จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 05:27:12

ความคิดเห็นที่ 22 ลืมตอบไปอีกคำถามครับ... จริงที่คุณพงษ์ชัยวัฒน์สงสัยเรื่อง อุปสรรคของการรับรู้/เรียนรู้ของมนุษย์ ผมพยายามบอกเด็กเสมอ ว่าการฝึกทำแมปให้เก่งนั้นมีประโยชน์กับสมอง กับวิธีคิดของเรา การอธิบายใดๆด้วยตัวอักษรอย่างเดียว มันเป็นความผิดพลาดหลงทางในวิธีคิดอย่างตกเหวกันเลยทีเดียว การอธิบายแบบตัวอักษร เรียงความ มันเป็นการอธิบายแบบเรียงแถว เรียงลำดับเป็นข้อไป ผลของการนี้ทำให้คนเราชินกับการคิดอะไรเป็นเส้นเป็นแถวเรียงหนึ่งได้วิธีเดียว ตลอดชีวิต ในขณะที่โลกของเรามีระบบ มีแบบแผนโยงใยเป็นแบบลูกตระกร้อ วิธีคิดแบบบรรยายเป็นข้อ มันเท่ากับเรามองเห็นเส้นหวายเส้นเดียว เออมันทำจากเส้นหวาย...คิดได้เพียงนั้นพอ ทั้งที่มันมีอะไรมากกว่านั้น ให้คิดได้อีกเยอะแยะ เราไม่เห็นโครงสร้างที่ทำให้หวายยึดตัวกันเป็นรูปกลม เรามองไม่เห็นความว่างในลูกตระกร้อ และฯลฯ ในความเป็นลูกตระกร้อจากหวายเส้นเดียว ระบบคิดจากการเขียนแมป จะได้วิธีคิดเชิงระบบซับซ้อนหลายรูปแบบ นั่นคือระบบของโลกและโลกวิทยาศาสตร์อันเป็นเหตุเป็นผล อย่าไปคิดแบบเส้นตรง ต่อเรียงกันเป็นข้อๆเท่านั้น...ผมบอกเด็ก และบอกว่า... ความรู้นั้นสร้างจากมือไหลเข้าสู่สมองได้ด้วย(A Priori) นอกจากการฟังและการอ่าน เขียนหนังสือ วาดแมปไปด้วย คิดเลขหรือเล่นถอดไพ่(ในคอมพิวเตอร์มี...สดวกดี) การเขียนได้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ครับ ขอบคุณครับที่กรุณาถาม ข้อนี้ผมตอบยาวจัง.... จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 06:03:50

ความคิดเห็นที่ 23 วิพากษ์ความสุข     ความสุขไม่มีอะไรอธิบายได้ดีไปกว่าความสงบ ใจสงบ ไร้แรงกดดัน บีบคั้น   แต่สำหรับมนุษย์ที่มีร่างกายและสมอง ที่เอื้ออำนวยต่อการเกิดความทุกข์ตลอดเวลา ดังนั้นความสุข ในความคิดของมนุษย์เรา จึงเป็นได้เพียงความรู้สึกของสภาวะของการหลุดพ้นจากความทุกข์ต่างๆเท่านั้น   ดังนั้น ชีวิตของมนุษย์ จึงแทบไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าความสงบ คือความสุขได้อย่างไร   เพราะชีวิตมันเหมือน ไม่รู้สึกสุขก็ต้องรู้สึกทุกข์ เวียนกันอยู่แค่นั้น  และถ้าเราไม่เข้าใจมัน เราก็เหมือนจะต้องวิ่งพล่านอยู่ตลอดเวลา แถมยังวิ่งแบบไร้แนวทาง ชนโน่นชนนี่ไปเรื่อย     ในขณะเดียวกัน ถ้าเราเข้าใจ เราก็จะมีเวลาคิดและตั้งรับมันอย่างมีสติ มันก็จะกลายเป็นเกมส์ที่เรารู้สูตรในการเล่น และได้แต้มจากมัน  ไม่ใช่ให้มันปั่นหัวเราเล่น จนต้องเสี่ยงถึงชีวิต ดังนั้น ชีวิตของมนุษย์ จึงแทบไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าความสงบ คือความสุขได้อย่างไร เมื่อถามคุณขามเรียง ผมก็เลยนึกกลับมามองตัวเอง ว่า ปัญหาที่หนักที่สุดของ คนเรา มันอยู่ตรงไหน ที่น่าเน้น เพราะ ว่าผมเน้นไปทั่ว หมดทั้งบทความ แต่ประเด็นที่เน้นยากที่สุด มันก็คือประโยคที่ยกมานั่นแหละครับ เลยไม่ได้เน้น (เพราะหวังว่าคนอ่านจะจับประเด็นได้เอง ) ขอบคุณครับ คุณขามเรียง ที่เป็นเพื่อนชวนคุย  ยิ่งชวนคุยมันก็เหมือนชวนคิด เดี๋ยวถ้าคิิดเป็นคำถามได้เมื่อไร ก็จะยกเป็นกระทู้ชวนเพื่อนๆคิด ตอนนี้เหมือนไม่มีอะไรคิดแล้ว แค่เงินหายสิบบาทยังคิดกันนานจัง 55 เรื่องแม็ปของคุณขามเรียง ผมพออ่านออกแล้ว นั่นคือ คนเราเมื่อเจอความขัดแย้ง ความทุกข์ ปฎิกริยา ทำให้เราไปได้ทุกทิศทาง สิ่งที่คุณขามเรียงต้องการ ชี้นำก็คือ ลูกศรที่ไปด้านบน พิจารณาปัญหา โดยใช้ พรหมวิหารสี่ เมตตา และปัญญา แล้วทำไม คนถึงไม่ไปตามลูกศรละครับ ยกตัวอย่างอันหนึ่ง เด็กร้องไห้ อยากกิน แป๊บซี่ จะกิน จะกิน จะบอกอย่างไรให้เด็ก กินน้ำเปล่าแทนก็ได้ -และถ้ามันเป็นไวน์ขวดละหมื่นละ จะบอกอย่างไรดี ว่ากินรีเจนซี่ก็ได้(เมาเหมือนกัน) -และถ้ามันเป็นรถ ราคายี่สิบล้านละ จะบอกอย่างไรดีว่่า คันละล้านกว่าคุ้มค่ากว่าเยอะ ถ้าคนตั้งมั่นจะเอาความสุขให้ได้  แล้วจะไปบอกอะไรกับเขาละ ว่าคุณแค่ต้องการความสงบ จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 06:59:12

ความคิดเห็นที่ 24 บทความต่อไปนี้ ผู้คนต่างไม่อยากรับรู้ ทั้งที่เป็นความจริงที่ควรใส่ใจ มันเป็นวัฒนธรรมที่เปราะบางเอามากเลย ------------------------------------------------ เรื่องความสงบของสังคมมนุษย์ ตามการคาดคเนของผม มันคงยังวุ่นวายกันไปอีกนาน ยิ่งส่งเสริมการแข่งขัน เสรี ในทุกทางอย่างชนิดทำลายทรัพยากรโลกด้วยเครื่องจักรกลอันทรงพลัง การข่าวสารสนเทศที่ความเร็วระดับแสงเดินทาง การโอนเงินตราของตลาดทุนด้วยระบบไซเบอร์แบบเร็วฉับพลัน และซ่อนเร้นปกปิดแหล่งที่ฝากเงินตราแบบยากที่จะติดตาม สิ่งสำคัญโลกถูกระบบการปกครองแบบ"โลกาภิวัตน์"ไปแล้ว ความเครียดในชีวิตกระแสหลักนับวันจะเพิ่มขึ้นตามความเร็วรุนแรงปั่นป่วนตามเครื่องมือที่มนุษย์สร้างขึ้นมา มันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรา เราต่างหากเป็นชิ้นส่วนของมัน ยกตัวอย่าง: ปัจจัยการผลิตคือเคริ่องจักร ถูกลงทุนด้วยเงินกู้  มีดอกเบี้ยที่เดินไม่หยุด จึงต้องทำงานทั้งวันทั้งคืน เพื่อคืนทุนได้ในเร็ววันที่สุด มนุษย์จำต้องทำงานทั้งวันทั้งคืน ตามไปด้วย มีโครงการสร้างเมืองใหม่ แข่งกันสร้างอาคารสูงสุดเกิดขึ้นมาก โดยเฉพาะในแถบตะวันออกกลาง เมืองอภิมหาเศรษฐีบ่อน้ำมัน บริษัทสถาปนิกและวิศวกรเป็นฝรั่ง ทำงานแข่งเวลา ต่องานออกแบบเป็น๓กะๆละ๘ชั่วโมง นั่งทำงาน๓ทวีป เอเซีย ยุโรป อเมริกา ต่อเนื่องไปไม่หยุด ผ่านระบบอินเตอร์เน็ต จนกระทั่งงานแล้วเสร็จ ไวเป็น๓เท่าตัว เพราะปริมาณงานมันมากมหึมา ช้าไม่ได้เลย คิดแบบเศรษฐศาสตร์ทุนนิยม เขาก็บอกด้วยว่า ดีมานด์กับซับพลาย มันต้องสอดคล้องกัน ทว่าเบื้องหลังของมัน คือการใช้ระบบจิตวิทยาล้วงจุดอ่อนของคน โดยการสร้างมายาเทคโนโลยี ที่เรียกว่า การโฆษณาประชาสัมพันธ์ และการส่งเสริมการขาย กระตุ้นให้คนบริโภคไม่หยุดหย่อน ทำให้คนมีความกระหายตามแฟชั่นในนามว่าทันสมัย อย่างนี้เป็นต้น ทีวีและอินเทอร์น็ตจึงเป็นปีศาจจอแบนอันเลวร้ายได้ ที่คนอัญเชิญไปตั้งวางไว้ในห้องเองแบบสมัครใจ มันแต่งภาพสวยหลอกล่อให้เราหิวให้เราหยิบเงินในกระเป๋าอย่างเต็มใจเสมอ ความจริงอีกแง่หนึ่ง สินค้าปัจจัยสี่ขั้นพื้นฐาน มีมูลค่าต่ำมาก เมื่อเทียบรายจ่ายกับสินค้าเกียรติยศที่แพงมหาศาล ลองเทียบราคานาฬิกา เทียบราคารถยนต์ต่างยี่ห้อ ขณะที่รายได้คนต่างชั้นต่างตระกูล ต่างการศึกษา ต่างอาชีพ ยังต่างห่างกัน มีช่องว่างมากมายเมื่อเทียบกับประเทศอื่นหลายประเทศ ทำให้การคอร์รัปชั่นติดอันดับสูงจากการสำรวจเปรียบเทียบทั้งโลก สิ่งที่ท่านผู้นำโลกาภิวัตน์ ท่านก็ตระหนักดี ทุกครั้งที่ขี่เรือบินไปประชุมซัมมิท ภาวะโลกร้อนมันเกิดแล้ว แล้วพวกเขาทำอะไรตรงนี้บ้าง? มนุษย์ไม่ได้เป็นสัตว์สังคมหรอกครับ เคยคุยกับคุณกระบี่เก้าฯเรื่องนี้กันแล้ว มนุษย์ยังเห็นแก่ตัว จึงเป็นเพียงสัตว์กึ่งสังคม โดยที่คุณกระบี่ใส่ชื่อภาษาฝรั่งว่าเป็นสังคม Semi -Social Animal บรรดาอาณาจักรอารยธรรมในอดีตทั้งหลาย มีอายุไม่เกิน๔-๕พันปี ต่างล้มล่มสลาย สูญอารยธรรมตามกันไป เป็นละลอก อย่างที่ทราบกันดี ไม่ว่าอีจิปต์ กรีก โรมัน  ขอม ฯลฯ ทว่าโลกาภิวัตน์เขาเก่งกาจ อาจเอาตัวรอดก็ได้นะ ทุนนิยมมันก็มีส่วนดี เพียงเราไม่หลงมายาของมันอย่างเด็ดขาด มีหนทางคือ ต้องไม่หลงละเริงและปรับตัวให้ทัน สร้างอุปนิสัยทนแรงกดดันยิ่งยวดในทุกสถานะการณ์ ทุกรูปแบบ มีสติเตือนตน ทำใจให้สงบไว้เสมอทุกค่ำเช้า ดีที่สุดครับ จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 23:05:31

ความคิดเห็นที่ 25 ผมเพิ่งดูนี่จบ แล้วก็มาอ่านของคุณขามเรียง บังเอิญเหลือเกิน http://www.davidicke.com/content/view/28863/32/ ล่อเข้าไปตีหนึ่งกว่า เดี๋ยวว่ากันครับ จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 01:28:59

ความคิดเห็นที่ 26 บังเอิญอย่างไรครับ? จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 09:16:50

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นเรื่องราวที่มันมากครับ โม้รึเปล่าก็มิอาจทราบได้ พูดถึงมนุษย์  ต่างดาว ศัตรูของผู้ที่สร้างเราขึ้นมา เรากำลังจะถูกทำลาย แล้วก็สรุปว่า มนุษย์เรายังงี่เง่าเกินไป  ที่ไม่แคร์ในสิ่งเหล่านี้ ซึ่งกลับมาอ่าน ของคุณขามเรียงมันก็ทางเดียวกัน จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 19:16:29

ความคิดเห็นที่ 28 อือ...ผมตามเข้าไปดู มันเป็นองค์การลับกำกับรัฐบาลโลก มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 07:27:42