 |
ความคิดเห็นที่ 5 |
อายุพระพุทธศาสนา
คำว่า "สัทธรรมจะตั้งอยู่ได้เพียง ๕๐๐ ปี" นั้น คัมภีร์ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัยอธิบายว่า ถ้าให้สตรีบวชโดยไม่ได้บัญญัติครุธรรมป้องกันไว้ก่อน เวลาผ่านไป ๕๐๐ ปี ก็จะไม่มีพระอรหันต์ผู้บรรลุปฏิสัมภิทา
แต่เมื่อบัญญัติครุธรรมไว้ก่อนที่สตรีจะบวช ในระยะเวลา ๑,๐๐๐ ปี ก็ยังมีพระอรหันต์ผู้บรรลุปฏิสัมภิทาอยู่
ผ่านไปอีก ๑,๐๐๐ ปี ก็ยังมีพระอรหันต์สุกขวิปัสสกอยู่
ผ่านไปอีก ๑,๐๐๐ ปี ก็ยังมีอนาคามีอยู่
ผ่านไปอีก ๑,๐๐๐ ปี ก็ยังมีพระสกทาคามีอยู่
ผ่านไปอีก ๑,๐๐๐ ปี ก็ยังมีพระโสดาบันอยู่
สรุปว่า ปฏิเวธสัทธรรม จะดำรงอยู่ได้ ๕,๐๐๐ ปี
แม้ปริยัติธรรมก็ดำรงอยู่ได้ ๕,๐๐๐ ปี เพราะปริยัติกับปฏิเวธต่างเกื้อกูลกัน
(พระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาฯ เล่ม ๗ หน้า ๓๑๙, พระไตรปิฎก ฉบับมหามงกุฎฯ เล่ม ๙ หน้า ๔๙๙)
การบวชภิกษุณี
๑. ภิกษุณี ผู้เป็นอุปัชฌาย์ เรียกว่า ปวัตตินี ("ปวัตตินี" เป็นคำเรียกผู้ทำหน้าที่อุปัชฌาย์ในฝ่ายภิกษุณี)
๒. ปวัตตินี จะต้องมีพรรษา ๑๒ ปีขึ้นไป และได้รับคัดเลือกและแต่งตั้งให้เป็นปวัตตินีโดยการสวดวุฏฐาปนสมมติในที่ประชุมภิกษุณีแล้ว จึงจะทำหน้าที่เป็นปวัตตินีได้
๓. ภิกษุณีผู้ได้รับการสวดแต่งตั้งให้เป็นปวัตตินีแล้วนั้น ให้การอุปสมบทได้ปีละรูปเดียว จะให้อุปสมบทในปีเดียวกัน ๒ รูป ไม่ได้
๔. ปวัตตินีจะให้การอุปสมบททุกปีไม่ได้ ต้องเว้นไป ๑ ปี (หมายความว่าบวชได้ปีเว้นปี) เหตุที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติสิกขาบทข้อนี้ เพื่อ "คุมกำเนิด" ภิกษุณีไม่ให้มีจำนวนมากเกินไป จนเป็นเหตุให้ที่อยู่ไม่เพียงพอ (สิขาบทที่ ๑๒ กุมารีภูตวรรค พระวินัยปิฎก ภิกขุนีวิภังค์ พระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่ม ๓ หน้า ๓๕๔)
๕. การบวชภิกษุณีที่ขัดพระวินัย คือ
๑) ปวัตตินี ยังมีพรรษาไม่ครบ ๑๒ พรรษา ๒) ปวัตตินี ไม่ได้รับการสวดสมมติแต่งตั้งให้เป็นปวัตตินี ๓) ปวัตตินี ให้การอุปสมบทปีละมากกว่า ๑ รูป ๔) ปวัตตินี ให้การอุปสมบทติดต่อกันทุกปี
ปวัตตินีและคณะภิกษุณีผู้ให้อุปสมบท ต้องอาบัติปาจิตตีย์ สังฆกรรมที่ทำไปโดยขัดต่อพระวินัย ถือว่าไม่เป็นสังฆกรรม ทำแล้วไม่เป็นอันทำ (อุปสมบทไม่ขึ้น)
จากคุณ |
:
วศินสุข
|
เขียนเมื่อ |
:
15 พ.ย. 52 22:33:39
|
|
|
|
 |