ความคิดเห็นที่ 1 คาดว่าหวู๋ซานกุ้ยกับพลพรรคของหลี่จื้อเฉิงคงจะเจรจาผลประโยชน์กันไม่ลงตัวหน่ะครับ ตัวหวู๋ซานกุ้ยเองจะว่าไปก็เป็นขุนศึกที่นิยมราชวงศ์หมิงมากๆคนหนึ่ง และเป็นนักการทหารที่เก่งกาจ มีกำลังพลหลายหมื่นในมือ ทำหน้าที่รักษาด่านทางเหนือต่อกรกับกองธงน้ำเงินของต้าชิง ซึ่งทางแมนจูเองก็เกรงความเก่งกาจของหวู๋ซานกุ้ยอยู่ไม่น้อย หงเฉินเฉาก็เคยทูลต่อจักรพรรดิไท่จงและอ๋องตวนเอ่อร์กุนว่า หวู๋ซานกุ้ยลูกน้องเก่าของเขาคนนี้ไม่ธรรมดา ทีนี้พอกองทัพชาวนาของหลี่จื้อเฉิงเข้าเมืองได้ ก็คุมตัวเอาครอบครัวของหวู๋ซานกุ้ยที่อยู่ในปักกิ่งเป็นตัวประกัน และส่งคนไปขอให้หวู๋ซานกุ้ยยอมจำนนเสีย หวู๋ซานกุ้ยเองก็คงพอจะทราบว่า ตัวเขาแม้จะเก่งและมีทหารในมือ แต่ก็ยังมีจำนวนน้อยกว่าฝ่ายหลี่จื้อเฉิง เสบียงและอาวุธก็มีจำกัด ข้างโน้นของกำแพงก็ทหารแมนจู ข้างนี้ก็ทหารกบฏที่จะได้จัดตั้งรัฐบาลใหม่ ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ก็ต้องหาทางตักตวงผลประโยชน์ให้แก่ตนเองและลูกน้องทั้งหลายให้ได้มากที่สุดหล่ะครับ แต่คิดว่าฝ่ายหลี่จื้อเฉิง คงจะเสนอผลประโยชน์ชนิดที่ว่า รับไม่ได้ฟังไม่เข้าหูแก่หวู๋ซานกุ้ย และพอกลางๆเดือนเมษายน หลี่จื้อเฉิงก็ส่ง หลิวจงหมิ่น นำทหารส่วนหนึ่งมาเตรียมบีบให้หวู๋ซานกุ้ยยอมจำนน หรือโดนถล่มแหลกมีแค่ 2 หนทาง นั่นทำให้หวู๋ซานกุ้ยไม่มีทางเลือกอื่นๆ นอกจากคิดว่าจะยืมมือพวกแมนจู ให้เข้าด่านมากำจัดหลี่จื้อเฉิงเสีย จากนั้นด้วยฝีปากของตนก็อาจจะพอเจรจากับพวกแมนจู เฉือนดินแดนเป็นค่าตอบแทน ให้ทัพชิงถอยกลับขึ้นเหนือไป ส่วนหวู๋ซานกุ้ยก็จะไปเชิญอ๋องราชสำนักหมิงซักองค์ (อาจจะฟู่อ๋องที่นานกิง หรือรัชทายาทที่สาบสูญอยู่ก็ได้) มานั่งบัลลังก์ หวู๋ซานกุ้ยก็จะได้เป็นดั่งโจโฉ ที่ช่วยค้ำจุนราชวงศ์หมิงขึ้นมาใหม่ มีความชอบเหนือใครในปฐพี ปัญหาคือ หวู๋ซานกุ้ยประเมิน ตวนเอ่อร์กุนพลาดไปถนัด และดันมองหลี่จื้อเฉิงเหนือเกินไป เพราะกองทัพผสมระหว่างทัพของหซู๋ซานกุ้ยและทัพชิงรบไม่ได้หนักมืออะไรนัก เสียหายน้อยกว่าที่คาดเยอะ ก็ตีทัพของหลี่จื้อเฉิงแตกกระจุยไปได้ แถมพวกแมนจูเข้ามาแล้วยังกะพายุ กวาดเมืองต่างๆราบเรียบ งานนี้หวู๋ซานกุ้ยที่รู้ตัวว่า จะเชิญหมาไนมาไล่ตัวตุ่น แต่เรียกผิดไปเรียกหมาป่ามาถล่มห้องครัวเสียแล้ว ก็เลยต้องตกกระไดพลอยโจนครับ ก็ทำเนียนๆโกนหัวสวามิภักดิ์ต้าชิงไปในที่สุด ส่วนกรณีแม่นางหยวนหยวน ที่เป็นตำนานนั้น อันนี้กระผมไม่ทราบหน่ะครับ ก็อาจจะมีมูลไม่เช่นนั้นคงไม่แต่งเป็นงิ้วมาล้อเลียนหวู๋ซานกุ้ยกันสนุกสนาน อย่างไรก็ดี ผมคิดว่ากรณีแม่นางหยวนหยวน อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลของการเจรจาที่ไม่ลงตัวระหว่างหวู๋ซานกุ้่ยและหลี่จื้อเฉิง ก็ได้หน่ะครับ เพราะชายชาติทหาร ใจหนักแน่นแบบหวู๋ซานกุ้ยไม่น่าจะหลงอิสตรีขนาดหนักเท่านั้น หรือแม้แต่ครอบครัวของเขาเอง หวู๋ซานกุ้ยก็อาจจะไม่ได้ห่วงเท่าไหร่ มิฉะนั้นในช่วงรัชสมัยคังซีที่หวู๋ซานกุ้ยก่อการกบฏได้ลงคอ ทั้งๆที่หวู๋อิงสง ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนยังอยู่เป็นราชเขยตัวประกันที่ปักกิ่งแท้ๆ (และเป็นผลทำให้ภายหลัง หวู๋อิงสงโดยจักรพรรดิคังซีสั่งตัดหัว) แก้จาก เป๋าเป่า เป็น หยวนหยวน ครับ ผมจำชื่อผิด ขอบพระคุณคุณ เหนี่ยว-อวี่ ที่แก้ไขชื่อให้ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 15:09:40 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 14:47:19 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 14:25:49 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 14:17:13

ความคิดเห็นที่ 2 ได้คุณอุ้ยมาช่วยให้คำตอบอีกแล้ว  ไม่ผิดหวังเลย  ขอบคุณมากครับ ขอถามอีกหน่อย  :  หวู๋อิงสงนี่ มีศักดิ์เป็นราชน้าเขยของจักรพรรดิ์คังซีใช่มั้ยครับ? จากคุณ : ละอ่อนธรรม เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 14:39:17

ความคิดเห็นที่ 3 ทางด้านของหลี่จื้อเฉิงนั้น ไม่มีข้อกังขาว่า เขาคือยอดขุนพลแห่งยุคครับ พณฯ หลี่ไต่เต้าจากเสี่ยวเอ้อแผงเหล้าในเมืองบ้านนอกอย่างเยี่ยนอันไปเป็นโจรป่า จากโจรป่ามาเป็นราชาโจร จากราชาโจรมาเป็นชุนอ๋อง และกำลังจะได้เป็นถึงจักรพรรดิโอรสสวรรค์ ชั่วชีวิตรุกรบหลายปี ชนะศึกใหญ่น้อยนับไม่ถ้วน กำลังจะสบายในบั้นปลายได้เป็นเจ้าปฐพี ปัญหาคงจะเป็นพลพรรคของหลี่จื้อเฉิงนั้น มีมากมายหลากหลายเกินไปครับ และชาวบ้านส่วนใหญ่ที่ติดตามเขามาจนล้มราชวงศ์หมิงได้นั้น บางคนก็กำลังระเริงสุขกับการปล้นชาวบ้านในปักกิ่ง (เพราะเป็นโจรมาก่อน), บางคนก็บอกว่า อยากกลับบ้านแล้ว, บางคนก็กำลังฝันอยากจะเป็นขุนนางกับเขาบ้าง, บางคนก็ไม่คิดอะไรว่า หากินไปวันๆ สรุปก็คือ หลี่จื้อเฉิงเก่งกาจ แต่ไพร่พลของเขาหมดปฏิธานลงแล้วอย่างสิ้นเชิงครับ ถ้าเหมือนธนู กองทัพของหลี่ก็ปักกลางเป้าไปแล้ว รอให้ใครก็ได้มาจัดการถอนลูกธนูออกเท่านั้น ประกอบกับชัยภูมิของปักกิ่งที่วางการตั้งรับส่วนใหญ่เอาไว้ทางเหนือ (ซึ่งมีแต่ทหารของหวู๋ซานกุ้ยดูแล) พอแนวป้องกันที่ควรจะทำงานกลับไม่ทำงาน  และทัพหน้าของหลิวจงหมิ่นที่ส่งไปปราบหวู๋ซานกุ้ยก็โดนตีล่าถอยมา ทำให้กองท้ัพของหลี่จื้อเฉิงต้องถูกเร่งให้รวมพลพวกที่หมดไฟจะสู้ ออกไปตั้งรับทางเหนือของเมือง จึง้เหมือนส่งกองทัพแกะที่ไร้ระเบียบ ไปปะทะกับกองทัพชิงที่กระหายเต็มที่ เพียงไม่กี่ชั่วยาม กองทัพของหลี่จื้อเฉิงก็แตกกระจาย แถมทหารของหลี่จื้อเฉิงยังทำแสบกับชาวเมืองปักกิ่งและเขตรอบๆเอาไว้มาก จึงไม่ได้รับการช่วยเหลือใดๆจากชาวบ้าน ตั้งแต่กองทัพแมนจูเข้าด่านในวันที่ 28 เืดือนห้า จนถึงหลี่จื้อเฉิงทิ้งปักกิ่งในวันที่ 4 เดือนหก กองทัพของหลี่ยันทัพแมนจูได้แค่ไม่กี่วันเท่านั้น อะไรจะย่ำแย่ปานฉะนี้ ตอนที่หลี่จื้อเฉิงเข้าปักกิ่ง คงจะมีกองทัพชาวนาหลายแสนครับ และรวมที่กระจัดกระจายรบอาจจะมีเป็นล้าน แต่ตอนที่หนีจากปักกิ่ง หลี่จื้อเฉิงเหลือทัพพี่น้องที่ติดตามไม่เกิน 3 หมื่นคน (ที่เหลือคงไม่ต้องสืบว่าหายไปไหน เพื่อนกินสิ้นไร้แล้วแหนงหนีก็แบบนี้แล) ก่อนออกจากเมือง หลี่จื้อเฉิงก็สวมพระมาลา ปราบดาภิเษกตนเป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชุน และจัดการเชือดครอบครัวของหวู๋ซานกุ้ยมาแทนหมูเห็ดเป็ดไก่เครื่องเซ่น และก็เผ่นไปส่านซีบ้านเกิด แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 16:52:36 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 14:51:42 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 14:40:40

ความคิดเห็นที่ 4 มาอ่านครับ จากคุณ : วรณัย เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 14:45:32

ความคิดเห็นที่ 5 กองทัพพี่น้องของหลี่จื้อเฉิงที่เหลือกำลังพลไม่มาก ผิดกัีบตอนข้ามแม่น้ำมาเหอเป่ยลิบลับก็หนีไปทางตะวันตกเรื่อยๆ จนไปปักหลักที่ซีอานครับ และหลี่จื้อเฉิงก็จัดการจัดตั้งแนวรับที่ถงกวนอย่างแน่นหนาเพื่อต้านทัพชิง ปลายปี 1644 กองทัพชิงก็บุกมาถึงถงกวาน ภายหลังรบกันดุเดือด ทัพชิงที่ขนปืนใหญ่มายิงแบบไม่กลัวเปลืองดินปืนก็ฝ่าถงกวานเข้ามาได้ครับ พอถงกวาน ด่านป้องกันที่สำคัญที่สุึดแตก หลี่จื้อเฉิงก็รักษาซีอานเอาไว้ไม่ได้ ต้องพาพี่น้องที่เหลือ (จำนวนงวดลงไปทุกขณะ) ตีฝ่าลงใต้ไปเซียงหยาง และหลบหนีไปอู่ชางตามลำดับ ซึ่งก็โดนทัพชิงและทัพของขุนศึกราชวงศ์หมิงฝ่ายใต้ก่อกวนตลอดมา และพอกองทัพของหลี่จื้อเฉิงไปแตกพ่ายอย่างหนักที่เจียงซี ทำให้ทหารส่วนใหญ่ละลายไปเกือบหมดครับ ก่อนที่หลี่จื้อเฉิงจะโดนลูกน้องสังหารตายในปี 1645 ปิดตำนานผู้นำกบฏชาวนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์จีน แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 09:25:27 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 15:01:51

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องเฉินหยวนหยวน เมียน้อยอู๋ซันกุ้ยถูกหลี่จื้อเฉิงยึดครอง ทำให้อู๋โกรธจนผมตั้งชัน(สำนวนไทยเปลี่ยนเป็น โกรธจนลมออกหู) นำไปสู่การเปิดด่านชักศึกเข้าบ้าน จนสิ้นชาติในกาลต่อมา...นั้น เป็นเรื่องตีไข่ใส่สีของนักเขียนนิยาย สาเหตุที่แท้จริงเป็นอย่างที่คุณอุ้ยว่านั่นแหละ คือเจรจากันไม่ลงตัว 1.อย่าลืมว่าอู๋คือชนชั้นเจ้าที่ดินศักดินา ครอบครองที่ดินมากมาย แต่กองทัพของหลีฉว่างหวังคือกองทัพชาวนาที่ถูกรีดนาทาเร้นจนทนไม่ไหวลุกฮือขึ้นก่อการจลาจล เป้าหมายเพื่อล้มล้างเจ้าที่ดินทั้งหลาย 2.อู๋เคยเป็นทหารใต้บัญชาการของหยวนฉงฮว่าน ได้ประจักษ์กับตาถึงความโหดร้ายทารุณที่ฮ่องเต้หมิงผู้โฉดเขลาหยิบยื่นให้กับผู้บัญชาการทหารที่รักชาติรักปชช.เยี่ยงหยวนฉงฮว่าน เขาเองก็คงไม่อยากมีชะตากรรมเดียวกัน +-*หารแล้วหันไปต่อรองกับทัพต่างเชื้อชาติดีกว่า จากคุณ : เหนียว-อวี่ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 15:02:45

ความคิดเห็นที่ 7 พรรคคอมมิวนิสต์จีนนั้น ให้ความนับถือหลี่จื้อเฉิงไม่น้อยเลยครับ เพราะยกให้เขาเป็นหนึ่งในนักปฏิวัติที่ล้มล้างศักดินาคนหนึ่งของประวัติศาสตร์ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 15:04:28

ความคิดเห็นที่ 8 ดังขนาดมีอนุสาวรีย์ ที่ปักกิ่ง หุหุ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 15:06:20

ความคิดเห็นที่ 9 มองประวัติศาสตร์จีนแล้ว  เหลียวมามองสถานการณ์ในบ้านเราด้วยใจไหวหวั่นยิ่ง จากคุณ : Healer เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 15:22:29

ความคิดเห็นที่ 10 นับถือคุณอุ้ยจริงๆ ทั้งรอบรู้ปวศ.จีนทั้งขยันพิมพ์ได้ยาวๆอ่านจุใจคอปวศ.จีนไปเลย สงสัยว่านอกจากค้นหาจากสารานุกรมไป่ตู้แล้ว คุณอุ้ยคงสะสมหนังสือ-เอกสาร-ข้อมูลปวศ.จีนที่บ้านเป็นกะตั๊กแน่ๆเลย   เอ่อ แล้วอนุสาวรีย์หลีฉว่างหวังอยู่มุมไหนของปักกิ่ง พอทราบไหมครับ? จากคุณ : เหนียว-อวี่ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 15:55:25

ความคิดเห็นที่ 11 เรียนคุณ เหนียว-อวี่ ---อนุสาวรีย์หลีฉว่างหวัง ในปักกิ่งนั้น อยู่ย่านใดผมก็มิทราบครับ (เคยอ่านเจอว่ามี แต่ไม่มีภาพหน่ะครับ)ส่วน่ในภาพที่เอามาลง เป็น อนุสาวรีย์ของเขาที่สานเป่ย ในส่านซีหน่ะครับ------ เรียนคุณ ละอ่อนธรรม---หวู๋อิงสง เสกสมรสกับ องค์หญิง 14 ซึ่งเป็นพระเจ้าลูกเธอของจักรพรรดิไท่จง เขาจึงมีศักดิ์เป็น อาเขยของของจักรพรรดิคังซีครับ หวู๋อิงสงโดนประหารพร้อมๆกับหวู๋ซื่อหลิน (ลูกชายคนรองของเขา) ส่วนองค์หญิง 14 ซึ่งเป็นอาหญิงของจักรพรรดิคังซี ไม่แน่ใจว่าถูกกักบริเวณตลอดพระชนม์ชีพหรืออะไรนี้แลครับ ส่วนลูกชายคนโตของหวู๋อิงสง ที่ชื่อหวู๋ซื่อฝานนั้น ได้ปู่ของเขาหวู๋ซานกุ้ยนำตัวกลับไปคุนหมิงเลยรอดตายไป ภายหลัีงก็สืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้กำมะลอต่อจากหวู๋ซานกุ้ยครับ ก่อนจะฆ่าตัวตายเมื่อกองทัพชิงเข้าตีคุนหมิง--------- ในภาพยนตร์เรื่ององค์หญิงกำมะลอ ที่ไต้หวันสร้าง ยกให้องค์หญิงเจี้ยนหนิง เป็นคู่ของหวู๋อิงสง และเป็นพระขณิษฐาของจักรพรรดิคังซี ซึ่งบิดเบือนไปนิดหน่อยหน่ะครับ เนื่องจากองค์หญิง 14 ซึ่งเป็นพระเจ้าลูกเธอในจักรพรรดิไท่จงประสูติในปี 1640 มีพระชนม์น้อยกว่าจัีกรพรรดิซุ่นจื้อแค่ 2 ปี เป็นไปไม่ได้ที่องค์หญิง 14 จะเป็นธิดาของจักรพรรดิซุ่นจื้อและพระขณิษฐาของจักรพรรดิคังซีครับ องค์หญิงเจี้ยนหนิง เข้าใจว่ามีตัวตนจริงๆ และเป็นพระขณิษฐาของจักรพรรดิคังซีจริงๆ แต่ไม่ได้เป็นภรรยาของหวู๋อิงสง (หรือจะเป็นภรรยาอุ้ยเสี่ยวป้อหว่า หุหุ) แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 17:13:20 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 17:03:17

ความคิดเห็นที่ 12 ถามคุณอุ้ยครับ ตอนที่ฮ่องเต้ฉงเฉิน จะแขวนคอตายที่หลังวัง ก่อนที่จะทำแบบนั้นไม่มีทางเลือกอื่นใด เลยเหรอครับ ไม่ว่าขึ้นเหนือไปอยู่กับอู๋ซายกุ้ย หรือว่า จะลงใต้ไปตั้งรัฐบาลที่นานจิง จากคุณ : เหล่าฟาง เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 17:08:42

ความคิดเห็นที่ 13 เอ รูปอนุสาวรีย์หลี่จื้อเฉิง(จินยงชอบเรียกเขาว่า ฉว่างหวัง)ในความเห็นที่8 คุณอุ้ยเขียนว่า อยู่ในปักกิ่ง ผมถึงได้ถามว่าอยู่แถวไหน? สรุปว่า น่าจะอยู่ที่ส่านซี มากกว่าเนอะ เพราะเป็นถิ่นเก่าเขา (บางคนว่า เขาเป็นชนเผ่าเชียง เป็นชาวมณฑลกันซู่?เคยถูกเจ้าที่ดินจับมัดติดเสา โทษฐานไม่มีเงินเสียค่าเช่านา แล้วปล่อยลืม จนเขาเกือบอดตาย) จากคุณ : เหนียว-อวี่ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 17:19:54

ความคิดเห็นที่ 14 ในนิยายเรื่อง เพ็กฮ่วยเกี่ยม ของจินยงนั้น มีเขียนว่า ฮ่องเต้หมิงฉงเจินเมื่อรู้ว่าทัพหลี่จื้อเฉิงบุกเข้ากรุงปักกิ่งได้แล้วนั้น เขาได้ชักดาบฟันไปที่องค์หญิงหวังฆ่าให้ตาย เพราะไม่ต้องการให้พระธิดาตกไปอยู่ในมือกลุ่มโจร... เรื่องนี้นักปวศ.จีนบรรยายทางซ๊ซ๊ทีวีด้วย แสดงว่าเป็นเรื่องจริง แต่เรื่องโรแมนซ์ขององค์หญิงกับหยวนเฉิงจื้อ ก็ต้องนิยายตามฟอร์ม จากคุณ : เหนียว-อวี่ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 17:34:55

ความคิดเห็นที่ 15 เรียน คุณ เหล่าฟาง --กองทัพของหลี่จื้อเฉิงแยกกันเป็น 2 สายหน่ะครับ บีบเข้าตีปักกิ่งจากทั้งทางเหอหนานและซานซี พอกองทัพใหญ่ของหมิงที่ไคฟงแพ้ ราชสำนักหมิงก็แทบจะไม่มีกองทัพเหลือจะรบเพื่อป้องกันเขตปักกิ่งอีกแล้ว เพราะต้องเหลือกำลังบางส่วนเอาไว้ดูแลกำแพงยักษ์ แถมทัพที่เมืองอู่ชางก็โดนจางเสียนจงตีแตกพ่ายกระเจิงไป ทัพจากทางใต้ จึงไม่อาจจะหนุนขึ้นมาช่วยปักกิ่งได้ครับ พอถึงเดือน 3 ปี 1644 กองทัพของหลี่จื้อเฉิงก็ล้อมปักกิ่งเอาไว้หมด นอกจากทหารที่ด่านซานไห่และแนวกำแพงแล้ว ทัพหนุนของต้าหมิงที่ใกล้ที่สุดก็ยังอยู่ที่อันฮุย และหลี่จื้อเฉิงก็วางกำลังกันถูกตีตลบที่เหอหนานอย่างแน่นหนามากทีเดียว เป็นเช่นที่คุณ เหล่าฟางว่ามา หากจักรพรรดิฉงเจินจะทรงหลบหนีจริงๆ ก็มีความเป็นไปได้ครับ แต่การหนีไปด่านซานไห่คงจะเป็นไปได้ยาก เพราะก็หนีไปเจอทางตันอยู่ดี เนื่องจากต้าหมิงเสียดินแดนในเหลียวเสิ่นไปหมดแล้ว นอกด่านออกไปก็คือเขตของต้าชิง ทางเลือกที่ดีที่สุดของพระองค์คือ หาทางลงใต้ไปสมทบกับกองทัพที่อันฮุย และระดมทัพจากเจียงหนานใหม่ก็ยังไหว ซึ่งหากพระองค์ปลอมตัวปะปนกับชาวบ้านออกไป ก็พอเป็นไปได้ที่จะไปรอดครับ แต่ผมคาดว่า ด้วยขัตติยมานะ ทำให้พระองค์ไม่ทรงหลบหนี โดยพระองค์คงจะอยากชดใช้ความผิดที่ไม่อาจจะปกป้องราชสมบัติของบรรพกษัตริย์ได้ ก็เลยสั่งให้เหล่านางสนม เจ้าจอม องค์หญิงทั้งหลายปลงพระชนม์พระองค์ หรือไม่ก็ให้องค์รักษ์ปลงพระชนม์ให้หมด และเสด็จขึ้นเขาจิงซานหลังพระราชวังไป ตามประวัติศาสตร์เล่าว่า พระองค์ตัดพ้อที่ไม่สามารถปกป้องประเทศชาติและประชาชนได้ บอกว่าพระองค์โง่เขลาที่โดนเหล่าขุนนางหลอก บลา บลา บลา สุดท้ายคงจะคับแค้นพระทัยมาก ไม่มีพระพักตร์จะสู้หน้าบรรพชนก็เลยแขวนพระศอ ปลงพระชนม์พระองค์เองไปครับ ก็คงเพราะไม่ต้องการจะเสี่ยงหลบหนี ให้ตกเป็นเชลยของหลี่จื้อเฉิงนั่นเองส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งคงจะโทมนัสมากจนไม่อยากดำรงพระชนม์ชีพต่อ------ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 18:22:43 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 18:17:44 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 18:16:08

ความคิดเห็นที่ 16 เรียนคุณ เหนี่ยว-อวี่ บังเอิญผมไปลองค้นในเว็ปนี้มาครับ http://www.beijingtouree.com/index.php/chinese-culture/40-history/381-li-zicheng เลยได้เจออนุสาวรีย์ของ พณฯ หลี่จื้อเฉิงที่ปักกิ่ง เขาบอกว่าอยู่ที่เขตฉางผิง ชานเมืองปักกิ่งครับ (แต่ผมไม่ทราบว่าเขตฉางผิง เนี่ยอยู่ตรงไหนของปักกิ่งครับ แหะแหะ ถ้าปากช่องหล่ะพอรู้จัก) จากการอ่านมา เขาบอกว่า สร้างตรงนี้เพราะเชื่อว่าเป็นเส้นทางที่หลี่จื้อเฉิงผ่านในการเข้าตีปักกิ่งครับ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 19:51:00 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 18:34:36 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 18:31:21 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 18:30:08

ความคิดเห็นที่ 17 อีกภาพ เอามาจากที่นี่ครับ ขอขอบพระคุณเจ้าของเว็ปและภาพด้วย http://images.google.co.th/imgres?imgurl=http://lh5.ggpht.com/_v57vhA4LNE4/SOdWiSAYHFI/AAAAAAAAmHk/wTebT_2sSlI/Ming%2Btombs%2B1991,%2B1644%2Bpeasant%2Brebel%2Bleader.JPG&imgrefurl=http://picasaweb.google.com/lh/photo/S4hGs8wJiFKBvyBnIs582A&usg=__qaRPtyDyuII_hdqIxoIBn36VH14=&h=1039&w=1496&sz=10&hl=th&start=9&um=1&tbnid=IDUFtNWB9ZgEiM:&tbnh=104&tbnw=150&prev=/images%3Fq%3DStatue%2Bof%2BLi%2BZicheng%26hl%3Dth%26client%3Dopera%26rls%3Den%26sa%3DN%26um%3D1 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 18:33:23

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณคุณอุ้ย และทุก ๆ ท่านมากครับ จากคุณ : เจ้าคุณแม่ทัพ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 19:09:58

ความคิดเห็นที่ 19 ขอขอบคุณคุณอุ้ย คุณเหนียว-อวี่  รวมถึงท่านอื่นๆ ที่เข้ามาร่วมแชร์เกร็ดความรู้ครับ จากคุณ : ละอ่อนธรรม เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 10:32:18

ความคิดเห็นที่ 20 ไกด์ทัวร์ เคยชี้ให้ดูครับ ตอนเดินทางจากปักกิ่ง เพื่อไปที่กำแพงเมืองจีน ผ่านอนุเสาวรีย์ของชาวนา ผู้ทำการปฏิวัติล้มราชวงค์หมิงด้วย จากคุณ : ตู้ต้า (ตู้ต้า) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 10:59:05

ความคิดเห็นที่ 21 รู้สึกว่าเรื่องของหลี่จื้อเชิง กิมย้งคยเขียนบทความวิพากษ์ไว้ค่อนข้างจะน่าสนใจมาก ดูเหมือนเป็นช่วงที่เขียนเรื่องเพ๊กฮ่วยเกี่ยวม แต่ทางจีนคอมมิวนิสต์ยุคนั้นค่อนข้างโจมตีบทความ เพราะดูเหมือนกิมย้งต้องการแสดงมุมมองอีกด้านซึ่งต่างจากของเดิมที่เอียงไปทางเชิดชูหลี่จื้อเชิง ตรงจุดนี้เลยกลายเป็นเรื่องราวส่วนหนึ่งในเพ็กฮ่วยเกี่ยมและมาใส่เต็มที่ในอุ้ยเสี่ยวป้อในภายหลังไปด้วย แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 12:13:40 จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 12:12:34

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณคุณอุ้ยครับที่อุตส่าห์ไปค้นมาตอบ ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ตอนหาข้อมูลเมืองชางผิง(อยู่ชานกรุงปักกิ่ง ไม่ไกลจากสุสานหมิง) เคยผ่านตาเรื่องรูปปั้นหลี่จื้อเฉิงเหมือนกัน แอปเปิ้ลที่เมืองนี้สีแดงเหมือนเติงหล่ง ลูกใหญ่และหวานมาก (เพราะอยู่บนที่สูง อุณหภูมิกลางวัน-กลางคืนต่างกันมาก เช่นเดียวกับองุ่นซินเจียง) ขายได้ราคาแพง ชาวสวนคนหนึ่งบอกผู้สื่อข่าว CCTV7 ว่าแอปเปิ้ลหนึ่งหมู่(ราว0.4 ไร่)ทำเงินให้เขาราวปีละ หนึ่งหมื่นหยวน ฟังแล้วอดนึกสงสารเกษตรกรไทยทั้งหลาย ที่มีข่าวราคาผลผลิตของพวกเขาตกต่ำ จนต้องประท้วงรัฐบาลแทบทุกปี นอกจากนิยายบู๋เฮียบที่สนุกจนวางไม่ลงแทบทุกเรื่อง จินยงยังเขียนบทความที่น่าสนใจไว้หลายเรื่อง ผมเคยได้อ่านในเวบไวต์ www.cnnovels.com (หรือ.cn)ก็ไม่แน่ใจ จากคุณ : เหนียว-อวี่ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 14:32:49

ความคิดเห็นที่ 23 เคยผ่านอนุสาวรีย์หลี่จื้อเฉิงตอนจะออกจากปักกิ่งไปกำแพงเมืองจีน Bada Ling เหมือนกันครับ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ด้านทิศเหนือ จากคุณ : น้าชู เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 18:52:04