 |
ความคิดเห็นที่ 11 |
ทักษะภาษาอังกฤษมีทั้งภาครับเข้ากับส่งออก
ก่อนจะส่งออกต้องรับเข้าเสียก่อน ไม่รับเข้ามาตุนวัตถุดิบเอาไว้ให้พอแล้วจะเอาอะไรไปส่งออก หลายๆคนอยากเก่งพูดเก่งเขียนแต่ไม่ยักฟังไม่ยักอ่าน ชาติหน้าตอนบ่ายๆโน่นแหละถึงจะเก่ง
ถ้ารับเข้าไว้มากพอไม่ว่าจะอ่านจะฟังมันก็จะช่วยให้การฝึกทักษะการส่งออกเป็นไปได้ง่ายขึ้นมหาศาล เพราะเราก็จะเลียนแบบสิงที่เราสังเกตได้ตอนรับเข้าน่ะแหละเอาไปใช้
สรุปแล้ว อย่าเพิ่งเพ่งเล็งด้านส่งออก ให้รับเข้าให้มากพอเสียก่อน อย่าเพิ่งวิ่งก่อนเดิน ดูหนังอยู่สามเรื่องหรืออ่านหนังสืออยู่สองเล่ม จะให้เก่งทันตาเห็นคงจะไม่ได้ ผมเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตอน ป.4 แล้วก็อ่านๆฟังๆมาเรื่อยๆ มาเก่งเอาอีกหกปีต่อมา ในช่วงหกปีแรกนั้นเป็นการรับเข้าเกือบทั้งนั้น ส่วนมากอ่าน เริ่มด้วย This is a man. That is a girl. Those are boys. แล้วก็ท่องจำ This is the house that Jack built. This is the rat, that lives in the house that Jack built. This is the cat that chases the rat that lives in the house that Jack built. แล้วก็ร้องเพลง Twinkle, twinkle little stars. How I wonder what you are. ต่อมาก็ขยับขึ้นมาอ่านนิทาน Jack and the Beanstalk, Three Billy Goat Gruff อะไรเทือกนั้น ต่อมาก็เขยิบมาอ่าน Tom Sawyer ต่อมาก็ขยับมาอ่าน Lady Chatterley's Lover พร้อมๆกับอ่าน I, Robot
อ้อ แล้วก็อ่านถุงใส่กล้วยแขกด้วยละ 
| จากคุณ |
:
แอ๊ด ปากเกร็ด  
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 ธ.ค. 52 09:05:23
|
|
|
|
|
