ความคิดเห็นที่ 1 คำถามนี้มีมาเสมอ ถ้าจะตอบแบบก้ำปั้นทุบดินก็คงต้องบอกว่า อยากทำอะไรก็ลงมือทำ อยากแปลก็ลงมือแปล แต่แปลแล้ว จะรู้ได้ยังไงว่าฝีมือใช้ได้ ก็ลองแปลแล้วเอามาแปะให้ถกกันดูเป็นไร ส่วนเวทีแสดงผลงานของตนเองจริงๆ นั้นมันก็เป็นเรื่องขั้นต่อไป มีคนบอกว่าให้ติดต่อไปเลยที่สำนักพิมพ์ บางคนก็บอกว่าต้องมีเส้นสาย ก็ไม่รู้ไหนถูกไหนผิด ในประสบการณ์ของตัวเองงานที่ได้มาเพราะสมัครไปแล้วผ่านข้อทดสอบ แรกๆ ก็ไม่รู้เขารู้เรา แต่เมื่อรู้ฝีมือกันแล้วงานก็มีมาเองแหละ จริงๆ แล้วพ่อหมอดูน่าจะเก็บกระทู้คำถามแบบนี้ไว้บ้างนา ช่วยสงเคราะห์กันหน่อยสิ จากคุณ : lilymay เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 06:23:56

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบให้แล้วที่อีกกระทู้หนึ่ง http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8646545/K8646545.html จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 52 11:48:45

ความคิดเห็นที่ 3   ไม่ได้อยาก แต่เป็นเพราะไม่อยากวิจัยฝุ่น นอกจากงานแปล ก็มีขายตรงนะที่เปิดกว้างในด้านวุฒิ จากคุณ : ชาต เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 19:29:38 A:124.122.71.82 X: TicketID:201623

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบยากพอๆ กับอยากเป็นดาราต้องทำอย่างไร งานนักแปลมันไม่ได้มีมาลงประกาศในคอลัมน์รับสมัครงาน (ถอนหายใจหนึ่งเฮือก)  วิธีการคงคล้ายๆ อยากเป็นนักแสดง หนึ่ง ถ้าเขามีประกวดก็ต้องไปเข้าประกวด สอง ถ้าสนพ. ไหนเขาจัดสัมนาก็ต้องไปเข้า เหมือนเข้ารร. การแสดงของค่ายก็จะมีโอกาสเกิดมากขึ้น สาม ลุยสมัคร เขาไม่เปิดรับ เราก็สมัครๆ   ถ้าจังหวะดีก็น่าจะได้ สี่ มีเส้น อันนี้ก็ง่ายหน่อย ถ้ามีญาติพี่น้องอยู่ในสนพ. ก็ให้เค้าสอบถามให้  หรือถ้ามีเงินก็ตั้งสนพ. เองเลย ได้แปลสมใจ แต่ก่อนหน้านั้นต้องสั่งสมความสามารถและประสบการณ์ค่ะ จากคุณ : Ms. Kim เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 52 20:42:31

ความคิดเห็นที่ 5 ู^ ^ ฝึกวรยุทธ์เสร็จ ออกจากถ้ำมาแล้วหรืออีหนู จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 02:46:13

ความคิดเห็นที่ 6 ฝึกฝีมือแปลไปเรื่อยๆ   แล้วยื่นผลงานไปตามสำนักพิมพ์ที่ประกาศรับสมัคร   สักวันหนึ่งต้องมีคนเห็นฝีมือคุณเข้าบ้างครับ คำถามนี้น่าจะเป็น FAQ ประจำห้อง   ผมว่าน่าจะหาทางรวมเอาคำตอบขึ้นกระทู้ถาวรไว้เลยนะครับ จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 09:58:30

ความคิดเห็นที่ 7 ตอบเฮียแท่น ค่าท่านพี่  จริงๆ อยากเดินทางท่องยุทธภพนะ แต่หาทางทำมาหากินก่อนดีกว่า :) กะรับจ้างเป็นเปาเปียวนี่ละค่ะ  อาชีพโปรด   เห็นด้วยรื่องทำเป็นกระทู้ปักหมุดค่ะ จากคุณ : Ms. Kim เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 15:34:32

ความคิดเห็นที่ 8   สมัครไปที่ www.itctranslation.com อารี สุพันธนันท์ จากคุณ : อารี สุพันธนันท์ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 17:18:29 A:58.9.228.22 X:

ความคิดเห็นที่ 9 ู^ ^ งานบริษัทคุณ มันเิป็นงาน "ก๋วยเตี๋ยวเรือ" มันก็ไม่เลวนักหรอก มีงานให้ทำเยอะมาก แต่ก็ต้องทำงานหนักมากๆเพื่อแลกกับค่าตอบแทนที่น้อยนิด (เพราะนักแปลโดนกินหัวคิวไป 50 - 60 %) ถ้านักแปลใกล้ๆจะอดตายทำงานก๋วยเตี๋ยวเรือก็จะได้เงินมาเลี้ยงชีพไวกว่าแปลหนังสือ แต่ก็ต้องดูทางหนีทีไล่ให้ดีๆ เพราะ "อาจตายเพราะความเครียดหรือไปตกอยู่ในวังน้ำวนคือแปลๆไปแล้วไม่มีเวลาเรียนรู้ทักษะทางด้านภาษาเพิ่มเลยเนื่องจากต้องทำงานแปลหามรุ่งหามค่ำทุกวัน" จริงๆแล้วคนหลายคนในห้องนี้ก็รู้ว่า คำว่า "ก๋วยเตี๋ยวเรือ" เป็นศัพท์ที่พี่ nickycharles (ผู้ล่วงลับไปแล้ว)นักปั่นกระทู้แห่ง pantip บัญญัติขึ้นมา มันหมายถึง งานแปลด่วนๆที่นักแปลรีบๆแปลแบบเอา teen เขี่ยไปเนื่องจากว่ารับงานแปลจากบริษัทแปล แล้วโดนบริษัทแปลกินหัวคิวไป 50% ดังนั้น นักแปลก็จะต้องรีบปั่นงานเืพื่อทำจำนวนหน้า งานที่ออกมาจึงจะต้องมีข้อบกพร่องเสมอ และถึงแม้นักแปลจะรับผิดชอบโดยการ edit (ตรวจแก้) คำแปลของเขาให้ดีๆเพื่อให้งานมีคุณภาพสูงก็ตาม แต่บริษัทแปลก๋วยเตี๋ยวเรือก็ไม่ยอมเพราะถ้าแปลไม่เร็วจำนวนเงินที่เข้าบริษัทจะไม่มากพอที่จะจ่ายค่าเช่า เงินเดือนพนักงาน และค่าใช้จ่ายอื่นๆ และลูกค้าก็ไม่ยอมให้นักแปล edit (ตรวจแก้) คำแปลดีๆด้วย เินื่องจากต้องการบริการแปลด่วน ดังนั้นงานแปลก๋วยเตี๋ยวเรือจะมีคุณภาพแค่ พออ่านรู้เรื่องเท่านั้น แต่ก็ยังดีกว่านักแปลสมัุครเล่นที่รับแปลแค่หน้าละ 80 บาทใน pantipmarket บริษัทแปลก๋วยเตี๋ยวเรือเปรียบเสมือนพ่อค้าคนกลาง ซึ่งกำลูกค้าที่เป็นบริษัทห้างร้านใหญ่ๆระดับมหาชนไว้ในมือเป็นจำนวนมาก เนื่องจากลูกค้าส่วนใหญ่ "หลงผิด" คิดว่าการจ้างบริษัทแปลๆ เป็นเรื่องที่น่าเชื่อถือ และจะไม่จ้างนักแปลอิสระ ดังนั้น ทุกอย่างที่ลูกค้าจ่ายให้กับบริการการแปลก่วยเตี๋ยวเรือ ลูกค้าจะได้ผลงานไปเป็นราคาเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของเงินที่จ่ายไป (โดยที่ลูกค้าไม่รู้เลย) เราเคยแปลงานก๋วยเตี๋ยวเรือนานเกิน 15 ปี ผลลงเอยเราเครียดจน 1. กลายเป็นป่วยด้วยโรคพิษสุราเรื้อรัง 2. เลิกกับแฟนมา 4 คน 3. สุขภาพจิตทรุดโทรม ไม่เ้ข้ารูปเข้ารอยกับสังคม เรารู้จักนักแปลเก่งๆของ itc หลายคน บางคนตายด้วยพิษสุราเรื้อร้ง ก่อนตายไปเมานอนข้างถนนอย่างน่าอนาถ เช่นอาจารย์แฟรงค์เป็นต้น อาจารย์อำนวย ไม่ถึงกับตายข้างถนน แต่จากระดับที่เขาเคยเป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน technical translation ที่เก่งกาจมากๆ กลายเป็นก่อนตายป่วยเป็นอัลไซเมอร์ และโรคเครียดอย่างรุนแรง จนไม่สามารถแปลงานง่ายๆเพื่อรักษาชีวิตเขาไว้ได้เลย...และตอนบั้นปลายชีวิตต้องค่อยๆคลานไปที่สุสานหนูอนาถาอย่างน่าสังเวชใจ     ตอนเราแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ เราเคยดื่มวิสกี้หมด 3 ขวดทุกวันเป็นเวลาหลายปีอย่างต่อเนื่อง เพื่อแปลให้ได้วันละ 20 - 40 หน้าภายใน 24 ชม  แต่เรารอดตายจากโรคพิษสุราเรื้อรังมาได้ ก็เพราะว่าเราฝึกวรยุทธ์โบราณ (ในขณะที่นักแปลระดับแนวหน้าของ itc ตายไปเกือบหมดแล้ว) เราเคยแปลเสร็จก็กินเหล้าเมาหลับเพราะความเครียด เราแทบไม่ได้มีเวลาฝึกฝนทักษะทางด้านภาษาเพิ่มเติมเลย แต่เผอิญเข้ามาใน pantip มาตอบคำถามเรื่องการแปลการภาษาอังกฤษ และโดนพวกอัฉริยะทางด้านภาษาที่ไปเรียนเมืองนอกหลายคนเข้ามาข่มเอาเีรื่องความรู้ grammar เราก็เลยกลับไปซุ่มในถ้ำเพื่อเรียนวรยุทธ์ ฝึกลมปราณ ฝึกเขียนภาษาอัีงกฤษใหม่ กลับมาหน้าเด็กกว่าเดิมอีกหลายเท่าราวกับเด็กวัยรุ่น ในขณะที่ในตอนนี้ พวกนักแปลระดับปรมาจาย์ของ itc ก็ตายไปหมด แล้ว และตอนนี้เรารู้เรื่องศาสตร์การแปลมากกว่าพวกเขา แต่ก็ไม่แน่ใจว่าอยากจะกลับมายืนหยัดอยู่ในวงการแปลอีกครั้งหนึ่งหรือไม่ เพราะมันเป็นวงการที่แสนจะเน่าเฟะ... เราหยุดทำงานแปลไป 2-3 ปี เพื่อฝึกวรยุทธ์ล้วน แต่เมื่อ 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้เราทดลองแปลงานทั้งงานแปลราคาดี (รับจากลูกค้าโดยตรง) กับงานแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ (แต่ไม่ได้รับจาก itc) "มันกลายเป็นว่าเราแปลได้เร็วกว่าเดิมอีกหลายเท่าดุจดั่งปีศาจ"...ช่างน่ากลัวเหลือเกินว่าความกดดันทำอะไรให้แก่คนที่สู้ไม่ยอมถอย ลองกลับไปถามอาจารย์สวัสดิ์เจ้านายคุณดิว่า ท่านมีจิตใจธรรมะธรรมโมเหลือเกิน ท่านคิดจะลดจำนวนเปอร์เซ็นต์ที่กินหัวคิวจากนักแปล 50% ให้เหลือสัก 15% จะได้หรือไม่ล่ะ เพราะบริษัทแปลก๋็วยเตี๋ยวเรือก็ได้ค่าแปลงานแบบฟอร์มซ้ำกันไปฟรีๆวันละตั้งหลายตังแล้ว...เผื่อมันจะเป็นกุศลสำหรับนักแปลอายุมากๆ (แต่หน้าเด็ก)แบบเราได้บ้าง...เหอๆๆๆ เราเริ่มเีขียน memoirs of a mad translator (ชีวประวัตินักแปลเสียสติ) ไปได้หน่อยหนึ่งในกระทู้นี้ ลองไปอ่านดูสิ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5829652/K5829652.html แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 52 15:56:39 แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 52 23:17:58 แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 52 22:42:15 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 22:31:35

ความคิดเห็นที่ 10 โห คู่กัดเจอกันบนทางแคบ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 22:58:30

ความคิดเห็นที่ 11 เราอยากให้นักแปลก๋วยเตี๋ยวเรือทุกคนเข้ามาลงชื่อกันในกระทู้นี้เพื่อรวมตัวกัีนยื่นข้อเสนอให้บริษัทแปลก๋วยเตี๋ยวเรือทั้งหมด ลดจำนวนเปอร์เซ็นต์ที่กินหัวคิวไปจากนักแปลผู้น่าสงสาร ทั้งนี้ เพื่อเป็นการยกระดับมาตรฐานงานแปลในประเทศไทย เราไม่รู้ว่าจะมีหน่วยงานใดในประเทศไทยที่พอจะช่วยเหลือนักแปลก๋วยเตี่ยวเรือให้โดนกินหัวคิวน้อยกว่านี้ งานแปลในอังกฤษ อเมริกาหรือประเทศอื่นๆที่เจริญแล้ว การกินหัวคิวนักแปล มันก็มี แต่เขากินไปเพื่อไปจ้าง programmers, linguists หรือ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง เพื่อมา support นักแปลในด้านเทคนิคต่างๆ และมาช่วย edit (ตรวจแก้) คำแปล ไม่ใช่แค่กินไปฟรีๆมากมายแบบในเมืองไทย ตอนนี้นักแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ เปรียบเสมือนชาวนา ที่ลืมตาอ้าปากได้ยาก อีกวิธีหนึ่ง นักแปลก๋วยเตี๋ยวเรือจะต้องระดมกำลังกัน ทำ campaign เพื่อให้การศึกษาแก่ลูกค้่าว่า จะทำอย่างไรจึงจะพบกับนักแปลโดยตรง และเลือกนักแปลที่มีฝีมือได้ ในราคาที่ไม่แพงไป ไม่ถูกไป จะรู้อย่างไรว่าจะไม่ไปเจอนักแปลที่คิดราคาแพง แต่ฝีมือสูสีกับนักแปลใน pantipmarket ที่คิดค่าแปลหน้าละ 80 บาท และให้สอนลูกค้า ให้ตระหนักว่า "การจ้างบริษัทก๋วยเตี๋ยวเรือแปล จะได้งานแปลไปเป็นมูลค่าเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของเงินที่่จ่ายไป...!!!" จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 23:31:56

ความคิดเห็นที่ 12   แม้ฝีมือในเชิงแปลของข้าพเจ้าจะอ่อนหัดยิ่งนัก แต่ก็มิอาจยั้งปากให้มิโวยออกไปได้ และเมื่อโวยไปแล้วครั้งหนึ่งก็เป็นประสบการณ์สอนตัวเอง เพราะจากที่เคยได้งานอาทิตย์ละ 30-40 หน้า หดเหลือลงมา 5-10 หน้าโดยพลัน บางทีโดนหลงลืมค่าแปล ยังดีที่ทำบันทึกรับงานไว้ทุกครั้ง ด้วยอารามวัยเยาว์ข้าพเจ้ายังตามทวงเงินอันน้อยนิดอย่างไม่ลดละ ผลคือเมื่อสี่ปีก่อนทำให้ข้าพเจ้าต้องหลบลี้ไปฝึกฝีมือในเชิงอื่นเพื่อฆ่าเวลาและอารมณ์ พอจำเป็นต้องกลับไปรับลวกเส้นอีกครั้ง คราวนี้ข้าพเจ้าย่อมต้องปิดปากเงียบสนิทแล้ว แต่ก็อดพลั้งปากไปเรื่องค่าจ้างไม่ตรงกับงานไปหนึ่งครั้ง บัดนี้ จะเหลืออาทิตย์ละ 5-10 หน้าอีกแล้ว ไม่ได้อยากรับเลยงานเช่นนี้ แต่บอกแล้วว่ามันจำเป็น... มิอาจไม่ลงชื่อได้ จากคุณ : จำเป็นฯ เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 01:53:32 A:180.180.51.156 X: TicketID:049757

ความคิดเห็นที่ 13   บังเอิญรับแต่งานเซอร์ลอยสเต๊ก จากคุณ : ชาต เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 08:34:40 A:58.8.244.155 X: TicketID:201623

ความคิดเห็นที่ 14 งานแปลสเต๊กราคาแพงนักแปลส่วนใหญ่รับได้เพราะมีเพื่อนฝูงทำงานอยู่ในบริษัท ห้างร้าน หรือหน่วยงานบางแห่งที่เอางานให้เพื่อนฝูงทำกัน บางทีนักแปลติดต่อแบบขายตรงก็พอได้ แต่ไม่ง่ายนัก เนื่องจากว่าบริษัทแปลก๋วยเตี๋ยวเรือเป็นจำนวนมากกำลูกค้าระดับบิ๊กๆเอาไว้ในมือเกือบทั่วประเทศ   เราเคยได้งานแปลเสต๊กราคาแพงจากบริษัทข้ามชาติในไทยผ่านเพื่อน และเผอิญติดขัดอุปสรรค์เดิมๆคือ "ลูกค้ามีกฎระเบียบคือจ้างได้แต่นิติบุคคล" เพื่อนฝูงก็ช่วยโดยการทำ purchase order ว่าจ้าง employment agency ให้เป็นผู้รับจ้างแปล แล้วเรากลายเป็นลูกจ้างชั่วคราวของ employment agency โดย employment agency รับเงินจากลูกค้าซึ่งเป็นค่าแปลงานที่เราแปลไป แล้วหัก commissions ไว้แค่ประมาณ 12-15% เอง ซึ่งก็นับว่ามีมนุษย์ธรรมดี ไม่โหดเกิน เมื่อ 2-3 ปีที่แล้วเราพอที่จะได้งานเสต๊กราคาแพงผ่านเพื่อนฝูง แต่ช่วงเศรษฐกิจตกต่ำตอนนี้ชักไม่ค่อยมี ก็เลยเปลี่ยนเป็นแปลกับ edit นิยายให้ สนพ แต่ได้เงินช้ามากๆ จริงๆแล้ว สนพ จ่ายเงินเร็ว แต่เราทำงานแปลชนิด "ไร้อารมณ์" แบบ get the facts right เช่นแปลเอกสารกฎหมายและเอกสารจัดซื้อจัดจ้างหน่วยงานต่างๆมาหลายปีจน แล้วทักษะมันไม่เหมือนกัน ก็เลยแปลหรือ edit นิยายแปลได้ช้ามาก เราเลยเริ่มคิดจะหาลูกค้างานแปลเอกสารใหม่ ด้วยวิธีการต่างๆนาๆ แต่พอดีบางทีร้อนเงินมากๆก็เลยกลับไปลวกเส้นก๋วยเตี๋ยวอีกเป็นครั้งคราว แต่อยู่ดีๆไม่รู้เป็นไร ได้แนวคิดอะไรดีๆชึ้นมาหลายอย่างว่าเราน่าจะเขียนหนังสือดีๆได้และอาศัยความที่เราเคยทำงานให้ สนพ เดินเข้าไปขายหนังสือเราหาเงินบ้าง ถ้าได้ตีพิมพ์ต่อเนื่องกัน คงเป็นรายได้ที่ดีกว่าแปลนิยาย แต่พอเริ่มเขียนเงินสดหมดมือเสียก่อน ทีแรกจะไปตั้งโต๊ะดูดวงหาเงินแต่คนใกล้ชิดก็พูดจารั้งไว้และพยายามหางานแปลมาให้เรา เราก็เลยชักคะเย่อกลับไปกลับมา หนังสือที่เขียนไว้ก็คาราคาซัง จริงๆแล้วความคิดที่เราอยากเป็นนักแปลนั้น จนไปฝึกแปลตั้งหลายปี แท้จริงแล้วเรา ไม่ได้อยากแปลเอกสารแต่อยากแปลหนังสือพวกศาสตร์เร้นลับ แต่พอหัดแปลจนแปลได้คล่อง กลับติดต่อ สนพ ไม่ได้ พอติดต่อ สนพ ได้ กลายเป็นโดนจับแปลนิยาย แต่จริงๆแล้่ว สนพ ก็เคยบอกให้เราเสนอเรื่องหนังสือศาสตร์เร้นลับที่เราอยากแปลไปใหม่ ตอนนี้กลายเป็นเราอยากเขียนมันเองเสียแล้ว แต่ไม่ใช่ศาสตร์เร้นลับที่มันลึกเกินไป จะขายลำบาก อยากจะเขียนแค่หนังสือ how-tos ดีๆ ที่อ่านง่ายๆเท่านั้น แต่ปัญหามันก็คือเงินหมดเสียก่อน เลยต้องมาไล่ล่าหางานแปล ไม่อยากไปรบกวนเรื่องเงินๆทองๆกับแม่ยกที่แสนดีให้เธอเครียดเปล่าๆ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 52 11:06:45 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 52 10:54:17 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 10:33:05

ความคิดเห็นที่ 15 บางทีเราจะอธิบายเหตุผลให้ว่าทำไมนักแปลบางคนจำเป็นต้องทำงานแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ และงานแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ บางทีก็อาจกลายเป็นดีกว่างานแปลสเต๊กราคาแพงๆ ได้เหมือนกัน เพราะอะไร? มันเป็นไปได้จริงๆหรือ? ซึ่งเราอาจแปะไว้ในบทท้ายๆเรื่องการวิเคราะห์ตลาดงานแปลในกระทู้ memoirs of a mad translator ของเรา จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 10:57:35

ความคิดเห็นที่ 16   ถึงตอนนี้ ได้เป็นหรือยังนักแปล คุณเจ้าของกระทู้ จากคุณ : ชาต เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 15:45:25 A:58.8.82.92 X: TicketID:201623