|
ความคิดเห็นที่ 6 |
ที่บอกว่ารสชาติ แปลว่าแหล่งกำเนิดแห่งรส อาจจะใช่หรือไม่ใช่ก็ได้ค่ะ
ภาษาไทยมีการเติม "ชาติ" ให้คำโดยจะเพื่อเพิ่มความหลากหลายของคำหรือเพื่อยกระดับคำให้มีความหมายครอบคลุมถึงทุกหมู่เหล่าโดยไม่ทำให้ความหมายเดิมเพี้ยน เช่น สุคนธชาติ พฤกษชาติ ฯลฯ รสชาติ อาจจะเข้าเกณฑ์นี้ได้เหมือนกัน
แค่ข้อเสนอนะคะ
จากเว็บไซต์พจนานุกรมของราชบัณฑิตยสถาน ============ ชาติ ๑, ชาติ ๑ [ชาด, ชาติ, ชาดติ] น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กําเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติ( ^o^ ); ชนิด, จําพวก, ชั้น, หมู่; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิมหรือหมายถึงพวกหรือหมู่ เช่น คชาชาติ มนุษยชาติ. (ป., ส.).
ชาติ ๒, ชาติ ๒ [ชาด, ชาดติ] น. ประเทศ; ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, กลุ่มชนที่มีความรู้สึกในเรื่องเชื้อชาติ ศาสนา ภาษา ประวัติศาสตร์ ความเป็นมา ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมอย่างเดียวกัน หรืออยู่ในปกครองรัฐบาลเดียวกัน, ประชาชาติ ก็ว่า.
ชาติ ๓, ชาติ ๓ [ชาด, ชาติ, ชาดติ] น. รส เช่น ไม่เป็นรสไม่เป็นชาติ.
จากคุณ |
:
AntiSpam (อันตราคนี)
|
เขียนเมื่อ |
:
13 ธ.ค. 52 08:17:35
|
|
|
|
|