ความคิดเห็นที่ 1   ฟากฟ้ามืดทมึน ห้วงมหรรณพแผ่ไพศาล บรรพตอุดร เลือนรางอยู่ในความมืด จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:30:22

ความคิดเห็นที่ 2   ดวงจันทร์คล้ายกระจกใส ผุดขึ้นมาจากความว่าง และเมื่อค่อยโคจรขึ้นสูงหว่างฟากฟ้า สาดส่องแสงโสม หยาดน้ำค้างพราวพร่าง บนกลีบดอกไม้ รจนาโดย.....ตู้ฝู่ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:33:45

ความคิดเห็นที่ 3   น้ำแยงซีไหลสู่บูรพทิศ วีรชนผู้พิชิตล้วนลับหาย แพ้ชนะตามตามามากมาย ดูเอาเถิดเวียนว่ายไม่ต่างกัน จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:36:57

ความคิดเห็นที่ 4   ภูเขียวมั่นตะวันทองยังครองฟ้า เฒ่าตัดไม้ชายตกปลาที่ผ่านผัน จันทร์กระจ่างพร่างงามตามคืนวัน ลมรำพันใบไม้ผลิแล้วร่วงลา จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:37:57

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาดู (อย่างเดียว) จากคุณ : b_b (blacklimpbizkit) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:41:06

ความคิดเห็นที่ 6   ต่างสดับขับขานผ่านช่วงยุค รินเมรัยลืมทุกข์ไร้ห่วงหา เรื่องเก่าใหม่จบไปสืบต่อมา ยกจอกเหล้าร่ำสุราให้ตำนาน จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:41:42

ความคิดเห็นที่ 7   หลิวหลิวแบบบางของข้างบ้าน กรีดกิ่งแช่มช้อยราวสาวสิบห้า ข้าพเจ้าต้องเศร้าเพราะเช้านี้ ลมกระโชกหักกิ่งที่ยาวที่สุดไป - ตู้ฝู จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:44:35

ความคิดเห็นที่ 8 เนียนจริงๆ ขอรับ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:48:03

ความคิดเห็นที่ 9   ม้าแดงเพิ่งพาดอานหยกขาว คืนหนาวจันทร์จ้าคราเสร็จศึก กลองรบเหนือป้อมยังก้องกึก ในกล่องลึกเลือดอาบบนดาบทอง หลี่ไป๋ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:50:59

ความคิดเห็นที่ 10   แสงจันทร์ส่องมองเห็นหน้าเตียงนอน ขาวสะท้อนดูคล้ายพรมน้ำแข็ง แหงนหน้ามองจันทร์พราวราวเสียดแทง ข้าหมดแรงก้มหน้าคราไกลกัน หลี่ไป๋ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:52:37

ความคิดเห็นที่ 11   หน้าผลิใบหลับใหลไม่รู้ตัว ทุกหนทั่วนกร้องจนก้องหู ยามคืนค่ำซ้ำเสียงลมฝนพรู ดอกไม้ร่วงยังรู้กี่กลีบโรย หลี่ไป๋ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:56:12

ความคิดเห็นที่ 12   ลมฤดูใบไม้ร่วงแผ่วพัดในค่ำคืนที่อ้างว้างเปลี่ยวเหงา จันทร์นวลทอแสงสาดอาบใบพฤกษาที่ถลาร่อนลงดิน กาเดียวดายเกาะคอนไม้หลับใหล นานครั้งจึงจะขยับกายยามลมกระพือพัด จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 21:57:47

ความคิดเห็นที่ 13   ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ ไหสุราประหนึ่งดัง ดอกไม้ ไร้เพื่อนดื่มเคียงกาย ผู้เดียว ยกจอกขึ้นเชื้อเชิญจันทร์ กระจ่างใส ทอแสงรวมเงาข้า เป็นสาม จันทร์เจ้าลอยเลื่อน ไม่อาจ ดื่มได้ เงาเจ้าคล้อยเคลื่อนตาม ติดไหว นั่งร้องเพลงมากล้น สุขสันต์ เริงใจ ก่อนฤดูไม้พรรณพฤกษ ผลิใบ เมื่อยังไม่ดื่ม ได้จันทร์และเงาเป็นเพื่อน ดีใจ แต่ถ้าดื่มเยอะไป เราคงต้องจากกัน หวังว่าสักวันหนึ่ง เราสามคนคงพบกันใหม่ ในธารดารา / หลี่ไป๋ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 22:03:16

ความคิดเห็นที่ 14   แม้นว่าสรวงสวรรค์ มิได้ชมชอบสุราแล้วไซร้ เหตุใดจึงมีดาวสุรา อยู่บนฟ้านั่นเล่า หากว่าผืนแผ่นดิน รังเกียจเหล้า ใยเล่าจึงมีฤดูสุราวสันต์ รวมอยู่ในฤดูกาล ของแผ่นดิน นี่มิได้แสดงว่า ทั้งสวรรค์และปฐพี ต่างก็ยินดีในเหล้าหรอกหรือ เมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่ดื่มสุรา ก็ไม่ควรถูกตำหนิ ฉันได้ยินมาว่า ในน้ำสุรานั้น ประกอบด้วยธาตุแห่งปัญญา ของปราชญ์ผู้หลักแหลม จึงไม่แปลกแต่อย่างใด ที่บรรดาท่านผู้รู้ทั้งหลาย ล้วนแล้วแต่เป็นนักนิยมสุรา ด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ต้องเสาะแสวงหา ความสุขจากสรวงสวรรค์ ให้เหนื่อยยากหรอก เพราะประดาความสุข อันเป็นยอดแห่งสุขทั้งหลาย ล้วนแต่รวมอยู่แล้ว ในน้ำอมฤตนี้ ดื่มเข้าไปเถิด แล้วจักรวาลทั้งจักรวาล จะเป็นของท่าน สุขจากการเสพสุรานี้ ละเอียดอ่อนสุขุม บุคคลผู้ไม่เคยแตะต้องเหล้า ไม่มีทางหรอกที่จะหยั่งรู้ ความอภิรมย์ล้ำลึกนี้ หลี่ไป๋ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 22:05:06

ความคิดเห็นที่ 15   เนื่องจากวันนี้ผู้น้อยอารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง ด้วยการ์ตูนที่ตามอ่านมานานนับสิบปีได้อวสานเสียได้ ใครต้องการ"บทกวี"อีก เรียกร้องมาอีกได้ ขอรับ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 52 22:18:31 จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 22:16:11

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ใช่เรื่อง "เซียวฮื้อยี้" หรือเปล่าขอรับ (ได้ยินแว่วๆมาว่าจะอวสานแล้ว) ถ้าใช่ก็ยินดีด้วยขอรับ วิญญาณท่านโกวเล้งจะได้พักผ่อนอย่างสงบเสียที จากคุณ : the scholar เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 22:56:33

ความคิดเห็นที่ 17   ไม่ใช่ขอรับ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 00:50:47

ความคิดเห็นที่ 18   ต้นหลิวอ่อนช้อยลอยหน้าระเบียง เหนือเตียงน้อยสายพิณขาดสะบั้น ห้องหอเหลือแต่เสียงสกุณาที่วังเวง ทั่วสวนร้างมีแต่กลีบบุปผาที่โรยรา ความครวญหาอาลัยไม่อาจตัด ไม่อาจปล่อยให้กาลเวลามาเคี่ยวเข็ญจนลำเค็ญ ในความฝันเปลี่ยวใจยามสนธยา ตื่นขึ้นมามีแต่ระทมหมองไหม้ จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 00:55:35

ความคิดเห็นที่ 19   “ไม่ฝืนชะตา  จะไปกังวลอะไรกับตายเร็วตายช้า              ไม่หลงเกียรติ จะไปกังวลอะไรกับชื่อเสียง              ไม่หลงยศศักดิ์  จะไปกังวลอะไรกับฐานะตำแหน่ง              ไม่หลงความร่ำรวย  จะไปกังวลอะไรกับทรัพย์”              (ทองแถม  นาถจำนง  แปล เรียบเรียง. กระบี่อยู่ที่ใจ ปรัชญาเต๋าของเลี่ยจื่อ. หน้า  ๑๑๗) จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 07:17:39

ความคิดเห็นที่ 20   ค่ำคืนแจ่มกระจ่างแห่งฤดูใบไม้ผลิ หลังจากพายุผ่านพ้น ดาวประกายพฤกษ์พราวแสงอยู่เหนือลำน้ำ ทางช้างเผือกขาวสะอ้านราวหิมะ ฟากฟ้ามืดทะมึน ห้วงมหรรณพแผ่ไพศาล บรรพตอุดรเลือนรางอยู่ในความมืด ดวงจันทร์คล้ายกระจกใสผุดขึ้นมาจากความว่าง และเมื่อ ค่อยโคจรขึ้นสูงหว่างฟากฟ้า สาดส่องแสงโสม หยาดน้ำค้างพราวพร่างบนกลีบดอกไม้ (ตู้ฝู่; พจนา จันทรสันติ. ๒๕๓๐ : ๓๑๗) จากคุณ : บุ้นแจกวง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 07:21:38

ความคิดเห็นที่ 21 ข้าแต่ท่านบุ้นขอรับ ขอตำหนิ ภาพประกอบมิได้สอดคล้องกับบทกวีที่รจนาเลยแม้แต่น้อย ข้าน้อยว่าโนบอดี้อ่านบทกวีท่านแน่ๆ (มัวแต่กดเซฟ)....ฮา จากคุณ : SakSakSak เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 15:24:35

ความคิดเห็นที่ 22 อารมณ์ดีรึขอรับ^^ จากคุณ : GoodSowhat เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 07:52:31

ความคิดเห็นที่ 23 รรื่นเริงปีใหม่หรอครับ... จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 12:10:59