ความคิดเห็นที่ 1 เกี่ยวกับการประกาศสงครามนี่ก็น่าสนใจ ที่เคยอ่านมีว่าไทยเราถูกนับเข้าในสถานะสงครามตั้งแต่เมื่อใด? ท่านผู้เชี่ยวชาญทางการทหารและทูตคงจะพออธิบายให้ฟังได้ชัดเจน ประเทศไทยถูกระเบิดทางอากาศตั้งแต่ก่อนนี้แล้ว แต่เพิ่งมาทำพิธีประกาศสงครามเมื่อ 25 มกรา 2485  เพื่อปฏิบัติให้ถูกต้องตามกฎหมายระหว่างประเทศ ไม่งั้นภายหลังจะโดนเล่นว่าผิดกฎหมาย จะเป็นผลร้ายไปเสียอีก  นายกหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์เป็นคนแรกที่หาญกล้าพูดโดยเปิดอกว่าเราต้องประกาศสงครามด้วยความจำเป็น ถ้าเราไม่ประกาศ ญี่ปุ่นจะยึดและขนทรัพย์สมบัติของอังกฤษอเมริกันไปหมด หากสงครามสงบ ไม่ว่าญีปุ่นจะแพ้หรือชนะ ไทยเราจะโดนคิดบัญชีแทนง่ายกว่า  ดังนั้นเราจึงต้องประกอบพิธีประกาศสงครามเพื่อเข้าครองทรัพย์เหล่านั้นเสียเอง แล้วเมื่อยังไม่ได้มีการประกาศสงคราม ทำไมประเทศไทยถึงถูกลูกระเบิด สงสัยว่าความเป็นประเทศมหาอำนาจทำอะไรมันไม่ผิดหรือเปล่า?  เมื่อระเบิดชุดแรกลงแถวเยาวราชหัวลำโพง เราก็กลัวจะแย่อยู่แล้ว ยิ่งตอนหลังมาตกแถวบริเวณพระที่นั่งอนันตสมาคมถึง 8 ลูกในคราวเดียวกัน ทำให้พระที่นั่งวิมานเมฆพังไปแถบหนึ่ง ยิ่งใจเสียใหญ่ เรื่องไทยถูกโจมตีรุนแรงก่อนวันประกาศสงคราม ไม่ค่อยเห็นมีใครพูดถึงเท่าใด จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 13:37:55

ความคิดเห็นที่ 2 จอมพลป.อ่านสถานการณ์ออกว่าญีปุ่นกำลังเข้ามุมอับ? ตรงนี้เห็นชัดเจนที่ท่านได้พูดคุยกับพลเอกเนตร เขมะโยธิน กับหลวงวิชิตสงครามในประโยคที่ว่า ..ใครจะเป็นฝ่ายแพ้ในการสงครามคราวนี้? ฝ่ายนั้นแหละคือศัตรูของเรา... และแล้วท่านก็เริ่มงานใต้ดินของท่าน โดยส่งสายไปยังดินแดนทุกขลาภที่นายกโตโจนำมามอบให้พร้อมกับสี่รัฐมาลัยก่อนหน้านี้ จึงเป็นอันสิ้นสงสัยที่ว่า  ในวันนั้น วันที่นายกโตโจมาเมืองไทยเป็นการลับ ผู้บัญชาการใหญ่นากามูระและนายกจอมพลป.ไม่รู้เหตุแห่งการมา  มารู้จนนาทีสุดท้ายเรื่องการมอบดินแดน  ทำไมวันนั้นนายกเราจึงไม่ได้แสดงอาการดีใจให้ฝ่ายญี่ปุ่นได้ชื่นใจบ้างเลย  คิดว่าท่านคงเดาสถานการณ์ออกแล้ว จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 13:51:23

ความคิดเห็นที่ 3 ขอออกนอกการเมืองซะหน่อย วกมาเรื่องการบ้านมั่ง จอมพลป.ได้คู่เคียงอย่างท่านผู้หญิงละเอียด นับว่าเสริมสร้างรัศมีได้ดี (ไม่แพ้รัศมีอย่างที่หลวงวิจิตรท่านชื่นชม) และคงเป็นเครื่องหนุนให้ช้างเท้าหน้านำได้งามขึ้น ตอนหลังอ่านเรื่องเกี่ยวกับจอมพลป.มากขึ้น ยิ่งรู้สึกทึ่งในความสามารถของท่านผู้หญิงละเอียด  ใคร ๆ ก็ชมว่าท่านเก่งเรื่องรับแขกบ้านแขกเมือง นากามูระยังชื่นชมในความสามารถนี้ในหนังสือของท่าน อย่างน้อย 3 แห่ง ว่าคู่ควรกับตำแหน่งภริยานายกรัฐมนตรีไทย เมื่ออ่านเรื่องราวที่เขียนโดยคนร่วมสมัย จะเล่าได้อย่างออกรสชาติ หน้าที่ของภริยานายกในงานเลี้ยง ไม่ใช่แค่มานั่งประดับโต๊ะอาหารอย่างเดียว เรื่องราวการสนทนายังบอกให้แขกรู้กึ๋นด้วย  ในบางคราวต้องอยู่ในครัวช่วยประกอบอาหารเลี้ยงแขกด้วยตัวเองเพื่อให้ถูกปาก ซึ่งเป็นความรู้ใหม่ เพราะเคยนึกว่าชี้นิ้วอย่างเดียว จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 14:37:28

ความคิดเห็นที่ 4 คุณNickyNickระวังหน่อยนะครับ    คนห้องนี้ส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะชอบจอมพลแปลกกับท่านผู้หญิงเท่าไหร่นัก        คุณออกความเห็นเหมือนสดุดียังงี้อาจจะมีใครไม่พอใจได้   จะกลายเป็นประเด็นทะเลาะกันเปล่าๆ    ผมเองก็ไม่ค่อยชอบจอมพลแปลก   แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรกับความเห็นคุณ    ทว่าคนอื่นอาจจะไม่คิดยังงี้ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 52 22:26:36

ความคิดเห็นที่ 5 คนห้องนี้ส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะชอบจอมพลแปลกกับท่านผู้หญิงเท่าไหร่นัก งั้นคนห้องนี้ก็แปลก ก็แปลกกว่าจอมพลแปลก อีกนะผมว่า ไม่งั้น ก็ปิดห้อง ไปเลยสิครับ ไม่ต้อนรับคนภายนอก ที่ความคิดเห็นแตกต่าง ต่างมุมมอง คนจะหาเรื่องทะเลาะ ไปใช่ถกเถียง หาความรู้ หรือ ใช้เหตุผลด้วยตรรกะ นี่มันเป็นลักษณะ ของคนแบบไหนหรือครับ ความเห็นก็ดูดีนะ ดูเป็นห่วง แต่ผมอ่านแล้วเหมือนขู่กลายๆยังไงก็ไม่รู้ จากคุณ : maniac เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 05:04:05

ความคิดเห็นที่ 6 ตอบคุณ NickyNick : เรื่องการทิ้งระเบิดใส่ไทยจากฝ่ายพันธมิตรทั้งๆที่ยังไม่ได้ประกาศสงครามกันนับเป็นเหตุผลสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้จอมพล ป.ต้องประกาศสงครามกับอังกฤษและอเมริกา   ขออนุญาตขยายความจากบันทึกความทรงจำของนายพลนากามูระว่า ท่านโตโจมาเยือนเมืองไทยเมื่อ 13 ก.ค.86 (ญี่ปุ่นกำลังตกเป็นฝ่ายตั้งรับในสงครามแปซิฟิก) ในส่วนของพิธีมอบรัฐฉานและ 4 รัฐมาลัยนั้น มีบันทึกว่า หลังจากนายกฯโตโจกล่าวมอบเสร็จ "...เมื่อคำพูดของนายกฯโตโจมาถึงเรื่องที่สำคัญที่สุดคือเรื่องมอบ 6 รัฐให้นั้น ข้าพเจ้ารู้สึกว่าหน้าตาของนายกฯพิบูลนั้นแสดงอาการดีใจขึ้นแต่เพียงเล็กน้อย แต่ไม่ใช่ถึงกับยิ้มจนแก้มปริ เมื่อเลขานุการอามาดาแปลเป็นไทยไปแล้วนั้น  นายกฯโตโจเพ่งดูหน้านายกฯพิบูล ข้าพเจ้าเข้าใจว่านายกฯโตโจคงมีความรู้สึกแปลกใจว่าทำไมนายกฯพิบูลไม่แสดงอาการดีใจมากกว่านี้ แต่สำหรับนายกฯพิบูลซึ่งเป็นนักการเมืองผู้มีความสุขุมรอบคอบและมีสายตากว้างไกลนั้น การรับมอบ 6 รัฐนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีโดยไม่มีเงื่อนไข" เรื่องของท่านผู้หญิงละเอียดน่าสนใจมากครับ ทั้งหมดนี้ขอแนะนำให้อ่านหนังสือที่คุณ NickyNick กล่าวถึงคือ "ความทรงจำของนายพลนากามูระ"สำนักพิมพ์ศิลปวัฒนธรรมจัดจำหน่ายเล่มละ 200 บาท ยังหาซื้อได้ง่ายตามร้านหนังสือ อ่านแล้วบางทีเราจะได้มุมมองใหม่ๆที่ทำให้ไม่ขังตัวเองอยู่ในความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่ง จอมพล ป.คือผู้ที่ทำให้เราไม่ย่อยยับจากญี่ป่น อาจารย์ปรีดี ทำให้เราไม่ย่อยยับจากอังกฤษ ผมจึงสรรเสริญท่านเท่าเทียมกันในประเด็นนี้ แต่กับหลายเรื่องราวก็เหมือนมนุษย์ทั่วไปนั่นแหละ มีถูกบ้างผิดบ้าง ก็ว่ากันเป็นเรื่องๆไป แต่โดยรวมแล้วทั้งสองท่านคือผู้มีพระคุณต่อแผ่นดินนี้ครับ. จากคุณ : Gen.Bunchon เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 09:06:46

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณท่าน Gen.Bunchon ที่ช่วยอธิบายขยายความให้ทราบ รวมทั้งคำแถมท้ายที่แนะนำให้ไม่ขังตัวเองอยู่กับความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นวลีที่ดีส่งท้ายปีนี้เลยครับ ผมว่าอย่าเอาความรู้สึกของตัวเรา มาเป็นตัวแทนของห้องเลยครับ มันดูยิ่งใหญ่เกินไป  ความคิดของใครก็ของคนนั้น  และผมก็ไม่เชื่อว่าความคิดเห็นของผมอย่างนี้จะไปดึงให้ใครเข้ามาทะเลาะกัน  นอกจากจะระดมเรียกกันเข้ามา  ตอนนี้เรากำลังศึกษาเรื่องราวจอมพลป.เป็นตอน ๆ ไป ตอนไหนที่เราเห็นด้วย เราก็ชม ตรงไหนที่เราไม่ชอบ เราก็ตำหนิท่าน ซึ่งรวมถึงบุคคลร่วมสมัยเหล่านั้นด้วย แต่มันก็ต้องมีเหตุผลพอสมควรด้วย  ไม่ใช่จ้องจะด่าอย่างเดียว ไม่ใช่ว่าผมจะเพิ่งโผล่เข้ามาห้องสมุดครั้งแรก  แต่คิดว่านานพอจะเห็นพฤติกรรมของหลาย ๆ คนแล้วว่าเป็นยังไงบ้าง  ทั้งยังเคยโดนรุมจากผู้ยิ่งใหญ่และสมุนมาแล้ว ขอบคุณความเห็นของคุณ maniac ด้วยครับ จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 13:59:09

ความคิดเห็นที่ 8 เคยอ่านพบใน"ฤทธิ์มีดสั้น"ของโกวเล้งว่า มนุษย์เราเหมือนแมงมุม ชักไยแล้วก็ขังตัวเองอยู่ในนั้น ไยแห่งความเกลียด ไยแห่งความโกรธ รวมทั้งไยแห่งความรัก ฯลฯ จะดีหรือครับ ? จากคุณ : Gen.Bunchon เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 14:04:50

ความคิดเห็นที่ 9 เคยอ่านเจอจากไหนจำไม่ไคร่จะได้(น่าจะเป็นพลเอกประมาณอดิเรกสารเขียนไว้น่ะ) ว่าจอมพลป.ยังแอบส่งทหารไทยไปนัดหมายจีนเพื่อช่วยจีนรบญี่ปุ่นแบบลับ ๆ ประมาณเองยกย่องจอมพลป.และปรีดีเสมอกันในกรณีสงครามโลกครั้งที่สอง จากคุณ : ป้าหนูดา เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 18:21:23

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบ ค.ห.ที่ 9 : เป็นเรื่องจริงครับ ผมจะนำมาเล่าให้ฟังในโอกาสต่อไป โปรดติดตาม จากคุณ : Gen.Bunchon เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 19:51:31

ความคิดเห็นที่ 11 ผมยังอ่านไม่เจอที่พล.ต.อ.ประมาณเขียนไว้เลยครับ มีแต่ท่านอื่น คงต้องรอท่าน จขกท.จะมาเล่าทีหลังก่อนครับ สำหรับเรื่องที่ไทยไม่ถูกญี่ปุ่นขยี้ คงจะต้องขอบคุณท่านแม่ทัพนากามูระไว้ด้วย เรื่องแบบนี้ท่านไม่ได้เล่าเอง แต่มีข้อสันนิษฐานและข้อวิจารณ์จากคนไทยนี่แหละครับ เล่าทำนองว่าเพราะท่านเป็นชาวพุทธ  มีข้อขัดแย้งกับท่านรองไม่เห็นด้วยที่จะปลดอาวุธทหารไทย และให้ดำเนินการอย่างเฉียบขาดกับไทย เพราะท่านรู้เรื่องที่จอมพล ป. ดำเนินงานใต้ดิน และงานเสรีไทยด้วย  รวมถึงงานของนายกควงในช่วงต่อมา ขณะที่ทางอินโดจีน ทหารฝรั่งเศสถูกญี่ปุ่นปลดอาวุธหมดแล้ว จากคุณ : NickyNick เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 52 09:03:30

ความคิดเห็นที่ 12 ไปค้นหนังสือเล่มที่ว่ามา ชื่อ Unseen ราชครู มีรายละเอียดตรงนี้เยอะพอสมควรค่ะ ปฏิบัติการใต้ดินทางทหารครั้งนี้ทางไทยยังไดมอบแผนที่แสดงที่ตั้งหน่วยทหารญี่ปุ่นในเขตพิ้นที่กองพลพายัพและพื้นที่ทั่วไปในระเทศพอประมาณมอบให้จีนด้วย มีรายละเอียดเรื่องเสรีไทย มีเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างนายปรีดีพนมยงค์และจอมพลป. เล่มนี้ ประมาณ อดิเรกสาร รวบรวมเรื่องราวทางการเมือง การทหารตั้งแต่ครั้งได้มีส่วนในการทำรัฐประหาร2490มาจนถึงยุคร.ส.ช และการร่างรธน.2540 ในมุมมองของผู้เขียน จากคุณ : ป้าหนูดา เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 52 16:01:09