 |
ความคิดเห็นที่ 29 |
ในฐานะของผมที่อยู่และเป็นหนูทดลองในระบบการศึกษานี้
ทุกวันนี้ผมมีคำถามเกิดขึ้นในใจ "ทุกวันนี้ผมไปโรงเรียนเพื่ออะไร" ผมลองถามคำถามนี้กับหลายๆคนดู คำตอบที่มักจะได้มีอยู่เพียงไม่กี่คำตอบ "ไม่รู้" "มาหาเพื่อน" และ "รอเข้ามหาลัย"
ผมไม่รู้ว่าทุกวันนี้ผมไปโรงเรียนเพื่ออะไร ผมชอบโดดเรียนครับ สารภาพเลย ผมไม่่ตระหนักในการเรียนรู้ที่โรงเรียนเลยครับ ทุกคนมองผมว่าเป็นพวกคนที่ไม่มีความรับผิดชอบที่จะมาโรงเรียน แต่การบ้านงานกลุ่มผมก็ทำ แต่สุดท้ายเมื่อเกรดออกมา ทุกคนที่พูดก็ล้วนแล้วแต่ได้เกรดน้อยกว่าผม ( แต่เกรดก็คงไม่ใช่ตัวที่จะวัดอะไรได้นะครับ )
ผมยอมรับว่าการเรียนพิเศษเป็นอะไรที่สามารถช่วยผมในหลายๆเรื่อง ผมมองว่าครูหรืออาจารย์หลายๆท่านไม่มีศักยภาพเพียงพอที่จะสอนนักเรียน มาตราฐานของครูคืออะไร teacher , tutor, commentator,หรือ instructor ครูแต่ละคนไม่เหมือนกันเลย
ทุกวันนี้ระบบการเรียนการสอนของเราง่าย แต่การสอบเพื่อวัดระดับความรู้นั้นยาก ผมไมู่้รู้ว่าที่ต่างประเทศ การวัดระดับนั้นเป็นไปในลักษณะใด แต่ผมคุยกับเพื่อชาวโรมาเนีย ผมเล่าให้เขาฟังว่า ที่นี่เรียนง่าย แต่สอบยากกว่า มักจะสอบอะไรที่ไม่ค่อยสอน หรือแม้ว่าจะเป็นสิ่งที่สามารถคิดต่อยอด แต่ตัวนักเรียนคิดต่อไม่ได้เพราะไม่ได้ถูกปลูกฝังการคิดแบบนั้น เราถูกจำกัดกรอบความคิด เพื่อนของผมก็พูดออกมาเลยว่า "That's so stupid, I hope they would die"
สิ่งที่ผมเห็นว่าเป็นจุดบกพร่องของการศึกษาไทย คือทุกๆอย่างตั้งแต่เด็กเกิดมา ครอบครัวบางครอบครัวไม่ได้เป็นคนที่ค่อนข้างมีความรู้ (ผมใช้คำว่าปัญญาชนได้ไหม?) ดังนั้นการอบรมของพวกเขาก็ยังคงเป็นการสอนให้เด็กเดินตามกรอบความคิดที่ถูกสร้างกันมา ตามวัฒนธรรมเดิม ครอบครัวไม่สามารถสร้างระบบความคิดที่ดีให้แก่เด็ก เมื่อเด็กโตขึ้นเข้ามาอยู่ในโรงเรียน เราก็มักจะมีครูผู้จำกัดความคิดของเรา หากเราคิดอะไรที่ไม่เหมือนท่าน เราก็จะดู "ก้าวร้าว" ในสายตาของผู้ใหญ่ทันที ไม่ว่าเราจะคุยอย่างมีเหตุผลหรือไม่ก็ตาม แต่ก็อาจจะมีเด็กบางคนที่คิดได้ ผมคาดว่าน่าจะมีจากพื้นฐานทางครอบครัว
ผมเคยถูกอาจารย์ถามว่า "เธอรู้จักความอาวุโสไหม?" เพราะว่าไปแสดงความคิดเหตุอาจารย์ในเรื่องบางอย่าง (เถียงแบบมีเหตุผล) ในใจจริงๆตอนนั้น ผมตกใจครับ เพราะไม่เคยมีคำนี้ในความคิดของผมเลย ผมมองแค่ว่า ใครให้เกียรติผม ผมก็จะให้เกียรติกลับ จนลืมไปเลยว่าวัฒนธรรมไทยมันเป็นแบบนี้
ผมเคยไปเรียน Summer ที่อังกฤษ 1 เดือนครับ ระบบการเรียนการสอนของที่นั่นผมว่าค่อนข้างดีมาก เขาจำชื่อเด็กนักเรียนได้ทุกคน มีปฏิสัมพันธ์กับนักเรียน มีการถามความคิดเห็นว่าเป็นอย่างไร หากนักเรียนคนใดคนหนึ่งหายไปจากห้อง มีจะมีรายงานและโทรกับตาม host family (โดนมาแล้ว -_-") ซึ่งว่าอาจารย์ที่นั่นมีความเอาใจใส่กับนักเรียนมากครับ ไม่เหมือนกับที่นี่ นักเรียนมีสิทธิขาดได้ถึง 3 ครั้ง โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
ดังนั้นผมจึงเห็นด้วยกับ คุณ "ต้นจั่น" ว่าปัญหาที่เกิดขึ้นต้องแก้ไขที่ "ระบบ" และ "ทัศนคติ" ของทั้งผู้เรียนและผู้สอน
จากคุณ |
:
Sirumkung
|
เขียนเมื่อ |
:
วันสิ้นปี 52 17:13:24
|
|
|
|
 |