ขอบังอาจวิจารณ์ วิชาของเหลียงเซียวหน่อยครับ หลังจากอ่านมา 5 เล่ม [Spoil นะครับ]
|
|
1. วิชาสำนักวารีดำ(ฝ่ามือพันแปลง) : วิชานี้ก็เอาไว้ใช้ขายตะกร้าหากิน ไม่ค่อยได้ใช้มาก ทั้งๆที่เซียวเหล่าแหย ใช้ออกโหดมาก 2. วิชา ท่าโบราณ + ค่ายกล ตำหนักวังความลับฟ้า : ไม่ถูกนำมาใช้อีกเลย ตอนแรกนึกว่า วิชาลับ ไม่ว่าใครก็เดาไม่ออก หลังๆไม่เห็นใช้ 3. วิชา เก้าช่อง + ฝ่ามือไตรภูมิคืนสู่ราก : ใช้บ่อยมาก รู้นะว่าดี แต่วิชาอื่น เห็นว่าซับซ้อนกว่าไม่เห็นงัดมาใช้ 4. วิชากำลังภายในจาก กล่องเหล็กฉุนหยาง (ขั้นแรก) : กล่องแห่งความลับ แต่วิชาที่ได้มาดูธรรมดา ถึงช่วยให้กำลังฟื้นคืน แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดต้องแย่งกันขนาดนั้น 5. ท่าเท่า ทศทิศ : ดูมีประโยชน์ แต่ไม่ค่อยเห็นใช้เท่าไรเลย 6. วิชากระบี่คืนซ่อน : ใช้บ่อยมาก เหมือนตั้งใจจะมาใช้สายกระบี่เพราะวิชานี้ใช่ไหม ตกลงว่ามันเป็นวิชากระบี่ที่ดีที่สุดจริงเหรอ 7. วิชายิงใบสนของกงหยางหวี่ : เรียนแป๊บเดียวเอง ดูเหมือนมีประโยชน์มาก 8. วิชาท่าเท้า (จำชื่อไม่ได้ครับ ได้มาจากเฒ่าวิปลาศ) : ฟังเสียงกรน ก็เรียนได้.. มันง่ายขนาดนั้นเชียว 9. วิชากำลังภายในจาก กล่องเหล็กฉุนหยาง (ขั้นหลัง) : ฝึกในถ้ำไม่กี่ชั่วยาม ก็ออกไปสู้เก่งกาจมาก ตกลงว่าวิชานี้ฝึกง่ายมาก?
เท่าที่รู้ ดูเหมือนว่ายังไม่ได้ใช้วิชาอย่างสอดคล้องเท่าไรเลย บางวิชา ก็ลืมๆ มาไม่นำมาใช้ ไม่ลื่นไหลเหมือนเอี้ยก้วย ทั้งๆที่วิชามากมาย ก็นำมาใช้ได้ตรงสถาณการณ์
อีกทั้งนิสัย ที่ดูเหมือนไม่มีจุดยืนอะไรเลย ตอนแรก ดูเหมือนจะเป็นมาพยศ เหมือนเอี้ยก้วย ไปๆมาๆ กลายเป็นพี่ใหญ่ ของห้าวิเศษ ทั้งๆอายุไม่เยอะ จะล้างแค้นแทนพ่อ แต่ก็ไม่ได้ฝึกวิชา มัวแต่สานตะกร้าไปวันๆ จะล้มล้างซ้อง แต่ก็ใจอ่อนเพราะไม่อยากฆ่าฟัน แต่ตอนหลัง ก็ยิงทหารมองโกลตายเป็นเบือ ไม่เห็นคิดอะไร ดูเหมือนจะรักจริง แต่ก็มีความสุขได้ จากที่ผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาเพียงไม่นาน
ทำไมดูเหมือนพระเอกเรา เลื่อนลอยไร้จุดหมายจัง หวังว่าเล่มต่อๆไปคงจะทำให้มิติ ของเหลียงเซียวมีการอธิบายให้กลมกลืนกว่านี้ จะพยศ ก็ พยศ ดังเอี้ยก้วย จะโลเล ก็โลเลให้หมดเหมือนเตียบ่กี้
จากความเห็นอันต่ำต้อยครับ
จากคุณ |
:
psychist
|
เขียนเมื่อ |
:
30 ธ.ค. 52 16:38:55
|
|
|
|