|
ความคิดเห็นที่ 7 |
|
คุณ คห. 1 คิดมากไปรึเปล่าครับ ตัวผมเองอ่านแล้วเข้าใจนะ ทั้ง ๆ ที่ผมเองเนี่ยไม่รู้จักการแอดมิชชั่นด้วยซ้ำ แต่ก็เข้าใจนะครับ โดยส่วนตัวนะครับ จขกท...เขียนถูกต้องตามหลักภาษาไทยทุกอย่าง เข้าใจง่าย แต่มีคำเดียว คือ "มะ" ที่ไม่ควรเท่านั้นเองนะครับ
ผมอยากบอกให้เข้าในนิดนึงว่าภาษาไทยกับอังกฤษมันไม่เหมือนกันนะครับ อย่างภาษาอังกฤษเนี่ย ประธาน กริยา กรรม ว่ากันไป
""ยื่น นี่ยื่นอะไร แล้วยื่นให้ใคร เนื่องในมหกรรมอันใด?"" - อะไรที่คุณ คห. 1 งงหรอครับ ยื่นก็คือยื่นคะแนนไงครับ เพียงแต่ละไว้เป็นที่เข้าใจ ถ้าเป็นภาษาอังกฤษ มันก็จะมีคำอธิบายยืดยาว เช่น submit the+อะไร แต่ภาษาไทย ถ้าผู้พูดและผู้ส่งสารนั้นเข้าใจกันแล้วว่ายื่นอะไร ผมว่าภาษาไทยจะฟังง่ายมากกว่าภาษาอังกฤษนะครับ แต่ภาษาอังกฤษเนี่ยมันจะต้องบอกโดยละเอียด แล้วก็ต้องเข้าใจทั้งสองฝ่าย แต่ภาษาไทยมันคนละอย่างครับ
""เด็กไม่ต้องลงทุน"" - ถ้าเกิดผมได้ยินประโยคนี้ ผมก็คิดแบบคุณแหละครับ เพียงแต่คนที่คุณคุยด้วยเนี่ย เค้าพูดไม่เครียร์เอง กลับไปพูดในสิ่งที่เรา ๆ นึกไม่ถึง หรือคุณ คห. 1 เข้าใจผิดไปเอง ซึ่งคุณอาจจะบอกไม่หมดรึเปล่า คุณกำลังพูดเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษ หรือเรื่องอะไรสักอย่าง แล้วอีกคนตอบคุณว่า "เด็กไม่ต้องลงทุน" ซึ่งอันนี้ผมไม่ทราบนะ สมมุติว่าคุณกำลังทำงาน เป็นพนักงานคนนึง ด้วยงานที่เคร่งเครียด ไปเจอเด็กประถมวิ่งขึ้นรถเมล คุยกันเสียงดัง แล้วเพื่อนคุณบอกว่า "เด็กไม่ต้องลงทุน" ถ้าผมเป็นคุณ คห. 1 ผมก็จะเข้าใจอย่างที่คุณเข้าใจ แต่หากว่าเพื่อนคุณกับคุณคุยกันเรื่องงานปาร์ตี้ แล้วบอกกับคุณว่า "เด็กไม่ต้องลงทุน" แล้วมาอธิบายให้คุณฟังว่าไม่ต้องลงทุนเรื่องอะไร แล้วเค้าตอบว่าเค้ามีอุปกรณ์มันก็ตลกใช่ปมั้ยครับ"
""มหาลัยรามฯสอบได้ g จะทำอย่างไร?" (จำได้ไม่ทุกถ้อยคำแต่มันประมาณเนี้ย)" - อันนี้ผมก็ไม่ได้ยินด้วยตัวเองเหมือนกันนะ เพราะขนาดคุณยังบอกว่ายังจำไม่ได้
""มหาลัยที่ไหนต้องไปสอบกัน?"" - คือไม่มีใครคิดว่าตัวอาคาร สถานที่มันมีชีวิตไปเดินสอบเองได้หรอกครับ สงสัยคุณแปลงานภาษาอังกฤษจนเบลอรึเปล่า (ไม่ได้ว่านะครับ ขำ ๆ ) เลยชอบไปจำสับสนพวก passive ดั่งที่ผมได้กล่าวไป ภาษาไทยมันพูดยังไงก็ได้ มันไม่เหมือนภาษาอังกฤษครับ พูดยังไงก็ได้ผมไม่ได้หมายความว่าเป็นพวกภาษาแอ็บแบ๊ว ภาษาวัยรุ่นนะครับ
"มหาลัยราม ถ้าสอบได้ G" ก็คือเรียนอยู่ที่รามคำแหง แล้วถ้าสอบได้ G จะต้องทำอย่างไร มันก็ถูกต้องแล้วนี่ครับ แต่เค้าพูดสั้น ๆ แล้วละในฐานที่เข้าใจ แต่ถ้าเป็นภาษาอังกฤษ มันก็จะยาวกว่านี้ What do I have to do if I got G at Ramkamhaeng university? นี่คือมันถูกต้องตามหลักภาษาอังกฤษใช้มั้ยครับ แต่ถ้าภาษาไทย " ม. รามนี่ถ้าได้เกรด G ต้องทำไงวะ (อารมณ์ถามเพื่อน)" มันก็ง่าย ๆ ใคร ๆ ก็เข้าใจ คุณลองเปรียนเทียบดูสิครับว่ามันต่างขนาดไหน ถ้าคุณเอาภาษาอังกฤษมาเทียบกับภาษาไทยล่ะก็ เด็กไทยคงไม่ต้องนั่งเรียนภาษาอังกฤษกันแล้วครับ ผมจะเทียบกับภาษาอังกฤษแบบไทยให้ดูนะ "Studying at Ramkamhaeng u. got G , how to do? เห็นรึเปล่าครับว่ามันผิดไปแล้ว มันคนละอย่างกันเลย เพราะฉะนั้นคนละภาษากันครับ ไทยกะอังกฤษ มันไม่เหมือนกัน
""แล้วสายศิลป์ภาษาจะเสียเปรียบมะครับ""
- ภาษาอังกฤษคนเสียเปรียบแน่นอนครับ (หมายถึงหลักภาษานะ ไม่เกี่ยวกับ กท.) แต่ถ้าภาษาไทยขึ้นชื่อว่าคน สัตว์ สิ่งของ ทุกอย่าง มีโอกาสเสียเปรียบได้หมดนะครับ เหมือนกับคำว่า มอเตอร์ไซค์กับจักรยาน ถ้าแข่งกัน อันไหนเสียเปรียบกว่า คือภาษาไทยมันใช้ได้อะครับ แต่ถ้าภาษาอังกฤษถ้าใช้เทียบภาษาไทยก็ฟังดูตลก ฉะนั้นมันก็จะมีคำอื่นในภาษาอังกฤษที่เชิงพูดในลักษณะว่ามันช้ากว่านะ มันอืดกว่านะ หรือว่ามันต้องใช้แรงมากกว่านะอย่างงี้
"เมนูนี้อร่อย" เราก็ยอกว่า "ไม่อร่อยเพราะมันเป็นกระดาษ" - เมนูนี้อร่อย ผมก็รู้สึกว่าปรกติ เมนูนี้มันขึ้นอยู่กับลักษณะ อาจจะเป็นเมนูจริง ๆ อย่างเซ็ทอาหารญี่ปุ่นที่วิ่งบนเรือที่เป็นรางอะ หรือเป็นเซ็ทอาหารจริง ๆ ให้เราเลือก หรือเป็นอาหารที่อยู่ในกระจกแล้วให้เลือกก็ได้ แสดงว่าคุณไปเปรียบกับภาษาอังกฤษ ซึ่งทำหน้าที่เป็น passive อยู่แน่นอน Food in this picture, (menu) is good taste. ก็คืออาหารที่อยู่ในภาพอร่อย คือเจาะจงไปเลยใช่มั้ยครับว่า อาหารในนี้อร่อย แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าถ้าเราพูดภาษาอังกฤษ เราไปเจอเมนูในกระดาษ This menu is good taste ผมก้รู้สึกว่าก็ยังไม่แปลก หรือผิดไวยากรณ์อยู่ดี แต่โอเค คุณกำลังจะบอกว่าเมนูเป็นกระดาษ เพราะฉะนั้นมันอร่อยไม่ได้ มันต้องเป็นอาหาร ใช่มั้ยครับ แต่ภาษาไทยรับรองว่าไม่ผิดแต่อย่างใด
การใช้ชีวิต การดำเนินชีวิตประจำวัน หากเรามากเรื่องหรือทำในสิ่งที่ค้านสายตาตัวเองอยู่เสมอ รับรองว่าเค้าคนนั้นจะไม่มีใครคบแน่ ถ้าพูดแบบ คห. 2 พูด
"อาหารตามเมนูนี้อร่อย" - ถูกครับว่าอาหารตามเมนูนั้นอร่อย แต่ใครล่ะสักคนที่จะพูดยาว ๆ มันดูเหมือนลิเกไปเลยนะครับ เหมือนถ้าเราจะบอกว่า "I wish I would be a doctor" ถ้าเกิดเราพูดเทียบเคียงกับภาษาอังกฤษแบบตรงตัว สมมุติคุณกำลังพูดกับเพื่อนคุณ "ฉันปรารถนาที่จะเป็นหมอ" ถามหน่อยว่าถ้าพูดแบบนี้ไป คนฟังเค้าจะดูแปลก ๆ รึเปล่า หรือเพื่อนจะค่อย ๆ หายไปจากคุณรึเปล่า แต่้ถ้าประโยคนั้นพูดแบบคนไทยเรา ๆ พูดกัน "อยากเป็นหมอว่ะ (อารมณ์คุยกับเพื่อน) " เห็นมั้ยครับ มันง่ายมาก มันพื้น ๆ ไปเลย แล้วทุกคนก็เข้าใจ แถมยังถูกหลักไวยากรณ์ไทยอีก
""ภาษาไทยอ่านเข้าใจยากมากกว่าภาษาอังกฤษเสียอีก...!!!" "
- จริง ๆ ภาษาไทยไม่ได้เข้าใจยากหรอกครับ เพียงแต่เท่าที่ผมสังเกตคน พูดกันแบบตรง ๆ คนที่นับวันยิ่งเรียนสูง มีความรู้ดี ก็จะกลายเป็นคนจุกจิก เจ้ากี้เจ้าการ กลับกลายเป็นว่าขวางหูขวางตากันไปหมด คนเรียนสุง ๆ คนมีความรู้ ผมว่าน่าจะเข้าใจอะไรง่ายกว่าคนไม่เรียนหนังสือนะ นี่ผมยกตัวอย่างเฉย ๆ ไม่ได้ว่าคุณนะ แต่หลายครั้งผมเห็น กท. บาง กท. สงสัยในสิ่งเรื่องเบสิค ๆ จริง ๆ ก็เลยกลับมามองว่าเดี๋ยวนี้คนไทยเป็นอะไรกันไปหมด คือผมไม่ได้ว่าคุณ คห. 1 นะครับ ผมแค่เข้ามาอธิบาย เพราะผมก็เห็นคุณในนี้บ่อย น่าจะเป็นคนที่คนในนี้รู้จักและให้ความเคารพ หลายความเห็นต่อไปนี้อาจจะด่าผมกลับก็ได้ แต่ไม่เป็นไร ผมก็แค่อยากแชร์บ้าง ในเชิงความเห็นส่วนตัว คุณเข้าใจแบบนี้ แต่ผมก็เข้าใจแบบนี้ น่ะครับ หวังว่าคงไม่ว่ากันนะครับ
สรุปตอนท้ายนะครับ
- คห. 1 ไปเจอภาษาวัยรุ่นสมัยนี้ที่ใช้ผิดบ่อย ๆ ภาษาแอ็บแบ๊ว ซึ่ง คห. 1เป็นคนไม่ชอบภาษาแอ็บแบ๊ว ประกอบกับเป็นนักแปลมากกว่า 15 ปี แปลหนังสือมาเยอะแยะ เอาอคติภาษาวิับัติกับการแปลมารวมกัน ก็เลยเกิดสับสน พัวพันกันไปหมด ก็เลยทำให้คุณ คห. 1 งงว่าตกลงเนี่ย กท. มันเป็นภาษาวิบัติหรือไม่ถูกหลักไวยากรณ์
ส่วน คห. 2 - ที่คุณยกตัวอย่างมาถูกครับ เพียงแต่คนเราจะพูดในฐานที่เข้าใจมากกว่า ซึ่งจะฟังแล้วไม่ดูลิเกจนเกินไป หรือไม่ดูดัจริตเกินไปครับ
เพราะฉะนัน้น คห. 1 ภาษาอังกฤษกับภาษาไทยไม่เหมือนกันครับ คุณไม่ควรเอามาปะปน แล้ว จขกท. ไม่ได้ใช้คำวิบัติอะไรเลยนอกจาก "มะ"
คห. 2 คนที่เค้าพูด เค้าไม่ได้ใช้คำผิดหรือผิดหลักไวยากรณ์หรอกครับ เพียงแต่พูดห้วน ๆ ภาษาคนปรกติครับ
ผิดถูกแนะนำก็ได้นะครับ ยินดีรับฟัง แค่อยากมาแชร์บ้าง อิอิ
จากคุณ |
:
สู้หยิบตา
|
เขียนเมื่อ |
:
2 ม.ค. 53 00:09:08
A:124.120.200.95 X:
|
|
|
|
|