ความคิดเห็นที่ 1 ครูชายแดน"ทุกคนรู้จัก..มักถูกลืม ผู้มอบแสงสว่างให้เด็กทุรกันดาร ในสังคม ไทยยังมีครูอีกกลุ่มหนึ่ง นั่นก็คือ ครูชายแดนหรือครูตำรวจตระเวนชายแดน ซึ่งมีสภาพชีวิตที่ยากลำบากกว่าครูพลเรือนที่สอนหนังสือตามโรงเรียนทั่วไป หลายเท่านัก อย่างไรก็ตาม ครูเหล่านี้ก็ยังคงมุ่งมั่นทำหน้าที่สอนหนังสืออย่างไม่ย่อท้อตามชายแดนและ พื้นที่ที่อยู่ห่างไกล ครูชายแดนมีบทบาทสำคัญในการมอบความรู้ให้แก่เด็กชาวเขาและเด็ก ๆ ที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกล ซึ่งหน่วยงานที่รับผิดชอบด้านการศึกษาไม่สามารถเข้าไปจัดตั้งโรงเรียนได้ เนื่องจากพื้นที่มีสภาพเป็น ป่าเขาทุรกันดาร บางพื้นที่เป็นชุมชนเกิดใหม่ บางแห่งก็มีเหตุการณ์การสู้รบกับฝ่ายตรงข้าม เป้าหมายการเรียนการสอนของครูตำรวจตระเวนชายแดนคือ การสอนให้เด็กชาวเขาและเด็กที่อยู่ห่างไกลรู้ภาษาไทย สามารถอ่านออกเขียนได้ เพื่อที่จะได้รับความรู้ที่ช่วยพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ให้ดียิ่งขึ้นและ สามารถพึ่งตนเองได้ คงไม่มีผู้ใดจะปฏิเสธได้ว่า ชีวิตครูตำรวจตระเวนชายแดนเป็นสิ่งที่น่ายกย่องเชิดชู เนื่องจากบุคคลเหล่านี้เป็นผู้ที่ยอมเสียสละความสบายส่วนตัว ทุ่มเททำงานให้กับโรงเรียนที่อยู่ในพื้นที่ทุรกันดารห่างไกลความเจริญ บางแห่งอยู่ในพื้นที่เสี่ยงอันตรายและขาดอุปกรณ์การเรียนการสอน ทั้งโต๊ะนักเรียนและโต๊ะครูมีไม่ครบ โรงเรียนมีสภาพเก่าทรุดโทรม ขาดแคลนน้ำและไฟ เป็นต้น หลายคนที่เคยได้เห็นวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของครูกลุ่มนี้แล้ว คงต้องยอมรับว่า ผู้ที่จะมาทำหน้าที่เป็นครูชายแดนได้นั้นจะต้องมีหัวใจที่เป็นนักสู้ พร้อมจะสู้และเสียสละเพื่อเด็กด้อยโอกาสทางสังคม อีกทั้งพร้อมที่จะเปลี่ยนสถานะของตนจากตำรวจมาทำหน้าที่เป็น ครู แพทย์ นักจิตวิทยา และพัฒนากรได้ด้วยเช่นกัน บรรดา ศิษย์เก่าที่ได้จบการศึกษา จากโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนต่างรู้สึกชื่นชมครูกลุ่มนี้ ซึ่งเคยมีบทสัมภาษณ์เรื่องดังกล่าว อยู่ในหนังสือ 40 ปี โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี และสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ดังนี้ เจริญ ธรรมบัณฑิต หรือ จะแฮ จะกู๋ ชาวเขาเผ่ามูเซอแดง กล่าวว่า “ข้าพเจ้า เกิดและเติบโตท่ามกลางภูเขาสูงในพื้นที่ อ.แม่จัน จ.เชียงราย ทางภาคเหนือสุดของประเทศไทย เป็นพื้นที่ทุรกันดารห่างไกลการคมนาคม ไม่มีโอกาสได้ติดต่อคบค้าสมาคมกับชาวพื้นราบเท่าใดนัก จนกระทั่งอายุ 12 ปี จึงได้รู้จักโรงเรียน ตชด. เป็นครั้งแรก ที่หมู่บ้านจะจู๋ลาบา โรงเรียนแห่งนี้เปรียบเสมือนแสงเทียนเล่มแรกที่ส่องสว่าง ให้ข้าพเจ้าได้มีสายตากว้างไกล มีโอกาส ได้รับการศึกษาต่อเนื่องจากปริญญาคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง จนกระทั่งระดับปริญญาโท คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถ้าไม่มีโรงเรียน ตชด.และครูชายแดน ข้าพเจ้าอาจจะเป็น มูเซอขี้ยา นอนโทรมอยู่ตามท้องไร่ท้องนา” อนันต์ แสนมะเพ็ง อดีตนักเรียนโรงเรียน ตชด. บ้านนานกปีด อ.ปากชม จ.เลย เล่าว่า “ผมเคยเรียนอยู่ที่โรงเรียน ตชด. บ้านนานกปีด ตั้งแต่ชั้น ป.1-ป.6 ครู ที่โรงเรียนใจดีทุกคน ผมได้ความรู้จากโครงการเกษตรเพื่ออาหารกลางวันมาทำการเกษตร ได้ปลูกผัก เลี้ยงปลา เป็ด ไก่ ร่วมกับเพื่อน ๆ และจัดเวรทำกับ ข้าวทานตอนกลางวัน พ่อแม่ผมทำไร่ ข้าวโพด ฐานะยากจนมาก ไม่ได้ให้เงินผม มาโรงเรียน ก็ได้มาทานข้าวกลางวัน ที่โรงเรียนกับเพื่อน ๆ” ความ เสียสละอันยิ่งใหญ่ของครูตำรวจตระเวนชายแดนเหล่านี้สมควรที่จะได้รับการ ยกย่องเชิดชูจากสังคม ดังนั้น สังคมควรที่จะให้ความสำคัญกับพวกเขามากยิ่งขึ้น เพื่อเสริมสร้างขวัญกำลังใจให้กับครูตำรวจตระเวนชายแดนในการปฏิบัติหน้าที่ มอบความรู้ และการศึกษาแก่เยาวชนผู้ด้อยโอกาสในพื้นที่ห่างไกลต่อไป. ข้อมูล แหล่งที่มา เดลินิวส์   ฉบับที่ 19747 [หน้าที่ 6 ] ประจำวันที่ 6 พฤศจิกายน 2546 จากคุณ : nunumum เขียนเมื่อ : วันครูแห่งชาติ 53 02:25:39

ความคิดเห็นที่ 2 ระลึกถึงพระคุณของครูผู้ได้ชื่อว่าเป็นผู้บ่มเพาะต้นกล้าทั้งหลาย จนเติบโตเป็นป่าใหญ่ให้ความร่มรื่น เขียวขจี ทั่วเมืองไทยจนถึงทุกวันนี้ แม้การบ่มเพาะคนของครูอาจอยากลำบาก หนักหนา แต่ครู ทั้งหลายยังคงยืนหยัดในวิชาชีพอันทรงเกียรตินี้ยังไม่เคยท้อถอย ขอใช้โอกาส วันครู ขอน้อมจิตคารวะ และด้วยสำนึกในพระคุณครู ทุกท่าน จากใจจริง จากคุณ : nunumum เขียนเมื่อ : วันครูแห่งชาติ 53 02:39:04

ความคิดเห็นที่ 3 ผมคิดว่า เราควรจะมีวัน "ครูชายแดน" ครับ ให้ความสำคัญกับท่านทั้งหลายให้มากขึ้น และ เงินเดือนก็ควรให้มากขึ้นด้วย  เพราะเหนื่อยมากมาก  ครูเหล่านี้บางทีก็ควักเนื้อตนเอง ดูแลเด็กๆ บางคนกู้หนี้ยืมสิน เอามาช่วยชิวิตเด็กๆ ผมอยากให้ ครูชายแดน ได้ออกมาแสดงเสียง และความต้องการที่แท้จริงของเด็กๆแถวนั้น จากคุณ : tinglee tingamee เขียนเมื่อ : วันครูแห่งชาติ 53 05:05:18

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเองก็เป็นครูคนหนึ่งเหมือนกัน แต่ยังไม่เสียสละเท่ากับครูชายแดน ความรู้สึกว่าความเป็นครูของผมน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับครูสมัยก่อน แต่ผมก็พูดกับตัวเองเสมอว่าต้องทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ ครูสมัยก่อนมีความเป็นครูมาก มีใจที่อยากจะถ่ายทอดความรู้ ไม่ว่าเพียงแต่เนื้อหาจากหนังสือยังสอนคุณธรรมให้แก่เด็ก ซึ่งจะเป็นว่าครูสมัยก่อนเด็กจะรักมาก แต่ครูปัจจุบันมีความเห็นแก่ตัวสูง ไม่ยอมสอนหนังสือในห้องพยายามให้เด็กไปเรียนพิเศษกับตัวเอง ตั้งแต่ผมเป็นครูมาผมสัญญากับตัวเองว่าจะไม่สอนพิเศษ จะถ่ายทอดความรู้มีให้เด็กหมด คนที่เป็นครูสมัยนี้คือเป็นคนที่สอบเข้าคณะอื่นไม่ได้จึงเป็นครู อยากให้คนไทยเลิกค่านิยมเรื่องนี้เสียที ยกย่องคนเป็นครู จากคุณ : OhMag เขียนเมื่อ : วันครูแห่งชาติ 53 18:21:53

ความคิดเห็นที่ 5 4# ผมขอยกย่องในความเป็นครูของคุณมากครับ "...คนที่เป็นครูสมัยนี้คือเป็นคนที่สอบเข้าคณะอื่นไม่ได้จึงเป็นครู ..." ทำให้นึกถึงเพื่อนผมตอนมันสอบติด ครุศาสตร์ เลือกอันดับสุดท้าย มันโทรมาร้องไห้ มันบอกว่า เรียนไปก็แค่นั้น งานหนัก เงินน้อย เรียนไปก็จนกว่าคนอื่น สุดท้ายมันก็ลาออกผมก็บอกว่าดีแล้วที่ออกเพราะ คำว่า ครูต้องมีมากกว่าที่มันคิดหลายเท่า ผมก็กังวลกับต่านิยมนี้ ผมกลัวว่าต่อไป เด็กจะไม่มีครูแต่ต้องกลับมาเรียนกับคู้สี่เหลี่ยมแทน จากคุณ : nunumum เขียนเมื่อ : วันครูแห่งชาติ 53 23:55:05

ความคิดเห็นที่ 6 นึกถึง ครูจูหลิง...... ขอคารวะ  แด่ น้ำใจครุจูหลิง... หวังว่า  ครูจูหลิง  คงได้ไปเกิดเป็นนางฟ้า... ในสรวงสวรรค์ คนที่ ทำร้ายครู  ผู้มีแต่ให้  มีแต่ชอล์คกับ กระดานดำเป็นอาวุธ หัวใจเขา เหล่านั้นทำด้วย  อะไร.... ปัจจุบัน เขามีสุขดีกับความโหดร้ายที่ทำลงไปหรือไม่   แด่.... ครูจูหลิง   เธอได้เป็นวีรสตรี ในหัวใจ  ของคนไทย ทุกคนแล้ว... ขอคารวะ.    ด้วยหัวใจ แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 53 23:09:42 แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 53 22:45:11 จากคุณ : Athenae-> เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 22:33:11