ความคิดเห็นที่ 1 ญี่ปุ่น "ไม่ได้แหย่" นะ เขา "เอาจริง เป็นการเป็นงานเลยหละ" ญี่ปุ่นเตรียมบุกไปรบกับอัีงกฤษและเนเธอร์แลนด์ในเอเซียตะวันออกเฉียงไต้ และเตรียมบุกไปรบกับสหรัฐในฟิลลิปินส์ด้วย และเพราะ US Pacific Fleet ซึ่งมีฐานทัพอยู่ที่ Perl Harbor มันเป็นกองกำลังอันสำคัญที่จะทำการรบได้อย่างมีประสิทธิภาพในแถบเอเซียตะวันออกเฉียงไต้และที่ฟิลลิปินส์นั่นเอง สรุปแล้วญึ่ปุ่นทำไปเพื่อตัดกำลังกองทัพเรือสหรัฐที่จะมารบกับเขาในแถบนั้นได้ (ญี่ปุนจะได้บุกง่ายๆ ไงล่ะ) ในขณะที่ประกาศสงครามกับสหรัฐไปในตัวเลย แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 22:58:02 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 22:55:29

ความคิดเห็นที่ 2 ญี่ปุ่นซ่าส์จนเคยตัวเกินไปหน่อย ฉวยโอกาสตอนที่ฝรั่งเศสพ่ายแพ้แก่เยอรมัน ส่งทหารเข้ายึดอินโดจีนของฝรั่งเศส โดยทีแรกก็ทำทีมาเป็นผู้มาเจรจาไกล่เกลี่ยในสงครามพรมแดนระหว่างไทยกับวิชชี่ฝรั่งเศส เจรจาไปเจรจามาก็เลยเข้ายึดเป็นของตนเองซะเลย ทำให้ไอ้กันโกรธมาก ประธานาธิบดีรุสเวลล์สั่งระงับการส่งออกน้ำมันดิบให้แก่ญี่ปุ่น โดยยื่นคำขาดให้ญี่ปุ่นถอนทหารจากอินโดจีนและรวมถึงภาคตะวันออกของจีน ทำให้ไอ้ยุ่นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องหันมาฉะกับไอ้กัน เพราะนิสัยของไอ้ยุ่นนี่ก็รู้ๆกันอยู่ว่าไม่มีคำว่าถอยหรือยอมเสียหน้าโดยเด็ดขาดอยู่แล้ว ทางกองบัญชาการทหารเรือญี่ปุ่นได้มีการร่างแผนโจมตีฐานทัพเรือไอ้กันเอาไว้ล่วงหน้า โดยเป็นผลงานชิ้นเอกของคนที่รู้เรื่องของไอ้กันดีที่สุดอย่างท่านนายพลเรือยามาโมโต้ และไอ้การเจรจาที่ว่านี้ระหว่างเอกอัครราชทูตโนมูระกับรัฐมนตรีต่างประเทศของอเมริกา ก็เป็นเพียงแค่ฉากบังหน้า เพื่อให้กองเรือบรรทุกเครื่องบินของญี่ปุ่นสามารถสร้างความประหลาดใจให้กับทหารเรือไอ้กันที่อ่าวเพิรลล์ พออัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ถึงได้ค่อยมาประกาศสงครามเอาทีหลัง โดยใช้ให้ไอ้คนที่กำลังเจรจาอยู่นั่นแหละเป็นคนยื่นหนังสือ จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 23:12:03

ความคิดเห็นที่ 3 คิดสั้นมั๊งครับ ตลอดสงครามโลกครั้งที่สอง ทั้งเยรอมันและญี่ปุ่นรวมกัน ไม่สามารถสะกิดขนหน้าแข้งพี่กันได้เลย ถ้ามองกันในด้านความเป็นจริง อำนาจการทดแทนในด้านอุตสาหกรรมของสหรัฐอเมริกา สูงมากจนไม่ว่าญี่ปุ่นจะทำลายไปมากแค่ไหน อเมริกาก็ไม่ยั่น ทั้งที่ตั้งก็อยู่ห่างไกล จนญี่ปุ่นไม่สามารถสร้างความสั่นสะเทือนการผลิตได้ แต่การปลุกกระแสคลั่งชาติ ทำให้ญี่ปุ่นมองง่ายๆ ว่าพวกฝรั่งล้วนขี้ขลาด ถ้าถูกตีหนักๆก็คงจะแหยงไปเอง เรียกว่าประเมินความใจสู้ของศัตรูเอาไว้ต่ำมากๆ จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 00:17:08

ความคิดเห็นที่ 4 อันนี้เป็นมุมมองของคนในรุ่นหลังครับ แต่เป็นถ้ามุมมองของคนญี่ปุ่นในสมัยนั้นจะเป็นอีกแบบ เพราะว่าประเทศของเค้าไม่เคยรบแพ้ใครมาเป็นพันๆปีแล้ว เกาะอังกฤษนี่ยังเคยถูกยึดครองตั้งหลายครั้ง แต่เกาะญี่ปุ่นนี่ยังไม่เคยถูกใครยึดครองนะครับ ยิ่งเมื่อหลังการปฏิวัติเมจิที่กองเรือของจักรพรรดินาวีสามารถได้ชัยกองเรือบอลติกของพระเจ้าซาร์นี่ ยิ่งทำให้ญี่ปุ่นหยิ่งผยองหนักขึ้นไปอีก และเมื่อมาบวกกับลัทธิชาตินิยมอย่างบูชิโด อันนี้ก็ยิ่งทำให้คนญี่ปุ่นคลั่งชาติจนกู่ไม่กลับเลย คิดว่าสามารถจะรบชนะทุกประเทศในโลกรวมถึงอเมริกา ซึ่งไอ้ตัวคนที่รู้ดีที่สุดนั่นน่ะ ก็คือไอ้คนที่วางแผนโจมตีอ่าวเพิรล์นั่นเอง ซึ่งแกก็ได้เตือนแล้วเตือนอีกว่าอย่าไปยุ่งๆกับไอ้กัน แต่ก็ไม่มีใครเค้าฟัง แกก็เลยบอกว่าถ้างั้นรับประกันให้แค่หกเดือน คือในหกเดือนนี้กองเรือของญี่ปุ่นจะสามารถกวาดชัยชนะไปทั่ว แต่หลังจากนั้นอะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วนะ ซึ่งมันก็จริงอย่างที่แกว่าเอาไว้จริงๆ พอหมดระยะเวลารับประกันปุ๊บ กองเรืออันเกรียงไกรของญี่ปุ่นก็ต้องมาพ่ายแพ้อย่างหมดรูปที่มิดเวย์ และหลังจากนั้นมาก็โดนไอ้กันมันตามไล่บี้มาโดยตลอด จนมาเจอนุ๊กเข้าไปสองลูก เป็นอันว่าหายซ่าส์เป็นปลิดทิ้ง จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 00:32:20

ความคิดเห็นที่ 5 ก็ถึงบอกแหละครับ ว่าทัศนคติแบบชาตินิยม ที่ทำให้ญี่ปุ่นขาดการประเมินตามความเป็นจริง ประมาทข้าศึกจนพินาศย่อยยับ แบบเดียวกับที่เยอรมันประมาทรัสเซีย สิ่งสำคัญของการวางแผน ก็คือการประเมินตามความเป็นจริงนี่แหละครับ คิดเข้าข้างตัวเองมากไปก็ประมาท ประเมินตัวเองต่ำไปก็เสียขวัญกำลังใจ จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 03:16:11

ความคิดเห็นที่ 6 ถูกครับ แต่ผมขอเล่าเท้าความไปว่าเหตุใดมันจึงเป็นเช่นนั้น ซึ่งก็อย่างที่บอกไปแล้วว่าตามประวัติศาสตร์นั้น ชนชาติญี่ปุ่นไม่เคยรบแพ้ใครมาเป็นพันๆปีแล้ว ส่วนปัจจัยประการที่สองก็คือการที่ทหารเข้ามาบริหารบ้านเมืองแทนที่นักการเมืองอาชีพ ทำให้การพัฒนาประชาธิปไตยในญี่ปุ่นที่มีมาตั้งแต่สมัยจักรพรรดิ์เมจิต้องมาสะดุดหยุดลง และสิ่งที่ทหารนำมาด้วยก็คือลัทธิบูชิโด โดยชูองค์สมเด็จพระเจ้าจักรพรรดิ์เป็นเสมือนหนึ่งเทพเจ้าที่ทหารทุกคนจะต้องพลีชีพให้ ซึ่งก็ได้พลีให้จริงๆในการทำ Banzai Charge วิ่งฝ่าเข้าไปในดงปืนกลให้พวกไอ้กันมันกราดยิงเล่นจนตายเป็นเบือในหลายๆสมรภูมิ แต่ที่โด่งดังที่สุดเห็นจะเป็นที่เกาะไซปันในแปซิฟิค คือเข้าชาร์จพร้อมกันทีเดียวสามพันคน และก็ได้กลายเป็นผีกันไปจริงๆทั้งสามพันคนเพื่อองค์สมเด็จพระจักร์พรรดิ์ ผมถึงว่าไงว่าพวกญี่ปุ่นนี่พอรบแพ้เค้าเข้าหน่อย ก็ไม่ค่อยจะใช้สมองในการรบ เอะอะอะไร ก็จะตั้งท่าบันไซลูกเดียวเดียว แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 10:04:42 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 10:01:34 จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 10:01:04

ความคิดเห็นที่ 7 ผมว่า เพราะว่าญี่ปุ่นไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทำสงครามกับอเมริกา พอโรสเวลต์ประกาศระงับส่งออกน้ำมัน ญี่ปุ่นต้องหาทรัพยากรเอง นั่นคือ การเข้าครอบครองเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งในขณะนั้นเป็นอาณานิคม ญีปุ่นรู้ดี ว่ากองกำลังตัวเองนั้น สู้อเมริกาไม่ได้ แต่ว่า กำลังทหารไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่จะทำให้ชนะในสงคราม ญี่ปุ่น จึงยอมเสี่ยงอย่างไม่มีทางเลือก จากคุณ : Radames เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 10:23:56

ความคิดเห็นที่ 8 การเสี่ยงอย่างไม่มีทางเลือกของญี่ปุ่นคือการเลือกโจมตีกองเรือภาคพื้นแปซิฟิคของอเมริกาให้ย่อยยับ หรือให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อตัดกำลังทั้งทางเรือและทางอากาศ โดยเฉพาะการเลือกเป้าหมายเรือบรรทุกเครื่องบิน แต่โชคร้ายของญี่ปุ่นเองที่อเมริกาไม่เอาเรือบรรทุกเครื่องบินมาจอดเลยทำให้ญี่ปุ่นเสียโอกาสในการตัดกำลังของอเมริกาไป สงครามเลยไม่ได้เป็นไปตามที่เหล่าเสนาธิการของญี่ปุ่นวางแผนไว้ เขาเลือกมาแล้วครับ ไม่ได้แหย่หรอก จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 10:28:31

ความคิดเห็นที่ 9 พวกเสธฯระดับบิ๊กๆที่วางแผนนี่เค้ารู้ครับว่ายังไงก็ไม่มีทางเอาชนะอเมริกาได้ ไอ้เรื่องที่จะยกพลขึ้นบกที่แอลเอหรือว่าที่ซานฟรานนี่ตัดทิ้งไปได้เลย ไม่มีปัญญาทำได้หรอก แต่สิ่งที่ญี่ปุ่นทำก็คือการวัดใจมวลชนของอเมริกา เพราะต้องอย่าลืมว่าสหรัฐอเมริกาในตอนนั้น กระแส isolationist กำลังมาแรงมาก สิ่งที่ญี่ปุ่นต้องการจะทำคือการสร้างความเสียหายต่อชิวิตทหารของอเมริกันให้มากที่สุด จนฝ่ายนั้นต้องเป็นฝ่ายที่ sue for peace เอง ปล่อยให้ญี่ปุ่นสามารถสร้างจักรวรรดิ์ของตนในเอเชียตะวันออกได้อย่างอิสระเสรี ซึ่งถ้าเป็นมุมมองของผมนะ ถ้าคิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ มันก็ถือได้ว่าแพ้มาตั้งแต่อยู่ในมุ้งแล้ว เพราะจิตใจคนมันเปลี่ยนกันได้ เค้าถึงบอกไงว่า "จิตมนุษย์นั้นไซร้ ยากแท้หยั่งถึง" อันนี้จริงๆนะ เพราะว่าผมเองก็เป็นไอ้เรื่องใจเปลี่ยนนี่ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 53 10:40:54 จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 10:39:10

ความคิดเห็นที่ 10 จะว่าญี่ปุ่นไม่มีทางเลือกนั้น ผมว่าเป็นการมองมุมเดียวเกินไปครับ ถ้ามองวัตถุประสงค์ของอเมริกา อเมริกาไม่ได้ต้องการบีบให้ญี่ปุ่นอดตายเสียเมื่อไหร่ แต่เป็นการจำกัดอำนาจทางการทหารของญี่ปุ่น ที่กำลังเติบโตพรวดพราด ในระดับที่อเมริกาเห็นแล้วว่า "เริ่มเป็นภัย" ซึ่งการตัดการส่งน้ำมัน ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อประชาชนญี่ปุ่นนัก เพราะรัฐบาลญี่ปุ่น นำน้ำมันไปลงกับการทหารเสียมากกว่า เหมือนๆกับยุคนี้ที่มีการคว่ำบาตรประเทศที่ทดลองอาวุธนิวเคลียร์ ฉะนั้น ถ้ามองกันตามนี้ วัตถุประสงค์ของอเมริกา คือบีบให้ญี่ปุ่นลดบทบาททางการทหาร เรื่องนี้จบได้บนโต๊ะเจรจา โดยไม่ต้องมีคนตายก็ได้ แต่ก็แบบเดียวกับรัฐบาลทหารทั่วไป ที่ถ้าทหารถูกลดบทบาทก็ย่อมจะไม่พอใจ อำนาจในประเทศจะเริ่มคลอนแคลน วิธีแก้ปัญหาแบบสุดโต่งอีกทาง ก็คือการประกาศสงครามกับต่างชาติ(เพื่อรักษาอำนาจตัวเอง) แบบเดียวกับที่อาร์เจนตินาไปยึดเกาะฟอร์คแลนด์ แถมจบคล้ายกันอีก เพียงแต่ครั้งนี้เสกลใหญ่กว่าหลายเท่าตัว อีกประการสำคัญ ที่ทำให้ญี่ปุ่นกล้ารบกับอเมริกา คือการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับเยอรมันนาซี อย่าลืมว่าช่วงแรกๆนั้น เยอรมันมือขึ้นมาก และฮิตเลอร์ก็เป็นคนที่โน้มน้าวคนเก่ง ซึ่งคงทำให้ญี่ปุ่นรู้สึกมั่นใจว่าจะเอาชนะสงครามได้แน่ จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 12:26:25

ความคิดเห็นที่ 11 คุณลักษณะที่สำคัญของลัทธิทหารในญี่ปุ่นก็คือยอมเสียหน้าไม่ได้ เพราะว่าถ้ายอมถอนทหารออกจาอินโดจีน อันนี้ก็เท่ากับการเสียหน้าให้ไอ้กันอย่างแรง หนำซ้ำยังมีเงื่อนไขของไอ้กันที่ให้ถอนทหารออกจากจีนอีก ซึ่งอันนี้ก็ยิ่งรับไม่ได้ใหญ่ เพราะฉนั้นรัฐบาลญี่ปุ่นจึงตัดสินใจนำประเทศเข้าสู่สงครามกับอเมริกัน ดีกว่าที่จะยอมเสียหน้า ส่วนไอ้เรื่องที่ว่าประชาชนจะเป็นยังไงนั้น เค้าไม่สนหรอกครับ เพราะว่าศักดิ์ศรีต้องมาก่อน จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 12:33:52

ความคิดเห็นที่ 12 ก็นั่นแหละครับ ไม่ใช่ว่าญี่ปุ่นไม่มีทางเลือก ทางเลือกอื่นๆก็มี แต่รัฐบาลทหารก็เลือกทางออกที่งี่เง่าที่สุด เพื่อรักษาหน้า หรือก็คือรักษาอำนาจตัวเองไว้ จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 22:31:36

ความคิดเห็นที่ 13 และนี่ก็คือตัวอย่างที่ดีถึงผลอันเลวร้ายของลัทธิทหาร ที่สามารถจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบโดยไม่ฟังเสียงประชาชน ผลก็คือประชาชนคนบริสุทธิ์ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ทั้งชาวญี่ปุ่นชาวจีนชาวฟิลิปินส์ต้องตายไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่  เพื่อสังเวยความบ้าอำนาจของคณะบุคคลเพียงกลุ่มหนึ่งในคณะรัฐบาลทหารญี่ปุ่น ส่วนสำหรับกรณีของท่านฮิตฯนั้น ท่านไม่ได้อยากให้ญี่ปุ่นไปยุ่งกับอเมริกาหรอกครับ แต่อยากให้ช่วยกันอัดรัสเซียมากกว่า แต่สงสัยว่าพี่ยุ่นคงจะเข็ดเขี้ยวกับทหารรัสเซียแล้วมั๊ง เพราะว่ากองทัพกวางตุ้งอันเกรียงไกรต้องประสพความปราชัยอย่างย่อยยับด้วยน้ำมือของนายพลซูคอฟ ในความขัดแย้งบริเวณพรมแดนแมนจูเรียก่อนหน้านี้ไม่นาน ก็เลยไม่ยุ่งดีกว่า จึงไปลงนามในสนธิสัญญาไม่รุกรานกันกับรัสเซีย และหันไปปลุกยักษ์หลับอเมริกาแทน ผลก็คือท่านฮิตฯแกก็เลยเจอสองเด้ง คือทหารเยอรมันที่สตาลินกราดต้องโดนบดขยี้ด้วยเงื้อมมือของกองทัพแดง เพราะรัสเซียสามารถระดมพลจากไซบีเรียได้หลายแสนนายเข้าทำการปิดล้อมกองทัพที่หกของนายพลเฟดเดอริค เปาลุสที่ สตาลินกราด เนื่องจากไม่ต้องมาพะวักพะวงกับการรุกรานของญี่ปุ่น อันนี้เด้งที่หนึ่ง ส่วนไอ้เด้งที่สองก็คือการเข้าร่วมสงครามของอเมรกานี่แหละครับ เพราะท่านประธานาธิบดีรุสเวลล์แกคันไม้คันมืออยากจะอัดท่านฮิตฯมาตั้งนานแล้ว   เพียงแต่มันยังไม่สบโอกาส เนื่องจากในตอนนั้นกระแสต่อต้านสงครามในอเมริกากำลังมาแรงมาก เพราะได้ไอดอลอย่างชารล์ ลินเบิรกก์  พอญี่ปุ่นโจมตีเพิรลล์ฮาเบอร์ปุ๊ป คนอเมริกันที่เคยแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ก็เลยหันมาเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน และไอ้ที่น่าเจ็บใจสำหรับท่านฮิตฯก็คือเป้าหมายลำดับแรกที่ต้องกำจัดของอเมริกา ก็คือนาซีเยอรมันไม่ใช่ญี่ปุ่นครับ เพราะอเมริกาถือว่าพวกนาซีเป็นภัยคุกคามมากกว่า ดังนั้นจึงอาจถือได้ว่าการโจมตีเพิรล์ ฮาเบอร์ของญี่ปุ่นเป็นจุดเปลี่ยนของสงคราม และนำมาซึ่งความหายนะของฝ่ายอักษะ จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 23:50:41

ความคิดเห็นที่ 14 ญี่ปุ่นต้องการขยายจักรวรรดิของตนในตะวันออกไกลหน่ะครับ ซึ่งแถวนี้ก็มีเขตอิทธิพลของสหรัฐซ้อนทับอยู่ ดังนั้นการที่สหรัฐจะยอมให้ญี่ปุ่นกระทำการขยายอำนาจในตะวันออกไกลโดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวใดๆนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ ญี่ปุ่นตระหนักดีว่า ไม่ช้าก็เร็วญี่ปุ่นก็จำเป็นจะต้องปะทะกับสหรัฐไม่ด้วยทางใดก็ืทางหนึ่ง ด้วยผลวิวาทจากประโยชน์ในตะวันออกไกลอยู่แล้ว ดังนั้นญี่ปุ่นจึงชิงลงมือก่อนครับ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 11:52:45

ความคิดเห็นที่ 15 นึกถึงการ์ตูนเรื่อง Zipang ผมเขียนบอกว่าถ้าญี่ปุ่นค้นพบน้ำมันแมนจูกัว ก็ไม่ต้องขยายกำลังรบลงไปถึงกัวดาคาแนล ทำให้ตั้งฐานหลักอยูืที่ไซปันได้ ทิศทางการรบคงไม่เป็นแบบนี้ ไม่รู้จริงอย่างแกว่าไว้เปล่า จากคุณ : I will see U in the next life. เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 18:00:55

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าจำไม่ผิด รู้สีกว่าแถวนั้นจะเป็นแหล่งถ่านหินนะครับ แต่ตอนนั้นญี่ปุ่นยังไม่มีเทคโนโลยี่ในการสกัดน้ำมันจากถ่านหินเหมือนอย่างที่เยอรมันมี เค้าเรียกเป็นภาษาปะกิดว่าอะไรนี่ผมก็คืนอาจารย์ไปแล้ว ขี้เกียจไปค้นมาให้ แต่รู้ว่าเยอรมันนี่แหละเป็นต้นตำรับ และเทคโนโลยี่นี้ก็เกิดขึ้นในยุคนั้นนั่นเอง จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 18:42:16

ความคิดเห็นที่ 17 อยู่ๆก็เกิดรู้สึกอยากรู้ขึ้นมาตงิดๆก็เลยไปค้นมาให้ ถือว่าเป็นการรื้อฟื้นของเก่าที่เคยเรียนมา กระบวนการสังเคราห์ปิโตรเลียมเหลวที่ได้จาก syngas ซึ่งสกัดจากถ่านหินนั้น มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า Fischer–Tropsch Synthesis คิดค้นโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันสองคนในทศวรรษที่ 20 ซึ่งต่อมาได้ถูกนำไปใช้กันอย่างแพร่หลายในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เพราะเยอรมันขาดแคลนแหล่งน้ำมันดิบของตนเอง แต่มีทรัพยากรถ่านหินอยู่มากมายในแคว้นรูห์ ส่วนไอ้ที่ว่ามีแหล่งถ่านหินอยู่มากมายในแมนจูเรียนั้น อันนี้ก็ขอคอนเฟิรมม์ว่าจริงไม่ได้มั่ว จากคุณ : piras เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 00:06:20

ความคิดเห็นที่ 18 ปี 1930 ญี่ปุ่นรุกรานประเทศจีน และขยายวงออกไปเรื่อยๆ จนถึงแมนจูเรีย ปี 1940 ญี่ปุ่นลงนามในสนธิสัญญาไตรภาคีกับนาซีและมุสโสลินี อเมริกาประกาศห้ามเรือสินค้าญี่ปุ่นผ่านช่องแคบปานามา ญี่ปุ่นตอบโต้โดยการเข้ายึดเวียดนามทางผ่านที่อเมริกาส่งอาวุธไปช่วยจีน อเมริกาดำเนินการตอบโต้โดยงดขายโลหะและน้ำมันทั้งหมดแก่ญี่ปุ่น 80% ของน้ำมันของญี่ปุ่นมาจากอเมริกา หากไม่มีการหาแหล่งทดแทน น้ำมันที่สำรองไว้จะหมดไปใน 2 ปี สิงหาคม 1941 ญี่ปุ่นเสนอให้มีการเจรจาระหว่างนายกรัฐมนตรีกับปธน. อเมริกาตอบปฏิเสธจนกว่าญี่ปุ่นจะถอนทหารออกจากจีนให้หมดเสียก่อน แต่ระหว่างนั้นก็มีการเจรจาตลอดเวลาระหว่างผู้แทนกระทรวงต่างประเทศ อมริกาย้ายทัพเรือแปซิฟิกจาก Sandiago มาที่ Pearl Harbor พฤศจิกายน 1941 ญี่ปุ่นทิ้งไพ่สุดท้ายโดยเสนอจะถอนตัวจากอินโดไชน่า เพื่อแลกกับการเจรจา แต่ทุกนาทีที่ผ่านไปน้ำมันซึ่งเป็นยุทธปัจจัยลดลงไป เรื่อยๆ อเมริกายังยืนยันให้ญีปุ่นถอนตัวจากจีนก่อนจะมาคุยกัน แผนการโจมตีที่วางไว้เมื่อต้นปี โดยนายพลเรือ Yamamoto ถูกนำเสนอ กองกำลังทางเรือที่ปิดลับมุ่งหน้าไปอ่าวเพิร์ล สถานฑูตญี่ปุ่นที่ D.C. ได้รับคำสั่งให้เตรียมตัวรับข่าวสารสำคัญ จำนวน 14 ข้อความ มันถูกส่งไปเรื่อยๆ ในคืนวันที่ 7 ธันวาคม 1941 เพื่อให้เสร็จสิ้นก่อนเวลาเข้าโจมตีครึ่งชั่วโมง ข้อความที่ 14 ก็คือ คำการประกาศสงครามระหว่างญี่ปุ่นต่ออเมริกา และให้สถานฑูตทำลายเอกสารและเครื่องถอดรหัสทันทีหลังจบข้อความนี้ จากคุณ : VET53 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 15:24:05

ความคิดเห็นที่ 19 ผมว่าหลังจากที่โจมตีอเมริกาไปแล้ว ญี่ปุ่นน่าจะถอนกำลังออกจากจีนก่อน เหลือแค่ยึดแมนจูเรียไว้ (จีนเดี๋ยวก็ตีกันเองอีกอยู่ดี) แล้วย้ายกำลังหลักๆทั้งหมดไปเล่นอเมริกาซะก่อนตั้งแต่แรกเลย ยึดเพิร์ลฮาเบอร์แล้วขึ้นบกที่แผ่นดินใหญ่อเมริกาให้ได้ก่อนที่ทัพเรือเมกาจะฟื้น น่าจะเป็นประโยชน์มากกว่านี้ จากคุณ : deemakak เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 53 14:31:05