ความคิดเห็นที่ 1 อันนี้เป็นหลักสูตรของ มสธ. http://www.stou.ac.th/Schools/Sla/upload/หลักสูตร.pdf ส่วนอันนี้ หลักสูตรของรามค่ะ http://joomla.ru.ac.th/human/curricurum/cur_eng.doc จากคุณ : ~ [- มนุษย์ผู้น่ารัก -] ~* เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:55:42

ความคิดเห็นที่ 2 มสธ. ไม่ต้องเข้าเรียนเลยครับ มีแต่สอบไล่อย่างเดียว (บางวิชาอาจต้องทำงานส่งบ้าง) แต่ไม่ใช่ว่าจะไปตอบมั่วเอาตอนสอบได้นะครับ เพราะข้อสอบค่อนข้างยากทีเดียวแหละ และจะมีอบรมเข้มก่อนจบ 5 วัน ซึ่งต้องไปอบรมที่มหาวิทยาลัยครับ ส่วนเรื่องเนื้อหาชุดวิชา เนื่องจากเปิดเป็นปีแรก เลยยังไม่รู้รายละเอียดมากนัก แต่เท่าที่ดูคำอธิบายชุดวิชาก็น่าสนใจทีเดียวครับ จากคุณ : Timin2101 เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 21:15:01

ความคิดเห็นที่ 3 ของรามได้เปรียบตรงที่วิชาหลากหลายกว่า คุณสามาถเลือกได้ว่าจะเน้นด้านภาษาศาสตร์หรือวรรณคดีหรือสายทั่วไป ตำราเรียนก็พร้อมกว่า (ของมสธ. ตำราหลายวิชายังไม่เสร็จสมบูรณ์) และที่สำคัญ คุณสามารถจบได้เร็วกว่า เร็วสุดก็น่าจะประมาณ 2 ปี อ้อ ของรามเปิดมานานกว่ามาก มีชื่อพอสมควร มสธ. ได้เปรียบตรงวันสอบเท่านั้น สมัครปีนี้ยังไงก็ต้องเรียน 4 ปีกว่าจะจบ +ความเห็นส่วนตัวทั้งสิ้น+ จากคุณ : JM2p เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 21:15:42

ความคิดเห็นที่ 4   เรียนรามฯ อยู่อ่ะค่ะ..เหลือ EN 405 เล่มยากสุดของเอกนี้หง่ะ -*- ชอบตรงที่เลือกสาย เลือกเล่มเรียนได้ค่ะ สนุกดีนะคะ อ่อ..ของราม ก็มั่วตอนสอบไม่ได้แน่นอน 100 % ค่ะ คอนเฟิร์ม ^^ (บางวิชา สามารถย้อนดูในเน็ตได้ เหมือนนั่งเรียนอยู่ในห้องเลยค่ะ) ทั้งนี้ทั้งนั้น คงแล้วแต่ความสะดวกของผู้เรียนด้วยน่ะค่ะ จากคุณ : Rockpunky เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 01:47:51

ความคิดเห็นที่ 5 ของราม ข้อด้อยก็คือ หลักสูตรโบราณระดับพระเจ้าเหา ข้อดี มีเนื้อหาด้าน literature กับ linguistics มากหน่อย มีการเรียนการเข้าฟังคำบรรยายได้ และมีการสอนระยะไกล ของ มสธ ข้อด้อย ไม่ค่อยมีเนื้อหาด้าน literature หรือ linguistics มากนัก และไม่มีการเข้าฟังคำบรรยาย มีแต่การเรียนระยะไกล ข้อดี เนื้อหาเกือบทั้งหมดเอาไปใช้ในการทำงานในชีวิตจริงมากกว่าของรามฯ คือไม่ออกทฤษฎีแนว linguistics มากเกินไป แต่ออกแนว ใช้ภาษาให้เป็นเพื่อเอาไปใช้งานจริงๆ และหลักสูตรค่อนข้างทันสมัย แต่ดูๆแล้วนะ คนที่คิดว่า อ่อนอังกฤษ ม. ปลาย มากๆ แล้วจะไปเรียน รามฯ หรือ มสธ ให้เก่งอังกฤษ บอกได้เลยว่า โอกาสเรียนไม่ผ่าน มสธ มีมากกว่าของรามหลายเท่า (ข้อสอบรามฯจับทางได้ง่าย) ประเมินว่า น่าจะมีคนเรียนผ่าน มสธ เพียงแค่ 10% เอง...!!! ทีแรกเราจะไปสมัครเรียน ศศบ อังกฤษ ของ มสธ นี่แหละ แต่พ่อเราโยนวุฒิ ม. ต้นเราทิ้งไปเสียแล้ว ก็เลยสมัครไม่ได้...วุฒิอื่นจากต่างประเทศ ที่เรามี คนไทยเขาก็ไม่ยอมรับ ก็เลยสมัครเรียนไม่ได้....ฮาๆๆๆๆๆๆๆ... แต่ใครอยากให้เราติว ศศบ อังกฤษ มสธ ก็ได้นะ (มีมาหลายๆคนก็ดี เราจะได้เป็นติวเตอร์รวยๆกับเขาสักที (เมื่อก่อนเราเคยศึกษาหาวิธีติว EN กับ LI ของรามมาครบทุกกระบวนท่่าเพลง แต่มาเฟียหร้ารามมันดุเหลือเกิน เลยไม่ได้แจ้งเกิดเป็นติวเตอร์กับเขาเสียที) ...อิๆๆๆ) เราสำรวจหลักสูตร ศศบ อังกฤษ ของ มสธ มาหมดทุกวิชาแล้ว เราว่า "หวานหมูเรา เพราะเราเคยเรียนด้วยตัวเองมาครบทุกวิชาแล้ว"   แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 01:58:59 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 01:55:31 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 01:51:46

ความคิดเห็นที่ 6 จากตรงนี้ของคุณ fortuneteller ของราม ข้อด้อยก็คือ หลักสูตรโบราณระดับพระเจ้าเหา ข้อดี มีเนื้อหาด้าน literature กับ linguistics มากหน่อย มีการเรียนการเข้าฟังคำบรรยายได้ และมีการสอนระยะไกล ......ด้วยว่า ดิฉันจบรามค่ะ เอกสื่อสารมวลชน โทภาษาอังกฤษ จบมาสิบกว่าปีแล้ว เกือบจะเป็นรุ่นพระเจ้าเหานั่นแหละ ตอนเข้าไปเรียน เป็นแค่เด็กเกเรที่เพิ่งสำนึกตัวได้คนนึง พื้นฐานภาษาอังกฤษระดับต่ำมาก เพราะเรียนไม่จบสักโรงเรียน สอบเทียบมา ตอนแรกเกือบเลือก เอกสื่อสารมวลชน โทภาษาไทย เพราะสมองว่างเปล่ามาก ไม่มีความรู้รอบตัวใดๆ จนอาที่เป็นอาจารย์แนะนำว่า เรียนภาษาอังกฤษเป็นวิชาโทเถอะ จบมาแล้ว ยังใช้มันเอาไปโชว์ตอนสมัครงานแทนวิชาเอกได้ ทุกวันนี้รู้สึกขอบพระคุณคุณอาคนสวยของเราอยู่เลย แม้ตอนนี้จะออกมาอยู่นอกระบบ ล้มลุกคลุกคลานกับธุรกิจ จนอายุเกินกว่าจะเข้าไปอยู่ในระบบ รวมถึงออกมานานจนไม่อยากเข้าไป มีอิสระมาหลายปี แต่ต้องขอบคุณหลักสูตรยุคพระเจ้าเหาของรามคำแหง ที่ปูพื้นภาษาอังกฤษให้กับเด็กที่เดินเข้ามหาลัยแบบสมองกลวงอย่างเรา วิชาอังกฤษพื้นฐานบังคับ 4 เล่ม ไม่เคยตก แต่ไม่ใช่เพราะข้อสอบง่าย แต่เพราะเราตั้งใจ เพราะสำนึกผิดในชีวิตวัยรุ่น ที่ว่าไม่ใช่ง่ายที่เด็กสมองกลวงคนหนึ่งสอบผ่านไม่เคยซ่อมทั้งสี่เล่ม คือ เพื่อนคนอื่นๆ ตกกันระนาวหลายเล่ม ทั้งที่มาจากห้องคิงส์สมัยมัธยม เพียงเพราะไม่ตั้งใจ ทุกวันนี้ ทำงานแต่ด้านที่ใช้ภาษา เพราะนอกจากจะพอใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันในการทำงานแล้ว ยังมีทรานสคริปจากมหาวิทยาลัยเอามาแสดงเป็นเครดิตได้ด้วย (และบางทีบริษัทก็ไม่ได้มองแค่ EN ต่างๆที่เรียงกันมาเป็นแถว) วิชาโท ช่วงปีท้ายเก็บเกือบตายเพราะปีสาม ปีสี่ มัวตะลอนเที่ยวกับเพื่อน จนไม่ตั้งใจเรียน แต่เราก็รู้ว่า จำเป็นต้องจบ ไม่งั้นชีวิตจะไร้สาระเกินไป ...ความมุ่งมั่นก็พาเราผ่านพ้นไปได้อีกครั้ง ทราบไหมคะว่าเหนือคำว่า "หลักสูตร พระเจ้าเหา" รามคำแหงได้ให้อะไรที่สำคัญมาก ที่มหาวิทยาลัยปิด หรือมหาวิทยาลัยอื่นๆอาจให้ได้น้อยกว่าคือ "โอกาส" ที่มีอยู่ในทุกซอกทุกมุมของมหาวิทยาลัย แต่คุณภาพที่คุณจะได้รับนั้น ย่อมขึ้นอยู่กับตัวคุณเองด้วย ส่วน (เมื่อก่อนเราเคยศึกษาหาวิธีติว EN กับ LI ของรามมาครบทุกกระบวนท่่าเพลง แต่มาเฟียหร้ารามมันดุเหลือเกิน เลยไม่ได้แจ้งเกิดเป็นติวเตอร์กับเขาเสียที) ...อิๆๆๆ) อยากบอกว่า การศึกษาแต่วิธีติวหรือวิชาการที่คุณอาจจะภูมิใจว่าแข็งเหลือเกิน มันไม่อาจเข้าถึง"การสอน" คือการเป็นอาจารย์ได้ เพราะคุณไม่เคยแม้แต่จะเป็น "ศิษย์มีครูในสถาบันแบบนี้" มาก่อนเลย รึเปล่าคะ แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 11:22:42 จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 11:19:52

ความคิดเห็นที่ 7 EN 202  ของราม... ยากเหมือนกันนะ ครับ เล่นเอา เหงื่อออก มากเลย นะครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 11:26:05

ความคิดเห็นที่ 8 ขอขอบคุณหลักสูตรพระเจ้าเหาเช่นกัน เพราะหลักสูตรพระเจ้าเหา ทำให้ข้าพเจ้า มาแปลข่าวในหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ ฉบับหนึ่งของเมืองไทย และขอบคุณครูทุกท่านที่สอนข้าพเจ้า นอกจากวิชาความรู้ ก็คือระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง และการให้เกียรติคนอื่น สถาบันอื่น เพราะ ความรู้ทำให้เราฉลาดขึ้น แต่ไม่ได้ทำให้เราดีขึ้น ครูภาษาอังกฤษ ในรามคำแหง ทำให้ข้าพเจ้าเป็นคนดีได้ ซึ่งหากระบบหลักสูตรพระเจ้าองค์ใหม่ จะดีเลิศเลอกว่า แต่ไม่ได้มอบความเคารพในคนอื่น สถานบันอื่น แม้ข้าพเจ้าจะเจริญได้กว่านี้ ก็ไม่ขอแลก แต่ขอไปเป็นลูกศิษย์ขอครูในยุคพระเจ้าเหาดีกว่า จากหนึ่งในลูกศิษย์ของครูพระเจ้าเหา และรีไรเตอร์หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ ฉบับหนึ่ง จากคุณ : ศิษย์มีครู (จ่าฝูง) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 11:30:18

ความคิดเห็นที่ 9 แนะนำเจ้าของกระทู้นิดนึงนะคะ ว่า เรียนที่ที่สะดวกที่สุดสำหรับตัวเอง มีวินัยและตั้งใจจริง ศึกษาเพิ่มเติมด้วยตัวเองบ้าง และเชื่อฟังอาจารย์ เอาที่ที่เรามั่นใจว่าเราเรียนแล้วเราไม่ทิ้งมันไปนะคะ ถามตัวเองด้วยว่าต้องการเครดิตหรือความรู้ ทั้งสองสิ่งมีประโยชน์ แต่หากได้มาทั้งสองอย่างก็จะดีมากๆค่ะ เพราะมหาวิทยาลัยไม่ได้ให้เพียงกระดาษแผ่นเดียวเสมอไป ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง โชคดีค่ะ จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 11:43:06

ความคิดเห็นที่ 10 ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่สามารถเรียนจบหลักสูตรพระเจ้าเหาได้เพราะสอบตกตั้งแต่ตัวแรกๆ เลยถอดใจ ต้องไปเรียน ม.เอกชนสาขาอื่นแทน จากคุณ : ฟ้าส่งให้เกิดมาสวย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 11:56:40

ความคิดเห็นที่ 11 "หลักสูตรโบราณระดับพระเจ้าเหา" ไม่ได้แปลว่าไม่ดี ดูอย่าง vintage wine สิ ของเก่าๆดีๆก็มี จริงๆแล้วหลักสูตรภาษาอังกฤษรามเขียนได้ีดีมากๆ เราชอบมากๆเลย ยังเคยเขียนกระทู้แนะนำบทเรียนภาษาอังกฤษของรามเลยว่าเหมาะกับการเรียนด้วยตัวเองมากๆ อย่างเช่นกระทู้นี้เป็นต้น http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/06/K7957000/K7957000.html แต่ถ้ามีการปรับเปลี่ยนหรือเพิ่มเติมอะไรบางอย่างให้ทันต่อเหตุการณ์มันก็จะดีมากๆ เพราะภาษาอังกฤษวิวัฒนาการไปเร็วมากๆ นี่เป็น constructive criticism ไม่ใช่การโจมตีสถาบัน "ผู้มีสติปัญญาซึ่ง does not have a chip on his or her shoulder ย่อมอ่านระหว่างบรรทัด แล้วแยกแยะได้" และช่วงหลังๆของ คคห 5 เราก็เขียนให้ตลกว่า เราจบแค่ ม.3 แล้วจะฝันเฟื่องจะติวภาษาอังกฤษระดับปริญญาตรี เราว่า "มันตลกดี" ก็เพราะว่าเขียนให้ฮาเล่น เพราะเขียนแบบนี้ "ไม่มีคนมาเรียนภาษาอังกฤษกับเราหรอก" ยิ่งเราฝันลมๆแล้งๆด้วยว่าเราเรียนด้วยตัวเองมาครบทุกเรื่อง มันแกล้งเขียนเพื่อแสดงว่าตัวเองสติไม่สมประกอบต่างหากล่ะ การเขียนแนวนี้ ภาษาอังกฤษเชิง daoism เขาเรียกว่า paradoxes   แต่แปลกดีนะ กลายเป็นทำให้คนโกรธได้ โกรธจนต้องมาแสดงตัวว่า "เก่งทำงานระดับอะไรบ้างกันมากมาย" เราไม่เห็นยึดติดกับเรื่องอะไรพวกนี้เลย เราเจอใครเราก็ได้แต่บอกว่า เราเรียนจบแค่ ม.3 เพราะ iq ต่ำกว่ามนุษย์ธรรมดาทั่วๆไป  แต่เผอิญเราเรียนภาษาอังกฤษดัวยตัวเองจาก Internet เสียเป็นส่วนใหญ่ แล้วก็พอที่จะใช้ภาษาอังกฤษประกอบวิชาชีพได้ ถึงจะไม่เก่งเท่า คคห 6 กับ คคห8 ที่คุยโวเสียเลอเลิศก็ตามเหอะ...เหอๆๆ... ตอบ คคห 6 ที่ว่า "เพราะคุณไม่เคยแม้แต่จะเป็น "ศิษย์มีครูในสถาบันแบบนี้" มาก่อนเลย รึเปล่าคะ" ไม่เคย ก็บอกแล้วไงว่า เพราะเรียนไม่เก่งเลยเข้ามหาลับอะไรก็ไม่ได้ ต้องเรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเองมาโดยตลอด แล้วก็ยังพอมีชีวิตอยู่รอดได้ด้วยการประกอบอาชีพด้วยภาษาอังกฤษ  จึงไม่เคยมีความรู้สึกแบบ  overprotective ต่อ alma mater และไม่คิดว่ามันเป็น sensitive issue แต่อย่างใดด้วย ตอบ คคห 8 ไม่จำเป็นต้องโฆษณาว่า เป็น rewriter หนังสือพิมพ์ฝรั่งหรอก แต่ขอร้องเหอะ ถ้าจะคุยโวทั้่งทีก็ใช้ศัพท์ให้มันถูกต้องหน่อย หนังสือพิมพ์เขาไม่เรียก rewrite หรอก เขาเรียก edit และคนที่ทำหน้าที่นี้เขาเรียกว่า  copyeditor หรือ subeditor แล้วเขาก็ไม่ใช้คนไทยทำหรอกเว้นเสียแต่ว่าคุณจะไปเกิดในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ...555+++...คุยโวลมๆแล้งๆไปได้...!!! คุณ rewrite หรือ edit งานเขียนของ professional journalists ที่ไหนบ้างล่ะ งานเขียนของ อาจารย์ Terry Fredrickson หรือเปล่า? ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ... รู้สึกว่าจะฝันกลางวันแสกๆจริงๆนะ เหอๆๆ...Come on.  Come down to earth! Bragging about your editing skills...lol. Do you have a chip on your shoulder? Why don't you let me see some of your written English? I will be able to tell you if you're just daydreaming or you have simply lost some screws in your head. How pathetic! แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 17:45:01 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 17:31:07 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 17:24:49

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นแฟนอ่านงานของคุณ fortuneteller มาตลอด แต่อยากจะบอกว่า ผมไม่ปลื้มกับคุณครั้งนี้เลยอ่ะครับ ใครอ่านก็รู้สึกว่าคุณพูดเหมือนไปดูถูกหลักสูตรเขานะ คะนองให้น้อยลงหน่อยจะดีกว่านะครับ จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 19:04:34

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ fortuneteller คะ ไม่ได้จะมาเปิดศึกแสดงตัวอะไรกันหรอกนะคะ แต่ตรงที่คุณพยายามบอกว่า เราไม่เห็นยึดติดกับเรื่องอะไรพวกนี้เลย มันแตกต่างจากที่คุณเขียนอยู่ตามกระทู้มากมาย ปกติก็แค่อ่านผ่านและรู้สึกแปลกๆกับความคิดของคุณ การแสดงออกของคุณ บางครั้งในกระทู้ที่เป็นประโยชน์คุณก็ทำได้ดี แต่ส่วนใหญ่คุณจะเข้าไปครอบครองเนื้อที่ของเจ้าของกระทู้ด้วยการประกาศสรรพคุณของตัวเอง ยิ่งกว่า คห.ที่คุณกล่าวหาว่าเค้าอวดอ้าง   เผอิญดิฉันรู้จักคนที่คุณหาว่าคุยโวหนะ เค้ามีตัวตนที่มีความสามารถอยู่ในหนังสือพิมพ์หัวนอก มาหลายปีมาก และทำงานในแวดวงนี้มากว่าสิบปี ทำมากกว่าที่เค้าออกมาบอกด้วยซ้ำ และรับรองได้ว่าเค้าใช้คำไม่ผิดกับงานที่ทำมาเป็นสิบปี ไม่ใช่โกรธกันหรอกนะคะ แต่แค่อยากจะบอกว่า มันชัดเจนมาก ว่าคุณกำลังดูถูกสถาบันอื่น เหมือนกับที่หลายๆกระทู้คุณเที่ยวดูถูกคนที่มีการศึกษา จบจากสถาบันดีๆ ที่บางครั้งคุณใช้คำว่า มหาวิทยาลัยระดับรองๆ เพื่อนดิฉันไม่ได้ออกมาปกป้องตัวเอง แต่ออกมาเพื่อบอกคุณว่า หลักสูตรโบราณรุ่นพระเจ้าเหา ที่คุณพูด มันสามารถนำมาใช้ในงานได้จริงๆ เพื่อนอยู่กับหนังสือพิมพ์หัวใหญ่มาก ไม่อยากอธิบายให้มากกว่านี้เพราะไม่จำเป็น ความจริงมันมีชีวิตอยู่ด้วยตัวของมันเองโดยไม่ต้องมีใครมาพิสูจน์ เค้าไม่ได้อยากจะอวดตัวแต่อยากให้คุณได้รับรู้ไว้ว่า พวกเราที่จบมาจากหลักสูตรนี้ มีหน้าที่การงานที่ดีมาก ดิฉันภูมิใจในเพื่อนคนนี้และกล้าพูดได้ว่าเขาเป็นคนหนึ่งในรุ่นที่ก้าวหน้าในสายงานมากที่สุด และดิฉันรู้สึกเซ็งที่ส่งลิงค์ให้เพื่อน และทำให้เค้าต้องมาโดนดูถูกแบบนี้ พวกเรามีสิ่งที่ภาคภูมิใจใจอื่นๆที่ไม่ใช่เอาแต่ภาคภูมิใจในตัวเองค่ะ นั่นคือความภาคภูมิใจในสถาบันการศึกษา ในตัวอาจารย์ ภาคภูมิใจในพ่อแม่ ในสิ่งที่ตนนับถือไม่ว่าจะศาสนาใดๆก็ตาม ดังนั้นการออกมาปกป้องสถาบันของตนเองจากคนที่ขาดความเข้าใจ สำหรับดิฉันก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ภาคภูมิใจ เพราะคุณกำลังประกาศ ตัดสินด้วยความคิดเห็นส่วนตัวของคุณเพียงคนเดียวว่า สถาบันของเราเป็นอย่างไร ดิฉันเห็นว่าคุณก็เก่งภาษาอังกฤษมากนั่นแหละค่ะ แต่คุณจะแสดงความฉลาดกี่ครั้งก็ตามในที่สาธารณะ คงจะเป็นแค่เรื่องของอีโก้ส่วนตัวถ้าไม่ไปดูถูกหรือกดคนอื่น หนทางการศึกษาของคนเราแม้จะแตกต่าง คุณอาจนิยมการศึกษาด้วยตัวเองและทำได้ประสบความสำเร็จ แต่คนส่วนหนึ่งไม่อาจทำได้ และทุกมีสติปัญญา มีวิจารณญาณให้การเลือก คุณอาจมีพลังแห่งจิตที่แข็งแรงเช่นที่คุณเชื่อในเต๋า สนใจในพลังแห่งจิตใต้สำนึก แต่เชื่อเถอะว่าเราต่างทำได้ไม่เท่ากัน ดิฉันไม่เคยออกมาตอบโต้ในลักษณะนี้มาก่อนทั้งที่เป็นสมาชิกพันทิปมายาวนานมาก และรู้ว่าเสี่ยงจริงๆที่ออกมาแสดงความคิดเห็น และไม่น่าส่งกระทู้ให้เพื่อนนักข่าวที่เกลียดการแสดงความคิดเห็นในเวบบอร์ดเป็นที่สุด อคติกับโลกอินเทอร์เนตอย่างแรง และรักสถาบันเป็นที่สุดด้วย เพราะเชื่อว่า หากดิฉันส่งกระทู้ให้เขาอีกรอบ เรื่องคงไม่จบง่ายๆ เค้าจะไม่ตอบหรอกค่ะทีแรก แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ ไอ้ความหมายระหว่างวรรคระหว่างบรรทัดหนะ มันก็แค่ภาษาเขียนสวยๆที่เอาไว้แสดงว่าตนเองลึกซึ้งในความหมายของภาษา ดิฉันรู้ว่าคุณอ่านมากเพราะคุณไม่ได้อ่านแค่ภาษาไทย คุณศึกษามาเยอะ แต่ความรู้มันก็ควรใช้ให้ถูกที่ถูกทาง ให้เหมาะสม และความฉลาดอาจกลายเป็นโง่ได้ถ้าใช้กับคนที่เขารู้บางสิ่งมากกว่า ไฟในตัวคุณหนะ มันควรจะพอดีมากกว่านี้ ดิฉันไม่ทราบว่าอะไรเป็นแรงผลักให้คุณไปไกลเกินความสัมพันต่อเพื่อนมนุษย์ในระดับที่พอดี อีโก้ของคุณอยู่ในระดับที่แรงมาก บางกระทู้คุณก็เข้าไปร่ายยาวถึงความสามารถหรือการค้นพบหนทางใดๆของคุณจนกระทู้แทบจะถูกเปลี่ยนเจตนาไปเป็นเรื่องอื่น เห็นหลายๆคนก็เข้ามาขัดคุณบ้างไม่ใช่น้อย แต่อยากจะฝากไว้ก่อนจะจบแค่นี้ว่า การเรียนจบมหาวิทยาลัยไม่ว่าจะในระดับใดก็ตามไม่ได้วัดกันแค่ความรู้ แต่สถาบันการศึกษาให้อะไรมากกว่าตำรา มากยิ่งกว่าที่ครูบาอาจารย์สอนมา คือการอยู่ร่วมกันอย่างให้เกียรติในความสามารถของกันและกัน ไม่มีใครเก่งกว่าใคร การภาคภูมิใจในตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญที่เราล้วนต้องมี แต่การดูถูกผู้อื่นไม่อาจทำให้ตัวเองสูงส่งขึ้นได้ ศาสนาของดิฉันสอนว่า หากเรายกตัวเองให้สูง เราก็จะถูกกดให้ต่ำลง ดิฉันไม่อาจตัดสินคุณได้ ก็ได้แต่เฝ้าแปลกใจในความเป็นไปของคุณ และขอภาวนาให้ความเก่งกาจสามารถของคุณพาคุณไปถึงบั้นปลายชีวิตได้อย่างมีความสุขและไม่เดียวดาย และแถมท้ายนิดว่า คนที่เก่งภาษาอังกฤษอย่างคุณไม่ควรยุ่งยากกับการกดแป้นเปลี่ยนภาษาไปมาเพื่อพิมพ์ไทยบ้างอังกฤษบ้าง ดิฉันอาจเข้าใจผิดก็ได้ว่า คนที่เก่งภาษาควรสามารถใช้คำภาษาไทยสละสลวยมาแทนภาษาอังกฤษแทนที่จะต้องมาทับศัพท์อยู่เสมอ ในงานรีไรท์เตอร์หนังสือพิมพ์เราไม่ทำแบบนี้ค่ะ ฝากไว้เท่านี้ ขอบคุณค่ะ และคงไม่ส่งต่อให้เพื่อนให้เรื่องมันยืดยาว แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 21:17:00 จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 19:45:10

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ fortuneteller อย่าแสดงว่า คะนอง คุณเคยทำงานจริงๆ หรือเปล่า เขาเรียกอะไรกันบ้าง คุณเคยผ่านอะไรหรือ เรียนจากตำรา รู้จากตำรา แล้วก็เถียงคนอื่นจากตำรา เรื่อง Edit กับ Rewriter อย่าแสดงความเขลาของคุณออกมา แค่นี้ ผมก็รู้แล้วว่า...ไปดีกว่า เสียเวลาเปล่า ถ้าไม่เคยทำงานในภาคสนามแบบเดียวกับคนที่เขาอยู่ในอาชีพจริงๆ อย่าแสดงความอวดฉลาดเลย จะบอกให้ว่า ถ้าหากผมเลือกได้ ผมยอมเขียนภาษาไทยได้ครึ่งหนึ่งของ อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ดีกว่ารู้ภาษาอังกฤษ แล้วมีทัศนคติแบบคุณ ในโลกจริงๆ คุณมีอะไรบ้างหรือ ก็เก่งได้แค่ในโลกไซเบอร์ ออกมาว่าคนอื่นเหมือนที่ว่าใครๆ ในเว็บบอร์ด ให้ได้จริงๆ เสียก่อนนะ... คนแบบคุณ ในชีวิตจริง ในโลกจริง ทำได้แค่อะไรเหรอ...เพราะคนทำงานจริง เขาไม่มีทัศนคติแบบคุณหรอก แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 22:30:43 จากคุณ : จ่าฝูง เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 22:11:54

ความคิดเห็นที่ 15 อ่อแวะมาบอกว่า คนที่ดูถูกคนอย่างคน ถึงได้ดูถูกชาติเดียวกันเอง จะบอกให้ว่า ปรู๊ฟหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ เท่าที่มีหัวในเมืองไทย ทุกเล่ม เคยใช้คนไทย ทำมาแล้ว คนไทยนี่แหล่ะตรวจปรู๊ฟภาษาอังกฤษ และคนอังกฤษเองก็ยอมรับ ส่วน Subeditor ที่คุณว่าในภาคสนามเขาไม่ได้ทำอย่างที่คุณพูดเลย คุณกะลา ซับเอดิเตอร์ ในภาคสนาม เขาต้องจัดรูปเล่ม วางดัมมีด้วย กะลา มาก ถ้าไม่เคยทำงานสิ่งใดจริง รู้จากตำราอย่างเดียว อย่าเที่ยวอวดฉลาดครับ อีโก้ของคุณมากแค่ไหน กะลาคุณก็ใหญ่มากเท่านั้น หรือจะงัดภูมิตำรา หรือคำภาษาอังกฤษ มาตอบเท่าที่รู้มาก็ได้นะครับ เพราะบอกแล้ว ในโลกจริงๆ คุณทำอะไรได้ ? แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 22:33:12 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 22:31:20 จากคุณ : จ่าฝูง เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 22:19:47

ความคิดเห็นที่ 16   ผมชอบการใช้ภาษาในการตอบของคุณ khorbfaa จังเลยครับ..โดนๆดีแฮะ อิอิ แต่ผมก็ไม่ได้มองคุณ fortuneteller ลบนะครับ ก็คงต้องพูดตรงๆว่าชอบในคำแนะนำเกี่ยวกับภาษาอิ้งของคุณที่ผ่านมากคับ และบางความเห็นของคุณ fortuneteller อาจจะดูเป็นอย่างที่เขาว่าบ้าง แต่ผมมองว่า มันเป็นเรื่องของ"การมองคนละมุม" เพราะฉะนั้นผมเข้าใจคุณนะครับ ก็ยังอยากให้คุณแสดงความคิดเห็นที่ดีๆต่อไป ก็ได้ประโยชน์จากที่คุณพูดมามากอยู่ครับ สรุป แล้ว "เราอย่ามองอะไรแค่ด้านเดียวดีกว่าครับ" จากคุณ : RiKiKuN_KappoM เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 23:27:17 A:119.31.121.87 X: TicketID:207633

ความคิดเห็นที่ 17 จ๊ะ  เจ๊ fortuneteller  ดูถูกสถาบันคนอื่นยังคิดจะไปเป็นติวเตอร์อีก ก่อนจะไปสอนอะไรให้ใครกรุณาสอนมารยาทให้ตัวเองก่อนนะ ก็แค่ภาษาอังกฤษไม่ใช่ต่อจรวดไปดาวอังคาร ไม่ต้องยกยอปอปั้นตัวเอง แล้วดูถูกคนอื่นหรอกเจ๊ วันไหนเจ๊สร้างยานอวกาศไปอีกกาแลคซีได้ค่อยยกตัวหางนะเจ๊นะ  อุอุ /me อ่าน Bangkok post ต่อ จากคุณ : คุณหลอกดาว เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 10:42:17

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณค่ะคุณ  RiKiKuN_KappoM ดิฉันก็แค่ต้องการอธิบายให้จบไปในทีเดียว เพราะเชื่อว่าคนมีสติปัญญาสามารถนำไปไตร่ตรองขยายความเพื่อการเข้าใจได้เอง ดิฉันไม่ใช่คนแรงแต่ไม่ชอบการเอาตนเองเป็นศูนย์กลาง ก็ตอบไปแบบให้เบาที่สุด แต่เพื่อนคงยากเพราะเค้าแรง ยิ่งถ้าเป็นสมัยวัยรุ่นเรื่องนี้คงไม่จบง่ายๆ ดิฉันเองก็ชื่นชมในกระทู้ที่ให้ความรู้ด้านภาษาของคุณFortuneteller นะคะ มาเจอก็ตอนเข้ามาหาความรู้ด้านภาษาเพราะอยากเรียนต่อ แต่ความรู้น้อยนิด อย่างที่บอกไปแล้วและไม่ต้องการจะพูดต่อหรือตัดสินใคร การมองโลกแบบ 360 องศาอย่างคุณ RikiKun_KappoM เป็นสิ่งที่จำเป็นมากบนโลกใบนี้ เพราะมันไม่เพียงทำให้เราเข้าใจผู้อื่น แต่มันทำให้เราเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเองสู่สังคมด้วย การพัฒนาตนเองเพื่อตนเองไม่อาจเอื้อต่อสังคม เพื่อนรอบตัว แต่การพัฒนาตนเองเพื่อสังคมเป็นเรื่องที่เราควรพยายามทำให้มันเกิดขึ้น ดิฉันเองตั้งแต่อายุเกิน35 มาก็เริ่มมองประมาณนี้แม้จะยังทำได้ไม่ดีเพราะยังมีอัตตาอยู่พอสมควร อยากขอโทษน้อง ~ [- มนุษย์ผู้น่ารัก -] ~*   ด้วยนะคะ ที่ใช้เนื้อที่เวบบอร์ดไปเพื่อการส่วนตัวโดยไม่เกี่ยวกับหัวข้อ ขอโทษจริงๆค่ะ จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 11:01:21

ความคิดเห็นที่ 19   เรามาพายเรือกลับเข้าฝั่งกันดีกว่าเน้าะ :) จากคุณ : hisophobia เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 11:18:16

ความคิดเห็นที่ 20 "subeditor แล้วเขาก็ไม่ใช้คนไทยทำหรอกเว้นเสียแต่ว่าคุณจะไปเกิดในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ...555+++..." ก็ได้งั้นขอทิ้งท้าย ช่วยเอาประโยคนี้ของคุณ fortuneteller ไปถาม คนที่ทำงาน บางกอกโพสต์ กับ เดอะ เนชั่น ด้วยนะว่า ซับเอดิเตอร์ 2 เล่มนี้ เขาใช้คนไทยทำ หรือคนที่เกิดในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ ถ้าไม่กล้ามา ผมพาไปได้นะ ทั้ง 2 ที่ บอกแล้วผมอยู่ในโลกจริง ถ้าคุณกล้าพอ หรือใครอยากพิสูจน์ ว่าไอ้ความรู้ตามตำราของคุนหมอดู หรือกะลา คนนี้ มาใช้ด่าคนที่อยู่ภาคสนาม มันเสร่อ แล้วความรู้แค่นี้ ยังพลาด ยังกล้าแปลงานให้คนอื่นเหรอครับ แค่คำว่า ซับเอดิเตอร์ ที่คุณอ้างตัวว่า รู้ซะขนาดนั้น ยังผิดในความหมายของโลกจริง วู้ฮู จากคุณ : จ่าฝูง เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 11:23:57

ความคิดเห็นที่ 21 อันนี้ขอตอบแบบตรงประเด็น ...พายเรือกลับเข้ามาแล้วค่ะ ขอตอบในฐานะศิษย์เก่ารามคำแหง ก่อนเราจะลงทะเบียนเนี่ย เค้าจะมีใบ มร.30 คือรายวิชาต่างๆที่เปิดสอนในแต่ละเทอมมาให้ มันจะมีรายละเอียดว่า เรียนวันไหน ห้องอะไร สอบวันไหน ห้องอะไร วิชาบังคับเราก็เรียนตามนั้น แต่มันสำคัญตรงวิชาเลือกนี่แหละค่ะ พยายามเลือกวิชาที่เรียนแล้วได้จริงๆ คือ สังเกตว่าเรียนห้องเล็กหรือห้องใหญ่ ห้องเล็กจะมีคนนั่งเรียนไม่กี่คน เรียนไปเรียนมาอาจเหลือแค่ประมาณ 20 คน เพราะห้องเล็กเราได้เรียนมากกว่า มีการสอนที่ใกล้ชิด ตำรามักไม่เล่มใหญ่นัก ต้องซื้อชีทส์(ที่คณะนะคะไม่ใช่หน้าราม) มีการบ้าน การเลือกวิชาตาม มร.30 ทำให้น้องจัดได้ว่า วันไหนเราว่างไปเรียนได้ เพราะปริญญาใบที่สองคงไม่ต้องรีบมาก ไปใส่ใจมหาลัยปิดที่กำลังเรียนอยู่ดีกว่าค่ะ ดังนั้นแต่ละเทอมไม่ต้องลงเยอะ ยังไงก็มีซัมเมอร์ด้วย ไม่ต้องไปเรียนติวนะคะ เพราะอาจารย์เก่งๆเยอะ พอเรียนห้องเล็กก็จะมีเพื่อน เนื่องจากเรียนกันไม่กี่คน ก็ถามๆกันดู เพื่อนบางคนก็รุ่นพี่น่ะแหละ บางคนลงมาหลายรอบไงคะ นอกจากนี้ มันจะมีวิชาเลือกเสรีที่เราอยากลงอะไรก็ได้ พี่ก็เรียนนู่นนี่เต็มไปหมดจนหน่วยกิจเกิน ถ้าไม่ยึดติดกับเกรดเฉลี่ยมากนักก็แนะนำให้ไปเรียนเอาความรู้ เพราะสนุกดี จะลงวิชาของคณะอื่นก็ได้ ที่เราสนใจ อย่างที่บอกสิ่งที่ดีที่สุดของรามคือ โอกาส บางทีไปลงไว้แล้วเปลี่ยนใจไม่เรียน ไม่ไปสอบ คือไปเรียนแค่ไม่กี่ครั้งอย่างการผลิตรายการโทรทัศน์เนี่ย เรียนๆหายๆ ไม่ไปสอบ ผลสอบออกมาดันผ่าน เจอหน้าเพื่อนในกลุ่มที่เรียนด้วยกัน เล่าให้เค้าฟังเค้าก็ยิ้ม เราก็อ๋อ ตอนส่งงานใส่ชื่อเราไปด้วยแน่เลย เพียงแต่คนอื่นได้จี ตัวเองได้แค่ผ่านค่ะ อาจารย์บางท่านนำโอกาสดีๆมาให้นักศึกษาด้วย อย่างตอนเรียนก็จะมีอาจารย์ท่านหนึ่งมาหาว่าพวกเราใครพอจะไปช่วยงานที่สถานีวิทยุกรมประชาสัมพันธ์ได้บ้าง เขียนสคริปบ้าง อ่านสปอต เขียนสปอตบ้าง สรุปแล้วไปทำอยู่แค่15 วันได้เงินมาใช้คนละห้าหกพัน ไปกันสี่คน ตัวเองก็เคยอยากไปเรียนปริญญาตรีใบที่สองที่รามคำแหงอีกครั้งเพราะถูกดี และรู้หนทาง แต่ก็เปลี่ยนใจว่าจะเรียนโทแทนเพราะถูกดีอีกเหมือนกัน ก็ไม่รู้จะสอบผ่านรึเปล่า สำหรับมหาวิทยาลัยสุโขทัยฯ ลองหาข้อมูลดูนะคะเพราะไม่ทราบจริงๆ แต่ที่ไหนก็ได้ที่เราสะดวกดีกว่า แม้ใจตัวเองคิดว่า ควรมีคลาสสอนด้วยก็จะดี อย่างที่บอกเรียนรามหนูก็เลือกได้นะคะว่าเทอมนี้จะลงวิชาที่เรียนกี่โมงสอบตอนไหน เอาให้สะดวกตัวเอง วัยเรียนโดยเฉพาะชีวิตในมหาลัยเป็นช่วงเวลาที่ต้องกอบโกยให้มากที่สุด เพื่อนดีๆ ประสบการณ์ดีๆ ความรู้ดีๆ กิจกรรมดีๆ ก็ได้มาจากตอนนี้มากมาย เพราะเมื่อสลัดเครื่องแบบออกไปมาใส่ชุดสาวออฟฟิศ เราก็จะกลายเป็นผู้ใหญ่ที่คนรอบข้างคาดหวังในความสามารถมากกว่าสมัยเรายังเด็ก มีอะไรที่พอจะช่วยได้ ถามมาในกระทู้ก็ได้นะคะ เชื่อว่าคงมีรุ่นพี่ รุ่นน้าใจดีมาช่วยให้คำตอบเพิ่มเติม โชคดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 53 11:59:03 จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 11:56:49

ความคิดเห็นที่ 22   ขอร่วมแจมอีกคนในฐานะศิษย์เก่า ผมจบเอกภาษาอังกฤษจากมหาวิทยาลัยรามคำแหง เกรดเฉลี่ยก็ไม่ได้หรูอะไร แต่สิ่งที่ได้จากที่นี่คือความรู้ โอกาส และเพื่อนฝูงซึ่งบอกได้เลยว่าแต่ละคนเขาก็ให้เกียรติความสามารถของคนอื่น ไม่ได้เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง ส่วนเรื่องหลักสูตรผมว่าเขาก็ออกแบบมาดีนะ ถึงจะเก่าแต่ก็ไม่น่าจะถึงระดับ "พระเจ้าเหา" อย่างที่คุณ fortuneteller วิจารณ์ ผมชื่นชมความสามารถของคุณ fortuneteller มาตลอด แต่หลายๆครั้งก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจกับการเข้ามาตอบคำถามของคุณ จนพาลคิดไปว่าตกลงคุณจะเข้ามาอวดภูมิ ป่วน หรือเข้ามาให้ความช่วยเหลือกันแน่ และบางครั้งก็เห็นคนอื่นถามอีกคำถามแต่คุณก็กลับเข้าไปตอบอีกอย่างโดยร่ายยาวถึงสรรพคุณของตัวเองต่างๆ นาๆ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรหรอก เพราะพันทิปเป็นพื้นที่สาธารณะ (ส่วนจิตสำนึกของผู้ใช้นั้นอีกเรื่อง) ประเด็นมันอยู่ที่คุณสูญเสียการควบคุมตัวเองจนพาลไปด่าเขา เช่น How Pathetic! ผมว่ามันแรงไป เขาไม่ได้ว่าอะไรคุณขนาดที่ว่าต้องด่าเขาแบบนั้น อายุอานามคุณก็ไม่น่าจะน้อยแล้ว แถมมีโอกาสได้ฝึกจิตและเรียนรู้เกี่ยวกับมายาศาตร์-พยากรณ์ศาสตร์ คุณน่าจะมีเมตตามากกว่าที่เป็นนะ ฝากไว้ด้วยละกัน จากคุณ : Camphor เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 13:09:56 A:124.121.21.112 X: TicketID:200946

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะ ที่เข้ามาให้คำแนะนำและเปิดมุมมองใหม่ๆ หลากหลายมุม พอดีว่าหลังจากที่ตั้งกระทู้นี้แล้ว ก็ได้ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมในเว็บบอร์ดสาขาวิชาศิลปศาสตร์ มสธ. จึงได้พบกับแนวการเรียนการสอนของเอกภาษาอังกฤษ ซึ่งมีอาจารย์ของสาขาวิชามาตอบเองเลยว่า "เห็นมีผู้สนใจสอบถามเรื่องหลักสูตรปริญญาตรีภาษาอังกฤษมาหลายคนขอให้ข้อมูลเพิ่มเติมนะคะ สำหรับหลักสูตรนี้ผู้สมัครจะต้องสามารถใช้คอมพิวเตอร์ และสามารถติดต่อสื่อสารด้วยอินเทอร์เน็ตนะคะ เพราะจากภาคการศึกษาที่ 2 ของปีแรกที่เข้าเรียนเป็นต้นไป นักศึกษาจะต้องทำงานกลุ่ม และส่งงานออนไลน์เป็นคะแนนภาคปฏิบัติด้วยนะคะ กำหนดการส่งงานจะมีอย่างสม่ำเสมอแทบทุกสัปดาห์ค่ะ เพื่อให้นักศึกษาได้ฝึกฝนการใช้ภาษาอังกฤษจากการทำกิจกรรมภาคปฏิบัติออนไลน์เสมือนการเรียนในห้องเรียนในระบบปิดค่ะ สรุปคือ การเรียนเน้นการปฏิสัมพันธ์กับบทเรียน เพื่อนร่วมเรียน และอาจารย์ผู้สอนผ่านสื่ออินเทอร์เน็ตอย่างสม่ำเสมอค่ะ" เฮ้อ .. สงสัยต้องพับโครงการปริญญาตรีใบที่ 2 ไว้ก่อนแล้วมั้งคะเนี่ย ^^ เพราะอยากทุ่มให้กับมันจริงๆ และได้มีเวลาฝึกฝนอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เรียนเพียงเพื่อได้ใบปริญญามาประดับบารมีอีกใบเท่านั้นค่ะ ตอนนี้คงฝึกภาษาอังกฤษด้วยตัวเองไปพลางๆก่อนดีกว่า ซึ่งก็ฝึกมาได้สักพักแล้ว ได้แรงบันดาลใจในการฝึกด้วยตนเองก็จากที่นี่และเว็บ e4thai นี่แหละค่ะ เมื่อก่อนจากที่ชอบภาษาอังกฤษเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สอบได้คะแนนดีกับวิชานี้มาตลอด เพราะค่อนข้างถนัดไวยากรณ์ กับ Reading ส่วน writing ก็พอได้อยู่ แต่ก็รู้ตัวเองมาตลอดว่า ทักษะฟังกับพูด ด๋อยมาก 55+ เพราะไม่ค่อยได้ฝึกฝนทักษะ 2 ด้านนี้เท่าไหร่นัก ขอบคุณจริงๆ ที่ทำให้เห็นความสำคัญของการฝึกฝน ยิ่งฝึกก็ยิ่งชอบค่ะ สนุกดี ตอนนี้ทักษะการฟังดีขึ้นมาก สามารถฟังสำเนียงบริติชที่รัวๆเร็วๆ ได้เป็นที่น่าพอใจสำหรับตัวเอง (คือพอฟังออกว่าพูดคำว่าอะไร ทั้งประโยคหมายความว่าอย่างไร สามารถหัวเราะไปกับมุขตลกของฝรั่งได้ในบางครั้ง) จากที่ตอนแรกต้องฟังสำเนียงอเมริกันแบบช้าๆ ใน voa ถึงจะรู้เรื่อง ส่วนทักษะการพูดก็ค่อยๆกระเตื้องขึ้นค่ะ เวลาพูดมีความมั่นใจมากขึ้น (เพราะฝึกฟังมากกว่าพูดค่ะ อิอิ) แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 53 10:32:19 จากคุณ : ~ [- มนุษย์ผู้น่ารัก -] ~* เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:54:39

ความคิดเห็นที่ 24 เพราะอยากทุ่มให้กับมันจริงๆ และได้มีเวลาฝึกฝนอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เรียนเพียงเพื่อได้ใบปริญญามาประดับบารมีอีกใบเท่านั้นค่ะ เป็นความคิดที่ดีและน่ารักมากๆเลยค่ะ ยังไงถ้ามีความสนใจ ใส่ใจอยู่แล้ว สักวันสิ่งนี้จะผลักตัวหนูเองไปสู่ความสามารถที่เพิ่มมากขึ้นเอง เพียงแต่อย่าทิ้งการฝึกฝนในทุกๆด้าน และการพูดคุยกับเจ้าของภาษาก็มีประโยชน์อย่างยิ่ง การเรียนเพิ่มเติมนั้นเมื่อไหร่ก็ได้ อยู่ที่ว่าปัจจุบันเรียนเกี่ยวกับอะไร และอยากทำงานด้านไหน บางสายงานที่เราอยากทำก็ต้องการคนที่จบเอกภาษาอังกฤษโดยตรง หากอยากทำงานด้านนี้ก็จำเป็นต้องมีเครดิตนี้ด้วย แต่ถ้าต้องการได้ความรู้มาประกอบกับงานด้านที่เราเรียนอยู่ ก็ฝึกฝนภาษาอังกฤษเอาจากตำราและสถานการณ์จริงก็ได้ค่ะ ถ้าพอได้ภาษาอังกฤษอยู่แล้วน่าเพิ่มเติมภาษาที่สามนะคะ : ) จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:06:14