 |
ความคิดเห็นที่ 3 |
|
ดังนั้นคุณจึงต้อง "วัดดวง" โดยการไปหานักแปลอิสระ ที่รับงานจากลูกค้าโดยตรง โดยไม่โดนร้านแปลก๋วยเตี๋ยวเรือกินหัวคิว 50% แต่ที่ต้องวัดดวงก็เพราะว่า
"คุณไม่รู้ว่าใครเป็น cowboys (slang คนอังกฤษ แปลว่า คนที่แอบอ้างว่าเก่งระดับมือโปรแล้วรับจ้างทำงานยากๆที่ตัวเองไม่มีความสามารถ)หรือเป็นมือโปรจริงๆ"
จริงๆแล้วนักแปลอิสระที่แปลได้ดี ก็มีอุปสรรคในการทำมาหากินมากพอสมควรเนื่องจากงานง่ายๆที่แปลได้สบายๆลูกค้ากลับต้องการตราประทับรับรองการแปลจากรัานแปลที่เป็นนิติบุคคล ผลลงเอยก็คือ ลูกค้าก็ต้องไปแปลกับร้านแปลก๋วยเตี๋ยวเรือที่จดทะเบียนนิติบุคคลและกินหัวคิวนักแปล 50% นักแปลก็รีบๆเอา teen เขี่ยๆมา คุณก็ไม่พอใจกับผลงานอีก แต่จะไปใช้บริการแปลของศูนย์การแปลจุฬาหรือหนังสือพิมพ์ Bangkok Post ที่ดีเยี่ยม ค่าแปลมันก็แพงอีก ก็เลยวนเวียน เวียนว่ายตายเกิดแบบนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
นี้่เป็นปัญหาที่ serious มากๆ ในตลาดการแปลของไทย เพราะร้านแปลก๋วยเตี่ยวเรือกำลูกค้าไว้ในมือเป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นลูกค้าที่ต้องแปลงานเป็นจำนวนมากทุกๆเดือน ที่ไม่พอใจกับฝีมือนักแปลสมัครเล่นราคาต่ำๆเกินไป แต่ก็ต้องทำใจยอมรับงานแปลด่วนของก๋วยเตี๋ยวเรือ คือเอาแค่แปลพออ่านรู้เรื่อง ไม่พิถีพิถันมากเกินไปนัก เนื่องจากพอสู้ราคาก๋วยเตี๋ยวเรือได้ และเป็นนิติบุคคลที่ดูน่าเืชื่อถือหน่อย
จริงๆแล้วเอกสาร ISO เราเคยแปลบ่อย และรู้ทางหนีที่ไล่มาก ถ้าเราจะไม่คิดแพงเท่าศูยย์การแปลจุฬา แต่จะคิดแพงกว่าราคาหน้าร้านของร้านแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ คือคิดค่าแปลไม่ต่ำกว่าคำละ 2 บาท (ตกประมาณหน้าละ 700-800 บาท...ต้องขอดูเอกสารก่อน? จึงจะกล้ายืนยันค่าแปล) โดยมีเงื่อนไขว่าจ่ายเงินก่อนแปล แต่ไม่ทั้งหมด แต่จ่ายทยอยล่วงหน้าทีละ 5-10 หน้า(สุดแต่คุณจะไว้ใจเรา) แล้วจึงแปลทยอย (ถ้าไม่พอใจก็ยกเลิกไม่ให้แปลต่อเมื่อไหร่ก็ได้) เพราะเราไม่ชอบวางบิลอีก 3เดือนให้หลัง และนี่ก็เป็นเหตุผลที่บางครั้งเราจึงปฏิเสธงานราคาแพงๆซึ่งลูกค้าให้ไปวางบิลอีก 3 เดือนให้หลังโดยไม่คิดว่าเราจะกินแกลบไปตั้ง 3 เดือน เราก็เลยบางทียอมทำงานก๋วยเตี๋ยวเรือเหมือนกัน เพระอะไร?
คำตอบก็คือ
ร้านแปลก๋วยเตี่ยวเรือให้เราหน้าละ 200 บาท เราเอา teen เขี่ยวันเดียวได้ 15 หน้า เราก็ได้ไป 3,000 บาทแล้ว ในขณะที่ฝีมือ teen เขี่ยของเราจากประสบการณ์แปล 15 ปีของเรา มันยังดีกว่า ฝีมือนักแปลหน้าใหม่ที่เพิ่งหัดแปลงานก๋วยเตี๋ยวเรือได้แค่ 2-3 ปีซึ่งก็เอา teen เขี่ยเหมือนๆกับเรา
แต่ในทางกลับกัน ถ้าลูกค้าจ้างเราหน้าละ 700 - 800 บาท (บางงานยากเป็นพิเศษได้เกินหน้าละ 1,500 บาทก็มี)เราจะเกรงใจลูกค้ามากๆ นั่นก็คือจะแปลแล้ว edit (ตรวจแก้ั) คำแปลซ้ำๆกัน หลายๆรอบให้มันเลิศเลอ perfect ซึ่ง ภายใน 1 วันเราไม่มีทางแปลได้ 15 หน้าเลย แต่จะแปลได้แค่ 4-5 หน้าเอง ซึ่งรายได้ต่อวัน (ถ้าคิด rate แค่คำละ 2 บาท (หน้าละ หน้าละ 700 - 800 บาท)) มันก็สูสีรายได้จากการแปลงานก๋วยเตี๋ยวเรือ (ซึ่งถ้างานยากถึงขั้นต้องคิด คำละ 4 บาท หรือ หน้าละ 1,400 - 1,600 บาท สงสัยวันหนึ่งเราแปลเสร็จอย่างมากก็แค่ 2 หน้าเอง...มันก็ไม่ได้รวยขึ้นมาหรอก) แล้วเผลอๆ มันจะเครียดกว่าก๋วยเตี๋ยวเรื่ออีกตั้งหลายเท่า เพราะว่า
"ต้องทำงานประณีตมากๆอีกทั้งยังต้องเอาชื่อเสียงตัวเองเป็นประกัน"
เพียงแต่มันได้ความภาคภูมิใจว่าอย่างน้อยๆก็ยังมีลูกค้าบางรายไวใจเรานั่นเอง
สรุป
ในตลาดการแปล
1. งานแปลมาตรฐานสูงราคาถูกไม่มี
2. งานแปลราคาถูกและราคาแพงแต่มาตรฐานต่ำมากๆ มีเยอะแยะไป (พวก cowboys ลักไก่แปลมายังไงล่ะ)
แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 16:12:27
แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 16:07:13
| จากคุณ |
:
fortuneteller   
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 ก.พ. 53 15:54:37
|
|
|
|
|
