PANTIP.COM : K9050466 คนไทย กับ Thai English/English Thai [ห้องเรียนภาษาอังกฤษ]

ความคิดเห็นที่ 7

คุณ คห. 2 ได้ไช้คำศัพท์ทางภาษาศาสตร์เพื่อมาอธิบายวิวัฒนาการ/การเปลี่ยนแปลงของภาษาไปแล้ว

ผมขอเสริมอีกนิดด้วยภาษาที่ไม่ใช่ศัพท์เฉพาะทางนะครับ

1. ภาษาอังกฤษที่คนไทยเราใช้ยังไม่น่าจะจัดว่าเป็น Thai English หรือเป็นภาษาอังกฤษชนิดหนึ่งของ Englishes อย่างเช่นภาษาอังกฤษในสิงค์โปร์ มาเลเซีย ในอาฟริกาบางประเทศ หรือบางประเทศในหมู่เกาะคาริบเบียน

ภาษาอังกฤษที่คนไทยเราพยายามใช้ ยังคงยึดหลักตามแบบอังกฤษ หรือแบบอเมริกันเป็นมาตรฐาน (และถือว่าเป็นมาตรฐานที่ยอมรับโดยคนไทยส่วนรวม) การที่คนไทยพูดภาษาอังกฤษผิดหลักภาษาอังกฤษต้นแบบ หรือออกเสียงภาษาอังกฤษแบบไทยๆ เป็นเพราะเราไม่สามารถพัฒนาทักษะภาษาให้ได้ดีเอง (ตามต้นแบบที่เรายึดเป็น discourse หลัก ได้แก่แบบอังกฤษหรืออเมริกัน) เรายังมองว่าคนที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ถูกต้องตามต้นแบบเป็นสิ่งที่ควรกระทำ (แต่ทำได้ไม่ได้อีกเรื่องนึง) อีกทั้งการใช้ภาษาอังกฤษของคนไทยที่ผิด ก็เป็นการผิดแบบหลากหลาย แล้วแต่ความสามารถความรู้ภาษาอังกฤษของแต่ละคน ภาษาที่คนไทยใช้ผิดไม่ได้มีการยอมรับในกลุ่มผู้ใช้ภาษาอังกฤษในไทยว่าเป็นการผิดแบบยอมรับได้ และเรายังไม่ได้มีการพัฒนาภาษาอังกฤษบางส่วนด้วยตัวเราเองจนเป็นที่ยอมรับกันแพร่หลายในสังคมไทย (เช่น เรายังไม่มีการคิดคำศัพท์ภาษาอังกฤษเองบางคำหรือใช้ทับศัพท์ ทุกคนยอมรับ เช่น เราอาจจะใช้คำว่า Ajarn ในภาษาอังกฤษ แต่ยังไม่มีระบบเขียนที่ชัดเจน บางคนอาจใช้ Achan, Archarn etc. ถ้าเราเอามาใช้ทางวิชาการ บางคนอาจไม่ยอมรับ)

แต่ทีนี้ลองมาดูภาษาอังกฤษแบบชาวคาริบเบี้ยน ของเขานักภาษาศาสตร์จัดว่าเป็นวาไรตี้หนึ่งของภาษาอังกฤษได้ เป็นคาริบเบี้ยนอิงลิชได้ เพราะว่าเค้ามีการคิดคำศัพท์ภาษาอังกฤษของเขาเองบางคำ ที่คนในประเทศเขายอมรับและใช้กัน อาจมีแกรมม่าบางส่วนที่เค้าใช้ไม่เหมือนคนอังกฤษ อาจจัดได้ว่าผิดเพี้ยนไปจากต้นฉบับ แต่เนื่องจากเค้าใช้ผิดสืบต่อกันมาจนเป็นรูปแบบแกรมม่าของเขา ทุกคนใช้ผิดในรูปแบบเดียวกันหมด คนอังกฤษอ่านเข้าใจถึงแม้มันจะเพี้ยนไปบ้าง ที่สำคัญคือมันอยู่ตรงที่ มันเป็นแกรมม่าที่ใช้ผิดแบบมีรูปแบบเฉพาะแล้ว (ผมจะหมายถึงว่ามันใช้ผิดจนทุกคนยอมรับและมองว่ามันถูกในรูปแบบของเขา) และที่สำคัญคือเขายอมรับใน value ของมัน (คือจะไม่มีคนในกลุ่มเค้าที่จะมาบอกว่า ใช้แบบนี้ผิดนะ ต้องแก้ให้ถูกแบบอังกฤษหรืออเมริกัน) และไม่ได้มองว่าการใช้ภาษาอังกฤษแบบคาริบเบี้ยนทำให้เขามีสถานะภาพทางสังคมหรือด้านอื่นๆต่ำต้อยกว่าคนที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ตรงเป๊ะๆ แบบบริทิช

ตรงนี้ยังต่างจากไทย ที่ทำให้เราไม่น่าจะใช้คำว่า Thai English ได้ เพราะว่าถ้าเรามี Thai English จริง ภาษาอังกฤษที่คนไทยใช้ผิดเพี้ยนไปจากบริทิชหรืออเมริกันอิงลิช จะต้องมีสภาพนิ่งระดับหนึ่ง (สมมตินะครับ ถ้ามีคนพูดว่า I want to see you krub. ได้มีการคิดคำว่า krub มาใช้ในภาษาอังกษแล้ว คนทุกคนก็ต้องยอมรับ มองว่ามันไม่เสียหายที่จะใช้ ทุกคนจะสะกดแบบนี้หมดเป็นมาตราฐาน จะไม่มีใครเขียนคำว่า 'ครับ' โดยใช้ kub.) แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราจะเห็นได้ว่าคนไทยยังใช้ทั้ง krub & kub อีกทั้งการใช้แบบนี้ก็ยังไม่เป็นที่ยอมรับ บางคนเห็นแล้วไม่ชอบ หงุดหงิด ฯลฯ เพราะยังคิดว่าคนที่ใช้ภาษาอังกฤษแบบมาตรฐานที่เราใช้อ้างอิง (British /American English) เป็นแบบที่เหมาะสมกว่า คนที่ใช้ krub/kub แสดงถึงการขาดความรู้ในการใช้ภาษาได้อย่างเหมาะสม และถูกมองว่ามีสถานะภาพ/การศึกษา (Values) ต่ำกว่าคนที่ใช้ภาษาอังกฤษแบบต้นแบบอ้างอิงได้ครับ

จะเป็น Thai English/Thaiglish ก็คงต้องรอให้ภาษาอังกฤษที่เราใช้ต่างจากต้นแบบเดิม (แต่คนอังกฤษ อเมริกันต้องเข้าใจได้ด้วยนะ) มี features บางอย่างที่ต่างไปจากภาษาอังกฤษต้นฉบับ และเรายอมรับใน features ที่ผิดเพี้ยนนี้ได้ แล้วเอามาใช้แบบสืบต่อๆกันไป (คือต้องใช้แบบผิดๆในเรื่องเดียวกัน เหมือนๆกัน) และควรต้องเป็นภาษาอังกฤษที่คนไทยเองมองว่าผู้ใช้ไม่ได้มีสถานะภาพทางสังคม/การศึกษา ต่ำกว่าผู้ที่ใช้ภาษาแบบบริทิชหรืออเมริกันอิงลิช

จริงๆแล้วก็ยังไม่มีใครฟันธงลงไปได้แน่นอนว่ามี Thai English หรือไม่ ขึ้นอยู่กับทฤษฎีทางภาษาศาสตร์แต่ละสำนักด้วยครับ

ถ้าสนใจเรื่อง Thai English มีหรือไม่ ลองอ่านวิทยานิพนธ์เรื่อง Thai English as Discourse Exclusion and Resistance: Perspectives of Thai Professional Writers on the Notion of Thai English ของ Adcharawan Buripakdi / Indiana University of Pennsylvania (2008) ดูครับ เป็นการวิจัยโดยใช้แนว Critical Theory/ Critical Discourse Analysis สามารถหางานชิ้นนี้ได้จาก google ดาวโหลดได้เลยครับ

2. ถ้าคุณใช้ Thai English เพื่อสื่อว่า เป็นภาษาอังกฤษแบบไทยๆ (หรือใช้แบบผิดๆโดยคนไทย) English Thai ก็ไม่น่าจะเป็นภาษาไทยที่คนไทยใช้โดยได้รับอิทธิพลมาจากภาษาอังกฤษ แต่มันน่าจะเป็น ภาษาไทยที่ใช้แบบไม่มีมาตรฐานนักโดยเป็นภาษาไทยที่ใช้โดยคนที่พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ มันน่าจะเป็นแบบนี้หรือเปล่าครับ?

ที่คุณเจ้าของกระทู้กล่าวถึง การนำโครงสร้างภาษาอังกฤษมาใช้ในภาษาไทย ผมขอยกตัวอย่างเช่น

* ในการผลิดมะม่วงแช่อิ่มที่มีคุณภาพ ผู้ผลิตต้องรักษาความสะอาดทุกขั้นตอน

จริงๆแล้ว ภาษาไทยจะไม่มีการใช้ prepositional phrase ขึ้นต้นประโยค ประโยคที่เป็นโครงสร้างภาษาไทยจริงๆควรจะเป็น (ออกตัวก่อนว่าอันนี้ไม่ค่อยแน่ใจในหลักภาษาไทยครับ แต่ขอเอามายกเป็นตัวอย่างที่ช่วยให้เห็นภาพที่ชัดเจน)

ผู้ผลิตต้องรักษาความสะอาดทุกขั้นตอนในการผลิดมะม่วงแช่อิ่มที่มีคุณภาพ

แต่เนื่องจากคนไทยได้มีการติดต่อสื่อสาร แลกเปลี่ยนข้อมูล อ่านงานเขียนงานแปล ที่มีรูปแบบโครงสร้างภาษาอังกฤษ (หรือภาษาใดๆก็ตาม) จนเราเกิดความคุ้นเคยกับโครงสร้างประโยคที่ขึ้นต้นด้วย prepositional phrase และต่อมาได้นำโครงสร้างนี้มาใช้ในภาษาไทย จนเป็นที่ยอมรับและมองว่าไม่ผิดหลักภาษา

ในกรณีนี้ ไม่ใช่ English Thai ครับ แต่เป็นปรากฎการณ์ที่เรียกว่า Language Contact มากกว่าครับ ตัวอย่างอื่นๆก็มีเช่นการยืมคำในภาษาอังกฤษมาใช้ในภาษาไทย พวก loanword ต่างๆ

ในบางกรณีที่เกิดมีการยืมภาษาอีกภาษาหนึ่งมาใช้มากๆ เช่น เราพูดไทยในปี พศ นี้ แล้วมีการยืมภาษาอังกฤษมาใช้ปนไทยมากๆ ในช่วงเวลา 100 ปีถัดจากนี้ไป คนนิยมภาษาอังกฤษมากขึ้น และมองว่าการใช้ภาษาอังกฤษในสังคมไทยทำให้ผู้ใช้มีสถานภาพทางสังคมที่สูงขึ้น (higher social position/status) คนก็ค่อยๆเลิกใช้ภาษาไทย แล้วหันมาใช้ภาษาอังกฤษกันหมด ก็เป็นปรากฎการณ์ที่เรียกว่า language shift (ในความเป็นจริงเกิดยาก จะเกิดมากในพวกภาษาของชนกลุ่มน้อยมากกว่าครับ)

นอกจากนั้นก็มีพวก creolisation and mixed languages etc.

ถ้าคุณเจ้าของกระทู้สนใจเรื่องนี้ คงต้องไปตามอ่านทฤษฏีเกี่ยวกับ Contact Linguistics ครับ

ถ้าผมเขียนอธิบายวกวน ไม่ชัดเจน (เพราะบางส่วนก็ไม่รู้ว่าจะเรียกเป็นภาษาไทยว่าอะไร) เข้าใจทฤษฎีบางส่วน (หรือส่วนมากผิด) ยกตัวอย่างประกอบผิด ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ เพราะตอนนี้ขี้เกียจอ่านทบทวนที่ตนเองเขียนมา มันยาวเกินไป และขี้เกียจไปเปิดตำราเช็คความถูกต้องเนื้อหาด้วยครับ อ่านแบบฟังหูไว้หูแล้วกันนะครับ

จากคุณ : JP

เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 03:28:37 A:192.168.0.240 X:109.246.5.90 TicketID:253731

ความคิดเห็นที่ 10

ขอเสริมจาก คห 9 ครับ

ปัญหาหนึ่งในการอ่านเจอร์นอลต่างๆ (แต่ก็สำคัญสำหรับการศึกษามากๆครับ) รวมทั้ง World Englishes ด้วยคือ มีหลายชิ้นที่การตีความหรือการเสนอทฤษฎีใหม่ๆ เกิดจากมุมมองของผู้เขียนที่มองจากภายนอก (มีงานเขียนหลายชิ้นที่ยกตัวอย่างในไทยและในประเทศอื่นในเอเชีย) ที่ผู้เขียนเองมีประสบการณ์อยู่ในประเทศนั้นๆเพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง หรือเป็นการใช้ข้อมูลจาก secondary source หรือต้องการเสนอทฤษฎีใหม่ที่ตนเองกำลังพัฒนา ซึ่งก็มีประโยชน์ทั้งนั้นหากเราอ่านแล้วเอาหลายๆทฤษฎีมาช่วยวิเคราะห์ มีงานหลายชิ้นเหมือนกันที่พูดเรื่องภาษาอังกฤษในไทยและประเทศอื่นๆใน World Englishes และหลายเรื่องก็เขียนโดยคนไทยหรือคนประเทศนั้นๆ เพียงแต่ว่างานส่วนมากเป็นส่วนที่ตัดมาจากวิทยานิพนธ์ปริญญาเอก ซึ่งผู้เขียน(นักเรียน)มักจะใช้ทฤษฎีตามที่อาจารย์ที่ปรึกษากำลังมีความสนใจ (ซึ่งอาจจะไม่มีประสบการณ์ในประเทศนั้นๆเลยก็เป็นได้) ดังนั้น แนวคิดต่างๆก็ย่อมแตกต่างกันไปแล้วแต่ใครจะใช้อะไรมาตีความ เถียงกันไปไม่มีวันจบ เพราะทฤษฎีหรือแนวคิดเก่าๆก็จะมีการขยายความออกไปเรื่อยๆ อย่างเช่นเรื่อง English as a Lingua Franca

ถ้ายึดตามทฤษฎีดั้งเดิม (ที่ยังไม่โดน scholars ยุคต่อๆมาเอามาขยายความจนใช้กันงงไปหมด) "ภาษาอังกฤษในประเทศไทย" (คุณคงหมายถึงภาษาอังกฤษที่ใช้โดยคนไทยเป็นหลักแบบใน คห.ต้นๆ) )ยังไม่ถือเป็น English as a Lingua Franca

เพราะว่า Lingua Franca เป็นการใช้ภาษาใดภาษาหนึ่งในกรณีที่ผู้สื่อสารมีภาษาแม่แตกต่างกัน

ถ้าดูในกรณีประเทศไทย เรายังใช้ภาษาไทยเป็นภาษาแม่โดยหลัก เราสามารถติดต่อสื่อสารกันได้สบายๆ แต่ถ้าเป็นมาเลหรือสิงค์โปร์ ที่มีคนพูดบาฮาซามาเลเซีย จีนกลาง-กวางตุ้ง-ฮกเกี้ยน ภาษาต่างๆของพวกอินเดีย ในกรณีนี้ English ที่ใช้ในประเทศนั้นๆนับว่าเป็น Lingua Franca ได้ เพราะคนในประเทศเดียวกันมีภาษาแมต่างกันจึงต้องใช้ภาษากลาง

ย้อนกลับมาไทย ภาษาอังกฤษจะเป็น Lingua Franca ก็ต่อเมื่อ ภาษาอังกฤษถูกใช้เพื่อติดต่อสื่อสารกับคนไทยที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่และไม่สามารถสื่อสารด้วยภาษาไทยรู้เรื่อง และสำหรับการสื่อสารกับชาวต่างชาติที่เข้ามาติดต่อในไทย ซึ่งในกรณีนี้ ภาษาอังกฤษที่ใช้ ไม่ใช่ภาษาอังกฤษแบบไทย (เพราะ Lingua Franca ยังไม่ได้พัฒนาไปจนมี linguistic features ทีเสถียร และเป็นของชนชาติใดชาติหนึ่ง แต่ลักษณะภาษาจะขึ้นอยู่กับความสามารถทางภาษาของคู่สนทนา ยกตัวอย่างเช่น ถ้ามีผู้สนทนา 3 คน นาย ก. เป็นไทย นาย ข. เป็นจีน นาย ค.เป็นอังกฤษ คุยกันด้วยภาษาอังกฤษซึ่งก็น่าจะนับได้ว่าเป็น Global Lingua Franca แต่อย่าลืมว่า ภาษาอังกฤษของนาย ค. มันก็ยังเป็นภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ ไม่ได้มีอะไรเพี้ยน นอกเสียจากว่าอีก 2 คนไม่เข้าใจ นาย ค.ก็อาจจะปรับ ในขณะที่ภาษาอังกฤษของนาย ก. อาจจะผิดแกรมม่ามากมายก็ได้ ถ้านาย ก.เรียนและฝึกภาษาอังกฤษมาน้อย)

ดังนั้น ถ้าเราเอาประเทศไทย และ 'ใช้โดยคนไทย' มาเป็นข้อกำหนดทางภูมิศาสตร์ เชื้อชาติ ความหลากหลายของภาษา และ 'สถานะภาพทางสังคมที่ได้รับอิทธิพลจากภาษา' ภาษาอังกฤษของไทยยังไม่นับว่าเป็น Lingua Franca ครับ นอกเสียจากว่าคุณจะให้คำจำกัดความของ Lingua Franca ตามนักภาษาศาสตร์ประยุกต์บางท่าน ที่ได้พัฒนาและขยายแนวคิดของคำว่า Lingua Franca ออกไปครับ

แต่อาจบอกได้ว่า คนไทยใช้ภาษาอังกฤษเป็น Lingua Franca ในการติดต่อสื่อสารกับชาวต่างชาติในไทยได้ (ซึ่งจะเป็นการเน้นพรอเซสและฟังค์ชั่นในการสื่อสาร ไม่ได้เน้นที่ linguistic features, ideology และ positioning ครับ)

จากคุณ : JP

เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 22:40:38 A:109.246.5.90 X: TicketID:253731