ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยครับ ดีไม่ดี อยู่ที่บุคคลครับ ไม่ใช่สถาบัน จากคุณ : phahurat เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 09:24:51

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่ควรกล่าวถึงครับ จากคุณ : PICCANINNY'S DAD เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 09:31:33

ความคิดเห็นที่ 3 มายกมือรับตรงๆ ว่าถ้าผมมีสิทธิ์เลือกคนเข้าทำงาน ผมจะตัดราชภัฏออกจากตัวเลือกก่อน.... เพราะอะไร จากประสบการณ์สัมภาษณ์เด็กจบราชภัฏเข้ามาทำงานหลายรุ่น นับเวลาก็เกือบสิบปีแล้ว... ผมผิดหวังกับภูมิความรู้ของเด็กพวกนี้.... ผมผิดหวังกับหลักสตรที่พวกเขาเรียน.. บอกตรงๆ ว่าผมไม่เคยพบเด็กราชภัฏที่สนใจสังคมไทย หรือรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมไทยเลย ทุกคนราวกับอยู่ในประเทศอื่น... ส่วนความรู้ที่มีนั้น เมื่อสัมภาษณ์ก็ได้แต่ถอนใจ ครั้งหนึ่งเคยรับสมัครผู้ที่จบการศึกษาด้านสารสนเทศ แต่กลับไม่มีใครสามารถอธิบายเรื่อง IP ได้... ไม่ต้องพูดถึงการดูแล network หรือการเขียนโปรแกรมง่ายๆ บน Office ครั้งหนึ่งเคยสัมภาษณ์ผู้จบด้านภาษาอังกฤษ ผมทดสอบด้วยการให้แปลสรุปบทความการเมืองจากหนังสื่อพิมพ์ BK Post ความยาวประมาณ สิบบรรทัด....ผลคือทำไม่ได้ ถามเขาว่าติดตัวไหน ทำไมถึงแปลไม่ได้ เขาบอกว่าไม่รู้จักคำว่า "Gen.Prem" ที่น่าแปลกใจ (แต่สำหรับผมเศร้าใจ) คือ Transcript ของเด็กราชภัฏจำนวนมาก จบมาดยไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษแม้แต่หน่วยเดียว ส่วนใหหญ่จะมีเรียนวิชาเลือกในปีสาม จำนวน สามหน่วยกิต ...มีแค่นั้น.... ดังนั้นจึงไม่ต้องถามเรื่องความรู้ภาษาต่างประเทศ..... คุณภาพของเด็กราชภัฏ ต่ำกว่ามหาวิทยาลัยรัฐที่มีชื่อเสียงอย่างเห็นได้ชัด.. แต่ปัจจับันเด็กที่จบจากมหาวิทยาลัยเหล่านั้นไม่สนใจเข้ารับราชการ ผุ้สมัครที่ผมต้องสัมภาษณ์ร้อยละกว่า 80 จึงมาจากราชภัฏ และก็จำเป็นต้องรับทั้งที่คุณภาพยังไม่ถึงมาตรฐานที่ตั้งไว้ แต่ถ้าถามว่าเมื่อรับมาแล้วพวกนี้เป็นอย่างไร ก็ต้องรับว่าเด็กพวกนี้มีมนุษย์สัมพันธ์ดี...เชื่อฟังคำสั่งผุ้บังคับบัญชา ยินดีที่จะเรียนรู้...และทำตามโดยไม่โต้แย้ง เป้นที่รักของผู้บังคับบัญชา ต่างจากเด็กที่จบจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ที่จะเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก...ไม่ค่อยยอมรับ..ไม่ค่อยยอมเปลี่ยนแปลง เชื่อมั่นในตัวเองอย่างน่ากลัว... แต่การทำงานและความคิดริเริ่มนั้น ทิ้งห่างเด็กราชภัฎหลายขุม ดังนั้นถ้าเลือกได้ ผู้บังคับบัญชาจะเลือกเด็กจากมหาวิทยาลัยมีชื่อมากกว่า เพราะแม้จะพยศ..แต่ม้าตัวนี้ก็วิ่งไปข้างหน้าด้วยตัวเอง... ถ้าคุณจบราชภัฏอย่าามัวแต่นั่งโกรธเกรี้ยวเมื่อมีคนตำหนิสถาบัน แต่จงรับรู้ถึงภาพที่พวกเขามองคุรและพิสูจน์ตัวเองให้ได้.. เพืื่อนผมคนหนึ่งจบจากวิทยาลัยครูสมเด็จเจ้าพระยา สอบเข้ารับราชการเมิือ  25 ปีก่อนในตำแหน่งธุรการที่ใช้วุฒิ ปวส. ตั้งใจทำงานสอบปรับระดับเป็นข้าราชการ.... ศึกษาต่อปริญญาโทที่คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ พอจบการศึกษาก็ย้ายมารับผืดชอบตำแหน่งทางวิชาการ และมีผลงานโดดเด่น... โดดเด่นจนถูกบริษัทเอกชนดึงตัวไปทำงานด้วยเงินเดือนครึ่งแสน (นี่คือเงินเดือนเมื่อ 15 ปีก่อนนะครับ) ปัจจุบันเป้นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จสูงมาก.. จนเพื่อนร่วมรุ่นได้แต่ท้อใจที่ไม่สามารถทำได้ทัดเทียม ขณะเดียวกัน ผมก้พบเพื่อนข้าราชการอีกหลายคนที่จบจากมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ แต่ปล่อยชีวิตไปวันๆ รอเกษียณในตำแหน่งเพียงหัวหน้างานเล็กๆ ในเมื่อคุณถูกดูถูก... จงคิดเสียว่าต้นทุนของคุณนั้นน้อยกว่าเด้กที่จบจากมหาวิทยาลัยมีชื่อ ผลงานที่คุณทำออกมาทุกชิ้น จึงปราศจากต้นทุนเรื่องความคาดหวังนี้ ถ้าคุณทำได้เท่าเทียม.... ค่าของคุณจะเหนือกว่าเด็กต้นทุนสูงเหล่านั้นด้วยซ้ำไป.. จงพิสูจน์ตัวเองด้วยการทำงาน ไม่ต้องไปสนใจคำวิจารณ์สถาบันของคุณ.. เพราะนั่นรังแต่จะบั่นทอนกำลังใจของคุณเอง.... จำไว้เลยว่าความรู้สึกโกรธและน้อยเนื้อต่ำใจของคุณนี่แหละ ที่จะทำลายตัวคุณมากที่สุดครับ จากคุณ : หมู4X เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 09:57:53

ความคิดเห็นที่ 4 ให้กิ๊ฟความเห็นของคุณหมู 4X เพราะเห็นด้วยกับคำกล่าวที่ว่า ========================= ................"ในเมื่อคุณถูกดูถูก... จงคิดเสียว่าต้นทุนของคุณนั้นน้อยกว่าเด้กที่จบจากมหาวิทยาลัยมีชื่อ ผลงานที่คุณทำออกมาทุกชิ้น จึงปราศจากต้นทุนเรื่องความคาดหวังนี้ ถ้าคุณทำได้เท่าเทียม.... ค่าของคุณจะเหนือกว่าเด็กต้นทุนสูงเหล่านั้นด้วยซ้ำไป.. จงพิสูจน์ตัวเองด้วยการทำงาน ไม่ต้องไปสนใจคำวิจารณ์สถาบันของคุณ.. เพราะนั่นรังแต่จะบั่นทอนกำลังใจของคุณเอง.... จำไว้เลยว่าความรู้สึกโกรธและน้อยเนื้อต่ำใจของคุณนี่แหละ ที่จะทำลายตัวคุณมากที่สุดครับ"................. ================================= จากคุณ : สัญญาณหางปลา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 10:07:56

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนหนึ่งต้องยอมรับว่าด้วยจำนวนบัณฑิต(ราชภัฏ)ที่มีปริมาณมาก และส่วนใหญ่(ไม่ใช่ทั้งหมด)จะเป็นแบบ คห.3ว่า ผมก็คนหนึ่งที่มีโอกาสเรียนราชภัฏ(แต่มาจบที่รามฯ) ต้องยอมรับว่าการเรียนการสอนยังไม่ค่อยดีเท่าที่ควร บางวิชาอาจารย์ให้อ่านหนังสือออกเสียงพร้อมกัน ซึ่งผมเคยรู้สึกว่ามันไม่น่าจะใช่หลักสูตรปริญญาตรีเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันอยู่ที่ตัวบุคคล เพื่อนผมที่เรียนราชภัฏด้วยกัน ย้ายมาเรียนที่ มธ. ก็อยู่ในระดับหัวแถวของคณะที่มธ. ทุกวันนี้ผม(จบรามฯ)และเพื่อน(กำลังจะจบมธ.) ก็ยังติดต่อกับเพื่อนที่ราชภัฏเสมอๆ มีปัญหาด้านการเรียนบางอย่างยังโทรไปถามเืพื่อนที่ราชภัฏอยู่เลย สรุปคือผมว่า ไม่ว่าอาหารจะใส่อยู่กะลามะพร้าว หรือใส่ในภาชนะราคาแพง ถ้ามันอร่อย ยังไงมันก็อร่อยครับ แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 10:57:47 จากคุณ : โมโนแมน เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 10:57:24

ความคิดเห็นที่ 6 คุณหมู 4 x พูดถูก "คุณภาพของเด็กราชภัฏ ต่ำกว่ามหาวิทยาลัยรัฐที่มีชื่อเสียงอย่างเห็นได้ชัด..แต่ปัจจับันเด็กที่จบจากมหาวิทยาลัยเหล่านั้นไม่สนใจเข้ารับราชการผู้สมัครที่ผมต้องสัมภาษณ์ร้อยละกว่า 80 จึงมาจากราชภัฏ" คุณหมู 4 x ทำงานราชการจึงพบเจอแต่คนระดับหนึ่งที่ไปทางสาย ราชการ ซึ่งคนเก่งๆที่จบจากราชภัฎจะไม่ไปสายนั้นครับ ผมเคยได้ ยินอาจารย์หมอจาก รพ.รัฐยักษ์ใหญ่ของฝั่งธนบอกเหมือนกันว่าระอา เหลือเกินกับพวกจบสายบริหารของราชภัฎ และจะไม่รับพวกนี้บรรจุ เด็ดขาด แต่ถ้าเป็นสาย วท.บ. นี่คนละเรื่อง แต่เวลาโดนด่าโดนเหมา รวมไปหมด สายวิทย์เรียนจบกันแค่หลักสิบคน เป็นคณะเดียวของราชภัฎที่มีคน รีไทด์และจ่ายครบ แต่โง่ก็ไม่จบ ถ้าอ้างตามสถาบันคุณหมู 4 x เอา บ้านสมเด็จเป็นตัวอย่างที่นี่คนจบวิทยการคอมบางรุ่น มี ไม่ถึง 10 คน และถ้าเขาเลือกที่จะไปสอบราชการ คุณหมู x อาจจะได้เจอคน จบแบบมีคุณภาพ แต่เขาไปที่อื่นกันหมดเลยไม่ม่โอกาสได้พิสูจน์ ความสามรถให้เห็น มีคนจบ ม.รัฐชื่อดัง ทั้งวิศวะ พยาบาลแต่เรียน คอมที่นี่ไม่จบก็เยอะ และถึงให้เขาเก่งยังไงก็คงต้องทนกับคำด่าที่ ตัวเองไมได้ก่อต่อไป คณะวิทย์ทีผมเจอก่อนจบโดนบังคับทำวิจัย 1 ชิ้น ทำสารนิพนธ์ 1 ชิ้น เทียบเท่าการเรียนของมหาลัย ป.โท แผน ข. ได้สบายๆ แต่ คณะอื่นไม่มี มหาลัยเดียวกันแต่คุณภาพต่างกันครับ สายบริหารของราชภัฏห่วยแน่นอนครับ แต่ไม่ใช่กับทุกคณะ ผมเคยท้าเพื่อนให้ลองพิสูจน์คุณภาพด้วยตัวเองโดยลองสมัครเรียน วิทยาการคอมภาคค่ำที่นี่ดู ผลคือ 2 เทอมรีไทด์ตัวเองเพราะเรียนไมไหว ปล.ผมไม่ได้จบที่นี่ แต่เพื่อนมาให้ช่วยทำวิจัย+สารนิพนธ์อยู่ครึ่งปี จึงพอรู้ที่มาที่ไปของการเรียนราชภัฎมากพอสมควร จากคุณ : DEDETE เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 11:01:59

ความคิดเห็นที่ 7 มาเพิ่มเติม งานวิจัยที่ช่วยทำคือช่วยทำโปรแกรม spss หาค่าเฉลี่ย แบบสอบถามด้านทัศนคติและพฤติกรรม กับ สารนิพนธ์การจัดทำ โครงการเพื่อแก้ปัญหาในที่ทำงานบังคับทำอย่างน้อย 4 โครงการ สารนิพนธ์แบ่งเป็น 2 เล่ม การเตรียมฝึกประสบการณ์ 1 เล่มทำ 4 โครงการ ฝึกประสบการณ์อีก 1 เล่มทำอีก 4 โครงการ สรุปจะจบ สายวิทย์ต้องทำวิจัย 1 เล่ม สารนิพนธ์ที่ประยุกตืใช้ความรู้กับที่ ทำงานอีก 2 เล่ม และทั้งหมดเป็นการทำวิจัยเดี่ยว ได้ค่าตอบแทนเป็น BALCK 1 ขวด - -" จากคุณ : DEDETE เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 11:11:47

ความคิดเห็นที่ 8 เราว่าจากข้อเขียนใน #3 คุณหมูX4 ไม่ได้ทำงานราชการนะคะ ----- อยากจะบอกว่าค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน (เชยชะมัด) แต่เรื่องการคัดเด็กราชภัฎนี่ก็เป็นความจริงที่เกิดขึ้นในปัจจุบันนะคะ บางบริษัทถึงกับคัดใบสมัครทิ้งไป ไม่เรียกเลยก็มี (ขออภัยบอกชื่อไม่ได้) จากคุณ : Guga เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 11:17:17

ความคิดเห็นที่ 9   แบบนี้ไม่รู้จะให้มีสถาบันราชภัฏทำไมเนอะ ยุบๆเลย ถ้าหากว่าบางบริษัทไม่อ่านแม้กระทั่งใบสมัครงานของผู้สมัครงานนั้น ๆ เวรกรรมประเทศไทย สถาบันมีเป็นร้อย ประเทศเล็กนิดเดียว !!!! จากคุณ : aura เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 12:33:21 A:202.176.89.165 X: TicketID:209263

ความคิดเห็นที่ 10 ..... แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 18:06:32 แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 13:07:14 จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 12:59:28

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาให้กิ๊ฟคุณหมู4X 3กิ๊ฟเลยค่ะ อย่าสนใจคำดูถูกของคนอื่นเลยค่ะ เราต้องหันมาพัฒนาตัวเองจะดีกว่า ตัวเราเองไม่ได้เรียนราชภัฏหรอกค่ะ แต่เรียนในมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด ตอนแรกที่สอบติดแล้วมาเลือกเรียนที่นี่นะ มีแต่คนบอก ไปเรียนที่นั่นทำไม บ้านนอกจะตาย ฟังแล้วก็เฉย ๆ พอได้มาเรียนจริง ๆ เราก็ว่า เออนะ ที่เค้าว่าบ้านนอกเพราะมันไกลแสงสีมั๊ง แต่การเรียนการสอนเราว่ามีมาตรฐานดีจะตาย ตอนฝึกงานไปขอฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ตอนแรกก็กลัวเค้าจะไม่ให้ฝึก แต่ที่ไหนได้เค้ารับเราค่ะ เค้าบอกว่าเด้กม.เรานะ ขยัน ไม่เกี่ยงงานหนัก แล้วก็มีความรู้พื้นฐานดีด้วย เราก็งงว่าเค้ารู้ได้ไงในเมื่อเท่าที่เรารู้ไม่เคยมีรุ่นพี่เรามาฝึกงานที่นี่สักคน แล้วเลยได้รู้ทีหลังว่าเพื่อน ๆ กันในบริษัทอื่น ๆ เคยรับเด็กม.เราฝึกงานหลายรุ่นแล้วและก็บอกต่อ ๆ กันมาอย่างนี้ พอเรามาขอฝึกงานเค้าเลยรับเราเลย แถมฝึกงานเสร็จก่อนจะกลับเค้ายังบอกเราว่าเรียนจบเมื่อไหร่มาทำงานกับเค้านะ จากคุณ : ฉันสวยเพราะคิดว่าฉันสวย เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 13:45:27

ความคิดเห็นที่ 12   ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ   แต่มันทนกับความปากมอมของเพื่อนสมาชิกร่วมบอร์ด PT ไม่ได้ จากคุณ : Vigo_9409 เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 14:21:37

ความคิดเห็นที่ 13   ชอบ คห3 คุณ หมู4x จังครับ "ถ้าเลือกได้ ผู้บังคับบัญชาจะเลือกเด็กจากมหาวิทยาลัยมีชื่อมากกว่า เพราะแม้จะพยศ ..แต่ม้าตัวนี้ก็วิ่งไปข้างหน้าด้วยตัวเอง..." อ่านแล้วมันช่างคมกริบ แล้ว Gen.Prem ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ (พึ่งไปเสิชในกูเกิ้ลตะกี้ เลยตรัสรู้ว่า อ้อ เจเนรัล เปรม นิเอง) ถือว่าผมโง่ หรือ ห่วย ไหมครับ ผมกะลังจะขึ้น ปี2 ม.รัฐ ชื่อดัง พึ่งหัดอ่านบางกอกโพสต์ เล่มที่ 2 อะครับ ปล.ไม่ได้ประชดนะครับ ถือว่าผมโ่ง่ไหมครับ จากคุณ : Guiman เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 17:47:38

ความคิดเห็นที่ 14 คห 13 การที่รู้หรือไม่รู้ว่า  Gen.Prem คืออะไร ไม่ได้บอกว่าโง่หรือไม่โง่หรอก ที่คุณ หมู4x ยกตัวอย่างมา อยู่ในบริบทที่ว่า ผู้สมัครคนนั้น จบด้านภาษาอังกฤษ ซึ่งการอ่าน นสพ ภาษาอังกฤษแบบนี้เป็นเรื่องที่จัดได้ว่าพื้นฐานมากๆ (เด็ก ม ปลายต่างจังหวัด ยังอ่านเพื่อฝึกภาษาเลย) และการติดที่คำๆนี้ มันบ่งบอกให้รู้อะไรอีกหลายๆอย่าง เพราะคำว่า Gen.Prem คงไม่ได้โผล่มาโดดๆ การที่เขาตอบไม่ได้ ทำให้คาดได้ว่าเขา - อ่านบทความทั้งหมดแล้วไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องอะไร - การที่เห็นคำแล้วไม่รู้จัก ก็พอโอเค แต่ถ้าเห็นทั้งประโยคและบทความ แล้วไม่รู้ว่าน่าจะเป็นชื่อคนและตำแหน่ง   จึงคาดได้ว่า น่าจะมีปัญหาพื้นฐานในอีกหลายๆส่วน จึงไม่ต้องถามต่อเพื่อประเมินความสามารถไงคะ จากคุณ : Deckard เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 18:42:52

ความคิดเห็นที่ 15   พี่ที่ทำงานในแผนกข้างๆผม เค้าจบวิทยาลัยครูแห่งหนึ่ง แต่ทำงานได้ดีทีเดียวในเรื่องของประกันสังคมสวัสดิการพนักงาน กูรูประจำบริษัทเลยทีเดียว ป้นที่รักของเพื่อนๆในบริษัท ผมเลยไม่มีอคตินะครับถ้าคุณมีความรู้ความสามารถ จากคุณ : กระดาษห่อของขวัญ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 21:54:04

ความคิดเห็นที่ 16 แต่ถ้าถามว่าเมื่อรับมาแล้วพวกนี้เป็นอย่างไร ก็ ต้องรับว่าเด็กพวกนี้มีมนุษย์สัมพันธ์ดี...เชื่อฟังคำสั่งผุ้บังคับบัญชา ยินดี ที่จะเรียนรู้...และทำตามโดยไม่โต้แย้ง เป้นที่รักของผู้บังคับบัญชา ต่าง จากเด็กที่จบจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ที่จะเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก ...ไม่ค่อยยอมรับ..ไม่ค่อยยอมเปลี่ยนแปลง เชื่อมั่นในตัวเองอย่างน่า กลัว... แต่การทำงานและความคิดริเริ่มนั้น ทิ้งห่างเด็กราชภัฎหลายขุม ดัง นั้นถ้าเลือกได้ ผู้บังคับบัญชาจะเลือกเด็กจากมหาวิทยาลัยมีชื่อมากกว่า เพราะ แม้จะพยศ..แต่ม้าตัวนี้ก็วิ่งไปข้างหน้าด้วยตัวเอง... ช่างกล่าวได้ตรงมาก ๆ กับตัวเรา และผู้ร่วมงาน ในระบบราชการที่เราทำอยู่มาก ๆ ตอนแรกเราคิดว่าเราผิดปกติเสียอีก และเราก็จะไม่มีวัน ถูกกลืน หรือยอมก้มหัวให้กับสิ่งที่เราคิดว่าไม่ถูกต้องเด็ดขาด ถึงแม้จะต้องเดินอย่างโดดเดี่ยว และยากลำบากก็ตาม จากคุณ : AunRak เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 22:44:28

ความคิดเห็นที่ 17 ต้องยอมรับ ว่า ราชภํฎไม่ไหว  เรื่องคุณภาพ เช่น หลายๆๆราชภัฎ ในแถบภาคตะวันออก เปิดศูนย์การเรียน เป็น 20-30 ศูนย์การเรียน กระจาย ทั่วจังหวัดและจังหวัดใก้ลเคียงอย่างชลบุรี  อาจารย์ไม่ต้องมี เพราะ หาอาจารย์พิเศษ โดยไม่สนใจว่าสอนอย่างไร และจ้างด้วยเงินค่าสอนชั่วโมงละ ไม่เกิน 300 บาท อาจารย์บางท่านที่เห็น เข้าสอน 30 -40 นาที ปล่อย คนเรียนก็ดีใจ ไม่ใช่ราชภัฎเดียวที่ทำแบบนี้ แต่เกือบทุกที่ทำ คือเปิดศูนย์ โดยไม่ลงทุน ไปเช่าอาคารเรียนของ โรงเรียนมัธยม บ้าง  ตามห้างบ้าง ตามโรงงานยังมี โดยไม่มีทรัยพกรในการค้นคว้าให้ผู้เรียน ไม่ต้องผู้เรียน อาจารย์สอน มีกระดานดำ เครื่องปิ้งแผ่นใส เท่านั้น  บางที สอนในโรงอาหารและกระดานติดกัน เป็นแต่ละวิชา (มีจริง อาจารย์ที่ไปสอน บอกมา ยินยันได้) นอกจากนี้ 1 วิชา อาจารย์สอนเพียง 7 ครั้ง ที่เหลือ 5- 8 ครั้ง ให้อาจารย์ให้นักศึกษาค้นคว้าเอง เพื่อลดงบประมาณ เรื่องการตรวจสอบไม่ทราบว่า สกอ ปล่อยได้อย่างไร ที่อื่นต้องมีอาจารย์มีทรัพยากรมากมายเพื่อ ให้ผ่านการประกันคุณภาพ  แต่ราชภัฎกลับไม่ต้อง น่ากลัวครับ ราชภัฎ ไม่สนคุณภาพ สนแต่ปริมาณ บริษัทผม ก็เอาทิ้งถังขยะครับ และก็บริษัทในเครือด้วย จากคุณ : kums เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 23:13:47

ความคิดเห็นที่ 18 เหมือนรามคำแหง ผมก็ว่า การเรียนการสอนบางคณะง่ายไป และมีหลายแผน ที่ง่ายเกินควร อีกประการหนึ่ง ถ้าเค้าจบตอนอายุ ไม่เกิน25 แล้วไม่เคยเรียนที่อื่นมาก่อน ผมว่าเค้าเก่งนะครับ แต่กลายเป็นว่า คนที่เป็นรามคำแหงจริงๆ แทบไม่มีแล้วครับ มีแต่ นิสิต นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยปิดที่มาเรียนแล้วจบ ลูกหม้อที่ จบ ม.๖ แล้วเรียนราม จบ จริงๆ มีไม่มากนัก แตกต่างจากสมัยก่อนที่ อาผมเรียน ตอนนั้นอาผมสอบไม่ติด มธ อาเลยมาเรียนนิติราม เลคเชอร์เอง อะไรเองหมด  ผมยังเคยเห็นสมุดเลคเชอร์อาเลย (amazing มาก) อาบอกว่า สมัยก่อนไม่มีหรอก ชีทหน้าราม มีแต่ต้องเข้าเรียน เข้าฟังเอง อาผมก็จบมาได้ ตอนนี้เป็นตุลาการอยู่ สมัยนี้ ชีทอะไรไม่รู้เต็มหน้าราม ถึงขนาดให้คนไปนั่งเรียน แล้วออกมาเป็นชีท เป็นข้อสอบ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ เชื่อไหมครับ สอบ article แบบพื้นๆ ยังมีคนตกอีกแนะ ยอมรับว่า คนสมัยก่อน เก่งกว่าสมัยนี้นะครับ สมัยนี้ หายาก เด็กที่เป็นลูกหม้อจริงๆ ไม่ใช่ผ่านการคัดกรองจากสถาบันอื่นมาแล้ว ผมก็ว่า เด็กรามเก่งนะครับ ถ้าจบในเกณฑ์และต้องเป็นรามคำแหงลูกหม้อจริงๆ โดยเฉพาะ นิติศาสตร์ บัญชี วิทยาศาสตร์ พวกนี้ จากคุณ : natthaset เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 04:07:56

ความคิดเห็นที่ 19 ว่าจะไม่ร่วมวงแจมแล้วแต่ทนไม่ได้ หุหุ ผมคนนึงเมื่อก่อนเรียนราชภัฏ ด้านออกแบบนิเทศน์ศิลป์(สมัยยังเป็นสถาบันราชภัฏ)เรียนได้ถึงปีสองโดนรีไทร์ครับฮ่าๆ(อันนี้เอ่ยชื่อละกันไม่เสียชื่อสถาบัน)สวนดุสิตครับประมาณ10ปีที่แล้วเขี้ยวโหดรีไทร์กันจะๆ(ย้ำ)แต่ตอนนี้ไม่รู้นะ จากนั้นผมก็มาเรียนด้านอุตสาหกรรม ปวส ก็จบด้วยเกรดสวยหรูเพราะชอบมากๆสาขานี้ ผมซึ่งสนิทกับอาจารย์ทั่นหนึ่งที่สอนวิชาการสื่อสารโทรคมนาคมให้ผม(อาจารย์ทั่นนี้จบวิศวลาดกระบังและสอนภาษาซีที่ราชภัฏย่านฝั่งธน)อาจารย์บอกกับผมตรงๆเลยว่าเด็กที่แกสอน(ภาคค่ำอ่อนมากๆ)แกกลุ้มใจไม่รู้ทำยังไงสอนไปแต่ละคนก็ไม่พัฒนาแกข้องใจก็เลยเอาข้อสอบราชภัฏมาให้เด็กปวสทำ ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในผู้ร่วมทดสอบ ปรากฏว่าได้คะแนนสอบมากกว่าเด็กราชภัฏอีกทั้งที่เรียนแค่ ปวส !! แกก็เลยบอกลูกศิษย์แกที่เรียน ปวส ว่า จบแล้ว อย่าต่อราชภัฏเด็ดขาด แต่ก็ราชภัฏนั้นมีคนที่เก่งระดับเทพอยู่จริงๆแต่ว่าบริษัทจะพบรึเปล่าเท่านั้นเพราะฉะนั้นก็อย่าตัดโอกาสเด็ก ราชภัฏครับ (ไม่ได้มีเจตนาโจมตีราชภัฏนะครับ) จากคุณ : wutt1980 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 04:33:45

ความคิดเห็นที่ 20 พูดไปตามข้อเท็จจริงหวังว่าคงไม่โดนสวดยับนะ สาธุ จากคุณ : wutt1980 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 04:43:01

ความคิดเห็นที่ 21 คนจบราชภัฎมาช่วยอ่านกระทู้นี้หน่อย "สถาบันคุณกำลังโดนดูถูก" ยกหัวกระทู้มาแปะนำหน้าเลยดูแล้วจุดประสงค์ของเจ้าของกระทู้ต้องการปลุกความรักสถาบัน ให้คนเรียนที่นี่เข้ามาโต้   เข้าไปอ่านทุกความเห็นแล้ว เค้าก็พุดความจริง บางความเห็นอาจจะเข้าขั้นดูถูกบ้าง แต่ผมว่าเค้า "ดูไม่ผิดนะ"  ยอมรับความจริงซะก็ไม่มีอะไร  ถ้าสติปัญญาดี เรียนเก่ง เค้าก็ไปเรียนในมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐ ไม่มาเรียนที่ราชภัฏหรอก ยกเว้นคนหัวดีแต่อาจไม่ตั้งใจเรียนนัก เลยเข้าเรียนที่ดังๆไม่ได้ พอเค้ามาเรียนที่ราชภัฏก็ผ่านฉลุยและออกไปทำงานได้ดี  คนประเภทนี้มีไม่มากหรอก ไม่น่าจะเกิน 5-10 % ที่เหลือก็เป็นเด็กเรียนอ่อน ยอมๆให้ผ่านจนได้ปริญญาตรีแล้วไม่มีอะไรติดตัวมากนัก  คนเค้าก็ดูถูกเป็นธรรมดา เพื่อให้คุณสบายใจ ก็ขอบอกว่าเด็กรุ่นใหม่จากมหาลัยดังๆก็ใช่ว่าจะเก่งไปทุกคน  มีน้องคนนึงจบวิทยาศาสตร์จากมหาลัยรัฐเบอร์ต้นๆ ถามผมว่า พี่เจ้าหน่วย เดซิลิตร นี่ มันเป็นยังไง  ผมก็คิดในใจว่า เวรแล้วประเทศไทย เรียนมาตราเมตริกกันมาตั้งแต่ชั้นมัธยมต้น พอเอ็งจบเคมีจากมหาลัย เอ็งไม่รู้ ถามมาได้ไงฟะ แต่เพื่อให้ จขกท ยอมรับความจริงที่อาจไม่สบายใจมากขึ้น ผมว่า 80-90% ของเด็กราชภัฏ ยิ่งกว่านี้  ถ้าคุณจะหาคนมาโต้คงยากหน่อย จากคุณ : average เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 06:23:29

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่เห็นมีใครพูดถึงฐานะทางบ้านบ้างเลย บางครอบครัวฐานะยากจน ลูกก็หลายคน บ้านก็อยู่ต่างจังหวัด จะมีปัญญาส่งเสียให้ลูกเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยดังๆ ในกรุงเทพฯ ได้หรือ ไหนจะค่าเทอม ค่าเช่าหอพัก ค่ากินอยู่ ค่าเดินทาง ฯลฯ จึงจำเป็นต้องเรียนที่ราชภัฎ ซึ่งมีเด็กที่เป็นเพชรเม็ดงามแฝงอยู่เยอะเลย ที่มันงี่เง่าจริงๆ ก็คือฝ่าย HR ของบริษัทนั้นๆ ต่างหากล่ะ ที่ไม่มีปัญญาควานหาเพชรเม็ดงามเหล่านั้น มันตาถั่วเอง เพราะมันไม่รู้เรื่องวิธีการคัดกรองคนเลย หรือไม่ก็ขี้เกียจตัวเป็นขน แค่ดูชื่อสถาบัน ดูเกรด ถ้าแบบนี้น่ะหรือ ไล่ออกให้หมดดีกว่า แล้วจ้างเด็กมัธยมมาทำแทน แต่ก็อย่างว่าแหละครับ HR มืออาชีพในเมืองไทย มีน้อยมาก คุณลองกวาดตาดูให้ทั่วๆ สิ หลายต่อหลายบริษัทไม่มีฝ่าย HR โดยเฉพาะ แต่เอาไปรวมไว้ในฝ่ายธุรการ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 07:51:37

ความคิดเห็นที่ 23 คนจบราชภัฏอย่างผมก็ได้แต่นั่งอ่านตาปริบๆ จากคุณ : safety_aun เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 11:30:39

ความคิดเห็นที่ 24 เราจบราชภัฏ แต่ไม่เคยเดือดร้อนใจถ้าใครจะดูถูกนะ ตอนนั้นยังเป็นวิทยาลัยครู สอบได้โควต้าของมหาวิทยาลัยรัฐ แต่สละสิทธิ์เพราะอยากเรียนวิทยาลัยครูจริง ๆ เรารักในสถาบันที่เรียนนะ ขณะเดียวกันก็ยอมรับสภาพความเป็นไปในปัจจุบันของสถาบันด้วยเช่นกัน ค่าของคนมันอยู่ที่งานจริง ๆ คุณจะจบมาจากไหน แต่คุณทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือเปล่า ตัวคุณมีประโยชน์ต่อองค์กรแค่ไหน คุณทำหน้าที่ของคุณอย่างดีที่สุด พร้อม ๆ กับมีจรรยาบรรณในวิชาชีพหรือเปล่า คนเก่งด้วย ดีด้วย หลาย ๆ ท่านก็มาจากสถาบันเล็ก ๆ แค่นั้นแหละ จากคุณ : BAHAMAS เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 11:53:09

ความคิดเห็นที่ 25 ^^ นั่นมันสมัยก่อนครับ สมัยก่อนที่เป็นวิทยาลัยครู คนที่จบจากที่นี่ถือว่าเก่งมากทีเดียว จากคุณ : natthaset เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 14:25:16

ความคิดเห็นที่ 26 ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วนะ ผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง แล้วไปคิดต่อเอาเอง ผมมีญาติคนหนึ่ง มีอาชีพรับจ้างซ่อมเครื่องเรือหางยาว เขาซ่อมเครื่องได้สารพัดชนิด ครั้งหนึ่งเครื่องตัดหญ้าของผมเสีย ผมเอาไปซ่อมที่ร้านรับซ่อมขนาดค่อนข้างใหญ่ทีเดียว เขาบอกว่าซ่อมไม่ได้ ผมเลยเอาไปให้ญาติคนนี้ซ่อมให้ ไม่ถึงสองชั่วโมงเสร็จเรียบร้อย ผมยังใช้เครื่องตัดหญ้าเครื่องนี้มาจนทุกวันนี้ อย่างนี้เขาเรียก The engineer of engineers ครับ ทั้งๆ ที่จบ ป.4 แท้ๆ เขาทอดแหหาปลาในแม่น้ำเป็นอาชีพเสริมด้วย เพราะฐานะยากจน ลูกก็หลายคน ในการทอดแหนั้น เขาทอดมันกลางแม่น้ำเลย หลายคนหัวเราะเยาะ มันจะบ้าหรือเปล่าวะ การทอดแหนั้นมันต้องทอดริมตลิ่ง แต่เขาเฉยๆ นะ ไม่ว่าอะไร เคยเล่าให้ผมฟังว่าเขาทอดแหได้กุ้งปลาตัวใหญ่ๆ ไปขายไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว เพราะเจ้าตัวใหญ่ๆ นั้น มันอยู่กลางแม่น้ำ การที่เขาตระเวณทอดแหกลางแม่น้ำไปทั่วนั้น ทำให้เขารู้ความลาดชันของก้นแม่น้ำ รู้ได้ยังไง? ก็ดูจากเชือกที่ผูกแหน่ะสิครับ แต่ละช่วงต้องผ่อนเชือกยาวเท่าไหร่จึงจะถึงก้นแม่น้ำ แม่น้ำบางปะกงครับ มีเขื่อนอยู่เขื่อนนึงสร้างตรงบริเวณที่น้ำเค็มขึ้นถึงในหน้าแล้ง คนที่สร้างเขื่อนเขาหวังว่าจะกักน้ำเค็มไว้ไม่ให้ขึ้นถึง ญาติผมคนนี้บอกว่าไม่ได้ผลหรอก เพราะพื้นแม่น้ำนั้นมันลาดชันมาก ผล : ในที่สุดเขื่อนก็สร้างเสร็จ แต่ใช้งานไม่ได้ หมดไปกี่พันล้านบาทก็ไม่รู้นะนั่น เพราะเหตุใด? ก็เพราะว่าถึงหน้าแล้ง น้ำเค็มขึ้นมา ถ้าปิดเขื่อนเพื่อป้องกันน้ำเค็มที่จะขึ้นไปเหนือเขื่อน 1. ช่วงเวลาที่ระดับน้ำขึ้นสูง ประมาณขึ้น 12 ค่ำ ถึง แรม 4 ค่ำ ส่วนที่อยู่ใต้เขื่อนก็น้ำท่วมสิครับ 2. ช่วงเวลาที่น้ำน้อย ส่วนที่อยู่ใต้เขื่อนก็ตลิ่งพังหมดสิครับเพราะไม่มีน้ำมาอุ้มดินไว้ พื้นที่แถวนั้นเป็นดินเกิดใหม่ เป็นดินงอก ร้อยกว่าปีมานี่เอง ตอนที่เขาสร้างเขื่อนเสร็จใหม่ๆ นั้น เขาปิดเขื่อนครับ บ้านริมน้ำหลายหลังพังลงแม่น้ำไปแล้ว ตอนนี้ เขาไม่ปิดเขื่อนแล้ว ที่ลงทุนสร้างไปเท่าไหร่นั้น สูญเปล่า และทีมวิศวกรนั้นน่ะก็เก็บเสื่อกลับบ้านไปหมดแล้ว สู้คนจบ ป.4 ยังไม่ได้เลย จะหาข้อมูลอะไร มันต้องถามให้ถูกคน วิชานี้ รู้สึกว่าจะไม่มีสอนในมหาวิทยาลัยนะ ไม่ว่าจะในมหาวิทยาลัยดังคับประเทศ หรือมหาวิทยาลัยบ้านนอกที่มักจะถูกดูถูกว่าต๊อกต๋อย แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 53 15:26:12 จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 15:22:59

ความคิดเห็นที่ 27 เห็นด้วยที่ คุณ หมู4X บอกราชภัฎอย่างนั้น ซึ่งเราก็เรียนราชภัฏเหมือนกัน เพราะเพื่อนผมและผมเอง 100 % เป็นอย่างที่คุณว่ามาจริงๆ แหละ บ่นให้พ่อแม่พี่ป้าน้าอาตลอดว่าเมื่อไรจะเจริญเสียที ข้อความตอนท้าย ๆ คุณพูดได้ถูกใจมากๆๆ ที่จริงถูกใจหมดแหละ โหวตครับ จากคุณ : saynapuy เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 17:13:59

ความคิดเห็นที่ 28 เรามีพี่ชายจบวิทย์คอมฯ ราชภัฏแห่งหนึ่ง ปัจจุบันทำงานตำแหน่งดี เงินเดือนสูง หางานง่าย (กว่าเรามาก) ที่สังเกตคือ อยากเปลี่ยนงาน เข้าเน็ต ไม่กี่อาทิตย์ได้งาน ... มีความรู้และเชี่ยวชาญในสิ่งที่ตัวเองจบมามากทีเดียว บางทีเรายังแอบคิดเลยว่า ทำไมหนอ เราไม่เรียนเหมือนพี่เรานะ จากคุณ : kapaeng_83 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 19:12:00

ความคิดเห็นที่ 29 อ้า เราว่าhrไม่มีความสามารถคัดบุคลากรมากกว่าค่ะ  ขำบ้านเรามากการศึกษาไม่ได้มาตรฐานบางคนจบมาได้ไงไม่รู้  แต่เวลาทำงานดันเลือกจากวุฒิการศึกษาเป็นหลัก ???? ถ้าการศึกษามีคุณภาพ เด็กที่จบมาคู่ควรกับใบปริญญาจริง แล้วคัดคนจากวุฒิจะไม่ว่าเลย -_-' เฮ้อ.... เราไม่ค่อยเห็นด้วยกับคุณหมูเท่าไหร่ที่ให้คัดทิ้งไปเลย  เด็กราชภัฎ99%เป็นอย่างคุณว่า แต่อย่าลืมว่าพื้นฐานทางบ้านต่างกับม.รัฐและม.เอกชนมาก  น่าจะยึดหลัก put the right man in the right job มากกว่า  เมื่อคุณเห็นว่าเด็กไม่เก่งแต่หัวอ่อนก็เลือกไปทำงานตำแหน่งนึง  เลือกคนเก่งแต่พยศไปอีกตำแหน่งนึง น่าจะเหมาะกว่าค่ะ สำหรับเราไม่ค่อยคิดว่าใครจบที่ไหนมา เรามองแล้วปวดตับพอกัน เด็กที่เก่งก็เก่งกันจริง -*- แสวงหาความรู้กันเหลือเกิน เราเองอยากรู้อะไรบางทียังถามเด็กปี1ราชภัฎที่คุยmsnกันประจำเลย บังคับน้องแปลภาษาอังกฤษให้เราอีกต่างหาก 555  เด็กที่ห่วยก็ห่วยได้ใจ เรียนรัฐศาสตร์มหาลัยดังสุด เข้ายากที่สุด ดันบอกว่าประชากรโลกมา2000ล้านคน เถียงเราอีกแหละว่าอ.สอนมาแบบนี้ ปวดตับจริงๆ -_-' จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 20:32:16

ความคิดเห็นที่ 30 มีลูกชาย เพื่อนข้างบ้าน สอบได้ ศิลปากร แต่ไม่ไปเรียนค่ะ เข้าเรียนที่ ม.ราชภัฏเทพสตรี เพราะต้องขายขนมช่วยแม่ ทุกคืน  เพราะแม่ไม่ค่อยสบาย เรียน คณะ IT ด้วยเกรด 3 กว่า เกือบ 4 นอนเกือบตีหนึ่งทุกคืน คิดว่าอนาคต คงจะไปได้ดี คนเราบางคนไม่มีโอกาสเลือก อย่าดูถูกคนเรียนราชภัฏเลย คนดี ๆ เก่ง ๆ ก็มีเยอะนะคะ จากคุณ : naporn เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 20:33:59

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วเศร้านะ เราจบสวนสุนันทา เราว่าอาจารย์ส่วนใหญ่ในเอกเราก็สอนดีนะ ห้องเราเองก็แข่งกันเรียน จริงอยู่ว่าบางวิชาอาจจะสอนไม่ดีคนเรียนอาจจะไม่เก่ง แต่คนจบราชภัฏแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ.................     เราเองคิดว่าเราภูมิใจนะที่จบราชภัฏ ค่าเทอมๆละไม่เกินเจ็ดพัน ไม่ทำให้พ่อแม่ลำบาก แต่ก็อย่างว่าเนอะอาจจะมีใครทำให้คนอื่นติดภาพไว้เยอะ     บ่นไปเยอะ เอาเป็นว่าเราจบราชภัฏ แต่ตอนนี้เราทำงานบริษัทฝรั่ง สัมภาษณ์รอบแรกได้เลยเพราะเค้าไม่ยึดติดสถาบัน และคนที่สัมภาษณ์คือ GMชาวต่างชาติ ทั้งหมดทั้งมวลที่พิมพ์มาอยากให้ช่วยกันคิดใหม่ซะที อย่าเหมารวม เด็กราชภัฏไม่ได้โง่ทุกคน เราเองเอ็นโควต้า ม.รัฐติด แต่ไม่ได้เอา มาพลาดที่สนามเอ็นทรานส์ใหญ่ไม่ติด จึงทำให้ต้องเรียนราชภัฏ จากคุณ : น้องเต้าหู้กับปาท่องโก๋ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 21:29:02

ความคิดเห็นที่ 32 เพราะรุ่นพี่เคยทำไว้ให้ดู พอรุ่นน้องเข้ามาก็โดนตีตราไปว่า เธอต้องเหมือนรุ่นพี่เเน่ๆ ยกตัวอย่างเช่น บริษัทหนึ่งเปิดรับสมัครพนักงานฝ่ายประสานงานต่างประเทศ มีเด็กเข้ามาสมัครประมาณสิบคน เด็กคนหนึ่งจบจากมหาวิทยาลัยปิด อีกเก้าคนมาจากราชภัฎ เมื่อเข้าสัมภาษณ์ ทางผู้สัมภาษณ์ให้แนะนำตัวเป้นภาษาอังกฤษ คุณเชื่อหรือไม่ เก้าคนที่ว่า ไม่สามารถกล่าวคำเเนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษได้ ทั้งที่จบเอกอังกฤษ โดยที่สองในเก้าบอกว่าทางบริษัทไม่ได้เปิดโอกาสให้เตรียมตัวแนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษมาก่อน สุดท้ายบริษัทให้โอกาสครั้งสุดท้าย โดยให้ไปเตรียมตัวมาหนึ่งวัน วันรุ่งขึ้นก็มา สามารถแนะนำตัวได้เป็นอย่างดี แต่พอผู้สัมภาษณ์ถามเรื่องอื่นๆต่อเป้นภาษาอังกฤษ ก็ไม่สามารถโต้ตอบได้ สุดท้ายก็ตกหมด คนที่ได้คือเด็กจากมหาวิทยาลัยปิด ที่ไม่มีปัญหาในการสื่อสารภาษาอังกฤษ ทั้งที่จบเอกอื่นมา มีคนได้ยินพวกเขาบ่นด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจว่า พวกเขาไม่ได้งานเพราะพวกเขาจบราชภัฎ แต่ที่จริงแล้วบริษัทต้องการคนที่ทำงานได้ ไม่เกี่ยงว่าจบสาขาใด ไม่ใช่คนที่จบสาขามาโดยตรงแต่ทำงานไม่ได้ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ทั้งที่คุณกำลังจะเข้าทำงานเป้นผู้ประสานงานต่างประเทศ -------------------------------------------------------------------- เพราะฉะนั้น ถามว่าคุณจบจากสถาบันไหน มันไม่เท่ากับว่าคุณมีความสามารถไปโชว์เขาเท่าไหร่หรอกค่ะ ถ้าคุณทำได้ ต่อให้คุณมาจากม.บ้านนอก หรือ ราชภัฎที่ไหน คุณก็ได้ทำงาน มีคนยอมรับ แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 53 22:25:26 แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 53 22:23:24 จากคุณ : คนภูธรGO ONนครบาล เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 22:19:40

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเคยทำงานบริษัทชื่อดังแห่งนึง เป็นบริษัทฝรั่งครับ ก็มีเด็กราชภัฏเยอะแยะครับ จากความคิดผมเนี่ย คนส่วนใหญ่ชอบไปยึดติดบริษัทไทยใหญ่ ๆ เช่น ปตท เอสซีจี (ซึ่งเป็นบริษัทเก่าแก่ แล้วจะชอบรับเด็กรุ่นน้องตัวเอง) เพราะเป็นบริษัทที่ให้ผลตอบแทนสูง รวมไปถึงเป็นบริษัทคนไทยเก่าแก่ ซึ่งด้วยความที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เค้าก็จะเลือกแต่ของเค้า กลับกลายเป็นประเด็นว่าที่อื่นไม่รับ ยิ่งราชภัฏด้วยแล้ว ผมเองก็ทำงานมาหลายที่นะทั้งบริษัทฝรั่ง บริษัทคนไทย ก็เจอเด็กราชภัฏเยอะแยะมากมาย ไม่เห็นเค้าจะกีดกันกันเท่าไรเลย ผมแนะนำว่าอย่าไปอะไรกับคนในนี้มากมายเลยครับคุณ จขกท แล้วผู้จบราชภัฏทั้งหลาย อย่าได้ไปฟังคนในพันทิปมากครับ ผมอดสงสารคนจบราชภัฏไม่ได้จริง ๆ เห็นแล้วจะร้องไห้บอกตามตรง ถามหน่อยว่าคนในนี้เป็นใหญ่เป็นโตกันถึงระดับไหนหรอ ถึงได้รู้ไปหมด? มีแต่พวกขี้โม้ทั้งนั้นแหละ (ถ้าคิดว่าดีจริงอย่าร้อนตัวนะ) ผมเองก็ยอมรับว่าบางบริษัทไม่รับเด็กราชภัฏ แต่กระผมยังไม่เคยเจอ แต่คิดว่าน่าจะมี บริษัทชั้นนำด้านอสังหาก็มีเด้กราชภัฏ มีราม เค้าชอบด้วยเพราะทนงานดี เคยทำงานโรงแรม 5 ดาว ก็มีเด็กราชภัฏอีกเหมือนกัน เคยทำงานด้านส่งออกหัวหน้าต่างแผนกก็ราชภัฏ โรงงานแถว ๆ นิคมบางปู อมตะ แถวบางพลี อยุธยาก็มีเด็กราชภัฏ บริษัทฝรั่ง บริษัทญี่ปุ่นมากมายก่ายกองก็มีเด็กราชภัฏ เพราะฉะนั้นคนจบราชภัฏอย่าได้ไปกลัวเลยครับ ผมอยากบอกให้คนเรียนที่นี่ได้รู้ว่า ไม่ว่าคุณจะเรียนที่ไหน คุณก็ต้องพัฒนาตัวเองทั้งนั้น หากคุณไม่พัฒนาตัวเองมันก็ไม่มีวันจะเจริญได้ เชื่อรึเปล่าว่าผมทำงานบริษัททัวร์แห่งหนึ่งคิดดูว่าเด็กราชภัฏพูดภาษาอังกฤษเก่งแบบว่าฟุต ฟิต โฟ ไฟ ไปเลย ถามว่าเค้าเก่งได้อย่างไร เพราะเค้ามีความชอบส่วนตัว เพราะเค้าทำงานมานานแล้วใช้ภาษาอังกฤษอยู่ตลอด เพราะเค้าชอบเล่นเอ็มกับเพื่อนโดยใช้ภาษาอังกฤษตลอด เพราะเค้าชอบฟังเพลง ดูหนังฝรั่งเยอะ เค้าจึงพูดเก่ง เพราะฉะนั้นเค้าหางานงายแน่นอน ผมเห็นคนในนี้จบมหาลัยรัฐอันดับ 1 ก็เห็นมีกระทู้บ่นเรื่องหางานยากตลอด เพราะชอบคิดไปว่า ปตท ที่เค้าสมัครจะรับ - จากข้างบน คนที่จบมหาลัยรัฐดัง ๆ ที่ยังไม่ได้งานแล้วท้อ คนในนี้ต่างให้กำลังใจด้วยคำพูดที่ว่า คุณเลือกงานรึเปล่า? โอ๊ยยย...เก่งเดี๋ยวก็ได้ โอโห...โปรไฟล์ดีหางานไม่ยากหรอก เห็นบ่อยมากครับ แต่กลับกัน พอบอกจบจากราชภัฏหรือเอกชนคนในนี้กลับมองกลายเป็นอย่างอื่น เช่น มหาลัยไม่ดัง คุณจบราชภัฏ คุณจบเอกชนเลยไม่ได้งาน แต่คนจบ ม.รัฐที่ตกงานกันเกลื่อนกลับได้กำลังใจดีมากเพราะจบ ม.รัฐเดี๋ยวก็ได้งาน แต่ไม่คิดหรอกว่าการเอนท์ติดอาจจะเป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของการใช้ชีวิตชีวิตหนึ่งก็ได้ มันไม่หมายความว่าคุณประสบความสำเร็จ หลายหมื่นบริษัทเค้าไม่ได้มองที่มหาลัย แต่มันมีน้อยมากที่เค้าจะมองมหาลัย คุณก็ดันไปเอามาตรฐานพวกบริษัทส่วนน้อยมาเป็นบรรทัดฐานว่ามหาลัยที่เค้าไม่รับคือไม่มีคุณภาพ ไม่รู้นะผมมองอีกด้านนึง ผมเคยทำบริษัทฝรั่งแห่งนึงเชื่อมั้ยครับว่าคนที่เขียนโปรแกรมให้กับบริษัท สร้างเว็บไซท์ให้กับบริษัท คนที่เขียนโปรแกรมสำเร็จรูปให้กับบริษัท คนที่ทำเซิร์ฟเวอร์ให้บริษัทนั้น เป็นเด็กที่บริษัทจ้างข้างนอกมา ผมได้เคยคุยกับเค้าครั้งนึงเพราะรุ่นเดียวกัน พอมีปัญหาทีไรผมก็จะโทรคุย จนสนิทกันเป็นเพื่อนรักกันไปเลย ทุกวันนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ นัดเจอกันบ่อย สรุปก็คือเค้าจบราชพัดมาครับ ครั้งนึงหลังที่เค้าเรียนจบเค้าเล่าให้ฟังว่า เค้าก็เคยทำงานแบบผม แบบคนทั่ว ๆ ไปเหมือนกัน แต่การเป็นลูกน้องเค้าไม่ชอบ เค้าไม่ชอบตื่น 8 โมงเช้า ตอกบัตร เจอเจ้านายด่า เค้าเลยหาวิธีทำอย่างไรที่ไม่ต้องไปเป็นลูกน้อง สรุปเค้ารับจ้างเขียนโปรแกรมสำเร็จรูปตามโรงแรม ทำเว็บไซท์ คือทำฟรีแลนซ์อะครับ เป็นนายตัวเอง รายได้เป็นหลักแสน แล้วเค้าได้รับเงินทุกเดือนค่าลิขสิทธิ์ที่เค้าทำเองด้วย ซึ่งผมทึ่งมากในความเก่งของเค้า เค้าจบด้านไอทีมา ราชพัดสวนดุสิต สุดยอดมากนายคนนี้ แ้ล้วหล่อด้วย ผู้หญิงตรึม (อันนี้ไม่เกี่ยว พูดถึงเค้าเฉย ๆ ) จริง ๆ แล้วคนที่เรียนราชภัฏบริษัทที่เค้าเจาะจงมหาลัยมันมีไม่กี่ที่ในประเทศไทยหรอกครับ ถ้านับอัตราส่วนของบริษัทในประเทศไทยทั้งหมด ผมขอไม่สนนะครับว่าบริษัทใหญ่หรือเล็ก เพราะบริษัทใหญ่ ๆ ที่มีชื่อเสียงก็มีราชภัฏอยู่ไม่น้อย เพราะผมเองทำงานมาหลายที่เจอเด็กราชภัฏตลอด บริษัทไหนเค้าอยากได้เด็กแบบ ม.รัฐก็ให้เค้ารับไป ถ้าเค้าไม่รับเราเราก็ไปหาบริษัทอื่นแค่นี้แหละ แล้วการที่มาบอกว่าให้เด็กราชภัฏมาทำงานระดับต่ำ ๆ พวก ม.รัฐให้ไปทำบริหารฟังแล้วแบบว่าอืมมหืมมมมม อยากเอาส้นเท้าตบปากมากครับ พูดมาได้อย่างไรเนี่ย ไม่นึกเลยว่าคนเราทำไมมันถึงได้มองคนต่ำแบบนี้ ผมไม่เคยเขียนแรงในพันทิพย์นะครับ แต่วันนี้นิดนึง สงสารเด็กที่จบจากที่นี่ แล้วถามหน่อยว่าคนที่จบ ม.รัฐเนี่ยได้เป็นเจ้านายทุกคนหรอ? ไม่ต้องมาบอกให้เทียบสัดส่วนว่าที่ไหนมันเยอะกว่า มันไร้สาระ เพราะยังไงเด็กราชพัดหรือรามก็เป็นนายคนได้ เจ้านายเก่าผมก็ ม.รัฐเหมือนกัน ภาษาอังกฤษพูดไม่ได้เลยแม้แต่จะสะกดชื่อตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ ใช้โปรแกรมไมโครซอฟท์ไม่เป็น ส่งอีเมลไม่เป็นและแนบไฟล์ไม่เป็น ผมต้องสอนเค้า อายุเค้าจะ 40 แล้ว แต่แกทำงานมาเกือบ 20 ปี แต่ผมงงว่าแกจบมาได้ยังไง แต่ไม่เคยถามนะ เค้าจบรุ่นเดียวกับนุสบา คือผมไม่ได้ใส่ร้ายเค้านะครับ แต่เรื่องจริง ผมเคยถามเค้าว่า "พี่ ๆ แล้วพี่ผ่านภาษาอังกฤษก่อนเข้าเรียนที่นี่ได้ยังไง" ผมจำไม่ได้ว่าเค้าตอบอะไร เค้าพูดเลี่ยง ๆ แต่เค้าได้เข้าที่นี่แล้วได้เป็นนิสิตที่นี่เพราะว่าอาจารย์ตอนสัมพาสให้เค้าเต้น และร้องเพลง คุณว่าตลกป่ะ อ่อ........หัวหน้าผมคนนี้บอกกับคนสัมภาษณ์ว่า "หนูเต้นไม่เป็นค่ะ ร้องเพลงไม่เป็นด้วย" อืมมมมม..........แต่ก็จบจนได้อะครับ งงอยู่ ณ ตอนนี้ แต่ ณ ตอนนี้เจ้านายคนนี้ของผมตกงานอยู่ แล้วให้ผมหางานให้เค้า เพราะเป็นพวกมาดเยอะ แต่เป็นของปลอม ๆ เค้าเคยให้ผมสมัครงานที่หนึ่งเพราะเค้าได้ไปสัมภาษณ์มา 2 รอบ เค้าบอกให้ผมสมัครไปเลย เพราะคิดว่าจะได้ทำงานเข้ากันได้ เพราะต่างคนเคยทำงานด้วยกันมาก่อน โดยผมอันเดอร์เค้า แต่ไม่บอกให้ใครรู้ว่ารู้จักกัน สรุปเจ้านายผมคนนี้ก็ยังไม่ถูกเรียกตัว ผมเองส่งอีเมลไปไม่มีแม้กระทั่งอีเมลตอบกลับ ผมมานั่งคิดว่าเพราะเราจบ ม.กรุงเทพป่ะวะหรือเค้าเห็นว่าอายุเรายังน้อยเลยไม่เรียก แต่ผมคิดว่าน่าจะอายุมากกว่าที่เค้าไม่เรียกแม้แ่ต่ไปสัมภาษณ์ เพื่อนผมทำงานด้านรีครุทของบริษัทฝรั่งแห่งนึงและอีกคนทำงานด้านรีครุทเป็นบริษัทครอบครัวนะ ผมถามเค้าว่ามีจริงมั้ย มันตอบว่ามีจริงเรื่องการกีดกันสถาบัน ผมก็เลยเชื่อเพื่อนผมมากว่าเชื่อคนในนี้ว่าเรื่องกีดกันสถาบันมันมีจริง ผมเองก็มักจะถามเพื่อนว่า "เฮ้ยยย บริษัทนั้นบริษัทนี้มหาลัยเรามีรายชื่อรับเข้าทำงานป่ะวะเพื่อน" คำตอบที่ได้มาคือ "มี" ทุกบริษัทที่เป็นบริษัทที่เค้าจำกัด ผมนี่นะใจเต้นกระโดดเลยแหละ แบบว่าภูมิใจในมหาลัยตัวเองแล้วก็มีมหาลัยตัวเองอยู่ในลิสต์ที่เค้าจำกัดสถาบันด้วย คือเหมือนตัวเองก็อยากรู้ Feed back ว่าคนอื่นมองมหาัลัยตัวเองอย่างไร พล่ามซะยาว.......เพราะฉะนั้นคนเราต้องพยายามครับที่จะเรียนรู้ ศึกษา ค้นคว้างานของเราที่ถนัด พัฒนาทักษะทางด้านภาษาครับ ทุกวันนี้เวลาคอมบ้านผมเสียก็เด็กราชพัดกับเด็กศรีปทุมครับเป็นคนซ่อมให้ แต่กลับกันไปร้านใหญ่ ๆ บอกทำไม่ได้ จากคุณ : ปีเตอร์นอร์ธ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 22:22:56

ความคิดเห็นที่ 34 ผมก็จบราชภัฏ ผมว่าถ้ามัวมานั่งคิด นั่งน้อยใจ  นั่งเสียดาย เอาเวลาไปทำมาหากิน  ทำงานพิสูจน์ตัวเองดีกว่าครับ และคนเขาจะมองที่คุณ  ไม่ใช่สถาบันของคุณ ความสำเร็จของชีวิตไม่ได้อยู่ที่จบมาจากไหนหรอกครับ จากคุณ : Fays (by_faith) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 22:40:15

ความคิดเห็นที่ 35 ก็พูดถูกนะ แต่แค่บางส่วน และเราไม่ได้เป็นอย่างที่ถูกกล่าวหา ก็มั่นใจอ่ะ ^^ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 22:57:17

ความคิดเห็นที่ 36 เห็นหลายความเห็นที่โยง "ราชภัฎ" กับ "ฐานะ" ผมว่ามันไม่เกี่ยวกันนะครับ อยู่ที่คนมากกว่า จากคุณ : สวิส เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 23:01:37

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ หมู4X พูดไปหมดแล้วครับ เห็นด้วยทุกประการ จากคุณ : กระต่ายน้อยเล่นโยคะ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 00:09:56

ความคิดเห็นที่ 38 ใกล้ได้กินมาม่าแระ (-"-!) อีกนิดเดียว จากคุณ : Guga เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 00:19:37

ความคิดเห็นที่ 39   คุณ คห 36 ผมว่าเรื่อง 'ฐานะ' กับโอกาสการศึกษา การเลือกสถานศึกษา และความรู้ที่ได้ มันเกี่ยวกันนะครับ อย่าลืมว่ามีเด็กจำนวนมากที่มาจากครอบครัวฐานะไม่ดี พ่อแม่ไม่ได้มีการศึกษาที่สูงมากจนสอนลูกเองได้ ไม่มีเงินพอให้ลูกไปเรียนพิเศษ ไม่ได้อยู่ในสภาวะแวดล้อมที่เต็มไปด้วยคนที่มีการศึกษาสูง ถ้าเป็นแบบนี้จะให้เด็กมีพื้นฐานการศึกษาที่ดี จนสามารถสอบแข่งขันเข้าที่เรียนดีๆได้อย่างไรครับ ส่วนการเปรียบเทียบว่าเด็กจบตรีจากราชภัฏมีความสามารถทางวิชาการด้อยกว่าเด็กจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ อันนี้ก็เป็นการเปรียบเทียบที่ไม่ได้ดูที่พื้นฐานของผู้เรียนเลย เนื่องจากราชภัฏมีนักศึกษาที่เรียน กศบป เรียนภาคสมทบ ฯลฯ นักศึกษากลุ่นี้มักเป็นคนที่จบ ปวช ปวส มา เป็นคนทำงานแล้ว แน่นอนว่าพื้นฐานวิชาการและเวลาในการเรียน ย่อมน้อยกว่าเด็กที่เรียนแบบระบบปกติ เพราะต้องทำงานไปด้วย มีเด็กราชภัฏหลายๆคนที่เก่ง ผมมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่จังหวัดภาคอีสาน เอ็นท์ติดแต่ไม่เงินเรียนต่อ เลยต้องเรียนราชภัฏในจังหวัดตัวเองซึ่งถูกกว่าและประหยัดมากมาย จบมาเป็นครูอยู่หลายปีจนมาสอบเรียนต่อ ป.โท มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศ เค้าก็สอบได้ในขณะที่เด็กลูกหม้อคะแนนดีๆสอบไม่ได้หลายคน จะเถียงยังไงก็ไม่มีทางชนะกันหรอกครับเรื่องสถาบัน เพราะมันเป็นความเห็น ความเชื่อ ประสบการณ์ของแต่ละคนที่ได้เจอมา รวมทั้งที่ที่คุณเองเรียนจบมาด้วย ผมเพียงแต่อยากบอกให้ทุกคนได้ให้โอกาสผู้ที่ได้เรียนในที่ที่คุณคิดว่าด้อยกว่าครับ ลองดูง่ายๆ ถ้าคุณเองไปสมัครงาน คุณอาจคิดว่าคุณจบมหาวิทยาลับของรัฐที่มีชื่อเสียงจากต่างจังหวัด คุณก็อาจได้ยินคนพูดว่ามหาวิทยาลัยที่คุณจบมาด้อยกว่ามหาวิทยาลัยในกรุงเทพ พอคุณจบจากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ ก็อาจมีคนบอกอีกว่าคุณไม่ได้จบจากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพที่ดีที่สุด ถ้าคุณจบจากมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด ก็อาจมีคนบอกอีกว่าคุณไม่ได้จบจากคณะที่คะแนนเอ็นท์สูง แต่คุณเลือกคณะที่คะแนนต่ำแค่ให้ได้เอ็นท์ติด ถ้าคุณติดคณะที่ดี ก็อาจมีคนว่าอีกว่าจบโทในไทย สู้คนจบโทจากนอกไม่ได้ พอคุณจบนอก ก็มีการเกทับอีกว่า จบอินเดีย นิวซีแลนด์ ออส หรือ อังกฤษ ในอังกฤษก็แบ่งอีกว่า จากมหาวิทยาลัยธรรมดาหรืออ๊อกบริดจ์ มันเลยไม่มีที่สิ้นสุดไงครับ คุณจะภูมิใจในสถาบันที่คุณจบไปก็ไม่มีใครว่า แต่อย่าไปพูดให้คนอื่นรู้สึกว่าเค้าต่ำต้อยกว่าคุณ ถ้าคุณจบจากที่ไม่ดัง มีคนชอบมาว่า ก็อย่าไปสนใจ พัฒนาตัวของคุณไป คุณเองก็จะได้ดีเองครับ ผมไม่ได้เรียนราชภัฏ แต่มีอาจารย์สมัยเรียนมัธยมที่สอนดีจนทำให้ผมเอ็นท์ติด (ซึ่งหลายคนจบมาจากราชภัฏ/วิทยาลัยครู) ตอนเรียนตรีมีเพื่อนที่เรียนราชภัฏรู้จักกันช่วยติวให้ เมื่อมาเรียนต่อต่างประเทศ มีเพื่อนที่จบตรีจากราชภัฏที่ได้มหาวิทยาลัยในอังกฤษที่ ranking ดีกว่ามหาวิทยาลัยที่ผมเรียน พอมาสอนหนังสือก็มีเด็กที่จบตรีจากมหาวิทยาลัยที่ดังสุดในประเทศ รวมทั้งเด็กดีๆของราชภัฏ จากประสบการณ์ของผมเอง เลยทำให้ผมไม่เคยมองว่าเด็กที่จบจากที่ไหนเก่งหรืออ่อนกว่ากันมากมาย ส่วนที่ต่างกันมันเนื่องมาจากสภาพครอบครัว เศรษฐกิจของครอบครัวนั้นๆ และสภาพแวดล้อมที่โตมา ถ้าใครเลือกได้ ทุกคนก็คงอยากเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่เป็นคนดี มีการศึกษา มีฐานะดี มีเงินไปเรียนพิเศษ มีเงินไปซัมเมอร์ต่างประเทศ สอบเข้าได้เรียนที่ดีๆ สาขาดีๆ จบมาได้งานดีๆ เป็นที่รักที่นับถือของเพื่อนร่วมงานและคนรอบข้างครับ แต่ถ้าเกิดมาแล้วเลือกไม่ได้ การเรียนราชภัฎหรือที่ไหนก็ตาม มันก็ต้องได้ความรู้ ดีกว่าไม่เรียนเลยนะครับ ผมจึงมองว่าราชภัฏได้เปิดโอกาสให้คนอีกหลายๆคนได้มีโอกาสศึกษาเพิ่มเติม โอยเฉพาะคนที่มีทุนทรัพย์น้อย หรือจำเป็นต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ฯลฯ จากคุณ : JP เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 01:42:03 A:109.246.5.90 X: TicketID:253731

ความคิดเห็นที่ 40 จบราชภัฏฯมาเหมือนกัน พูดถึงเรื่องภาษาอังกฤษ ที่คุณ หมู4X พูดก็ถูก ภาษาอังกฤษของราชภัฏง่ายจริงๆ เพราะตอนที่เรียน ตัวเองไม่ค่อยจะเข้าห้องเรียนวิชานี้หรอก จะถามอาจารย์เลยว่าขาดได้กี่ครั้ง พออาจารย์บอกก็เต็มที่ตามนั้นเลย ก็เพราะว่า ส่วนตัวแล้วได้เรียนพิเศษภาษาอังกฤษมาตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว เรียนทั้งแกรมมาร์ คอนเวอร์ฯต่อเนื่องมาเรื่อยๆจนจบ ม ปลายก็ยังเรียนอยู่ พอมาเรียนราชภัฏ มันเลยรู้หมดแล้ว มันง่ายมากๆ เลยบอกกับอาจารย์ว่าขอไม่เข้าห้องเรียนเท่าจำนวนที่อาจารย์บอก พอเรียนจบไปสมัครงานกับบริษัทคนไทย พอไปสัมภาษณ์ เขาดูวุฒิการศึกษา พอเห็นจากราชภัฏ ก็ส่ายหน้า แล้วบอกว่า น่าจะไปเป็นครูดีกว่า เสร็จก็หัวเราะ อึ้งไปเลย หลังจากนั้น เลยไม่สมัครงานกับบริษัทคนไทยอีกเลย เลยเบนเข็มไปสมัครบริษัทต่างชาติ มีสาขาอยู่ทั่วโลก ฝรั่งสัมภาษณ์เองเลย เขาดูแค่ cv และถามแค่ว่า คุณคิดว่าคุณจะสามารถทำงานนี้ได้มั๊ย บ้านอยู่ไหน มาทำงานลำบากมั๊ย พอมาอยู่ต่างประเทศ เวลาไปสัมภาษณ์งาน เขาก็ดูแค่ cv และก็ดูว่าเราจะสามารถทำงานให้เขาได้มั๊ย ต่างกับบริษัทคนไทยที่จะดูวิฒิการศึกษาเป็นหลัก ก็ว่ากันไป จขกท อย่าไปน้อยใจเลยค่ะ จากคุณ : ma_ya เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 02:21:11

ความคิดเห็นที่ 41 เอ๊ะ....เราจะผิดปกติไหมนะ   สอบเอ็นทรานซ์ติดคณะบัญชีม.รัฐ แต่เลือกที่จะเรียนที่ม.ราชภัฏ เพราะอยากอยู่ใกล้แม่   เราไม่ได้บอกว่าเราเก่งนะคะ แต่ถ้าวัดกันที่ความรู้ความสามารถ เราก็ไม่กลัวใครเหมือนกันค่ะ พี่สาวคนนึงบอกว่าคนที่จบราชภัฏต้องอึดกว่าคนปกติ ต้องพิสูจน์ความสามารถให้คนอื่นเห็นว่าเราก็ทำได้ ไม่แพ้ใคร ไม่ต้องสู้กับใครค่ะ แต่ให้สู้กับตัวคุณเอง แล้วซักวันนึงจะเป็นวันของคุณ จากคุณ : มิสพรหล้า เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 02:56:12

ความคิดเห็นที่ 42 เพิ่มเติมนิดนึงค่ะ คนเก่งๆ จบม.ราชภัฏเยอะแยะไปค่ะ   ไม่มีใครดูถูกคุณได้ค่ะ ถ้าคุณไม่ดูถูกตัวเอง ใครที่พูดไม่ดีกับคุณ ถ้าคุณไม่รับเอาความไม่ดีนั้นมา เค้าก็ทำอะไรคุณไ่ม่ได้ค่ะ เก็บเอาความรู้สึกแย่ๆ เป็นแรงผลักดันให้คุณทำสิ่งที่ดีที่สุดออกมาดีกว่าเนอะ ^_^ จากคุณ : มิสพรหล้า เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 03:02:10

ความคิดเห็นที่ 43 อยากให้กิ๊ฟคุณ JP เอาตัวอย่างปริญญากิติมศักดิ์มาเปรียบเทียบดีไหมครับ เห็นภาพดี ลุงแก่ๆ คนหนึ่งประกอบอาชีพด้านเกษตรกรรมที่บ้านนอกบ้านนา มหาวิทยาลัยดังๆ ต้องไปเชิญท่านมารับปริญญากิติมศักดิ์ แล้วส่งอาจารย์ในมหาวิทยาลัยนั้นน่ะ ไปขอคำแนะนำจากท่าน 555 อันว่าสรรพความรู้นั้น มีอยู่มากมายในโลก เรียนกันไม่หวาดไหว ไม่ใช่มีแต่ในมหาวิทยาลัยดังๆ เท่านั้นหรอก ถามว่า ตำราเกิดจากไหน? ก็เกิดจากการลองผิดลองถูกของมนุษย์น่ะสิครับ เมื่อได้ผลชัวร์ๆ แล้วก็เขียนขึ้นเป็นตำรา คุณเอดิสัน ผู้ประดิษฐ์หลอดไฟให้เราได้ใช้กันจนทุกวันนี้ ก็ลองผิดลองถูกมาประมาณ 2,000 ครั้ง สุดท้ายจึงสำเร็จ มีผู้ถามท่านว่าไม่เคยท้อใจบ้างหรือ ท่านตอบว่าไม่หรอก การประดิษฐ์หลอดไฟนั้นมี 2,000 ขั้นตอนต่างหากล่ะ นี่คือวิธีคิดของ "ปราชญ์" จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 07:52:05

ความคิดเห็นที่ 44   คนทุกคนย่อมมีราคาของตนเอง "Everyone has his price." ปริญญามิได้ทำให้บุคคลสามารถประกอบกิจการต่าง ๆ ได้ ทุกอย่าง "A degree does not qualify you to do everything." จุดมุ่งหมายของชีวิตคือ การกระทำ ไม่ใช่ความรู้ "Not knowledge, but action, is the aim of life." ท่านจะประสบความสำเร็จได้ ก็ด้วยความมานะพยายาม "To achieve success you must have perseverance." ถ้าหมดกำลังใจเมื่อใด ก็เท่ากับว่าหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง "Courage lost, all lost." จงต่อสู้กับทุกอย่าง ด้วยความสามารถของตนเองอย่างเต็มที่ "Fight for what you are worth." จากคุณ : กำลังใจ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 09:15:02 A:58.8.44.174 X: TicketID:255444

ความคิดเห็นที่ 45 ไมได้เรียน แต่มีสามี สอนที่ราชภัฏ คำที่สามีพูดให้ฟังอยู่ประจำ.. ราชภัฏปั้นดินให้เป็นดาว..   ใหม่ๆ ไม่เข้าใจ  แต่ตอนนี้ เข้าใจแล้ว... แก้ไขคำสะกดผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 10:33:47 จากคุณ : parawarm เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 10:33:02

ความคิดเห็นที่ 46 ถ้าไม่มีเอดิสันโลกเราคงเจริญมากกว่านี้ค่ะ  อย่างน้อยปัญหาพลังงานคงน้อยลงกว่านี้เยอะ ไม่ต้องเดินสายไฟยาวๆให้ยุ่งยากด้วย หลอดไฟที่ใช้อยู่ก็คงมีคุณภาพดีกว่านี้ นี่แหละ ข้อแตกต่างของความพยายามกับอัจฉริยะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 12:13:11

ความคิดเห็นที่ 47 เราก็จบราชภัฎค่ะ ตอนจบเกรดก็ไม่ได้สูงอีกตะหาก ก็ยอมรับนะ จบราชภัฏจะหางานยาก(มาก) คนที่ดูถูกเด็กราชภัฏไม่ได้มีแค่คนเดียว ยังมีอีกเยอะ แต่ถ้ามานั่งนึกดูดีๆแล้วยอมรับความจริงซะว่า ตอนเราจบมาเราก็ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้ซักอย่าง (ด้วยเพราะใจไม่รักทางการเขียนโปรแกรมด้วยล่ะนะ) ในขณะที่เพื่อนเราจบมหาลัยดังๆเห็นมันเขียนโปรแกรม ยังนึกเลยว่า หูย บร๊ะเจ้ามากๆ คนละระดับกับเราจริงๆ ทั้งๆที่เพื่อนเราก็จบเกรดพอๆกับเรา ต่างกันที่มหาลัยแค่นั้น (สำหรับพวกท็อปๆของราชภัฏนี่ไม่นับนะ เพราะมีจำนวนน้อยถ้าเทียบกับพวกเรียนจบแต่ทำอะไรไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอันในสาขาที่จบมา) แต่ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน คำนี้ยังใช้ได้เสมอ รู้ตัวว่าสู้ไม่ได้ก็ต้องพยายามสิ ความพยายามของคนไม่ได้ทำให้ประสบความสำเร็จได้ทุกอย่างแต่ก็ไม่สูญเปล่าหรอกนะ อย่าเอาเวลามาน้อยใจคนดูถูกเลย หาวิธีเอาชนะคนพวกนี้จะดีกว่า ตอนนั้นเรารู้ว่าใบปริญญาไม่ใช่จุดขายที่จะใช้ได้ในการหางานของเรา ก็ต้องสร้างผลงานให้เค้าเห็น ก็ทำมันไปเยอะๆ ช่วงตอนรับงานเป็นฟรีแลนซ์นี่ จ้างเท่าไหร่ก็ทำหมด ฟรียังทำเลย ถือว่าซื้อวิชา มารู้ตัวอีกทีกลายเป็นว่า ผ่านงานดีไซน์มาอย่างโชกโชนซะงั้น เว็บไซด์ ปฏิทิน โบรชัวร์ นามบัตร งานพรีเซนต์ต่างๆ ป้ายผ้า ป้ายไฟ งาน3D อะไรอีกยุบยับ กลับไปสมัครงานอีกที ที่เดียวได้เลย ไม่ติดเรื่องความเป็นราชภัฎแล้ว.. ฮ่าๆ เราว่าเรียนอะไรจบอะไรไม่สำคัญหรอก ไม่จำเป็นต้องรอบรู้ไปทุกเรื่อง แค่คุณเชี่ยวชาญในงานด้านนั้นจัดๆก็พอแล้ว (พูดง่ายแต่การเชี่ยวชาญในงานนี่แสดงให้เห็นยากมากๆ ผลงานจึงเป็นส่วนสำคัญที่จะเป็นใบเบิกทางได้เป็นอย่างดี) ปัจจุบันเราเปิดบริษัททำธุรกิจที่ไม่ได้เกี่ยวกับงานดีไซน์เลย หาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองจริงๆเลยนะเนี่ย จากคุณ : >> Sebastian << เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 12:16:19

ความคิดเห็นที่ 48 ผมว่า คุณภาพของบัณฑิตที่จบมาก็ขึ้นอยู่ตัวบัณฑิตเอง การที่มหาวิทยาลัยบางแห่งมีชื่อเสียงโด่งดัง ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะค่านิยม เลยทำให้มีเด็กเก่งๆแห่กันไปเรียน จึงทำให้ดูเหมือนว่า เด็กที่จบมาจากที่นั่นมีคุณภาพ และเมื่อมองย้อนกลับไป ชื่อเสียงที่มหาวิทยาลัยเหล่านี้ได้มา ก็มาจากบัณฑิตที่จบออกมา แล้วไปสร้างชื่อในที่ต่างๆนั่นเอง จากคุณ : jaxcu เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 13:36:07

ความคิดเห็นที่ 49 จบราชภัฎเหมือนกันค่ะ อ่านความเห็นคุณ >> Sebastian << แล้วคิดเหมือนที่คุณบอกเลย คือเรารู้ว่าสถาบันของเราถูกมองยังไงในตลาดแรงงาน มันท้อนะคะที่เป็นแบบนั้น เคยเสียน้ำตามาแล้ว แต่จะให้เรื่องแค่นี้มาฆ่าอนาคตเรา มันไม่ใช่!! สิ่งนึงที่อยากบอกน้องๆที่เรียนราชภัฎอยู่ก็คือ ต้องรู้สึกตัวให้เร็ว เราจะมาเรียกร้องให้คนอื่นเห็นใจเรา ส่วนเราก็เอาแต่ตีอกชกหัวตัวเอง ทำแบบนั้นไม่เกิดประโยชน์ค่ะ ที่ต้องทำคือ...ฝึกให้มาก เก็บให้เยอะ พัฒนาให้ไว เรียนด้านไหนก็รีบสะสมพอร์ตงานด้านนั้น ประกวดให้เยอะ ได้บ้างตกรอบบ้างก็ช่างมัน เพราะเราได้ประสบการณ์แล้ว การเจองานจริง มีประสบการณ์จริง ยิ่งมีรางวัลการันตีมาด้วย จบจากไหนใครๆก็อ้าแขนรับค่ะ ชีวิตก็เหมือนการวิ่งมาราธอน การเริ่มต้นจากจุดสตาร์ทต่างกัน ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่มีวันถึงเส้นชัย ซ้อมให้มาก ฝึกให้เยอะ ถึงจะเริ่มจากจุดด้อยสุด แต่ถ้าเราคือคนที่แกร่งที่สุด เส้นชัยมันก็ไม่ไกลเกินคว้าค่ะ จากคุณ : ++ Herr Hazy Hazlitt ++ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 13:48:32

ความคิดเห็นที่ 50 จบราชภัฏ คนเก่งๆ ก็หาได้ค่ะ เราว่าอยู่ที่ตัวบุคคล อีกอย่าง คนจบราชภัฏ บางคนฐานะทางบ้าน พื้นฐานครอบครัว จะด้อยกว่า ...โอกาสทางการศึกษา หรือพื้นฐานการศึกษาก็เลยด้อยกว่าก็เป็นได้ค่ะ ...เรารู้จักพี่คนนึง จบราชภัฏ มาต่อโท และเอก มหาลัยรัฐ ตอนนี้เป็นอาจารย์มหาลัยรัฐ ไปแล้ว กำลังจะได้ ผศ.ดร. ด้วย จากคุณ : Halimeda Lover เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 13:49:50

ความคิดเห็นที่ 51 น้องภรรยาผม จบราชภัฎมา อ่านภาษาอังกฤษพื้นฐานไ่ม่ได้เลย "ไม่ได้เลยจริงๆ" คอมพิวเตอร์ที่ใช้ ไม่กล้าเล่นแคมฟรอก เพราะกลัวอีกฝ่ายเห็นหน้า (ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีกล้อง -_-')  และแฟนของคุณเธอที่สมองไม่ปกติ ก็จบราชภัฎมาได้เพราะ น้องภรรยาผม เข้าไปสอบให้แทน   ๅ.... คิดดูละกัน จากคุณ : LazyEater เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 15:27:53

ความคิดเห็นที่ 52 คนที่คิดว่าคนอื่นดูถูกอยู่เสมอ คือคนที่ดูถูกตัวเองไปแล้วเช่นกัน จากคุณ : ซังกุงตัวเล็ก เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 16:16:41

ความคิดเห็นที่ 53 เคยเรียนทั้งราชภัฎและมหาลัย  พระจอม,ราม  ในด้านอาจารย์ผู้สอนเก่งทุกสถาบัน   ราชภัฎอาจเก่งกว่าด้วยเพราะสอนมานาน  แต่ความเก่งและความขยันของเด็กนี่ เด็กราชภัฏจะอ่อนที่สุด นโยบายใหม่เปิดหลายศูนย์และปล่อยเกรดยิ่งไปกันใหญ่ เรียนมหาลัยผมเกรดประมาณ 2 นิดๆ  แต่ราชภัฎ สามครึ่งตลอด  เด็กเก่งมาเรียนน้อยด้วยมั้ง แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 16:54:13 จากคุณ : kotolay เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 16:52:26

ความคิดเห็นที่ 54 เราเข้าไปอ่านกระทู้นั้นแล้วคิดว่าเค้าคงไม่ไ้ด้ตั้งใจดูถูกอะค่ะ น่าจะพูดไปตามความจริงที่เกิดขึ้นในสังคมมากกว่า ส่วนเรื่องสถาบันนั้นมันก็จริงที่คนจบราชภัฏอาจจะดูมีภาษีน้อยกว่าคนที่จบจากสถาบันที่มีชื่อ แต่อย่างน้อยถ้าหากตัวคนมีคุณภาพจริง สุดท้ายความสำเร็จก็ไม่ไกลเกินเอื้อมค่ะ ในขณะเดียวกันคนที่จบจากที่ดังๆ ก็มีข้อเสียเหมือนกันนะ คือได้รับความคาดหวังสูง ว่าต้องเก่งอย่างนั้น ฉลาดอย่างนี้ แต่พอเอาเข้าจริงทำไม่ได้ ก็โดนดูถูกอยู่ดี แถมโดนหนักกว่าด้วย ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสียในตัวมันเอง ฉะนั้น อยู่ที่เรามากกว่าว่าจะกำหนดให้มันเป็นไปในทางไหน จากคุณ : ทรายขาวในเงาจันทร์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 17:48:03

ความคิดเห็นที่ 55 ความจริงแบบนี้ ก็ยังมีเยอะในสังคมนะ ทำใจรับฟัง ยอมรับแต่อย่ายอมแพ้ มหาวิทยาลัย สถาบันที่จบเหมือนเป็นใบเบิกทางมากกว่า แต่สุดท้ายแล้ว จะเจ๋งจริงหรือป่าว ขึ้นกับแต่ละคน มองว่าของอร่อยไม่จำเป็นต้องราคาแพง หรือของแพง ใช่ว่าจะอร่อยเสมอไป จากคุณ : เจ้าหนูขี้สงสัย เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 02:24:56

ความคิดเห็นที่ 56 เคยคิดว่าตอนรีไทร์แล้วถ้ามีเงินก้อนนึงอยู่ได้สบายๆไม่ต้องทำอะไรจะกลับไปสอนหนังสือหรือทำประโยชน์กับสังคมบ้าง อืมมมมม กลับไปเป็นครูสอนที่ราชภัฏดีกว่า ถึงแม้ว่าจะช่วยอะไรไม่ได้มากแต่เราก็ตั้งใจจะเป็นครูที่ดีนะ อยากถ่ายทอดประสบการณ์การทำงานที่เราได้มา ตอนแรกว่จะไปสอนเอแบค แต่นะคงมีคนสอนกันเยอะแยะแล้ว บ่นไปงั้นแหละ ไม่รู้ว่าตอนรีไทร์แล้วจะเป็นงัยเลย จากคุณ : Mot_anoy เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 03:20:11

ความคิดเห็นที่ 57 เพื่อเราจบจากราชภัฏเยอะแยะค่ะ ได้ทำงานดีๆก็เยอะ มันอยู่ที่ตัวบุคคลนะคะ ใช่ว่าเด็กที่จบจากมหาวิทยาลัยปิดจะหางานได้ง่ายๆซะที่ไหน เราจบจากมหาวิทยาลัยปิดมาค่ะ จบมา3เดือนหางานจนรองเท้าสึกถึงได้งานนะคะ ไม่ได้ง่ายเหมือนกัน  แต่เคยมีครั้งนึงตอนจบใหม่ไปสัมภาษณ์ได้ยินฝ่าย HR คุยกันเลยนะคะว่าเค้าไม่เอาเด็กราชภัฏ เราฟังยังอึ้งเลย จากคุณ : noolek_cergy เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 03:21:25

ความคิดเห็นที่ 58 เราว่าเบื้องต้นคงโทษเด็กทั้งหมดไม่ได้หรอก  อาจารย์ ระบบ ผู้บริหาร น่ะมีส่วนเยอะมาก เรากับเพื่อนเคยเป็น อาจารย์ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฎ (เรากับเพื่อนจบมหาวิทยาลัยรัฐในระบบ) ต้องมาอึ้งกับเรื่องหลายๆ เรื่องราชภัฎ ยกตัวอย่างนะคะ 1. ราชภัฎที่เราเคยทำงาน เดี๋ยวนี้ไม่มีการสอบเข้าแล้ว ใช้วิธีใครสมััครก็รับเข้าหมดเลย (อย่างนี้ใครๆ ก็เข้าได้สิ) ยกเว้นบางคณะที่มีคนเรียนมากๆ ก็จะจัดสอบคัดเลือก คณะที่เราสอนเด็กเรียนน้อยมาก ผู้บริหารเลยรับทุกคนที่สมัครเข้ามา สรุปคือ เด็กมีพื้นฐานไม่เท่ากัน บางคนอ่านภาษาอังกฤษยังไม่ออก บางคนคำนวนเลขไม่ได้เลย   คณะเราเป็นคณะเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ แต่เด็กบางคนที่เขารับมา ไม่มีพื้นวิทยาศาสตร์เลยสักนิดก็มี 2. เพื่อนเราให้เด็กติด F เกือบครึ่งห้อง เพราะหลายเหตุผลเช่น บางส่วนไม่เข้าเรียนเลย บางส่วนไม่ส่งงาน บางส่วนทำไม่ถึงเกณฑ์จริงๆ แต่ถูกผู้บริหารเรียกไปพบ แล้วบอกว่าให้เกรดยากไป "เด็กๆ พวกนี้มาเรียนมันก็แค่อยากให้จบๆ ไปเท่านั้นแหล่ะ จะไปให้มันต้องเก่งมากๆ ก็คงไม่ได้" เราได้ฟังแล้วถึงกับอึ้งไปเลย ถ้าเด็กๆ และอาจารย์คิดกันแบบนี้ สอนแค่ให้จบๆ ไป มาตรฐาน + คุณภาพของเด็ก อยู่ที่ไหน ไม่นึกถึงกันหรือ? 3. ช่วงนี้ที่นั่นเค้ากำลังเพิ่มจำนวนอาจารย์ที่จบ ดร. เพื่อเพิ่มมาตรฐานสถานศึกษา โดยให้อาจารย์ที่สอนอยู่เรียนต่อ ป.เอกที่นั่นเลย อันนี้เราว่าไม่เท่าไหร่ แต่เราเคยต้องตรวจงานของ อาจารย์ที่จบเองจากราชภัฎฯ วิทยานิพนธ์ ทางวิทยาศาสตร์ ไม่มีการทดลองซ้ำ ไม่มีการทำสถิติ (ซึ่งเราดูตามงานวิจัยของเขาแล้วมันต้องทำ อย่างน้อยก็ต้องมีการทำซ้ำ) แต่จบ ป.เอกมาได้ งงมาก ว่าให้จบได้ยังไง เท่านั้นไม่พอ เค้าต้องทำตำแหน่ง (ผศ.) โดยเค้าต้องเขียนตำราอย่างน้อย 1 วิชา + ผลงานตีพิมพ์ (ขอโทษที่จำทั้งหมดไม่ได้) ตำราของเค้าคือการ Copy จากหนังสือเล่มอื่นทั้งดุ้น ไม่มีการเรียบเรียง แค่เอามาจากหลายๆ เล่มแปะๆ ต่อๆ กัน   4. ตอนกลับไปเยี่ยมเพื่อนๆ พี่ๆ ที่นั่น เราเห็นว่าหลายคนนั่งจดจ่อกับคอมฯ อย่างตั้งหน้าตั้งตา เลยถามว่าทำอะไรกันอยู่ อาจารย์คนนึงตอบมาว่า "กำลังปั่นงานวิจัยอยู่ ต้องส่งพรุ่งนี้ ขอทุนเค้ามาตั้ง 3 ปีแล้ว แต่ไม่ได้ทำสักที" เราถึงกับอึ้ง งานวิจัยที่ขอทุนเค้ามาสามปี นั่งปั่นกันแค่ 3 วันนี่นะ ก็เลยจบกับการทำงานที่นี่ ไม่ใช่เพราะไม่รักงานสอน หรือไม่รักเด็ก แต่เราคนเล็กๆ ตัวเล็กๆ คงยังไม่มีแรงจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แม้แต่คนที่เรารู้จักคนนึง เคยมีความคิดเหมือนเราตอนจบใหม่ๆ อยากมาสอน อยากเป็นครูเป็นอาจารย์ที่ดี อยู่ที่นี่ไม่นานก็ถูกวัฒนธรรมแย่ๆ แบบนี้ครอบ จนกลายเป็นคนละคน เราเองก็กลัวว่าสักวันจะถูกครอบงำ จากคุณ : tato_jang เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 03:53:33

ความคิดเห็นที่ 59 ทำไมภาษาอังกฤษของเด็กราชภัฏถึงอ่อนกว่าม.อื่นๆ? อยากทราบเหตุผลนี้จังเลยครับ จากคุณ : GSK เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 04:00:43

ความคิดเห็นที่ 60 แต่เราเองไม่ได้มีอคติกับราชภัฎนะ ก่อนจะไปทำงานที่นั่น เรามีความมุ่งมั่นมากว่าอยากจะสอนเด็กๆ ให้ได้ดีๆ อยากเป็นครูที่ดี ซึ่งผลจากการสอนเราก็เห็นว่าดีตามที่เราคาด แม้แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้สอนแล้ว เด็กๆ ก็ยังเรียกเราว่า "อาจารย์ หรือ ครู" อยู่เลย เด็กที่สอนหลายคนเป็นเด็กเก่งๆ มีความสามารถ บางคนเอ็นทรานติดมหาลัยชื่อดังแต่ไม่ไปเรียน เพราะอยากเรียนอยู่ที่บ้าน เพราะใกล้บ้าน บางคนไม่เก่งเข้าขั้นอัฉริยะ แต่ขยันขวนขวายหาความรู้ ยังคิดว่าซักวันหนึ่ง ถ้าเรามีกำลังพอ โตพอที่จะยืนหยัดต่อสู้ (กับอำนาจบางอย่างที่นั่น) เราจะกลับไปสอนอีก ไปสอนเด็กๆ ราชภัฎอย่างที่อยากสอน ไปทำให้ราชภัฎไม่น้อยหน้ามหาลัยอื่นๆ (แต่วันนี้แรงน้อย ตัวน้อย อิอิ) จากคุณ : tato_jang เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 04:00:55

ความคิดเห็นที่ 61 ทำไมภาษาอังกฤษของเด็กราชภัฏถึงอ่อนกว่าม.อื่นๆ? อยากทราบเหตุผลนี้จังเลยครับ จากคุณ : GSK   ----------------- ผมคิดว่าคำตอบคือ "มันอยู่ที่คน" ครับ ผมจบเอแบค ภาษาอังกฤษของผม ดีกว่าคนจบอักษรฯ จุฬาฯ บางคนเสียอีก แต่ผมก็ยังสู้เด็กอักษรฯ จุฬาฯ บางคนไม่ได้ เพื่อนผมหลายคนที่จบนอก ที่ภาษาห่วยแตกก็มี ที่เก่งก็มี เด็กราชภัฎที่เก่งภาษามั่กๆ ก็มี เพราะอะไร? ก็เพราะว่าการฝึกภาษาที่สองนั้น มันไม่ใช่แค่เรียน 4 ปีในมหาวิทยาลับเท่านั้นหรอกครับ มันต้องใช้เวลาฝึกฝนด้วยตนเองด้วยเป็นสิบๆ ปี เซียนๆ แถวนี้ก็ฝึกกันมาแบบนี้ทั้งนั้น เอาความสามารถในการใช้ภาษาไทย ภาษาพ่อภาษาแม่ของเราเองซึ่งเราใช้มาแต่อ้อนแต่ออกไปเปรียบเทียบ จะเห็นได้ชัด บางคนใช้ภาษาได้สละสลวยสวยงาม สื่อสารแล้วคนอ่านหรือคนฟังเข้าใจถูกต้องครงกัน บางคนเขียนหรือพูด ฟังแล้วงงๆ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 09:12:36

ความคิดเห็นที่ 62 ขอเล่าเรื่องสาวราชภัฏให้ฟังละกัน เป็นเรื่องของคุณแฟนผมเอง ดูแล้วน่าจะเกี่ยวกับ บ. น้ำมันอยู่บ้าง คุณแฟนมีความฝันที่จะเข้าทำงาน PTTICT  ซึ่งเป็น บ. ลูกของ PTT ปัจจุบันนี้ PTT ไม่รับพนักงานด้านคอมพิวเตอร์แล้ว ถ้าสมัคร PTT จะโยนมาที่ PTTICT เลย การสอบมีเกณฑ์ Toeic ด้วยครับ วุฒิ ป.ตรี ที่ใช้สมัคร สอบครั้งแรก มีเป้าหมายที่ 500 คะแนน คะแนนที่ได้.........290 สอบจนได้คะแนน 500 UP ที่ทำงานเพิ่มเกณฑ์การรับพนักงานใหม่ เป็น.....................600 ช่วงแรกก็ซื้อหนังสือมาอ่าน สอบไปเรื่อย ๆ ก็ไปลงเรียนคอร์ส 18 ชม. กับอาจารย์ต่างชาติ หมดไป 8000 - ต่อมาลงเรียนคอร์สอาจารย์ชาวไทย หมดไป 2500 -  มีปัญหากับอาจารย์เลยเรียนไม่จบ ต่อมาผมเลยให้ไปลงเรียนที่กรุงเทพ แถวสะพานควาย คอร์สประมาณ 5 พันบาท เรียน เสาร์ - อาทิตย์ เดินทางไป - กลับ เช้าเย็น ๆ ตลอด จาก ระยอง - กรุงเทพ จบคอร์สไปสอบใหม่ ก็ยังไม่ได้ 600 ก็อ่านหนังสือ + ทำแบบทดสอบ + ฟังที่บ้าน จนผ่านเรียบร้อย....... ต่อมาสัมภาษณ์กับ PD ของบริษัท ก็ผ่านเช่นกัน ฝ่ายบุคคลโทรแจ้งว่าตรวจร่างกายไม่ผ่าน..... แคเลสตอรอลเกิน.....275 อยากจะบ้าตาย มีไม่ผ่านแบบนี้ด้วย เค้าให้โอกาสลดประมาณ 2 อาทิตย์ ก็เลี่ยงอาหาร + ออกกำลังกาย และใช้วิชามาร  คือ การกินยา สุดท้ายผ่านตรวจร่างกาย -------------------------------------------- เมื่อก่อน เป็น Contract เงินเดือนประมาณ 17,000 - ไม่มีสวัสดิการอื่น ๆ ปัจจุบันเป็นพนักงาน     เงินเดือนประมาณ 22,000 + ค่าสวัสดิการต่าง ๆ รายได้รวมประมาณ 37,000 - เมื่อบรรจุเงินเดือนเพิ่มเป็น 25,000 โดยประมาณ --------------------------------------------------- สิ่งที่เป็นความฝันมาตลอด บวก ความพยายาม ตอนนี้ออกผลแล้วครับ -------------------------------------------------- คุณแฟนเรียนจบจากราชภัฏรําไพพรรณี จันทบุรี วิทยาการคอมพิวเตอร์ จากคุณ : jeakja เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 10:21:20

ความคิดเห็นที่ 63 พนักงานที่ต้องอยู่กันเป็นกะ เพื่อให้ Plant อยู่ได้ตลอดเวลา ส่วนใหญ่ ก็วุฒิ ปวส. จากหลากหลายสถาบัน การจะเข้าทำงานได้ ก็มีเกฑ์การสมัครเหมือนกัน อยากทราบรายละเอียด ก็เว็บ www.pttplc.com ------------------------ รูปผลสอบครั้งแรก และ ครั้งที่ได้ตามเป้า 600 คะแนน จากคุณ : jeakja เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 10:25:53

ความคิดเห็นที่ 64 คุณแฟนยิ้มแก้มปริเลย --------------------------- เคยคุยกันเรื่องพื้นฐานภาษาอังกฤษ ที่เรียนของคุณแฟน เค้าไม่เน้นเรื่องนี้เท่าไร คุณแฟน เรียนจบ ปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิตเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จากราชภัฏรําไพพรรณี จันทบุรี วิทยาการคอมพิวเตอร์ พื้นฐานด้านภาษาอังกฤษ ยังไม่แน่นเลย แต่ว่าถ้ามีความพยายามและความตั้งใจก็ประสพความสำเร็จตามที่หวังแน่นอน จากคุณ : jeakja เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 10:31:02

ความคิดเห็นที่ 65 อย่าว่าแต่ทำงานเลย ขนาดเรามาฝึกงานอันดับแรกเค้าถามว่าเราเรียนที่ไหน? ถึงจะถามต่อว่าเรียนคณะ/สาขาอะไร สังคมไทยมันก็เป็นแบบนี้ละค่ะ บางคนอาจจะบอกว่าค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน แต่ตอนพวกบริษัทพวกนี้เค้าเจอเราครั้งแรก เค้าไม่ทราบหรอกค่ะว่าเรามีอุปนิสัยอย่างไร เก่ง มีความสามารถมากน้อยขนาดไหน เขาจึงดูสถาบันที่ศึกษาไงค่ะ ถ้าเป็นมหาลัยรัฐชื่อดัง เหมือนเค้าจะพิจารณามากกว่า ด้วยคุณภาพของสถานศึกษา และมีการคัดกรองนักศึกษาเข้าเรียนโดยการสอบต่างๆโดยเป็นการสอบแข่งขันจากนักเรียนทั้งประเทศ และปฏิเสธไม่ได้ว่ามหาลัยเอกชน หรือราชภัฎเนี่ย การแข่งขันย่อมลดน้อยลง อีกทั้งการให้เกรดนักศึกษา ถ้ามีการกวดขันและเข้มงวด จะทำให้นักศึกษาจบไปอย่างมีคุณภาพมากกว่าการให้เกรดไป แต่นักศึกษาไม่ได้มีความรู้เลย มันทำให้สถาบันการศึกษาโดยสายตาของคนข้างนอก มองดูแย่ลงไปเสียมากกว่า อย่างของเรา เราเรียนมหาลัยของรัฐ(ชื่อดังรึป่าวไม่รู้555 เพราะเราคิดว่าก็ไม่ดังเท่าไหร่) เราก็เรียนไม่เก่งนะ เราติด F เราก็ยอมรับ เพราะเราพลาดเอง ไม่เข้าใจเอง แต่พอมีคนถามว่าเรียนที่ไหน คณะอะไร ชอบมีคนคาดหวังว่าเก่ง อย่างโน้นอย่างนี้ และที่เราเรียน F คือ F ไม่ปรับเกรด อย่างล่าสุดมีวิชานึงมีนักศึกษาลงเรียน ร้อยกว่าคน ดรอปเหลือ 60 กว่าๆ พอตัดเกรดติดF 33 คน ครึ่งต่อครึ่ง นี่แหละที่เค้าเรียกว่าไม่ปล่อยเกรด... จากคุณ : pearies (Pearies) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 14:56:35

ความคิดเห็นที่ 66 ต้องมองให้ออกครับ ว่าคุณกำลังมองที่ตัว นักศึกษา หรือ ระบบการเรียนการสอนของสถาบันราชภัฏ ถ้ามองที่ัตัวนักศึกษาเอง เป็นเรื่องปัจเจกบุคคลครับ แต่ถ้ามองที่ระบบการศึกษา การเรียน การสอน และบุคลากร สถาบันราชภัฏยังต้องมีอะไรปรับปรุงอีกเยอะมากครับ เทียบกับมหาวิทยาลัยเอกชน ตอนนี้ ยังสู้ไม่ได้เลยครับ บัณฑิตที่สำเร็จการศึกษา เป็นแค่ผลผลิตจากระบบการศึกษา ยังขึ้นอยู่กับ นักศึกษาที่เข้ามาและกระบวนการเรียนการสอนด้วยนะครับ ถ้าตัวนักศึกษาเองดีมาก ระบบการศึกษา ก็มีผลน้อย แต่ถ้าตัวนักศึกษาปานกลางหรืออ่อน ระบบการศึกษาที่ดีมีความจำเป็นและสำคัญอย่างยิ่งยวดครับ ในการทำให้ตัวนักศึกษาสัมฤทธิ์ผลทางการศึกษานะครับ จากคุณ : นะนะ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 14:59:46

ความคิดเห็นที่ 67 ถ้างั้นต้องเปลี่ยนหลักสูตรการศึกษาให้แน่นขึ้นในทุกสถาบันดีไม๊ วิชาที่จำเป็นเช่นภาษาอังกฤษยังไงก็ต้องกำหนดให้เรียน อะไรแบบนี้ การสอนของอาจารย์ก็ต้องเป็นแบบกระตุ้นให้คิด ไม่ใช่ออกข้สอบแบบท่องจำสไลด์อย่างเดียว  แต่ต้องให้คิดวิเคราะห์  ให้นำไปประยุกต์ใช้ได้ เรียนราชภัฏ หรือเรียนที่ไหนก็เหมือนกัน  แต่มันดันต่างกันตรงที่ว่า เนื้อหาที่ได้เรียน ความเข้มข้นในการเรียนมันดันต่างกันนี่สิ เพราะงั้นเราว่า ระบบการศึกษาคงต้องปรับให้เข้มขึ้นเท่าๆกัน แบบนั้นน่าจะทำให้ไม่มีความแตกต่างมากนัก ในเนื้อหาการเรียน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการตัดสินคุณภาพของนิสิตนักศึกษา เราจบ ม รัฐ แถวสามย่านมา แล้วมาเทียบโอนเรียน มหาลัยเปิดอีกแห่ง สิ่งที่เรารู้หลังจากเรียนปริญญาอีกใบก็คือ คุณภาพการเรียนการสอน เนื้อหา ความแน่น ของวิชา มันต่างกันสุดๆเลย ดังนั้น  สิ่งที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาการศึกษาไทย คือโครงสร้างหลักสูตร อาจารย์ไม่ต้องไปตัดทอนเนื้อหาวิชาที่จะสอนให้น้อยลง (ซึ่งอาจารย์มักทำเช่นนั้น)  มันทำให้ผู้เรียนได้ความรู้น้อยกว่าที่ควรจะได้ และกลายเป็นว่า สู้เด็กที่มาจากที่อื่นไม่ได้ ถ้ามีอาจารย์มหาลัยมาอ่าน ดิฉันก็ขอฝากไว้ด้วยนะคะ จากคุณ : risei (risei) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 10:52:02

ความคิดเห็นที่ 68   สมัยก่อน ครูขาดแคลนมาก รัฐบาลสมัยก่อนจึงเร่งผลิตครู โดยเปิดวิทยาลัยครูเพิ่ม แทบทุกจังหวัด ผลคือ ครูล้นตลาดไม่มีงานทำ คนก็เรียนครูน้อยลง สมัยก่อนคนเก่งจะเป็นครู ก็กลายเป็นว่า สอบอะไรไม่ได้ถึงมาเรียนครู เพราะมีวิทยาลัยครู เปิดเยอะแยะ กลายเป็น เป็นตัวเลือกสุดท้าย ค่านิยมคนเรียนครูน้อยลง วิทยาลัยครู จึงต้องเปิดสาขาอื่นเพิ่มขึ้นมา ต่อมาก็เปลี่ยนชื่อเพราะ ไม่ใช่ สอนวิชาชีพครูอย่างเดียว แต่มีสาขาอื่นๆ เปิดเพิ่มขึ้นมากมาย ปัจจุบัน กลายเป็นว่า แม้แต่ คนที่จบครูจากราชภัฎ ก็คุณภาพลดลง นักศึกษาฝึกสอน ความรับผิดชอบต่างกับ สมัยก่อน อาจารย์นิเทศของสถาบัน ก็ไม่ค่อยมาติดตามดูแล สงสัยว่า ราชภัฎกำลังทำอะไรอยู่ ทั้งๆหลายๆสถาบัน เคยได้ชื่อว่า ผลิตครู ได้อย่างดี มีคุณภาพ ........ จากคุณ : cririiI เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 53 20:05:11 A:125.25.20.21 X: TicketID:122657

ความคิดเห็นที่ 69   ผมคิดว่าที่ม.รัฐดูจะเหนือกว่าก็เพราะว่ามีพวกคณะแพทย์ , วิศวะ อะไรประมาณนี้ ซึ่งคะแนนสอบเข้าค่อนข้างสูง และแข่งขันกันสูงมาก จึงทำให้กระตือลือล้นมาก ส่วนคณะอื่นที่เปิดเหมือนราชภัฎ ผมว่าก็พอๆกันแระครับ มีคนเก่งๆเหมือนกัน ผมก็คนบ้านนอก บ้านไม่รวย กระเสือกกระสนเรียนม.รัฐใหได้ จบวิศวะม.รัฐ ยอมรับว่าผมและเพื่อนๆค่อนข้างหางานง่ายครับ ยังม่ายจบก็ได้งานแระ พอมาทำงานก็สังเกตได้ว่าบริษัทไม่รับเด็กราชภัฎจริงๆครับ จากคุณ : [Kong_NooB] เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 53 21:23:04