ความคิดเห็นที่ 1   คุณเป็นครูที่ดีจังค่ะ มันไม่ใช่ความผิดของคุณ อาจจะเพราะคุณครูคงอยากจะทำอะไรให้เด็กคนหนึ่งมั้งค่ะ คุณครูเลยรู้สึกไม่ดี ที่ตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้ แต่เชื่อเถอะค่ะ ว่าคุณเป็นครูที่ดี ที่มีความรู้สึกและนึกถึงเด็ก เชื่อไหมค่ะ ว่าเราต้องการ ครูแบบคุณมากมายตอนที่เรียนหนังสือ ต้องการครูที่เข้าใจนักเรียน และสามารถรับฟังเรื่องราวของนักเรียนได้ ครูที่สามารถเป็นที่พึ่งพาให้กับ เด็กๆๆ เราปราถนามาโดยตลอดตอนที่เรียนหนังสือ และเราเชื่อเสมอว่า การกระทำมีค่ามากกว่าคำสอน ครูต้องเป็นแบบอย่างให้แก่นักเรียน สำหรับเรื่องของคุณครู เด็กมีปัญหาส่วนตัว เขาต้องแก้ด้วยตัวเขาเองค่ะ ครูมีหน้าที่สอน อบรมและชี้ทางเดินที่ถูกต้องให้เขาก็พอค่ะ สู้ๆๆนะค่ะคุณครู จากคุณ : SaKwa32761 เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 53 18:39:22

ความคิดเห็นที่ 2 การเป็นครูที่ดีต้องเป็นมากกว่าแค่สอนหนังสือ บางครั้ง ต้องเป็นทั้งจิตแพทย์ พยาบาล ตุลาการ และที่สำคัญคือเป็นพ่อหรือแม่เด็กทั้งห้องเรียน ผมเคยเป็นและเลิกเป็นไปเรียนต่อและไม่อยากกลับไปเป็นอีกเพราะรู้ตัวว่าขาดความสามารถที่จะเป็นได้ทุกอย่างดังที่กล่าวมา จากคุณ : Cyber Sage เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 53 19:20:32

ความคิดเห็นที่ 3 เราเคยเจอเรื่องเสียวไส้มากๆมาเหมือนกัน นึกย้อนหลังไปยังใจหาย  เมื่อ 15 ปีที่แล้วเราเคยเป็นติวเตอร์สอนภาษาอังกฤษอยู่ย่านโรงเรียนเซนคาเบรียลกับเซ็นฟรังค์ ตอนนั้นช่วงปิดเทอมเราสอนภาษาอังกฤษให้เด็กประถมโรงเรียนในละแวกนั้น  ขณะที่เรากำลังเขียน whiteboard อยู่ตาเราไวเหลือบเห็นเด็กผู้ชายแถวที่ 2 เอาเท้าถีบเด็กผู้หญิงแถวที่ 1 ที่แรกเรานึกว่ามันแค่เขี่ยเล่นๆหยอกล้อกัน แต่ท่าทางมันดูจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  เจ้าเด็กผู้ชายมันออกแรงถึบเต็มเปา ทำให้เด็กผู้หญิงหน้าขมำเกือบๆจะฟาดกับพื้น แต่ไอ้ความที่เราเป็นนักปิงปองเก่ากับเคยฝึกมวยจีนมา เราใช้ความไวกระโดดไปรับตัวแบบประคองเด็กผู้หญิงไว้ทันท่วงที (ยังกับรับลูกตบปิงปองแน่ะ) แบบเอามือกับแขนข้างหนึ่งกันไว้ไม่ให้หน้าเธอกระแทกพื้น (เหมือนกับเอาไม้ปิงปองกันไว้ไม่ให้ลูกปิงปองกระทบพื้นเสียก่อน) แล้วเอามือกับแขนอีกข้างหนึ่งรับน้ำหนักทั้งตัวเด็กและทั้งเก้าอี้ไว้ ไม่ให้มันล้มครึนลงมา  แล้วก็พยุงไว้ ไม่ให้เก้าอี้ล้มได้สำเร็จในที่สุึด...ภาพมันเหมือนกับตอนเราแข่งปิงปอง แล้วเราเป็นมือรับ ที่กำลังโดนมือตบๆกระหน่ำลงมา 15 ทีซ้อนๆ แบบต้องวิ่ีงรอบโต๊ะไปรับลูกปิงปอง ไกลๆโต๊ะ เลยหละ  ไม่นึกเลยว่าทักษะปิงปอง จะเอามาใช้งานแบบนี้ได้ด้วยอ้ะ...อะโห...เสียวไส้ว่ะ...!!! นี่ถ้ารับไว้ไม่ทัน แล้วลูกสาวเขาหน้าแหกไปเราจะไปตอบกับพ่อแม่เขายังไงกันหว่า?   จากนั้นเราค่อยๆคุยกับเด็กผู้ชาย โดยการค่อยๆตะล่ีอมถามเพื่อค้นหาข้ัอมูลว่าทำไมหมอนี่มีพฤติกรรมก้าวร้าว (น่าจะใช้คำว่าดุร้ายมากกว่า) ตั้งแต่วัยประถมต้นๆแบบนี้?  ได้ข้อมูลที่น่าทึ่งที่ทำให้เราตะลึงอ้าปากค้างจนซึมไปเลยหละ เด็กผู้ชายบอกว่า พ่อเขาเป็นทหารและแสดงความเป็นชายชาตรีโดยการซ้อมแม่เขา แบบลงไม้ลงมือใช้หมัดเท้าเข่าศอก ทุกวัน จนแม่เขาน่วมไปทั้งตัว...และเขาเห็นภาพนั้นทุกวัน...ก็เลย...ก็เลย...อ้่าๆๆ...มันยังงี้นี่เอง... ใช่ภาพที่เรารับเด็กผู้หญิงคนนั้นไว้ทันอย่างน่าหวุดหวิด มันเป็นภาพ ที่น่าเสียวไส้มากๆ ที่ยังตามมาหลอกหลอนเราจวบจนถึงทุกวันนี้... แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 53 20:01:47 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 53 19:32:12

ความคิดเห็นที่ 4 เราใช้วิธีสวดมนต์แผ่เมตตาจ้ะ  ได้ผลด้วยนะคะ  แต่ในขณะเดียวกัน  เราก็ค่อยๆ ทำให้เค้ารู้สึกว่าเราไว้ใจได้จริงๆ น่ะค่ะ จากคุณ : เรือนกุหลาบ เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 53 19:38:17

ความคิดเห็นที่ 5   ตอนเด็กเคยฆ่าปลาตัวหนึ่งโดยความไร้เดียงสา ตอนนี้ยังนึกถึงตอนนั้นอยู่เลย เคยนั่งสมาธิอโหสิให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายแล้วนะ แต่ทำไมจิตใจยังนึกถึงเหตุการณืตอนนั้นอยู่ก็ไม่รู้ ใครรู้ช่วยบอกทีว่าเราควรทำอย่างไร จากคุณ : Love to live เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 53 20:21:40

ความคิดเห็นที่ 6   ปัญหาพฤติกรรมเด็กก้าวร้าว ต้องอาศัยความร่วมมือกันของหลายฝ่าย ทั้ง ผู้ปกครอง ครู นักจิตวิทยา จิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น เพื่อจะได้ทราบว่า ปัญหามันเกิดจากอะไร แต่เนื่องจาก ครูมีภาระงานที่ค่อนข้างมาก บางทีเลยไม่ค่อยได้สนใจปัญหา จิตแพทย์เด็ก ก็ยังเป็นสาขาทีขาดแคลน ทำให้การแก้ปัญหาทำได้ค่อนข้างยาก ถ้าคุณครูยากแก้ปัญหาจริง คงต้องปรึกษาครูที่มีประสบการณ์ อาจต้องเรียกผู้ปกครองมาคุย เท่าที่ทราบ บางโรงเรียน ก็มีความร่วมมือ การขอคำปรึกษา จากโรงพยาบาลใหญ่ ที่มีทีมจิตแพทย์ และนักจิตวิทยา จากคุณ : no login เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 53 02:41:21 A:86.74.73.247 X: TicketID:221104

ความคิดเห็นที่ 7 การเรียกผู้ปกครองมาคุยจะเป็นเรื่องที่ค่อนข้างไปในแง่ลบ เพราะหลังจากผู้ปกครองเขามาพบ จากนั้นเมื่อเขากลับไปก็จะกลับไปเทศน์เด็กคนนั้นต่อแถมอาจมีลงโทษ ผมคิดว่าตัวเราต้องนั่งคุยกับเขาให้เขารู้ว่าเราน่าไว้ใจเป็เพื่อนเขาได้ มีปัญหาก็ถามเราได้ ความจริงเป็นครูอาจารย์สมัยนี้ลำบากเด็กเดื้อมากๆ รั้น ไม่กลัว และไม่เคารพครูอาจารย์ ดั้งนั้น วิธีของผมคือจะมองหาเด็กที่เกเรหรือมีปัญหามากที่สุด แล้วเราจะต้องใส่ใจเขามากๆกว่าเด็กคนอื่น เพราะเขามีปัญหามาจากบ้านแล้วแน่นอน จึงมาเปลื่อยปัญหาโดยสร้างปมด้อยให้เป็นปมเด่น แกล้งเพื่อนๆทดแทนสิ่งที่ตัวเองขาดหายไป เราต้องเข้าใจเขารักเขามากๆเป็นสองเท่า ตอนนี้คุณคงเข้าใจแล้วใช่ไหมที่แพทย์เรียกเด็กประเภทนี้ว่าเด็กพิเศษ ใช่ไหมครับ จากคุณ : เสียงขลุ่ย (Thongsoy) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 53 08:33:15

ความคิดเห็นที่ 8 ความคิดเห็นที่ 2     การเป็นครูที่ดีต้องเป็นมากกว่าแค่สอนหนังสือ บางครั้ง ต้องเป็นทั้งจิตแพทย์ พยาบาล ตุลาการ และที่สำคัญคือเป็นพ่อหรือแม่เด็กทั้งห้องเรียน ผมเคยเป็นและเลิกเป็นไปเรียนต่อและไม่อยากกลับไปเป็นอีกเพราะรู้ตัวว่าขาดความสามารถที่จะเป็นได้ทุกอย่างดังที่กล่าวมา จากคุณ : Cyber Sage   เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 53 19:20:32    -------------------------------------------------------------------- พูดเหมือนมานั่งอยู่ในใจเลยค่ะ คิดเหมือนกันและทำเหมือนกัน คือลาออก เพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็นครูที่ดีไม่ได้จริง ๆ เสียดายกิฟท์หมด นาน ๆ จะเจอความคิดเห็นที่ตรงใจตัวเองเป๊ะ ๆ อย่างนี้สักที จากคุณ : wanalee เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 53 10:29:32

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณทุกคนที่ช่วยแสดงความเห็นนะคะ แล้วก้อขอบคุณถึงกำลังใจค่ะ ตอนนี้พยายามศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับเด็กพิเศษอยู่ เผื่อจะเข้าใจเขามากขึ้น ถ้าเจอเหตการณ์แบบวันนั้นอีก ก้ออยากจะทำอะไรๆให้ดีกว่านี้อ่ะค่ะ เฮ้อ เกิดเป็นครูต้องอดทน อิอิ จากคุณ : lady_rita เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 53 20:48:38

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนเด็กเคยฆ่าปลาตัวหนึ่งโดยความไร้เดียงสา ตอนนี้ยังนึกถึงตอนนั้นอยู่เลย เคยนั่งสมาธิอโหสิให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายแล้วนะ แต่ทำไมจิตใจยังนึกถึงเหตุการณืตอนนั้นอยู่ก็ไม่รู้ ใครรู้ช่วยบอกทีว่าเราควรทำอย่างไร  ------ คุณต้องหาทางออกให้กับจิต เพื่อยุติปัญหานั้น ที่มันยังค้างคาใจคุณอยู่เพราะว่า ทุกวันนี้คุณคงแค่พยายามที่จะลืมมันไป แต่มันยังคงฝังใต้จิตสำนึก เมื่อมีเหตุการณ์ใด หรือพบเห็นสิ่งใด ที่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมานั้นก็ยังคงชุกคิด ปัญหานี้ไม่ได้ร้ายแรงจนถึงขั้นต้องไปพบจิตแพทย์ แต่ ผมก็คงบอกได้แค่ว่า คุณไม่ผิด หรอกครับ แล้วคุณก็ไม่ได้บาปด้วย เพราะคุณไม่มีเจตนา  ที่มีความตั้งใจ จะเอาชีวิต เค้า หรือเรียกง่าย ๆ คุณยังไร้เดียงสา และทุกวันนี้คุณ ได้สำนึกแล้ว และถ้าคุณชุกคิดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ก็ไม่ต้องคิดมากเลยครับ และต่อไปนี้ เมื่อคุณ ได้พบเหตุการณ์ใด ๆ ที่ทำให้คุณนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ก็ขอให้คุณคิดไว้ว่า คุณได้ชดใช้กรรมไปแล้ว จากคุณ : JubuChic เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 53 03:09:30

ความคิดเห็นที่ 11 ถึงเจ้าของกระทู้ครับ อย่าคิดมากเลยครับ คุณทำดีที่สุดแล้ว เป็นครูเป็นไม่ยากหรอกครับ แต่เป็นครูที่ดี นั้นเป็นเรื่องที่ยากครับ และผมคิดว่า คุณเป็นครูที่ดีคนหนึ่งครับ จากคุณ : JubuChic เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 53 03:12:19

ความคิดเห็นที่ 12 ขอแชร์ด้วยได้มั๊ยคะ ได้มีโอกาสไปสอนน้องคนนึง ประถมต้น เรียนโรงเรียนมีชื่อ บ้านรวย สภาพแวดล้อมเยี่ยม เป็นเด็กที่หยาบคายมาก ไม่พอใจที่เราตั้งหน้า ตั้งตาสอน ด่าไม่มีชิ้นดี มีการบอกด้วยนะ ว่าเดี๋ยวไปฟ้องแม่ก่อน ^^  เราหน้าชาเลยนะ แม่เค้าบอกให้ขอโทษคุณครู เค้ากลับหัวเราะเยาะ เราก็รู้สึกชาๆ อย่างว่าไม่ใช่ลูกเรานินะ ชั่งมันเถอะ แม่ยังอบรมสั่งสอนไม่ได้เลย จะหวังให้เราไปสอนอะไรลูกเค้า จากคุณ : akikomoji เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 53 00:02:18