ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนหนึ่งเลยนะ ผมมองว่าประเทศไทยเราไม่เคยผ่าน "วิกฤตินองเลือด" ที่ถึงขั้นทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ล้มตาย หรือเผชิญปัญหารุนแรงที่ส่งผลถึงความเป็นอยู่ของผู้คตนโดยตรง ซึ่งต้องอาศัยพลังมวลชนเพื่อที่จะผ่านมันไปให้ได้ ญี่ปุ่น เคยแพ้ในสงครามโลก ต้องตกเป็นเบี้ยอเมริกา ทุกวันนี้ก็เบี้ยทางนโยบายต่างประเทศและทางเศรษฐกิจ จีนนี่ไม่ต้องพูดถึง อดีตเคยเสียเมืองให้มองโลก จนถึงแมนจู จากนั้นก็เคยเกิดสงครามกลางเมืองระว่างก๊กมินตั๋ง และ คอมมิวนิสต์ การปฏิวัตวัฒนธรรม ฝรั่งเศส ตอนปฏิวัติ เปลี่ยนแปลงการปครองก็มีปัญหาอดอยากไปทั่วประเทศ พอได้รัฐบาลประชาธิปไตยมาปกครอง ก็ดันเป็นเผด็จการจนนองเลือดกันอีกรอบ อังกฤษไม่เคยแพ้ใคร แต่ตอนสงครามโลกช่วงก่อนที่อเมริกาจะร่วมแจม ก็ถูกเยอรมันทิ้งบอมจนบ้านเมืองจะพังหมดอยู่แล้ว ประชาชนต้องอยู่อาศัยกันอย่างลำบากทั้งประเทศ อเมริกาเกิดสงครามกลางเมืองเหนือใต้ คนตายไปหลายล้าน แล้วยังมีเรื่องที่ส่งทหารเข้าร่วมสงครามเวียดนามที่ทำให้วัยรุ่นอเมริกาไปตายแบบไร้ค่าอีกหลายแสน เยอรมันคงไม่ต้องพูดถึง รบแพ้สงครามโลกไปสองครั้ง ที่ผมว่ามาคือประเทศที่พัฒนาอย่างต่อเนื่องจนเป็นชั้นแนวหน้าของโลก นี่ยังไม่นับพวกที่กำลังถีบตัวเองอย่างเกาหลี ไต้หวัน ที่ก็เผชิญอะไรแย่ๆหนักมาเยอะ แต่ปวศ.ประเทศไทย ต้องขอบอกว่าเราสบายกว่าพวกเขาเยอะครับ บรรพบุรุษของเรา เหล่าองค์กษัติรย์ ประมุขของชาติและคณะปกครองในอดีตมีความฉลาดและความสามารถในการปรับตัวที่จะนำประเทศให้รอดพ้นช่วงวิกฤติมาได้โดยเราไม่ต้องไปรบ เสียเลือดเนื้อ หรือเกิดสงครามภายในแบบประเทศอื่นๆเขา เอาง่ายๆ เรื่งการล้มระบบทาส ประเทศอื่นเขารบกันเองจนวุ่นวาย คนตายไปไม่รู้เท่าไหร่ แต่ของเรา ร.5 ทรงใช้เวลานานหน่อยคือกว่า 30 ปี แต่ค่อยๆปรับเปลี่ยนจุดเล็กจุดน้อย ปรับไปเรื่อยๆจนล้มระบบนี้ได้หมด เราเลยไม่มีเรื่องนองเลือดหรือเหตุการณที่ประชาชนระดับทั่วไปเข้าร่วมในการเปลี่ยนแปลงอันรุนแรงเท่าไหร่นัก มีก็เพียง 14 ตุลา แต่นั่นก็ยังเป็นระดับนักศึกษาเสียมากกว่าคนทั่วไป และจบลงในคืนเดียว ในขณะที่นิสัยคนไทยเป็นประเภา สบายๆ ง่ายๆอยู่แล้ว ตรงนี้เป็นข้อดีและข้อเสียของเราไปด้วย ข้อดีคือเราสามารถที่จะผ่านเรื่องร้ายๆไปได้โดยพร้อมจะตั้งต้นใหม่ และพร้อมจะปรับยตัวให้เข้ากับสภาวะของโลกได้ไม่ยาก แต่ข้อเสียคือเรา "ไร้วินัย" ซึ่งเป็นคุณสมบัติสำคัญสำหรับการพัฒนาประเทศในภาพรวม ถ้าเราอยากพัฒนาในภาพรวมจริงๆ ระบบการผลิตของเราคงต้องเปลี่ยนกันในระดับพื้นฐาน และระดับความมีวันยรวมถึงการอะไรหลายอย่างๆคงต้องเปลี่ยน  ปชต.มีจุดเด่นที่เสรีภาพ และการรู้จักสิทธิ แต่เราดันจะเอาแต่อ้างเสรีภาพหรือความเท่าเทียมอย่างเดียวโดยลืมสิทธิซะงั้น จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 23:46:45

ความคิดเห็นที่ 2 ก็เหมือนกับเด็กนั่นแหละค่ะ เด็กบางคน สอนอะไรก็ไม่เคยจำ ทำผิดซ้ำ ๆ อยู่นั่นแหละ บางคนก็ฉลาด บอกทีเดียวก็รู้เรื่อง คุณว่าประเทศเราเป็นแบบไหนหล่ะ จากคุณ : papa mama love u เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 00:33:55

ความคิดเห็นที่ 3 นึกถึงเพลง Where have all the flowers gone มันเป็นอย่างนี้มานับพันปีแล้วมั้ง นี่แหละ "มนุษย์" จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:19:28

ความคิดเห็นที่ 4 การที่ประเทศเรายังไม่พัฒนากันไปถึงไหน สาเหตุส่วนหนึ่งมาจากนักการเมือง จากคุณ : petroleum geologist เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 04:09:52

ความคิดเห็นที่ 5 #2 เด็กที่สอนง่ายทีเดียวเข้าใจง่ายมีน้อยไงครับ ส่วนใหญ่ต้องเห็นโลงศพก่อนถึงจะหลั่งน้ำตา จากคุณ : ไม่รู้-ผมเมา เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 11:41:55

ความคิดเห็นที่ 6 ประเด็นเรื่องไทยต้องผ่าน วิกฤตินองเลือด ที่จะทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ล้มตาย ก่อน เราจึงจะพัฒนาอย่างประเทศที่เจริญ  ????????? สิงคโปร์ (40 กว่าปี) และ ฮ่องกง (ช่วง 100กว่าปี) นี้มีวิกฤตที่รุนแรงถึงขั้น นองเลือดหรือไม่ ซึ่งผมมองว่าไม่น่าจะมีนะครับ แต่ทำไมถึงเจริญ  นั่นเป็นเพราะ  ส่วนหนึ่งประชาชนมีวินัยมากกว่าไทยหรือเปล่าครับ และประเทศที่ผ่านวิกฤตหนัก ๆ ก็ได้แก่ ลาว / เขมร แต่ทุกวันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่า คนลาวกับคนเขมรนั้น ได้ตระหนักถึงวิกฤตของประเทศเมื่อในอดีต และนำมาเป็นเหมือนพลัง และร่วมแรงร่วมใจพัฒนาประเทศหรือไม่   รวมถึงประเทศที่กำลังประสบวิกฤตหนัก ๆ เช่น ประเทศพม่าซึ่งผมยังมองเห็นว่าวิกฤตพม่านี้ยังอีกหลายสิบปีก็ยังไม่จบครับ ผมมองเรื่องระเบียบวินัยของคนในประเทศทั้ง 3 ประเทศ (ลาว พม่า เขมร) และวัฒนธรรม นั้นพอ ๆ กับคนไทยครับ แต่ก็มีปัญหาเรื่องการพัฒนาประเทศเช่นกัน สิ่งที่ประเทศต้องประสบวิกฤตินองเลือดแล้วชาติจะพัฒนานั้นมันไม่ได้เป็นสิ่งที่รับประกันได้ ผมว่าประเทศในอัฟริกาหลาย ๆ ประเทศก็ผ่านวิกฤตินองเลือดทั้งนั้น ก็ไม่ได้เห็นว่าคนในชาติพัฒนาเท่าใดนัก ผมเห็นว่าสิ่งที่ทำให้ชาติเจริญนั้นอยู่ที่ วินัย ครับ ซึ่งไทยเราต้องผ่านวิกฤตินองเลือดหนัก ๆ ก่อนจึงจะได้คำว่า วินัย มาใช่หรือไม่ ????????? (เข้ามาตัดบรรทัด) แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 12:27:05 จากคุณ : วังเหนือ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 11:52:49

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ไม่เสมอไป แต่เป็นปัจจัยหนึ่งที่น่านำมาคิด เมื่อเราพิจารณาจากปวศ.ของประเทศที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาประเทศ ทั้งทางเศรษฐกิจ การเมือง และเทคโนโลยีจนเป็นแถวหน้าของโลก และก็ไม่เสมอไปเช่นกัน มันขึ้นกับปัจจัยอื่นรอบด้านด้วย เพราะไม่เช่นนั้นประเทศในตะวันออกกลาง ยุโรปตะวันออก หรือแอฟริกาที่ยิงกันวุ่นวายทุกวันก็ควรจะพัฒนาตนเองไปได้มากกว่านี้ ปัจจัยที่สำคัญคือคุณภาพประชาชนโดยรวมและวินัย การรู้จักสิทธิหน้าที่ของประชาชนเองด้วย นักการเมืองหรือผู้ที่เข้ามาเป็นผู้นำนั้น ถ้าโกงกิน ห่วยแตก แต่ถ้าประชากรมีสำนึก รู้จักสิทธิหน้าที่ และความมุ่งมั่นที่แรงกล้า นักการเมิองเหล่านั้นก็ไม่มีที่ยืนได้หรอกครับ จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 12:15:48

ความคิดเห็นที่ 8 ก็เข้าใจเหมือนกับคุณ eagle1000 จากประโยค #7 การรู้จักสิทธิหน้าที่ของประชาชนเองด้วย นักการเมืองหรือผู้ที่เข้ามาเป็นผู้นำนั้น ถ้าโกงกิน ห่วยแตก แต่ถ้าประชากรมีสำนึก รู้จักสิทธิหน้าที่ และความมุ่งมั่นที่แรงกล้า นักการเมิองเหล่านั้นก็ไม่มีที่ยืนได้หรอกครับ แต่พอมาดูประเทศฟิลิปปินส์ แล้วผมก็งงว่า  ประชาชนฟิลิปปินส์นั้นก็น่าจะเข้าใจเรื่อง สิทธิหน้าที่ ของประชาชน มากกว่าคนไทย   แต่ทำไมนักการเมืองของฟิลิปปินส์ ก็มีปัญหาเรื่องคอรับชั่น ซื้อเสียง ทำไมจึงเป็นเช่นนั้นครับ  ????? หรือเป็นเพราะผมประเมิน คุณภาพของประชาชนฟิลิปปินส์ ในเรื่องการรู้จักสิทธิหน้าที่ของประชาชน สูงไป ?? จากคุณ : วังเหนือ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 12:53:08

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท ถามว่า "ประเทศที่ได้พัฒนาต่อเนื่อง เค้าใช้สูตรสำเร็จอะไร ทำไมเราถึงยังหาไม่เจอกันเสียที" ตอบ ประชาชนในประเทศที่มีประชาธิปไตยเต็มใบรู้สิทธิและหน้าที่ของตนเอง รู้จักเคารพกฎระเบียบของสังคม ยกตัวอย่างเช่น สมัยเราพำนักอาศัยในนครลอนดอน เราเคยทำหรือเห็นคนไืทยทำเรื่องพวกนี้ ที่มันไปละเมิดสิทธิผู้อื่นและผิดกฎระเบียบสังคมเขา เช่น 1. เราขี่จักรยานแข่งย้อนศรหรือขี่มันขึ้นทางเท้า ปรากฎว่าโดนคนอังกฤษรุมไล่ให้ขี่ไม่ย้อนศร หรือไล่ลงทางเท้าไม่ให้ขึ้นมาขี่บนทางเท้า 2. คนไทยแซงคิวโดนคนอังกฤษรุมไล่ให้ไปเข้าคิว 3. คนไทยขึ้นรถ bus ที่เต็มแล้วกระเป๋ารถไม่ให้ขึ้น คนไทยดันทุรังจะไม่ยอม จะขึ้นให้ได้ ปรากฎว่าโดนคนอังกฤษทั้งคันรถช่วยกันขับไล่ พอกลับมาเมืองไทยเราก็จดจำแบบอย่างที่ดี เอามาใช้ในเมืองไทย แล้วมันใช้ได้หรือเปล่าล่ะ? ลองมาดูรายงานจากประสบการของเรา 1. เรายืนรอรถที่ป้ายรถ bus มอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นมาบนทางเท้าบีบแตรไล่เรา เราต่อว่าเขา หลงคิดว่าคนไทยที่ยืนอยู่ใกล้ๆจะช่วยๆกันไล่มันเหมือนคนอังกฤษไล่เรา แต่คนไทยทุกคนหันมามองเราด้วยสายตาที่สมเพช ความโง่ของเรา ใบหน้าพวกเขาอ่านเป็นถ้อยคำว่า "ไอ้โง่เอ๋ยไปต่อว่ามันทำไม เดี๋ยวมันก็ลงมาเสียบเอาหรอก" 2. พอเจอรถ bus มาจะวิ่งขึ้น ก็เกือบโดนมอเตอร์ไซค์ย้อนศรที่มาจากทางซ้่ายที่เรามองแทบไม่เห็น(เพราะมัวแต่มองขวา) ชนเอาอีก เราก็ต่อว่ามันอีก แต่คนไทยทุกคนหันมามองเราด้วยสายตาที่สมเพช ความโง่ของเรา ใบหน้าพวกเขาอ่านเป็นถ้อยคำว่า "ไอ้โง่เอ๋ยไปต่อว่ามันทำไม เดี๋ยวมันก็ลงมายิงเอาหรอก" ที่เจ็บแสบก็คือมีคนไทยหัวเราะเยาะเราออกมาดังๆอีกด้วย ที่ทำซ่าไปต่อว่ามอเตอร์ไซค์ย้อนศร 3. ตอนเรากลับเมืองไทยใหม่ๆ เมืองไทยก็ยังมีการแซงคิวกัน แต่ตอนนี้ดีขึ้น แค่ในธนาคารกับห้างสรรพสินค้าเท่านั้นที่มีเข้าคิว แต่เวลาเรายืนรอในร้านขายของชำจะซื้อของเราให้เกียรติ์คนซื้อก่อนเราโดยเรายอมยืนรอ แต่อยู่ดีๆใครเดินมาใหม่ แล้วมันสั่งของข้ามหัวเราไปเลย ซึ่งทำแบบนี้ในอังกฤษมันทำไม่ได้ เคยมีคนไทยทำ แล้วฝรั่งที่ขายของอยู่จะตอบว่า "ฉันมีมือแค่ 2 ข้าง ไปต่อคิวสิ ม่ายงั้นไม่ขายให้" แต่ไม่มีเจ้าของร้านขายของชำที่ไหนในเมืองไทยกล้าพูดแบบนี้ จนกระทั้งคนหลายๆคนฝ่าฝืนระเบียบสังคม 4. ขึ้นรถ bus ในเมืองไทย คนขับมันคงเมายา ขับรถเอียงไปก็เอียงมาเกือบๆจะคว่ำ่ พอรถจอดเราหันรีหันขวางจะหาแนวร่วมช่วยๆกันอุ้มคนขับลงจากรถแล้วเรียกตำรวจมาจับมัน แต่คนไทยทั้งคันรถต่างก็นั่งหวาดผวา ไม่มีใครทำอะไร ถ้ากลัวมากๆหน่อยก็ลงจากรถหนีตาย ทั้งๆที่คนในรถมีมากพอที่จะอุ้มคนขับลงจากรถไปส่งตำรวจได้ ในเมื่อมันเป็นเรื่องธรรมดาเสียแล้วที่จะทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ นักการเมืองก็โกงสบายไม่มีใครไปทักท้วง ทุกวันนี้ห้องประมูลงานราชการ มีพวกมาเฟียครอง มีบริษัทที่ไม่มีเทคโนโลยีเข้าไปจับเสือมือเปล่าประมูลงานโกง พอได้งานมาก็ไปจ้างผู้รับเหมาช่วงที่มีเทคโนโลยีมาทำงาน แล้วกินหัวคิว นักการเมืองหรือข้าราชการที่ดูแลงานประมูลก็ร่ำรวยไป  จริงๆแล้วคนไทยตั้ง 60 กว่าล้าน ถ้ามีสักแค่ 200 คนสักวันหนึ่งเดินเข้าไปลากคอพวกมาเฟียออกมาจากห้องประมูล ก็ย่อมยุติการโกงกินก้ันได้นี่นา แต่ไม่มีใครทำ นักการเมืองมันถึงโกงกันจนอิ่มหมีพีมันมาตลอด ระบบของไทยไม่มีการคานอำนาจกันระหว่าง ฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร และฝ่ายตุลาการ มันทำให้เป็นการยากที่ศาลซึ่่งยังต้องเกรงกลัวอำนาจของฝ่ายบริหารจะตัดสินคดีได้อย่างตรงไปตรงมาตามกระบวนการยุติธรรม ในประเทศอังกฤษเคยมีเด็กอายุ 18 ที่ตกงานแล้วขึ้นศาลฟ้องนายกอังกฤษชนะคดี แต่ในเมืองไทยเรื่องแบบนี้ม้ันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน แค่คนไร้อำนาจวาสนาบอกว่าจะฟ้องร้องนักการเมืองดังๆ คนฟังก็หัวเราะงอหายแล้ว  ในเมื่อฝ่ายต่างๆทั้ง 3 ฝ่ายคานอำนาจกันไม่ได้ ก็จะมีเรื่องเลวๆให้เห็นดังเข่น ลูกนักการเมืองเกเรฆ่าคนตายแล้วไม่ติดคุก ก็ไม่มีใครมาประท้วง เพราะ 1 จะโดนข้อหาดูหมิ่นกระบวนการยุติธรรม แล้วก็กลัวนักการเมืองเกเรเล่นงานเอา โธ่ๆๆๆ ขนาดจะไล่มอเตอร์ไซค์ขึ้นทางเท้ากับไล่มอเตอร์ไซค์ย้อนศร ก็ยังไม่กล้าไล่เลย แล้วใครจะกล้าไปต่อกรกับนักการเืมืองผู้มีอิทธิพลล่ะ ซึ่งจริงๆแล้วมันเป็นหลักจิตวิทยาง่ายๆ เหมือนๆการหยุดประมูลงานโกงนี่แหละ ถ้ามีคนแค่ไม่สัก 200 คนพร้อมใจกันไปประท้วงเอง (ไม่ใช่ใครจ้างมานะ) แึค่นี้ก็ป้องกันเงินทองประเทศชาติไม่ให้รั่วไหลไปแล้ว เมื่อเงินทางไม่รั่วไหลไป ประชาชนก็จะได้สวัสดีการดีๆ เช่นเรียนฟรี รักษาโรคฟรี ฯลฯ อีกหลายๆอย่าง แต่ตอนนี้ระบบของไทยมันป่วยอย่างหนัก เนื่องจากหลายๆฝ่ายเล่นผิดกติกากันหมด เล่นผิดกติกาก็เพื่อประโยชน์ของตนเองและพวกพ้อง เมื่อมันขัดผลประโยชน์กันรุนแรงมากๆเข้า ก็ตัดสินกันด้วยเงินกับกำลังอาวุธ ใครมี 2 อย่างมากกว่ากันก็ชนะ นี่คือระบบของประเทศไทย ใครมานั่งฝันหวานอยากเห็นประชาธิปไตยเต็มใบในไทย มันคงอีกหลายสิบปี หรืออาจถึง 100 ก็ได้...ใีีครจะไปรู้... แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 20:43:39 แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 18:49:32 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 15:55:07

ความคิดเห็นที่ 10 >> ใครมานั่งฝันหวานอยากเห็นประชาธิปไตยเต็มใบในไทย มันคงอีกหลายสิบปี หรืออาจถึง 100 ก็ได้...ใีีครจะไปรู้... << จากคุณ : fortuneteller   ----------------------------------------------- เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ มันต้องแก้ที่รากซึ่งก็คือประชาชนคนไทยส่วนใหญ่นั่นเอง คงเคยได้ยินคำว่า "เงินไม่มา กาไม่มี" นะครับ ถ้าคนไทยส่วนใหญ่ยังเป็นแบบนี้ จะไปหวังลมๆ แล้งๆ อะไรกับความเป็นประชาธิปไตยที่บริสุทธิ์หรือใกล้เคียง บ้านผมนี่ เวลาเลือกตั้งทีไร ผมรับเงินหมดแหละ ของดีๆ ทั้งนั้น 555 และผมก็รับปากเสียด้วยว่าผมจะเลือกเขา แต่เลือกเข้า หรือเลือกออก นั่นอีกเรื่อง เวลาอยู่ในคูหาเลือกตั้ง ผมใหญ่กว่าประมุขฝ่ายนิติบัญญัติ + บริหาร + ตุลาการ รวมกัน ณ เวลานั้น ผมใหญ่กว่าทุกผู้คนในแผ่นดิน มาเจอศรีธนนชัยแบบผมเข้า ผู้สมัครที่จ้องแต่จะแจกเงินเจ๊งหมดตูดแน่ๆ 555 จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 19:31:31

ความคิดเห็นที่ 11 วิธีแก้ก็ไม่ยากครับ แต่จะกล้าทำกันหรือเปล่า ๑..ปฏิรูปกองทัพ และ ข้าราชการทั้งหมด ให้มีความเป็นอิสระจากการเมือง ต้องใช้วิธีการคัดเลือกและบริหารจัดการแบบภาคเอกชนเข้ามาจัดการ เพื่อ "สลาย" กลุ่มอำนาจเดิมที่ฝังตัวอยู่ อย่างระบบการคัดเลือกคนเข้ากองทัพ ก็ใช้ระบบรับสมัครทหารแบบอเมริกาแทน ปรับสัดส่วนจำนวนนายทหารสัญญาบัตรที่จบจากโรงเรียนทหารให้น้อยลง แล้วรับตรงประชาชนทั่วไปตามวุฒิการศึกษาให้มากขึ้น มันก็จะเกิดการถ่วงดุลย์อำนาจกันไปเอง ไม่อย่างนั้นลูกท่านหลานท่านคนใหญ่คนโตทั้งหลายก็เข้าไปสืบทอดทายาทอสูรกันอยู่ร่ำไป  ...ทหารจะได้เป็นทหารอาชีพ...สักที ไม่ใช่ "อาชีพทหาร" อย่างปัจจุบันนี้ ๒..ต้องหาทางริดรอนอำนาจของ "ผู้ใหญ่บ้านและกำนัน รวมไปถึงองค์การบริหารส่วนท้องถิ่น" ลงครับ หรือไม่ก็ต้องจัดให้มีระบบการตรวจสอบที่เข้มข้นยิ่งขึ้น เพราะปฏิเสธไม่ได้หรอกครับว่า ที่บอกว่า "เงินไม่มา กาไม่มี" นั้น พื้นฐานแล้วมันมาจากแนวคิดของชาวบ้าน ที่ยึดติดและอาจจะถูก "บังคับ" จากผู้บริหารส่วนท้องถิ่นที่อิงกับนักการเมืองระดับชาติ สังเกตได้ว่า พอจะมีการปฏิรูปอะไรเกี่ยวกับพวก กำนันหรือผู้ใหญ่บ้านทีไร พวกนี้โวยวายก่อนทุกทีเลย และมีพลังมากเสียด้วยขนาด รมว หรือ รมช ในกระทรวงมหาดไทยยังต้องหงอ !!!!1 ๓.. จัดการปฏิรูประบบการเลือกตั้งใหม่ สส.ไม่ต้องสังกัดพรรค อิสระเสรีในการเลือก จะได้หมดปัญหาพรรคใหญ่ พรรคเล็ก จะเอาแบบไหนก็ยังได้เขตเดียวเบอร์เดียว หรือจะเอาแบ่งเขตเล็ก ๆ ก็ได้ หลังจากนั้นก็มาดูกันต่อ นายกฯ จะเลือกตรงไหม ? ถ้ากลัวจะไปสะเทือนใคร กลัวจะมาเป็นประธานาธิบดีหรือเปล่า ก็ยังไม่ต้องเลือกนายกฯ ตรง ให้ สส.นั่นแหละเลือกกันเองก็ได้ ๔..ปฏิรูปการจัดเก็บภาษี และการบังคับใช้กฎหมายใหม่หมด อันไหนล้าสมัยปรับปรุงให้ทันสมัย เพิ่มบทลงโทษให้รุนแรงขึ้น พร้อมกับบริหารจัดการองค์กรที่ต้องการมีความเป็นกลางมาก ๆ ให้อยู่ในรูปแบบของมหาชน ก็คือต้องเลือกตรงจากประชาชน ไม่ใช่ให้ สส.ในสภาเลือกเข้ามา ไม่งั้นก็ฮั้วกันอีก และต้องกระจายให้ไปครอบคลุมทุกอาชีพด้วย ไม่ใช่บังคับว่าต้องเป็น รัฐศาสตร์ หรือ ด้านกฎหมายเท่านั้น อาชีพอื่นต้องมีเข้าไปนั่งในองค์กรเหล่านี้ด้วย จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 08:48:30

ความคิดเห็นที่ 12 กรณีของ สิงคโปร์ และ ฮ่องกง ที่คุณวังเหนือว่ามา ผมว่ารัฐบาลเขาก็ไม่ได้เป็นประชาธิปไตยเท่าไรนะครับ อย่างของ สิงคโปร์ จริง ๆ มันก็ไม่ต่างจากยุคคุณทักษิณหรอก ไม่ต้องอื่นไกล เทมาเส็คที่เป็นองค์กรดูดเิงินทั่วโลกคนที่คุมก็ภรรยาของ ปธน.คนปัจจุบัน และเป็นลูกสะใภ้ของอดีต ปธน.คนก่อน แต่สิงคโปร์ยังสามารถอยู่ดีได้ แม้จะเป็นระบอบกึ่ง ๆ เผด็จการเพราะนักการเมืองหาเงินมาเลี้ยงคนในประเทศครับ ...คนเราพอท้องอิ่ม... ไม่มีใครหรอกครับ อยากจะเสี่ยงเอาชีวิตไปทิ้งขว้าง ฮ่องกงนั้น อังกฤษก็อุ้มทุกอย่าง จนคนฮ่องกงเคยชินแล้ว จีนเองเมื่อเข้ามารับภาระต่อ ก็ไม่ได้หักด้ามพร้าด้วยเข่า(ก็เหมือนคนไทยสมัยก่อนที่ใช้ "รัฐศาสตร์" เป็น)  มันถึงอยู่รอดมาได้ แต่บ้านเราในปัจจุบันใช้ "รัฐศาสตร์เพื่อปากท้องของตัวเอง" มากเกินไปครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 08:53:40

ความคิดเห็นที่ 13 ใช่เราว่าสิงคโปร์เขาก็ออกแนวเผด็จการเหมือนกันแต่ระบบเศรษฐกิจและสังคมเขาไม่วุ่นวายเท่าของไทย นั่นก็เพราะว่าประชาชนของเขาเคารพกฎสังคม ในสิงคโปร์คุณจะไม่เห็นคนขี่มอเตอร์ไซค์ย้อนศรเป็นว่าเล่น และคุณจะไม่เห็นคนขับรถ bus ที่ขับบ้าระห่ำ (แบบที่เราเล่าให้ฟังใน #9)แต่ผู้โดยสารที่มีจำนวนมากกว่าคนขับกลายเป็นหวาดกลัวคนขับไม่ีกล้าปกป้องสิทธิของตนเอง แบบที่คุณเห็นในเมืองไทยเป็นประจำอย่างแน่นอน  นั่นก็เพราะว่า "พื้นฐานทางด้านจิตใจของประชาชนของเขากับของเรา (คิดเป็นอัตราเฉลี่ยแล้ว) มันต่างกันมากๆ"   ที่เราหยิบยกประเด็นมอเตอร์ไซค์ย้อนศรกับมอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นทางเท้ามาบีบแตรไล่คนเดินบนทางเท้ามาใน #9 นั่นก็เพื่อเป็นการสาธิตให้เห็นว่าประเทศที่เจริญแล้วเล่นการเมืองในรัฐสภากัีนอย่างถูกกติกา รู้แพ้รู้ชนะกันไม่ใช่พอแพ้แล้วก็เอาทหารมาปฏิวัติก้ันแบบในประเทศไทย มันเป็นไปได้เพราะประชาชนของเขารู้จักสิทธิและหน้าที่ และไม่ยอมให้ใครละเมิดสิทธิส่วนบุคคล เขาถึงไม่ยอมให้มอเตอร์ไซค์มันขี่ย้อนศร (มันกินทางรถคนอื่น มันละเมิดสิทธิของผู้อื่น) ไม่ยอมให้มอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นมาบนทางเท้า (มันละเมิดสิทธิของคนเดินทางเท้าที่จะเดินอย่างปลอดภัยไร้กังวลจากการโดนรถชนเอา) ในเมื่อแม้กระทั่งสิทธิส่วนบุคคลเล็กๆน้อยๆในระดับพื้นฐานแบบนี้ ก็ไม่มีใครยอมโดนละเมิด ผู้คนจึีงไม่กล้าทำอะไรที่ผิดกติกาสังคม การเมืองแบบเล่นกันตามกติกาในรัฐสภาจึงเกิดขึ้นได้ เราเรียนรู้เรื่องไม่ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลจากการโดนคนอังกฤษไล่ตอนเราขี่จักรยานย้อนศรกับขี่จักรยานขึ้นทางเท้า และโดนไล่เรื่องไปแซงคิวเขา แล้วเราเอามาใช้ปรับปรุงพื้นฐานทางด้านจิตใจของคนไทยได้หรือไม่ ก็ไม่ได้ เพราะเราไปไล่มอเตอร์ไซค์ย้อนศรหรือไล่มอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นทางเท้าคนไทยรอบๆตัวเรากลับมองเราเป็นตัวประหลาดแล้วหัวเราะเยาะเรา และการไล่คนแซงคิวเราในเมืองไทยทุกครั้งก่อนไล่เราก็ต้องถลกแขนเสื้อเตรียมตะบันหน้ากัน มันก็เหมือนๆกับอภิสิทธิ์ที่ได้รับการศึกษาจากอังกฤษที่เป็นแม่แบบประชาธิปไตย แล้วอภิสิทธิ์ทำให้ไทยมีประชาธิปไตยเหมือนอังกฤษได้ไหม? ก็ไม่ได้ ขนาดเขาจะเป็นนายกเขาต้องอาศัยเสียงสนับสนุนจากเนวินและพวก ซึ่งเป็นคนละขั้วกันเหมือนน้ำกับน้ำมัน และมันผิดจารีตประเพณีทางการเมือง ซึ่งไม่มีนักการเมืองในประเทศที่เจริญที่ไหนเขาทำกัน จนอภิสิทธิ์ต้องกลายมาเป็นหุ่นเชิดทุกวันนี้ ปัญหาหลักๆเรื่องการเมืองของไทยมันก็คือ "พื้นฐานทางด้านจิตใจของคนไทยมันต่างกับพื้นฐานทางด้านจิตใจของประชาตในประเทศที่เขาเจริญแล้วทางด้านการเมืองและมีประชาธิปไำตยเต็มใบแล้ว" การแก้พื้นฐานทางด้านจิตใจของประชาชนคนไทยทั้งประเทศมันทำได้ยากมากๆ แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 11:11:40 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 11:07:36 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 11:01:08

ความคิดเห็นที่ 14 เมื่อไม่นานมานี้เรารับจ้างแปลวิทยานิพนธ์ให้นักศึกษาที่เรียนในต่างประเทศจากไทยเป็นอังกฤษ ต้องค้นคว้าเรื่องรัฐธรรมนูญเรื่องกระบวนการยุติธรรมเพิ่มเติมจากแหล่งข้อมูลหลายๆแห่ง เราค้นพบข้อมูลที่น่าทึ่งมากๆนั่นก็คือ รัฐธรรมนุญสหรัฐสั้นที่สุดในโลกและมีความเป็นประชาธิปไตยมากที่สุดในโลก และพื้นฐานทางด้านจิตใจของพลเมืองสหรัฐด้านสิทธิมนุษย์ชนต่างกับของไทยมากๆ ดังนั้น วิธีการพิจารณาคดีความต่างๆมันจะแตกต่างจากของไทยมากๆ "โดยเฉพาะเรื่องสิทธิในการชุมนุมอย่างสงบตามรัฐธรรมนูญ" จะเห็นได้ว่ารัฐธรรมนูญสหรัฐเขียนให้ตีความได้แคบๆ ระบุไว้ชัดเจนว่าฝ่ายบริหารของสหรัฐจะเอาผิดกับผู้ชุมนุมได้หรือไม่ ในขณะที่รัฐธรรมนูญของไทยเขียนให้ตีความได้กว้างๆ ตีความยังไงฝ่ายบริหารของไทยก็เอาผิดกับผู้ชุมนุมได้หมด ความแตกต่างใหญ่ๆมีดังนี้คือเวลามีการชุมนุมกันในไทย รัฐบาลไทยจะเอากฎหมายลูกต่างๆมาหาความผิดใส่ผู้ชุมนุม ไล่มาตั้งแต่กฎหมายว่าด้วยความสะอาด กฎหมายจราจร และอื่นๆอีก ซึ่งศาลไทยมักจะตัดสินตามกฎหมายลูกโดยแทบไม่ไปพิจารณารัฐธรรมนูญเลย ดังนั้นรัฐบาลไทยก็จะเอาผิดกับผู้ชุมนุมได้ทุกเมื่อ แต่ในทางกลับกันเวลาหน่วยงานของรัฐเช่น City จะนำเรื่องขึ้นศาลขอให้ศาลสหรัฐออกคำสั่งให้สลายการชุมนุม (ไม่ใช่อยู่ดีเอาทหารมาไล่ยิงประชาชนเหมือนในไทยนะ) เวลาหน่วยงานระดับ City ขอให้ศาลออกคำสั่งให้สลายการชุมนุมโดยการอ้างกฎหมายลูกเช่น City Ordinance ว่าด้วยการควบคุมเสียง การจราจร ความสะอาด พอสู้คดีกันไปหลายๆศาล พอไปถึงศาลสูง ศาลสูงสหรัฐ เขาไม่ได้ตัดสินตามที่กฎหมายลูกพูดว่าทำอะไรมันผิดนะ แต่เขาตัดสินว่า "กฎหมายลูกแต่ละกฎหมายที่หน่วยงานรัฐเอามาบังค้ับใช้นั้น มัน unconstitutional (ขัดต่อรัฐธรรมนูญ) หรือไม่ ถ้าขัดต่อบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญศาลสูงสหรัฐจะตัดสินเป็นบรรทัดฐาน (set precedent) ไปเลยว่า กฎหมายลูกฉบับนั้นฉบับนี้ นำมาบังคับใช้กรณีนี้ไม่ได้...ทั้งนี้เพื่อเป็นการปกป้องสิทธิมนุษยชนตามที่รัฐธรรมนูญสหรัฐให้ไว้..." บ่อยครั้งที่ศาลสหรัฐตัดสินคดีความขัดใจฝ่ายบริหาร แต่เขาทำได้ ก็อย่างที่บอกไว้แล้วไงล่ะว่าระบบของเขามีสิ่งที่เรียกว่า checks and balances คือการคานอำนาจกันระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติ บริหาร และตุลาการ ศาลตัดสินแบบตรงไปตรงมาตามกระบวนการยุิติธรรมได้โดยยึดกฎหมายหลักคือรัฐธรรมนูญเป็นที่ตั้งได้โดยไม่ต้องเกรงกลัวอำนาจนักการเมืองเข้าแทรกแซง แล้วอีกอย่างหนึ่งการชุัมนุมในสหรัฐเขาไม่เซ็นเซ่อร์ที่เนื้อหา (คือจะพูดพาดพิงถึงใครก็ได้ทั้งหมด ไม่เหมือนในเมืองไทยที่พูดไม่ได้ทุกอย่าง) แต่ศาลสหรัฐจะออกคำสั่งสลายการชุมนุมได้ก็ต่อเมื่อมันจะทำลายความมั่นคงของประเทศจริงๆเท่านั้น ไม่ใช่อยู่ดีๆฝ่ายบริหารเอากฎหมายลูกหยุมหยิมมาเล่นงานผู้ชุมนุมแบบในประเืทศไทย เพราะศาลสูงสหรัฐไม่ยอมรับฟังเรื่องพวกนี้ ดังนั้นสังคมบ้านเขากับบ้านเรามันจึงแตกต่างกันมาก ทุักอย่างมันต่างกันที่พื้นฐานทางด้านจิตใจ นั่นก็คือนับตั้งแต่ในอดีต คือตั้งแต่ตั้งตัวเป็นรัฐอิสระจากประเทศอังกฤษ ผู้นำประเทศสหรัฐในทุกสมัยพร้อมที่จะให้สิทธิมนุษยชนแก่พลเมืองของเขาอย่างโปร่งใสนั่นเอง ในขณะที่ผู้นำประเทศไทยในเกือบจะทุกสมัยปิดหูปิดตาปรเะชาชน ปิดสื่อ สร้างสื่อเท็จเชีียร์ตัวเอง และเมื่อทำทุกอย่างไม่ได้ผล เพราะประชาชนเป็นจำนวนมากต่างก็ไม่พอใจรัฐบาลที่เข้ามาปกครองประเทศโดยไม่ชอบธรรมตามกระบวนการในรัฐสภา รัฐบาลก็นำกำลังทหารเข้ามาเข่นฆ่าประชาชน ปัญหาในประเทศไทยมันแก้ไขลำบาก มันหยั่งลึกฝังรากไปแล้ว ป้ัญหาหลักๆ ก็อย่างที่พูดไปแล้ว มันก็คือ "พื้นฐานทางด้านจิตใจ" แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 11:48:52 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 11:44:59 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 11:40:40

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องหนึ่งในวิทยานิพนธ์เป็นคดีตัวอย่างที่น่าสนใจมากๆ มันเป็นอย่างนี้นะ ตำรวจสหรัฐตามจับตัว bookmaker (เจ้ามือรับแทงม้า ในสหรัฐมีบางรัฐเท่านั้นที่ถูกกฎหมาย แต่ส่วนใหญ่ผิดกฎหมาย แต่ในอังกฤษเสียภาษีเป็นอาชีพถูกกฎหมาย) รายหนึ่ง แล้วออกหมายค้น มาค้นบ้านเพื่อหาหลักฐานมาเล่นงาน bookmaker รายนี้ เ้่ช่นบันทึกหลักฐานการทำธุึรกรรมเรื่องการพนันม้าแข่ง แต่หาไม่พบ ก็เลยค้นไปค้นมา ดันไปเจอหนังโป๊ซาบซ่ามันหยดติ๋งๆเข้าม้วนหนึ่ง ตำรวจดีใจคิดว่า "เสร็จพวกข้าแน่ๆ" ก็เลยจับกุมตัวผู้ต้องหาส่งฟ้องศาลข้อหามีสื่อลามกอนาจารเอาไว้ในครอบครอง ศาลสหรัฐพิจารณาคดีแล้วอ่านคำพิพากษาออกมาได้น่าทึ่งมากๆ เขาบอกว่า เคยมีคดีตัวอย่างที่ตัดสินมาแล้วเมื่อปี คศ. นั้นๆ หยิบยกชื่อโจทก์จำเลยชึ้นมาเสร็จสรรพ ในคดีตัวอย่างจำเลยเผยแพร่สื่อลามกซึ่งนอกจากจะไม่มีคุณค่าทางด้านศิลปะอันใดแล้วยังเป็นอันตรายต่อจิตใจของเด็กและเยาวชนอีกด้วย ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำความผิดตามกฎหมายอะไรบางอย่างที่ห้ามเผยแพร่สื่อลามก (ในเนื้อเรื่องเขาให้ชื่อกฎหมายมาพร้อม) ดังนั้นในคดีตัวอย่างที่กล่าวถึงจำเลยจึงมีความผิด แต่ในคดีที่ bookmaker รายนี้เป็นจำเลย เขาไม่ได้เผยแพร่สื่อลามก เขาแค่มีสื่อลามกเอาไว้เสพย์เอง และศาลอ่านรัฐธรรมนูญสหรัฐให้ฟังในศาล แล้วอธิบายว่า "รัฐธรรมนูญสหรัฐมิได้ห้ามไม่ให้ผู้ใดเสพย์สื่ออะไร เพราะนั่นมันเป็นสิทธิส่วนบุคคล" ดังนั้นศาลจึงพิจารณาเห็นว่าจำเลย (คือ bookmaker) ไม่มีความผิดแต่อย่างใด น่าทึ่งไหมล่ะ การปกป้องสิทธิมนุษยชนในสหร้ัฐ จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 12:31:45

ความคิดเห็นที่ 16 คราวนี้เรามาดูของไทยกันบ้าง เราเคยนั่งในร้านเน็ตในเชียงใหม่นะ สมัยอยู่เชียงใหม่เคยใช้บริการพวกเขาบ่อยๆหลายๆร้านจนรู้ว่าพวกเขาเคยโดนจับและโดนไถเงินมาบ่อยๆก็เลยทุกร้านยอมซื้อ Windows ของแท้มาติดตั้ง แต่ก็ยังมิวายโดนจับอีกจนได้ โดนจับยังไง? จะเล่าให้ฟ้ัง ขณะเราใช้บริการเขาเล่นเน็ตอยู่ มีคน 4-5 คนเดินเข้ามาในร้าน อีกสักพักหนึ่งเราเห็นพวกเขาทุกคนงัีดเอากล้องดิจิตอลถ่ายจอคอมพิวเตอร์แต่ละเครื่อง เพื่อบันทึกไว้เป็นหลักฐานว่าใน hard disk มีอะไรอยู่บ้าง แล้วก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาบอกว่าเป็นทั้งตำรวจและเจ้าหน้าที่กรมทรัพย์สินทางปัญญา เข้ามาแจ้งจับข้อหามี software ผิดกฎหมายไว้ในครอบครอง ซึ่งจริงๆแล้ว software ผิดกฎหมายนั้นถูก download มาลงในเครื่องโดยคนกลุ่มแรกที่เข้ามานั่นเอง คือพอ download เสร็จก็โทรมือถือเรียกให้เพื่อนร่วมงานเข้ามาแจ้งจับ แล้วเราก็ได้ยินเสียงพวกเขาต่อรองกันว่า ถ้าขึ้นศาลแพ้เจ้าของร้านต้องเสียค่าปรับหลายแสนบาท แต่ถ้าจ่ายใต้โต๊ะจะเสียแค่ตัวเลข 5 หลัก เจ้าของร้านก็เลยยอมจ่ายไป นั่นก็หมายความว่าประชาชนชาวไทยทั่วๆไปไม่มั่นใจเลยว่า ศาลไทยจะพิจารณาเห็นว่า เครื่องคอมพิวเตอร์ในร้านใครจะ download อะไรก็ได้ จำเลยน่าจะมีโอกาสชนะคดีมากกว่านะ ถ้าโดนจับด้วยวิธีนี้ในสหรัฐหรือในอังกฤษ แล้วต้องไปขึ้นศาลสหรัฐหรืออังกฤษ มันก็คล้ายๆคดีอีกคดีหนึ่งในสหรัฐ มันเป็นหนัง แต่เราเชื่่อว่าในชีวิตจริงศาลสหรัฐก็ตัดสินแบบนี้ (เพราะคนทำหนังคงต้องศึกษากฎหมายมาอย่างดีไม่มั่วแน่ๆ) เรื่องมันก็คือ ผู้ร้้ายค้าผงขาวตำรวจตามจับมานานแล้ว วันหนึ่งผู้ร้ายชะล่าใจจอดรถแล้วเดินไปซื้อกาแฟมากิน ตอนซื้อกาแฟตำรวจใช้กุญแจผีไขรถเข้าไปเจอผงขาวจึงจับผู้ร้ายส่งฟ้องศาลแล้วเอาผงขาวไปแสดงต่อศาล แต่ศาลสหรัฐตัดสินได้น่าทึ่งมากๆ คือตัดสินว่า "ตำรวจกระทำผิดกฎหมายคือบุกรุกด้วยการงัดรถจำเลยเข้าไปโดยไม่มีหมายค้น เพื่อค้นพบว่าจำเลยกระทำผิดกฎหมาย ดังนั้นศาลจึงยกฟ้องจำเลย" แต่คดีของจริงที่เจอในเมืองไทยนั่นก็คือคนส่งเอกสารบริษัทเก่าที่เราเคยทำงาน เขาจอดมอเตอร์ไซค์บริษัทไว้ข้างทาง ตรงข้ามบริษัท อยู่ดีๆตำรวจเดินเข้ามาถามว่านี่มอเตอร์ไซค์ของใคร คนในบริษัทก็บอกว่า "เป็นของบริษัท" ตำรวจก็ให้ไปตามตัวคนขี่มอเตอร์ไซค์มา แล้วแจ้งว่าค้นรถ แล้วพบกัญชาใต้เบาะ ทุกคนตกใจมากๆเพราะคนส่งเอกสารนิสัยดีมากๆไม่เคยมีประวัติด่างพร้อยอะไรเลย พอเขาตกเป็นผู้ต้องหาแล้ว ทุกคนก็ปรึุกษากันแล้วพิจารณาเห็นว่า "ไม่ควรเสี่ยงไปสู้คดี เพราะไม่ไว้ใจว่าศาลไทยจะตัดสินแบบศาลสหรัฐ ถ้าแพ้คดีจะโดนโทษสถานหน้ัก เผลอๆติดคุกเอาอีกต่างหาก (นี่เป็นสิ่งที่คนไทยมีความรู้สึกเกี่ยวกับกระบวนการยุติธรรมของไทยแต่พูดเปิดเผยไม่ได้เพราะจะโดนข้อหา) ก็เลยต้องยอมรับสารภาพไปและโดนปรับโทษสถานเบา ก็เลยกลายเป็นมีประวัติอาชญากรรมติดตัวไปโดยที่ไม่ได้กระทำความผิดอะไรเลย" และอีก 3- 4 เดือนต่อมา อ่านข่าวเจอว่าตำรวจในย่านนั้นโดนจับข้อหายัดของผิดกฎหมายให้ประชาชน นั่นก็หมายความว่าคนที่สู้คดีจนชนะตำรวจได้คงจะไม่ใช่คนจนๆธรรมดาๆ แต่คงต้องเป็นผู้มีอำนาจบารมีอย่างแน่นอน เนื่องจากคนพวกนี้เมื่อขึ้นโรงพัก ก็จะได้เปรียบเสมอ มันไม่เหมือนในประเทศอังกฤษที่คนตกงานฟ้องนายกอังกฤษแล้วชนะได้ ซะเมื่อไหร่ล่ะ ระบบบ้านเรากับประเทศที่เจริญแล้ว มันไม่เหมือนกัน เพราะพื้นฐานทางด้านจิตใจมันไม่เหมือนกันอย่างที่พูดมาแล้วนั่นเอง ดังนั้นความยุติธรรมในสังคมไทยม้ันจะหาได้ยากมากๆ นั่นก็หมายความว่าถ้าคุณไม่มีที่จอดรถในบ้านแล้วไปจอดรถข้างถนนทุกคืน แล้วคนที่เหม็นหน้าคุณมันเอาผงขาวใส่ถุงพลาสติกมาผูกไว้ใต้ท้องรถคุณ แล้วมันโทรไปแจ้งตำรวจให้มาจับคุณนะ ถ้าคุณเจอแบบนี้ในสหรัฐหรือในอังกฤษ คุณจะหัวเราะก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขำจนกลิ้งตกเก้าอี้ เพราะคุณรู้ว่า "คดีแบบนี้คุณขึ้นศาลสหรัฐหรือศาลอังกฤษคุณชนะแบเบอร์ 100%" แต่ถ้ามันเป็นในเมืองไทย อยู่ดีๆใครเอาผงขาวมาใส่ถุงพลาสติกผูกใต้ท้องรถคุณแล้วตำรวจไทยเดินมาแจ้งจับคุณที่หน้าบ้าน คุณจะกินไม่ได้นอนไม่หลับไปจนถึงกับบ้าคลั่งไปเลย เพราะรู้ว่าถ้าไม่ติดสินบนตำรวจจนหมดตัวคุณก็อาจต้องติดคุกหัวโตก็ได้ เว้นเสียแต่ว่าคุณจะมีอำนาจบารมีเท่านั้นถึงจะพ้นภัยในสังคมไทยที่เลวร้ายแบบนี้ได้... สภาพสังคมของไทยมันทำให้คนไทยทุกคนต้องสะดุ้งผวา เพราะสิทธิมนุษยชนในระดับพื้นฐานมันโดนริดรอนไป จนคนไทยหลายๆคนชินชา และยอมรับสภาพแบบนี้มานานหลายชั่วคนไปแล้วเสียแล้ว แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 13:00:18 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 12:52:38 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 12:51:36

ความคิดเห็นที่ 17 ดังนั้น ใครจะฝันอยากได้ประชาธิไตยเต็มใบในไทย คงต้องฝันไปอีกนาน อีกหลายสิบปีหรือนับร้อยปี เพราะก่อนที่จะมีประชาธิปไตยเต็มใบแบบนั้นได้  พื้นฐานทางด้านจิตใจของผู้นำประเทศและประชาชนทั้งประเทศ จะต้อง "เคารพและปกป้องสิทธิมนุษยชน โดยแรกเริ่ม spirit แบบนี้ มันจะต้องปรากฎอยู่ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยเสียก่อน โดยการเขียนให้สั้นๆ และตีความได้แคบๆ ชัดเจน และเป็นประชาธิปไตยมากที่สุด เหมือนรัฐธรรมนูญของสหรัฐซึ่งสั้นที่สุดในโลกแล้วมีความเป็นประชาธิปไตยมากที่สุึดในโลก" อีกทั้ง "ฝ่ายนิติบัญญัติ บริหาร และตุลาการ จะต้องคานอำนาจกันได้ ตรวจสอบซึ่งกันและกันได้แบบในสหรัฐหรือในอังกฤษ แบบที่ศัพท์ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า checks and balances นั่นเอง" และประชาชนชาวไทยจะต้องมีสิทธิเสรีภาพ 100% ในการแสดงความคิดเห็นได้ในทุกเรื่องเหมือนในอังกฤษหรืออเมริกา รวมทั้งเรื่องกระบวนการยุิติธรรมด้วย ยกตัวอย่างเช่นตอนทักษิณเป็นนายก ทำไมทักษิณชนะคดีซุกหุ้น? และตอนทักษิณโดนรัฐประหารพ้นอำนาจไปทำไมศาลสั่งยุบพรรคการเมืองทุกพรรคยกเว้นพรรคประชาธิปัตย์?...แล้วถ้าทักษิณกล้ับมาเป็นนายกไทยได้อีกจะเกิดอะไรขึ้นกับคนในพรรคประชาธิปัตย์? สิ่งเหล่านี้คนไทยควรมีสิทธิ์ที่จะวิจารณ์ได้อย่างมีเสรีภาพ แต่ก็วิจารย์ไม่ได้เพราะจะโดนข้อหาดูหมิ่นศาลหรือกระบวนยุติธรรมของไทย แค่นี้ก็เห็นๆอยู่แล้วว่าประชาชนชาวไทยไม่ได้มีสิทธิมนุษยชนมากนัก และพื้นฐานทางด้านจิตใจก็ยังชอบทำผิดกติกาอยู่เสมอ เช่นแซงคิวเวลาซื้อของ หรือขี่มอเตอร์ไซค์ย้อนศรหรือขี่ขึ้นทางเท้ากันเต็มบ้านเต็มเมือง ซึ่งเป็นการละเมิดสิทธิของผู้อื่น เมื่อเป็นเ่ช่นนี้แล้วถ้ามีระบบเผด็จการแบบสิงคโปร์ที่สร้างความเจริญให้ประเทศชาติมันก็คงดีไป แต่ระบบเผด็จการในไทยมีแต่เผด็จการเท่านั้นที่ได้ประโยชน์ประชาชนชาวไทยไม่เคยได้ประโยชน์ ครั้นพอประชาชนชาวไทยต้องเสียเลือดเนื้อไปเพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตย มันก็เป็นประชาธิปไตยของเก๊ เพราะเวลานี้พรรคการเมืองไหนจะมาเป็นรัฐบาลได้ มันต้องมีทหารถืออาวุธคอยหนุนหลัง ม่ายงั้นก็โดนปฏิว้ัติ พูดไปพูดมาก็กลับเข้าประเด็นเดิมอีกนั่นแหละ นั่นก็คือ "ปัญหามันคือเรื่องพื้นฐานทางด้านจิตใจของประชาชนส่วนใหญ่ในประเทศนั่นเอง แก้ไขเมื่อ 05 พ.ค. 53 12:03:23 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 13:08:58 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 13:05:50 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 13:02:36 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 12:52:17

ความคิดเห็นที่ 18 ผมก็เห็นว่าปัญหาของไทยนั้นอยู่ที่   พื้นฐานจิตใจ /ค่านิยม /วินัย ซึ่งการแก้ปัญหานี้   ต้องใช้การศึกษาเป็นเครื่องมือ  เพื่อยกระดับพื้นฐานจิตใจ และกำหนดค่านิยม ที่เหมาะสมสังคมไทย ดังนั้นปัญหาของไทยที่ต้องแก้เร่งด่วนคือการศึกษา  ส่วนตัวนั้นมองว่าเรื่องประชาธิปไตยเป็นเรื่องรองครับ และเมื่อถึงตอนนั้นแล้ว ประชาธิปไตยเต็มใบหรือไม่นั้น อาจจะไม่ใช่ประเด็นก็ได้ เพราะระบบของอเมริกาที่ฟิลิปปินส์เลียนแบบนั้นก็ไม่เห็นจะ work เท่าไหร่ ซึ่งอาจจะเป็นอะไรก็ได้ที่เหมาะสมกับคนไทย และวัฒนธรรมไทย ครับ ส่วน สิงคโปร์ และฮ่องกง ก็ไม่ได้มีประชาธิปไตยเต็มใบอะไร ยิ่งฮ่องกง ด้วยแล้ว ผู้ว่าการฮ่องกงก็ต้องแต่งตั้งจาก นายกรัฐมนตรีจีน เป็นต้น หากเอาฟิลิปปินส์ มาเปรียบเทียบกับ สิงคโปร์ และ ฮ่องกง แล้วผมมองว่าระบบนั้นสำคัญน้อยกว่าคนครับ . . . . . ผมคิดอย่างนี้นะครับ  .....   อาจจะเขียนไม่ค่อยถูกหลักวิชาการครับ  (งานปกติเป็นช่างคอมพ์) [เข้ามาแก้ไขข้อความเก่าทั้งหมด] แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 19:54:23 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 19:52:27 จากคุณ : วังเหนือ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 14:20:39

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามาแวบ ๆ อีกรอบ คุณวังเหนือแก้ข้อความไปแล้ว ไม่เป็นไรครับผมยังจำได้อยู่....อิ ๆ ๆ ที่บอกว่า สว.คำนูน พูดเหมือนผม ผมเชื่อครับว่าท่านนั้นพูด แต่ผมไม่เชื่อสิ่งที่แกคิดครับ ไม่ว่าจะโม้เข้าหาระบอบไหน ผมก็ไม่เชื่อลมปากแกหรอกครับ ถ้าเป็นระบอบเดิม ผมก็ไม่เชื่อแกอยู่ดีเพราะแกเป็นสมุนสนธิ พวกนี้หากินกับเจ้าครับ ผมไม่เชื่อแน่นอน ถ้าเป็นประชาธิปไตย ผมก็ไม่เชื่ออีกเพราะพวกนี้อิงกับทหาร และ กลุ่มทุนซึ่งพร้อมจะถอนทุนเสมอ แถมยังอิงกับจำลอง+สันติอโศก(ตัวการทำพระพุทธศาสนาแตกแยกเลยล่ะ) ซึ่งไม่มีทางให้ประชาธิปไตยเกิดได้เต็มใบแน่นอน เพราะฉะนั้น ถ้าคำนูณพูดอะไรมา ส่วนตัวผมเอา ๑๐๐ หารตลอดครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 22:35:13

ความคิดเห็นที่ 20 ที่คุณ fortuneteller บอกมา ผมเชื่อว่ายังเกิดยากครับ สมมติฐานที่ว่าการศึกษาที่สูงขึ้นจะทำให้คนมีแนวคิดความเป็นประชาธิปไตยมากขึ้น สมมติฐานนี้ผมว่าปัจจุบันก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่มีทางเป็นจริงครับ ดูได้จากกรณีของพันธมิตร จะเห็นได้ว่าคนที่เข้าร่วมชุมนุมก็มีการศึกษาสูงไม่ใช่น้อย ๆ แต่ก็ยังมีแนวคิด "ปฏิวัติยึดอำนาจ" อยู่เหมือนเดิม ยิ่งไปดูอาชีพที่ควรจะเป็นกลาง ก็ไม่เป็นกลางซะอย่างนั้น(เอียง ๆ นิด ๆ ) เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ว่า มันเป็นไปได้ยากครับ ถ้าคิดอยากจะเป็นประชาธิปไตยแบบเต็มใบจริง ๆ ผมคิดว่า แนวที่ผมเสนอไปนั่นจะช่วยย่นระยะเวลามากขึ้นครับ เพราะเรื่องของ "ศักดินา" มันอยู่ในวงการของคนที่ใช้อำนาจปกครองดูแลบ้านเมืองอยู่ ถ้าเราตัดวงจรตรงนี้ไปได้ ประชาธิปไตยก็จะโตครับ แต่มันคงยากเพราะเท่ากับตัดทาง "หากิน" เขา พวกศักดินาเหล่านี้ ไม่ได้ทำเพื่อสถาบันหรอกครับ เขาทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น โดยมีสถาบันและประชาชนเป็นข้ออ้างครับ นี่พูดถึงรูปแบบการปฏิรูปประชาธิปไตยบ้านเรานะครับ ถ้าพูดอีกระบบหนึ่งผมก็พูดอีกแบบครับ(แต่คงไม่ต่างกัน  ) แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 22:55:41 จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 22:48:06

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าล้างภาพฝ่ายต่างๆให้หมด แล้วแบ่งนโยบายหลักๆอย่างกว้างๆ ออกเป็นสองฝั่งให้เลือกไปเลย เพื่อจะได้ผลัดกันขึ้นมาบริหาร พอจะเป็นไปได้ไหมครับ เพราะสภาพบ้านเมืองอาจจำเป็นต้องใช้นโยบายเดิมๆ เพียงแต่บางยุคบางนโยบายก็เร่งด่วนมากกว่า พอยุคต่อไปนโยบายที่เคยเร่งด่วนน้อยกว่าก็กลับกลาย มาเป็นเร่งด่วนกว่า หมุนเวียนกันไปเป็นวัฏจักร ผลัดกันขึ้นบริหาร ทำการเมืองให้เหมือนเรื่องบัญชี พอขึ้นวาระใหม่ก็ปิดวาระเก่าไปเลย แบบการเมืองอเมริกา เพราะบ้านเมืองยังไงก็เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ถ้าคนไม่เปลี่ยนตามก็เหมือนฝึนธรรมชาติ การเมืองของอเมริกาเค้าเหมือนการปิดบัญชีเก่าๆทิ้งไป ไม่มีการเอาเรื่องเก่าๆมาสาดโคลน ขัดแข้งขัดขา สู้กันแต่เรื่องใหม่ๆล้วนๆ ประชาชนได้ตัดสินใจแต่ในเรื่องใหม่ๆที่จำเป็น ถ้าพรรคทำงานสุดความสามารถ นโยบายของพรรคเริ่มอิ่มตัว ประชาชนก็จะเริ่มเห็นความจำเป็นของนโยบายของอีกพรรคโดยอัตโนมัติ เมื่อมีการหาเสียงครั้งใหม่ ได้ผลัดกันบริหารอย่างแน่นอน ฟังๆดูเหมือนจะฮั้วกัน แต่ผมว่าดีกับประเทศนะ ไม่ทราบว่าพอจะเข้าใจที่ผมอยากจะสื่อรึเปล่านะครับ จากคุณ : ของเล่นใหม่ เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 01:14:37

ความคิดเห็นที่ 22 ทั้งหมดทั้งมวล เกิดจากอคติ รักคนนี้ เกลียดคนนั้น และการ แบ่งเขา แบ่งเรา ตัดเหล่านี้ออกไปก่อนก็จะดีขึ้นเยอะแล้วครับ จากคุณ : NATSKI13 เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 53 14:17:56