ความคิดเห็นที่ 1 ที่ มศว หลักสูตรศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต (ภาษาอังกฤษ) คณะมนุษยศาสตร์ ค่าใช้จ่ายตลอดหลักสูตร 180,000 บาท ครับ รายละเอียดครับ http://hu.swu.ac.th/west/phd-en.aspx จากคุณ : Dimensionless เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 14:24:23

ความคิดเห็นที่ 2 เรียนภาษาอังกฤษถึงระดับปริญญาเอก ถ้าผู้เรียนเป็นพวกอัฉริยะทางด้านภาษา หรืออย่างน้อยๆก็รักภาษาอังกฤษและเก่งมาตั้งแต่ระดับประถมถึงมัธยมและปริญญาตรีก็ทำได้ดีมากๆอยู่แล้ว แล้วไปต่อปริญญาเอกมหาลัยชั้นนำของโลก จบมา หางานง่าย ค่าตัวแพงลิบลิ่ว แต่คนที่รู้ภาษาอังกฤษแค่ระดับปานกลาง แล้วไปเรียนจบปริญญาเอกจากมหาลัียระดับรองๆ จบมา จะหางานยากมากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าจบปริญญาเอกจากมหาลัยระดับรองๆ แล้วเวลาพูดหรือเขียนภาษาอังกฤษยังมี syntactic errors of second language learners อยู่มากมาย (ซึ่งเท่าที่เห็นเรียนจบมากัน ก็เป็นแบบนี้เสียส่วนใหญ่ ถ้าม่ายงั้นพวกเขาก็คงไปเรียนมหาลัยชั้นนำ ไปแล้ว)   มหาลัยที่เราแนะนำ น่าจะเป็น Oxford หรือ Cambridge ไปเลย เพราะคนไทยขนาดจบปริญญาตรีเอกอังกฤษจาก 2 มหาลัยนี้ยังมีน้อยเลย เพราะอะไรรู้ไหม? ขนาด Cambridge ออกข้อสอบภาษาอังกฤษชื่อ CPE มา ซึ่งระดับความยากง่ายมันต่ำกว่าเนื้อหาที่เรียนปีหนึ่งปริญญาตรีเอกอังกฤษในประเทศอังกฤษเสียอีก แต่คนไทยที่เรียนปริญญาตรีเอกอังกฤษในมหาลัยไืทย เพิ่งจบมา แล้วไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานด้านภาษาอังกฤษ หรือไม่เคยมีประสบการณ์ในการไปอยู่ต่างแดนมานานๆ จะสอบ CPE ของ Cambridge ผ่านคงเป็นไปได้ยากมากๆ ไปดูข้อมูลเรื่องความยากง่ายของ CPE  ได้ที่กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K9204258/K9204258.html ดังนั้น ถ้า จขทก ไปเรียนปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษจบมาจาก Oxford หรือ Cambridge ได้สำเร็จ ก็จะต้องเป็นเลิศอย่างแท้จริง และจะไม่มีทางตกงานเหมือนจบปริญญาเอกมาจากมหาลัยในระดับรองๆในประเทศไทย (ที่มาตรฐานต่ำกว่ามากๆ) เลยหละ จำไว้ว่าเรียนเอกทางด้านภาษาอังกฤษ มันอันตรายมากๆ เพราะถ้าไม่เก่งจริง เราแทบไม่เหลืออะไรเลย เพราะภาษาพ่อภาษาแม่เราก็ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ เรียนไปยังไงมันก็ยากที่จะเก่งเท่าเจ้าของภาษาได้ เอาไปแข่งกับคนในตลาดงานทั่วโลก มันทำไำด้ยากมากๆ ในขณะที่เรียนเอกวิชาอื่นเรายังมีวิชาชีพที่ติดตัวเราไปตลอด จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 15:31:19

ความคิดเห็นที่ 3 http://www.tuenglishstudies.org/ (ดู Phd. Program ด้านล่าง ๆ ของเว็บ) จากคุณ : elenote เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 18:44:36

ความคิดเห็นที่ 4 ด้วยความรู้อันน้อยนิด ขอแย้งกับคุณ fortuneteller ผมว่าการเรียนเอกทางภาษาอังกฤษในต่างประเทษ ไม่จำเป็นต้องไปเรียน Oxford หรือ Cambridge (ถ้าเรียนได้ก็ดี) เพราะว่าถ้าต้องจบถึงขนาด Oxford หรือ Cambridge ถึงจะ "ไม่มีทางตกงาน" ตอนนี้อ. ที่สอนตามมหาลัยต่างๆ ในไทยก็ไม่มีงานแล้วสิครับ ... ที่ผมพูดถึงอาชีพอาจารย์ก็เพราะว่าปริญญาเอกนั้นจบมาก็เป็นอาจารย์หรือนักวิชาการสะมาก ไม่ใช่เรียนเอกแ้ล้วไปเป็นผู้ใช้ภาษาดีที่สุดหรือจะให้ "จะเก่งเท่าเจ้าของภาษา" (ถึงแม้นี่จะเป็นจุดประสงค์หนึ่งก็ตาม แต่ไม่ใช่จุดประสงค์หลัก) มีนักวิชาการสาขา linguistics, applied linguistics, rhetoric and composition ตั้งหลายคน (อย่างน้อยที่ผมรู้จักก็ 4-5 คนไปแล้ว) ที่พูดเลยว่าฉันไม่มีทางภาษาอังกฤษได้เหมือนเจ้าของภาษา พูดเขียนก็ยังมี  เวลาเขียนงานเสร็จยังต้องมี native speakers แก้ให้ แต่งานเขียนของเค้านั้นได้รับการยอมรับ บางคนถึงขนาดระดับนานาชาติ สรุป ผมไม่แย้งว่า non-native เรียนเอกภาษาอังกฤษนั้นเป็นไปได้ยากนะครับและเสี่ยง แต่ว่าผมไม่คิดว่า non-native ที่เรียนเอกอังกฤษเมื่อเรียนจบแล้วต้อง "เก่งเท่าเจ้าของภาษา" หรือ ต้อง "เก่งเท่าเจ้าของภาษา" ถึงหางานได้ง่าย ... เอกภาษาอังกฤษมีสอนอะไรมากกว่าสอนให้ใช้ภาษาได้ถูกตามแกรมม่าร์ครับ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 53 22:40:43 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 22:39:53

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ ใช่แต่ concepts ของเรามีง่ายๆ นั่นก็คือ เพื่อความอยู่รอดในการแข่งขันกันในตลาดงานในโลกอ้นกว้างใหญ่ไพศาล ถ้าไม่ใช่อัฉริยะทางด้านภาษา แบบเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 แล้วเก่งสูสีเจ้าของภาษาได้นะ เราว่าเรียนเอกอย่างอื่นเช่นบัญชี คอมพิวเตอร์ หรือวิชาวิทย์อะไรบางอย่าง ชีวิตจะไปได้รุ่งมากกว่า ขอโทษที่ที่ต้องคิดแบบนี้ เนื่องจาก เราเรียนเอก computer science ตั้งแต่สมัยเครื่องคอมพิวเตอร์มันใหญ่คับเต็มห้อง แล้วจบมา ไม่เคยทำงานคอมพิวเตอร์ เพราะไปเป็น manager of bookmaker (ผู้จัดการบริษัทรับพนันม้าแข่ง) ในนครลอนดอนมาหลายปี กลับมาเมืองไทยคอมพิวเตอร์มันเปลี่ยนไปหมด สิ่งที่เราเรียนมา มันใช้ประกอบอาชีพไม่ได้เลย และเราต้องไปใช้ทักษะภาษาอังกฤษที่เรียนจากชีวิตจริงข้างถนนตบตีกับผู้คนเพื่อความอยู่รอด ซึ่งแหงๆอยู่แล้วที่เราทำงานเป็นอาจารย์มหาลัยไม่ได้เพราะเราไม่ได้เรียนมาแบบ academic มากๆ แต่จากการตบตีกับผู้คนเพื่อให้ได้งานด้านภาษาอังกฤษ ในขณะที่ผู้คนดูถูกเราว่าเราไม่มีวุึฒิสูงๆด้านภาษาอังกฤษ เช่นแค่ไปสมัครสอนภาษาอังกฤษเด็ก ม. 6 เราก็สมัครไม่ได้เพราะเขาจะเอาวุฒิภาษาอังกฤษสูงถึงปริญญาโท เราก็เลยต้อง "ต่อสู้" หรือ "ตบตี" กับผู้คนเพื่อให้ได้งาน และค้นพบว่า "ภาษาอังกฤษที่เรียนจากชีวิตจริง เป็นอาจารย์ในมหาลัยไม่ได้ก็จริง แต่มันก็ทำอะไรดีๆได้หลายๆอย่างให้เราอยู่รอดได้ ไม่โดนผู้คนที่เรียนสูงๆทางด้านภาษามากกว่าเรา มาเหยียบย่ำเรา เช่นทำงานเป็นนักแปลหรือเป็นล่ามค่าตัวแพงพอใช้ได้" แล้วอีกอย่างหนึ่ง เมื่อ 50 ปีที่แล้ว คนเรียนภาษาอังกฤษในมหาลัยได้เปรียบสุดๆ แต่ในยุคอินเตอร์เน็ต ใครเก่ง google ก็ download video clips ที่เรียนภาษาอังกฤษระดับสูงๆมาดูได้เหมือนไปเรียนในมหาลัยต่างแดน ช่วงหลังๆนี้เราเรียนภาษาอังกฤษแบบนี้ แล้วยิ่งคิดว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปเรียนภาษาอังกฤษในมหาลัย ปัจจุบันนี้ ถ้าใครเรียนแพทย์หรือวิศกรรมที่ต้องใช้อุปกรณ์ราคาแพงๆ ต้องเรียนมหาลัยอยู่แล้ว แต่ถ้าใครอยากเก่งภาษาอังกฤษแค่ไปใช้งานของจริง เช่นเป็นนักแปลหรือเป็นล่าม (แต่ไม่อยากไปสอนภาษาอังกฤษในมหาลัย) หรือแม้กระทั่งจะเขียนหนังสือภาษาอังกฤษขายเป็นอาชีพในต่างแดน (ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษจากมหาลัยก็ตาม)ก็ทำได้เพียงแค่เรียนนอกมหาลัย แหล่งทรัพยากรในการเรียนรู้่ภาษาอังกฤษนอกมหาลัย มันมีมากมาย ดังนั้น การไปเรียนปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษ ถ้าไม่ใช่อัฉริยะทางด้านภาษาจริงๆ เรียนมา ภาษาอังกฤษมันก็ยังไม่เลิศเลอ perfect แล้วถ้ามันก็ยังเป็นภาษาอังกฤษแบบคนเรียนภาษาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 ทั่วๆไปนะ เราว่า "มันเป็นปมด้อยอย่างหนึ่ง และมันเป็นตัวถ่วงอีกด้วย" เราจึงเสนอว่า "ถ้าจะปลอดภัย เรียนวิชาชีพอย่างอื่นจะดีกว่า" เราเคยเจอสมาชิก pantip ท่านหนึ่ง เรียนจบปริญญาเอกวิทยาศาสตร์แขนงหนึ่ง แต่ภาษาอังกฤษของเขาเก่งขนาดคนจบปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษจากต่างแ่ดน "ก็เคี้ยวไม่ลง" เดี๋ยวนี้คนๆนี้ไม่ค่อยเล่น pantip แล้ว เขาเป็นแรงบันดาลใจให้เราเริ่มเรียน grammar ตอนอายุมากๆ     เป็นแบบเขามันดีกว่าเรียนเอกอังกฤษหลายๆเท่า นั่นพูดถึงคนไทย แต่ลองไปดูฝรั่งบ้าง ฝรั่งคนนี้จบวิทย์มา แต่เก่งอังกฤษระดับเป็น lexicographer ได้ ลองไปดูเวปเขาดิ http://www.worldwidewords.org/index.htm เก่งภาษาอังกฤษแบบคนไทยที่เป็นสมาชิก pantip คนนั้น (ที่เรียนจบปริญญาเอกวิชาวิทยาศาสตร์แต่ภาษาอังกฤษคนจบด้านภาษาอังกฤษปริญญาเอกก็เคี้ยวไม่ลง) หรือเก่งแบบฝรั่งคนนี้ที่ชื่อ Michael Quinton มันแจ๋วกว่า ในขณะที่เรียนเอกอังกฤษจนถึงระดับปริญญาเอก แต่ก็เก่งไม่เท่าเจ้าของภาษา เราว่า "มันเป็นตัวถ่วงความเจริญในชีวิต" จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 23:56:54

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเข้าใจผิดก็ขอโทษนะครับ แต่ผมว่าคุณ fortuneteller กำลังเข้าใจผิดว่า คนเรียนเอกอังกฤษ เรียนไปเพื่อฝึกภาษาให้เหมือน native speakers คือเน้นไปแค่ language skills: listening, speaking, writing, and reading "เราเคยเจอสมาชิก pantip ท่านหนึ่ง เรียนจบปริญญาเอกวิทยาศาสตร์แขนงหนึ่ง แต่ภาษาอังกฤษของเขาเก่งขนาดคนจบปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษจากต่างแ่ดน" ผมเชื่อครับ แต่คนๆ นี้ทำ discourse analysis หรือรู้เรื่องทฤษฎี second langauge acquisition หรือ analyze/close read literature เป็นหรือเปล่า? เห็นไหมครับว่า คนที่เรียนเอกอังกฤษนั้นไม่ได้เรียนเพื่อจะพัฒนา language skills เป็นหลัก แต่มีอะไรอีกหลายๆ อย่างที่เอกอังกฤษสอนนะครับ คุณไม่จำเป็นต้องเก่งเหมือน native speakers เพื่อที่จะรู้เรื่อง discourse analysis, second lang. acq. หรือ close read lit ได้ครับ จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 00:06:22

ความคิดเห็นที่ 7 ที่คุณพูดว่า "แต่คนๆ นี้ทำ discourse analysis หรือรู้เรื่องทฤษฎี second langauge acquisition หรือ analyze/close read literature เป็นหรือเปล่า?" รู้ไปทำไมกัน ทำไปทำไมกัน มันไม่จำเป็น ทางเดินในชีวิตมนุษย์ เพื่อความสำเร็จ มีมากมาย เกินกว่าสมองคนจะนับได้ จริงหรือเปล่าล่ะ? อย่างเช่นนักวรยุทธ์จีน ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ ตามปรัชญาเต๋า แต่ก็เรียนรู้ด้านภาษา (ภาษาจีน) ระดับสูงๆได้ ไม่ต้องไปเรียนมหาลัย คนไทยที่จบปริญญาเอกวิทย์ คนนั้น รู้ภาษาอังกฤษระดับเทพ ไม่มี syntactic errors in the writing of second language learners ถ้าเขาเขียนหนังสือภาษาอังกฤษระดับ bestseller ขึ้นมาสักเล่มขายได้ก็รวยเละแล้วไม่ต้องไปเสียเวลาเป็นอาจารย์ในมหาลัยหรอก ไอ้ศัพท์หรูๆที่คุณเอามาข่มเรา เช่น พวก discourse analysis หรือรู้เรื่องทฤษฎี second langauge acquisition น่ะ ที่ึคุณไปลอกกากตำรามาจากมหาลัย ถ้าเราหาเรียนจาก Internet มันก็มี แต่เราไม่สนใจหรอก เราสนใจวิชา parapsychology มากกว่า เช่น การสื่อสารกับวิญญาณนักเขียนฝรั่งเก่งๆ ถ้าเราทำสำเร็จ เราก็เรียกวิญญาณนักเขียนฝรั่งที่เก่งมาดลใจเราให้เขียนภาษาอังกฤษระดับเทพ แล้วเขียนหนังสือภาษาอังกฤษดีๆ แบบ bestsellers หาเงินได้มาก ทุักวันนี้เราก็ใ้ช้ software  ตัวเก่งๆหลายตัวเป็นตัวช่วยในการเรียนภาษาอังกฤษ เราไม่สนใจหลักสูตรมหาลัย แต่อย่างใด คุณรู้จัก cells สมองเราน้อยเกินไป   คุณเรีียนแบบของคุณไป เราเรียนแบบของเราไป แล้วรอเวลาตัดสินว่าใครจะทำได้ดีกว่ากัน ดีหรือไม่ล่ะ เราอายุมากกว่าคุณหลายปี แต่เราฝึกคัมภีร์นักพรตเต๋า กว่าคุณจะเก่งอังกฤษมากๆระดับเทพ คุณก็แก่เดินแทบไม่ไหวแล้ว แต่ตอนเราอายุมากกว่านี้อีกหลายๆเท่า เรากลับยิ่งแข็งแรงและหน้าตาเด็กกว่าคุณ และเตะปี๊บไปไกลและดังกว่าคุณอีกตั้งหลายเท่า แค่นี้เราก็ตัณหากลับจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ยิ่งแก่ยิ่งตัฒหากลับ ทำไม่ยิ่งแก่จะยิ่งเรียนรู้เร็วกว่าคุณและหน้าเด็กกว่าคุณ รวยๆมากกว่าคุณ และมีแฟนสาวๆสวยๆมากกว่าคุณไม่ได้? ทัาพนันได้เลยว่าเราต้องทำได้ดีกว่าคุณ ขอท้าชน เราชอบเกมชีวิต แบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน...!!! คุณคุยกับเราโดยไม่รู้ว่า เรา 2 คนอยู่กันคนละ plane of existence นั่นก็คือเราฝึกศาสตร์เร้นลับ ส่วนคุณฝึกสิ่งที่มหาลัยสอนคุณ แต่อย่าเพิ่งแน่ใจว่าคุณจะต้องเหนือกว่าเราในทุกเรื่อง Thomas Edison ไม่เคยเรียนมหาลัย แต่เขาก็เป็นอัฉริยะได้ แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 00:42:19 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 00:35:29 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 00:32:51

ความคิดเห็นที่ 8 นึกว่าข้อความยังไม่ได้ส่ง แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 01:17:24 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:04:17

ความคิดเห็นที่ 9   ผมขอพูดตามตรงว่า ผมได้อ่านความเห็นที่ 6 ของ คุณเมื่อลมแรงฯ แล้วได้อ่านปฏิกริยาตอบกลับของคุณ fortunetellr ในคห. ที่ 8 แล้ว อยากจะขอแสดงความเห็นว่า ผมเข้าใจว่า คุณเมื่อลมแรงฯ ไม่ได้มีเจตนาจะเอาศัพท์วิชาการมาข่มคุณ fortuneteller แต่อย่างไร เพราะผมก็เห็นตรงกับคุณเมื่อลมแรง ตั้งแต่ยังไมได้อ่านความเห็นของเขาว่า การเรียนเอกภาษาอังกฤษ มันไม่ได้เน้น skill จริงๆนะครับ เหมอืนกับคุณเรียนเอกภาษาไทย คุณก็ไมได้เรียนแต่ทักษะการใช้ภาษาไทย แต่เรียนการเข้าใจถึงภาษาไทยอย่างลุ่มลึก ซึ่งค่อนข้างเป็นเชิงวิชาการ เช่นเดียวกันกับภาษาอังกฤษ ที่อาจจะเรียนลึกไปตามความเชี่ยวชาญ เช่นวรรณคดี ภาษาศาสตร์ภาษาอังกฤษบลาๆ ซึ่งความรู้พวกนี้ ซึ่งเป็นเชิงวิชาการ มันเป็นคนละส่วนกับทักษะการใช้ภาษา discourse analysis (ปริเฉทวิเคราะห์/ สัมพันธสารวิเคราะห์) ก็คงจะต้องได้เรียนรู้จากการเรียนเอกภาษาอังกฤษ หรือภาษาศาสตร์ มุ่งอธิบายการใช้ภาษาในระดับ discourse ด้วยแนวคิดและทฤษฎีต่างๆ อย่างไรก็ตาม ผมก็ชื่นชมคุณทั้งสอง ทั้งคุณ fortuneteller และ คุณเมื่อลมแรง เพราะผมก็ติดตามบอร์ดมาตลอด แค่อยากแสดงความคิดเห็น เพราะเห็นว่าจะเข้าใจกันผิดพลาดครับ จากคุณ : labtop เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:12:05 A:125.27.214.129 X: TicketID:267873

ความคิดเห็นที่ 10 ครับ "รู้ไปทำไมกัน ทำไปทำไมกัน มันไม่จำเป็น ทางเดินในชีวิตมนุษย์ เพื่อความสำเร็จ มีมากมาย เกินกว่าสมองคนจะนับได้ จริงหรือเปล่าล่ะ?" ประเด็นไม่ใช่อยู่ที่ว่าทำไมต้องเรียนเอกภาษาอังกฤษ แต่อยู่ที่ว่าเอกภาษาอังกฤษให้อะไรกับผู้เรียน ถ้าคิดแบบนี้ทำไมต้องมีป. เอกภาษาไทย ทำไมต้องมีป. เอกคณิตศาสตร์ (แค่บวกลบคุณหารในชีิวิตประจำวันได้ก็พอแล้ว)จริงไหมครับ? "ไอ้ศัพท์หรูๆที่คุณเอามาข่มเรา เช่น พวก discourse analysis หรือรู้เรื่องทฤษฎี second langauge acquisition น่ะ ที่ึคุณไปลอกกากตำรามาจากมหาลัย ถ้าเราหาเรียนจาก Internet มันก็มี แต่เราไม่สนใจหรอก" 1. ศัพท์เหล่านี้ไม่ใช่ศัพท์หรู แต่เป็นตัววิชา ถ้าคิดว่าศัพท์เหล่านี้เป็นศัพท์หรู คำว่า "evolution theory" หรือ "ตรีโกณมิติ" ก็เป็นศัพท์หรูิสิครับ? 2. ถ้าอ่านดูจากข้อความและบริบทที่ผมใช้ศัพท์เหล่านี้ ผมไม่ได้ใช้เพื่อ "ข่ม" คุณหรือคนอ่าน "คุณรู้จัก cells สมองเราน้อยเกินไป   คุณเรีียนแบบของคุณไป เราเรียนแบบของเราไป แล้วรอเวลาตัดสินว่าใครจะทำได้ดีกว่ากัน" เพื่อสนองอัตตาหรืออีโก้ของต่างฝ่ายเหรอครับ? ไม่จำเป็นครับ ผมไม่ได้บอกว่าผมเก่งกาจมาจากไหนครับ และผมก็พอใจที่จะอยู่ตรงจุดนี้และพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ ครับ "แต่อย่าเพิ่งแน่ใจว่าคุณจะต้องเหนือกว่าเราในทุกเรื่อง" ผมไม่แน่ใจว่าผมสื่อความหมายนี้ออกไปตรงไหนครับ เพราะว่าผมในแต่ละความเห็นผมก็เขียนว่า "ด้วยความรู้อันน้อยนิด ขอแย้งกับคุณ fortuneteller" และ "ถ้าเข้าใจผิดก็ขอโทษนะครับ" ที่ผมเขียนไว้แบบนี้เพราะว่าผมเคยอ่านความเห็นของคุณ fortuneteller มาพอสมควร และเห็นว่าประโยค 2 ประโยคนี้เป็นสิ่งจำเป็นในการแสดงความเห็นของผมเพื่อป้องกันสิ่งที่(จะ)ตามมา "Thomas Edison ไม่เคยเรียนมหาลัย แต่เขาก็เป็นอัฉริยะได้" แล้วอีกกี่คนที่ไม่ได้จบมหาวิทยาลัยแล้วไม่ได้เป็นอัจฉริยะครับ? จริงๆ ผมไม่อยากตอบ เพราะว่าเริ่มเห็นผลที่จะเกิดขึ้น เอาเป็นว่าผมขอจบกระทู้นี้ด้วยความเห็นนี้นะครับ ขอโทษเจ้าของกระทู้และเพื่อนๆ สมาชิกที่อ่านด้วยครับ นอกประเด็นไปหน่อย ^^ จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:15:15

ความคิดเห็นที่ 11   ขอเสริมอีกนิดครับ ส่วนที่ถามว่า จะรู้พวกนี้ไปทำไม ก็คงจะเป็นคำถามเดียวกับ เวลาเด็กๆ มาถามผมว่า เราจะเรียน แคลคูลัสไปทำไมกัน แค่พวกลบเลข ทอนตังค์ได้ก็พอแล้ว ผมเข้าใจว่า วงการวิชาการยังคงต้องการการสร้างองค์ความรู้อยู่ตลอดครับ บางเรื่องเราอาจจะเห็นว่าไร้คุณค่า ดูไร้สาระ แต่อาจจะเป็นสิ่งที่มีค่า และน่าตื่นเต้นติดตามสำหรับบางวงการได้ หวังว่าความเห็นของผมคงจะไม่ทำให้ใครไม่พอใจนะครับ จากคุณ : labtop เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:16:00 A:125.27.214.129 X: TicketID:267873

ความคิดเห็นที่ 12 อ๋อ ที่ผมหยุดตอบ เพราะว่าผมเริ่มเห็นอัตตาตัวเบ่อเร่อของตัวเองออกมาแล้วตอนตอบ จึงขอหยุดแค่นี้ครับ จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:20:51

ความคิดเห็นที่ 13 ผมได้อ่านบทสนทนาของทั้งคุณ เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง และ คุณ fortuneteller แล้วนะครับ ผมว่าอย่าขัดความคิดเห็นไปเลยครับ น้อง จขกท คงอยากได้ไอเดียว่าจะไปเรียนที่ไหนดี สนใจด้าน discourse analysis จริงๆแล้ว คุณ fortuneteller ก็กำลังทำ discourse analysis อยู่นะครับ ทำไปทำไม ผมว่าคุณคงรู้แล้วว่า การศึกษาด้านวาทกรรม ทำให้เราได้เข้าใจถึงสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังต้องการสื่อ และด้วยการทำวาทกรรมศึกษา ก็ทำให้เราได้รู้ถึง จุดประสงค์ว่าที่พูดที่เขียนที่อ่านกันอยู่เนี่ย มันมีความหมายนัยแอบแฝงหรือเปล่า การเรียนระดับปริญญาเอก ไม่ว่าจะในหรือต่างประเทศ ก็มีข้อดีและข้อเสียนะครับ เรียนในประเทศ ก็ถูกกระเป๋า ไม่ต้องปรับตัวมาก ไม่ต้องกังวลเรื่องที่พัก เพื่อนฝูง ภาษา และความปลอดภัยในสังคม เรียนต่างประเทศ ก็ค่าใช้จ่ายแพง มีเรื่องต้องกังวลมาก ไม่ว่าจะเรื่องที่พัก อาหารการกิน เพื่อน การเข้าสังคม และ เงิน เป็นต้น ถ้าสนใจด้านวาทกรรมศึกษา ก็คงจะอ่านรู้ว่า นี่คือสิ่งที่ต้องกังวลเบื้องต้นเท่านั้น ส่วนที่ไม่ได้กล่าวถึงยังมีอีกมากนะครับ สำหรับการไปเรียนปริญญาเอกนั้น เรียนที่ไหนก็ได้ ถ้าเรามีความสนใจจริงและมีหนังสือหรือบทความที่เราต้องการ ซึ่งเป็นสิ่งที่ประเทศไทยยังขาด คือ หนังสือและบทความวิจัย ผมว่าอาจารย์ในมหาวิทยาลัยไทย ต่างก็จบมาจากมหาวิทยาลัยดังๆทั่วโลก อย่าไปดูแคลนท่านเลยครับ คณาจารย์ทุกท่านก็อยากจะให้นักเรียนมีความรู้ เห็นบอกว่าอยากรู้ของในประเทศ ก็ขอแนะนำมหาวิทยาลัยดังนี้ -จุฬา เอกการแปล ที่นี่ไม่ได้สอนให้เป็นนักแปลเท่านั้น แต่สอนให้รู้ถึง วาทกรรมต่างๆด้วย มีน้องที่รู้จักเรียนอยู่ก็มีความรู้ด้านอื่นๆมากมาย อาทิ native-nonnative issue (ซึ่งจะเอาไว้พูดตอนท้ายนะครับ) - พระจอมเกล้า บางมด ระดับปริญญาโท และเอก ด้าน ภาษาศาสตร์ประยุกต์ Applied Linguistics ที่นี่ก็ดี มีชื่อเสียงระดับนานาชาตินะ มีอาจารย์ดังๆหลายคน - ธรรมศาสตร์ เอกการสอนภาษาอังกฤษ ก็ดี ไปต่างจังหวัดกันบ้าง - ม. นเรศวร ก็มีหลักสูตรที่ดีและน่าสนใจในระดับ ป.โท และเอก ต่างประเทศขอหลังไมค์ดีกว่านะครับ ที่คุณ fortuneteller พูดเรื่องค่าตัวก็ถูกครับ แต่อย่าลืมว่า คนจบปริญญาเอก ไม่ใช่จบง่ายๆ ยังไงมหาวิทยาลัยไทยก็สนใจเพราะ ไม่ต้องส่งเรียน ไม่เสียอัตรา แต่ผมกลัวว่าคนจบมหาวิทยาลัยดังๆ จะไม่กลับมาสอนที่ไทยสิครับ นี่แหละน่าเป็นห่วง เพราะเราเสียดุล ผมว่าคนจบไม่ว่าจะมหาวิทยาลัยระดับไหน ก็มีคุณภาพด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ว่า ผู้เรียนจะสามารถขวนขวายและพัฒนาตัวเองได้มากขนาดไหนมากกว่า และมาแล้วครับ เรื่องยอดฮิต เจ้าของภาษา ผมว่าตัวอย่างที่ให้ไว้น่าสนใจครับ แต่จะมีกี่คนที่ทำได้แบบนั้น เพื่อนๆของผมที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรก ยังเขียนไม่ถูกไวยกรณ์หรอกครับ อย่าไปเชื่อว่า ฝรั่งจะเขียนได้คล่องและถูกหมด ทักษะการเขียนเป็นทักษธที่ต้องฝึกนะครับ ไม่มีใครเกิดมาพร้อมด้วยทักษะนี้ คนเขียนทุกคนต้องให้คนอื่นอ่าน และให้ความคิดเห็นเพื่อปรับปรุง บทความวิจัยเกือบทุกงานผ่านการแก้ไขมาแล้วทั้งนั้นนะครับ แล้วคนเขียนเป็นใคร ก็คนใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรก/แม่ และภาษาที่สองเช่นกัน ผมเชื่อว่าการเขียนงานวิจัยเป็นการเรียนภาษาที่สองด้วยกันทั้งนั้นนะครับ ลองดูง่ายๆของภาษาไทยบ้านเรา ยังต้องมีการเรียนภาษาไทยเพื่อธุรกิจ ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร นั้นคือการเขียนในระดับวาทกรรมที่เราไม่สามารถฝึกได้จากการพูดคุยไงครับ วกกลับมาเรื่อวาทกรรมจนได้ ฮ่าๆ จากคุณ : beebuzz เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:21:38

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบคุณ "เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง" ถ้าถกกันไป มันก็เหมือนกับกระทู้ที่เราตีกับนักศึกษาปริญญาเอกมหาลัยลอนดอนเรื่องการแปลเมื่อ 3-4 ปีมาแล้ว (ตอนนั้นเราใช้ login เดิม) เนื่องจากเธอเรียนการแปลตามทฤษฎีการแปลตั้งแต่สมัยกรีกและโรม ส่วนเราเรียนการแปลด้วย The Law of Probability ในวิชาคณิตศาตร์ บวกด้วยวิชา parapsychology โดยการพยายามที่จะอ่านข้อความที่คนเขียนๆต้นฉบับมา แล้วตีความ ตาม The Law of the Five Elements ของนักพรตเต๋า เพื่อที่จะหยั่งรู้สภาพอวัยวะภายใน และสภาพจิตใจของคนเขียนต้นฉบับ ว่า "ทำไมจึีงดลใจให้เขาเขียนเช่นนี้" ทั้งนี้ เพื่อประโยชน์ในการตีความต้นฉบัีบ เวลาแปล จะได้ถ่ายทอดจาก source text เป็น target text ได้แม่นยำ concepts ทางด้านภาษาแบบที่เรามีในสมองเราแบบนี้ ในมหาลัยไม่มีสอน แต่เราคิดทฤษฎีขึ้นมาเอง concepts เรื่องการเรียนการสอนการแปล ของเรา (ที่นักศึกษาปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษคู่ปรับเก่าเราทนอ่านไม่ได้) มันสรุปอยู่ในกระทู้นี้   http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/06/K7934208/K7934208.html คุณ "เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง" กับเรามีชีวิตความเป็นอยู่ และหลักการเรียนรู้ ที่อยู่กันคนละ plane of existence ดังนั้น discourse ของพวกเรา 2 คนมัน futile ยินดีด้วยที่คุณยอมเลิกรา พวกเรา 2 คนจะได้ไม่เปลือง energy cheers แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 01:35:53 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 01:33:16

ความคิดเห็นที่ 15   ขอแสดงความคิดเห็นด้วยความคิดเห็นส่วนตัว (สุดๆ) ครับ ถ้าจะเรียนที่อังกฤษ - English linguistics / discourse analysis/New Literacy: Lancaster, Liverpool, Birmingham -Theoretical/socio-linguistics ก็ Esssex, Lancaster, Edinburgh, York, Cambridge, King's College, Oxford, SOAS - TESOL/Applied Linguistics: Bristol, Warwick, Leicester, Canterbury Christ Church, Leeds - Language Testing: Lancaster, Leicester, Bristol - English Literature: Oxford, Cambridge, UCL, Newcastle, Edinburgh, Warwick จริงๆแล้วในอังกฤษมีหลายที่ที่เป็นมหาวิทยาลัยเล็กๆ ranking ท้ายๆ (หรือ ranking สูงแต่คนไทยไม่รู้จัก)คนไทย (และเอเชีย ยกเว้นเด็กญี่ปุ่น)ไม่รู้จักและไม่นิยมมาเรียน แต่ดังในกลุ่มคนอังกฤษและยุโรป คนที่จบไปก็ไปเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยดังๆ ของอังกฤษ มหาวิทยาลัยกลุ่มนี้คือ Loughborough (อันนี้ ranking สูงแต่ไทยไม่ค่อยรู้จัก), De Montfort, Sheffield Hallam (สองที่หลัง ranking รวมของมหาวิทยาลัยต่ำมากๆ แต่มีอาจารย์ด้านภาษาดังๆเยอะมากๆ) ถ้าที่อเมริกา ลองถามคุณ เมื่อลมแรง...ฯ ดูครับ ผมไม่รู้เลย ถ้าที่ไทย (อันนี้ก็ความคิดเห็นส่วนตัวอีกเหมือนกัน) อ. ที่สอนในระดับ ป.เอก สายภาษาแต่ละที่ profiles ไม่ต่างกัน ผู้เรียนก็ไม่ได้ต่างกันมาก (เด็กที่มาเรียนเอกที่อังกฤษก็ไม่ได้เก่งกว่าเด็กเรียนเอกที่ไทย เพียงแต่อาจมีโอกาสได้มาเรียน...อาจจะดีตรงที่ได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันมากกว่า) ส่วนเรียนที่ไหนในไทยดี ขอเดาว่าคุณ จกท คงเป็นอาจารย์สอนภาษาหรือกำลังจะเป็นอาจารย์นะครับ - ในกรณีที่เป็นอาจารย์อยู่แล้วและคิดว่าจะอยู่ทำงานต่อไปเรื่อยๆ ไม่ย้ายที่สอน ผมจะไม่ยอมเรียนในไทยเป็นอันขาดเพราะเชื่อว่าวันนึงมันต้องมีทุนมาถึงเราและได้ไปเรียนต่างประเทศ การเรียนเอก (หรือระดับไหนก็ตาม) เป็นการลงทุนลงแรงมากๆ ดังนั้นถ้าเราต้องเหนื่อย ก็ขอให้ได้อะไรกลับมาให้สมกับค่าเหนื่อยครับ การเรียนต่างประเทศไม่ได้หมายความว่าเราจะเก่งกว่าคนจบในไทย แต่มันได้ประสบการณ์หลายๆอย่างที่ต่อให้เราเก่งภาษาอังกฤษแค่ไหน แต่ถ้าไม่เคยไปอยู่ต่างประเทศเลย ความรู้ในเรื่องวัฒนธรรม การใช้ภาษาในสถานะการณ์จริง ความเป็นอยู่ สิ่งเหล่านี้เราไม่สามารถเก็บเกี่ยวได้จากการไปเทคคอร์สสั้นๆแค่ไม่กี่เดือนครับ - โดยส่วนตัวแล้ว ถ้าผมจะเรียนเอกที่ไทยก็ต่อเมื่อ เคยไปเรียนตรีหรือโท ที่ต่างประเทศมาแล้ว หรือมีครอบครัวและไม่อยากจากภรรยาหรือลูกเล็กๆไปเรียน (จริงๆแล้วเอาเค้าไปด้วยก็น่าจะดีกว่า) มีพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ หรือใครๆก็ตามในครอบครัวที่เราเป็นห่วง เช่นปัญหาสุขภาพหรือเรื่องอะไรก็ตาม ที่ทำให้เราคิดว่าเราควรจะอยู่ดูแลเขาข้างๆ หรือตัวเราเองมีปัญหาสุขภาพที่ถ้าเราไปอยู่ต่างประเทศอาจทำให้ครอบครัวเราเป็นห่วง (แต่ถ้าเขาไม่ห่วงเรา ให้เราไปได้เราก็ควรไป) แต่ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องพวกนี้ น่าจะเลือกไปเรียนต่างประเทศครับ - ถ้าจะเรียนเอก ไม่ว่าในไทยหรือต่างประเทศ ผมว่าน่าจะขอทุนครับ เรียนเองไม่คุ้ม (อันนี้อย่าว่าผมงกนะครับ) ถึงแม้เรียนในไทย ค่าเรียนอาจไม่กี่แสน แต่กว่าจะเรียนจบ ค่าใช้จ่ายรายเดือนและอื่นๆ รวมๆแล้วเป็นเงินเยอะพอสมควร ถ้าเราลงทุนไปมากเมื่อเรียนจบแล้วก็คงต้องการถอนทุนคืนแน่นอน ผมว่ามันเป็นธรรมชาติของคนเรานะ เคยเห็นบางคนที่ต้องควักเงินตัวเองเรียน พอเรียนจบมาเลยต้องสอนจนแทบจะไม่ได้พักผ่อนเพื่อที่จะถอนทุนคืน เลยกลายเป็นว่าทำงานแบบไม่มีความสุขเลย (เพราะเงินก็คงสำคัญ กว่าจะจบ อายุก็คงไม่น้อยแล้ว ต้องมีภาระครอบครัวฯลฯ) นอกเสียจากว่าครอบครัวจะมีเงินอยู่แล้ว สามารถส่งเราเรียนได้โดยที่ไม่ได้คาดหวังให้เราต้องช่วยเหลือด้านการเงินหลังเรียนจบ สรุปคือ ผมอยากให้ค่อยๆหาทุนเรียน ไปเรียนที่ไหนก็ได้ที่อยู่นอกประเทศไทย หรือถ้าไม่อยากติดทุน อยากออกเงินเรียนเอง ถ้าไปอเมริกา อังกฤษ ออสฯ แคนาดา นิวฯ ได้ก็ไป ถ้าอยากประหยัดก็ไปฮ่องกง (ถ้าเรียน TESOL ผมว่าดังพอๆกับอังกฤษเลยละ อินเดีย มาเลฯ อะไรก็ได้ครับ เพราะอย่างน้อยก็มีโอกาสได้ใช้ภาษามากกว่าอยู่ไทยอยู่ดี ที่ไม่อยากให้รีบเรียนเอกที่ไทยตอนนี้เพราะว่า ถ้าอีกปีสองปีมีทุนไปต่างประเทศมาให้เรา แต่เราเรียนในไทยไปแล้ว เราก็อดไปทันทีครับ ต่อให้ต้องรอแบบแทบไม่รู้ว่าจะมีโอกาสหรือเปล่าก็น่าเสี่ยงนะครับ ถ้าต้องเหนื่อยกับการเรียนทั้งที ก็ขอให้ตอนเช้าๆเดินออกจากบ้านแล้วได้สูดอากาสดีๆ เจอกับอากาศหนาวๆ ทานอาหารแปลกๆ (ถึงจะไม่อร่อยก็เถอะ) ได้เห็นคนเดินผ่านไปผ่านมาที่รูปร่างหน้าตาแปลกไปจากเรา มีอะไรเล็กๆน้อยๆที่เราน่าจะรอไปสัมผัสกับสิ่งพวกนี้นะครับ มีประสบการณ์ตรงคือ ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง เรียนดีทีเดียว ช่วงนั้นเพื่อนคนนี้อยากเรียนต่อเอกแต่ทางมหาวิทยาลัยยังไม่มีทุน เธอเลยเลือกเรียนเอกในไทย ผ่านไปสองปีก็มีทุนมา เนื่องจากเรียนไปแล้วทางมหาวิทยาลัยเลยไม่ให้เธอออกเพื่อรับทุนไปต่างประเทศ เพื่อนอีกคนที่ยอมเสียเวลารอสองปีเลยได้ไปแทน ยกเว้นเสียแต่ว่าคุณมีข้อจำกัดเรื่องครอบครัวดังที่ได้กล่าวไปแล้ว หรือไม่อยากจากแฟนไปเรียนครับ อันนี้ก็เรียนที่ไทย อีกช้อยนึงคือ ถ้าไม่อยากเสี่ยงว่ารอเก้อไปหลายปี ทุนก็ไม่มาสักที เลยไม่ได้ทั้งไปเรียนนอก ในไทยก็ไม่ได้เรียนด้วย ถ้ากลัวแบบนี้ก็คงต้องยอมลงทุนลงแรงหน่อย โดยการเรียนเอกที่ธรรมศาสตร์ คิดว่าเป็นภาคพิเศษ เรียนเสาร์ อาทิตย์ครับ แล้วออกเงินเรียนเอง ในกรณีนี้ผมคิดว่าถ้าคุณเรียนไปสองปีแล้วเกิดมีทุนมา คุณก็น่าจะรับทุนนั้นได้ (เพราะคุณไม่ได้ขอเงินจากทางมหาวิทยาลัย แล้วก็เรียนนอกเวลา) แล้วก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ ถ้าเสียดายของธรรมศาสตร์เพราะเรียนไปแล้ว ก็ขอดร็อป ไว้ว่างค่อยขอมาเรียนต่อ หรือขอเป็น ป.โท แทน ถ้าทำแบบนี้มีข้อดีคือ ถ้าคุณไม่มีโอกาสได้ทุนไปเรียนต่างประเทศเลย คุณก็ยังได้เรียนเอกที่ธรรมศาสตร์ไปด้วย อายุงานก็ไม่แป็กด้วย เพราะคุณก็สอนไปเรื่อยๆ จบเอกมาก็รอเวลา 2 ปี ทำวิจัยขอ ผศ ได้ครับ จากคุณ : JP เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 02:23:51 A:109.246.5.90 X: TicketID:141052

ความคิดเห็นที่ 16 ู^ ^ อันนี้ก็ความเห็นส่วนตัว แฟนเราจบปริญญาตรีอักษรศาสตร์จุฬา และปริญญาโทการแปลจุฬามา ภาษาอังกฤษเธอเก่งขึ้นทุกวันอย่างรวดเร็วจากประสบการณ์การทำงานจริงอย่างน่ามหัสจรรย์ เก่งครบทุกทัีกษะ ทั้งการ ฟัง พูด อ่าน และเขียน เธอฟังภาษาอังกฤษคล่องระดับจับผิดนักแปลหนังโรงใหญ่ได้สบายๆ แล้ววิเคราห์ได้ละเอียดว่าผิดตรงไหนและเพราะอะไร และเธอเป็นบรรณาธิการต้นฉบับหนังสือแปลที่เก่งมากๆ เธอพูดภาษาอังกฤษชัดมากขึ้นทุกๆวันอย่างน่ามหัสจรรย์ (ตอนนี้เธอทำงานเป็นนักแปลและล่ามในองค์กรข้ามชาติ) แถมเธอยังมีความรู้รอบตัวเกี่ยวกับชีวิตความเป็นอยู่และขนบธรรมเนียมประเพณีของฝรั่งแบบที่คนซึ่่งเคยอยู่เมืองนอกมานานๆถึงจะุรู้ เราก็งงว่าเธอเรียนในเมืองไทยแต่รู้มากขนาดนี้ได้ไง เธอตอบว่า เธอดู youtube กับ websites ต่างประเทศอย่างอื่น แล้วเข้าไปเล่นกระทู้คุยกับฝรั่ง (ไม่ค่อยได้เล่น pantip เหมือนเรา) แล้วเธอก็อ่านนิยายภาษาอังกฤษกับดูหนังฟังเพลงฝรั่งมากมาย   เราก็เลยยุให้แฟนเราเรียนต่อปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษในต่างประเทศ แล้วเราล้อเธอว่า อีกหน่อยเราเปิดโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษจะได้เอาชื่อเธอมาแปะไว้หน้าโรงเรียนเราว่า อำนวยการสอนโดยดอกเตอร์...(ชื่อแฟนเรา)...อิๆๆๆ... เธอย้อนกลับมาทันควันว่า "เด็กจุฬาทั้งรุ่นน้องเธอหลายคนไปเรียนภาษาอังกฤษต่อในมหาลัยดัีงๆในต่างประเทศ ชื่อหลักสูตรด้านภาษาที่เรียนมันฟังดูเท่ๆทั้งนั้น เรียนจนจบปริญญาเอก แล้วกลับมาเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษที่จุฬา เงินเดือนก็ไม่ใช่ว่าจะมากไปกว่าคนไม่ได้เรียนต่อวุฒิสูงๆ มันกลายเป็นว่าคนที่มีชั่วโมงบินจากการทำงานด้านภาษาสูงมากๆ ที่ทำงานบริษัทหรือองค์กรข้ามชาติ หรือทำงาน freelance ด้านภาษากลายเป็นมีรายได้สูงกว่าอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาลัยหลายเท่า แถมเด็กรุ่นน้องแฟนเราที่เป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาลัยเงินเดือนแทบไม่พอใช้ แต่ที่อยู่่รอดได้อย่างสง่างามในสังคม มันเป็นเพราะพ่อแม่รวย มีรถราคาแพงๆให้ขี่ พ่อแม่ต้องช่วยๆเอาเงินมาจ่ายเพิ่ใให้ลูกที่เป็นอาจารย์มหาลัย ลูกจะได้อยู่รอดในการทำงานเป็นอาจารย์มหาลัยเพื่อเชิดหน้าชูตาวงตระกูลว่า 'ทำงานอันทรงเกียรติ์' " แฟนเราบอกว่าเธอไม่ได้มาจากตระกูลที่ร่ำรวย ดังนั้น ทางเลือกนี้ (การเรียนปริญญาเอกทางด้านภาษาอังกฤษ แล้วมาเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาลัย)จึงไม่ใช่ทางเลือกที่เหมาะกับชีวิืตเธอ เธอบอกว่า "แม้กระทั่งเรียนปริญญาโท เธอก็เก็บเงินเรียนเอง พ่อแม่ก็ไม่มีเงินส่งไปเรียนต่างประเทศ"   เีราก็เลยใบ้รับประทาน แล้วเลิกยุให้เธอเรียนต่อปริญญาเอกด้านภาษาอังกฤษ เพราะตอนนี้ ถึงเราจะมี background ที่ไปใช้ชีวิตในประเทศอังกฤษมา 20 ปี เป็นตัวช่วยเรา ให้เราคิดค้นวิธีการแปลกๆในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษนอกมหาลัยด้วยตัวเองได้ (ส่วนใหญ่จะคิดโดยอาศัยสมองและ logic ของคนที่เคยเรียน computer science มา) แต่แฟนเรากำลังพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ "ระดับใช้งานจริง" ได้รวดเร็วจนความเก่งภาษาอังกฤษของเธอไล่กวดตามเรามาติดๆอย่างน่ากลัวมากๆ ผลงานชิ้นล่าสุดของแฟนเราที่เราเห็นแล้วตกใจมากๆว่า "ไปซุ่มเรียนการเขียนภาษาอังกฤษมาจากไหนกัน" นั่นก็คืองานเขียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาโฆษณาระดับ copywriter มันเป็นงานแปลไทยเป็นอังกฤษที่ใช้ภาษาเพ้อฝัน เธอส่งตัวอย่างการแปลเข้าประมูล แล้วได้งานราคาดีๆมาทำ งานพวกนี้ทำเงินได้มากกว่าเงินเดือนอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาลัยไทยหลายเท่า เพราะถ้าไม่เก่งจริงประมูลงานแปลหรืองานเขียนโฆษณาภาษาอังกฤษแข่งกับนักแปลหรือ copywriters มืออาชีพคนอื่นๆไม่ได้   นี่คืออีกมุมมองในเรื่องเวทีการต่อสู้กันด้วยความรู้ภาษาอังกฤษ ในตลาดงาน... แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:16:00 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:13:37 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 08:02:50 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 07:54:29 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 07:50:14

ความคิดเห็นที่ 17 ถึง #11 ที่ว่า "ส่วนที่ถามว่า จะรู้พวกนี้ไปทำไม ก็คงจะเป็นคำถามเดียวกับ เวลาเด็กๆ มาถามผมว่า เราจะเรียน แคลคูลัสไปทำไมกัน แค่พวกลบเลข ทอนตังค์ได้ก็พอแล้ว" ตอบ Agatha Christie (ที่เผลอๆมีแต่เรียนกับครูสอนพิเศษที่บ้าน) หรือ John Grisham (ที่เป็นนักกฎหมายแต่ไม่ใช่เรียนเอกอังกฤษ) ก็ไม่เคยเรียนเรื่องอะไรหรูๆเช่น เช่น พวก discourse analysis หรือ ทฤษฎี second langauge acquisition แต่เีขียนหนังสือภาษาอังกฤษเก่งๆได้ คนอินเดียที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ก็เขียน bestsellers ดีๆได้ก็มี คนไทยที่เรียนภาษาอังกฤษนอกมหาลัยแล้วเก่งระดับนั้น ก็มี เราถึงบอกว่า ถ้ามีมันสมองคิดเอง เรียนด้วยตัวเองก็ได้เหมือน Thomas Edison ไม่เรียนมหาลัยแต่เป็นอัฉริยะได้ การเปรียบเทียบของคุณ ตามหลักวิชา logic เรียกว่าเป็น false analogy...! ทุักวันนี้เราเีรียนการเีขียนภาษาอังกฤษโดยการเอาหนังสือที่นักเขียนฝรั่งเก่งๆพวกนี้เขียนไว้ มาศึกษารูปประโยค และใช้  computer software จัดประเภท sentence structure types และ concepts ต่างๆ โดยเราก็ไม่ได้เรียน พวก discourse analysis หรือ ทฤษฎี second langauge acquisition หรอก แต่เราก็อยากจะรู้ว่า ถ้าคุณเรียนมา แล้วจะเก่งวิเศษขนาดไหน เี่ีราอยากเรียนด้วยวิธีบ้าๆของเรา มีอะไรหรือเปล่า? ว่างๆคุณกับเรามาลองเขียนภาษาอังกฤษ แข่งกัน แล้วให้ฝรั่งเจ้าของภาษาที่เป็น editor สำนักพิมพ์ฝรั่งตัดสินกันไหมล่ะ ว่าของใครน่าตีพิมพ์กว่ากัน ตอนนี้เราทะเยอทะยานมากๆ กะจะเขียน bestsellers เป็นภาษาอังกฤษ ด้วยการเรียนภาษาอังกฤษนอกมหาลัย เราเชื่อว่าเราทำได้ คุณจะมาดวลกับเราหรือไม่ล่ะ? ให้เวลาซึ่งกันและกันว่าอีกกีปี่ข้างหน้า คุณหรือเรากันแน่ที่จะไปถึงดวงดาว...ก่อนกัน แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 15:06:37 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:59:44 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 14:24:58

ความคิดเห็นที่ 18 ถึง คุณ "เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง" คคห 12 ที่ว่า "อ๋อ ที่ผมหยุดตอบ เพราะว่าผมเริ่มเห็นอัตตาตัวเบ่อเร่อของตัวเองออกมาแล้วตอนตอบ จึงขอหยุดแค่นี้ครับ" ตอบ อัตตาคุณอัตตาเรา ไม่สำคัญ แต่เรามีความตั้่งใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่า "เราเรียนภาษาอังกฤษนอกมหาลัย และเรียน esoteric arts นอกมหาลัย เราก็เก่งอังกฤษมากกว่าคุณได้ และวิ่งเร็วกว่าคุณได้ตอนเราอายุ 100 ปี แต่ึคุณอายุแค่ไม่ถึง 40 และเราก็เตะปี๊ปดังกว่าคุณ และหน้าตาดีกว่าคุณ จีบสาวได้มากกว่าคุณตอนเราอายุเกิน 100 ปี นั่นก็เพราะว่าเราเรียนรู้ที่จะใช้ cells สมองส่วนที่ไม่เหมือนใคร" เราภูิมิใจมากๆที่จะมีชีวิตเพื่อที่จะต่อสู้กับคนแบบคุณ สมัยเด็กๆ เรา iq ต่ำและป่วยเป็น ADHD เราไปอยู่ต่างแดน เราเรียนแต่ esoteric arts เพื่อเอาชนะคนแบบคุณ เอาไว้ัว่างๆ ท้าเจอตัวจริงกันดึีกว่า จะมาดวลเรื่องอะไร เริ่มตั้งแต่วิ่งแข่งกันไป ถึงเรื่อง การใช้ cells สมอง คิดอะไรเอง เรียนอะไรเอง สร้างทฤษฎีอะไรเอง เราท้าดวลทุกรูปแบบ เดิมพันชีวิตกันก็ได้ เพื่อเป็นข้อพิสูจน์ว่า เรียนหนังสือสูงๆแล้วอย่าคิดว่าจะเที่ยวไปข่มคนที่เรียนน้อยๆได้ง่ายๆ ก่อนจะข่มก็ต้องดูว่าเขาใช้ cells สมองส่วนไหนมาสู้กับคุณ วิธีการบรรลุเป้าหมายในชีวิตในโลกนี้ มันมีมาก ไม่จำเป็นต้องมาข่มกันด้วยความรู้ในมหาลัย... นักวรยุทธ์จีนที่ฝึกเำพลงอาวุธทุกวัน  แล้วอยู่กับธรรมชาติ และเรียนศาสตร์เร้นลับนอกมหาลัย แต่ดันเก่งภาษาจีนมากๆ ในระดับเทพก็มี (โดยการเรียนภาษาด้วยกำลังภายใน) คุณเห็นโลกมาน้อยเกินไป จึงฮึกเหิม อัตตา ก็อัตตา การป่วยเป็น superiority complex แล้วพูดจากวนๆ แต่มั่นใจว่าทำได้ มันดีกว่ามี inferiority complex แล้วให้คนเรียนจบสูงๆอย่างคุณมาเหยียบย่ำเอา ดังนั้นเราจะต้องชนะึคุณให้ได้ ไม่ว่าจะใช้วิธีการใดๆ ก็ตาม The end justifies the means. และนี่ก็เหตุผลที่เราเลิกเขียนกระทู้เรียนภาษาอังกฤษที่เป็นประโยชน์กับ learners ในห้องเรียนภาษา อังกฤษนั่นก็เพราะว่า จากการที่ต้องฝึกพลังเีีร้นลับ อย่างหนัก เพื่อที่จะต่อสู้กับนักวิชาการอย่างคุณนั้น เราต้องสะกดจิตตัีวเองให้ป่วยเป็นโรค superiority complex ซึ่งมันทำให้คนหมั่นไส้ ดังนั้น เราจึงไม่ค่อยตอบกระทู้อะไรมากนักในช่วงหลังๆนี้ แต่นานๆทีออกมาตบตีกับคนเก่งๆอย่างคุณ ก็สนุกดีเหมือนกัน... นั่นก็เพราะว่าชีวิตเราจะอยู่รอดได้ เราต้องไม่ก้มหัวให้คนอย่างคุณอย่างเด็ดขาด แต่เราจะต้องใ้ช้ cells สมองส่วนที่มนุษยฺ์เขาไม่ค่อยจะใช้ักัน เอามาห้ำหั่นกับคนอย่างคุณ และต้องเอาชนะให้ได้ ตกลงจะนัดดวลกันเมื่อไหร่ล่ะ? เีีริ่มตั้งแต่วิ่งแข่ง ยิงปืน ฟันดาบ จีบสาว หรือแม้กระทั่งปั่นอวัยวะเพศแข่งกัน แล้วก็ไปแข่งกันเรื่องภาษาอังกฤษ หรือจะชกหน้ากันก็ยังได้...จะเอาไงก็ได้...นัดมาได้เลย ถ้าพูดถึงเรื่องอัตตา ก็ชักอยากจะเจอของจริงซะแล้ว... หรือจะให้เราบินไปเข่นฆ่ากับคุณถึงสหรัฐอเมริกา ก็บอกมา?   แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:56:49 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:53:40 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:47:40 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 14:44:58 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 14:32:04

ความคิดเห็นที่ 19   อือ จากประสบการณ์นะครับ ในประเทศไทยคนที่ทำด้านดิสคอร์สของภาษาอังกฤษ (เอาเฉพาะในกทม.นะ) มีอยู่ไม่เยอะอ่ะ ​... มีที่บางมด มีที่ธรรมศาสตร์ มีที่นิด้า มีที่จุฬา (ภาคอังกฤษ) และแต่ละที่ก็มีหนึ่งคน สองคน.... นอกนั้นก็จะมีดิสคอร์ทแต่เป็นภาษาอื่นๆแทน เช่น ภาษาไทย ภาษาถิ่นของไทย...​ (ไม่ได้แปลว่าสอนไม่ได้ แต่แปลว่าความเชี่ยวชาญเชิงวิจัยต่างกัน) ดังนั้นจึงแนะนำให้ไปที่ต่างประเทศดีกว่าครับ... ฝั่งอังกฤษก็อย่างที่คุณเจพีบอกข้างบน แต่ฝั่งอเมริกา ดังๆก็จะมี เบิร์คลีย์ (ภาคภาษาศาสตร์) จอร์จทาวน์ (ภาคภาษาศาสตร์) มิชิแกน อิลลินอยส์ วิสคอนซิน แคลิฟอเนียซานตาบาบารา (ภาคภาษาศาสตร์) แคลิฟอเนียลอสเอนเจลิส (ภาคภาษาศาสตร์) เพนซิลเวเนียสเตท ประมาณนั้นครับ... ผมเคยรีวิวพวกโปรแกรมเอกอังกฤษในไทยในหลายๆที่ไว้ ถ้าอยากอ่านลองไปเฟสบุคผมแล้วกัน (แอดมานะ แมสเสจบอกด้วยครับว่ามาจากที่นี่) ckuw@hotmail.com ครับ ....... ต่อประเด็นร้อนข้างบน อิอิ... คุณฟอร์จูน... ผมส่งงานตีพิมพ์ ก็มีผิดเล็กผิดน้อยที่เป็นของคนเรียนภาษาทีสอง รีวิวเวอร์เค้าก็ให้แก้มานะ ก็ไม่เป็นไรนิครับ ก็เรียนรู้ต่อไป ... ส่วนตัวผมไม่เชื่อว่าจะมีคนที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองแล้วไม่มีผิดแบบชนิดนี้เลย ในโลกนี้ คงเป็นไปไม่ได้ ผมทำวิจัยและเป็นอาจารย์ทางด้านดิสคอร์ส กับแพรคแมติกส์ ด้วยเพราะชอบและสนใจในสาขาด้านนี้ ​...​ ไม่ได้ต้องการไปแข่งขันกับใครในตลาดงานเป็นหลัก แต่แข่งขันกับตัวเองมากกว่าว่า ถ้ารู้แค่นี้ ฉันจะรู้เพิ่มอีก ฉันต้องทำอย่างไร... เพราะปัจจุบันก็พอใจในงานที่ตัวเองทำอยู่แล้ว และไม่เคยคิดจะออกมาเปิดศูนย์ภาษา ศูนย์รับแปล ศูนย์ล่าม ดังนั้นความสำเร็จในชีิวิตผม ส่วนหนึ่งคงขึ้นอยู่กับว่า เราได้เติมเต็มความอยากรู้ ใฝ่รู้ของตัวเองหรือยังมากกว่าอ่ะนะ (ซึ่งทำไปเรื่อยๆ มันก็ไม่เต็มหรอก ก็ตระหนักดีอยู่) ดังนั้น คงอยู่ที่จุดมุ่งหมายตัวเองกระมังครับว่าเรากำลังค้นหาอะไร จขกท. คงไม่ได้อยากจะเรียนฟัง พูด อ่าน เขียน หรือแปลหรอกครับ... แต่คงอยากเรียนวิชาเฉพาะด้านมากกว่า ถ้าจะเอาคนที่เรียนวิชาเฉพาะด้านพวกนี้ มาทดสอบภาษาอังกฤษสายทักษะ (เช่น การแปล) ก็คงไม่ตรงจุด เพราะไม่เกี่ยวกัน และคนละเรื่องกันเลย (เปรียบเทียบเหมือนเอาคนทำวิจัยชีวะวิทยา หรือ พวกออแกนิค เคมิสตรี้ มาแข่งขันด้านทักษะการรักษาคนไข้ของแพทย์ ​ซึ่งถึงแม้แพทย์จะต้องมีพื้นฐานทางชีวะ กับออแกน เคม มาก่อน แต่ก็คนละเรื่องเลย) ...​ ดังนั้นคงเป็นการเปรียบเทียบที่ไม่ถูกนัก (invalid comparison) ซึ่งถึงแม้คุณเอามาเปรียบเทียบไป ก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา เพราะคนที่เรียนและทำวิจัยด้านดิสคอร์สบางคน อาจจะใช้ภาษาอังกฤษทักษะ (เช่น ฟัง พูด อ่าน เขียน แปล)​ ได้เก่งกว่าคุณก็ได้ (หรือเก่งน้อยกว่าคุณก็ได้)​ ก็แล้วแต่ประสบการณ์และแล้วแต่บุคคลอยู่ดี.... ปล. ผมไม่ขอแข่งกับคุณนะ (แข่งแบบในความเห็นของคุณที่สิบแปด บรรทัดสุดท้าย ยิ่งไม่ไหวใหญ่ เพราะคงนอกเรื่องไปไกลโขอยู่) เพราะไม่รู้จะแข่งไปเพื่ออะไร ถ้าภาษาอังกฤษผมมีข้อผิดพลาดมากกว่าคุณ หรือแพ้คุณ ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละครับ และน้อมรับเอามาปรับปรุงตัว (ข้อผิดพลาดจะได้น้อยลงไง) และถึงข้อผิดพลาดผมจะน้อยกว่าของคุณ ก็เฉยๆนะ เพราะไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้นหรือเก่งมากขึ้นเมื่อทำการแข่งขันดังว่าแล้วขนะคุณอ่ะ... (ส่วนการแข่งขันอื่นๆ ก็รู้สึกเช่นเดียวกันครับ) จากคุณ : texasprof เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 19:30:33 A:125.24.237.68 X: TicketID:266834

ความคิดเห็นที่ 20 เจอคนไทย เป็นดร. ด้านเกษตร  งานเราต้องรับ Proposal ต่อจากเค้า ภาษางี้ อย่างปึ้ก กว่าคนจบเอกภาษาอังกฤษอีก พอเราทำAppraisal ต่อจากเค้า เค้าคอมเม้นท์ให้อีกว่าบางจุดแกรมม่าร์ไ่ถูก ตรงนี้อ่านแล้วยังไม่เคลียร์!! ซูฮก จากคุณ : giang_au เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 00:42:01

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีคุณ texasprof ต้องขอโทษด้วยที่เราแสดงความคิดเห็นแนวพาลหาเรื่อง เพียงแต่เราไม่ชอบวิธีการที่คนซึ่งเรียนสูงๆหยิบยกศัพท์เทคนิคทางด้านภาษาศาสตร์ในมหาลัยมาข่มขู่ชาวบ้านๆธรรมดาๆ มันเป็นการดูถูกว่าคนเรียนภาษาอังกฤษนอกมหาลัยมันจะต้องด้อยกว่าเสมอในเรื่องการทำงานด้านภาษา มันจึงทำให้เราต้องเร่งพลังชีวิตที่จะใช้วิธีการนอกระบบ แบบ unconventional มากๆ มาเรียนรู้ และมาต่อสู้และแข่งขัน ในทุกด้าน ถ้าเราไม่คิด ไม่ทำ ไม่เป็น และไม่ออกมาในแนวนี้ เราจะลงเอย สิ้นหวัง และ think negative แล้วก็ฝ่อตายไปในที่สุด ดังนั้น เราจึงต้องบ้าพอที่จะแข่งขันในทุกด้าน เราคงมีโอกาสพอที่ไปเรียนต่อทางด้านภาษา แต่ในเมื่อโดนคนที่เรียนมาทางด้านภาษาดูถูก มันจึีงเป็นแรงบันดาลใจให้เราคิดๆไปในทางตรงกันข้าม นั่นก็คือศึกษา esoteric arts โดยหวังที่จะเปลี่ยน cells สมองและร่างกายเราแบบ biological transmutation เพื่อการเรียนรู้ภาษาและศาสตร์อื่นๆนอกมหาลัย   สมัยเราเป็นเด็กๆในวัยเรียน เรามี iq ต่ำกว่าเด็กทั่วๆไป เราป่วยเป็น ADHD และ OCD พร้อมๆกัน เราจำเหตุการณ์ที่นักเรียนไทยทุน King Scholarship คนหนึ่งเขาไปเรียนที่อังกฤษพร้อมๆกับเรา เขาเป็นอัฉริยะจริงๆ เขาใช้เวลาเ้พียงแค่ 6 เดือนกวดวิชาภาษาอังกฤษจนเก่งพอที่จะเข้าไปเรียนแพทย์ในมหาลัยอังกฤษได้ ในขณะที่เราต้องใช้เวลานานถึง 6 ปี กว่าจะเรียนภาษาอังกฤษได้ถึงระดับนั้น เรากลับมาเมืองไทยก็ไม่ค่อยประสบความสำเร็จในการประกอบอาชีพมากนักเนื่องจากเรา think negative มัวแต่ไปหวาดกลัวคนที่เรียนสูงๆกว่าเรา แม้กระทั่งวิชา esoteric arts ทั้งหลายที่เราพยายามเรียนรู้ เช่น คัมภีร์เล่นแร่แปรธาตุของนักพรตเต๋า เราก็ฝึีกไม่สำเร็จ จนกระทั่งเมื่อไม่นานนี้สวรรค์บันดาลให้เรารู้เหตุผลว่า แท้จริงแล้วมันเป็นเพราะเรามีปัญหาเรื่อง spinal misalignment และรู้วิธีแก้ไขมันด้วยการแพทย์ทางเลือกของชาวฮินดู เหตุการณ์พลิกผันเมื่อประมาณปีที่แล้ว เราเกือบขาขวาพิการ เพราะ spinal misalignment นี่แหละ แม่เราขาซ้ายพิการไปก่อนหน้านั้นเพราะ spinal misalignment (เพราะกระดูกสันหลังเอียงกันคนละข้าง) เราไปค้นพบ The Law of Attraction จากหนังสือ The Secret เราจึงลองเอา concepts ของมัน กลับไปฝึกพลังเร้นลับ (วิชากำลังภายในละวิชา alchemy)จากคัมภีร์โบราณของนักพรตเต๋ากับของชาวฮินดูได้สำเร็จจนรักษา spinal misalignment และรักษาขาขวาของเราได้อย่างน่ามหัศจรรย์ จากนั้นเราเริ่ม think positive และงานดีๆเริ่มเข้ามาหาเราเอง เราเริ่มเปลี่ยน cells ร่างกายและสมองได้จริงๆ ด้วยวิธีการที่เรียกว่า biological transmutation จนอาการป่วยอื่นๆหายไปเป็นปลิดทิ้ง หน้าตาเรากลายเป็นเด็กกว่าเดิมมากยิ่งๆขึ้นทุกวัน คนใน pantip  2-3 เคยเห็นตัวจริงเราแล้วตกใจไม่เชื่อเมื่อเราบอกอายุจริง จนต้องเอาบัตรประชาชนให้ดู จากนั้นมาเราเลยทำตัวขวางโลกโดยการดันทุรังไม่ยอมไปเรียนต่อทางด้านภาษาอังกฤษในมหาลัย แต่พยายามจะอาศัยพลังเร้นลับที่ีเพิ่งได้มานี้ เรียนภาษาอังกฤษมันนอกมหาลัย พอเห็นคนเรียนสูงๆโอ้อวดด้านวิชาการ การที่เราจะยืนหยัดอยู่ได้นั้น เราต้อง "ท้าชน" นั่นก็คือ "แข่งมันทุกด้านในชีวิต" โดยเฉพาะอย่างยิ่งแข่งกับคนที่อายุน้อยกว่าเราที่เรียนเก่งๆ นั่นก็เพราะว่าสมัยเด็กๆเราเคยแพ้มาตลอด แต่ตอนนี้ยิ่งอายุมากขึ้นเรากลายเป็นยิ่งหน้าตาเด็กขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายแข็งแรงกว่าเดิมขึ้นเรื่อยๆ เตะปี๊ปดังกว่าเดิมขึ้นเรื่อยๆจนถึงเข้าขั้นตัณหากลับ แถมยังมีพลังเร้นลับที่เดินๆไปใกล้ผู้หญิงแล้วดึงดูดพวกเธอได้อย่างน่าประหลาดโดยที่ผู้หญิงซึ่งมาทอดสะพานให้เราดูหน้าตาท่าทางเราแล้วไม่รู้เลยว่่าเราอายุมากกว่าพวกเธอหลายๆเท่า (เมื่อวานนี้เราก็เดินๆไปแล้วโดนสาวที่เห็นหน้ากัน 2-3 ครั้งพูดจาจีบเรา) นอกจากนี้แล้วเรายังเรียนรู้อะไรใหม่ๆได้รวดเร็วกว่าเดิมมากขึ้นอีกหลายๆเท่า ทุกวัน ทุกวันอย่างต่อเนื่อง Every dog has its day. หวังว่าคุณคงจะเข้าใจว่าเราเคยได้รับความกดดัน เราถึงกลายเป็นคนเช่นนี้ จะอย่างไรก็ตามยินดีที่ได้พบกันอีก เรารู้ว่าคุณเก่งขึ้นมากกว่าเดิมอีกหลายเท่า มีน้อยคนนักที่จะเป็นอัฉริยะทางด้านภาษาแล้วเรียนภาษาอังกฤษถึงระดับปริญญาเอกในมหาลัยแล้วใช้งานมันได้จริงๆแถมยังหาเงินได้ดีอีกด้วยเหมือนกับที่คุณทำได้ แถมตอนนี้คุณก็ยังตอบกระทู้ได้อย่างถ่อมตัวน่่ารักขึ้นกว่าเดิมอีกตั้งหลายๆเท่า ต้องขอชื่นชมและคารวะคุณด้วยความจริงใจ มันทำให้เราเริ่มคิดว่าเรามีนิสัยเกเรเหมือนสมัยเราเป็นเด็กๆ ขอบคุณที่เขียน คคห ซึ่งเหมือนกับจะเตือนเราว่า "ให้หยุดฮึุกเหิม และไม่ประมาท"...เราก็เลยช่วงนี้ต้องเพลาๆการตอบกระทู้ลงเสียบ้าง (บางทีกลับไปเล่นกระทู้ในเวปต่างประเทศเหมือนแฟนเรา จะเข้าท่ากว่า) และเราควรเริ่มหัดเรียนรู้ที่จะถ่อมตัวเหมือน ท่าน texasprof ที่เป็น  new version...ใส่กล่องใหม่เอี่ยมผูกโบว์มา...อิๆๆ... Cheers. แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 53 10:22:34 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 53 07:49:39 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 53 07:42:48 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 53 07:36:07 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 07:27:00

ความคิดเห็นที่ 22 ชื่นชมคุณ fortuneteller มานาน ด้วยการโพสบางครั้งที่ออกแนวต่อต้านสังคมหน่อยๆฮ่าๆ และก็พูดตรงๆดูเป็นคนเปิดเผยน่านับถือดีครับ ตอนนี้ผมก็เรียนมหาวิทยาลัยและดูเหมือนผมจะเลือกเดินมาผิดทางและผมยังไม่มีโอกาสได้ไปอยู่ต่างแดน แต่ก็ได้คุยกับญาติเอาไว้ ไม่แน่ว่าอาจจะมีโอกาสได้ไป แต่อย่างว่านะครับ น้อยคนที่จะมีโอกาสได้ไป(ในประเด็นที่คุณสื่อว่าคุณสามารถเก่งกว่าคนที่เรียนจบมหาวิทยาลัยได้) เพราะผมเชื่อว่าการไปอยู่เมืองนอกนานหลายปีมันได้อะไรมากกว่าการเรียนเอกภาษาอังกฤษในมหาวิทยาลัย 4 ปีเสียอีก บางครั้งการอ่านประสบการณ์ของคุณ มันฟังดูน่าตื่นเต้นและท้าทายไม่เกรงกลัวต่อใครทั้งสิ้น(ขอย้ำนิดว่าออกแนวต่อต้านสังคมหน่อยๆอิอิ)อีกทั้งยังเป็นแรงขับเคลื่อนและแรงบันดาลใจให้ผมในบางครั้งอีกด้วย ผมไม่ได้ตัดสินอะไรคุณนะครับ ในเรื่องที่ผมบอกว่าคุณเป็นคนต่อต้านสังคมนิดๆ เพียงแต่ผมแค่รู้สึก และความคิดของผมก็ไม่ได้มีแค่ผิดและถูกหรือดำกับขาว ซึ่งสัญชาติญาณของผมไม่ได้บอกว่าคนที่ต่อต้านสังคมคือคุณแบบนั้น แบบนี้ ผมคิดว่ามันไม่ใช่ บางทีมันอาจจะช่วยผลักดันให้เราประสบความสำเร็จในชีวิตโดยที่เราไม่รู้ตัวเลยก็ได้ มาถึงชีวิตของผมบ้างฮ่าๆ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าผมควรจะเลือกทางไหนดีกับการที่ต้องทนเรียนสิ่งตนไม่ชอบให้จบๆไปและตรงออกไปหางานทำตามสายที่ตัวเองเบื่อ อาจจะทำได้ไม่ดีและไม่ก้าวหน้า กับอีกทางเลือกคือทนเรียนให้จบๆ ระหว่างเรียน-อนาคต ศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษนอกห้องเรียนไปด้วยและตามหาความฝันของตัวเองด้วยการทำงานทางด้านที่ต้องใช้ภาษา ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันทางที่ถูกกำหนดไว้แล้ว หรือทางที่ต้องเสี่ยงต้องแตกแตกต่างจากเพื่อนร่วมห้อง หนทางไหนมันจะยากและท้าทายชีวิตของผมมากกว่ากัน แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 53 15:15:38 จากคุณ : jewes38352 เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 15:11:06