เป็นคนในวงพวกนักเลง มิใช่เป็นเรื่องมีบุญวาสนา
ชีวิตในวงพวกนักเลง คล้ายใบไม้แห้งในสายลม จอกแหนบนผิวน้ำ ปกติมักมิอาจเป็นตัวของตัวเอง
มีเรื่องมากหลายที่พวกมันคิดจะกระทำ แต่ไม่อาจกระทำ
มีเรื่องมากหลายที่พวกมันไม่ต้องการกระทำ แต่จำเป็นต้องกระทำ
เนื่องเพราะพวกมันจะต้องถือคุณธรรมอันห้าวหาญ จะต้องมีหลักการ มิเช่นนั้นพวกมันไม่อาจคลุกคลีสืบไป
พอจะใช้วาจาทันสมัยของปัจจุบันมาเปรียบ พวกมันล้วนเป็นดารายิ่งใหญ่
สังคมในปัจจุบัน ยิ่งนานยิ่งสับสน ยิ่งนานยิ่งถือวัตถุนิยม
คนในปัจจุบัน ในทุกเวลา ทุกสถานที่ มักจะประสบความควบคุมในแบบฉบับต่างๆ วิธีการนานา แต่กาลกระโน้นไม่ใช่
วันอดีตล้วนเป็นวันที่ดี ข้าพเจ้า (โก้วเล้ง) มิเห็นพ้องกับวลีนี้ แต่อดีตที่ผ่านไปมีวันที่ดีอยู่จริงๆ
ในสมัยนี้ แม้แต่นับว่าทราบกระจ่าง ผู้นั้นเป็นนักโทษฆ่าคน แม้ทราบกระจ่างมันได้ฆ่าพี่น้องลูกเมียท่าน หากไม่มีหลักฐานที่หนักแน่นมั่นคง ท่านก็มีแต่เบิ่งตาดูมันสำราญอยู่นอกกฎหมาย
เนื่องเพราะหากท่านคิดใช้ระบบ ฟันต่อฟันเลือดต่อเลือด เมื่อท่านไปฆ่ามันอย่างนั้น ท่านก็เป็นผู้ฆ่าคนตาย
ล้างแค้น มิใช่วิธีที่ดีที่สุด แต่ทว่านั่นอย่างน้อยย่อมประเสริฐกว่าให้คนร้ายสำราญอยู่เหนือกฎหมาย
ในยุคหนึ่งของสมัยก่อน ไม่มีเรื่องเช่นนี้อยู่แน่
นั่นเป็นยุคสมัยที่สมใจสมอยาก ล้างแค้นตามความปรารถนา ทดแทนพระคุณตามความรู้สึก กล้ารักกล้าแค้น กรรมดีมีผลดีสนอง กรรมชั่วมีกรรมชั่วตอบแทน ไม่ต้องรอสวรรค์มาล้างแค้นให้ท่าน ท่านสามารถล้างแค้นด้วยมือของท่านเอง
ที่ข้าพเจ้าเขียนคือยุคสมัยนั้น
ที่ข้าพเจ้าเขียน คือชนชาวนักเลงในยุคสมัยนั้น ยุคนั้นวงพวกนักเลงมีแบบฉบับต่างๆอยู่มากหลาย มีวีรบุรุษยิ่งใหญ่ และก็มีมหาโจร มีผู้คุ้มกันสินค้า และก็มีมือสังหาร มีผู้กล้าหาญ และก็มีผู้ปลีกตัวถืออุเบกขา มีขโมยเทพยดา และก็มีมือปราบเทพยดา มีวีรสตรี และก็มีนางคณิกา มีอันธพาล และก็มีบุตรหลานตระกูลใหญ่ ชีวิตของของพวกเขาเหล่านั้น ปกติมีสีสันแพรวพราย เต็มไปด้วยการเสี่ยงอันตราย และตื่นเต้นเร้าใจ
มีคนมากหลายที่เคียดแค้นชิงชังพวกมัน และก็มีคนมากหลายที่ชื่นชมอิจฉาพวกมัน เนื่องเพราะพวกมันปกติสวมเสื้อผ้าเป็นแพรพรรณสีสดใส มือเติบสุรุ่ยสุร่าย ดื่มสุราด้วยชามใหญ่ กินเนื้อชิ้นโต
แต่เสียดายนั่นเป็นเพียงด้านสุขสันต์หรรษาของพวกมันเท่านั้น
พวกมันยังมีด้านหนึ่ง
ด้านของเจ็บช้ำขมขื่น
มือปราบเทพยดาจับขโมยเทพยดาได้ ตั้งโต๊ะสุราฉลองกันดื่มกิน เป็นโกลาหล ดื่มจนเมาปางตายจึงยุติ
มหาโจรกวาดทรัพย์มาได้รายหนึ่ง แบ่งเล็กน้อยให้แก่คนยากจน ตัวเองฟุ้งเฟ้อสุรุ่ยสุร่าย ใช้จนเงินทองที่มีเกลี้ยงเกลาจึงยุติ
วีรบุรุษมีชื่อเสียงมีอิทธิพล มิว่าไปในแห่งหนใด ต่างได้รับความเคารพนับถือและชื่นชมยินดี
บุตรธิดาตระกูลใหญ่ ได้รับการทะนุถนอมอยู่ดีกินดีมาแต่เยาว์วัย ต้องการกระไรก็ได้กระนั้น
ชีวิตเช่นนั้นเป็นที่น่าชื่นชมอิจฉาจริงๆ แต่ท่านได้เห็นอีกด้านหนึ่งของพวกมันหรือไม่?
พวกมันก็มีความว้าเหว่และขมขื่น
วิกาลดึกสงัด สรรพเสียงเงียบสงบ สร่างเมาตื่นขึ้นมา พลันเห็นผู้นอนเคียงข้างกาย ถึงกับเป็นคนที่กระทั่งชื่อฉายาก็ไม่รู้จัก
รสชาติเยี่ยงนี้ท่านเคยได้ลิ้มมาหรือไม่ ?
ในเสียงโห่ร้องยกย่องเยินยอ เมื่อกลับบ้านไปเพียงลำพัง นั่งอยู่ที่ริมหน้าต่างอันมืดมิด เพียงหวังให้รีบสว่างโดยเร็ว
จิตใจเช่นนั้น ท่านเคยได้คิดถึงบ้างหรือไม่
ค่ำนี้ร่าเริงหรรษา สนุกสนานสมปรารถนาทุกเรื่องราว แต่กระทั่งตัวเองวันพรุ่งอยู่ที่ใดก็ยังไม่ทราบ กระทั่งค่ำคืนนี้ กระทั่งเมาเมาที่ใดก็ไม่ทราบ?
กิ่งหลิวอ่อนช้อยกรีดกรายร่ายรำ ลมอรุณเฉื่อยฉิว ลูบไล้เดือนค้างฟ้า แม้เป็นภาพพจน์ที่งดงามอย่างยิ่ง แต่ก็เป็นความงามที่เย็นเยือกวังเวงเพียงใด? บีบคั้นจิตใจคนให้แหลกสลายเพียงไหน?
ความสุขสันต์หรรษาเยี่ยงนี้ ท่านยินดีไปซ่องเสพหรือไม่?
หากแม้นท่านต้องการมีกระไรก็มีกระนั้น ชีวิตยังมีของทรงคุณค่าใดให้ท่านไปเสาะแสวงหา?
ความอ้างว้างเช่นนั้นมีผู้ใดทราบ?
ข้าพเจ้าทราบ!
เนื่องเพราะข้าพเจ้าก็เป็นคนในวงพวกนักเลง ก็เป็นคนพเนจรไม่มีราก หากมีคนว่าข้าพเจ้ากำลังฆ่าตัวตายชัดๆ แส่หาที่ตายเอง นั่นเนื่องเพราะผู้นั้นยังไม่ทราบ...
ไม่ทราบในมือข้าพเจ้ามีสุราพิษอยู่ก่อนแล้ว
แน่นอนย่อมเป็นสุราพิษที่ดีที่สุด!
ที่เขียนในนิยายบู๊เฮี้ยบนั้น คือชนชาวนักเลง แต่ที่ข้าพเจ้าคิดเขียนในตอนนี้ กลับผิดกันอยู่บ้าง ข้าพเจ้าคิดจะเขียนความสุขสันต์หรรษาของพวกมัน และก็เขียนความเจ็บช้ำขมขื่นของพวกมัน ข้าพเจ้าคิดให้มันเป็นกระจกบานหนึ่ง ให้ท่านทั้งหลายพอจะมองจากกระจกบานนี้ ดูออกว่าตัวเองสมควรทำเช่นไร
มิว่าอย่างไร พวกมันย่อมเป็นคนที่น่ารักอยู่ เนื่องเพราะพวกมันกล้ารักกล้าแค้น กล้าร่ำไห้กล้าหัวร่อ เนื่องเพราะพวกมันถือคุณธรรมอันห้าวหาญ มีหลักการ
วิถีชีวิตอย่างไรยังคงน่ารัก
มีชีวิตอยู่ ก็ควรไปรู้จักไปเสพสุขของชีวิตเยี่ยงไร? ไปเสาะแสวงหาความสุขสำราญเยี่ยงไร? เมื่อใบหน้าแปดเปื้อน ใช่ควรไปส่องกระจกดูก่อน จึงทราบต้องเช็ดรอยเปื้อนเยี่ยงไรหรือไม่? ข้าพเจ้าเพียงมุ่งหวัง กระจกบานนี้สามารถกระทำได้เล็กน้อยนี้เท่านั้น คือพอจะช่วยท่านให้เช็ดคราบสกปรกของชีวิตทิ้งไป ข้าพเจ้ามีความหวังโดยจริงใจ ให้ชีวิตของแต่ละคนต่างสามารถกลับกลายเป็นมีความสุขสันต์หรรษา
อรุณรุ่งของ 27 ตุลาคม 1974
รังสีกระบี่กระจายไกลสามหมื่นลี้
ประกายกระบี่คลี่สยบสิบเก้าแคว้น
แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 53 01:20:17
แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 53 01:18:26
แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 53 01:17:23
แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 53 01:16:53
งงคำนำโก้วเล้งครับ
