ความคิดเห็นที่ 1 ขอออกความเห็นทีละประเด็นอย่างนี้นะครับ ประเด็นแรก   เรื่องการแปลมันเป็นปัญหาแน่ครับ   แบ่งเป็น 2 ข้อด้วยกัน   ข้อแรก   นักแปลที่มีฝีมือเขียนภาษาอังกฤษ (หรือภาษาต่างประเทศอื่นใด)ได้เทียบชั้นกับเจ้าของภาษาที่เป็นนักเขียนนั้นหาตัวได้แสนยาก   ข้อสอง ถ้าหาคนแปลได้   งานแปลขนาดนี้แต่ละจ๊อบราคาขึ้นถึงเลขหกหลักทั้งนั้น   นี่เฉพาะค่าแปลนะครับ   ไม่รวมค่าลิขสิทธิ์ที่ต้องจ่ายให้นักเขียนและค่าจัดพิมพ์ เอเย่นต์อะไรอีกสารพัด   ใครจะลงทุน   ความเสี่ยงมันสูง ประเด็นที่ 2 ขอชี้ไปที่เนื้อหาของหนังสือที่ขายได้ในตลาดแล้วกัน   ผมไม่มีตัวเลขในมือนะ   แต่พอจะบอกได้ว่างานเขียนระดับที่เราเรียกว่ามีคุณภาพนั้นมันขายได้เป็นสัดส่วนที่แสนจะน้อย  อันนี้ดูจากความหลากหลายของหนังสือแต่ละแนวและพื้นที่ซึ่งร้านหนังสือจัดชั้นให้วาง   ในเมื่อตลาดเสพย์งานคุณภาพแต่เพียงส่วนน้อย   งานคุณภาพก็ย่อมมีให้เสพย์น้อยตาม   ข้อนี้เป็นกฎเบื้องต้นทางเศรษฐศาสตร์   ในเมื่องานคุณภาพมีน้อย   คุณจะไปหวังให้มีงานที่เทียบชั้นกับตลาดสากลที่มีการแข่งขันกันทางคุณภาพสูงได้อย่างไร ข้อ 3. นั้นผมคิดว่าไม่เกี่ยวกับว่ากระบอกเสียงเราดังหรือไม่   แต่ประเด็นสำคัญคือเนื้อหาของงานนั้นสื่อสารให้คนฝั่งตะวันตกเข้าใจได้หรือเปล่า   ถ้าสื่อไม่ได้ต่อให้กระบอกเสียงดังก้องโลก   หนังสือก็คงไม่เกิด จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 11:38:33

ความคิดเห็นที่ 2 1. เรื่องแปลหนังสือไทยเป็นอังกฤษ คิดเหมือน คคห1 ถ้าใครเขียนภาษาอังกฤษได้เก่งระดับนักเขียนฝรั่งนะ เขียนหนังสือขายเองง่ายกว่าแปลงานที่คนอื่นเขียน 2. กับ 3. ขอตอบรวม ขอบอกตรงๆว่าคนที่อ่านภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นที่คนใช้กันทั่วโลก (เช่นภาษาจีน) ได้แตกฉานจะรู้สึกว่า "หนังสือภาษาไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือสมัยนี้ หามีดีๆน่าอ่านน้อยมากๆ" เรายอมรับว่าตั้งแต่กลับจากต่างแดนมาอยู่เมืองไทยเราเคยซื้อหนังสือภาษาไทยมากพอสมควรเพราะอยากทำความคุ้นเคยกับบ้านเมืองว่าเปลี่ยนแปลงไปถึงไหนแล้ว แต่พออ่านๆไปแล้ว ยิ่งนานวัีนเข้า ตอนนี้เราเห็นแล้วเบือนหน้าหนีเกือบหมดทุกเล่ม ยิ่งเวลาเราเิดินเข้าร้านหนังสือ แล้วเห็นหนังสือภาษาไทยบางเล่มวางหราแบบว่าสำนักพิมพ์ "มีอิทธิพลมากๆ" พยายามผลักดันทุกวิถีทางให้นักเขียนบางคน (เด็กเส้น) ดังระเบิด โดยการวางหนังสือที่พวกเขาเขียน ในร้่านหนังสือ ณ ตำแหน่งซึ่งเตะตานักอ่านที่เดินผ่านมา ยิ่งเห็นอย่างนี้แล้วเรายิ่งรังเกียจมากๆเลย เพราะพอเปิดผ่านๆไป ก็มักจะไม่มีแนวคิดอะไรใหม่ๆน่าสนใจเลย ...จริงๆแล้วเราว่าเผลอๆยังมีหนังสือภาษาไทยดีๆ ที่คนเขียน "ไม่ใช่เด็กเส้น" ถึงได้ัรับการตีพิมพ์แต่เวลาวางขายไปวางแอบในมุมมืด แบบนี้ก็คงมีอยู่มากเหมือนกัน สรุปแล้วหนังสือภาษาไทยเล่มไหนก็ตามที่ สนพ โปรโมทจนออกนอกหน้าโดยการหาพื้่นที่สวยๆวางโชว์หราหน้าร้าน พอเราเห็นแล้ว "รู้สึกรังเกียจมากๆ จนไม่ซื้อเลย" ในกรณีที่เป็นหนังสือแปลอังกฤษเป็นไทย แล้ววางหราหน้าร้านเพื่อโปรโมทนักแปลคนใดคนหนึ่งเป็นพิเศษ เราจะ "รีบรี่เข้าไปหามัน" เพราะีรู้ว่าคนดังมักจะได้หนังสือดีๆไปแปลก่อนนักแปลคนอื่นๆ จากนั้นเราก็จดชื่อภาษาอังกฤษ และชื่อคนเขียน ชื่อสำนักพิมพ์ต่างประเทศ แล้วเราไม่ซื้อฉบับแปล(ไม่อยากอุดหนุนคนดังค่าตัวแพงและเป็นเด็กเส้นที่รวยอยู่แล้ว) แต่จะไป download ฉบับภาษาัอังกฤษของฟรีมาอ่าน ถ้าหาของฟรีไม่ได้จริงๆ ก็จะไปซื้อฉบับภาษาอังกฤษมาอ่าน จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 17:02:33

ความคิดเห็นที่ 3 คุณหมอดูช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าไป download ของฟรีที่ไหน   ตอนนี้ที่บ้านผมไม่มีที่วางหนังสือแล้ว   คนทีบ้านบ่นว่าเท่าที่มีอยู่นี่เอาไปเผาผมแทนฟืนได้เลย จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 18:49:26

ความคิดเห็นที่ 4 เพราะกระทู้แบบนี้มีคนสนใจพอที่จะแสดงความคิดเห็น แค่สามคน -*- จากคุณ : หนูก็อยากรู้ววววววว (Miss Nice Sun) เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 11:36:19

ความคิดเห็นที่ 5 หลายท่านข้างบนก็ได้เขียนในสิ่งที่เรานึกในใจไปเกือบหมดแล้วค่ะ ส่วนหนึ่งเราคิดว่า อาจจะเป็นเพราะเรื่องส่วนใหญ่ที่แปลออกเป็นภาษาต่างประเทศ มีค่อนข้างน้อยทั้งในแง่ของจำนวนและความหลากหลายของเนื้อเรื่อง นีคือบางส่วนของวรรณกรรมไทยที่แปลเป็นภาษาต่างประเทศ เท่าที่เราเคยอ่านผ่านตามาบ้าง The Magic Lotus (บทละครเรื่องพระลอ) Behind the Painting and Other Stores (ข้างหลังภาพ และเรื่องสั้นอีกสองสามเรื่อง) The Four Reigns (สี่แผ่นดิน) Many Lives (หลายชีวิต) แล้วก็มีงานเรื่อง ปิศาจ แต่เราจำชื่อเรื่องภาษาอังกฤษไม่ได้ค่ะ วรรณคดีอย่างไกรทองก็มีแปลเป้นภาษาอังกฤษเหมือนกัน อีกทีนึงเลยก็มีงานของปองพล อดิเรกสาร ที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษก่อนแล้วค่อยมาแปลเป็นไทย จากคุณ : zaida, film mania เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 16:33:35

ความคิดเห็นที่ 6 ที่เก่งจริงและดังจริงในระดับนานาชาติก็คือผลงานนิยายวิทยาศาสตร์ของคุณ สมเถา สุจริตกุล ครับ ท่านผู้นี้เรียนดนตรีแต่เขียนนิยายวิทยาศาสตร์ได้ระดับโลก เขียนเป็นภาษาอังกฤษโดยตรงเลยครับ ไม่ต้องแปล จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 23:18:44

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ คุณสมเถา แกใช้ชีวิตในต่างแดนเกือบหมด แทบไม่ได้อยู่เมืองไทยเลย เรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็กๆ คือเรียนโรงเรียนมัธยมชื่อดังคือ Eaton College และ เรียนจบปริญญาตรีและโท (เกียรตินิยม)จาก University of Cambridge (วิชาดนตรีควบคู่กับวรรณคดีอังกฤษ)   คนไทยเรียนภาษาอังกฤษในเมืองไทยกว่าจะเก่งเท่าคุณสมเถา ก็พอดีแก่งั่กกัน จะเขียนนิยายภาษาอังกฤษก็ต้องแย้่มฝาโลงศพขึ้นมาเขียน (เหมือนที่ใครคนหนึ่ง (คู่ปรับเก่าเรา) ม้ันเคยด่าเราว่า เราจะทำงานแปลหรืองานที่ใช้ภาษาอังกฤษแข่งก้ับเด็กอายุน้อยๆซึ่งเป็นอัฉริยะทางด้านภาษาอังกฤษ เราต้องแย้มฝาโลงศพขึ้นมาแข่งกับพวกเขา) เราก็เลยรีบฝึกวิชา alchemy ของนักพรตเต๋าเพื่อกลับเป็นเด็กวัยรุ่นใหม่...555+++... แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 53 11:37:09 แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 53 11:30:31 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 11:28:42

ความคิดเห็นที่ 8 ตอบคุณ Tanis คคห3 การ download ของฟรีมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่า "ไปเอามาจากไหน" หากแต่ว่ามันต้องคิดวิธีการอันพลิกแพลงขึ้นมาใหม่ๆอยู่เรื่อยๆ "วิธีการ" สำคัญกว่า "สถานที่" เพราะวิธีการทำให้หาสถานที่ใหม่ๆได้อยู่เรื่อยๆ ยกต้วอย่างเช่นไอ้กระทรวง ITC บ้าม้ันชอบมา block เวปโป๊เราทำให้เสียอารมณ์ เราก็เลยต้องหา video clips โป๊ๆด้วยวิธีการใหม่ๆอยู่เรื่อยๆ เราว่าแย่นะละิเมิดสิทธิมนุษยชน ใครจะเสพย์สื่ออะไรมันเรื่องของเขาประเทศไทยนี่แย่จริงๆ ดูในสหรัฐสิรัฐธรรมนุญเขาให้สิทธิเสรีภาพประชาชนมากๆเลย มีคดีตัวอย่างคดีหนึ่ง ตำรวจตามจับ bookmaker (เ้จ้ามือรับแทงม้า ในอังกฤษถูกกฎหมายแต่ในอเมริกาส่วนใหญ่ผิดกฎหมาย) และเอาหมายไปค้นบ้านผู้ต้องสงสัย ค้นไม่เจอหลักฐานที่จะเอาผิดเรื่อง bookmaking ได้ แต่ไปค้นเจอหนังโป๊ม้วนหนึ่งเข้า ก็เลยฟ้องศาลข้อหามีสื่อลามกอนาจารไว้ในครอบครอง ในการพิจารณาคดีศาลอ้างอิงคดีตัวอย่างอ้ันหนึ่งที่มีคนเคยโดนลงโทษเรื่องสื่อลามกอนาจาร แต่คดีนั้นจำเลย "เผยแพร่สื่อลามกซึ่งไม่มีคุณค่าทางด้านการศึกษาหรือศิลปะแต่อย่างใด แถมยังไม่เป็นผลดีต่อเด็กและเยาวชน จึงมีความผิดตามกฎหมายว่าด้วย บล๊าบๆๆๆ...".. แต่คดีที่ bookmaker เป็นจำเลยนี้ศาลพิจารณาเห็นว่า รัฐธรรมนูญสหรัฐมิได้กำหนดเอาไว้ว่าประชาชนจะต้องเสพย์หรือไม่เสพย์สื่อใดๆในบ้านของเขาเป็นการส่วนตัว เพราะนั่นเป็นสิทธิส่วนบุคคล ดังนั้น ศาลจึงยกฟ้อง... ดีจริงๆนะบ้านเมืองเขา น่าอิจฉาจังเลย นี่เราพอจะไปร้องเรียนเรื่องการกระทำของกระทรวง ICT กับ UN ในหน่วยงานด้าน The Universal Declaration of Human Rights ได้หรือเปล่านะ? นี่ถ้ากระทรวง ICT มันเก่งพอที่จะ block เวปโป๊ได้หมด เห็นทีเราจะต้องหาทางซิกแซก download video clips โป๊ๆมาดูด้วยวิธีการอย่างอื่น เพราะตอนนี้เราติด video clips โป๊ๆอย่างงอมแงมเลยหละ ดูแล้วทำให้หน้าตาเด็กกระชุ่มกระชวยมากยิ่งๆขึ้น...555+++... เอ่อถ้าคุณ Tanis สนใจก้อลองแวะมาหาเรา จะสาธิตให้ดูหน้าจอคอมพิวเตอร์เรื่องที่คุณสงสัย แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 53 12:00:41 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 11:57:27

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาคุยแล้วกัน มีคุณ Marcel Barang ที่แปลหนังสือไทยออกเป็นอังกฤษและฝรั่งเศส ตอนนี้ขึ้นเป็น e-book ขายในเว็บไซด์ตามลิงค์นี้ http://www.thaifiction.com/default.php คุณ Marcel เป็นคนสร้างชื่อให้คุณแดนอรัญ แสงทอง จากการแปลเรื่องเงาสีขาวเป็นภาษาฝรั่งเศส ต่อมาก็แปลเป็นภาษาอังกฤษ ได้มีโอกาสอ่านฉบับนั้นเทียบกันอย่างละเอียดแบบคำต่อคำ เป็นหนังสือแปลก เขียนติดกันเป็นพรืด แต่ถ้าอ่านดีๆ มันมีจังหวะของตัวมันเอง เกือบเหมือนบทกวี ส่วนตัวแล้วชอบนะ แต่คงจะต้องว่าไม่ใช่หนังสือที่อ่านง่าย  ประเด็นเนื้อหาค่อนข้างเครียด แต่ถ้าจะคิดว่ามันตลกก็คงได้แต่เป็นตลกร้ายนั่นแหละ เห็นด้วยกับคุณข้างบน ที่ว่า หนังสือ"ดี" ค่อนข้างเกิดยาก ไม่ใช่ไม่มีแต่กว่าจะได้เกิดมันลำบาก ที่ต้องใส่เครื่องหมายกำกับเพื่อป้องกันตัวเอง เพราะคำว่าดีนี่มันแล้วแต่คนจะคิด เอาเถอะ แต่ที่เป็นความจริงมากอยู่ก็คือคนส่วนใหญ่ในบ้านเราอ่านเพื่อความบันเทิง เรื่องราวรอบตัวของเรามันคงเครียดกันอยู่แล้วมั้ง ก็เลยมีแต่หนังสือเบาๆ เต็มตลาด แต่ถ้านับกับสมัยก่อนแล้วต้องบอกว่าดีเลยละ เพราะสมัยที่ตัวเองยังเป็นนักเรียน การเป็นหนอนหนังสือที่เรียกๆ กันนั้นเป็นเรื่องเชยระเบิด จะถูกว่าต่างๆ นานา แล้วหนังสือ"ดี" ก็ไม่ค่อยมี แต่ในปัจจุบันเวลาไปงานหนังสือจะเห็นน้องๆ เด็กๆ มากันเยอะ อ่านหนังสือกันมากขึ้น ถึงจะมีปัญหาว่าอ่านอะไรก็ตาม แต่ก็ยังดีกว่าไม่อ่านเลย เมื่อลงเริ่มอ่านกันแล้ว ก็เท่ากับก้าวเท้าไปในทิศทางที่ถูก เมื่อโตขึ้นกว่านั้น น่าจะมองอะไรออกแยกแยะเอาเองได้ในที่สุด โดยรวมแล้วคิดว่าหนังสือของเรา "ดี" ขึ้นนะ คิดเอาเอง... จากคุณ : lilymay เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 13:16:51

ความคิดเห็นที่ 10   ขอบพระคุณที่เข้ามาแสดงความเห็นครับ คุณ Tanis ดูจะให้น้ำหนักกับการ แปล เป็นพิเศษน่ะครับ ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน บ้านเราอย่าว่าแต่แปลไทยเป็นอังกฤา แปลอังกฤาเป็นไทยยังไม่ค่อยมีหนังสือดีๆจากฝั่งตะวันตกเข้ามามากมายเลย ผิดกับญี่ปุ่นที่เขาสนับสนุนการแปลหนังสือต่างชาติมาเป็นภาษาของเขา เพราะเขารู้ว่ามันช่วยทำให้การศึกษาพัฒนาก้าวหน้าได้สะดวกขึ้น ทางด้านคุณ Fortuneteller ก็น่าสนใจเช่นกัน แต่ตรงนี้ผมอยากถามหน่อยครับว่า วรรณกรรมไทยที่คุณบอกว่า "ไม่มีแนวคิดอะไรใหม่ๆน่าสนใจเลย" นี่มันเป็นแบบไหนครับ ใช่วรรณกรรม How to อย่างที่เกลื่อนกันอยู่ทุกวันนี้หรือเปล่า? ส่วนคุณ Lilymay ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ เพิ่งรู้จักนักแปล เงาสีขาว ก็วันนี้ แต่ผมมีอะไรบางอย่างอยากเสนอนิดหนึ่ง ก็คือ อาจารย์ของผมแกเกี่ยวพันกับพวกสมาคมภาาาและหนังสือ แกให้ข้อคิดที่น่าสนใจว่า งานหนังสือมันไม่ใช่ตัวบ่งบอกว่า คนอ่านหนังสือมากขึ้นครับ แต่มันจะได้ผลทางเศรษฐกิจมากกว่า คือมาซื้อหนังสือจริง แต่เอากลับไปอ่านหรือเปล่าเราไม่รู้ อีกอย่างก็คืองานหนังสือนี่ส่วนหนึ่งของจุดประสงค์วัยรุ่นหลายๆคนไม่ได้ไปซื้อหนังสือน่ะครับหลายคนไปเที่ยว หลายคนไปเดินหาผัวเมีย หลายคนไปดูคอส หลายคนนัดมีตติ้งทางเน็ต(งานหนังสือเป็นหนึ่งในตัวเลือกอันดับต้นๆที่นิยมมาก) อย่าเพิ่งไปไหนกันน่ะครับ เดี๋ยวกระทู้ร้าง อิๆ จากคุณ : kaisus (kaisus) เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 02:02:01