ความคิดเห็นที่ 1 กษัตริย์มีอำนาจเบ็ดเสร็จในดินแดนที่ตนเองปกครองจริงๆ (demesne) ดินแดนส่วนอื่นตัดแบ่งให้ลูกน้อง (vassals) ไปแล้ว ก็ต้องให้ลูกน้องดูแลครับ เก็บภาษีกันเอง ออกกฎหมายกันเอง ตัดสินคดีความกันเองหมด กษัตริย์สามารถสร้างฐานันดรศักดิ์ใหม่ได้และให้ดินแดนพ่วงไปกับฐานันดรศักดิ์นั้นได้ เพิ่มฐานันดรศักดิ์ให้ลูกน้องได้ ตามทฤษฎีแล้วก็สามารถริบฐานันดรศักดิ์จากลูกน้องคืนได้... แต่คงไม่เกิดขึ้นบ่อยนักหรอกครับ เพราะถ้าลูกน้องไม่คืนก็ต้องรบกัน ถ้าลูกน้องตายโดยไม่มีทายาท ฐานันดรศักดิ์ก็ว่าง และดินแดนก็กลับคืนเป็นดินแดนของกษัตริย์ไป เผื่อแจกจ่ายให้ลูกน้องคนอื่น ใน HRE... Emperor นั้นถูกคัดเลือกนะครับ โดยจะมีรัฐที่เป็น elector (ผู้ลงคะแนนเลือก) อยู่ ไม่ใช่ว่าทุกรัฐจะมีสิทธิ์เลือก ดังนั้นอำนาจของจักรพรรดินั้นยิ่งน้อยครับ รัฐใน HRE นั้นจะก้าวหน้าได้ต้องเล่นการเมืองเก่ง ไม่ใช่รบเก่ง เพราะถ้ารัฐนึงรุกรานอีกรัฐ เป็นหน้าที่ของจักรพรรดิที่จะต้องรวมพลไปรบชิงดินแดนคืนมาให้รัฐที่โดนรุกราน ถ้าจักรพรรดิรุกรานรัฐอื่นแล้วริบดินแดนเข้ารัฐของจักรพรรดิเอง พวก elector ก็จะไม่ไว้ใจแล้วก็จะเลือกคนจากรัฐอื่นเป็นจักรพรรดิแทน ออสเตรียที่ครองตำแหน่งจักรพรรดิตลอดในช่วงกลางถึงท้ายๆของ HRE ก็ใช้วิธีทางการเมืองและแต่งงานในการกลืนรัฐอื่นๆ และไปรบกับรัฐนอก HRE แทน แถมยังมีบางครั้งที่รัฐลูกน้องใน HRE รวมตัวกันรบจนชนะจักรพรรดิได้ก็มี จักรพรรดิก็ยังเป็นจักรพรรดิต่อ แต่ก็หมดอำนาจไปเลย การเมืองใน HRE มันซับซ้อนมากๆครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 20:15:12

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าอ่านจากข้างบน ของญี่ปุ่นก็จะต่างกันตรงที่โชกุนทั้งหมดสืบทอดโดยสายเลือด จากสามตระกูลย่อยที่มาจาก Tokugawa Ieyasu เท่านั้น โชกุนเป็นผู้แต่งตั้งและถอดถอนไดเมียว และต้องไปอยู่กับโชกุนที่เอโดะเป็นระยะเวลาหนึ่งทุกปี ทุกเมืองต้องเสียภาษี ต้องไปช่วยรบหากมีการกระด้างกระเดื่อง ห้ามไดเมียวติดต่อกันเอง ห้ามแต่งงานกันโดยไม่ได้รับอนุญาต และที่สำคัญห้ามคิดค่อกับต่างชาติโดยเด็ดขาด ระบบนี้มั่นคงกว่า 200 ปี จนล่มสลายไปในยุคเมจิ จากคุณ : VET53 เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 21:30:00

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนอยุธยาตอนต้นนี้เหมือนพันธมิตรกันมากกว่า เพราะอยุธยายังไมก้าวล่วงอำนาจเมืองใดได้ จนมาถึงพระบรมไดรที่แบ่งเมืองเป็นหัวเมือง ขั้นในขั้นนอก ประเทศราข และกำหนดศักดินา นั่นล่ะ ที่จะมีอำนาจแต่งตั้งขุนนางส่วนกลางไปปกครองเมืองอื่นได้จริงๆ แต่ก็ไม่คล้ายญี่ปุ่น ที่ไดเมียวเมืองต่างๆ ยังคงสืบทอดอำนาจกันมา ในตระกูลของตนเองมาตลอดหลังสงคราม sekigahara จากคุณ : VET53 เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 21:58:45

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าเทียบกับของญี่ปุ่นในยุคหลังจากโตกุกาว่าเรืองอำนาจแล้ว อยุธยาหลังจากพระบรมไตรมีอำนาจในการบัญชาและแต่งตั้งเจ้าหัวเมืองในหัวเมืองชั้นในและนอกได้ แต่ในส่วนที่จะไม่ไปยุ่งก็คือประเทศราช หรือบรรดาแคว้นที่ยอมยกให้อยุธยาเป็นลูกพี่ใหญ่ อำนาจตรงนี้ของกษัตริย์อยุธยาอาจไม่ชัดนัก เพราะกษัตริย์โดยส่วนใหญ่ของเราไม่ใช่พวกนิยมออกศึก ทำสงคราม และในการขยายอำนาจนั้นจะออกไปทางการสร้างแสนยานุภาพทางทหารเข้าบีบ กดดันมากกว่าจะรบโดยตรง ไม่ก็ใช้วิธีผูกสัมพันธ์ทางการเมืองเอาเช่นการแต่งงาน ส่วนหนึ่งเพราะภูมิประเทศของพื้นที่ในบ้านเรายากแก่การเดินทัพ และธรรมชาติของผู้อาศัยในดินแดนนี้แต่เดิมไม่ชอบการออกรบทางไกล อย่างในยุคพระบรมราชาธิราชที่ 2 ทรงสามารถสยบเหล่าหัวเมืองรอบนอกและแคว้นต่างๆได้เด็ดขาดโดยไม่ต้องรบจริง แต่มาจากการพัฒนากองทัพจนมีอานุภาพสูงสุด ใครๆก็ไม่กล้าสู้ด้วย กระทั่งมาเริ่มใช้กองทัพเข้ารบจริงก็ในยุคของพระไชยราชา ซึ่งออกศึกปราบทางเหนือ ก็จะมีกษตริย์เพียงไม่กี่องค์ที่เน้นนโยบายรุก เช่นพระนเรศวร พระเจ้าปราสาททอง ซึ่งมุ่งออกศึกเพื่อปราบและขยายอิทธิพล แต่ก็มุ่งเน้นการคุมหัวเมืองเหล่านั้นให้อยู่มากกว่าจะไปยึดมาเพื่อเป็นดินแดนตนเอง ทัง้นี้ต้องเข้าใจก่อนว่าภูมิประเทศป่าเขาของเรามันมีส่วนในการที่จะขยายเขตแดนปกครองออกไป ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นดินแดนในอาณัติ แต่อำนาจปกครองก็อยู่นอกมือกษัติรย์พอควร นอกจากบรรดาหัวเมืองชั้นในเท่านั้น จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 16:14:34