ความคิดเห็นที่ 1 . .     ธรรมดาสภาวะจิตอันเป็นสมาธินั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร เกิดขึ้นจากการบังคับควบคุม เกิดขึ้นจากความผ่อนคลาย หรือเกิดขึ้นจากภาวะคับขันต่อการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นตรงหน้า จะทำให้ต้องเร่งรวบรวมสติให้มั่น ไม่ว่าสมาธิจะเกิดขึ้นอย่างไร สมาธิเป็นของดี เป็นของที่เกิดขึ้นได้จากการฝึกฝน เป็นของที่มีอยู่ในกายและในจิตอันพร้อมเป็นของเข้าใจได้ เป็นของเข้าใจง่าย และใช้ได้กับคนทุกเพศทุกวัย และความเข้าใจอันแจ่มชัดที่แสดงให้เห็นว่า สมาธิเองก็มิใช่ของที่เกิดขึ้นโดยลำพังหรือใช้โดยลำพัง     แต่สมาธิที่ดีจะยังประโยชน์แก่ผู้อื่นได้มาก หากผู้ใช้สมาธิรู้จักการปฏิบัติอันถูกต้อง ถูกต้องทั้งแก่ตนแลถูกต้องทั้งแก่ผู้อื่น ดังที่ได้ศึกษาจากรอยพระจริยาวัตร แห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช อันได้แสดงไว้ถึงเรื่องราวของ “พระสมาธิ”                             . จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:03:48

ความคิดเห็นที่ 2 . .     ผู้ที่เคยเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทในงานหรือพิธีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ต้องประทับอยู่เป็นเวลานานๆ เช่น ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร คงจะได้เห็นด้วยความพิศวงกันทุกคนว่า พระเจ้าอยู่หัวนั้นเมื่อทรงนั่งลงแล้วจะประทับอยู่ในพระอิริยาบถนั้น ตั้งแต่เริ่มพิธีไปจนกระทั่งจบ ไม่ทรงเปลี่ยนพระอิริยาบถเลย นอกจากนั้น ยังทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจอย่างกระฉับกระเฉงต่อเนื่อง ไม่มีพระอาการที่แสดงว่าทรงเหนื่อย หรือทรงเบื่อเลย     ผมเคยเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร พิธีนั้นยาวถึงประมาณ ๔ ชั่วโมง และมีบัณฑิตผู้สำเร็จการศึกษาเฝ้าฯ รับพระราชทานปริญญาบัตรเป็นจำนวนหลายพันคน ได้เห็นเหตุการณ์เช่นว่านั้น แต่ผมได้เห็นมากกว่านั้นคือ เมื่อเสด็จพระราชดำเนินกลับไปถึงพระตำหนักจิตรลดารโหฐานในตอนค่ำวันนั้น พระเจ้าอยู่หัวยังทรงออกพระกำลังบริหารพระวรกายด้วยการวิ่งในศาลาดุสิตาลัยอีก                               . จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:06:41

ความคิดเห็นที่ 3 . .     ในการประกอบพระราชกรณียกิจอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน พระเจ้าอยู่หัวทรงปฏิบัติด้วยพระอาการที่แสดงว่า เอาพระทัยจดจ่ออยู่กับพระราชกรณียกิจนั้นๆ อย่างต่อเนื่อง ไม่ทรงเหนื่อยหรือเบื่อหน่าย เช่น ในการทรงดนตรี (ที่ใครๆ มักจะนึกว่าเป็นการหย่อนพระราชหฤทัย) เป็นต้น ผมเคยเห็นพระเจ้าอยู่หัวประทับทรงดนตรีตั้งแต่หัวค่ำจนสว่าง โดยทรงนั่งไม่ลุกเลยแม้แต่จะเพื่อเสด็จฯ ไปห้องสรง ในขณะที่นักดนตรีอื่นๆ ลงกราบแล้วถอยหลังลุกไปเข้าห้องน้ำกันเป็นครั้งคราวทุกคน                                       จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:10:04

ความคิดเห็นที่ 4 . .     ในการทรงเรือใบก็เช่นเดียวกัน ทรงจดจ่ออยู่กับการบังคับเรืออย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งจบ ครั้งหนึ่งเสด็จฯ ออกจากฝั่งไปได้ไม่นาน ก็ทรงแล่นเรือใบเข้าฝั่ง ตรัสกับผู้ที่คอยมาเฝ้าฯ อยู่ ด้วยความฉงนว่า เสด็จฯ กลับเข้าฝั่งเพราะเรือใบพระที่นั่งแล่นไปโดนทุ่นเข้า ซึ่งในกติกาการแข่งเรือใบถือว่าฟาล์ว ทั้งๆ ที่ไม่มีใครเห็น     แสดงว่าการทรงดนตรีก็ดี ทรงเรือใบก็ดี สำหรับพระเจ้าอยู่หัวเป็นงานอีกชนิดหนึ่ง ที่จะต้องทำด้วยความจดจ่อและต่อเนื่องไปจนกว่าจะเสร็จเหมือนกัน พระราชกรณียกิจอื่นๆ ทั้งน้อยและใหญ่ ทรงปฏิบัติแบบเดียวกัน คือด้วยการเอาพระราชหฤทัยจดจ่อไม่ทรงยอมให้ขาดจังหวะจนกว่าจะเสร็จ และไม่ทรงทิ้งขว้างแบบทำๆ หยุดๆ เพราะฉะนั้นจึงจะเห็นว่าพระราชกรณียกิจทั้งหลายนั้นสำเร็จลุล่วงไปเป็นส่วนใหญ่ ยังมีต่อ ขอพักก่อน ใครใจร้อนอยากอ่านต่อ ขอให้ไปตามลิงค์นี้เลย http://www.intania.com/forum/forum_posts.asp?FID=3&TID=1474&PN=1&TPN=5 จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:14:11

ความคิดเห็นที่ 5 . . . จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:14:50

ความคิดเห็นที่ 6 . . ผมไปรู้เอาหลังจากที่เข้ารับราชการในตำแหน่ง นายตำรวจราชสำนักประจำอยู่ได้ไม่นานว่า ที่ทรงสามารถจดจ่ออยู่กับพระราชกรณียกิจทุกชนิดได้เช่นนั้น ก็เพราะพระสมาธิ     ผมไม่ทราบว่า พระเจ้าอยู่หัวทรงริเริ่มฝึกสมาธิตั้งแต่เมื่อใด แต่สันนิษฐานว่าคงจะเริ่มในเดือนตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๙ เมื่อทรงผนวชที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) หลังจากทรงผนวชแล้ว ประทับจำพรรษาอยู่ที่พระตำหนักปั้นหย่า วัดบวรนิเวศวิหาร ทรงอยู่ในสมณเพศเป็นเวลา ๑๕ วัน ครั้งนั้นสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ ซึ่งทรงเป็นพระอุปัชฌาย์จารย์ ทรงเลือก สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (เมื่อครั้งยังเป็นพระโสภณคณาภรณ์) ให้เป็นพระอภิบาล (พระพี่เลี้ยง) ของพระเจ้าอยู่หัว เป็นที่ทราบกันดีว่า แม้จะทรงมีเวลาน้อย แต่พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงศึกษาและปฏิบัติตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด และคงจะได้ทรงฝึกเจริญพระกรรมฐานในโอกาสนั้นด้วย                                       . จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:23:56

ความคิดเห็นที่ 7 . .     เมื่อผมเข้าไปเป็นนายตำรวจราชสำนักประจำในปี พ.ศ. ๒๕๑๓ นั้น ปรากฏว่าการศึกษาและปฏิบัติสมาธิหรือกรรมฐานในราชสำนักกำลังดำเนินอยู่แล้ว พระเจ้าอยู่หัวทรงปฏิบัติเป็นประจำ ข้าราชสำนัก ข้าราชบริพารหลายคน ทั้งฝ่ายพลเรือนและทหาร ก็กำลังเจริญรอยพระยุคลบาทอยู่ด้วยการฝึกสมาธิอย่างขะมักเขม้น     ผมไม่ได้ตั้งใจจะหัดสมาธิ แม้จะเคยศึกษามาก่อน โดยเฉพาะจากหนังสือของท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ แต่ระหว่างการตามเสด็จฯ โดยรถไฟจากกรุงเทพมหานคร ไปอำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๕ การเดินทางไกลกว่าที่ผมคาดคิด หนังสือเล่มเดียวที่เตรียมไปอ่านฆ่าเวลาบนรถไฟ ก็อ่านจบเล่มเสียตั้งแต่กลางทาง ขณะนั้นผมเห็นนายทหารราชองครักษ์ประจำ ที่ปฏิบัติหน้าที่ถวายความปลอดภัยร่วมกันสองนาย ใช้เวลาว่างนั่งหลับตาทำสมาธิ ผมจึงลองทำดูบ้างโดยใช้อาณาปานสติ (คือกำหนดรู้แต่เพียงว่ากำลังหายใจเข้าและหายใจออก) อันเป็นวิธีที่พระพุทธเจ้าทรงใช้ และท่านอาจารย์พุทธทาสแนะนำ ปรากฏว่าจิตสงบเร็วกว่าที่ผมคาด แลเห็นนิมิตเป็นภาพสีสวยๆ งามๆ มากมาย และเป็นเวลาค่อนข้างนานด้วย ตั้งแต่นั้นมาผมก็ติดสมาธิ และกลายเป็นอีกผู้หนึ่งที่ปฏิบัติสมาธิเป็นประจำมาจนทุกวันนี้     เมื่อความทราบถึงพระกรรณว่าผมเริ่มปฏิบัติสมาธิ พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงกรุณาพระราชทานหนังสือ และแถบบันทึกเสียงคำสอนของครูบาอาจารย์ต่างๆ ลงมา และบางครั้งก็ทรงพระกรุณาพระราชทานพระราชดำรัสแนะนำด้วยพระองค์เอง ผมจึงได้รู้ว่า พระสมาธิของพระเจ้าอยู่หัวนั้นก้าวหน้าไปแล้วเป็นอันมาก รับสั่งเล่าเองว่า แม้จะทรงใช้อาณาปานสติเป็นอุบายในการทำสมาธิ แต่พระเจ้าอยู่หัวก็ไม่ทรงสามารถที่จะกำหนดพระอัสสาสะ (ลมหายใจเข้า) และพระปัสสาสะ (ลมหายใจออก) ได้แต่ลำพัง ต้องทรงนับกำกับ                                       จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:26:14

ความคิดเห็นที่ 8 . .     วิธีนับของพระเจ้าอยู่หัวนั้นทรงทำดังนี้ หายใจเข้าครั้งที่หนึ่ง นับหนึ่ง หายใจเข้าครั้งที่สอง นับสอง หายใจเข้าครั้งที่สาม นับสาม หายใจเข้าครั้งที่สี่ นับสี่ หายใจเข้าครั้งที่ห้า นับห้า หายใจออกครั้งที่หนึ่ง นับหนึ่ง หายใจออกครั้งที่สอง นับสอง หายใจออกครั้งที่สาม นับสาม หายใจออกครั้งที่สี่ นับสี่ หายใจออกครั้งที่ห้า นับห้า     เมื่อถึงห้าแล้ว หากจิตยังไม่สงบ ก็นับถอยหลังจากห้าลงมาหาหนึ่ง แล้วนับจากหนึ่งขึ้นไปหาห้าใหม่ กลับไปกลับมาเช่นนั้นจนกว่าจิตจะสงบ รับสั่งว่า ที่เห็นพระองค์ประทับอยู่นิ่งๆ นั้น พระจิตทรงอยู่กับหนึ่งเข้าหนึ่งออกตลอดเวลา     พระเจ้าอยู่หัวทรงศึกษาเรื่องสมาธิ ด้วยการรวบรวม และประมวลคำสอนของครูบาอาจารย์ทุกท่านแล้ว ก็ทรงพระกรุณา พระราชทานประมวลคำสอนนั้นแก่ผู้ที่ทรงทราบว่ากำลังปฏิบัติสมาธิอยู่ ครั้งหนึ่งทรงพระกรุณาพระราชทานแถบบันทึกเสียง ของสมเด็จพระญาณสังวรฯ ให้ผม รับสั่งว่า เป็นบันทึกเสียงการแสดงธรรมเรื่องฉักกสูตร (คือพระสูตรว่าด้วยธรรมะ หมวด ๖ รวม ๖ ข้อ ซึ่งอธิบายความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ และความไม่มีตัวมีตนของสิ่งต่างๆ มีอายตนะภายนอก อายตนะภายใน วิญญาณ ผัสสะ เวทนา และตัณหา พระสูตรนี้เหมาะสำหรับผู้ที่ศึกษาและปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน) และทรงแนะนำให้ผมฟังธรรมบทนั้น                                       จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:28:15

ความคิดเห็นที่ 9 . .     ผมรับพระราชทานแถบบันทึกเสียงม้วนนั้นมาแล้ว ก็เอาไปใส่เครื่องบันทึกเสียงและเปิดฟัง ฟังไปได้ไม่ทันหมดม้วนก็ปิด แล้วก็เก็บเอาไว้ไม่ได้ฟังอีก     หลังจากนั้นไม่นานนัก ได้เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท พระเจ้าอยู่หัวมีพระราชกระแสรับสั่งถามว่า ฟังเทปของสมเด็จฯ แล้วหรือยัง เป็นอย่างไร ผมไม่อาจจะกราบบังคมทูลความอันเป็นเท็จได้ ต้องกราบบังคมทูลตรงๆ ว่า ฟังได้ไม่ทันจบม้วนก็ได้หยุดฟังเสียงแล้ว     ตรัสถามต่อไปถึงเหตุผลที่ผมไม่ฟังให้จบ และผมก็จำเป็นต้องกราบบังคมทูลตรงๆ ว่า สมเด็จฯ ท่านเทศน์ฟังไม่สนุก พูดขาดเป็นวรรคๆ เป็นห้วงๆ เนื่องจากสมเด็จฯ พิถีพิถันในการใช้ถ้อยคำ และประโยคเทศน์ของท่านนั้น ถ้าเอามาพิมพ์ก็จะอ่านได้สบายกว่าฟัง     พระเจ้าอยู่หัวตรัสถามว่า ที่ฟังสมเด็จฯ เทศน์ไม่รู้เรื่องนั้นก็เพราะคิดไปก่อนหรือไม่ว่า สมเด็จฯ ท่านจะพูดว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ครั้นท่านพูดช้ากว่าที่คิด หรือพูดออกมาแล้วไม่ตรงกับที่คาดหมายจึงเบื่อ เมื่อผมนิ่งไม่กราบบังคมทูลตอบ ก็ทรงแนะนำว่าให้กลับไปฟังใหม่ คราวนี้อย่าคิดไปก่อนว่าสมเด็จฯ จะพูดว่าอย่างไร สมเด็จฯ หยุดก็ให้หยุดด้วย     ผมกลับมาทำตามพระราชกระแสรับสั่ง เปิดเครื่องบันทึกเสียงฟังเทศน์ของสมเด็จฯ จากแถบบันทึกเสียงม้วนนั้นใหม่ตั้งแต่ต้น ฟังด้วยสมาธิ สมเด็จฯ หยุดตรงไหน ผมก็หยุดตรงนั้น และไม่คิดๆ ไปก่อนว่า สมเด็จฯ จะพูดว่าอย่างไร คราวนี้ผมฟังได้จนจบและเห็นว่าจริงดังพระราชดำรัส แถบบันทึกเสียงม้วนนั้นเป็นม้วนที่ดีที่สุดม้วนหนึ่ง                                       . จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:29:30

ความคิดเห็นที่ 10 . .     ครั้งหนึ่ง หลังจากที่นั่งสมาธิแล้ว ผมได้มีโอกาสเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท และกราบบังคมทูลประสบการณ์ที่ได้ขณะทำสมาธิ ผมกราบบังคมทูลว่า ขณะที่นั่งสมาธิครั้งนั้น รู้สึกว่าตัวเองลอยขึ้นจากพื้นสูงประมาณศอกหนึ่ง ทีแรกก็ยังไม่รู้สึกอะไรแต่ครั้นหัวเริ่มคล้อยลงไปข้างหน้า ทำท่าเหมือนจะตีลังกา ผมก็ตกใจและต้องเลิกทำสมาธิ     พระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชวิจารณ์ว่า ถ้าหากสติยังอยู่ ยังรู้ตัวว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่ควรจะเลิก แต่ควรจะปล่อยให้เป็นไปตามสภาพนั้น     อีกครั้งหนึ่ง หลังจากทำสมาธิแล้ว ผมกราบบังคมทูลว่า พอจิตสงบผมรู้สึกว่าตัวเอง กำลังเลื่อนต่ำลงไปในท่อขนาดใหญ่ และที่ปลายท่อข้างล่างผมแลเห็นแสงสว่างเป็นจุดเล็กๆ แสดงว่าท่อยาวมาก กลัวจะหลุดออกจากท่อไป ผมก็เลยเลิกทำสมาธิ     รับสั่งเช่นเดียวกันว่า หากยังรู้ตัว (มีสติ) อยู่ ก็ไม่ควรเลิก ถึงหากจะหลุดออกนอกท่อไปก็ไม่เป็นไร ตราบเท่าที่สติยังอยู่และรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับตน ต่อมาภายหลังจากการศึกษาคำสอนของครูบาอาจารย์ทุกท่าน และโดยเฉพาะของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ตรัสสอนให้ “ดำรงสติให้มั่น” ในเวลาทำสมาธิ     ในส่วนที่เกี่ยวกับพระสมาธิของพระเจ้าอยู่หัว เคยตรัสเล่าให้ผมฟังว่า ครั้งหนึ่ง ขณะที่กำลังทรงทำสมาธิอยู่ พระจิตสงบและเกิดนิมิต ในนิมิตนั้นพระเจ้าอยู่หัวทรงทอดพระเนตรเห็นพระกร (แขนท่อนล่าง) ลอกออกทีละชั้นๆ ตั้งแต่จากพระตจะ (หนัง) ลงไปจนถึงพระอัฐิ (กระดูก)                                       จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:33:19

ความคิดเห็นที่ 11 . .     พระเจ้าอยู่หัวทรงประยุกต์พระสมาธิในการประกอบ พระราชกรณียกิจทุกอย่างทั้งน้อยและใหญ่ จึงทรงสามารถเผชิญกับพระราชภาระอันหนัก ในตำแหน่งพระมหากษัตริย์ได้โดยไม่ทรงสะทกสะท้านหรือหวั่นไหว ไม่ทรงคาดการณ์ล่วงหน้าไปไกลๆ อย่างเลื่อนลอยและเปล่าประโยชน์ ไม่ทรงอาลัยอดีตหรืออนาคต ไม่ทรงเสียเวลาหวั่นไหวไปกับความสำเร็จหรือความล้มเหลว อันเป็นเรื่องที่ผ่านพ้นไปแล้ว แต่ทรงจดจ่ออยู่กับปัจจุบัน ทรงสนพระราชหฤทัยอยู่แต่กับพระราชกรณียกิจเฉพาะพระพักตร์เท่านั้น     ในฐานะที่เกิดมาเป็นพลเมืองของประเทศ ที่มีพระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้เป็นพระประมุข และในฐานะที่ทุกคนมีหน้าที่ในการทำนุบำรุงเมืองไทยนี้ ให้เป็นที่ร่มเย็นของเรา และของลูกหลานของเรา จึงสมควรที่เราจะเจริญรอยประพฤติตามพระยุคลบาทด้วยการศึกษา และปฏิบัติสมาธิกันอย่างจริงจัง และนำสมาธิมาประยุกต์ในการดำเนินชีวิต เช่นเดียวกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา                                              พล.ต.อ. วสิษฐ์ เดชกุญชร                                       ที่มา : http://www.intania.com/forum/forum_posts.asp?FID=3&TID=1474&PN=1&TPN=5 http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=25&t=19727 แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 53 20:41:34 จากคุณ : Wongwan Puttnien เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:38:15

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : gloomie เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 21:29:16

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆครับ ต้องเอาเรื่องสมาธิมาลองปฎิบัติตามบ้างครับ (เคยทำแต่ก็ห่างหายไปนานมากๆ) รักในหลวงครับ จากคุณ : Nosfaratu Zord เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 03:22:46

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณครัย ในหลวงเราเจ๋งจริงๆ ผมยังเคยคิดว่าถ้าเป็นผมไปนั่งแจกปริญญางั้นคงเบื่อตาย จะพยายามฝึกครับ จากคุณ : Superguiman เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 09:18:51

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 10:21:12

ความคิดเห็นที่ 16 ในสภาวการณ์เช่นนี้ คนไทยเกินยี่สิบล้านคนมีปัญหาเรื่องความเครียด สมควรแล้วที่เราจะหันมาอ่าน ศึกษา และ ปฏิบัติธรรม เพื่อให่จิตใจสงบ ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : little kitty เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 10:59:27

ความคิดเห็นที่ 17   หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง อุทัยธานี เคยเขียนไว้ตอนหนึ่งน่าบันทึกไว้เป็นของฝากวันอาทิตย์ หาฟังยาก... วันนี้ก็จะขอนำเอาพระราชจริยาวัตรของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งครั้งหนึ่งได้พบกับพระองค์ หลังจากนั้นพระองค์ได้ทรงเขียนหนังสือมาถาม ทรงพิมพ์เองไม่ได้ใช้ใครเขียนมาถามว่า จาคะอย่างเดียวไปนิพพานได้ไหม อันนี้อาตมาก็ได้ถวายพระพรไปว่า จาคะอย่างเดียวไปนิพพานได้ ทั้งนี้เพราะอะไร เพราะว่าคำว่า จาคะ แปลว่า เสียสละ ถ้าจาคะตัวนี้เรามีกำลังความรู้สึกของใจว่าต้องเสียสละ ยังไปนิพพานไม่ได้ จะไปได้ก็เพียงสวรรค์กามาวจรเท่านั้น ถ้าจาคะตัดคำว่า "เสีย" ออกเหลือแต่ "สละ" อย่างนี้มีกำลังใจเข้มแข็งยังไปนิพพานไม่ได้ ไปได้แค่พรหมโลก ถ้าจาคะกำลังใจเหลือคำว่า "ละ" คำเดียวอย่างนี้ไปนิพพานได้ ความจริงการถวายพระพรไม่มีคำอธิบาย เพราะว่าทราบอยู่ว่าพระปรีชาสามารถ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีมากจึงถวายพระพรไปด้วยคำย่อๆ เพียงเท่านี้ก็สามารถเข้าพระทัยได้ดี อาตมาไม่เคยดูถูกดูหมิ่นปัญญาของท่านว่าท่านถ้าพูดเท่านี้ท่านจะยังไม่รู้ แต่ความจริงแล้วอาตมาทราบดี ว่าปัญญาความสามารถดีกว่าอาตมามาก พระราชจริยาวัตรของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งยากที่บุคคลภายนอกจะพึงรู้ได้โดยง่ายเพราะว่าเรื่องภายในไม่มีใครเขารู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่ปรากฏในน้ำพระทัยของพระองค์ในใจ ความรู้สึกอย่างนี้รู้กันไม่ได้แม้แต่คนใกล้ชิด นอกจากพระองค์จะทรงตรัสออกมาเท่านั้น แต่ทว่าที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงไต่ถามมามักจะทรงตรัสว่า ผมไม่รู้จะไปถามใคร เวลาถามใครๆ เขาก็นิ่งหมดเขาไม่โต้ตอบ พระองค์อื่นบางทีถามท่าน ถามคำท่านก็ตอบคำ บางทีถาม ๓ คำ ท่านก็ตอบ ๓ คำ ก็มีหลวงพ่อองค์เดียวที่โต้กันไปโต้กันมาไม่ยอมละ ถ้าอะไรเป็นเหตุเป็นผลก็ไม่ยอมลดจนกว่าเรื่องนั้นจะขาวกระจ่าง จึงได้ถวายพระพรว่า พระองค์อื่นท่านมีอัธยาศัยนิสัยดี มารยาทดี จึงไม่ต่อล้อต่อเถียง ต่อพระมหากษัตริย์ซึ่งเป็นประมุขของชาติ ของประเทศ สำหรับอาตมานี้ถ้าพูดกันแบบชาวบ้านเขาเรียกกันว่า คนทะลึ่ง เป็นอันว่าอะไรก็ตามที่ถ้ายังไม่ขาวกระจ่างก็ต้องพูดกันให้รู้เรื่อง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสั่งสนทนาอาตมาก็ชอบราชาศัพท์ ชอบศัพท์ภาษาลูกทุ่ง พระองค์ก็ทรงตรัสว่า ผมก็ชอบลูกทุ่งเหมือนกันขอรับ การคุยภาษาลูกทุ่งกับพระองค์จึงคุยกันได้นานพระองค์ชอบ อาตมาก็ชอบ โดยมากถ้าจะให้ใช้ราชาศัพท์ประเดี๋ยวก็เข้ารกเข้าป่าไป เพราะอะไร เพราะใช้ไม่เป็น เป็นพระป่าพระดง คำว่า จาคะ ตัวนี้ถ้าเป็นกรรมฐานเรียกว่า จาคานุสสติกรรมฐาน แปลว่า นึกถึงทานการบริจาค ในการที่จะสงเคราะห์บุคคลอื่นให้เป็นสุขไว้เสมอ จิตใจนึกอย่างเดียวว่าเราจะเป็นผู้ให้ จะทิ้งอารมณ์ที่นึกว่าเราจะเป็นผู้แย่งคือว่าแย่งหรือว่าโกงทรัพย์สินของบุคคลอื่นมาเป็นของตน อันนี้ไม่มีในจิตใจของเรามีอารมณ์นึกอย่างเดียวว่าเราต้องการให้เท่านั้นคือให้ให้เขามีความสุข จากคุณ : คงงั้น เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 12:45:20 A:124.121.139.49 X: TicketID:251343

ความคิดเห็นที่ 18   กสินวิญญาณของในหลวง http://board.palungjit.com/f23/%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87-200245.html จากคุณ : คงงั้น เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 13:40:13 A:124.121.139.49 X: TicketID:251343

ความคิดเห็นที่ 19 ทรงพระเจริญ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 14:02:59

ความคิดเห็นที่ 20 แม่อยากให้นั่งสมาธิ แต่ก็ได้แต่ผัดผ่อนไปเรื่อยเลยค่ะ ตอนนี้เริ่มมีแรงบันดาลใจบ้างแล้ว จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 15:23:31

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับที่นำมาเผยแพร่ จากคุณ : Culture เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:15:07

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณครับ จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 02:13:09

ความคิดเห็นที่ 23 นี่ถ้าไม่ได้เป็นพระมหากษัตริย์ คงได้เป้นพระอริยเจ้า ไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 53 11:54:16 จากคุณ : สระนาฬิเกร์ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 11:53:18

ความคิดเห็นที่ 24 พระจริยวัตรงดงาม ทรงพระเจริญ จากคุณ : ข้าวเหนียวเขาวง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 16:00:08

ความคิดเห็นที่ 25 เรือลำใหญ่ที่แล่นผ่านลำนาวา อันเชี่ยวกรากได้ คิดว่าด้วยอันใดหรือ ก็ด้วยผู้บังคับเรือนั้นล่วงรู้ แหละ ชำนาญในการนี้น่ะสิ แล้วเหตุอันใดเล่าท่านจึงมีความสามารถเช่นนั้น       เพราะพระองค์คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูิมพลดลุยเดชมหาราช ผู้ทรงไว้ซึ่งชาติภูมิ แหละภูมิธรรมอันสูงส่ง                  ภูมิแห่งโลกุตรนี้ ย่อมหมายถึงพระองค์นี้ แล แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 53 18:40:39 จากคุณ : เรียกข้าว่า เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 18:39:33

ความคิดเห็นที่ 26 ในเมืองไทยนี้ มีใครใหมที่ได้มีโอกาสได้เข้าพบและได้สนทนากับพระอริยสงฆ์จำนวนมากที่สุด เท่า ในหลวง ของเรา ผู้ที่มีบุญบารมีมาก ย่อมได้พบกับพระอริยะสงฆ์จำนวนมาก ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : p_warat เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 20:25:59

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบพระคุณนะคะ แล้วขออนุญาตปาด ไปแปะเวบอื่นด้วย โดยจะไม่ลืมเครดิตกระทู้นี้ของคุณWongwan Puttnien ด้วยค่ะ จากคุณ : พิณพลอย เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 20:57:48

ความคิดเห็นที่ 28 ในสมัยที่ผมเป็นนักศึกษา ในหลวงเสด็จทรงดนตรีที่มหาวิทยาลัยทุกปีและทรงมีพระราโชวาทและพระราชดำรัสอย่างไม่ทรงถือพระองค์ พวกเราทุกๆคนต่างปลาบปลื้ม ซาบซึ้งและประทับใจในพระจริยวัตรของพระองค์ พวกเรายังคงจดจำทุกสิ่งที่พระองค์พระราชทานแก่พวกเรา ผมยังเคยร่วมวงร้องเพลงประสานเสียงเพลงสรรเสริญพระบารมี ยิ่งกว่านั้นผมยังเคยรับพระราชทานปริญญาบัตรและประกาศนียบัตรและเหรียญรางวัลจากพระองค์รวมทั้งหมดถึง 4 ครั้ง ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน แม้ชีวิตก็มอบให้แก่พระองค์ได้ครับ จากคุณ : ผู้จงรักในสถาบันยิ่งชีวิต (ไบเซ็บ) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 21:09:47

ความคิดเห็นที่ 29 จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 11:10:35

ความคิดเห็นที่ 30 ขอพระองค์ทรงพระเจริญเพคะ เป็นบุญของคนไทยได้เกิดมาในแผ่นดินที่พระมหากษัตริย์ดีขั้นเทพขนาดนี้ จากคุณ : เหมียวเหมียว แหง๋วแหง๋ว เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 11:23:02

ความคิดเห็นที่ 31 มาร่วมชื่นชมพระบารมี จากคุณ : หนอนบุ้ง เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 14:22:49

ความคิดเห็นที่ 32   ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Cawaii_Tikz ~ (Cawaii_Tikz ~) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 21:08:39

ความคิดเห็นที่ 33   ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Cawaii_Tikz ~ (Cawaii_Tikz ~) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 21:08:49

ความคิดเห็นที่ 34 จากคุณ : i_saw_u_standing_alone เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 10:19:00

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณมากๆคะ มีความรู้มากขึ้น ขอบคุณจริงๆคะ จากคุณ : คำซะ (คำซะ) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 15:53:32

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบพระคุณที่นำมาลงให้ได้อ่านกันค่ะ   จากคุณ : จุดตานิด เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 12:16:37

ความคิดเห็นที่ 37 คห.18 ช่วยค่ะ กสินวิญญาณของในหลวง http://board.palungjit.com/f23/%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87-200245.html จากคุณ : จุดตานิด เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 12:21:13

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : Zuu (noole.Zuu) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 13:52:42

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่ค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : บุหลันรตี (บุหลันรตี) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 21:39:03

ความคิดเห็นที่ 40 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : นาฬิกาสีชมพู เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 23:21:32

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วเรียกสติ และสร้างกำลังใจในการทำสมาธิได้ดีจริงๆ ค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : Miss perjer_123 เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:21:06