|
ความคิดเห็นที่ 3 |
เอามาจาก วิกิ
การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันแบบถ่ายเสียงของราชบัณฑิตยสถาน มีจุดประสงค์เขียนไว้ในประกาศว่าเพื่อให้อ่านคำไทยในตัวอักษรโรมันได้ใกล้เคียงกับคำเดิม ได้รับการวิพากษ์ว่ายังไม่ดีเพียงพอสำหรับชาวต่างชาติในการอ่านภาษาไทย เนื่องจาก
ไม่มีสัญลักษณ์หรือระบบแทนเสียงวรรณยุกต์ สระสั้น และสระยาว ใช้ตัวอักษรเดียวกัน เช่น อะ และ อา ใช้ ตัวอักษร a -- ภาษาอื่นๆ มีการเพิ่มสัญลักษณ์ตั้งมากมาย แต่ราชฯ กลับไม่ทำไม่รู้เพราะอะไร--
เสียง /pʰ/ (ผ, พ, ภ) ถูกแทนด้วย ตัวอักษร ph ทำให้อ่านผิดว่าเป็น /f/ เหมือนคำในภาษาอังกฤษ เช่น Phuket (ภูเก็ต) อาจอ่านผิดเป็น "ฟักเก็ต"
เสียงสระ "โอะ โอ" กับ "เอาะ ออ" ใช้ตัวอักษร o ตัวเดียวกัน เช่น คำว่า "พล" และ "พร" เขียนเหมือนกันเป็น phon ถูกอ่านผิดเป็น "ฝน"
เสียง /tʰ/ (ฐ, ฑ, ฒ, ถ, ท, ธ) ถูกแทนด้วย ตัวอักษร th ทำให้อ่านผิดว่าเป็น /θ/ หรือ /ð/ เหมือนคำในภาษาอังกฤษ เช่น Thewet (เทเวศร์) อาจอ่านผิดเป็น "เดอะเว็ท"
จำได้มาว่า อาจารย์คนจีนเคยบอกว่า ตอนที่จีนเขียนระบบ Pinyin ปัจจุบันนี้ขึ้นมา เขาไม่ได้คิดโดยใช้หลักว่า ต้องเขียนอย่างไร ให้คนต่างชาติอ่านง่ายๆ แต่คิดบนหลักการว่า ทำให้คนชาติไหนก็ตาม ที่เห็นรูปแบบการเขียนนี้แล้ว รู้ทันทีว่า มันเขียนแทนเสียงในภาษาจีนกลาง และระบบการเขียนต้องไม่ซับซ้อน (จำได้ลางๆ ว่าอาจาย์ท่านพูดอย่างนี้ ผิดถูกอย่างไรว่ากัน)
จากคุณ |
:
bmjas
|
เขียนเมื่อ |
:
12 ก.ค. 53 07:29:41
|
|
|
|
|