ความคิดเห็นที่ 1   ไม่รู้ภาษาไทยอยู่ในเมืองไทยได้ไหม ? ไม่รู้ภาษาอังกฤษอยู่ในเมืองไทยได้ไหม ? ตอบ อยู่ได้อย่างลำบากมาก ลำบากน้อย ชั่งน้ำหนักดูเอาครับ จะรู้ว่าวิชาไหนสำคัญมากกว่ากัน แต่สรุปสำคัญทั้งสองวิชา แล้วแต่ว่าเราจะมองมุมไหน จะเอาไปใช้ประโยชน์อะไร ปล คำถามแปลกดีนะครับ จากคุณ : เป็นไท เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 00:25:28 A:192.168.1.115 X:110.168.28.110 TicketID:280670

ความคิดเห็นที่ 2 ถามแปลกดีครับ ถ้าเป็นเยาวชนไทย  อยู่เมืองไทย  ก็ต้องภาษาไทยล่ะครับ  เพราะประเทศนี้ใช้ภาษาไทยเป็นภาษาหลัก(จริงไหมครับ?) แต่ถ้าบริบทเปลี่ยนเป็นเด็กไทยในต่างประเทศก็อีกเรื่องครับ หรือเปลี่ยนโจทย์เป็นเด็กไทยในสถานที่ท่องเที่ยวตามต่างๆ(ไม่ใช่แบบนั้นอย่างเดียวนะ)  ที่ต้องติดต่อกับคนต่างชาติอย่างเดียว  นั่นก็อีกเรื่องครับ เพราะเค้าใช้ภาษาอังกฤษทำมาหากิน แต่ถ้าถามว่าการเรียนภาษาอังกฤษสำคัญมั้ย..ก็สำคัญนะ  และชั่วโมงเรียนภาษาอังกฤษที่เราเรียนกันในห้องเรียน  มันก็น้อยเหลือเกิน  แถมไม่น่าสนุกด้วยสิ จากคุณ : ไม่งงครับ ไม่งง เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 00:25:52

ความคิดเห็นที่ 3 วิชาภาษาอังกฤษสิ เพราะภาษาไทยเราก็รู้เราก็ใช้ในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว ก็เท่าักับเราได้เรียนรู้ 7/24/365 เลยแต่วิชาภาษาอังกฤษจะได้เรียนได้ใช้ก็แต่ในห้องเรียนเท่านั้นเอง สิ่งที่ควรสอนไม่ใช่ภาษาไทยแต่ควรเพิ่มวิชาวรรณคดีไทย และวิชาการพูด-อ่าน-เขียนหนังสือ(อย่างไรให้รู้เรื่อง) วิชาภาษาเรียนไปแล้วควรต้องเอาไปใช้สื่อสารได้ ภาษาไทยมันสื่อสารได้อยู่แล้วก็ไม่ต้องไปเรียนให้มาก ควรเอาเวลาไปเรียนภาษาที่สำคัญแต่ใช้ไม่ค่อยได้่จะดีกว่า จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 01:35:06

ความคิดเห็นที่ 4   สำคัญเหมือนกันทั้งสองภาษาแหล่ะครับ - ภาษาไทย ตราบใดถ้าคุณต้องทำงาน กับคนไทย ทำงานในเมืองไทย คุณก็ต้องใช้ภาษาไทยให้เป็น สื่อสารให้รู้เรื่อง เข้าใจความ และสามารถสื่อสารได้สั้นกระชับ เข้าใจง่าย ถูกกาละเทศะ ถ้าคุณไม่ถนัดภาษาไทย คุณจะทำงานใหญ่อย่างไร - ภาษาอังกฤษ ถ้าคุณอยากมีความรู้เท่าทัน กว้างขวาง ไม่เป็นกบในกะลา  เราเป็นพลเมืองของโลกดังนั้นภาษาอังกฤษก็จึงจำเป็นเพราะเป็นภาษาสากลครับ แต่ที่พูดมา ผมไม่เก่งทั้งสองภาษาเลย ฮ่ะๆ จากคุณ : อีกด้านหนึ่งของดวงจันทร์ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 04:12:28

ความคิดเห็นที่ 5 แล้วแต่คนและสภาพแวดล้อมครับ ว่าเขาจะเอาภาษาไหนไปใช้ประโยชน์และประกอบอาชีพ อยู่ที่หนึ่ง ภาษาไทยเป็นสิ่งจำเป็น อีกที ภาษาอังกฤษ มีโอกาสมากกว่า แต่รู้หลายภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญ เพราะภาษาเปรียบเสมือนเครื่องมือ จากคุณ : tiger18 เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 06:57:46

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่เห็นจำเป็นต้องเลือกหนิครับ ยิ่งสื่อสารได้หลายภาษาก็เปิดโอกาสให้ตัวเองเยอะ เพียงแต่ที่สำคัญคือ สื่อสารให้มีประสิทธิภาพ ครับ จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:14:20

ความคิดเห็นที่ 7 จากประสบการณ์ส่วนตัว เท่าที่เห็นมา คนที่มีพื้นฐานภาษาแม่ของตัวเองไม่ดี มักจะเรียนภาษาอื่นได้ไม่ดีเช่นกัน ตัวอย่างง่ายๆ คุณคิดว่าคนที่เขียนภาษาไทยแล้วคนอ่านยังอ่านไม่รู้เรื่อง เขียนเนื้อหาวกไปวนมาหาใจความสำคัญไม่ได้ จะสามารถเขียนภาษาอังกฤษได้สละสลวยได้ใจความหรือไม่ ภาษาไทย อ่านออก เขียนได้ พูดได้ แต่ใช่ว่าจะพูดรู้เรื่องกันทุกคน คิดว่าทุกท่านคงเคยพบคนที่ "พูดจาไม่รู้เรื่อง" แบบต้องแปลไทยเป็นไทย เราสามารถปรับปรุงทักษะเหล่านี้ได้ในชั้นเรียนวิชาภาษาไทยค่ะ (นึกถึงสมัยเด็กๆที่คุณครูฝึกให้พูดหน้าชั้นเรียน) เราคิดว่าการเรียนภาษาเป็นเสริมสร้างทักษะในการสื่อสาร อย่างเช่นตัวอย่างที่เรายกมาก็เป็นเรื่องทักษะในการลำดับความคิด ทักษะในการจับในความสำคัญ ซึ่งเป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของการเรียนภาษาเท่านั้น เมื่อเรารู้หลักในการเรียนภาษาไม่ว่าจะภาษาิไหนก็ตาม พอเราไปเรียนภาษาอื่น เราก็สามารถจับหลักในการเรียนได้ไม่ยากค่ะ ดังนั้น ออกเสียงให้ "สำคัญพอๆกัึน" ค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 08:33:37 จากคุณ : The Starry Night เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:20:30

ความคิดเห็นที่ 8 ภาษาอังกฤษเรียนในโรงเรียนให้ตาย ก็ให้งานไม่ได้ หรือไม่จริง ภาษาไทยละเลยกันจนภาษาวิบัติขึ้นทุกวัน ไม่ได้ถึงกับอนุรักษ์ภาษาไทยนะคะ แต่เวียนหัวทุกครั้งที่เห็นภาษาไทยวัยรุ่นสมัยนี้ จากคุณ : iluvtravel เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:59:25

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับผมแล้ว ผมให้น้ำหนักทั้งสองภาษาอย่างละเท่าๆกัน เนื่องจากด้วยเหตุผลดังนี้คือ  ตราบใดที่เรายังใช้ชีวิตและทำงานอยู่ในเมืองไทย เรา "จำเป็น" อย่างยิ่งที่จะต้องมีทักษะในการใช้ภาษาไทยที่ดีจนถึงขั้นไปใช้ในการสื่อสารเพื่อการทำงานได้ ทั้งการฟัง พูด อ่าน และเขียน โดยเฉพาะการอ่านและการเขียนที่นับวันคนไทยจะมีปัญหามากขึ้นทุกๆวัน ไม่ว่าจะเป็นการอ่านจับใจความสำคัญไม่เป็น เพราะไม่ได้ฝึกการอ่านหรือมีประสบการณ์ในการอ่านไม่มากพอ เมื่อเป็นเช่นนี้การหาเนื้อหาอื่นๆในเรื่องที่อ่าน ไม่ว่าจะเป็นจุดประสงค์ อารมณ์ ความรู้สึก หรือเจตนาของผู้เขียนจะทำไม่ได้เลย หากหาใจความสำคัญไม่ได้ และผลที่ตามมาคือ เมื่อทักษะการอ่านมีปัญหาแล้ว การเขียนเองก็จะมีปัญหาด้วย เนื่องจากสองทักษะนี้มีความเชื่อมโยงสัมพันธ์กัน โดยปัญหาที่พบในปัจจุบัน ดังที่อ.กาญจนา นาคสกุลได้ออกมาพูดเมื่อไม่นานมานี้ว่าเด็กไทยมีปัญหาเรื่องการเขียนที่เป็นประเภทบรรยาย หรืออธิบายยาวๆ ในความคิดผม ผมเห็นว่านอกจากการไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแล้ว อินเตอร์เน็ต และเครื่องมือสื่อสารในปัจจุบันที่เน้นการเขียน "สั้้น" และ "กระชับ" จนขาดใจความ ทำให้สื่อความออกมาไม่หมด และไม่น่าอ่านด้วย โดยเฉพาะในห้องหว้ากอ ที่มีหลายคนเขียนออกมาแบบประโยคสั้นๆ ไม่เป็นย่อหน้า อ่านแล้วอยากจับให้คนที่พิมพ์ไปเรียนภาษาไทยใหม่ ดังนี้ XXXXXXXXXXXXX XXXXX XXXXXXXXXX XXXX XXXXXXXXXXXX XXXX XXXXX XXXXXXXXX XXXXXXX ด้วยโครงสร้างการเขียนแบบนี้ นอกจากจะเปลืองพื้นที่โดยใช่เหตุแล้ว ยังสะท้อนถึงทักษะการเขียนและการสื่อความที่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก (แต่ก็เข้าใจว่าคนที่เล่นในนั้นส่วนใหญ่เป็นเด็กสายวิทย์ การเขียนบรรยายเป็นย่อหน้าอาจมิได้เป็นสิ่งที่พบได้บ่อยๆเหมือนเด็กที่เรียนทางสายศิลป์) จำได้ว่าตอนปีสามต้องมาเรียนวิชาการเขียนภาษาไทยเพื่อวิชาชีพ เมื่อต้องเขียนรายงานการประชุมแล้ว สุดยอดจริงๆ เพราะนอกจากจะต้องจับใจความเนื้อหาในการประชุมทั้งหมด จัดระเบียบวาระแล้ว ยังต้องใช้ภาษาที่เป็นทางการมากๆ ซึ่งเป็นทักษะเฉพาะตัวของแต่ละคนที่มีอยู่ ดังนั้นแม้ว่าเด็กเอกอังกฤษจะเก่งภาษาอังกฤษเพียงใด แต่เมื่อต้องทำงานในบริษัทของคนไทย ในเมืองไทยแล้ว สิ่งเหล่านี้ก็ยังจำเป็นอยู่ดีครับ ส่วนภาษาอังกฤษนั้น ในความคิดเห็นของผม ผมมองว่าเป็น "เครื่องมือ" ในการแสวงหาความรู้มากมายในโลกนี้ และยังเป็น "สะพาน" ที่พาเราขยับฐานะทางสังคมและเศรษฐกิจให้ดีขึ้นด้วยครับ แต่อย่างไรก็ตาม ผมยังเชื่อว่าหากทักษะของภาษาแม่อยู่ในระดับดี การศึกษาภาษาต่างประเทศอื่นๆก็ไม่น่าจะมีปัญหาเช่นกัน เพราะทักษะทางภาษาทั้งสี่นั้นเป็นสิ่งที่มีร่วมกันในภาษาทั่วโลกครับ จากคุณ : ภารตยุทธ (ภารตยุทธ) เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 13:06:59

ความคิดเห็นที่ 10 วิชาภาษาไทยที่ผมเรียนผมว่าน่าเบื่อนะ เอาตามความเ้ห็นตรงๆ ตอนผมเรียนวิชาภาษาไทยแต่ละบทจะมีเรื่องให้อ่านส่วนหนึ่งกับหลักภาษาส่วนหนึ่ง อาทิตย์แรกที่ผมได้มา ผมอ่านส่วนที่เป็นเนื้อเรื่องทุกบทจบหมดเลย (เช่นเรื่องผู้ชนะสิบทิศตอนจะเด็ดหนีจากกรุงหงสาวดี) แต่ส่วนที่เป็นหลักภาษาอ่านไม่ไหวจะหลับเอา ถ้าจะเอาให้อ่านออกเขียนได้รู้เรื่อง ผมว่าวิชาวรรณคดีน่าจะตรงกว่าวิชาภาษาไทยในปัจจุบัน เพราะผมเกรงว่าวิชาภาษาไทยมันจะเป็นแบบหลักภาษา(ที่น่าหลับ)เสียมากกว่า จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 13:09:13

ความคิดเห็นที่ 11   เอาจำนวนผู้ใช้ภาษาไทยและภาษาอังกฤษทั่วโลกมาเทียบกัน จะได้คำตอบ จากคุณ : Schweissnaht (Schweissnaht) เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 18:19:40

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่อยากตอบว่าภาษาอังกฤษเลย แต่ตอบไปแล้ว จากคุณ : I love Alpha เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 08:22:16

ความคิดเห็นที่ 13   ภาษาไทย เรียนพอให้พูดอ่านเขียนออก ใช้ได้เหนือคนส่วนใหญ่ก็เพียงพอ ไม่ต้องเอาให้หรูเลิศ ด้นกลอนสด เป็นนักเขียนใหญ่โต จริง ๆ เด็กไทยทำคะแนนภาษาไทยได้ 60 กว่าคะแนนในการสอบ ONET ANET ถือว่ากำลังดี ไม่น้อยไปหรอก แสดงว่าเด็กส่วนใหญ่ใช้ภาษาไทยได้ในระดับดี และยังถือเป็นวิชาแจกคะแนน ทุกวันนี้เด็กไปเรียนกวดวิชาภาษาไทย เพื่อ??? (คะแนนที่สูงขึ้น) ภาษาอังกฤษ มีไว้เปิดโลกทรรศน์ตัวเอง ตลอดจนโอกาสที่รออยู่ทั่วโลก เป็นภาษาของคนส่วนใหญ่ ใช้ภาษาอังกฤษได้ดี ย่อมแสดงว่ามีทักษะภาษาที่ดีเช่นกัน (ระบบความคิด เขียนอ่านถ่ายทอดได้ ไม่ได้เห็นภาษาไทยจะเหนือกว่าตรงไหน) เหมือนพูดภาษาถิ่นได้ กับภาษากลางได้ อันไหนสำคัญกว่ากัน อนาคตโลกจะแคบลงเสมือนเป็นประเทศเดียวกัน ภาษาอังกฤษจะทวีค่าสำคัญมาก ๆๆๆๆ ถ้าง่อยรับรองไปได้ไม่ไกล แค่ดีเหนือชาวบ้าน โอกาสก็มหาศาลแล้ว จากคุณ : อำจุ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 09:58:41 A:125.24.109.204 X: TicketID:137537

ความคิดเห็นที่ 14 สำคัญเหมือนกันทั้งสองภาษา  นะ ครับ แต่เรากำลังทำให้ คนไทยเป็นพลของเมืองโลก ไม่ใช่ พลเมือง ของประเทศ ครับ ใจกว้างๆๆในการเรียนรู้ ครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 12:47:03

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้ารู้แต่ภาษาไทย แต่ไม่รู้ภาษาอังกฤษ ก็ไม่สามารถเปิดรับความรู้จากโลกภายนอกได้ แต่ถ้ารู้แต่ภาษาอังกฤษ แต่ภาษาไทยแย่มาก สุดท้ายก็ไม่สามารถนำความรู้จากโลกภายนอก มาถ่ายทอดให้คนไทยได้รู้และนำไปใช้ประโยชน์ได้อยู่ดี สรุปแล้ว ทั้งสองภาษาจึงมีความสำคัญพอๆ กันครับ จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 13:13:24

ความคิดเห็นที่ 16 ผมใช้ภาษาอังกฤษในการทำงานจนจะเป็นภาษาหลักอยู่แล้วยืนยันว่า ภาษาไทยสำคัญที่สุดครับ ซื้อข้าวแกงเป็นภาษาอังกฤษอาจไม่ได้กินอย่างที่อยากกิน 5555 ภาษาประจำชาติเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ทำให้เรามีพื้นฐานท่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆได้อย่างถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี ศิลธรรมอันดีงานของแต่ละชาติ ภาษาอื่นคือการต่อยอดพื้นฐานที่เรามีครับ จากคุณ : กลิ่นกาแฟครับ (กลิ่นกาแฟครับ) เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 13:32:07

ความคิดเห็นที่ 17 สำคัญทั้งสองภาษาครับ สำหรับภาษาไทย ถ้าคุณยังต้องเรียน ทำงาน ใช้ชีวิตประจำวันอยู่ในประเทศไทย ก็ต้องเรียนรู้และใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องครับ สำหรับภาษาอังกฤษเป็นภาษาสากล ซึ่งจำเป็นต้องรู้ เพื่อเปิดโลกทัศน์และเสริมความเป็นสากลของประเทศเราครับ เพราะทุกวันนี้ เด็กไทยไม่รู้ หรือไม่กล้าพูดอังกฤษมีเยอะอยู่มาก อนึ่งเป็นสาเหตุจากการเรียนการสอนในโรงเรียนด้วย จากคุณ : จิ๊บจิ๊บโฮ่งโฮ่ง~ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 14:53:41

ความคิดเห็นที่ 18 ภาษาอังกฤษครับ ภาษาไทย  ชอบเรียนวรรณกรรม วรรณคดีไทยที่สุด อ่านทั้งวัน แบบเป็นเรื่องๆยังได้ ไม่ว่าจะโคลง จะร้อยแก้ว จะกาพย์ จะกลอน แต่พอถึงตรงหลักภาษา ง่วงทุกทีจริงๆนะ อิอิ นิสัยไม่ดี จากคุณ : ศุกร์เล็งลัคนา เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 16:55:57

ความคิดเห็นที่ 19 สำคัญเท่า ๆ กัน จากคุณ : The Best of Me เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 20:20:33

ความคิดเห็นที่ 20 โหวตภาษาไทยครับ เพราะเด็กไทยเป็นคนไทย เกิดและเติบโตในเมืองไทย และเมื่อพวกเขาโตขึ้น พวกเขาควรนำความรู้ที่ได้จากการเรียนมาสร้างประโยชน์ให้กับประเทศชาติ ถ้าไม่มีภาษาไทย จะสื่อสารกับเพื่อนร่วมชาติรู้เรื่องได้อย่างไร ส่วนความรู้ที่ได้จากต่างประเทศนั้น ผมขอบอกว่า เราควรเอามาแต่ความรู้ที่เป็นหลักสากลจริงๆ อะไรที่เป็นของฝรั่ง ควรเอาออกให้หมด และหันมาเข้าถึงความรู้นั้นๆด้วยปรัชญาของไทยแทน ซึ่งการจะเข้าถึงปรัชญาไทยได้นั้น ภาษาไทยมีความสำคัญเป็นขั้นพื้นฐานเลยล่ะ เพราะแต่ละภาษาจะมีมุมมองและปรัชญาความคิดต่อสิ่งต่างๆไม่เหมือนกันครับ การสร้าง เรียนรู้ และพัฒนาความรู้บนฐานภูมิปัญญาไทยมีความสำคัญต่อการพัฒนาประเทศไทย เนื่องจากมีความเป็นตัวของตัวเองสูง ขณะเดียวกัน ก็มีผลดีต่อการพัฒนาองค์ความรู้ในด้านต่างๆในระดับโลกด้วย เพราะ(อย่างที่ผมได้พูดมาตลอด)ว่า ความรู้ของอเมริกา ยุโรป ญี่ปุ่น มีไม่เพียงพอที่จะพัฒนาโลกใบนี้ ตลอดจนแก้ปัญหาให้โลกใบนี้ได้ เราต้องมีภูมิปัญญาความรู้ที่มากและหลากหลายกว่าแค่อเมริกา ยุโรป ญี่ปุ่นครับ! จากคุณ : กลับมาแล้วคนดี เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 04:11:50

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นด้วยกับ คห. 7 และ คห. 16 ค่ะ เคยมีหนุ่มมาจีบ เป็นคนไทยแต่ไปเรียนเมืองนอกนาน เขาบอกว่าเขาเขียนภาษาไทยไม่ได้  น้องสาวเราบอกว่า "เป็นคนไทยแต่เขียนภาษาไทยไม่ได้ เสียชาติเกิด" ปัญหานี้เกิดกับคนที่เป็นลูกครึ่งในเมืองไทยเยอะ  พูดได้ อ่านได้ ฟังได้ แต่เขียนไม่ได้  หรือเขียนได้ก็ไม่ค่อยดี  เขาคงไม่ให้ความสำคัญเท่าไหร่เพราะอาจจะมองว่าได้ภาษาอังกฤษแล้ว ภาษาไทยคงไม่จำเป็น  เดี๋ยวนี้ที่ไหนๆ ก็ใช้แต่ภาษาอังกฤษ ในกลุ่มอาชีพนักแปลก็ทำนองเดียวกัน บริษัทที่จ้างชอบเลือกนักแปลที่เก่งภาษาอังกฤษ ทั้งที่จริงแล้ว นักแปลที่ดีต้องเก่งภาษาแม่ก่อน (ประมาณว่า ภาษาแม่ไม่ได้เรื่อง จะไปสื่อสารภาษาอื่นได้ยังไง) จากคุณ : แน้ท (ณัฎฐินี) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 13:31:48